„VAN DE BRUG AF GEZIEN"
Ko van Dijk weer in grote rol in stuk van Arthur Miller
The Dixie Disciples
winnaars Nationaal
Jazz Concours 1967
anders dan andere
De film van
vanavond
RADIO VANAVOND
Vanavond weer
t.v.-rechtbank
PAGUNA t.
DE LEIDSE COURANT
MAANDAG 23 OKTOBER 1967
Ko van Dijk terug in een van zijn grote rollen uit de tijd, dat hij speelde
bij de Nederlandse Comedie: Eddie Carbone in „Van de brug af gezien",
het drama van Arthur Miller, dat in de voorstelling van de Haagse Comedie
afgelopen zaterdag voor het eerst te zien was in de Koninklijke Schouw
burg. Na het grote Rotterdamse succes met Ko van Dijk in de hoofdrol
van Millers „De dood van een handelsreiziger", komt een dergelijke reprise
in het geheel niet onverwacht. Neemt men hem voor wat hij is (een ge
weldige spelmogelijkheid voor een briljant acteur), dan kan men de
Haagse Comedie zonder meer gelukwensen met deze voorstelling. Toch
lijkt het niet, dat het grote succes van de voorstelling van „De dood van
een handelsreiziger" met deze montering geëvenaard zal worden. Hoewel
Miller kennelijk meer bedacht is geweest op zijn vormgeving en hij de
zaak in dit geval zelfs naar de klassieke tragedie heeft willen trekken door
een bijfiguur uit het stuk als becommentariërende koorspreker te laten
optreden, toch bezit dit stuk niet die geweldige kracht, die van de „Handels
reiziger" een bijna klassiek stuk maakt.
Reprise bij
Haagse Comedie
Het verhaal van Eddle Carbone, de
havenarbeider van Italiaanse afkomst
dfle ln 't New-Yorkse Brooklyn woont, is
overigens turbulent genoeg. Hij heeft een
jong meisje (een nichtje) in huis. dat
hij met zijn vrouw heeft opgevoed. Als
er twee verre neven uit Italië bij hem
in huls komen, die op onwettige wijze de
V.S. zijn binnengekomen, ontstaan de
conflicten. Dddle ontdekt dat er een ro
mance groeit tussen een van de jongens
en z|Jn pleegdochter, voor wie hij meer
dan normale affectie heeft. Het conflict
dat hieruit voortvloeit, loopt zo hoog op,
dat hfj de Jongen bij het meisje zo zwart
mogelijk maakt (door hem o.a. te be
schuldigen van een homofiele gericht
heid) en dat hij belde neven tenslotte
aangeeft b|j de Immigratiedienst. In een
ruzie met een van de jongens komt
Eddle om.
Psychologisch realisme
Als alle stukken van Miller is hier tot
ln uiterste consequentie een realistische
st(Jl doorgevoerd. We weten in welke
straat, op welk hulsnummer en op welke
etage Eddle woont. Zijn buurt is naar het
leven getekend, een buurt van Italiaanse
immigranten, die als havenarbeider le
ven. Toch wenst Miller niet, dat dit rea
lisme zijn stuk een beperkte betekenis
zou geven, evenals bij zijn ander werk
kan men bijna spreken van een allegorie,
die een vrij brede betekenis heeft. Het
realisme is de stijl, die thuishoort ln de
Amerikaanse traditie van acteren vol
gens Stanlslavsklprincipes, kortweg
Rudi Bennett in
de huwelijksboot
(Van
verslaggever s
DEN HAAG Rudi Bennett solo
zanger van de Haagse Motions zal op
12 december a.s. in het huwelijk treden
met Bcp Ravensteijn. Dc plechtigheid zal
plaatsvinden in het Oude Stadhuis aan
de Javastraat.
Rudi Bennett maakt al vanaf de op
richting deel uit van de Motions. Zo
werkte hij mee aan het bestijgen van de
succesladder. Via hits als „Wasted
words" en „Why don't you take it" werd
het Haagse kwartet een der populairste
groepen van Nederland. Begin dit jaar
kwam Rudi voor het eerst op de markt
met een soloplaat „How can we hang on
to a dream??", die in de Nederlandse
top-10 belandde. Samen met de overige
leden van de Motions trad hij vorige
maand op tijdens een songfestival in
Majorca.
DE HAAGSE COMEDIE
„VAN DE BRUG AF GEZIEN"
van Arthur Miller
vertaling Nel Bcrmans-
decor Hep van Delft
regie Paul Steenbergen
(en Dolf de Vries)
Personen:
Eddie ko van Dijk
zijn vrouw Anny de Lange
Catherine Anne-Wll Blankers
mr. Alflerl Paul Steenbergen
Marco Kees Coolen
Rodolpho Wlm van RoolJ
en met Jacques Luyer, Gerard de
Groot. Eduard Palmers. Jan Grefe,
Roelof den Ambtman.
„The Method", zoals die bijvoorbeeld op
The Actors Studio wordt gevolgd.
Nu is het een groot probleem voor
Nederlandse acteurs en regisseurs, die
niet getraind zijn in deze ,Jdethod"
en wie zijn het wél t deze stukken,
als die van Miller, op de juiste wijze te
brengen. Men kan genoegen nemen met
een benadering, men kan genoegen
nemen met een andere werkwijze, maar
.steeds blijft het probleem klemmend
aanwezig. 8oms komt men heel ver door
te steunen op het Hollands realisme,
zoals we dat van Heijermans hebben
geleerd en dat kan prachtige resultaten
hebben, zoals Jan Teulings vorig jaar
met ,J)e Handelsreiziger" heeft getoond.
Kiest men voor de Heijermansspeelstijl,
dan ontstaat het gevaar van benade
ring van de uiterlijke kant. die het door
dringen naar innerlijke diepgang kan be
letten. Toch is het de meest aanvaard
bare oplossing in onze toneelwereld,
waar regisseurs niet weten hoe zij de
innerlijke spanningen en emoti est room
moeten opbouwen en zichtbaar maken ln
dit specifieke genre.
Regie
Paul Steenbergen heeft als regisseur
ook niet zuiver in dc stijl kunnen
werken. Men mag hem dat niet kwalijk
nemen, hij verkeert daarmee gewoon
in precies dezelfde positie als de meeste
van zijn collega's. Maar het stuk eist,
dat er iets in de plaats komt van die
Methodbenadering. Vaak krijgt men de
indruk in de Haagse voorstelling van
„Van de Brug af Oezien", dat er niets
is geweest. Daarmee is er weer een zo
veelste enscenering ontstaan, die niet al
te veel zoden aan de dijk zet. Sommige
scenes verliepen in een machteloos op
drijven van emoties, andere scenes waren
daarentegen weer prachtig raak, zoals
de entree van de twee neven uit Italië,
een moment, waarin veel meer over deze
personen zichtbaar werd dan in veel
woorden uit de daarna volgende teksten.
Ook de tekstregie liet te wensen over.
Men was teruggevallen op de oude
vertaling van Nel Bermans-Withaar, die
goed voldeed. Het decor van Hep van
Delft was heel suggestief wat de straat-
scenes betreft, maar van de kamer van
Ben Webster:
beschamend
De vreedzame strijd tussen de deel
nemende orkesten aan het Nationaal
Jazs Concours 1967 is weer gestreden.
Ditmaal manifesteerden louter dixieland-
orkesten omdat het enige modern ge
oriënteerde ensemble HCN-sextet uit
Amsterdam door autopech onderweg
was blijven steken. Dat de jury een
moeilijke taak te wachten stond laat zich
begrijpen. Immers, het niveau der orkes
ten toonde slechts een minimaal verschil,
hetgeen In de puntenwaardering tot uit
drukking kwam. Het winnende orkest
uit Hoorn N.-H. kreeg door hun grote
routine en goede spel do hoogste eer toe-
D« motivering van de jury vertolkt
door mr. Harm Mobach wekte enige
beroering in de zaal. En niet ten onrech
te. De jury maakte als haar mening ken
baar dat het niveau ln haar totaliteit
beneden de verwachting was gebleven.
Deze mening kunnen wij niet geheel aan
vaarden. Wij constateerden wel degelijk
Interessant spel, alles bezien vanuit de
amateurstatus der solisten, al werden niet
alle muzikale aspiraties technisch be
kwaam vertolkt. Voorts beluisterden wij
frappante arrangementen vooral bij de-
Training College Jazz Band uit Doetin-
chem. Hier schuit echter 't gevaar dat het
dixieland karakter geweld wordt aange
daan. Waarschijnlijk heeft dit bij de be
oordeling een rol gespeeld.
Het Jazzconcert dat dit concours be
sloot werd geopend door The Stork Town
Dixie Kids, welk orkest zijn 15-jarig be
staan eer aandeed. In feite geleid door
altist Piet Noordijk werd een enerveren
de dixieland geproduceerd, resulterend
in swingende soli en pittige collectieven.
Noordijk eolieerde op kundige wijze in
„Blu* and sentimental", terwijl Bert de
Kok (trompet) een melodieus geïnterpre
teerde „New Orleans" ten beste gat
UITSLAG CONCOURS:
J. Dokter. Doetlnchem), aantal
rn 180%. Geldprijs Anjerfonds.
i (Den Haas), aantal punten 154.
'priji^Sltar"^
Het optreden van tenorist Ben Web
ster moet voor het organiserende bestuur
van de Haagse Jazz Club een bittere te
leurstelling hebben betekend. Hij be
perkte zich bijna uitsluitend tot het
spelen van het thema waarna Tony Mol
ten (piano), Koos Serierse (bas) en Han
Bennink op drums de improvisaties voor
hun rekening moesten nemen en Ben
Webster zich onledig hield met het eta
leren van toneelmaniertjes. Zelfs raakte
hij enkele malen het thema bijster
waardoor de intro's te lang duurde. Hij
beschadigde tevens het riet van zijn sax
tijdens het bijstellen en verliet minuten
lang het podium. Tijdens dit oponthoud
regen zijn begeleiders het ene chorus aan
het andere waardoor alle interesse bij
het publiek verloren ging en ergernis de
overhand nam.
Ben Webster ls zonder twijfel een groot
saxofonist zoals onder andere zijn gram
mofoonopnamen demonstreren. Doch
een handelswijze zoals hier vertoond, kan
zelfs hij zich niet permitteren. Hij ver
oorzaakte een beschamend slot van een
op zich zeer gezellig Jazzconcours.
Van het concoursgedeelte maakte de
VPRO-radio opnamen die ta beluisteren
zijn ln „Jazzrondo" op 3 november a.s.
te 19.00 uur B,
ADVERTENTIE
caballero
6joukJ® Hooymaeyer
25 STUKS 150EEN LAURENS PRODUKT,
Eddie ging al te weinig karakteristieks
uit.
Ko van Dijk
Ko van Dijk speelt dus Eddie weer,
na elf jaar. Het is een, schitterende rol
gebleven, waarin heel veel van de emo
tioneel zo beperkte en in conflicten le
vende man duidelijk wordt. Het is een
rol van grote diepgang en grote door-
leefdheid. Anny de Lange speelt zijn
vrouw, op eenvoudige maar sprekende
wijze. Kees Coolen is werkelijk voor
treffelijk als de Italiaanse neef, die uit
een heel ander milieu komt en zich niet
wenst aan te passen. De andere jonge
man'wordt gespeeld door Wim v. Rooij,
met een heel sterke inzet en verder
geregeld momentendat die kracht en
intensiteit terugkeert. Over de hele linie
is zijn rol nog niet van hetzelfde niveau,
hetgeen nog sterker geldt voor Anne-
Wil Blankers, die de pleegdochter van
Eddie speelt.
Buurtgenoten en ambtenaren werden
gespeeld door andere leden van de Haag
se Comedie, van wie Paul Steenbergen,
uiteraard apart vermeld dient te worden.
Hij speelde de advocaat, die de commen
taren uitspreekt. Die commentaren wa
ren schitterend, gedempt en zeer indruk
wekkend. Maar het was moeilijk te ge
loven dat een zo in zichzelf gekeerde
man een redelijke kans op een succes
volle advlcatenprakttJk maakt ln een
dergelijke buurt.
Met het publiek, zaterdagavond in de
Koninklijke Schouwburg, kan men ver
heugd zijn dat Ko van Dijk zijn Eddie
weer speelt. Het la tenslotte een van de
belangrijkste rollen van de acteur, en dat
betekent een van de belangrijkste rollen
van de laatste tijd aan het Nederlands
toneel.
Jeroen Bosch:
meer dan 100.000
DEN BOSCH, (A.N.P.). Op de
Jeroen Boschtentoonstelllng, die ln het
Provinciaal Museum te 'is-Hertogen-
bosch wordt gehouden, Is zaterdag
morgen de 100.000ste bezoeker verwel
komd. Het was de lieer Gerhard Kerff,
Bau-dlrektor uit Hamburg, die werd
toegesproken door de commissaris der
koningin In Noord-Brabant, dr. C.
Kortmann.
„Deze 100.000 bezoekers zijn 'n hulde
aan de Initiatiefnemers en het Bos
sche gemeentebestuur, een hulde voor
al aan Jeroen Bosch, wiens kunst ook
in deze tijd nog actueel en levend is",
zei dr. Kortmann. Welkomstwoorden
werden ook gesproken door burgemees
ter R. Lambooy en door mr. Ton
Frenken, namens de stichting Jeroen
Boschtentoonatelllng. De heer Kerff
kreeg een aantal kostbare boekwerken.
Met het thans bereikte aantal van
100.000 bezoekers in vierendertig dagen
staat de Jeroen Boschtentoonstelling
op «en daggemiddelde van 2941. Ze
staat daarmee aan de top van de grote
tentoonstellingen die in de afgelopen
Jaren in Nederland zijn gehouden. De
Frans Halstentoonstelling ln 1962 te
Haarlem gehouden, bereikte een dag
gemiddelde van 2523; de Vermeerten
toonstelling in het Mauritshuls te Den
Haag ln 1966 1340 en de Picasao-
tentoonstelling ln 1967 te Amsterdam
2892.
De stichting Jeroen Boschexpositie
be*int zich momenteel op vestiging
▼an een permanent Jeroen Bosch studie
centrum tm 's-Hertogenbosch.
Zaterdag bleek „Het Gulden Schot"
een aantal veranderingen te hebben
ondergaan, waarbij de grote inzet
de telkens terugkerende en daarom af
gezaagde schieterij behouden bleef.
Sommige veranderingen beloven het
programma te verlevendigen en zijn
daardoor winst. De „verdubbeling" in
de presentatie, waarbij Jacques van
Kollenburg een deel van Kees Schil-
peroorts taak overnam leek vooralsnog
weinig geslaagd.
Tussendoor hebben we op „II" een
oogje gewaagd naar het VARA-pro-
gramma, waar „Een zekere Josefien"
ons bij de tweede aflevering al de
indruk var. een plezierige vertrouwd
heid gaf. Alle lof voor Frenkel Frank,
de auteur-regisseur; voor Eis Bouman,
de actrice die het feit dat zij dan ook
helemaal niet op Brigitte Bardot lijkt
tot een voordeel weet te maken; voor
Ton Lensink die als verteller weer be
wijst over Nederlands beste t.v.-stem te
beschikken.
„BU Dorus op schoot" bleek óók een
heerlijk programma omdat Manders
ons ln de gelegenheid stelde tot „kin
deren-kijken", een verrukkelijke tijd
passering. zoals we bijvoorbeeld óók
's middags bU de KRO konden consta
teren toen een Soestdjjks meisjeskoor
allerleukst doende was.
De VARA bood deze avond ook „Nieu
we liedjes", een onmogelijk program
ma voor een criticus die het „kort moet
houden". We willen ervan zeggen dat
al die zichzelf op de gitaar begeleiden
de jongelui het er redelijk afbrachten,
maar dat er over het geheel van een
eenvormigheid sprake was die vijftig
onafgebroken minuten hier erg lang
deed schijnen. Drie uitschieters: Leny
Kuhr met haar overrompelende voor
dracht, Odille Japse met haar originele
„jazzy" aftelliedjes en Henk Baten
burg met zijn verrukkelijke kolder
liedje.
In Brandpunt werd veel en kennelijk
instemmende aandacht geschonken aan
de demonstraties tegen de Amerikaanse
Vletnampolitlek. Die kwam óók ter
sprake in een extra-uitzending waar
Dean Rusk, dc Amerikaanse minister
van Buitenlandse Zaken, een antwoord
bleek te hebben op elke kritische vraag
van buitenlandse journalisten. WU zou
den geïnteresseerd zijn in een poging-
tot-een-laatste-woord. Niet in de vorm
van een rumoerige teach-in. maar in
een welgevoerd en welgedocumen-
teerd v.v.-gespek tussen deskundige
vóór- en tegenstanders.
We geloven n.l. dat er in ons land iets
schort aan de voorlichting over deze
kwestie, óók voor zover die door de t.v.
geleverd wordt. Een uitzending met een
minimum aan emotionaliteit en een
maximum aan feitelijkheid zou daar iets
aan kunnen doen. Medewerkenden
zouden bijv. Neuman, De Jong, Delf-
gaauw en liefst een Nederlands
sprekende min-of-meer officiële V.S.-
woordvoerder kunnen zijn.
Gisteren bepaalden we ons tot het
NCRV-programma. De strip „Kent u
mijn vrouw?" wa» in de eerste af
levering geen succes. Het trouwhartige
echtpaar werd door Nell Koppen
Wim v. d. Brink met grote natuurlijke
trouwhartigheid vertolkt, maar bij ge
brek aan humor werd het van de ge
woonheid die trouwhartige echtparen
ongeschikt maken voor tv-program-
Tweekamp, de nieuwe universitaire
quiz, bleek voor de deelnemers stu
denten erg moeilijk en zal dus vooi
het gros van de kijkers al te moeilijk
zijn geweest. „Meeraden" was
de meeste gevallen niet bij. Doordat de
meeste vragen mikten op domweg feit
jes kennen, en niet op intelligentie
of écht weten, was het ook voo
kijkers die buiten het „gros" vallen
nauwelijks aardig.
De grote „Europa"-serie van de NCRV
heeft ons tot nog toe weinig enthou
siast kunnen maken. Ok gisteren
het meer een kwestie van overbekende
feiten op een reitje leggen dan
keliJk informatie bieden. Echte visie
kwam maar een paar maal om de hoek
kijken in een tweetal interviews, v
bU 'n interessante vraagstelling van prof
dr. P. J. Bouman Lijdt Europa
geestelijk nog aan de gevolgen van de
laatste wereldoorlog? niet voldoen
de uitgediept werd.
Orson Wellea' toneel- en filmcarrière
is altijd nauw verbonden geweest
met de werken van William Shakespea
re. Lang voordat hij wereldvermaard
heid kreeg met zijn „Citizen Kane" in
1940, regisseerde Welles al Shake-
spearestukken voor school- en ama
teurgezelschappen. „Macbeth" dat kort
na de tweede wereldoorlog ontstond
de première was in oktober 1948, was
Welles' eerste poging om Shakespeare
los van de planken te maken en met
behoud van het belangrijkste deel van
de tekst een eigen filmvorm te ge
ven. Vooral in de 3cene met de heksen
is hij daar bijzonder goed in geslaagd.
Later zou Welles nog eenzelfde poging
wagen met Othello", terwijl hij in zijn
opzet volkomen slaagde toen hij vorig
jaar een magistrale „Falstaff" op het
doek zette, waarin hij een selectie
maakte uit Shakespeares scenes uit
„Hendrik IV". „Hendrik V". en „De
vrolijke vrouwtjes van Windsor".
..Macbeth" draait om Orson Welles,
die tevens de titelrol speelt en geneigd
is zijn tegenspelers, waaronder toch
gerenommeerde acteurs als Dan
O'Herlihy en Roddy McDowall als Dun
cans zonen MacDuf en Malcolm van 't
doek te spelen. Jeanette Nolan is als
Lady Macbeth helemaal geen partij
voor de formidabele Welles. Met een
betrekkelijk klein kapitaal gemaakt
duidelijk merkbaar aan de gevechtsscè
nes aan het alot is deze „Macbeth"
van Welles toch op zijn manier een in
drukwekkende poging om Shakespeare
te verfilmen, visueel imposanter dan
bijvoorbeeld Laurence Ollviers meer
letterlijke verfilmingen als „Hamlet",
„Hendrik II" „Richard HI" en „Othel
lo".
Nederland II. 20.45 uur.
NEDERLAND I
STER
(Reclameuitzendingen
om 18.03, 19.56 en 20.16
NTS
18.55 uur:
Pipo de clown
19.00 uur:
Nieuws in het kort
CVK/IKOR
19.07 uur:
Kenmerk,
actualiteiten
VARA
19.32 uur:
Geheimagent 86.
NTS
20.00 uur:
Journaal
VARA
20.20 uur:
Per seconde wijzer,
t.v.-quiz (kleuren
televisie)
21.00 uur:
Televisierechtbank „De
zaak Dirk Vogel"
NTS
22.15 uur:
Tweede journaal
22.20 uur:
Sluiting
NEDERLAND II
STER
(Reclameuitzendingen
om 20.16 en 22.11 uur)
NTS
18.55 uur:
Pipo de clown
19.0
19.08 uur:
Rin-Tin-Tin, t.v.-serit
19.32 uur:
Mijn oom van Mars,
t.v.-serie
NTS
20.00 uur:
Journaal
TROS
20.20 uur:
Kompas,
actualiteitenrubriek
20.45 uur:
MacBeth, film
NTS
22.15 uur:
Tweede journaal
22.20 uur:
Sluiting
Televisie morgen
"-"-pi ano I
NTS/NOT
10.20 uur:
Hulp aan de kinderen
in ontwikkelings
landen
10.45 uur:
Walter and Connie
11.10 uur:
Kinderen in andere
landen
11.35 uur:
Meisjesberoepen
12.00 uur:
Sluiting
HILVERSUM I
NRU
21.30—22.00 uur:
De zogenaamde DDR,
documentaire
23.20—23.55 uur:
Radiorama, magazine
HILVERSUM II
NCRV
20.10—21.00 uur:
Mozart in Parijs,
stereoplaten
23.30—23.55 uur:
Zoeken naar woorden,
intervieuws
RADIONIEUWSDIENST
HILVERSUM I: 7.00,
8.00, 11.00, 13.00, 16.00.
18.00, 19.30, 22.30, 23.55
HILVERSUM II: 7.00,
7.30, 8.00, 8.30, 12.30.
18.30, 22.30, 23.55
HILVERSUM Hl: Elk
heel uur vanaf 9.00
Radioprogramma
HEDENAVOND
HILVERSUM I (402 m) AVRO: 18.0
18J5 Actual.; 18.30 Gevar. progr.; 19.30 I>
19.35 RVU: lezing: NRU: 20.0T
1 actual.; 22.55 Licht orV
HILVERSUM II (298 m) NCRV: 18.00 Stereo
Koorzang; 18.20 Uitzending D'66; 18.30 Nws
Praatje; 19.05 Geestelijke He-
Na enkele seizoenen niet op het
scherm te zijn geweest, brengt de
vARA-tëlcvisie op twee achtereenvol
gende avonden weer een aflevering
van de t.v.-rechtbank. Deze televisie-
rechtbank mocht zich in vorige jaren
in een bijzondere belangstelling van
het kijkerspubliek verheugen. De zaak
die vandaag aan de rechtbank wordt
voorgelegd, ls een klassiek voorbeeld
van een crime - ssionel.
BRUSSEL Ned. (324 m) 18.00 Nieuws; 18.03
Voor de soldaten: 18.30 Godsdienstige uitzen
ding; 18.45 Sportkroniek; 18.55 Lichte muziek:
19.00 Nieuws en radiokroniek: 19.40 Lichte
muziek: 19.45 Mlssleklankbeeld; 20.00 Voor
operaliefhebbers: 21.30 Sant in eigen land.
22.00 Nieuws en berichten.
Arbeldsvltamlner
Nieuws; 13.10
■lng; NRU: 13.30 Filmmuziek; 14.30
~>len; AVRO: 15.00 Hoorspel,
lezing: 16.00 Nieuws: 16.02 Ste
reo: Kerkorgelconcert (opn.); 16.25 Voor de
jeugd; 17.15 Dansmuziek; 17.30 Lichte gramm.
voor de tieners.
Volksmuziek: 8.00 Nieuws:
8.13 Gewijde muziek; 8.30 I"
de hulsvrouw; 9.15 Stereo:
9.40 Schoolradio; 10.00 Lezl
Moderne liederen; 11.00 Nieuws; 11.02 Voor de
zieken; KRO: 12.00 Gevar. progr.; 12.27 Voor
land- en tuinbouw; 12.30 Nieuws en actual.;
14.05 Schoolradio; 14.30 MuzLkaalprogr.; 17.00
Overheidsvoorlichting; 17.10 Voor de kinderen.
klaar; 12.02 Progr. voor tieners; 13.02 Gevt
platen; 15.02 Er-jee-ecn-drle; 16.02 Licht pla-
tenprogramma.
BRUSSEL Ned. (324 m) 12.00 I
Jazzmuziek.
ADVERTENTIE)
