Het nieuwe raadhuis van Bodegraven gebaseerd op toekomstverwachtingen Pastoor H. J. Kooyman zal weer met z'n tijd woekeren Ruimte waarin burgerij zich thuis moet voelen PAROCHIEFUSIES BITTERE NOODZAAK DONDERDAG 5 OKTOBER 1967 I DE LEIDSE COURANT PAGINA 3 BEHEERSTE REPRESENTATIEMONUMENTALE SOBERHEID ALS MORGEN, vrijdag 6 oktober, de commis saris der koningin in de provincie Zuid- Holland, mr. J. Klaasesz, tegen de achtergrond van een blanke gevel zijn onthullende functie heeft uitgeoefend, zal Bodegraven officieel een gemeentelijke zetel bezitten die in de wijde om trek zijn weerga niet heeft en bij vele magis traten van middelgrote gemeenten nauw verho len blikken van afgunst zal oproepen. Breed en massief staat daar nu met aantrekkelijke con touren in een wijdse omlijsting van sierbestrating en parkeergelegenheid het nieuw opgetrokken centrum van de gemeente. Kosten: bijna drieën eenhalf miljoen gulden. EEN GEBOUW van beheerste en sobere re presentatie", zegt de bouwer, ir. K. F. G. Spruit uit Overveen, ervan. Maar dan toch altijd nog een voorbeeld van monumentale soberheid, vinden wij dit produkt van efficiënte samenwer king tussen een vooruitziend gementebestuur en de architect. De gehele ruimte is stijlvol en functioneel en bovendien berekend op een ge zonde groei van Bodegraven. Als alles meezit, zal in de toekomst van een al te royale opzet geen sprake meer zijn. Eens hoopt men wèl te varen bij een tijdig doorgevoerde centralisatie van alle diensten en dan zal men het huidige college dankbaar zijn. dienste van de burger, niet naar monu mentaliteit. Gezocht is naar een meer continue ruimtevorming, vooral daar. waar het gebouw zijn sociale funktie zal moeten vervullen, waar de inwoner in kontakt zal komen met de dienst verlenende afdelingen. Ook in de inte rieurs is gepoogd om publiek, amb tenaar en bestuurder in een passende sfeer te plaatsen. Indeling gebouw Van het nieuwe raadhuis is de voor de burger belangrykste verdieping op ruim een meter boven het plein gele gen. Vla de grote trap en het achter de hoogbouw gelegen ingangsplein wordt de hoofdingang bereikt. Rondom de hoofdhal (waar de burgery komt en zich thuis moet voelen) zyn alle ruim ten voor het publiek gegroepeerd zoals trouwzaal enz. Deze hal is het cen trale element van het complex zowel funktioneel als ruimtelijk. Dit karakter moet versterkt worden door de over drie verdiepingen doorlopende en zicht bare grote betonwand, welke met een blokpatroon bekleed is. De grote plas tiek van de hand van de Bodegraafse kunstenaar A. B. M. Van Leeuwen op deze wand is zorgvuldig in dit pa troon en in de halruimte gekompo- neerd. Vanuit de hal is het souterrain via een open trap bereikbaar en daar mede de hier gelegen Burgerzaal met foyer. Ook zijn in het souterrain en kele secretarie- en dienstvertrekken alsmede de technische ruimten onder gebracht. De burgerzaal heeft een af zonderlijke buitentoegang - tevens in gang personeel. Onder de grote trap naar het binnenplein bevinden zich en kele ruimten, welke in geval van nood tot schuilkelder kunnen worden inge richt en voorts de rijwielstalling voor het personeel. Vanuit de hal voert de hoofdtrap naar de representatieve ruimten op de eerste verdieping. De raadzaal neemt daar, zowel in het in terieur als in de exterieur een domi nerende plaats in. Deze zaal staat ruim telijk ln nauwe verbinding met de hoofdhal. Er is niet met geld gegooid om tot realisatie ran de raadhuisplannen te kunnen komen. Een blik op het meubi lair mag dan niet iedereen kunnen overtuigen van de betrouwbaarheid van deze bewering, tóch zyn verreweg de meeste tafels, banken en stoelen ran een standaardtype, uitgevoerd in „confec tiewerk", „en dan hebben we daarvan nog het goedkoopste uitgekozen", zo verzekerde architect Spruit de pers vertegenwoordigers tijdens een eerste kennismaking met het nieuwe raad huis. By burgemeester mr. J. J. Croles overheerste min of meer een zekere trots: dit alles heeft Bodegraven ge presteerd met steeds sluitende begro tingen en lage (in verhouding tot an dere gemeenten) belastingen. Met de uitvoering der bouwkundige werken rond het nieuwe hart van Bo degraven werd begonnen op 1 novem ber 1965. De eerste steen werd gelegd op 22 december d.a.v.; een jaar gele den werd het hoogste punt bereikt en het gebouw werd, binnen de contrac tuele termijn, opgeleverd op 28 au gustus jl. Mocht er ooit nog behoefte bestaan aan uitbreiding van het raad huis, dan kan men op het dak terecht. Op het ogenblik heeft men genoeg ruimte achter de hand, maar de eerste reserve is bij het ingebrulknemen van het gebouw toch al aangesproken. Het oude gemeentehuis, onderge bracht in twee nu bjjna vervallen he renhuizen, is door het secretarieper- soneel en het gemeentebestuur met ple zier verlaten. Ruim drie jaar geleden bevond het zich in een zeer slechte toe stand. Rijksgoedkeuring liet toen niet lang op zich wachten en men kon met een aan het werk. Voorgeschiedenis Reeds vóór de tweede wereldoorlog werd, zowel bij de burgerij als in de kring van het gemeentebestuur, de wenselijkheid van een nieuw gemeente huis onderkend. Tot een besluit van de raad is het evenwel niet gekomen. On dermeer werd verschillend gedacht over de plaats, waar het gebouw zou moeten verrijzen. Enkele jaren na de oorlog - omstreeks 1950 - kwam de Raadhuisbouw opnieuw, en thans zeer concreet, aan de orde. Na uitvoerige voorbereidingen en overwegingen (met name van de plaats) werd een plan aan vaard, dat zou worden gerealiseerd ten noorden van de Kerkstraat. Tot de uit voering van dit plan werd door de raad besloten in de vergadering van 23 februari 1951. De uitvoering bleef ach terwege als gevolg van de toenmalige conjuncturele omstandigheden, welke hoger gezag aanleiding gaven het ge meentebestuur te verzoeken het pro- Jekt aan te houden. Een zeer langdu rig uitstel was daarvan het gevolg. Inmiddels maakte de uitbreiding van de bebouwing, de vaststelling van een uiti breidlngsplannen ten-noorden van de Rjjn nodig. By het beraad daarover kwam uiteraard de situering en de belending van het nieuwe raadhuis opnieuw in overweging. Als resultaat daarvan stelde de raad in zyn vergadering van 7 mei 1956 vast het uitbreidingsplan Bodegraven I, waarbij het raadhuis de finitief werd geprojecteerd dlrekt ten oosten van de Kaasmarkt op het aldaar nieuw te creëren Raadhuisplein. Weer uitstel De behoefte aan betere hulsvesting van het bestuur en de diensten der ge meente werd steeds sterker gevoeld, doch voorlopig eisten andere voorzie ningen de aandacht en financiële mid delen volledig op. In dit verband zijn onder meer te noemen: de verwezenlij king van de uitbreidingsplannen Noord III en IV en Zuid, de bouw en vernieu wing van meerdere scholen en gymnas tieklokalen, de aanleg van sportvelden etc. Het duurde dan ook tot 1961 aleer de raadhuisbouw opnieuw aan de orde kwam. Tegeljjk met de vaststelling van de begroting voor dat jaar stelde de De imposante wand met blok patroon en plastiek tussen de trouwzaal en het secretarie gedeelte. raad een krediet beschikbaar voor de voorbereiding van een nieuw plan. Ver volgens werd besloten aan het drietal architecten een zg. meervoudige op dracht te verlenen, waartoe een pro gramma van eisen voor het projekt werd vastgesteld, dat de instemming van de raad verkreeg op 23 november 1962. Uitgenodigd werden de architecten: de heer P. de Graaf te Amstelveen, de heren ir. J. J. Hornstra en J. Boudewyns te Den Haag en ir. K. F. G. Spruit te Overveen. De jury ter beoordeling van deze schetsen bestond uit de heren mr. J. J. Croles, burgemeester, ir. W. Wis sing te Barendrecht, stedebouwkundlge en welstandsadviseur der gemeente en (nu wjjlen) de heer A. v.d. Poll, direc teur van gemeentewerken. Het een stemmig oordeel van de jury, vastge steld in Juli 1963, luidde, dat alle drie schetsplannen van hoog gehalte waren, doch dat het ontwerp van de heer Ir. Spruit het meeet geslaagd was. Centrum Met de voltooiing van het gemeente huls heeft Bodegraven niet alleen een nieuwe huisvesting voor bestuur en ad ministratie verkregen, maar ook een centrum. De stedebouwkundig onbe stemde ruimte rondom kaasmarkt en huishoudschool is nu herschapen tot een ln het zich uitbreidende Bodegra ven centraal gelegen ruimte. Ook de intussen gerealiseerde bebouwing van de oostzijde van de Brugstraat draagt ln belangrijke mate daartoe by. Afbouw van de zuidwand van het plein met een archltcktuur van allure is thans gebo den, teneinde het raadhuisplein volle dig te bepalen. Het raadhuisplein is onder leiding van de dienst der gemeentewerken tot stand gekomen, in overleg met het ar- chltektenbureau. In de sierbestrating is het bt ra mien van het gebouw over genomen. In architectonische zin heeft de ontwerper naar zijn zeggen gestreefd een levend en open gebouw ten Het Interieur wordt bepaald door do lichtkoepel, waaronder de ovale tafel van de gemeenteraad staat. De tafel van b. en w., Iets verhoogd, is een on derdeel van de ovale vorm. De galerjj in de hal zet zich in de zaal voort als hoger gelegen publieke tribune, waarbij ook zitplaatsen voor de pers zjjn. De onvangst- en werkvertrekken voor burgemeester, wethouders en se cretaris en ofn commissiekamer zijn I op deze verdieping ln de hoogbouw on- j dergebracht en grenzen middels een I doorlopend balkon aan het raadhuis plein. De tweede verdieping van de hoog bouw kon, na een reorganisatie (als gevolg van de opheffing van het ge meentelijk gas- en elektriciteitsbe drijf) voorlopig als reserve beschik baar komen. De derde verdieping huisvest de Burgemeester mr. J. J. Croles aan zijn bureau in de fraaie nieu we burgemeesterskamer. de dienst gemeentewerken. Een dienst woning omsluit gedeeltelijk het ach ter de hoogbouw gelegen Ingangs plein en is gericht naar de kaasmarkt. Tentoonstelling en rondleiding Dit plein vormt ruimtelijk een een heid met de trouwzaal en de hoofdhal. Op 12 oktober a.s. wordt ln de Bur- Het openbare karakter van de trouw- gerzaal om acht uur des avonds een plechtigheid wordt daarmede onder- historische tentoonstelling geopend, streept. Het binnenplein is „gestof- Alle gemeentenaren van Bodegraven feerd" met grote bloembakken; de in ontvangen een op naam gestelde uit nodiging om met het nieuwe raadhuis ruimte ook in de te komen kennismaken. Zy zullen des kundig worden rondgeleid. Het gemeen tebestuur, aldus burgemeester Croles, streeft naar een hechtere binding tus sen inwoners en de bewoners van het raadhuis. Oegstgeests „St. Willibrordoiuler nieuwe leiding ZOETERWOUDE L.T.B. CURSUS In het komende seizoen zal er een ontwikkelingscursus gegeven den in het Don Bosco-huis en wel op 12 dinsdagen van 24 oktober tot en met 23 januari 1968. De onderwerpen die het programma vermeldt zyn stuk voor stuk de moeite waard; we noemen er enige: Brandpunt man Ad Langebent spreekt over wat zich afspeelt achteT de schermen van radio- en tv-verslaggeving; godsdienst leraar dr. H. B. Visser bespreekt de veranderingen in de Kerken en Theo Koomen vertelt wat zich achter de schermen afspeelt van de sport. Ook worden behandeld: muziek, E.E.G., hel derziendheid, luchtvaart, sterrenwereld en dierenbescherming. Gezien het succes van vorige jaren en de wens van de organisatoren om slechts 40 cursisten deel te laten nemen is het gewenst dat men zich spoedig opgeeft bij Jac. v. Leeuwen, Zuidbuurt- seweg 44, tel. 216. Deelname is mogeiyk voor leden van de L.T.B., uit Zoeter- woude of omgeving, hun echtgenoten en meerderjarige huisgenoten. GEEN REPETITIE FANFARE De wekelijkse repetitie van de Sint Jansfanfare die hedenavond in het Don Boscohuis zou worden gehouden gaat niet door wegens het niet beschikbaar in van de zaal. RATTEN V ERDELGING De heer C. van Velzen die zich in de afgelopen jaren in dienst van de ge meente heeft belast met de bestrijding ratten in Zoeterwoude is op zijn verzoek ontslagen van deze taak. B. en W. hebben, gezien de nauwgezette wijze waarop de heer Van Velzen zijn werk heeft verricht dit ontslag op de meest eervolle wijze verleend. Als zijn opvol ger is aangesteld de heer N. Straathof Stompwijkseweg 5. In voorkomende ge vallen kan men zich rechtstreeks tot hem wenden. De gehele ontwikkeling wees ai lang ln een be paalde richting. De parochiële sanering kon gewoon niet meer uitblijven. Ieder Jaar raakte de binnenstad door het wegtrekken van de mensen naar de nieuwe stadswijken, waar ook weer nieuwe kerken gebouwd moesten worden, steeds minder bevolkt. De kerken, vaak oude gebouwen met zeer hoge onderhouds- en restauratiekosten, bleven staan. En ondertussen daalde het aantal priesters. De puzzel om alle posten bemand te krijgen moest eens onoplosbaar worden. De Rotterdamse bisschop heeft het in zjjn eigen stad dagelijks kunnen zien en enkele maanden gele den heeft hij zjjn besluit genomen: driemaal twee oude parochies in de binnenstad moeten samenge bracht worden. De H. Hildegardis-parochle aan de Hamnierstraat en de Franciscaanse Bosjea-parochie hjj het Hofplein zijn eon van de drie paren, die bin nenkort door de nood gedwongen met eikaar zullen moeten gaan fuseren. De Franciscanen nemen de Hildegardus van de wereldheren over, zodat mgr. Jansen de handen vr(J kreeg om een andere post voor pastoor H. J. Kooy man (56) te zoeken. „Ik wist, dat het op komst was, maar tot voor drie maanden terug had ik beslist nog niet het idee, wat er verder met me zou gaan gebeuren", vertelt pastoor H. J. Kooyman. Sinds gisteren heeft pastoor Kooyman echter de officiële zekerheid gekregen, dat zijn toekomst met ingang van 1 november ver bonden gaat worden aan de St.-Willibrord-parochie te Oegstgeest. „Een fijne benoeming, ik ben blij, dat het inderdaad Oegstgeest is geworden, want ik re kende er al drie maanden opOegstgeest is voor de nieuwe pastoor van de Willibrord geen on bekend gebied. BEKEND TERREIN „De mooie omgeving ken ik uiteraard nog goed van mijn Warmondse tijd, maar sinds kort ik ben er met de auto pas een kijkje gaan nemen weet ik hoe de kerk en de pastorie eruit zien en wat er allemaal de laatste Jaren is bijgebouwd. Ik heb zelfs in de gauwigheid kunnen zien, dat het zangbundeltje dat in de kerk gebruikt wordt letterlijk een kopie is van de bundel, die een Rotterdamse collega en lk nog niet zo lang geleden hebben samengesteld. Geen verwijt hoor, want wjj hebben het ook weer van aller lei kanten bij elkaar gegapt Wat er voor werk en arbeid in de Willibrord-parochie verricht moet gaan worden; of het minder tijdrovend of lichter zal zijn dan in de echte Rotter damse volksbuurt? Pastoor Kooyman weet het niet. Wat voor hem wel zeker is, dat hij wederom met z(Jn tijd zal moeten woekeren, want naast de zielzorgelijke arbeid in de paro chie zal er van hem in de toekomst meer dan voorheen geëist gaan worden als bisschoppelijk gedelegeerde voor de mis- siebelangen en voorzitter van de dioce sane missieraad. Het ligt in de bedoe ling, dat alle missie-activiteiten ln het bisdom in de toekomst gecoördineerd en gelijk gericht worden. BOEIENDE ZAAK „Men weet wel hoe het vroeger ging. Iedere parochie had zijn eigen kleine acties voor een of ander klein project ergens ter wereld. De bedoeling was vanzelfsprekend goed, maar een gevolg was ook de versnippering van krachten. We zijn nu van plan met het bisdom Rotterdam het diocees Tabore ln Tan zania te adopteren en daardoor een bun deling van krachten, projecten van eni ge omvang en allure te realiseren. We denken ln dit verband niet alleen aan de financiële kanten. In studie zijn bijvoor beeld plannen naar het betrokken ge bied ook een flink aantal mensen, leken en geestelijken, te sturen. Het ligt ook ln de bedoeling en de contacten, die w(j daar al over hadden waren zeer positief, dat de specifieke missiecongregaties zich bij ons zullen aansluiten. Voor die con gregaties heeft zich nu eindelijk het perspectief van een goed „achterland" geopend. Parochies, die financiële steun konden geven hebben zij niet in de wel varende landen. Persoonlijk vind lk de opdracht, die aan de Missieraad gegeven is, een boelende en prachtige zaak, maar er zal in de komende tijd nog heel wat werk verzet moeten worden voor alles op po ten staat". Pastoor Kooyman zal de moeilijkhe den en problemen stellig niet uit de weg gaan. Zijn .riedel dit ok ge. ziiiM vermoeden. Hoewel h(J heden verwachtte aarzelde li(j In sep tember ,1942 hy was toen zes Jaar kapelaan niet de meisjescongrega tie van de Haagse Martha-parochlr te wijzen op de ware aard van de Jeugd storm. Ken predikatie werd prompt door een spionne over gehriefd aan de SD en kapelaan Kooyman ging dezelf de weg als zovele moedige priesters In de oorlogsjaren: 10 weken In het Oranjehotel te Schevenlngen, een half Jaar „Amersfoort" „waar de be handeling bar slecht was" 1 Jaar „Vught" en tenslotte een „strafover- plaatslng", wegens het houden van een preek en het lezen van de Mis in Als „Deutschfelndlich" bleef h(J daar „bis auf weiteree". Het duurde bijna een jaar voor de Amerikanen kapelaan Kooyman (een van de 2000 priesters) en 40.000 anderen bevrijdden uit de hel, waarin duizenden o.w. pater Titus Brandsma het leven hadden gelaten. „Al met al kan lk zeggen, dat Ik nog geluk gehad heb. Toen Ik in Dachau aankwam had de Invasie in Normandlë reeds plaats gehad en begon Duitsland al te wankelen. De meeat SS'ers waren na&r het front gestuurd en de bewaking was toen nog ln handen van zgn. Poolse postbodes. Zware mishandelingen, die voor mijn komst aan de orde van de dag waren, hebben wij niet meer meege maakt, maar buiktyphus, honger en er barmelijke hygiënische toestanden maak» ten toch nog dagelijks slachtoffers" MODERATOR Sterk vermagerd, maar zonder blij vende lichamelijke gevolgen en geeste lijk ongebroken, werd kapelaan Kooy man direct na z(jn terugkomst benoemd te Rotterdam en vertrok ln 1951 naar Delft waar hij nog twee Jaar als kape laan werkzaam was voor h(j ln 1953 mo derator werd van de middelbare meisjes school. waarvan hy een der oprichters was. Toen deze school ln 1956 naar Rys- wyk werd overgeplaatst en uitgebreid tot het gemengde Lodewyk Makeblijde- college ging ook moderator Kooyman mee en werd tenslotte in 1962 benoemd tot pastoor van de Hildegardus-parochle. AUTEUR Als moderator van het Ryswykse col lege voltooide pastoor Kooyman In 1961 het thans op vele middelbare scholen gebruikte handhoek In vier delen ten In-hoeve van het godsdienstonderwijs. Dat de vier delen (het derde deel over Kerk en Sacramenten moest na het Con cilie herzien worden) duldriyk voorzien In een behoefte als leidraad voor bybelso katechrae bewijst wei het laatste cyfrr van 100.000 verkochte exemplaren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 3