AVE
6e kRantentuin
ook
VOOR
jóu
i
CORRESPONDENTIE
Uit het Wilde Westen
De vliegende driehoek
Blokken muml
na een lange hete zomer
Roddy Wahr:
een bereisde Roel
OOK voor JOU is HIP-BLITS-KRAKEND
DAVID GARRICK:
afrika
memoires
De vakantie la weer voorby. We zyn
f'eer volop bezig met onze leasen en er
ggen nog wat verhaaltjes van voor de
vakantie en die krijgen eerst een beurt.
Ellle Groeneweg, Stompwjjk, jstuurde
ons een piepklein verhaaltje. Je bent ze
ker overgegaan naar de tweede klas
De spaarpot van Els
In Els haar spaarpot zit veel geld. Dat
brengt ze naar de spaarbank. Els doet
dat twee maal in de maand. En dan gaat
ze weer sparen. Ja, zo doet Els dat.
Mijn derde schooljaar
Ik heb het In de derde klas heel leuk
gehad. Waarom? Luister maar.
Als het mooi weer was, gingen we
dikwijls vrjjdags naar de speeltuin. Ook
gingen we wel eens naar de nieuwe
buurt wandelen. We mochten onderweg
ook wel eens spelen, Ook zjjn we eens
naar een bloembollenkwekery geweest.
Het was daar heel mooi. De juffrouw
heeft daar planten gekocht. Onderweg
kregen we een lollle, dat was lekker.
Op een keer kregen we allemaal een
verjaardagenkalender. Ik heb daar de
verjaardagen van mijn vader en moeder,
van mijn opa's en oma's, van de konin
gin en prinses Beatrix en prins Bern-
hard Ingeschreven. Natuurlek ook van
myn zusjes en broertjes, van allemaal
en van de juffrouw ook.
Onze juffrouw gaf heel veel aan ons.
We krijgen nooit zo'n lieve Juffrouw
In de klas was het leuk, met de par
kieten en de kanaries en met de mooie
planten langs de ramen. We hadden twee
kanaries, maar het vrouwtje ls doodge
gaan. We hebben een mooie nieuwe kool
gekocht. De parkieten zaten maar te
snateren omdat ze geen nieuwe kooi
Juffrouw de Leeuw kon ook mooi
voorlezen uit Pietje Bell met de rovers,
Ja, het was een fjjne klas.
Elsje Buil:
Ons jaar bij
juffrouw De Leeuw
In de derde klas was het erg leuk. We
hebben er heel wat geleerd. Aardrijks
kunde en geschiedenis waren nieuwe
vakken. Aardrijkskunde vind ik niet
fijn, maar gescheidenis wel. Rekenen is
ook wel fijn, taal ook, maar lezen nog
het fijnst, vooral versjes en verhalen
lezen. De versjes moesten we uit het
hoofd leren en zonder boek opzeggen.
Dat was ook fijn.
We hebben in de derde klas ook som
men geleerd met deelstrepen. Dat waren
pas leuke sommen. Eens hebben we een
wedstrijd gehouden. Wie 0 fouten had in
zestien rijtjes kreeg wat. Er was één
meisje met 0 fouten en diekreeg een
armbandje. Ik had, met nog een paar
kinderen, één fout en we kregen ook een
armbandje.
We kregen heel vaak een diktee, soms
heel moelllijk en soms ook makkelijk.
We hadden een geschledenlsschrïft en
daarin plakten we altijd belangrijke fo-
to's uit de krant b.v. van het koninklijk
huls en van schaatsenrijden.
Vrijdags gingen we wandelen of naar
de speeltuin als het mooi weer was. Alle
bei vind ik fijn.
We zijn ook een keer naar het station
geweest. Daar hebben we treinen gezien.
We kregen daar ook boekjes waar trei
nen in stonden. Ik denk niet, dat ik alles
kan onthouden.
In de klas hebben we ook vogels. We
hebben ook pas voor een kooi gespaard
en die aan de Juffrouw gegeven. Hij was
heel mooi en Pietje was er heel erg biy
mee. Des morgens ga lk de juffrouw
halen. Andere kinderen doen dat ook.
We mogen ook de Juffrouw op school
helpen met de koffie. Ik zette de melk
klaar en lk deed ook boodschappen. Ja,
het was heel leuk by Juffrouw De Leeuw.
In de vierde klas krygen we een meneer.
WIm Nleathoven en Freddy van Duyn:
Heintje en het hondje
Moeder zei tegen vader: „Heb je Hein
tje al gezien?"
Vader trok een diepe rimpel in zyn
hoofd. „Is hy dan nog niet thuis? Die
ondeugd, hy weet toch, dat hy op tyd
thuis moest zyn".
Vader liep het Torenstraatje af. Daar
kwam de slager aanrennen.
„Hebt u hem nog niet gezien Ik snap
er niets van".
„Misschien is hy wel in de zak ge
stopt of overreden", lachte de slager.
„Ajakkes man, vertel nle_t van die
nare dingen. Ik sta te trillen op myn be-
„Wil ik naar de politie gaan?" vroeg
de slager.
„Dat hoeft al niet meer. Ik ben er al
geweest".
Heintjes moeder kwam ook naar bui
ten stappen. Opeens pakte zé de arm
van vader, want wie kwam daar, met een
vaart aangereden op zyn autoped Hein
tje, met een zwart hondje by zich.
„Daar is hy!" riep de slager hard door
het Torenstraatje. De slager was blij,
want het was zyn hondje, dat hy kwijt
„jy bent een beste vent, dat je myn
hondje terugbrengt", zei hy. Je krygt
een lekker stuk worst. Ga maar gauw
mee. Dan geef ik je een beloning. Zeg
maar wat je graag wilt hebben".
„Ik wil heel graag een witte muis met
een roze snuitje en roze pootjes".
De slager drukte een kwartje in de
hand van Heintje, die er heel biy mee
Moeder en vader stonden nog steeds te
wachten. „Kom maar gauw mee naar
binnen". Hy kreeg geen standje, maar
moeder vertelde wel hoe ongerust ze ge-
Treesje Westendorp
der hebben samen een
gemaakt.
Rakkertje en 't paasei
Er was eens een paashaas, die heette
Rakkertje
Dat was een heel zielig stakkertje.
Opeens stond Iets in de krant,
In de krant van hazeland.
„Dat is net Iets voor my,
Want ik lust graag een paasei".
Hij holde er heel hard naar toe.
O, wat was hy toen moe.
Hij klopte aan
En bleef toen weer even staan.
Toen werd er opengedaan.
Weet je wie dat was
En hij stapte precies in een plas.
Hij vroeg: „Wat komt u doen?"
„Ik kom voor de advertentie uit de
„O, wat voel ik me parmant".
„Komt u maar even binnen.
„Dan zal ik wel wat verzinnen.
„Komt u maar liever morgen terug
„Want ik heb zo'n pyn in m'n rug".
Later sliep Rakkertje als een roos.
Dat duurde een hele poos.
De volgende morgen ging hy weer.
Onderweg at hy een peer.
Later ging hij erg te keer.
Want zijn poot deed toch zo'n zeer.
Eindeiyk was hy er.
De paashaas wachte al op hem.
O. wat had hij een schorre stem.
Maar nu ging het wel
En trok heel hard aan de bel.
Toen kwamen er veel mensen aan.
Ze gingen allen in de ry staan.
Kleine Rakkertje
Het arme stakkerdje
Ging met de kruiwagen weg.
Langs de lange, lange heg.
O, wat had hy weer een pech.
Het wiel van de wagen viel er af.
Toen lag alles stuk, wat een straf!
Hy bracht alle eieren weg,
Naar Jan de Bakker en mevrouw
Pech.
Toen was hy klaar.
Maar het was heel raar.
De eerste prijs kreeg Janus de Jager.
Dat was een echte plager-
Janus zat te smullen van het el.
En Rakkertje zat er treurig by.
Deslré Wernars:
in Avifauna
In Avifauna zyn heel mooie vogels. Ik
heb er parkieten gezien en papegaaien.
Ze riepen lorre en koppie krau. Ik zag
er ook Pelikanen, die op één poot ston
den en een kooi met ooievaars. Er was
ook een speeltuin by met bots-autootjes.
Ik heb er met myn vader ingezeten.
Ik ben ook naar myn oma geweest,
Daar was het erg leuk. Ik mocht daar
een week blijven. Nu is de vakantie om.
De allerkleinsten krygen vandaag ook
een beurt. Zo pas uit de tweede klas ge
komen vertelt Lonneke de Hey over:
Mijn vakantie
We zyn in de vakantie naar de zee
geweest. Op het strand lagen schelpen,
mosselen en andere dingen. We zijn ook
naar de Efteling geweest. Daar waren
veel sprookjes, zoals Sneeuwwitje, de
put van vrouw Holle, de dansschoentjes,
Doornroosje enz. Dat was een sprookjes
bos. Er was ook een grote speeltuin bij
met een draaimolen en treintje ryden en
een heel hoge giybaan. Je kon er patat
en ijs kopen.
Ik ben ook naar de dierentuin geweest.
Ik zag daar aapjes, leeuwen, tygers, pa
pegaaien, een olifant en veel mooie vo
gels.
Ik heb ook een keer by myn opa gelo
geerd. Ze hebben daar een hond. Ik heb
ook een keèr gevist. Myn zusje heeft een
foto van my gemaakt.
TANTE JO EN OOM TOON.
Het waren de Spanjaarden, die in de 15e en 16e eeuw het
paard invoerden in het nieuwe land in 't Westen, Amerika.
Tot dan toe moesten de oorspronkelijke bewoners van dit
werelddeel hun tochten steeds te voet maken soms ook
te water. Die wonderlijke vreemden en vooral hun paar
den maakten grote indruk op de Indianen. De Cheyenne-
stam noemde het vierbenige wezen „Shunka-wakan", wat
„wonderlijke hond, geweldige hond" betekent.
Natuurlijk ontsnapten er nu en dan wel eens paarden aan
hun meesters. Deze dieren sloten zich bij elkaar aan en
vormden weldra grote kudden in het midden-westen van
Noord-Amerika. Hier leefden zij aanvankelijk geheel vrij
en vermeerderden zeer snel. De Cheyenne-Indianen heb
ben 't allereerst deze half verwilderde dieren met hun
lasso's weten op te vangen en ze tot bruikbare huisdieren
gemaakt en bovenal tot rijdieren. In de rijkunst werden zij
al heel gauw minstens de gelijken van de blanken. Het
gebruik van 't paard heeft hen ook de voortdurende vrees
voor hongersnood ontnomen, want met behulp van 't snelle
paard kon de jacht op groot wild hun vbortaan veel meer
buit opleveren, want 't was vooral de buffeljacht, waarvan
zij 't moesten hebben. Ook konden zij nu veel sneller hun
kampen opbreken, als dit nodig bleek om nieuwe weilanden
of meer jachtbuit op te zoeken. Daarbij konden zij hun
rooftochten steeds verder uitbreiden.
Als je reeds goed met een zakmes kunt omgaan, kan je
vlug een vliegende driehoek in elkaar knutselen, 't Is maar
een eenvoudig karweitje.
Je neemt daarvoor een plankje 5 cm breed. 1 cm dik en
ongeveer 20 cm lang. Dit snijd of zaag je, zodat 't de vorm
van een driehoek ('n spie) krijgt. De punt (spits) maak je
netjes rond. zodat er bij 't gebruik geen ongelukken kun
nen gebeuren. Dan maak je 2 cm van die punt af een in
snijding (zie fig Om de driehoek niet te zwaar te maken,
snijd je de brede zijde (rug) dun toe.
Hoe geschiedt nu 'l „afschieten"? Je neemt een veerkrach
tige schacht (steel), die vooral niet te zwak mag zijn en
aan de onderzijde (zie weer fig. b) iets dikker mag worden.
Vervolgens neem je 'n niet te dik maar sterk touwtje,
waarin je aan 't ene uiteinde een knoop legt. 't Andere
uiteinde bind je vast aan 't uiteinde van de stok, die als
veer moet dienen, vast. 't Eind met de knoop trek je door
de insnijding tot de knoop in 't hoekje van de inkeping
stuit (niet verder kan), 't Wapen is klaar. Je neemt nu de
verende stok dicht brj 't uiteinde vast met de ene hand en
met de andere 't driehoekig plankje (fig.!) bij zijn brede
achterzijde. Nu span je de „veer", laat 't plankje los en
snorrend vliegt het 't luchtruim in of op een of ander doel
af. Hoogte of afstand van 't schot hangen natuurlijk af van
d« veerkracht van de schacht
LEIDSE TOP TIEN
1. Death of a clown
Dave Davies.
2. San Francisco
Scott Mackenzie.
3. If I ware a rich man
Roger Whittaker.
4. AH you need Is love
Beatles.
6. I never fall in love again
Tom Jones.
5. Sound of the screaming bay
Golden Earrings.
7. We love you
Rolling Stones.
8. I take it back
Sandy Posey.
9. Waarom heb je me laten
Heikrekels.
10. Je bent niet lilp
Patricia Paay.
Enkele weken eerder dan aanvan
kelijk in onze ftédoeling lag ligt
hier dan weer de „Ook voor Jou"-
pagina voor Je. Na de lange hete
zomer, die voor de een wat guns
tiger is uitgevallen dan voor de
ander, zyn de scholen weer begon
nen of heb je Je werk op kantoor
weer hervat. Hoe het ook zy, voor
allemaal was het wat moeiiyk weer
aan de slag te gaan. Met heimwee
denk je terug aan het zonnige
Palma de MaUorca, de Costa Bra-
va of als je heel gewoon ln eigen
land bent gebleven, en dat ls te
genwoordig byzonder „in", aan de
Veluwe of Zuid-Limburg. Na al
deze weken dan weer een over
zicht van de stand van zaken op
de Leldse platenmarkt en dan valt
onmiddeliyk de teruggang op van
de Beatles. De eerste plaats ls hu
overgenomen door Dave Davies.
Voorts is nogal het een en ander
veranderd. Zo zien wjj de nieuwste
kraker van Tom Jones hoog ge
plaatst en ook de Rolling Stones
zyn inmiddels weer uit hun ver
doving ontwaakt. Tenslotte is het
zeer verheugend te constateren,
dat Nederlandse representanten
bijzonder sterk vertegenwoordigd
zijn. Niet alleen de Golden Ear
rings hebben zich kunnen hand
haven, maar opvallend is ook
de klassering van de Heikrekels
en die van Knokke-zangeres Pa
tricia Paay.
Na een zomer van zonnen en zwemmen, bier drinken en ijs eten, wor
den nu de schoolboeken weer te voorschijn gehaald. De vakanties
van deze lange hete zomer lopen op hun eind en we kunnen aan
nemen, dat iedereen ruimschoots zijn deel genoten heeft in zalig
nietsdoen, zeilen of bergbeklimmen. Menigeen zal het bestijgen van de
schoolbank zwaarder vallen dan een klauterpartij in de Beierse bergen.
Maar als de weemoed om het verdwenen vakantieplezier geheel in de
herfstnevels zal zijn opgelost, komt een nieuwe tijd, in vele opzichten
gezelliger dan het vrije tijds tijdperk. Verenigingen en clubs gaan weer
op volle toeren draaien, iedereen is weer op zijn basis teruggekeerd
en maakt een nieuw begin aan een nog blanco jaar, de schoolagenda r
is nog onbeschreven. *-
Niettemin maken we ons geen illusies over de aandacht, die meet «i
kunde en geschiedenis, algebra en aardrijkskunde de eerste wekenyi
zullen krijgen. De een zweeft in de geest nog bij de dorpspomp vanb<
een klein Vlaams gehucht, een ander schrijft in de vrije minuten een„j
ÉMMMMMwl
brief aan een pasverworven correspondentievriendje. Het zal nog lanj
duren voor het Kerstmis is
SlW/M fd/»1 CO/P) fd/ri W/M tcjfoKd/M fd/pK<J/P)
Als je zoals Roddy Wahr in 1942 in Indonesië als Engelsman met
Zwitsers bloed en een Nederlande afkomst geboren wordt, lijkt de
enige oplossing een artiestencarrière. En, vooral omdat zijn vader
't aanvankelijk niet wilde, stortte Roddy zich dan ook in de sjoo-bisnus.
David Garrick, de wat zoetsappige, enigszins vrouwelijk ui'n
ziende en als zodanig ook optredende zanger, die oorspronkelijk
altijd de wensdroom koesterde om operazanger te willen wolei
den, maar merkwaardigerwijs zich op het „lichte vlak" eeE)
vooraanstaande plaats heeft weten te veroveren, heeft we&
een nieuwe hit op de platenmarkt gebracht. Na Dear Mrin
Applebee" en „A certain misunderstanding" heet de deró
schijf „Ave Maria". David, die bij zijn verschijnen doet denke
aan een negentiende eeuwse Franse jonker, doet het ditrrunI
wat meer op de klassieke toer. Dat is dan ook wel goed
merken aan de verkoopcijfers. Schoten de vorige twee plate
razendsnel omhoog op de hitlijsten, met „Ave Maria" daarei
tegen gaat het allemaal veel rustiger. Een bescheiden plaat
lijkt er ditmaal voor David Garrick te zijn weggelegd, nadt
o.a. Gert Timmerman en The Cats hem reeds zijn voorgegaa
maar evenmin ook al weinig succes oogstten. Desondanks e(
prachtig nummer, dat bijzonder gevoelig vertolkt is en d
wij u zonder meer kunnen aanraden.
Op zyn twaalfde jaar verhuisde de
jonge Wahr naar Nederland, niet om
dat hij dat zo'n geweldig idee vond, maar
omdat zijn vader dat blykbaar graag
wilde. Op een pleintje in Amsterdam,
waar toen de gouden tyd nog heerste,
werd op een goede dag de stilte ver
stoord door het erbarmelijke gejank van
een afgeleefde gitaar. Dit maakte zo'n
Indruk op Roddy, dat hy het nodig vond
om zich zo'n ding aan te schaffen.
De eerste oefeningen erop vonden
plaats ohder toezicht van de invloedrijke
kapelmeester Elvis Presley. Net toen
Roddy zich rijp achtte voor een blik
semcarrière, vond zijn familie het weer
eens nodig om te gaan verhuizen, dit
keer naar Nigeria. Het duurde niet lang
of men zag Roddy er als de grondvester
van de Europa overwoekerende rock-
cultuur. Hikkend, heupwiegend en moei
lijk kykend wist hij er een zekere repu
tatie op te bouwen.
In het beslissende stadium van zyn
loopbaan in donker Afrika, scheepte hij
zich evenwel ln naar Engeland, alwaar
een band met de naam The Raiders hem
reeds op de kade opwachtte. Een jaar
lang laat hy zich door deze band bege
leiden. Het jaar daarop vestigt de veel
belovende Wahr zich ln Londen, waar
hy zich een zekere faam als bioscoop
portier weet te verwerven. Hy free-lan
ced ook nog en beetje, maar niet om
over naar huis te schrijven. Wat hy om
verschillende redenen dan ook niet doet.
In 1963 heeft hij balen van zijn Britse
werkkring en laat hij zich naar Neder-
varen. Daar zingt hij een tijdje by do
Torero's en weet hy zelfs in een onbe
waakt ogenblik Ommen te schokken met
een optreden (geruchten, dat het Con
certgebouw te Harrlemmerliede tydens
een optreden van Roddy zou zyn afge
broken. moeten wij met klem tegenspre
ken - helaas -
Dan vindt Roddy Wahr het langza
merhand hoog tijd om zijn indrukken op
papier te zetten en begint hy aan zijn
memoires in liedvorm. De melodietjes
die hy er tussen neus en lippen door bij-
verzint maken al gauw indruk op enige
vakmensen. In Baarn vieren Les Baro
ques een hitloos tydperk, zodat Roddy
zich verplicht voelt zyn bloedeigen
„Dreammaker" ter beschikking te stel
len. Culturele Bussummers laten Roddy
Wahr met zyn zelf-geschreven reper
toire in hun foulk-kelder optreden en zo
wordt Roddy in Bussum en omstreken
bekend. Daarna ging alles van het leien
dakje, zodat „Dreammaker" regelmatig
ln alle huiskamers klinkt
