Met duizend Duitsers op je lip puzzeltjes oplossen
I OCKENBURG
HEEFT WEER
'NVOLLE TENT
NEDERLAND j
WAANZINNIG j
DUUR LAND" j
K.N.M.I. OVER NEDERLAND:
Zware aardbevingen vrijwel onmogelijk
Vrouw gedood
door stroom
WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1967
PAGINA 5
Zon neemt geen snipperdag:
Frau Krans uit Keulen:
Voor het eerst sinds weken regent het
weer op de Kijkdulnse camping Ocken-
burg. Het is niet meer dan een traan, die
door een dienstdoende engel wordt weg
gepinkt, maar de kampeerders ervaren
het toch als een volkomen misplaatst
natuurverschijnsel. Sinds zij half mei
In het glazen kantoor van kampbe
heerder J. P. Bijland brengt hun
vlucht nauwelijks paniek. Ockenburg
heeft plaats voor TVz duizend kampeer
ders en de laatste drie weken heeft het
zwart-witte bord met ,,vol" voortdurend
bij de ingang gestaan. ,,Ga me niet
vragen, waarom ze juist hier komen en
niet in 's-Gravenzande of op Duinrell",
zegt Bijland, ,,het is in elk geval een
onloochenbaar feit, dat Ockenburg een
ongelooflijke trekpleister is voor kam
peerders. Vorig jaar 30.000 Duitsers,
31.000 Nederlanders, 4000 Zweden. Dat
zijn aantallen, waar de burgemeester
van menig dorp nog zijn vingers voor
zou willen aflikken. Alleen mij zul je er
nooit tussen zien staan. Ik ben een en
thousiast kampeerder, maar niet met
7000 anderen op een kluitje. Ik weet
niet, wat ze er in zien. Als ik rustig bij
een boer sta, geniet ik veel meer".
GOEDKOOPTE-EILAND
Voor de honderden Duitsers, die bij
de poort van Ockenburg geduldig wach
ten, schept het waarom geen enkel
probleem. Zojuist is de schoolvakantie
in Rijnland-Westfalen begonnen en zijn
de eerste sprinters al bij de Noordzee
gesignaleerd. Ze komen al lang niet
meer voor de Bohnenkaffee, voor de
Butter en de Kse. Dat is een achter
haald sprookje in een land, dat allang
geen goedkoopte-eiland meer iS. Ze ko
men ook niet, omdat we zulke verrekte
aardige kerels zijn (in een gouden mo
ment van eerlijkheid willen ze "best hun
nood bij je klagen over die rancuneuze
Hollanders, die nog steeds doorzeveren
over veertig- vijfenveertig. ,,Aber
Mensch", zei ik, „damals was ik pas
16. Ik weet ja nichts van die hele oor
log", maar ze zijn gewoon te beroerd
om je te geloven".
Waar ze dan wel voor komen? Na al
so. Das ist ja ganz einfach. Ze komen
uitsluitend voor de reine Lu ft. Het mag
stralend weer zijn het mag bliksemen
of met bakken uit de lucht vallen, maar
de reine Luft kan niemand hen afne
men. Elke morgen tegen zes uur de tent
uit, vier diepe kniebuigingen, in looppas
naar de zee (in Bademantel, aber na-
tiirlich) en dan maar happen. De ene
Luft na de andere. Kostelijke mineralen
heilzame zouten, meesterlijke koolhy
draten. Reine Luft is de hasjisch van' 't
Ruhrgebied.
SPONTAAN LYRISCH
Frau Sczesny uit Witten bij Düssel-
dorf wordt spontaan lyrisch, als ze over
haar strandgeneugten vertelt. In zee
gaat ze zelden, maar happen, reken
maar. Twee jaar geleden is ze ook op
Ockenburg geweest. Toen was het nog
de moeite waard om 20 pakken kof
fie onder het vuile ondergoed over de
grens te smokkelen. Tot diep in oktober
dronken ze het roodmerk van Douwe
zelf. Een reuze bak.
achter de duinen onder zeil zijn gegaan,
heeft de zon geen snipperdag genomen
en stilzwijgend neemt men aan, dat dit
zo door zal gaan tot eind september: het
Nederland van 1967 is eindelijk droog
achter de vakantie-oren. Die handvol
lauwe druppels doet dan ook de plastic
emmer overlopen van zestig Nederlan
ders, die hun leven lang al nattigheid
voelen en niet bereid zijn om hun vrije
tijd door de grote hemeldruil te laten
vergallen. Ze trekken de haringen uit de
dorre duingrond, klappen hun huis dicht
en spoeden zich in de richting van
Den Haag.
zoals de prijzen hier zijn gestegen. Dat
Is geen centenkwestie meer, dat gaat
gelijk met dubbeltjes. Mijn man heeft
in Rotterdam gewerkt en hij zegt ook:
„Nederland is een duur land geworden.
Toch komen we graag hier, omdat bet
klimaat zo geweldig Is".
Hierna is het geruime tijd stil tenein
de uw verslagggever te laten bekomen
van deze volslagen onverwachte opdof
fer onder de gordel. Zou Frau Sczesny
haar laatste woorden nogmaals lang
zaam willen herhalen?
,,Ik vind het klimaat hier zo gewel
dig", zegt ze stralend, „vorig jaar zijn
we in Spaniën geweest. Mijn man kreeg
na drie dagen buikloop van de olijfolie
en de kinderen zaten onder de puistjes.
Van de warmte. Je kon alleen onder 'n
parasol zitten en als je de zee in wilde,
moest je je schoenen aantrekken, want
anders sprongen de blaren op je voetzo
len. We zijn eigenlijk veertien dagen
constant bezig geweest om een eerste
graadsverbranding te ontlopen. Hier is
alles frisch. Frische Gemüse, fris vlees.
Net als thuis in Witten. Ik blijf hier
rustig zes weken en mijn man komt elk
weekend overwippen. Twee uur en 'n
kwartier als hij geen pech heeft bij de
Oude Rijn".
„Dat is het", beaamt kampbeheerder
Bijland, „ze zijn zo vol van onze reine
Luft, dat ze niet eens meer de moeite
nemen om een douche te nemen. Wc
hebben voor tienduizenden guldens aan
sanitaire voorzieningen uitgegeven,
maar gebruiken, ho maar. Ze krijgen
voor een dubbeltje 6 a 7 minuten warm
water. Dat is toch 'n koopje nietwaar?
Ik kan het op de meters controleren:
geen hond".
STUGGE NEDERLANDERS
De weelderige Frau Krause uit Keu
len, moeder van drie weldoorvoede Bu-
ben met vetleren, net iets te korte broe
ken aan, is ook intens bedroefd om de
voortdurende prijsstijgingen in de lage
landen. „Ik betaal hier meer dan thuis"
Met 7,5 duizend
kampeerders
onder zeil om
onversneden
Reine Luft te
happen
becijfert ze, „Wat ik in Keulen met 10
Mark kan kopen, kost hier zeker twaalf
gulden. Juist de dingen, die je elke
dag nodig hebt: groenten, vlees, bier,
fruit zijn waanzinnig duur. Als je man
een normale baan heeft in een fabriek,
kun je je bijna niet meer permitteren
om naar Nederland te komen. Voor 500
gulden ga je al veertien dagen naar
Griekenland?". „Is dat per persoon,
genSdige Frau?". (het is maar een
vraagje).
Ach ja, dat is waar ook. Vijfhonderd
gulden jyjr,jp<irsooq. Dat komt voor hfijir
gezin nog altijd neer op zo'n ftchtien^on-
derd gulden, êrclusièf het bier en *'tfe
limonade. En de ijsjes. En de schnaps
voor papa. En de cognac voor Mutti.
Zou ze zich dan toch vergist hebben.
„Ja", zegt kampbeheerder Bijland
van harte, „als ze beweren, dat Neder
land geen goedkoopte-eiland meer is,
hebben ze gelijk. Maar ik blijf bestrij
den dat we te duur zijn. Vorig jaar wil
de ik in Zuid-Duitsland tussen de mid
dag 'n kleinigheid eten. Per gratie Gods
kon dat om twee uur. We kregen een
bordje met gesorteerd vlees, wat brood
en koffie. Voor drie man 27 piek. Als je
hier in een willekeurige tent binnenstapt
en je neemt een uitsmijter ham, dan
ben je zeven vijftig kwijt. En dan heb
je drie koppen koffie gehad".
Speurtocht naar
2 zoekgeraakte
kampeerdertjes
GASSELTE (ANP) Honderd mili
tairen var de artillerie uit Assen en 140
vrijwilligers uit de camping „De Hoef
slag" te Gasselte hebben gisteren de
omgeving van Gasselte uitgekamd op
zoek naar de sinds maandag vermiste
13-jarige Jan van der Veen en zijn 8-
jarige broer EIze uit Assen.
Een speurtocht in de morgenuren met
hulp van een speurhond was zonder re
sultaat gebleven, 's Avonds om negen
uur werd een van de jongens aange
troffen op de camping „Het Land van
Bartje" in Ees (gemeente Borger). De
oudste werd in Noordveen aangehouden
door een vrouw, die vin de radio van
de vermissing had gehoord. De twee
jongens, die op „De Hoefslag" kampeer
den, waren maandagavond niet naar de
camping teruggekeerd:
Ontevredenheid is bij het Zwijn-
drechtse gezin Stehouwer onbekend.
„Zdl ik naar Spanje gaanTwee
dagen in een warme bus, tien dagen
op een kokendheet strand. Tel uit je
winst". Bij leven en welzijn gaan
ze volgend jaar dan ook voor de
zevende keer naar Ockenburgh.
ders over het algemeen stug en onvrien
delijk. Ze is één middag In Schevenin-
gen gaan winkelen, maar na een half
uur heeft ze het al opgegeven. „Ik voel
de me gewoon te veel", zegt ze, „als
ik winkel, dan doe Ik het voor mijn
lol. Trouwens: wat ze aan confectie
hadden, was niets bijzonders en in de
meeste gevallen nog duurder dan in
Duitsland".
DAMPEND PLEZIER
De sterk gebruinde heer Stehouwer
uit Zwijndrecht kent ontevredenheid al
leen maar van horen zeggen. Het is de
zesde keer dat hij zich met zijn gezin
op Ockenburg heeft Ingegraven en nog
steeds dampt het plezier van zijn aarts
vaderlijk gezicht. Hij drinkt zijn koffie
onder de luifel, maakt een wandeling
langs de branding, drinkt zijn borreltje
onder de luifel en zoekt ondertussen een
Zuidamerikaanse stad van vijf letters,
de eerste een T is.
De kruiswoordpuzzel is in de tent van
Stehouwer de grote tijddoder. De krant
komt op de tweede plaats, een roman
krijgt geen kans, „want daarvoor moet
je op je gemak zitten".
Heeft hij wel eens behoefte gevoeld
om verder te trekken. Spanje, Grieken
land, Joego-Slavië.
Hij haalt zijn dubbelgebrande schou
ders op. Zal ie naar Spanje gaan. Twee
dagen in een warme bus, tien dagen op
een kokendheet strandje. Tel uit je
winst. Nu komt hij om tien uur
'8 avonds uit de fabriek en om tien voor
twaalf drinkt hij koffie in zijn tent op
Ockenburg. Dat gaat zo elk weekend.
Hij voelt zich als vakantiependelaar vol
komen op zijn gemak.
En als het regent? Hij glimlacht se
reen. „Ach, dan zijn er weer zoveel an
dere dingen. Dan lekt de tent bijvoor
beeld. Heeft hij daar zijn handen weer
vol aan. Maar ondertussen blijft hij
vrij man. Goed, in deze weken zitten de
andere kampeerders wel op zijn lip,
maar daar wen je aan. Ze hebben oen
Duitse familie naast zich gehad, waar
elke nacht het onbreekbaar servies door
de tent vloog. Dat is weer eens wat
anders. Op een gegeven ogenblik liep
die vrouw 's nachts om drie uur schreeu
wend de duinen in. Nou, dan ga Je maar
weer eens kijken of de scheerlijnen nog
goed staan".
GEEN BEAT
Volgend jaar koopt hij een nieuwe,
grotere tent en de oude geeft hij dan
aan zijn dochter Marianne, die op
Ockenburg constant met haar gepassio
neerde ziel onder de arm loopt. De doch
ter is minder positief als de vader en
zit haar tijd op de camping als een mil
de vrijheidsberoving uit. Ze zegt:
„Voor de jeugd doen ze niks. Geen beat-
avondjes, geen volksdansen. Je ver
veelt je hier dood".
„Dat is inderdaad een probleem",
geeft kampbeheerder Bijland toe, ,,Js
kunt hier weinig voor de jeugd doen,
omdat je binnen de kortste keren één
grote janboel hebt. We hebben het gr-
probeerd met een kampvuurkuil. Nou
reken erop: het was één enorme troep.
We hebben hem weer moeten afbreken.
We hebben ook voortdurend 't probleem
wan knapen, dte te lanp blijven hanprn
in 't meisjeskamp. Als je niet voortdu
rend waakzaam bent, heeft je camping
i één s
i rot n
REINE LUFT
Achter zijn rug is de file van Duitsers
inmiddels aangegroeid tot anderhalve
kilometer. Met de autoradio aan wach
ten ze op het moment, dat ook voor hen
de poorten van het kompeerparadijs
opengaan.
„Er zijn er bij", zegt Bijlund, „die
hier 24 uur staan. We vertellen ze, dat
er op andere campings nog volop pluats
is, maar ze vertikken het om weg te
gaan. Ze hangen liever een nacht in hun
auto en hopen dat er morgen weer Ie
mand zal vertrekken".
En dat allemaal voor de enige,
echte reine Luft. Je moet er maar
gek op zijn.
Kampbeheerder J. P. Bijland: „Ze
zijn zo vol van onze Reine Luft, dat
ze niet eens meer de moeite nemen
om een douche te nemen".
TIJDENS HET WASSEN
TILBURG (ANP) Door nog onopge
helderde oorzaak is gisteren de 53-ja-
rige mevrouw J. van der Schans-van
Rijsewijk in Tilburg, terwijl zij de was
deed in een schuurtje achter haar wo
ning, in aanraking gekomen met elek
trische stroom. De vrouw raakte hier
door buiten bewustzijn en overleed op
weg naar het ziekenhuis. Zs laat twaalf
kinderen achter.
Meer aandacht
voor Limburg
DE BILT (A.N.P.) „Het Is vrijwel
onmogelijk, dat ons land getroffen kan
worden door aardbevingen zoals deze
zich in de afgelopen dagen hebben voor
gedaan in Turkije, Colombia en Vene
zuela", aldus dr. A. R. Ritsema. weten
schappelijk hoofdambtenaar bij het
K.N.M.I. in De BUt. De lichte aard
schokken, die eind april In Zuid-Limburg
werden gevoeld, zijn, aldus seismograaf
Ritsema. niet schokkend te noemen,
„Wij weten dat zich in dit gebied onder
aardse breuken bevinden."
Trillingen en aardbevingen ontstaan,
wanneer zich diep in de aardbodem
(vaak 30 kilometer onder de oppervlakte)
verschuivingen voordoen, waardoor een
spanningsveld ontstaat. De vrijgekomen
energie uit zich in trillingen en vormt
een zogenaamd hypocentrum. Loodrecht
boven dit centrum ligt de plaats op
aarde, die dit spanningtgebied het dichtst
benadert: het epicentrum.
In het algemeen kan worden gezegd,
dat gebieden waar zich hoge bergen en
diepe zeeën bevinden, de meeste kans op
aardbevingen maken. De aanwezigheid
van de bergen geeft al een indicatie, dat
zich hier vroeger aardschokken en -ver
schuivingen hebben voorgedaan. Ook de
gesteldheid van de bodem spreekt in dit
hele natuurverschijnsel een woordje mee.
zo zegt dr. Ritsema, die hier overigens
aan toevoegt, dat de seisrhologle nog
maar een heel jonge wetenschap is (pas
de Laatste tien jaar wordt hieraan in
Amerika en Japan veel aandacht be
steed). De belangstelling voor het aard-
mechanlsme is pas na de laatste wereld
oorlog „106" gekomen.
De zwaarste aardbeving in Europa
werd op 1 november 1755 in Lissabon ge
meten. De toenmalige 235 000 Inwoners
tellende stad werd voor een groot deel
verwoest en 50.000 mensen verloren het
leven. De zware aardschokken werden
in heel Europa duidelijk gevoeld en ver
oorzaakten in de Oostzee zelfs aardbe-
vingsgolven van ongekende afmetingen
Andere ln de gescldedenis bekende zwa
re aardbevingen zijn die in het grens
gebied tussen Tibet en Assam In 1950.
waar 500 doden vielen, gebergten zich
wijzigden en rivieren een andere loop
kregen, ln Califomlë ln 1906 en Messina
in 1908.
De oorzaak van alle aardbevingen en
-trillingen is weliswaar bekend, maar
volgens dr. Ritsema kan niemand van
tevoren vaststellen, wanneer en waar
zich een aardbeving zal voordoen.
De aardschokken in Zuid-Limburg zijn
vergeleken met die in Turkije te ver
waarlozen. Het KNMI heeft nu elf seis-
mografen in Nederland: zes ln De Bilt,
vier in Witteveen (gemeente Westerbork
ln Drente) en een in Heerlen. Binnen
kort zal eohter een seismograaf van
Drente naar Zuid-Limburg verhuizen,
zodat ln dit gebied de registratie van
onderaardse schokken nog boter kan ge
schieden.
Nederland heeft nooit in zijn geschie
denis noemenswaardige aardbevingen
meegemuakt Alleen ln 1932 kon in
Noord-Brabant bij Uden van een lichte
aardbeving worden gesproken. Er wer
den toen enkele hulzen beschadigd.
Het KNMI tekende op 22 Juli de aard
beving in Noord-Oost Turkije op. Door
de schok raakte een seismograaf onklaar.
Op 29 Juli werd de aardbeving ln Co
lombia waargenomen op een afstand van
8600 kllomeU-r Een dag later werd Ve
nezuela getroffen door aardschokken en
ook hier maakten de seLsmografen ln De
Bilt melding van. evenals van de tweede
aardbeving in Turkije op zondag. In
Turkije zijn aardschokken overigens bij
na een dagelijkse aangelegenheid. Oe-
middeld worden ln dit bergachtige ge
bied 300 tot 400 aardbevingen per Jaar
gevoeld.
Frau Bcsesny uit Witten bij Dusseldorf: ,JJct Nederlandse klimaat Is geweldig".
