Groningse RD-D-YS gaven in Leidei
groots live-optredei
0
enthousiast publiek
RECHT
9 i
6e if kRAntentuin
Een faai* in de 5e met PIET HEIN
ook
VOOR
JOU
BLITS!
Noorderlingen
met
i aan de top
Cavte&pondentie
De kinderen lijn nog lang niet ultver- Wat
teld. Dan vandaag eerst maar:
„Goed dan maar. Deze trap op en heel
zachtjes".
Nu kroop Joekle met zachte voetjes de
trap op en kwam zo bij zijn broertje,
ze big.'
Met de poppen spelen Een f,Jne verjaardag
Els had aan haar moeder gevraagd
of Arts bfl haar mocht spelen en dat
..Zullen we met de poppen spelen?"
vroeg Ana. Els vond het goed. Ans bracht
haar pop mee ln de poppenwagen. Els
had alle spullen al klaar gezet en aan
moeder gevraagd of ze thee mocht zet
ten. Ook dat vond moder goed.
Ans kwam al spoedig na het eten, ze
konden du8 gauw gaan spelen. Dat von
den ze fyn. Toen ze thee gedronken had
den gingen ze met de poppen wandelen.
Ze gingen naar het bos, vlak bij huls.
Toen het zes uur was zei moeder tegen
Ans: „Wil Je by Els bltyven eten?"
„Ja, heel graag, mevrouw, maar dan
ga Ik het eerst even aan moeder vragen".
Els ging even met Ans mee en na een
kwartiertje waren ze weer terug. By het
binnenkomen roken ze pannekoeken.
„Wat lekker!" riepen ze.
„Het heeft heeriyk gesmaakt", zei Ans
na het eten „en nog wel bdankt me
vrouw".
Ans vertelde haar moeder van die lek
kere pannekoeken en daarna moest ze
vlug naar bed.
Johan Montanns
Avontuur In de toren
„Kyk eens wat een hoge toren! En kyk
eens wie daar beneden staat!"
Dat is grappige aap Joekle, zo noemt
ledereen hm, ook al omdat hy zo klein
Is, Daar boven aan de torenklok hangt
zijn broertje Flops. Hy wil zo graag zyn
broertje helpen, maar dan moet hy naar
boven klimmen. Nou, apen kunnen goed
klauteren, dus begon hij dapper te klim
men. Toch was het moeliyk want elke
keer gleed hy een stuk terug, zodat hy
niets opschoot. Nu moest hy wat an
ders verzinnen. Daar zag hy een deur
tje. Zou hy tikken en dan zien wie er
open deed? Ja, hy deed het en na een
poosje ging het deurtje op een kiertje
open. Daar staken twee harige poten
„Zeg, ben jy de wolf van de zeven geit
jes?" klonk er een stem.
„Of ben jy de wolf van Roodkapje?"
„Nee, ik ben Joekle, de grappige aap cn
ik wil naar myn broertje die hoog ln de
toren zit".
„Geen sprake van".
„Waarom niet?"
„Omdat myn vriend de vleermuis Groot
oor ligt te snorken ln zyn winterslaap".
„Maar dat ls ook myn vriend".
Vandaag komt omoe want Janneke ia
Jarig. Omoe komt met een taxie. Ze
woont op een dorp. Als de taxi voor het
huis stopt, loopt moeder omoe tegemoet.
Ook Janneke komt aanhollen en ze
krygt van omoe twee klinkende zoenen.
Moeder zet de taart met zes kaarsjes op
de tafel en deelt er van.
Janneke kreeg van moeder een poppe-
wagen. Omoe plaagde: „Wil Je myn ka-
dootje ook nog zien?"
„Mag ik raden omoe?"
„Ik zal Je helpen. Het heeft witte krulle
tjes".
„Een mofje!" riep Janneke.
„Mis poes! Nog eens raden".
Omoe deed de korf open en daar zat een
klein wit poedeltje in. Wat was Janneke
biy.
„Mag ik hem Pollle noemen?"
„Goed. Je mag hem Pollle noemen",
's Middags kwamen Liesje en Tineke
spelen. Ze gingen in het tuinhuisje spe
len, want het was warm. Ze gingen
„ziekenhuisje" spelen. Tineke was dok
ter, Janneke moeder en Liesje verpleeg
ster. Later kwam moeder met taart en
limonade. Jammer dat het later ging
regenen. Toen gingen ze verder in huls
spelen met het serviesje.
Het was een fyne verjaardag.
Het waterpistool
Er was een Jongen, die heette Wim. Hy
zat by Jan de Bakker ln de klas. Op een
middag, toen het schoolpleintje de hele
morgen in de zon had gelegen en het dus
erg warm was, liep Jan achter een
troepje Jongens aan waarvan er één 'n
waterpistool had. Wat ging dat leuk,
zo'n straaltje water op de Jongensgezich
ten. Jan de Bakker slenterde achter de
Jongens aan. Zo'n waterpistool zou hy
langs een bazar en daar lag voor het
ook wel willen hebben. Hy liep verder
raam een waterpistool voor een kwart-
Je. 't Was wel een beetje duur. Hy kreeg
'a zondags en dubbeltje. Daar kocht hij
dan gauw en lolly of kauwgom voor of
wanneer het warm was een ysje.
Die avond ging Jan om acht uur naar
bed.
„Je avondgebed niet vergeten, Jan", riep
moeder hem nog na. Maar Jan dacht
mer aan z'n waterpistool dan aan zyn
avondgebed.
Zoals altyd hing hy zyn kleren netjes
over een stoel. Hy schoof de stoel een
eindje weg en wat glinsterde daar?.
Een kwartje!
„Die zal wel van myn broer Karei zyn",
dacht Jan en meteen stak hy het kwart
je ln zyn broekzak. Toch kon hy die
avond niet zo vlug slapen als anders
Dat kwartje zat hem dwars.
De volgende dag, toen hy naar school
ging. kocht hy het pistool. De juffrouw
deed er water ln en Jan schoot een
straaltje water op de grond. Op het
schoolplein liet hy het waterpistooltje
werken.
Kees, z'n buurjongen, vroeg: „Hoe kom
jy aan een kwartje?"
„Gehad van myn vader. Ik help wel 'ns
in de stal", loog hy.
De schoolbel ging en het pistooltje ver
dween in Jan z'n zak. Toen hy die mid
dag thuis kwam, verstopte hy het in de
schuur en ging gewoon naar binnen of
er niets aan de hand was. Ook die avond
kon hy niet in slaap komen en toen hy
elndeiyk in slaap viel droomde hy van
een kasteel, waarin ledereen dood was.
Jan kreeg het benauwd en riep zyn
moeder.
„Malle Jongen, het is toch maar een
droom. Kom gauw een paar slokjes wa
ter", zei ze.
Maar toen z'n moeder hem eens lekker
onderstopte begon hy te hullen en biecht
te alles op.
„Daar moet je drie weken voor sparen,
Jan, dan kun je Karei z'n kwartje te
ruggeven".
Dat deed Jan ook en was biy dat moe
der nu alles wist.
Anja van Steenbergen
Dappere Krook
Er stond een foto ln de krant. Een foto
van een hond. Die hond heette Krook.
Krook ging altijd met zijn baasje mee,
dus nu ook. Z'n baasje ging naar zee
zwemmen. Hy kleedde zich uit, legde
zyn hemd en broek op het zand en zei'
„Krook, daar moet jy op passen, want
je mag niet mee in zee".
Krook liep om zyn baasje heen als wilde
hy vragen: „Toe mag ik ook mee?"
Maar „nee is nee" en wordt geen ja.
De jongen ging in zee. De zee wordt ge
vaarlijk vandaag. De badman riep hem
terug, maar de jongen werd naar zee
gezogen. Krook zag onmiddeliyk dat
z'n baasje ln gevaar was en hy zwom
hem achterna. Met veel moeite kwam de
hond hygend by z'n baasje en samen
zwommen ze nu naar de kant. De dap
pere hond had het leven van de jongen
gered en daarom stond de foto van
Krook in de krant.
Hier zyn nog enige nagekomen goede
inzendingen: Paula Buters, Warmond;
Joost van Gent, Zoeterwoude; Ellle de
Boer, Hazerswoude; Wlm Buters, War
mond; Joke en Fietje v. d. Hulst, Voor
hout; Ria Berg, Zoeterwoude.
Tante Jo en Oom Toon.
II Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil O IOII Oil CDIIOIIO tl OII Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil Oil O
Een Leuk
Wiebelding
Uit
Gevlochten
Vissen
Voor elke vis worden uit paplerstrook-
Jes van stevig papier zes stroken uitge
knipt, liefst gekleurd en natuuriyk ln 2
verschillends kleuren. Elke strook moet
3 cm breed en 33 cm lang zyn. Leg ze
alle 6 dubbel. Vlecht dan de stroken in
elkaar als ln de tekeningen 1, 2 en 3, zó
dat op belde zyden van de vis een geruit
model ontstaat Het gevlochtene wordt
samen geschoven. De belde dubbele mid
denstroken (x op fig. 4) worden omge
bogen. Het ene deel van de strook
schuift men eenvoudig tussen de beide door de vinnen ontstaan. TekeD nu 'n
lagen van de vis. zó. dat men het andere oog op beide zijden van de viskop, trek
deel zó in de andere zyde Invlecht, dat een draad door naar de rugvin
het precies bij het patroon past. De ge- het andere einde van de draad
arceerde delen van flg. 4 worden door dun bamboestokje vast of aan
beide papierlagen heen afgeknipt, waar- vige strohalm of zoiets.
i bind
Maak nu nog 1 of 2 andere vissen en
laat de draden, waaraan ze hangen ver
schillend van lengte zyn. Tenslotte be
vestig Je nog een ophangdraad en zorg
er nog voor, dat het wiebeltoestelletje
in evenwicht gebracht wordt.
Het waren droeve dagen,
die nu volgden op het grote
ongeluk. Plet en Hein, die
altyd uit waren op pretjes
en plagerytjes liepen nu als
schuwe vogeltjes door he*
huis heen. Vooral als ze
vader zagen hullen, dan
wisten ze gewoon niet meer
waar ze het zoeken moes
ten. Liesbeth nam moeder
veel werk uit handen, want
moeder was tot niets In
staat. Ook Ger. de huishou-
deiyke hulp, liet zich in de
ze dagen van haar beste
kant zien.
Na twee dagen kwam het
kistje thuis. Op haar eigen
slaapkamertje werd het
neergezet. De zusters van
het ziekenhuis hadden het
verbryzelde achterhoofdje
keurig weggewerkt.
Een pleister boven
het rechteroogje liet zien
waar ze ook nog gewond
was. Met haar mooiste
Jurkje aan, haar lange
vlechten over de schouder
tjes en met haar lievelings
pop, Carollentje, in de ar
men, lag ze zelfs nog een
beetje lachend ln haar kist
je.
De belangstelling van kin
deren, kennissen en familie
was overweldigend. Ieder
bracht bloemen mee, zodat
het kamertje wel een tuin
leek met als middelpunt de
engelachtige Annemieke.
Op de dag van de begrafe
nis was de hele school in de
engelenmis present en de
kleutertjes, de klasgenoot
jes van Annemieke. zaten
bij hun moeder ook in de
kerk. De pastoor hield bij
het begin van de H. Mis 'n
toespraakje: „We hoeven
voor Annemieke niet te bid
den. Ze is steppend de he
mel ingegaan, maar laten
we voor haar ouders bidden,
die nu van Onze Lieve Heer
zoveel troost nodig hebben
Ook moeten we voor de
chauffeur bidden, die het
toch heus niet expres heeft
Zo ging de pastoor nog eni
ge ogenblikken verder en na
de H. Mis brachten een stel
jongens van de zesde klas
het kistje naar het kinder
kerkhof. Alle bloemstukjes
werden door meisjes mee
gedragen en ieder kind van
de kleuterschool legde een
wit bloempje op de rand van
het grafje.
Na deze drukke dagen
volgden thuis dagen waarin
Annemieke gemist werd op
haar vaste plaats aan tafel,
ln haar speelhoekje in de
kamer en vooral het lege
bedje.
Vader en moeder hielden
zich dapper, ze wisten hun
kindje veilig by God en
toen de jongens dan ook met
een goed rapport thuiskwa
men, omdat ze nu over wa
ren naar de zesde klas, brak
moeders lach weer even door
en was het net of de zon
weer in huls scheen. Er
werd nog veel over Anne
mieke gepraat, over haar
grapjes, over haar aardig
spelen met de poppen, kort
om, ze bleef leven in de
harten van hen allemaal.
Na een paar weken kwam
een vriend van vader met
een prachtig geUjkend por
tret van Annemieke aan
zetten. Daar waren ze alle
maal heel biy mee. 't Kreeg
een ereplaats in de huis-
„Nu is ons meiske er toch
weer by", zei moeder, ter
wijl ze een paar tranen af
droogde.
De plannen voor de vakan
tie gingen, hoewel ingekort,
toch door. De jongens kre
gen hun tent en mochten
kamperen op de Vemels-
berg bij oom André en tante
Joke. Ze hebben het daar
heel fyn gehad.
Vol goede moed begonnen
ze aan het zesde leerjaar
en. weer by hun vader ln
de klas. Ze deden heel goed
hun best, vooral om papa
een plezier te doen, die zo
veel verouderd was door
het grote ongeluk. Het leek
of z'n haren gryzer waren
geworden.
Nu heb lk Jullie verteld over
de belevenissen van de
tweeling Plet en Hein. Het
waren belevenissen van lief
en leed. gelukkig meer lief.
De vyfde klas is nu voorby,
dus ls het verhaal uit. Ik
hoop dat jullie het met ple
zier gelezen hebben.
HINDU
LIVE OPTREDENS EN PLAATOPNAMEN zijn bij de meeste beat-
groepen bijzonder verschillend. In de platenstudio's wordt alles tot
in de perfectie geregeld, maar moet voor een zaal opgetreden worden
dan willen de verrichtingen wel eens tegenvallen. Dat is niet het
geval met de Groningse RO-D-YS. Integendeel. Voor ruim 300 Leidse
tieners in het Antonius Clubhuis gaven zij vorige week zaterdag
avond een beatavond die klonk als een klok. In de voor deze soort
muziek te kleine ruimte aan de Mare hebben de jongens uit het
noorden eruit gehaald wat er onder deze omstandigheden uit te halen
viel. Het is dan ook geen wonder dat manager Wim Zomer en zijn
mannen de top van de vaderlandse hitladder hebben weten te be
reiken, want wat andere groepen niet lukte, presteerden zij wel. Door
de begeleiding wat op de achtergrond te houden, kon de zang van
Harry Rijnsbergen en Wigger Keuter goed tot zijn recht komen. De
avond werd gegeven vanwege het 2-jarig bestaan van „Popsclub" te
Den Haag, die nu precies anderhalf jaar in Leiden opereert. De orga
nisator van dit alles is Henk van Leeuwen, die het als liefhebberij
bedrijft en het niet als winstdoel ziet, want het gebeurt niet zelden,
aldus Henk, dat er dik geld bij gaat. In dit geval zal dat waarschijn
lijk niet zo zijn, want de zaal was zeer goed gevuld en slechts enkele
kaarten lagen nog te wachten om afgehaald te worden.
Drummer Wlm van Meegen ln ac
tie. Sinds enkele weken Is hy by de
„RO-D-YS" als opvolger van de „ont
slagen" Dlck Beekman.
witte ford
RO-D-Y, die in het midden voor
één van de spiegels zat, toen wy ons
voorstelden. In werkeiykheld heet hy
Wlm van Meegen, het nieuwe en onge-
twyfeld ook het „gekste" lid van de
Groningse beatgroep. Hy speelt pas
enige weken in de band als opvolger
Dick Beekman. „Dlck was altijd
de laatste tyd
shakespeare
f-VE GRONINGERS waren
Sleutelstad gekomen zonder hun byzonder goed,
Arnhemse manager Wim Zomer, die
met autopech te kampen had. Gevieren
kwamen ze nu naar Leiden in een wit
te Ford, het bekende handelsmerk te
genwoordig van de vooraanstaande haalde hy buiten de band om enkele
beatgroep. Een opvallende wagen me.
de naam van de groep in zwarte let- hem eruit gezet", dat zegt dan weer
ters op de zykant. In de kleedkamer Joop Hulzebos, die compleet met Ti-
troffen wy de noorderlingen aan. In de rolerhoedje. wat hem boven zyn vry
beide hoeken hadden, halt zittend-halt '*n«e„ T,',*'" f""1, "'aat' J""", b!n:
nenkomt. Daarmee is dan het viertal
liggend, Harry Rynsbergen en Wigger compleet: drie rasechte Groningers en
Keuter er hun gemak van genomen, een Arnhemmer, Wlm van Meegen,
Ze hadden zojuist hup ouverture ach- stadgenoot van Wlm Zomer. Laatst-
a.- „.J j genoemde heeft naast zyn manager
ter de rug en mede door de lange en 8chap „ovendlen een toneelschool In de
saaie rit vanuit Oude Pekela was de Gelderse hoofdstad. Ondanks deze
conditie enigszins aangetast. Niet voor., werkzaamheden heeft hy echter toch
lang overigens, want even later zouden /JT*,,0111 a! en ,to ^.n®
i.n wippen bri zyn ouders in Winschoten,
bt) d«? baal weer met hun beattonetf'wasr klJ uook contoct u gekonl,,„
vullen. met de bandleden.
LEIDSE TOP-TIEN
i 15 tot en met 22 juli)
2. (1) A whiter shade of pale
Procol Harum.
8. (4) Okay
Dave Dee, Dozy, Beaky,
Mick and Tich.
4. -) Here we go again
Ray Charles.
5. -) Sound of the
screaming bay
Golden Earrings.
6. (6) When I was young
Eric Burdon and
the Animals.
7. (8) Then I kissed her
Beach Boys.
8. -) San Francisco
Scott Meckenzie.
9. (5) Carry Ann
Hollies.
10.. -) Just fancy
4 RO-D-YS.
De Groningse beatgroep de
„RO-D-YS" In hun nieuwste
formatie: Joop Hulzebos met
Tirolerhoed, Harry Rynsber
gen, Wigger Keuter en nieuwe
ling Wlm van Meegen.
amerikaans
l
l
l
I
TWEE JAAR delen de RO-D-
YS (aanvankelijk was het ROW-
DYSmaar omdat er reeds ver
scheidene groepen onder deze
naam optreden, is de „W" weg
gelaten) nu lief en leed met el-
uitstapje
beatfarm
kaar. Dank zij serieus werken
hebben zij zich weten op te wer
ken tot één van de meest voor
aanstaande groepen in ons land.
Om deze plaats te kunnen hand
haven wordt met volle overgave
geoefend en naar Wim Zomer
ons enige tijd geleden toever
trouwde, worden „8 van de 7
dagen" besteed aan de training.
Dat gebeurt dan in een grote
boerderij in Oude Pekela, waar
voldoende gelegenheid is voor de
ontspanning want wanneer de
nummers die voornamelijk eigen
composities zijn, gerepeteerd zijn,
dan worden de beentjes van de
vloer gegooidhetzij in de vorm
van een partijtje voetbal of een
andere balsport, maar voorname
lijk in gymnastiek: hun meest
geliefde sport.
Een origineel tintje aan deze beat-jj
avond werd gegeven door or-l
ganisator Henk van Leeuwen, die en-1
kele platen, waaronder die van de Gro
ningers, mee uit Den Haag had geno-
men. Eén voor één vlogen de Beatles J
de Rolling Stones en anderen de zaal
ln. Het werd een compleet gevecht oml
de zwarte Bchyven, dat echter binnen
de perken bleef. Even daarvoor hadden
de RO-D-YS hun succesvolle hit „Takel
her home" laten horen in hun nieuwe!
opstelling: Joop Hulzebos aan het elee-
trisch orgeltje, als zangers: Harry
Rynsbergen. slaggitaar, en Wigger
Keuter, basgitaar, en tenslotte de
nieuweling in het gezelschap: drummer
Wlm van Meegen. Binnen niet al te
lange tyd hopen de jongens hun eerste
LP op de markt te brengen, die de
naam heeft meegekregen van de plaa'
waarmee zy op dit moment hoge ogen
gooien: „Just fancy".
Het gaat goed met de RO-D-YS, die
zich, het zy nogmaals gezegd, door
hard werken In de publiciteit hebben
gezongen. Ieder weekend Is er voor de
jongens een overbelast programma. Zo
traden zy 's zondagsmiddags al
op In een vakantiecentrum In Nun-
speet. De ogen zyn echter gericht i
Amerika waarnaar zyn nog dit Jaar een
trip zullen maken. Stel je voor di
daar op de eerste plaats zouden belan-
