Gerben Karstens: „Jan, nu moeten we rijden" TOURRAPPORT TOEN KWAM WAS METEEN ER EEN AUSTRALIËR EN HET AFGELOPEN MET BUNGERT Vogezen deden hun barre werk Poulidor in veldslag ten onder Bakkertje Aimar kan rijden GIMONDI'S LEGE BAND SEIN Y00R GROTE AANVAL Billie Jean King in drie finales TOUR DE FRANCE ZATERDAG 8 JULI 1967 (Van ome sportredactie BELFORT Zwijmelend kwamen ze over de finishlijn, een voor een of in groepjes. De Vogezen, donker, koud, grimmig, mistig, gevaarlijk en rauw hadden hun werk gedaan. Van de trotse en fiere atleten, die 's morgens in Straatsburg fit op hun fiets stapten, hadden ze een armetierig en zielig stelletje mannen gemaakt, die alleen verlangden naar wat warmte, drinken en rust. Van de veel vuldig bejubelde atleten was niet veel meer over. Ze vielen, de mond geopend en de ogen dof, in de armen van de ver zorgers, die hen behoedzaam van hun fiets tilden. Maar ze behoefden zich daarvoor niet te schamen. Wie de rit over de vele cols over de Vogezen had meegemaakt, wie zich in het schemerduister van de mist over het gladde wegdek en in de stromende regen een weg had gezocht, wist wat zij hadden moeten doorstaan. Uitgeput te zijn was in deze mistslierten op de Ballon d'Alsace geen schande. Het was menselijk. De Tour be leefde op de flanken van de Vogezen zijn hoogtepunten. Er werd gestreden, hard en fel, en precies volgens af spraak. De tijdbom Janssen- Gimondi ontplofte, maar het viel even anders uit dan men had gedacht. Terwijl een van de grootste Franse renners uit de na-oorlogse periode, Raymond Poulidor, eervol in de veldslag ten onder ging, bleven twee andere tricolores, Aimar en Pingeon, overeind. Maar voor de Nederlanders werd het in die barre woeste nij toch een grote dag. Men zag, dat de geladen Jan Janssen zich met de aller grootsten kon meten en alleen in de laatste vijfhonderd meter drie man moest laten voorgaan. Men zag ook, dat zich in de kopgroep lange tyd de uitstekend rijdeilde Kar stens en Zilverberg hand haafden. De rit was monster achtig zwaar. Men zag al bij de start dat er iets te ge beuren stond. Bijvoorbeeld aan Jan Janssen. Anders zeer welbespraakt stond Janssen, nerveus als nooit tevoren, geen moment op dezelfde plaats. Hij stapte op de fiets, hij stapte van de fiets, hij graaide wat in zijn etenszakje, hy beet twee happen uit een peer en smeet deze daarna met een abrupt gebaar weg, hij stapte weer op de fiets en ging toen nog heel even staan praten met Maurice de Muer. De Brit Simpson, die in deze zware bergetappe de vijfde plaats voor zich opeiste. ar -»<fi ffc n 0~\ ni*>i I in n r 9>m Achtste etappe mpson (GB) z.t.. 6. Brands (B) 6.44.23, 7. an Springel (B) 6.44.50, 8. Van Neste (B) 44.52, 9. Godefroot (Rode Dulv.) 6.44.58, 10. 'olfshohl (W-Dld) 6.45.10, 11. Michelotto (Prl- iavera, Itjz.t., 12. Chappe (Bleuets, Fr) z.t., Junkermann (W-Dld) z.t., 14. Haast (N) 15. Castello (Esperanza, Sp) 6.45.16, 16. SchUltz (ZwltS-LUX) 6.45.48, ;ens (N) 6.46.15, 30. Gimondi (It) 6.4' chepers (N) 6.49.32, 62. Zilverberg i, 68. Poulidor (Fr) 6.55.25, 78. Van en (N) 6.57.31, 79. Maliepaard (N) 6.5" lotte (Fr) 6.58.34, 97. Harlngs (N) 7.01.3' Algemeen klassement Chappe (Bleuets) i (Rod. Dulv) op 6.51, 16. Junkermann (W-Dld) op 7.06. 17. Jimenez (Sp) op 7.27, 18. Bodrero (Prlmavc 7.34, 19. Spruyt (B) op 7.36, - (Sp) op 7.39, 26. Karstens op o.im, Gimondl (It) op 8.47 43. e.a. Schepers op 10.52, 55. Rlotte (Fr) op 12.40, 60. Van Vleuten (N) op 14.25, 61. Zilverberg (N) 14.53, 63. Poulidor (Fr) op 16.15, 85. Harl (N) op 22.27. 97. De Roo (N) op 28.09, Maliepaard (N) op 28.30. Ploegenklassement Janssen gromde wat over de regen, die gestaag neerviel. Maar dat was puur van zenuwen, want Janssen heeft dit weer graag. In zulke omstandigheden won hij immers dit jaar Parijs—Roubaix. Voor het eerst in deze Tour werden de regenjasjes voor de dag gehaald en ver trok de karavaan op weg naar de Voge zen, vanwaar inmiddels alarmerende be richten waren gekomen en vanwaar men reeds gewaarschuwd had. dat er een zeer dichte mist hing en dat het wegdek spekglad was. Nauwelijks had de kara vaan zich in beweging gezet of de zenu wen kwamen weer boven. Anders kon men het niet verklaren, dat toen al een Jimenez, een Simpson, een Poulidor en een Haast aan de haal gingen, in gezel schap van nog elf anderen. Maar het gebeurde en de Italianen zetten zich schrap aan het hoofd van het peloton, zodat na een jacht van ongeveer elf kilometer de renners opnieuw verenigd werden. De cols werden bereikt, de ra vijnen waren gevuld met mist en het begon steeds harder te regenen. Langs de weg stonden hier en daar wat mensen met paraplu's, weggedoken in regencapes. De slagregens, uiterst koud. spoelden Zij, die het vólgende week in de Tour de l'Avenir voor Nederland waa Jefke Jansen, Leo Duyndam, Fedor den Hertog, Daan Holst, Jan va en Rini Wagtmans. renners binnen. Ruim veertien minuten kop moest doen, (Rode Duivels) 18; 3. lekke band achter raakte, zand en stenen over de weg. En daar g'oep van veertien renners met o.m. na Aimar arriveerde eindelijk Poulidor. Poulidor moest blijven.' Aimar, Janssen, Simpson. Huysmans, moederziel alleen. Wat was er met hem dat Ik wel bij Het ploegenklassement van de achtste etappe luidt; 1. België (Brands, Van Sprin gel. Van Neste) 20.14.05; 2. Rode Duivels (20.14.51); 3. Primavera 20.15.03; 4. Nederland (Janssen. Haast, Karstens) 20.15.27; 5. West- Duitsland 20.15.42. Algem. ploegenklassement Extra-premies ranzabei (Sp) 15; begon dan de Spanjaard Aranzabel, •odero (Primavera) wie het verhaal gaat, dat hij in zijn Reybroeck, Zilverberg, Karstens en Gode- gebeurd? Wim Schepers, de Nederlandse jeugd heel hard heeft moeten werken fioot. Daarachter volgde een tweede groep debutant die lange tijd bU hem w,— fabriek, dat hij, om die fabriek te mot Gimondi en Pingeon De prijs voor de naar de Spanjaard lidor, die het slach' 5.~West- werd, kreeg de prlj: Uitvallers bereiken, elke dag een flinke col moest achter een derde groep opfietsen en dat hij daarom zo In de Wlm Schepers, renner ging bergen thuis is. deze Aranzabel begon ê™°vaipartij aan een eenzame tocht, die hem op zeker [gelukkigste moment, na 143 kilometer, zelfs maximale winst van 10 minuten e seconden bracht. .Poulidor Is tenslotte helemaal ln el kaar gegaan. WU hebben hem gelost en weer daar- telde het: „Janssen kreeg een lekke achtergelaten. Ik vond het Jammer Zeven minuten na de laatste groep reed de gele-truidrager, Raymond Poulidor een lekke band en kwam ten 35 r>- w r~. ,,r\ val. En omdat de tweede volgwagen van Riotte. De Ballon d Alsace naderde. nin«j n,»t nnnne har! en band en lk moest hem mijn wiel geven, mezelf dat Ik bij hem moest blijven. Daardoor raakte lk aohter. Ik kreeg ge- want ik had nog best bU de eerste twln- zelschap van een aantal Spanjaarden tig kunnen eindigen." en twee Italianen. Later kreeg ook Geweldig 3. Nederland 1 :9.52.30; 2. België de strijd. Novsfk (Fr). Van de Kerkho\ Bergklassement binnen. ZIJ werde Chiappano i uit de strijd genomen. Het eerste wat Jan Janssen na aan- tenslotte demarreerde de Fransman krijgen, raakte hij bij ons groepje. Toen jtomsj kon uitbrengen was; ..Karstens en Aimar, die ook nog wegens een de- begon voor hem de ellende. HU reed zilverberg. geweldig wals die vandaag f.? _r_ct nr. =nn alleen op kop, want de Spanjaarden (in hebben gereden. Ik heb Aimar ln de be- Maar aohter de Spanjaard sluimerde ec moesi' de slag met Jan Janssen), de Italianen silssende ontsnapping naar voren zien het geweld. De lont werd tenslotte ont- meter van de eindstreep. Die de- (vanwege Gimondi) en lk deden geen schuiven en ik was de laatste die erbU Iets te veel stoken door e Tot onze spijt is de stand ln algemeen bergklassement luidt: 1. klassement na de etappe van (Primavera) 21 punten; 2. Jacpuemin niet bekend. daarna demarreerden o.a. Aimar renntnoè Gimondi- Janssen volgde wat later en e er vormde zich. toen ook Gimondi door Poulidor. Meteen marrage was net iets te veel voor kopwerk. Ik vond het gewoon zielig voor k^am." Janssen Poulidor. HU keek naar mU en hU vroeg op de top van de Ballon d'Alsace of ik hem wilde helpen, maar Wout het koud. Rillend kropen de Nederlanders Een voor een kwamen de bemodderde Wagtmans had gezegd dat lk geen meter jn busje, dat enige honderden meters verder geparkeerd stond om hen naar het hotel te brengen. TerwUl op de weg Ide bUzonder slecht gestemde Gimondi een jongetje, dat oi.t een handtekening vroeg, een oorvijg gaf, vertelden de Nederlanders elkaar Ln het busje wat ze hadden meegemaakt. Karstens tegen Haast: „Ik wilde de groene trui per se terug hebben. Daarom ben lk mee ln de aanval gegaan. Als lk me in die laatste klim. waar Jij me voorbij reed, had kunnen handhaven, had lk hem weer gehad." (Van onze sportredactie WIMBLEDON „Eerlijk gezegd was dit de vierde keer dat lk mijn koffers al heb klaargezet", merkte Bungert op na de teleurstellende Wimbledonfinale John NewcombeWilhelm Bungert, waarin de 23- jarige zoon van een tandarts uit Sydney slechts ze ventig minuten nodig had om met een score van 6—3, 61, 61 de negende Australische titelhou der te worden van de laatste twaalf jaar. „Van avond ga lk met het vliegtuig terug. Het Is druk in de zaak. Tennis is leuk, maar het moet niet te veel tijd kosten. Nooit heb ik kunnen dromen het op Wimbledon zover te brengen. Steeds dacht ik. nu komt er zo'n Australische krachtfiguur en dan Is het afgelopen. Ze werden echter keurig voor mij opgeruimd. Ik kreeg te maken met Bobby Wilson en met Roger Taylor. Pas in de finale stond er een Australiër op de baan en meteen was het af gelopen. Newcombe serveert harder, volleert beter. Is eigenlijk superieur op alle wapens. HU heeft de titel volkomen verdiend". Ondanks de lof van de zijde van de Duiteer zal iemand in ernst beweren dat Newcombe een groot amploen is. HU heeft geen kans gehad dat te ewijzen. In de eerste twee rets van de finale neg hij niet meer dan dertig procent ln op de erste service, er onaanvaardbaar laag percentage oor een titeipretendent. Later werd het beter. Hij reduceerde echter slechts vier aces tegen Bungert tóe, maakte vier dubbele fouten tegen Bungert icgen. Het grote verschil was dat de Australiër P de kardinale punten aces sloeg en de 28-jarige >uitse gelegenheidstennisser in diezelfde omstan- i«heden de dubbele fouten maakte Verder leidde lungerts onzekertiedd bij het serveeren ertoe dat 'ij vaak de bal geen vaart meegaf en machteloos kwam te staan tegen de ziedende forehand return van de Australiër. Na acht dagen, met nederlagen van Sanitana tegen PasareU, Emerson tegen Pilde en Roche tegen Richey, was het duidelijk dait voor dit Wimbledon eerder het uithoudingsvermogen dan de klasse be palend zou zijn. Uithoudingsvermogen heeft New combe bij de bookmakers als outsider genoteerd met 16 tegen 1 in meer dan ruime mate ten toon gespreid. Hij kende geen Inzinking, ging in tegendeel steeds beter spelen naarmate het toer nooi vorderde. Maar geluk had hU wel. Op zUn weg naar de finale ontmoette hU van de geplaats te spelers alleen Ken Fletcher (64, 6—2, 64) en van degenen, die de favorieten in een recht streeks duel hadden verslagen, kruiste alleen Pilic in de halve finales zijn pad (9—?. 46. 63. 64) Dronken worden In de Royal box zaten de prinsessen Margaret Anne en Marina toen de finale gisteren om drie minutne over twee voor de niet geheel gevulde tribuns be gon. Zeventig minuten later reikte prinses Marina, de vroegere hertogin van Kent. de gigantische beker uit. Zij sprak dertig seconden met de win naar en vijftien seconden met de verliezer New combe gaf op de vraag van de prinses wat hy nu ging doen het nogal bruuske antwoord. „Naar mijn hotel en flink dronken worden De gebrui kelijke uitnodiging om de thee te gebruiken in de koninklijke loge liet de geschokte prinses toen maar achterwege. Bungert begon volkomen ontspannen, te ontspan nen naar hij later toegaf. In de derde game door brak hij op love de service van Newcombe. Dat was de Australiër tijdens dit kampioenschap nog niet gebeurd. In de haast om op 3—1 te komen, serveerde Bungert na 30—0 echter twee dubbele fouten en na op voordeel te zijn gekomen, maakte hij er nog een. Een gemiste smash en een volley in het net brachten Newcombe op 2—2. „Vanaf dat moment wist ik dat het niet meer mis kon gaan", vertelde de Australiër later. Bungert hield hek tot 1—3 voL Toen volgde oen lange game waarin hU d« eerste service geen enkele keer binnen de lUnen kreeg Newoombea returns werden harder en een prachtige passing gaf hem de doorbraak. Op eigen service maakte de Australiër de eet uit. daarna nog atoctrta moa da Duitser weggelegd. De eerste van de tweede en de tweede van de derde set. to de overige games had hij meer kansen die keiharde service van New combe te doorbreken dan zijn eigen service te houden. Met snelle reflexen retourneerde hij. voor de actuterlUn staande, de kanonschoten, die New combe ook bij de tweede service van zijn racket liet, vertrekken. Er waren echter te veel missers om de Australiër werkelUk in benauwdheid te bren gen. De servlcegame waarmee Newcombe de partij beëindigde, won hU op iove. Blliie Jean King bereikte drie finales. Zij had zich reeds geplaatst voor de finale van het damesenkel- spel tegen de Britse Ann Jones. Gisteren won zij met Rosemary Casals to de halve finale van het damesdubbel met 6—1, 61 van Ann Jones—Vir ginia Wade en met Owen Davidson ln drie sets (6—3. 3—6, 6—1) van Annette van Zyl—Frew McMillan. De uitslagen waren 6-2; Damesdubbelsitel. halve finales Rosemary Casals/ Billle Jean King (V.S.)— Ann Jones/ Virgina Wade <G -B.) 6—1. 64: Maria Bueno/Nancy Richey <Braz/V.S.)—Lesley Turoer/Judy Tegart (Austx.) 4—6. 6—4. 6—4. Gemengd dubbel, kwartfinale: Ken Fletcher/Maria Bueno (Austr./Br.)—Ray Ruffels/Karen Kranitacke (Austr.) 6—3, 6—1; Halve finales: Owen Davidson/BUUe Jean King (Austr/V.S.)—Frew McMillan /Annette van Zyl (Z.-AfT.) 6—3, 3—45, 6—1. Jeugd toernooi, halve finale: Judith Salome (Ned.)—Wlecaoreh (Polen) 3—6. 7—5. 7-5. In de finale ontmoet Judith Balomé Zilverberg tot Haast: „Ik had nooit gedacht, dat lk zo goed ln de cols kon rUden. Maar op het laatst was het ook met mU gedaan." Haast: „Als Gimondi geen lekke band krijgt, blijf JU erbij, dan loopt het heel anders, dan wa6 het veel gelUkmatiger Karstens: „Ik zag de achterband van Gimondi langzaam leeglopen en toen zei ik tegen Janssen: Jan, hij moet direct van zijn fiets, we moeten nu rijden, alles of niets. En toen heb ik me geforceerd. Jammer van die groene trui." Schepers tegen Karstens: „Wie heeft er eigenlijk gewonnen?" Karstens: „Aimar Ze spreken smalend over dat bakkertje, mnur ik verzeker Je. dat hij fietsen kan. Hij was vandaag met Jan Janssen de sterkste man van de ronde." We verlieten het busje. Er kwamen nog steeds renners binnen: Harlngs. De Roo en na hen nog anderen. Men bracht de ontluisterde Poulidor. krachteloos achter over leunend in de kussens, ln een luxe wagen snel weg. Het toeval wilde dot Juist toen de post een telegram bracht voor de drager van de gele trui, Raymond Riotte. Het was van de minister van Transportzaken, monsieur Jean Cham ant HU telegrafeerde: „Ik heb met belang stelling en veel genoegen uw prachtige prestatie ln de Tour gevolgd. Ik wens u veel succes. Uw prestaties zUn voor ons land zeer eervol." Het telegram kwam echter voor Riotte te laat. Op het moment dat het arriveerde worstelde de anne Riotte, "iet het gele OMDAT HET EEN FRANSMAN WAS BELFORT Gerben Karstens was spinnUdlg. Voor het vertrek van de etappe te Straatsburg ging hU wat achteraf zitten op een bank. Het regende, maar dat deer de hem niet. ZUn ogen schoten vuur. „Ik zeg je", herhaalde hy voor de zoveelste keer, „als het een sprint was geweest voor dc eerste plaats en ze hadden me dan gedeklasseerd, was ik absoluut naar huls gegaan. Ik was niet aan de start verschenen vandaag". Men had hem na de sprint in Straatsburg van de negendo naar de honderdzestiende plaats, de laatste van het peleton, terug gezet. Men gaf hem bovendien dertig seconden straftUd. HU ver loor zeer kostbare punten voor de groene trui. Karstens legde uit hoe de sprint verlopen was. „In het boek van de Tour stond dat er na de laatste bocht naar de finish nog honderd meter tc rijden was en dus sprintte ik door die bocht op volle snelheid. Maar de Fransman Grain wilde me binnendoor pas seren. We raakten elkaar mei de ellebogen, dat ls normaal in een sprint. Maar ik hóef toch niemand door te laten?". Karstens, zeer verontwaardigd, spuide zUn grie ven tegen de Fransen: „Als het een ander dan een Fransman was ge weest, hadden ze er niet over ge praat. Maar zo zijn die lui hier. Ik heb nog nooit iemand aan zUn trui getrokken, lk hou altUd mijn handen thuis, maar met de elle bogen mag je werken, dat ls onder ons zelfs normaal ln een sprint". Een Belgische Journalist kwam erbij staan. „Is er nog nieuws Gerben?", vroeg hU. Karstens zei tegen hem: „Morgen start lk niet". De journalist zette grote ogen op, noteerde zijn woorden cn liep weg. Karstens, die voor het eerst weer kon lachen: „HU heeft niet door dat het dan een rustdag ls". irr tK nier shirt zwabberend en drUfnut om zUn mager lijf, nog tegen de hellingen van de Ballon d'Alsace. En dat terwUl vrUwel ledereen binnen was. want de brave Raymond werd 86ste en had een vol kwartier achterstand Vier favorieten Vandaug ls het rustdag ln Belfort, een welverdiende rustdag, In de zuivere berg lucht kan men op verhaal komen na de verschrikkingen van de Vogezen. Na de rustdag wachten weer dc Alpen, met de gevreesde Gallbler en de Col de Vars. Dan zal blUken of Aimar Inderdaad groot genoeg ls om een Ronde van Frankrijk te winnen, dan zal ook blUken of Pingeon al dan niet bU de groten van de wleler- wereld thuishoort of dat Janssen en Gimondi bU machte zUn de Fransen ln de vernieling te rUden. Tot zo lang zijn er voor ons nog altijd vier renners favoriet: Aimar, Janssen, Gimondi en Pingeon. Eén viel er gisteren af: Poulidor, de hoofdrolspeler in het drama van de Vogezen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 11