Pastorale brieven vestigen
aandacht op christen-zijn
Overdag: een anti
climax, "s avonds:
weeën en weelden
AANKONDIGING KARD. ALFRINK
Christus
Rex mis
van Hendrik
Andriessen
Plechtigheid
in Den Haag
Deutsche Oper in C imarosas
II Matrimonio Segreto
Het spel öm het spel
Protest bisschoppen
tegen ingezonden stuk
van 17 theologanten
MAANDAG 3 JULI 1967
DE LEIDSE COURANT
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG. „De bisschop
pen hebben de bedoeling om door
middel van enkele pastorale brie
ven de aandacht van de gelovigen
te vragen voor enige belangrijke
aspecten van de bezinning op chris-
lijk geloof en christelijk leven in
de wereld van vandaag waarin
zoveel verandert, dat menigeen het
juiste zicht dreigt kwijt te raken".
Met deze woorden kondigde zon
dagmorgen kardinaal Alfrink een
schrijven aan, dat in de loop van
het jaar op grote schaal zal worden
verspreid.
Om onder de Pausmis in de
Parkstraatkerk Hendrik Andries-
sens .Christus Rex" mis voor
dubbel koor goed te kunnen uit
voeren, had het parochiële zang
koor samenwerking gezocht met
„Deo Sacrum", een heren- en
knapenkoor uit Poeldijk. Het dub-
belkoor had men beter willen laten
uitkomen door de beide ensembles
ruimtelijk van elkaar te scheiden:
de Poeldijkers zongen onder lei
ding van Jos V-ranken jr. bij het
orgel, het parochiële koor van Jan
Schmitz had een plaats links ach
ter in de kerk gekregen.
Het akoestisch effect waarop men
rekende zou waarschijnlijk sterker
zijn geweest wanneer Jan Schmitz
en zijn mannen niet zo in de buurt
van 't koor hadden gestaan, maar
we kunnen ons voorstellen dat bei
de dirigenten vanwege de echo
werking of misschien wel alleen
omwille van inzetten en aanslui
ting niet 't risico wilden nemen
Jan Schmitz c.s. een plaats meer
centraal in de kerk te geven.
„Christus Rex" hoewel meer aan
de traditie gebonden dan Andries
sen doet heeft qua karakter wel
iets weg van Diepenbrocks „Missa
festiva"; 't is een zeer dankbaar
stuk om te zingen. Kwalitatief was
de klank van „Cantemus Domino"
mooier dan die van het Poeldijks
koor, waarvan met name de jon
gens nog al eens te laag intoneer
den. Met de steun van het orgel
trok men in de mis nog wel bij,
maar dat lukt vanzelfsprekend
niet in de polyfone werkjes zo
als Vradana's „Ave Maria" die
tussen de verschillende misgedeel-
ten door a. capella gezongen wer-
Organist Jan Schmitz zorgde als
steeds even muzikaal als vitaal
voor orgelomlijsting, als postlu-
dlum de finale van een van Vier-
nes orgelsymfonieën.
Daarvoor hadden organist, koper
blazers van het Residentie Orkest
en slagwerk bewezen dat Gonnods
Pausmars alle concilies en litur
gische vernieuwingen overleeft.
Wat die vernieuwingen betreft:
luisterend naar de „Christus Rex"
mis vroegen we ons af, of Hendrik
Andriessen geen opdracht zou
moeten krijgen voor het compone
ren van een feestelijke volksmis.
Hij zou, wil men werk met enige
artistieke waarde krijgen, daartoe
beter dan wie ook in staat zijn.
G. v. L.
De kardinaal sprak in de dekenale
Sint-Jacobskerk te Den Haag, waar
hy een pontlfiale H. Mis celebreerde
ter gelegenheid van de vierde verjaar
dag van de pauskeuze van Paus Paulus
VI. Kardlaal Alfrink leidde voor katho
liek Nederland tevens het jaar van het
geloof In. Hiertoe heeft Paus Paulus
op 29 juni de 1900ste jaardag van
de marteldood van de apostelen Petrus
en Paulus de gehele Kerk opgeroe-
In zijn preek verklaarde kardinaal
Alfrink, dat het een onmetelijk zware
taak is om in deze wereld opvolger
van Petrus te zijn. „Een wereld waarin
zoveel goeds is: de algemene wil tot
vrede de zog voor de ene mens om
de ander die in nood is het steeds
versterkte gevoel voor sociale gerech
tigheid in mondiaal verband de voor
uitgang van wetenschap en techniek,
die aan de mens van vandaag zoveel
nieuwe mogelijkheden biedt om ziekte
en lijden te voorkomen of te genezen
en te genieten van lang leven.
Maar tegelijkertijd een wereld, waarin
God heet dood te zijn waarin God
zoveel moeliyijker wordt gevonden, om
dat de mens steeds beter weet zich zelf
te redden een wereld, waarin de
mensheid zich tegen elkaar opstelt met
steeds gevaarlijker en onmenselijker
wapens een wereld, waarin zoveel
liefdeloosheid en onrechtvaardigheid
heerst en een wereld, die weinig
gevoel schijnt te hebben voor offervaar
digheid, voor trouw, voor zelfbeheer
sing en voor zuivere liefde. In deze
wereld de boodschap van het evangelie
te verkondigen is geen gemakkelijke
opdracht".
Kardiaal Alfrink herinnerde aan de
woorden van Paus Paulus, vorige week
donderdagavond op de trappen van de
Sint-Pieter, over de beide apostelen
Perus en Paulus en de instelling van
het herdenkingsjaar. Volgens de Neder
landse aartsbisschop heeft de Paus deze
viering niet alleen maar bedoeld als de
herdenking van een historisch feit. „In
zijn gedachte is deze herdenking be
doeld als een bezinning op ons gelovig
christen-zijn". De vraag, die we kunnen
stellen is of we trouw gebleven zijn
aan het geloof, dat Petrus en Paulus
hebben verkondigd en een tweede prak
tische vraag: „Wat doen we met dit,
ons geloof". In aansluiting kondigde
kardinaal Alfrink de pastorale brieven
Pastoraal beraad
Over het algemeen pastoraal beraad,
dat vorig jaar ls begonnen, zei de kar
dinaal: „In het afgelopen jaar is ons
concilie nog maar weinig naar buiten
getreden. Het ls een jaar geweest van
samen-denken en samen-spreken. In
commissies, in gespreksgroepen, in
schriftelijke correspondentie. Dit samen-
bezig-ztjn met de Kerk is pas op gang
gebracht. Maar ia het niet een verheu
gend teken van leven, wanneer men
ziet hoeveel mensen met zorg en liefde
met de Kerk bezig zijn? Waar de Kerk
geen levende werkelijkheid ls, zal een
dergelijk beraad onmogelijk zijn. Waar
het goed gebeurt zal het bijdragen tot
versterking van geloof en tot groei van
liefde voor de Kerk. Ala het goed mag
functioneren, zal het een antwoord kun
nen zijn op de oproep van de Paus dit
jaar te maken tot een tijd van geloofs-
bezinning en levensvernieuwing.
Belangstelling
De plechtige misviering werd bijge
woond door regeringsautoriteiten (on
der wie minister-president De Jong),
leden van het parlement en het corps
diplomatique en het Nederlands epis
copaat. Ook vele gelovigen toonden hun
belangstelling. Gewoonlijk ls deze jaar
lijkse herdenking van de pauskeuze 'n
aangelegenheid van de pauselijke inter
nuntius in Den Haag. Maar deze post
is op het ogenblik vacant, omdat mgr.
Beltrami tot kardinaal is benoemd en
Tweede Internationaal Koorfestiral
j Het was bijna middernacht, toen saterdag het Tweede Internationale Koorfestlval.
georganiseerd door de Federatie van Nederlandse Zangersbonden, in de Schrvcnlngte
Kurzaal gesloten werd. Als kritisch luisteraar waren we, met korte onderbrekingen,
van kwart voor tien In de ochtend bezig geweest, niet minder dan twintig vocale
j ensembles hadden daarbij onze als altijd welwillende oren gepasseerd. Oren die,
hoe welwillend ook, toch moesten registreren dat er bijna altijd, ln alle regionen.
I meer dan eens vals werd gezongen, echt vals. Oren die bovendien tevens moesten
constateren, dat de laatste dag van he concours een anlcUmaz bood, waarin de
Nederlandse zangkunst, hier gebracht door niet minder dan vijftien koren, voor
ons vocallstick vermogen echt niet representatief wasMen had zeker betere.
heel veel betere verenigingen kunnen aantrekken; thans kregen onze gasten een
verkeerd, een vertrokken beeld van wat zich ln onze zangwereld afspeelt.
Waar bleven de
in Rome verblijft. Ook de Haagse deken
mgr. W. A. E. Bokeloh en burgemees
ter H. A. M. T. Kolfschoten woonden
de plechtigheid bij. De missa „Christus
Rex" van Hendrik Andriessen werd
gezongen door het parochiële koor
„Cantemus Domino" en het koor „Deo
Sacrum" uit Poeldijk onder leiding van
Jos Vranken jr. Aan het slot van de
mis speelde blazers van het Residentie
Orkest samen met het orgel de Paus
mars van Gounod. Het koor van de
Parkstraatkerk werd gedirigeerd door
Jan Schmitz.
Over II matrimonio Secreto van
Domenico Cimarosa, wellicht de
beste opera buffa, die er ooit in de
historie geschreven is, gaat een
aardig verhaal de première betref
fend. Ze werd, te Wenen, bijge
woond door keizer Leopold, die er
z5 verrukt over was, dat hij, na de
executanten eerst op een souper te
hebben geïnviteerd, ordonneerde,
dat er op dezelfde dag nog een
tweede uitvoering zou worden ge
geven. Zo geslaagd was die pre
mière op 7 februari 1792, waarvan
Stendhal vertelt, dat er niet minder
dan honderd maal „gehaald" is.
Ditzelfde enthousiasme openbaarde
zich ook gisteravond in het Circusthea
ter, waar, in het kader van Holland Fes
tival 1967, de Deutsche Oper Berlin er
een voorstelling van presenteerde: helaas
niet in het Italiaans Maar dat is dan
ook de enige aanmerking, die wij op
deze weergave zouden durven maken...
waaruit overigens resulteerde dat de
goed gearticuleerde tekst, blijkens de
spontane reacties van het publiek, zéér
wel verstaanbaar
Komische opera ln twee bedrijven
Muzikale leiding: Ulrlch Weder
Regie: Gustav Rudolf Sellner
Decors en kostuums: Fllippo Sanjust
Geronlmo, een rijke koopman: Josef Grelndl
Carolina, zijn dochter: Erlka Köth
Ellsetta, zijn dochter: Bella Jasper
Fldalma, zijn zuster: Patricia Johnson
Graaf Roblnsone: Barry McDanlel
Paolino, rentmeester van Geronlmo:
Eén parochie in Zoeterwoude
ROTTERDAM (KNP) Met ingang
van zondag 2 juli heeft de bisschop van
Rotterdam, mgr. M. A Jansen de pa
rochie van Sint-Jans Onthoofding te
Zoet-?rwoude bij de parochie van de H.
Kruisverheffing gevoegd, waardoor één
parochie ontstaat met een gespreide kerk
gelegenheid onder de titel „Sint-Jans
Onthoofding en H. Kruisverheffing".
De bediening van deze parochie is ln
handen van de kruisheren. Tot pastoor
werd benoemd pater A. Lamot O.S.OR.,
die tevens deken wordt van het dekenaat
Zoeterwoude. Pater Lamot is de eerste
«eguliere deken van het bisdom Rotter
dam. De huidige pastoor van de Kruls-
verheffingparochie. pater A. P. M. Em-
men O.S.C.R heeft eerval ontslag gekre
gen. Tbt kapelaans werden benoemd
pater drs P. M. J. Peeters Weera O .S.CR.
en pater G. J. J. Scheerder O.S.CR., bel
den thans assistent van de Kruisverhef
fingsparochie.
De heimelijk gehuwdom Erica Kóth on Donald Orobn,
Voortreffelijke voorstelling, die ont
stond, die moest ontstaan, dank zij een
nimmer haperende samenwerking en
coördinatie van de daarvoor in eerste
instantie verantwoordelijke krachten:
dirigent Ulrich Weder, regisseur Gustav
Rudolf Sellner en, vooral niet te ver
geten, de man van de bewegelijke
decors en (kleurrijke) kostuums: Filippo
Sanjust.
Zoala gezegd: we werden geconfron
teerd met een opera buffa, maar het
karakter daarvan bleek door genoemd
trio nog een tikje geïroniseerd, tot in
het parodistische toe. Het verrukkelijke
daarvan was, dat men zo doende geen
„leven" bood, doch „spel", uitsluitend
spel. De toeschouwer/hoorder wees men
voortdurend op het feit, dat hij ln een
theater zat, uitsluitend en alleen ln een
Met allerlei details werd hij hieraan,
telkens weer opnieuw, herinnerd. Wan.
neer een duo aan een recitatief toe was,
hoognodig aan een recitatief, en de
mensen in de zaal dachten, heel nuchter
dachten, dat dit paar nu eindelijk daar
bij wel eens kon gaan zitten, verscheen
er warempel een knecht ten tonele om
enkele stoelen onder de bibsen te schui
ven. Een soort activiteit, ook tentoon
gespreid door de souffleur, wiens kop
zichtbaar! de ganse avond mee doende
De ironisering: ze klonk ook op uit de
muziek, die zich, als de souffleur, steeds
liet gelden. Zo was het een genot naar
het klavecimbel te luisteren, dat voort
durend de acteurs en actrices bespottend,
een loopje ook met zichzelf nam. En
met de enigszins „plechtige stijl", waar
mee dit instrument na een x-aantal
Mattheus-Paaionultvoeringen in de oren
van het publiek is vertrouwd geraakt.
Denk, na dit alles gelezen te hebben,
nu niet, dat de opvoering door een tè
sterke dosering van spot iets goedkoops
kreeg: er verscheen een Domenico
Cimarosa, die zichzelf durfde te ironi
seren en daardoor, juist daardoor zo
sterk was. Die begreep, dat men iedere
daad, die men stelt, ook ten tonele,
anders kan stellen. Dit voortdurend
relativeren bracht een cultureel element,
dat de waarde van de muziek deed
stijgen. En van het speciaal in het tweede
bedrijf lichtelijk langdradige libretto van
Giovanni Bertati.
Dat libretto: het was er een. zoals men
er in de achttiende eeuw talloze ont
moet, De liefde, trouw en trouweloos,
openlijk of stiekem, is hier een perma
nente bron van vreugde: men gaat er
niet aan ten onder, men neemt haar niet
au sérieux. zoals in de romantiek, doch
ze schenkt, als onze moderne puzzels,
een spelmogelijkheid, waarbij niet het
hart, doch het hoofd betrokken is.
Men neemt er een loopje mee: wat
door de verschillende solisten uitstekend
werd begrepen. Door de cholerische,
rijke koopman Geronimo, door de bas
Josef Greindl uitstekend getypeerd: door
graaf Roblnsenc, de bariton Barry Mc
Danlel, die w« ook reeds In Monteverdi's
Orféo mochten ontmoeten; door het lief
tallige zusterpaar Ehsetta en Carolina
<fta
Ephraim Kishnon
regisseert Poons
SCHIPHOL (ANP) De Israëlische
toneelschrijver, regisseur en Journalist
Ephraim Kishon arriveerde gisteren
uit Tel Aviv om in ons land de regie te
oeren van zijn blijspel „Getrouwd
of niet?" Het toneelstuk, waarvan de
oorspronkelijke titel luidt: „The Licen
ce" gaat op 14 juli a.s. in première In
de Kleine Komedie te Amsterdam. Het
ls gekozen voor een serie voorstellingen
waarmee de acteur Sylvain Poons zijn
50-jarige toneeljublleum viert.
BIJ zijn aankomst op Schiphol vertel
de de 43-jarlge auteur dat zijn 5 jaar ge
leden geschreven toneelstuk in Israël
Inmiddels een recordaantal voorstellin
gen heeft behaald, ruim 600, en dat het
opnieuw op het repertoire is genomen.
„The Licence" werd reeds eerder opge
voerd ln Israël, Engeland, Frankrijk,
Joego-Slavië, Polen, Tsjecho-Slowakije,
Zweden, Argentinië, Amerika en Rus-
Ephralm Kishon vertelde verder dat
hij volgens plan eind mei naar ons land
zou zijn gekomen om de regie van het
stuk op zich te nemen, maar dat hij
er toen in verband met de dreigende oor
log de voorkeur aan gaf, de reis uit te
stellen. Tijdens de oorlogsdagen maakte
hij deel uit van het Israëlische lger, hoe
wel hij niet bij gevechtshandelingen
werd betrokken. „Ik zou trouwens nu
nog niet zijn gekomen, als het niet Hol
land was geweest. Nederland neemt op
het ogenblik namelijk een zeer specia
le en eervolle plaats in bij de Israëli's.
Het is in Israël het meest populaire land
omdat het als enige land direct hulp
heeft geboden, zonder enige bedenking"
aldus de heer Kishon.
Belgen, waar
de Fransen
Nog iets anders trof ons: waar waren,
op dit Tweede Internationaal Korenfesti
val de vertegenwoordigers van België,
van Frankrijk, van Zwitserland, van
Denemarken, van Noorwegen?
Een anti-climax: zo meenden we deze
slotdag te mogen karakteriseren. Een
dag kwam het wellicht ook door de
slopende hitte? waarin elkeen een
beetje moe leek. Ook de jury, zelfs de
jury, die met haar cijfers te weinig ge
differentieerd leek.
Om een heel markant voorbeeld te
noemen: te midden van tal van man
nenkoren, alle in de afdeling A verschij
nend, trad plotseling de Schola Canto
rum St.-Faillan uit Aken op.
Onder leiding van Wilhelm Eschwei-
Ier zongen daar veertien jonge mensen
een kyrie uit de Messe de Notre Dame
van Guillaume de Maehaut, de beroem
de polyfonist uit de veeertiende eeuw, die
in de Kathedraal van Reims vorm en
gestalte gaf aan de muziek van zijn tijd,
aan de muziek van alle tijden zouden
we er onmiddellijk aan willen toevoe-
A1 luisterend hielden we
in en we wisten het: hier was weer
een hoogtepunt. Oase in de woestijn
van conventionalisme. Maar toen de te
leurstelling385 punten. Zeker: een
hoog cijfer. Maar onvoldoende contras
terend met een prestatie van het Was-
piks mannenkoor, dat onder meer met
Monnlkendams „Plange" zo dlkwyis
op het concours gezongen, dat we de
partituur ervan bijna van bulten ken
nen! het cijfer 363 behaalde. En,
•veneens, op te verre afstand liggend
van de Praagse Onderwijzers met hun
400 punten.
akte op de
Laten we het, aan het slot van onze
beschouwingen, nog even hebbep over
een ensemble, dat met zijn 363 punten
in de onmiddeliyke nabyheid van
de Akense Schola Cantorum kwam: we
doelen hier op de Onderwljzcrssoos uit
Praag, die na vele hindernissen in het
moeilijke en ondankbare Ecce Gratum
van Herman Strategier mei gemak ge
nomen te hebben ons allen verraste
zulks onder leiding van Rudolf Zeman
Het warme weer lokte velen uit
huis tijdens het weekeinde. In het
bijzonder de boten naar de eilanden
Vlieland en Terschelling kregen
duizenden dagjesmensen te ver-
Köfch die, hoezeer ook op elkaar ge
lijkend, toch genuanceerd van karakter
waren; door Geronimo's zuster Fidalma,
de mezzo Patricia Johnson, die, hoewel
tante van het lieftallige zusterpaar, in
het listig spel door Eros geordonneerd
toch ook nog wel even partij wilde
zijn... desnoods met de nichtjes concur-
En dan als veroorzaker van ai dit
„lief en leed": de tenor Donald Grube.
rentmeester Paolino, met de lieftallige
Carolina heimelijk getrouwd wat in
die tijd bijzonder gemakkelijk kon.
Zonder die heimelijkheid teas de in
trigue nooit geboren en de mogelijkheid
tot „spelen" uitgesloten. Paolino speelde
op de rand van de ernst, in de vlucht-
aria ,fihe noch der Morgen graut" (of
zoiets dergelijks!) had men bijna kunnen
denken, dat hij meende, wat hij be-
Spel van vreugde, II matrimonio Se.
greto, in zijn kostelijke sextetten een
Italiaans bel canto annoncerend, dat in
een Roasino zijn verdere rijke ont
plooiing »ou krijgen,
BR
Diep gegriefd
door belediging
ran de Paus
ROTTERDAM/HAARLEM (KNP)
Naar aanleiding van een ingezonden
brief van 17 theologiestudenten van het
grootseminarie Warmond, verschenen In
de Volkskrant van zaterdag 1 Juli, die
handelde over de jongste pauselijke ency-
kliek over bet celibaat, hebben de bis
schoppen van Rotterdam, mgr. M. A.
Jansen en van Haarlem, mgr. Th. Zwart
kruis, openlijk een protest laten horen.
„Ondergetekenden spreken hierbij hun
ernstige en diepe verontwaardiging uit
over de wijze, waarop enkele theologan
ten van Warmond ln een ingezonden stuk
hebben geschreven over de persoon van
B R. Pcms Pmihie VL
ZU voelen zich diep gegriefd over de
persooniyke belediging de Paus aan
gedaan. Ten name met al degenen, die
dit Ingezonden stuk hebben gelezen en
die zich hierover terecht hebben geërgerd,
tekenen zij protest aan tegen de inhoud
hiervan. Zij hopen van harte, dat de
bovenbedoelde ondertekenaars op een of
andere wUze genoegdoening zullen geven
van hun onverantwoordelijk en onwaar
dig gedrag. Hun zal daartoe alsnog ge
legenheid worden geboden
De Ingezonden brief van de 17 theolo
ganten luidde: „Naar aanleiding van de
jongste brief van de bisschop van Rome.
die om onbegrijpelijke redenen ook tot
ver bulten de grenzen van dat bisdom
aandacht heeft gekregen, mogen wij het
volgende opmerken: „WIJ willen genoem
de bisschop openlijk dank zeggen voor
het begrip, dat hij heeft getoond voor
onze situatie. Daar hebben we toch het
meest behoefte aan. want de mens ls
allereerst begripsvermogen, zoals hijzelf
zo treffend opmerkt. Grootseminarie War
mond". Daarop volgen ós namen van de
W briefschrijver».
met een puntgave weergave vun een
wonderschoon lied „Hory, hory Zeleno"
van haar landgenoot Zdenek Falprecht
(1900-1961).
Muziek, bepaald niet avant-gard is-
tisch, eerder traditioneel te noemen, be
korend door bepaalde intervallen, die
ons even aan Fanacek deden denken.
De muzikanten uit Praag, zo manne
lijk als vrouwelijk, we hadden ze met
hun collga's uit Aken nog zo gaarne
op het slotconcert gehoord: het slot-
concert, dat we ons dachten als een
repetitie, tevens samenvatting van het
beste, op dit concours gepresteerd.
Het concert
Dochde mens wikt, maar de or
ganisatie beschikt. De organisatie, die
het om voor ons volstrekt onbegrijpe-
lyke redenen het ln haar hoofd had ge
haald om het Noordelijk Filharmonisch
Orkest helemaal naar Scheveningen te
halen: het Noordelijk Filharmonisch
Orkest, dat eerst met het Groningse
Studenten Mannenkoor „Terpsichore"
onder leiding van Theo Westen Marius
Monnikendams Symphonia Sacra I uit
voerde, vervolgens met het Rijswljks
Vrouwenkoor en Schiedama Vrouwen
koor Ave Maris Stella van Henk Ba-
dings en Hans Kox' Litania, belde wer
ken gedirigeerd door Rla Borgmeyer.
Wat dit met het festival te maken
had, zal ons ten allen tijde onbegrijpe
lijk blijven. Een betreurenswaardige
geste, op het debet van de organisato
ren betreurenswaardig om twee re
denen: primo was het onmogelijk met
de gasten, die nog aan de beurt kwa
men, nog aan de beurt moesten ko
men, te concurreren, secundo was deze
daad onhoffelijk ten opzichte van koren,
jeugdkoren nota bene, die nd de pauze.
nd de onhandige bekendmaking en de
even onhandige uitreiking der prijzen,
tegen elf uur mochten tonen, hoeveel
zc waard bleken te zijn.
Doch, die jeugdkoren zongen hoe dan
ook, daarbij, onbewust, met één gebaar
wegwuivend, wat er daarvoor gepre
senteerd was. Eerst het Haags Jeugd
koor van Marius. Borstlap, het hoogst
geclasseerde ensemble onder de Neder
landse vocalisten. Weer bood men, als
op het concours, de wondere muziek van
de Hongaar Zoltan Kodaly: manifes
tatie van koorcultuur bij jonge, heel
jonge kinderen, die werkelijk voorbeel
dig was.
Battle Creek
En daarna het favoriete kind van het
concours 1967, de discipelen van de Bat
tle Creek. Central High School uit de
Verenigde Staten: dirigent Alfred G.
Richards liet hen, evenals vrijdag J.L
nogmaals onder meer Oa Jus tl van An
ton Bruckner zinger.
Os Justi van Bruckner: „beter dan
een sermoene", zouden we met Mariken
van Nimweghen willen zeggen.
Ten zeerste werd dit alles gewaar
deerd door de vele, laaiend enthoueius-
te toehoorders. Niet in de allerlaatste
plaats door de minister van Cultuur, Be-
creatie en Maatschappelijk Werk mevr.
dr. M. A. M. Klompé, dia kort, markant
en hoffelijk een zeer verheugende situatie
markeerde. Doch ook door de Haagse
wethouder van Onderwijs en Kunstza
ken. dra. H. J. Wllzen. die zich het meest
verheugde over het grote percentage van
de jeugd, hier vertegenwoordigd:
„Niet alleen hebben de Jeugdkoren de
hoogste prijzen weggesleept, ook ln de
andere koren zag men opvallend veel
Aan de dirigent van Battle Creek Cen
tral High School, de winnaar van 't hoog
ste aantal punten op het gehele con
cours, bood hij tenslotte de prijs van de
stad 's-Gravenhage aan: een zilveren
„Zingende Vogel" van Aart van der
Ysel.
Waarna John P. Casey met zijn Se
venth Airmy Soldiers Chorus zorgde
voor een prettig melancholisch en hu
moristisch muzikaal afscheid. Toen was
het 23.55 uur.
Josephkoor, Bergen op Zoom (mannen)
aglshi
Praagse OnderwlJ«
Rudolf Zeman
Musicus Rellgtosun. Bergen op
Igem. koor) o.l.v. Hans Smout
koor Lambard), Helmond
waspik* Mannenkoor
Polykymnla, Heerlen
Rumpcni Mannenkoor. Brunaaum
Schola Cantorum. St. Follian. Aken
o.l.v. Wilhelm Eachwelller (mannen)
Manner G. V. Sauerlandla eV..
Attendorn (Duitsland) o.l.v. Johannca
Jonge Chorgemelnachaft eV. Wanna
Elcket (Dultaland) o.l.v. Wlntried Kocca
(Jeugdkd^ooj.. Spekhoïzerhelde
P. Gerits
Zoom. (gem. koor)
Sport- en Ontspanningsvereniging P.T.T.,
•a-Hertogenbosch o.l.v. A. van Heek
Con Brio. Vreeswijk (gem.ic)
f (mannenkoor)
o.l.v. j. Stam
Evenals de dag te voren was ook hier
voorzitter van de lury, prof. Ir. Hank I
dings door stekte verhinderd te Jureren. 2
plaats werd Ingenomen door Kocua i
Ypeten, %-Geavenbag*.
