■jjwpMgl,m*
JACQUES BONDUEL KEEK
NAAR JAN JANSSEN
start FINISH M
RALLYERIJDEN
STELT EVEN
ZWARE EISEN
ALS RACEN
ZATERDAG 10 JUNI 1967
Vader en zoon Jetten hebben met de veroverde trofeeën een hele wand in het directiekantoor van het bedrijf
in Boxmeer „behangen". Bekers, schalen en oorkonden volop om Dries Jetten en auto mee te omringen.
BIJ DE WOORDEN TOUR EN WERELDKAMPIOENSCHAP
correspondent)
PARIJS Het is
moeilijk om in deze
tjjd van het jaar
renners, ploeglei
der, verzorgers, me-
cano's by elkaar te
krijgen. Contracten
roepen hen naar
de vier windstre
ken. Maar Parijs
Bordeaux bood de
gelegenheid. Pel-
forth was er' na
tuurlijk bjj en
ook do verzorgings-
ploeg moest aan
treden onder lei
ding van Maurice
de Muer. Parijs
was het verzamel
punt. Daar werd
snel van geprofi
teerd om op de
vertrek een recep
tie t« houden.
Jan Janssen was
die morgen uit Os-
sendrecht vertrok
ken met Cora, ayn
vrouw. Die avond
nog reed hij terug.
De volgende dag
had hij een ko?rs
in België.
In een sportblad
had ook Henk Kei
man, die in het
American Hotel in
Amsterdam de kof
fie serveert en zijn
kennissen de laat
ste nieuwtjes ver
telt, erover gelezen.
Toevallig was hij
met zijn vrouw een
week in Parijs. Met
solgneur De Pauw-
uit Oostende heeft
hij heel wat herin
neringen van voor
de oorlog kunnen
ophalen aan de
lange toonbank, die
met behulp van een
wit laken was omgetoverd tot een wel
voorzien buffet.
De receptie in het verkooplokaal van
Sauvage-Lejeune werd geopend door
Jacques Bonduel. de directeur van de
Rijsselse brouwerij, nadat een rondgang
was gemankt door het gebouw met voor
in het verkooplokaal en achterin de
kantoren en de magazijnen met de
blinkende karretjes, die in de fabriek
in Montreuil, niet ver van Parijs, wor
den gemaakt.
Achter slot
Daar is ook de „servio
gevestigd, die bestaat uit
met een flinke deur en
waarop staat „Geen toegang
bevoegden". Het is het domein va
renners. Daar is ook een kantoor
BOXMEER Coureurs in snelle bolides worden Re-
makkelijker beroemd dan kampioenen in betrouw-
baarheidsritten en rallyes. Toch doet de prestatie van
de kundige top-rallyerijder vanuit „automobilistisch
standpunt" bezien geenszins onder voor die van de
deelnemer aan races. Eén van Nederlands beste
rallyerijders, tevens wellicht de universeelste auto
mobilist. is de Boxmeerse garagehouder Dries (voor
A. J. P.) Jetten (31). Hij vindt rallyerijden beslist niet
„bezadigder" dan racen, bovendien zeer nuttig ter
vergroting van het anticipalievermogen (het voorzien
van gevaren op de weg). In 1962 werd hij Nederlands
kampioen betrouwbaarheidsritten als kaartlezer, in
1963 als rijder; vorig jiar werd hij tweede in hel
gloednieuwe Nederlandse rallyekampioenschap, dat
hij zou hebben gewonnen als de reglementen wat bil
lijker waren opgesteld. De sportieve en serieuze auto-
en autosportliefhebber maakt daar geen probleem
van. Autosport is zijn hobby en hij is er terecht trots
op dat in zijn zaak sinds een jaar opvoersets worden
klaargemaakt voor Opeis die aan rallyes deelnemen.
•eer een rally succesvol beëindigd. Dries Jetten wordt gefeliciteerd.
Van
onze
sportredactie
hij het betreurde dat de Tour met lan
denploegen wordt gereden omdat zijn
jongens in zon glanzende vorm steken.
Toen hij het wereldkampioenschap aan
roerde keek hy naar Janssen, maar die
bleef rustig voor zich uitkijken.
Op zo'n eceptie kan men zich pas
goed rekenschap geven van de band die
do leden van zon profsportgroep bindt.
En van de spanning waarin zij leven,
wanneer een van hun renners met de
kopgroep de wielerbaan opstormt voor
de eindsprint, zoals in Roubaix met Jan
Natuurlijk gingen de gesprekken over de
wielersport, waarbij alles wat de Tour
betreft, voorop stond. Wie had kunnen
spreken met Marcel Bidot, de keuzo
heer van de drie Franse ploegen, vond
een gretig gehoor. Jean-Pierre Ducasse,
die aangezocht is voor een van de ploe
gen, liet echter niets los. Jan Janssen
maakte zich er niet druk om. Zijn con
tactman is immers Wout Wagtmans
Op zestienjarige leeftijd reed Dries
Jetten al mee. als kaartlezer, met zijn
vader Piet Jetten, die aan vele Tul-
penrallyes en Rallyes van Monte Car
lo heeft deelgenomen, maar in 1961
om gezondheidsredenen zowel de auto
sport als de leiding van zijn zaak vaar
wel moest zeggen. Dries besloot dóór
als navigator en op de kam-
te mikken. Dat lukte in
1962, toen hij met Rob Gorris, in de
vijf voor het kampioenschap meetel
lende ritten (Brabant-Grensrit, Pijlen-
rit. West-Nederland rit, Drie-Provin-
ciënrit en KNAC-Herfstrit) tweemaal
eerste, tweemaal vierde en éénmaal
vijfde werd.
Het jaar daarop ging hij zelf achter
het stuur en werd zijn toen 22-jarige
plaatsgenoot (dokterszoon en medisch
student) Jan Horbach zijn kaartlezer.
Ook de nieuwe formatie behaalde di
rect het kampioenschap. In datzelfde
succesvolle jaar won de combinatie
Jetten-Iiorbach ook nog twee grotere
rallyes; de Hornelandrallye en de
Scheveningen - Luxemburg - Scheve-
ningenrit. („Als er tóen al een rallye
kampioenschap was geweest
De wedstrijden voor het sinds 1950 ge
organiseerde nationale kampioenschap
betrouwbaarheidsritten variëren van
ca. 600 tot 850 km of 14 tot 24 uur rij
den. De ritten zitten vol tijdcontroles.
Elke minuut tijdverschil en elke ge
miste controle komt de equipes op
strafpunten te staan. Voor het kam
pioenschap tellen de beste drie per-
sóónlijke klasseringen, zodat het dus
mogelijk is van bestuurder respectie
velijk van kaartlezer te verwisselen.
Eerste èn tweede
Daar die laatste mogelijkheid in het in
1966 ingestelde nationale rallyekam
pioenschap een onmogelijkheid was.
kostte dat Dries Jetten in het eerste
jaar van dit kampioenschap, waarvoor
vijf grotere evenementen (Horneland
rallye, Tulpenrallye, Scheveningen-
Luxcmburg-Scheveningenrit, Eindho-
ven-Luik-Eindhovenrit en Sauerlandral-
lye) werden .aangewezen, de titel.
Voor dit kampioenschap gelden de bes
te prestaties per equipe. Doordat Jan
Horbach om studieredenen tijdens
twee van deze rallye6 verstek moest
laten gaan, reed ,,cn won" Dries Jet
ten de hem zeer na aan het hart lig
gende wat ongecompliceerd geregle
menteerde Hornelandrallye (intus
sen 6 keer gereden en 4 keer gewon
nen) met neef André Jetten. ..eveneens
dokterszoon," uit Boekei. Daarna reed
hij drie rallyes met Jan Horbach en
deed 't merkwaardige feit zich voor
dut Dries na vier van de vijf rallyes
zowel op de 1ste (met Jan Horbach)
als op de tweede plaats (met neef An
dré) stond. Door het missen van de
Sauerlandrallye werd hij in het eind
klassement gepasseerd, hoewel hij per-
soónlijk meer punten had dan de win
nende equipe (Han van der Heljden-
Bof de Jong).
Na de twee kampioenschappen behaal
de Jetten. met Horbach als kaart
lezer, in 1964 de tweede plaats In het
kampioenschap betrouwbaarheidsritten,
gevolgd door een vierde plaats in 1965.
Intussen was bij het duo de belang
stelling voor grotere rallyes. waarin
ioor het bedrijf.
„De kus" is een zuidelijke gewoonte, die ook Jan
Janssen als half Fransman, half Hollander hanteert
om zijn dankbaarheid te betuigen. Hier bij Jean Pierre
Ducasse.
In het verkooplokaal stonden geen bloe
men. De versiering werd gevormd door
een grote glazen muurkast 'met bekers,
medailles, een gele en een groene trui,
vaantjes en foto's van renners. Op het
buffet stonden de drie trofeeën die de
Pelforthploeg onder 'riding van Maurice
de Muer had meegebracht van de
Spaanse veldtocht: dc een meter hoge
'zegevierende renner in zilver en twee
Jacques Bonduel sprak van het vertrou
wen dat winnaar Jan Janssen -niet be
schaamd had. Hij richtte de blik op de
toekomst: op de Ronde van Auvergne,
op de Midi-librc, op dc Tour. En met
spijt in de stem verklaarde Bonduel dat
des course"
werkplaats
stevig slot,
FANMAIL
DE Duitse zwaargewichtbokser Karl
Mildenberger geeft maandelijks on
geveer vijftig gulden uit voor porto
voor fanmail die h(J zelf beantwoordt.
Op brieven uit Duitsland reageert hij
slechts als er een antwoordpostzegel
is ingesloten. Anders is dat gesteld met
de post die uit het buitenland in zijn
brievenbus glijdt. Daarvoor koopt hij
zelf postzegels. „Tot het me gaat ver
velen". zet Mildenberger.
COMMENTATRICE
PEDRO ROCHA één van de sterspe
lers van Uruguay keek heel ver
baasd toen hij vlak na de wedstrijd een
beeldschone blonde vrouw op zich zag
afkomen. Die elegante dame was Isa
bel Passadore. een zesentwintigjarige
mannequin, die haar debuut maakte
als t.v.-commentatrice. Isabelita, zo
als zij in de wandeling genoemd wordt,
was als kind al dol op voetbal. Het
commentaar dat zij bij de wedstrijd le
verde, viel op door 'n opmerkelijke
woordkeuze, maar bovenal door deskun
digheid. Haar bazen waren zo tevreden
over haar dat zij «en veste aansteU
ling kreeg.
BEETJE SPORT
VALENTINA STENINA, de Russische
ex-wereldkampioene hardrijden op
de schaats, voelde zich belabberd en
moe. Stenina deed toen wat veel men
sen in zo'n geval doen. Ze ging naar
een dokter. De arts die haar onder
zocht, had nog nooit van Valentina Ste
nina gehoord want hij raadde de Rus
sische schaatsrijdster aan ..toch wat
aan sport te gaan doen. Dat ia ao
goed voor het lichaam".
IMPORT
ELK land trekt, tegenwoordig bui
tenlandse voetballers aan. Frank
rijk spant wel de kroon, want in de
Franse eerste en tweede divisie lopen
niet minder dan honderd eenentwintig
buitenlanders rond. Als u bedenkt, dat
in beide divisies ongeveer veertig elf
tallen spelen, dan bestaat het Franse
voetbal voor iets minder dan een der
de deel uit import. Algerije staat aan
de kop met negenentwintig actieve
voetballers gevolgd door Argentinië
dat dertien vertegenwoordigers op de
Franse velden heeft rondlopen. Dan
volgen Italië met tien. Marokko en Ka
meroen met zes. De overige zevenen
vijftig zijn verdeeld over een groot aan
tal andere landen.
TOUWTREKKEN
ALLES wat in Engelund met voetbal
heeft te maken is belangrijk. Cup
voetbal trekt honderdduizend kijkers.
Amateurbekerfinales halen ruim zestig
duizend bezoekers en een finale van de
Engelse schooljeugd heeft altijd nog 'n
tachtigduizend betalende supporters op
de tribunes. Onder dat aunzienlijke aan
tal bezoekers zit dan meestal een
groot aantal scouts, die op talenten
jacht zijn. De vijftienjarige Peter Haw
kins heeft dat gemerkt, want nu vech
ten tweeëentwintig profclubs om zijn
handtekening. Waarschijnlijk gaat de
eerste-divisicclub Leetlt. United het
touwtrekken winnen, want enige tijd
geleden legde de club van Jack Churl-
ton ook beslag op Peters broer Dennis.
ZWARTHANDELAAR
DE voorzitter van de Engelse tweede-
divisieclub Ipswich Town had een
lumineus idee, Hij mengde zich tussen
het talrijke publiek voor de ingang van
het stadion, om zwarthandelaren te
vangen. Mr. John Cobbold had echter
pech, want voor de ingang stond ook
-afschop
t. De twei
'entlgst
de politie, die eveneens Jacht maakte
op de mannen, die enorme winsten uit
de toegangsbewijzen slaan. De diena
ren van de wet zagen Mr. Cobbold
voor zo'n zwarthandelaar aan en arres
teerden hem. Het duurde geruime tijd
voor de Ipswichpraeses weer op vrije
MISSER
ALS de Zwcedre tweede-dlvlsleclub
Avesta een strafschop krijgt toege
wezen, komt George Gustavsson naar
de witte stip en schiet zonder meer
ruak. Zijn medespelers hebben zo'n
rotsvast vertrouwen in George dut ze
automatisch naar hem kijken als de
scheidsrechter fluit. Dat vertrouwen
werd niet beschaamd, want zeventig
keer ging de vijundelijke doelman te
vergeefs ntrar dc grond. Maar de eon-
enzeventigste keer schoot George Gus-
DANKBAAR
F2RENCE PUSKAS |.s niet van plan
tiet voetballen en alles wat daarmee
te maken heeft, op te geven. Nu zijn
reis naar Amerika, waar de ex-Hon
gaarse majoor een van de door FIFA
erkende elftallen gaat trainen, is Pus
kas van plan het Finse elftal onder
handen te nemen. Bovendien heeft Pu -
kas enige Finse talenten uitgenodigd
om In Madrid te komen trainen onder
zijn leiding. Waarom Puskas dat doet
„Ik ben de Finnen erg donkbuar, want
met Hongarije werden we in Helsinki
olympisch kampioen."
zij al met veel succes uitkwamen, zó
gegroeid dat zij in 1966 besloten zich
geheel toe te leggen op 't nieuwe ral
lyekampioenschap
In de naast het bedrijf gelegen woning
(met charmante vrouw en drie kinde
ren) vertelt Dries: „Betrouwbaarheids
ritten zijn niet te vergelijken met de
grote internationale rallyes. waarin
nale rallyes staan daar tussenin. Bij
betrouwbaarheidsritten en nationale
rallyes speelt de wagen, mits het een
goed wendbare, pittig accelererende
wagen is, niet zo'n grote rol. Een klas
se-indeling zouden ze wat mij betreft
best mogen vergeten. Maar in een
Tulpenrallye of een Monte-Carlorallye
maakt alleen een echte racewagen
een serieuze kans, en die staat mees
tal slechts een fabrieksteum ter be
schikking. Bij betrouwbaarheidsritten
ligt het accent voor 75 procent op de
navigator,bij de rallyes die wij nu
rijden voor circa 50 procent. Dat is de
algemene opvatting. Het is een samen
spel: een kaartlezer moet echt geen
boekhouder of puzzelaar zijn. Bij in
ternationale rallyes spreekt men dan
ook van eerste en tweede bestuurder.
Het kennen van plaatselijke omstan
digheden speelt geen rol. Mijn vader
en ik hebben eens een Brabant-Grens
rit verloren in Gennep waar we bel
den zijn geboren."
Promotor
Ook ov<af de grote rallyes kun Dri«»
Jetten meepraten. Hij heeft tien keer
de Tulpenrullye gereden en is tien
keer aan de finish gekomen, In 1966
zelfs als derde In het algemeen klas
sement voor aerle-toerwagens met een
nog niet ingereden Opel Rekord 1900
in standaarduitvoering! Monte Carlo
reed hij tweemaal. Toen in 1964 alles
al maandenlang was voorbereid voor
een derde keer. trok hij zich op het
laatste moment terug omdat hij op de
ochtend van zijn vertrek te zeer werd
aangegrepen door het krantebericht
dat een Zweedse rallyevriend was ver
ongelukt. In internationale rallyes is
Maus Gatsonldes („een gentleman op
de weg!") zijn promotor geweest, ook
al weet hij op dit moment nóg niet
wat de nog altijd zeer populaire Maus
kan hebben bewogen hem in 1967 te
vragen als meerijder in de Alpenral-
lye (die helaas niet doorging) en later
als co-equipier in de zware 5.000 km
Luik-Rome-Luikrlt, waarin ze met een
fabrieks-Triumph vijfde werden. Later
heeft Jetten nog verschillende rallye*
met Gatsonides gereden. Ook aan een
zuinigheidsrit In Oostenrijk („meer
sport dan ik verwacht had") nam hij
o.a. deel.
Op het gevoel
Een hele wand van het directiekantoor
beslaat de kast vol trofeeën, van hem
en zijn vader. Markante belevenissen
zijn eraan verbonden. Hij won in 1963
de SLS-rit nadat, met nog zo'n 700 km
voor de boeg, de bediening van de kop
peling defect was gemakt, zodat het
schakelen verder geheel „op het ge
voel" ging. Vlak vóór dc start van de
Herfstrit in 1963 ging in beestachtig
weer zijn voorruit kapot en plakte hij
de achterruit met leukoplast voor de
ook die wedstrijd werd ge-
In de Tulpenrallye van 1965 („ijs,
sneeuw, mist en regen, net wat we
hebben moeten"), stonden vele auto's
voor een laatste, steile helling naar
een pashoogte In de Jura te malen en
te graven, .letten kwam boven met
zijn mederijder achterop, waardoor hij
Juist voldoende greep op de weg kreeg
„Ik heb het altijd leuk gevonden om
op een kaart te kijken", zegt Dries,
die wel degelijk ook toeristisch geniet
van rallyes. „Vooral 's morgens héél
vroeg geniet lk, dat doe je In het ge
wone 'even niet". Ook In vakanties zet
hij graag voor zichzelf een leuke rit
uit op secundaire wegen.
En vooral langs plaatsen waar je van
de Franse keuken kunt genieten. „Ik
vind verder dc techniek van auto's
leuk en ik houd van de sfeer en het
avontuur van rallye»"
Bijna altijd raak
De verantwoording voor zijn bijna
dertig jarige garagebedrijf belet hem
méér aan autosport deel te nemen dan
hij nu doet. Maar wat hij meerijdt, is
bijna altijd raak. Na vier Jaar niet
meer als nuvlgator te hebben gereden,
bracht hij hel in het clubtenmkam-
pioenschnp 1966 Boxmeer heeft een
bloeiende nutosportclub nog even tot
dc beste prestatie van alle deelnemen
de kaartlezers. En al trekt racen hem
niet, en zijn vrouw nog minder, op het
circuit vun Zandvoort heeft hij in twee
teams van drie rijders (met Tom Gnt
.«onldes Jr. en de gebroeders Van Len-
nep) In een Kadett en een Vuuxhall
Viva meegeholpen In twee klassen
twee 24-uurrecords te veroveren
Dries Jetten heeft zich zo niet Neder
lands unlverséélstc, dan toch ln elk ge
val een zeer veelzijdig automobilist
van grote klasse getoond!
