PAUSELIJK MISSIEWERK
RAMPENFONDS VAN KERK
Bevalling op straat
bij tien graden vorst
Bel voor de tweede ronde luidt in Frankrijk
Kalveren ingespoten
met oestrogene stof
DE GAULLE TEGENOVER GECOMBINEERD FRONT
ZATERDAG 11 MAART 1967
DE LEIDSE COURANT
Directeur rector Jos Schoenmakers:
DEN HAAG De werfkracht van de pauselijke
missiewerken is het laatste jaar wat teruggelo
pen. Rector Jos Schoenmakers, die sinds kort de
leiding van dit werk in Nederland heeft, geeft het
ronduit toe, als we hem vragen om commentaar
op het laatste jaarverslag, waaruit blijkt, dat de
inkomsten (nog altijd tussen de 5 en 6 miljoen
gulden) met enkele tonnen zijn gedaald. Hij
Katholiek
Nederland
geeft missie
85 miljoen
per jaar
Uit het gesprek blijkt duidelijk, dat hij
niet gelukkig is met het traditionele sys
teem, waarin bijdragen door zelatricen
worden opgehaald langs de deuren. Hij
vertelt van pastoor Klaas Steur in de
Zllk, die deze praktijk onwaardig heeft
genoemd en ertoe is overgegaan om in
plaats van de bijeengezamelde geldsom
vast bedrag aan de missie te beta
len uit de kerkkas. Hij zou aan de men-
gezegd hebben: „Ik laat het salaris
mijn koster toch niet bij elkaar be
delen."
Behelpen
Volgens rector Schoenmakers moet
in iedere parochie naast een kerkbestuur
•en maatschappelijk centrum ook
missiecentrum komen van enig ni-
i. Maar dat brengt een enorme
schakeling van het hele apparaat met
nee. De pauselijke missiewerken
hebben maar 17.000 leden, die him bij
dragen gireren. Bij ruim 200.000 leden
moet de bijdrage nog altijd aan de deur
worden afgehaald. En dat kun je
eenmaal niet doen zonder een leger
zelatricen.
Overigens neemt hij de onvolmaakthe-
en van de bestaande toestand niet al
te tragisch. „Zolang Nederland zich de
luxe permitteert", aldus rector Schoen
makers, „om er 8500 missionarissen op
te houden, zal het moeten aan\
den, dat de financiering van hun werk
ibehelpenderwijze geschiedt." En hij
ne voor, dat katholiek Nederland
per Jaar ongeveer 85 miljoen gulden
dit doel op 't tapijt brengt, dat is 10.000
pilden per missionaris. Het grootste ge
deelte wordt bijeengegaard door de pro
cures van ordes en congregaties: zij te-
kiten samen voor een dikke 70 miljoen.
De rest komt binnen langs het missie-
ministerie van de religieuzen met als uit
roerend orgaan hét Centraal MiSfeiè
Commissariaat, voorts door de stichting
„Landen in Ontwikkeling", waarbij de
lekenorganisaties als Miva, Memisa en
Karosi zijn aangesloten en door de pau
selijke missiewerken.
Ik vraag hem, wat te midden van an
dere organisaties, 't eigene is van de
pauselijke missiewerken. „Wij gaan ons",
aldus luidt het antwoord, „pas voor de
missionaris interesseren, als hij in zijn
werkgebied uit het vliegtuig is gestapt.
Alles wat daarvoor ligt, zijn opleiding,
zijn reis naar het missieland en terug,
zijn verlof met alles wat daaraan vast
zit, zijn ziekteverzekering en oudedags
voorziening, komt voor rekening van het
missieministerie der religieuzen. Denk
niet, dat er op dit gebied niets meer te
doen zou zijn.
Het komt nog altijd voor, dat missio
narissen zelf hun reisgeld bij elkaar
moeten bedelen, en dat ze maar moe
ten zien, hoe ze zich tijdens hun verlof
bedruipen. Dergelijke kosten worden door
de grote hulporganisaties niet ge
dragen. Het is gemakkelijker 100.000 gul
den los te krijgen voor een groot project
dan 5000 voor een missionaris, die eens
i op adem moet komen. Hier ligt
mijns inziens een taak voor het Centraal
Missie Commissariaat naast zijn andere
werkzaamheden als het opstellen en be
geleiden van projecten. Er moet een
groot fonds worden gesticht, waaruit al
deze kosten, jaarlijks misschien wel 10
miljoen gulden, bestreden kunnen wor-
Pauselijk
Maar wat doen nu de pauselijke mis
siewerken? „Wij houden ons bezig met
het financieren van projecten in de mis
siegebieden zelf. Ongeveer zoéls Mlse-
reor, Adveniat, de Vastenactie en de re
gering dat doen. Toch hebben wij iets
eigens. Wij gaan ervan uit de idee
komt geloof ik van kardinaal Van Ros-
sum, die de pauselijke missiewerken
heeft gesticht dat veel jonge Kerken
op het moment, dat ze eigenlandse Ker
ken worden, hun natuurlijke thuisfront
verliezen. Vanzelfsprekend komen ze bij
het centrale bestuur van de Kerk aan
kloppen om hulp. En om Rome in staat
te stellen, deze aanvragen te honoreren,
brengen de verschillende kerkprovincies
leder jaar een paar honderd miljoen bij
•lkaar. Nederland neemt daarvan een
vijf A zes miljoen voor zijn reke
ning.
Dit betekent niet, dat deze gelden
naar Rome worden opgezonden, wij ge
ven geen cent uit onze handen. Ook niet,
dat Rome bepaalt, aan welke projecten
het moet worden besteed. Rome is in
feite niet meer dan een centrale, waar
alle aanvragen van heel de wereld bin
nenkomen en waar ook de informatie
schrijft dit o.a. toe aan de reserves, die Neder-
lendse ketholieken op dit ogenblik hebben ten
opzichte ven elies wet „peuselijk" is. En mis
schien ook ean een verminderde missiebelang
stelling. „Ons naambordje deugt niet", zegt hij,
„we zouden eens iets anders moeten gaan zoe
ken".
Soustelle in
Brussel gepakt
en weer vrij
BRUSSEL (AP) De verbannen Fran-
politicus Jacques Soustelle is In
Brussel gearresteerd en onmiddellijk
weer In vrijheid gesteld, zo bericht het
Brusselse dagblad La Derniere Heure.
Soustelle, een kandidaat die er in de
tweede ronde van de Franse verkiezin
gen zondag in Lyon goed voor staat,
voert uit de buurlanden van Frankrijk
®en scmi-clandestiene politieke campag- Mitterrand en communisten
Op 5 maart verzamelde hij 22 pet I kiezingsafspraak gemaakt. Ieder zou bij
**0 de stemmen In de eerste ronde, 1 de eerste ronde met sijo eigen kandlda-
100.000 gulden bijeenbren
gen voor een groot project
is geen kunst, 5000 gulden
voor een missionaris los
krijgen, dat is een opgave.
verzameld wordt, die nodig is om over
de aanvragen te kunnen oordelen. Die
centrale weet, hoeveel geld er in de ver
schillende landen ter uitkering beschik
baar is. Hij weet ook, hoeveel er in to
taal gevraagd wordt. Op grond van deze
gegevens doet de centrale een concreet
voorstel, welke projecten zullen worden
gesteund en welke bedragen ze zullen
krijgen. Maar meer dan een voorstel is
dat niet. De uiteindelijke beslissing ligt
en internationaal orgaan, waarin
alle leiders van nationale afdelingen zit
ting hebben. En die gaan heus niet al
tijd met de gedane voorstellen akkoord.
Rampenfonds
De pauselijke missiewerken fungeren
ook ais rampenfonds, dat meteen kan in
springen als er ergens een grote nood
ontstaat. Op 5 jan. van dit jaar ging het
kleinseminarie van Talisay op de Phi-
lippijnen in vlammen op. De missiona-
n van het Heilig Hart, die daar wer
ken, hingen meteen aan de telefoon:
kunnen jullie daar iets aan doen? Een
maand later lag er een voorstel in Ro-
En op 1 maart werd op onze aan
vraag gunstig beschikt: een uitkering
180.000 gulden.
>e zou je dat anders kunnen fiksen?
Wij zijn het enige rampenfonds, althans
de missie. O Ja, als er ergens een
aardbeving of zo heeft plaatsgehad,
stroomt van alle kanten het geld toe:
medicijnen, dekens, voedingsmid
delen en dergelijke. Maar niet voor de
herbouw van een seminarie, van een
klooster, van een kerkje ergens ln de
rimboe. Daar hebben wij voor te zorgen.
Boterhamsubsidie
Je hoort wel eens zeggen: van die pau
selijke missiewerken, daar horen we
nooit iets van. Zelfs missionarissen uiten
zich wel eens op deze wijze. En ik kan
inkomen, want ons werk is weinig
spectaculair. Maar het is toch een feit,
dat elk miesiebisdom ter wereld ieder
jaar ongeveer 50.000 gulden van deze or
ganisatie krijgt. De „boterham-subsidie"
noemen we dat, omdat het geld vooral
besteed wordt aan het onderhoud van de
missionarissen. Ik kan zo de hele lijst
overleggen. Onze vijf miljoen gaat hele
maal naar Nederlandse bisschoppen in
de missie. En daar komen nog eens vijf
miljoen gulden uit andere landen bij. Wij
hebben dus zeker niet te klagen.
Misschien hebben de pauselijke missie
werken in het verleden een beetje te
anoniem gewerkt. Ik bedoel, dat we on
ze acties niet voldoende richtten op een
concreet doel, op een naam, op een per
soonlijkheid. Toen de KRO de t.v.-docu
mentaire over Jan de Vries had ver
toond, stroomden de gelden binnen. Die
man moet geholpen worden, zelden de
mensen. En ze luisterden eenvoudig niet
als Je zei, dat hij maar één van de twin
tig missionarissen was, die in dat ge
bied werkten, en dat de anderen er
misschien nog moeilijker voor zaten
dan hij. Ik geeft iets aan Jan de Vries,
zeiden ze, en als die het niet krijgt, dan
geef ik helemaal niks.
Het is op deze mentaliteit, dat we
moeten inhaken. De actie moet worden
gericht op een concreet doel. Daarom
gaat leder Nederlands bisdom een be
paald gebied in de missielanden adopte-
Sommige hebben hun keuze al be
paald, andere zijn nog zoekende. Het is
zeker een stap in de goede richting".
Hij begrijpt niet helemaal, waarom er
in Nederland nog zo weinig coördinatie
bestaat tussen de hulp aan de missie en
zending enerzijds en de ontwikkelings
hulp anderzijds. In andere landen, bij
voorbeeld Zwitserland is dit wel het ge
val. Hij vindt het vasthouden aan de
strenge scheiding tussen missiewerk en
ontwikkelingswerk maar een typisch Ne
derlandse hebbelijkheid.
En over zichzelf zegt hij: „Ik ben met
enige tegenzin aan dit werk begonnen.
Ik had me zelf van mijn priesterleven
iets anders voorgesteld. Maar op een ge
geven moment begin je erin te geloven.
Omdat je dan toch maar in staat bent,
samen met talloze anderen, aan ieder
Nederlands bisdom een ton per jaar te
bezorgen. En dat vind ik beslist geen
kleinigheid."
Dr. A. van de Weijer.
Handelaars in
narcotica
terechtgesteld
BANGKOK (Reuter) Twee Chine
zen die heroïne maakten zijn gisteren
in een gevangenis bij Bangkok te
rechtgesteld. Hun executie was gelast
door premier Kittikatsjorn ingevolge
een wet op misdaden tegen de nationale
veiligheid.
Zegening
brood
Pasen ish *t oudat
en oorzpronkellj h
het enige christelijk*
fee-af, dat door ge
lovigen in de hele
wereld gevierd
wordt. Bij de gebrui
ken ter gelegenheid
van het feeat der
wederopatanding
vindt men (n vele
Buropeae landen non
over blij faelen Nét
voor-christelijke tijd.
In de landelijke
streken van de Duit
se Bondsrepubliek
houdt men de oude
gebruiken nog tn
ere, zoals hier in het
Westfaalse Atten-
donr de aegening
van het brood op
paaszaterdag. ITén-
deren en volwazse-
nen versa melen zich
met zelf gebakken
witte broden voor de
kerk en ontvangen
hier de zegen van
hun geosteiijken.
DRAMA VOOR RECHTER IN ELZAS
Omwonenden
zagen slechts
onbewogen toe
(Van onze Parijse correspondent
Lucas Kleijn)
PARIJS. In Rledisheini. departe
ment van de Boven Rijn in de Elzas,
bestaat een gesticht voor ouden van da
gen. Twee jonge vrouwen, Claire van 23
en Danlele van 19, waren er tot voor
kort hulpverpleegster. Meer werkster dan
verpleegster, want tot ander dan ruw
werk waren zij niet in staat. Hon jeugd
had niet miserabeler kunnen zijn: ouders
verslaafd aan alcohol en vroeg gestorven.
Nog voor hun meerderjarigheid ston
den beiden met een kind op straat, ver
leid door mannen die hun handen wasten
in onschuld. Claire en Daniele hadden
ieder hun kind uitbesteed. Voor het on
derhoud betalen zij regelmatig.
Het lot wilde dat z(j samen terecht
kwamen in een tehuis voor ouden van
dagen, waar zij een' gemeenschappelijke
slaapkamer hadden. Eind J966 vertelde
Claire aan Daniele in vertrouwen dat zij
andermaal in verwachting was. Met de
onbekende vader, een Zwitser, was z(j
een avond uitgeweest. Zij wist zich geen
raad. Van haar maandloon, fr. 280, kon
zij geen tweede lclnd onderhouden en bo
vendien dreigde ontslag. In overleg met
Daniele wendde Claire in het gesticht
ziekte voor en kondigde Eian dat zij bin
nen afzienbare tijd zou moeten worden
geopereerd.
Eind november vorig jaar op een za
terdagavond was de bevalling nabij. Da
niele telefoneerde om een ambulance,
maar de chauffeur belde aan een in de
wintermaanden gesloten deur en reed na
een paar minuten wachten naar huls te
rug.
Op straat
Claire en Daniele liepen de straat op
om naar de ambulance te zoeken. Maar
onderwijl kwam op het trottoir 'e nachts
om half drie het kind ter wereld. De
temperatuur was min 10 graden. Op het
gekerm van Claire gingen achter de ra
men van de huizen lichten op. Mannen
en vrouwen keken door de ruiten, zagen
voor hun ogen wat er op het trottoir
gebeurde, maar staken geen hand uit om
te helpen.
Met de pas geboren baby in hun armen
strompelden C lal re en Daniele naar het
tehuis terug. Beneden in de gang pas
seerden zfl da oven van de centrale ver
warming en daar gebeurde het drama
dat men zich nauwelijks kan voorstellen,
Zfl gooiden het kind in de oven en bereik
ten hun kamer. Een vrouw, die uit het
raam de bevalling op straat had gezien,
waarschuwde zondagmorgen de politie.
Claire en Daniele werden gearresteerd.
Donderdag stonden zij voor een recht
bank in Colmar. Veel getuigen werden
gehoord, onder meer psychiaters en een
commissaris van de regering. Hun con
clusies waren éénsluidend: toerekenbaar
ln beperkte mate in verband met beider
jeugd.
Straat der schande
De officier van Justitie eiste vijf jaar
gevangenisstraf. De jury namen ver
zachtende omstandigheden ln aanmer
king. De advocaten hekelden de bewo
ners in hun warme hulzen die geen hand
hadden uitgestoken om de twee vrouwen
in nood te helpen. De regeringscommis
saris hield de rechter voor, dat met een
weinig menselijkheid van de nachtelijke
toeschouwers het drama zou zijn voor
komen. Een medicus verklaarde, dat het
Ln een kou van min 10 graden geboren
kind zo goed als zeker aan longontste
king zou zijn gestorven. De rechter ver
oordeelde Clalre tot een Jaar gevangenis
straf en Daniele wegens medeplichtig
heid tot drie Jaar voorwaardelijk. Het
publiek in de zaal onderstreepte dit men
selijke vonnis met luid applaus. In de
volksmond is de straat waar Clalre haar
kind zonder ook maar één barmhartige
Samaritaan ter wereld bracht, herdoopt
in „de straat der schande".
Volksgezondheid in gevaar
Op het nieuwe Schiphol is een proef genomen met het parkeren van de vliegtuigen aan de honderden meters lange
pieren, waardoor de passagiers de vliegtuigen kunnen betreden en dus niet meer over het platvorm behoeven te lo
pen. Op foto een overzicht van het nieuwe Schiphol tijdens de proef.
Maand celstraf,
f 3000.- boete
ARNHEM (ANP) Voor de ccono-
nomische rechtbank te Arnhem stonden
gisteren vijf kalvermesters en veehou
ders uit Llenden, Bennckom, Ede, Op-
heusden en Geldermalsen terecht, als
mede een vertegenwoordiger van een
firma uit Woerden, die ervan worden
verdacht kalveren te hebben ingespoten
of hebben laten inspuiten met oestroge
ne stoffen. Het per injectienaald ln kal
veren inbrengen van oestrogene stoffen
I is ln april 1961 per verordening van 't
j produktschap voor vee en vlees straf
baar gesteld uit economische overwe
gingen. De officier van Justitie by de
Arnhemse rechtbank, vond het gevaar
voor de volksgeiondheld zeker zo groot.
„Het toedienen van hormonenprepa
raten is gevaarlijk en daarom misdadig
te noemen, omdat het veelal nog gebeurt
kort voor het slachten. Dit betekent
dat een zo hoog mogelijke hoeveelheid
van deze oestrogene stof ln het vlees
'achterblijft". De officier beriep zich
I daarbij op het oordeel van mej. L. J.
j Huis in 't Veld van het rijksinstituut
I voor de volksgezondheid. Deze deskun
dige verklaarde dat bij consumenten
van vlees van behandelde dieren bepaalde
vormen van kanker kunnen worden ge
stimuleerd. Vooral kinderen, die thet
vlees van dezs kalveren eten, lopen een
ernstig risico.
Wat betreft de economische aspecten
van deze zaak zei de officier dat de Ne
derlandse export van kalveren ernstig
gevaar loopt te worden lamgelegd als de
kalvermesters doorgaan met het be
handelen van de dieren met het hor
monenpreparaat. Tot november 1960 be
handelde 75 procent van de kalvermes
ters die dieren imet oestrogene stoffen of
'an onze correspondent Lucas Kleyn)
PARIJS Voor de tweede maal
gaan morgen 28 miljoen Fransen naar
de stembus en andermaal in meerder
heid vrouwen. Vorige week, zondag 5
c eerste ronde. Toen
werden alleen zij gekozen die de vol
strekte meerderheid haalden, dat wil
zeggen, de helft plus een. Dat waren er
Voor de overigen moeten
herstemmingen worden gehouden. Dat
Voor hen geldt de volstrekte
meerderheid niet meer. Zondag worden
in de 404 kiesdistricten zij gekozen die
de meeste stemmen halen.
vele gevallen zullen morgen
de federalisten van Mitterrand (socialis-
liberalen) samenwerken met
communisten om gaullistische kandida-
de nederlaag toe te brengen. Zeer
vaak zal dat lukken. Verleden jaar de
cember werd tussen de federatie van
ten uitkomen. Daarna zou men samen
aan de groene tafel overleggen wie bij
de tweede ronde zou afvallen. Hier zou
een communist zich terugtrekken voor
een federalist, daar zou een federalist
zijn plaats afstaan voor een communust.
Aanvankelijk heeft de uitwerking van
die afspraak nogal wat voeten in de
aarde gehad. De Fransen zijn niet erg
gedisciplineerd en bovendien 'staat nie
mand graag zijn kansen al om Kamerlid
te worden. Toch is het resultaat ge
weest, dat men zich van beide kanten
heel behoorlijk aan de afspraak heeft
gehouden. Bij de federatie waren een
paar rebellen, maar die werden aan
stonds door Mitterrand krachtig tot de
orde geroepen. En zou ook dat niet heb
ben geholpen dan hing de rebellen een
royement boven het hoofd.
De stok achter de deur is niet nodig
geweest. Het prestige van Mitterrand is
enorm toegenomen. Hij was niet alleen
tegenkandidaat van De Gaulle bij de
presidentsverkiezingen van 1965, maar
van «dl* federatiekopstukken was hij
zondag 5 maart de enige die met een
volstrekte meerderheid werd gekozen.
Alle anderen, bijvoorbeeld Guy Mollet
als burgemeester van Atrecht cn zelfs
Gaston Deferre als burgemeester van
Marseille, komen morgen ir\ herstem
ming, overigens met uitstekende kansen.
Pest of cholera
Een ander hoofdstuk is, wat de kie
zers zullen doen van het democratisch
centrum van Lecanuet. Verleden week
heeft Lecanuet door eigen schuld een
triest figuur geslagen. Hij had zich bij
de kiezers aangediend als een geheide
anti-gaullist, maar naarmate de vijfde
maart naderde, liet hij duidelijk door
schemeren, dat De Gaulle op hem kon
rekenen, mocht de generaal in de nieu
we volksvertegenwoordiging in moeilijk
heden komen. Lecanuet zag zichzelf al
minister. Daar hebben de kiezers niets
van begrepen en ergo Reten zij hem in
dg steek. Twee bolwerken Van Lofumueta
democratisch centrum, de Elzas en
Bretagne liepen met pak en zak over
naar De Gaulle, waarop de communis
ten, begrijpelijk van hun kant, uitriepen:
„Hebben wij dat niet altijd gezegd. Le
canuet is een aartsreactionair. Als De
Gaulle de pest is, is Lecanuet de chole
ra. En tussen die twee wensen wij niet
te kiezen".
Die woorden gingen er op de vismarkt
van de Parijse hallen in als koek.
De federatie van Mitterrand was fij
ner besnaard. En ook politiek voorzich
tiger. Bij de tweede ronde van de pre
sidentsverkiezingen in december 1965
heeft Mitterrand als tegenkandidaat van
De Gaulle anderhalf miljoen stemmen
gekregen van aanhangers van Lecanuet.
Die anderhalf miljoen zijn voor aan
staande zondag niet te versmaden. Mit
terrand begrijpt wel dat morgen heel
wat Lecanuïsten in paniek over de ne
derlaag van 5 maart onder de paraplu
van De Gaulle zuUen vluchten. Maar
toch hoopt Mitterrand erop, dat ook een
deel aal overlopen naar de federatie.
Na de verkiezingen zul de buitenwe
reld 'aan twee dingen moeten wennen.
Wij zullen moeten leren nog een paar
jaar te leven met De Gaulle, main- ook
De verkiezingsafspraak tussen federa
tie en communisten van verleden jaar
december kan niet meer ongedaan wor
den gemaakt en werkt door. De eenheid
bij de linkerzijde is geen strovuur ge
bleken. maar dient veeleer vergeleken
te worden met een bosbrand die onder
de grond ln de wortels doorsmeult. Een
gemeenschappelijk sociailstisch-commu-
nistlsch program was ditmaal nog on
mogelijk. De verschilpunten over Euro
pa en Amerika waren te groot. Maar in
deze verkiezingscampagne is over NAVO
en gemeenschappelijk markt zo goed
als niet gepraat. Niemand zag daar
brood ln, noch Da Gaulle, noch de op
positie. Stilzwijgend hebben alle Fran
sen er zich mee verzoend, dat De Gaul
le de Amerikanen het land heeft uitge
jaagd. Een linkse regering zal da Ame
rikanen in geen geval terugroepen.
zij Heten dit doen. Intussen ie de eoiv-
trole verscherpt, maar zeker 00 procent
hanteert nog steeds de injectieepuit, alp
dus de officier. Oestrogene stoffen be
vorderen snelle groei zodat de mesters
12 procent op het veevoeder kunnen be
sparen en ook zou het vlees van hoge
re kwaliteit zijn en een hogere prije op-
Machtig wapen
„Als men in Nederland doorgaat mat
spuiten krijgen de lidstaten van de EEG
een machtig wapen in handen op elk
moment de import van kalveren uit Ne
derland stop te zetten.
Tegen de vijf kalvermestera en vee
houders eiste de officier boetee, va
riërend van 1000 tot 3000 gulden near
gelang het aantal ingespoten dieren. Bo
vendien eiste hij tegen ieder acht weken
hechtenis waarvan vier weken voor-
waardeUjk. De els tegen de vertegen
woordiger, luidde tien weken hechtenis
en tegen de Woerdenae firma, waarvoor
hij werkte, 7.000 gulden boete.
Een van de twee raadeUeden, mr. W.
Vos uit Bennekom, zei ln zijn pleidooi
onder meer dat de importeurs ln Itali»
een hogere prijs betalen voor behandeld#
kalveren ze eisten dit zelfs. Wanneer
Nederland geen gespoten kalveren meer
zou leveren, stort onze kalverexport toch
Ineen, want Engeland en de Ver. Sta
ten «taan klaar de plaats voor onze ex
porteurs ln te nemen. Mr. H. P. Jager
uit Ede betwistte de rechtsgeldigheid
van de verordening van het produkt
schap.
Particulier
secretaris
Beatrix-Claus
DEN HAAG (ANP) De koningin
heeft mr. H. J. baron van Aebeck met
Ingang van 1 april benoemd tol hoofd
van het gezamenlijk particulier secreta
riaat van prinses Beatrix en prins Claua.
De heer Van Asbeck zal ais particulier
secretaris mr. C. J. van Schelle opvol
gen, die sinds 1 september 1965 ala zo
danig tljdeUJk ter beschikking was ge
steld van prins Claus en tevens belsst
was met de voorbereiding van een
secretariaat. Mr. Van Schelle keert te
rug In zijn functie als chef van directie
buitenlandse dienst van het ministerie
van Buitenlandse Zaken.
Het secretariaat zal blijvend te Den
Haag gevestigd worden en wel In het
paleis Lange Voorhout. Prins Claus tal
hier eveneens zijn eigen bureau betrek
ken, zulks ook ln verband met zijn werk
zaamheden ala lid van de raad van ad
vies voor de ruimtelijke ordening, waar
toe hij onlangs werd benoemd, do
vestiging van het secretariaat ln het pa
lels Lange Voorhout betekent, dat ook
mejuffrouw M. C. C. Wijnen, particulier
secretaresse van prinses Beatrix en
prins Claua op het Voorhout haar introk
zal nemen.
Mr. H J. baron Va Asbeck ia mo
menteel hoofdadministrateur, sous-chef
van da directie integratie Europa van
de directie Integra*'# Europa van het
ministerie van Buitenlandse Zaken
te Den Haag.
