Nieuwe nizam breekt met oude tradities MILITAIRE BAZEN OPPERMACHTIG Even uitblazen Straks bloeien er hiasinten in de tuin en ligt een bebie in de wieg te kraaien „Aidit (PKI) schuld mislukte staatsgreep Nieuwe spelling bastaardwoorden Voor anderen is campagne vrijdag voorbij De Gaulle heeft het allerlaatste woord 196 DINSDAG 28 FEBRUARI 1967 DE LEIDSE COURANT MEVROUW) Portret van mijn ik r\ E gaan samen op reis, mijn i U en ik, en nu ben ik druk bezig mijn rommel op te ruimen en paperas sen uit te zoeken. Je weet nooit gebeurt". Zo'n toevallig opgevangen opmerking zet je aan het denken. Zal het echt een ramp betekenen als ande ren je huis en haard en zeer persoon lijke bezittingen moesten nasnuffelen? De gedachten dwalen door kamers en kasten. De stapel strijkgoed en de berg verstelwerk nogen tot de norma le inventaris van een druk gezin gere kend worden. Niemand zal toch het woord slons laten vallen? Met de stof- raggen aan het plafond is het een der geval. Hoe kan een ander ven den, dat ja echt al vele weken lang plan bent hoeken en kieren grondig te kuisen, sterker nog: dat je zelfs al kela maken startklaar stond met schone doek om de zwabber gebonden? /K zal een briefje bij de stofraggi moeten hangen: ,,Als Jantje niet met vuile modderschoenen de keuken was komen binnenrennen, bestonden de raggen niet meer". En bij de vuile plekken op 't vloerkleed: ,,Als de heer des huizes niet onverwachts had opge beld, dat hij een paar eters meebracht, waren we allang verdwenen"Of bij het stukgelopen linoleum op de over loop: „Als in de opruimingstijd niet net een legertje griepbacillen was overge waaid, zou hier mooi gaaf linoleum liggen". Maar dat zou iedereen begrij pen, zo gaat het toch immers overal? Plotselinge telefoontjes of bezoeken, kleine ongelukjes van da kinderen, grandioze invallen van een echtgenoot, bedreigen ze niet juist altijd de eigen ijverige plannen van een huisvrouw? Ja, zo gebeurt het, verzeker ik mijzelf en ik sta al overeind om nijn vriendin, die in paniek aan het opruimen ie tot rede te brengen. Dan zie ik het klutje ineengestren gelde elastiekjes in mijn bureau. Hoe verklaar ik die aan een ander? En de schrijfmap ligt er als 'n relikwie i zalige jeugd, met 'n hanepoterig brief je: „Lieve Coks, wil je met mij gaan, dan ga ik met jou, en dan zijn we ver liefde... Je Louis, van de derde rij uit de vijfde klas." Ik ben gelukkig ge trouwd met een ander, ja, zegt ze wel ik zou niet meer weten hoe „mijn" Louis er uitzag maar zijn lief desverklaring blijft mij heilig. O? een van de eerste 'foto's uit ien album met opsghrift diversen sta ik stevig omstrengeld met een van oor tot oor grijnzend manspersoon, waarbij het onderschrift„Jaap doet gek'*. Moet ik daar haastig aan toevoe gen, dat Jaap mijn zwager is, die op zijn verlovingsdag helemaal door het dolla was? Maar die ene zeer manne lijke manchetknoop, in het doosje met wattenwaarin twee gedroogde 'klaver tjes vier en een gekreukt toegangsbe wijs tot het Lido in Parijs dan? Ik zal niet opruimen-, geen enkele onbegrepen ikreet uitvegen, niet één spoor van wan orde uitwissen. Het staat immers alle maal bij mij. Het stof, da beduimelde paleren, merkwaardige foto's, ge scheurde gordijnen en zelfs de uitpui lende speelgoedkast. Dat alles sa nten geeft een haarscherpe tekening van mijn ik, een treffender gelij kenis dan da saaiste foto kan weerge- Proces Soepardjo Geen steun bij het leger DJAKARTA (ANP) „De staats greep van oktober 1965 mislukte cloor verkeerde berekeningen van Dipa Noe- santara Aidit, de toenmalige leider van de communistische partij, en door gebrek aan coörbinatie tussen de verantwoorde lijke mensen van de beweging/' zo beeft voor het militaire tribunaal van Djakar ta, waarvoor ex-generaal Soepardjo te rechtstaat, een van de leiders van de In donesische communistische partij, Soe- dlsman, verklaard. Aidit, aldus getuige, had gerekend op de steun die de communistische partij zou kunnen vinden bij zekere officieren Coke van Elfsden. uit de omgeving van de legergeneraals. Prins gaat niet in „ivoren toren" HYDERABAD, (A.P.). Prins Barkat A li Khan Mukarram, kleinzoon van wijlen de nizam van Hyderabad heeft de titel asaf Jah aangenomen tijdens een plechtigheid in een moskee. Terwijl gebeden uit de koran werden opgezegd, verklaarde de Moellah, Patld Pasha, in het oud-Arabisch dat de prins, die een van de grootste fortuinen ter we reld erft, Asaf Jah Vin zal heten. De nieuwe nizam, die in Oxford heeft gestudeerd, legde bloemen op de graven van de eerste zes nizams zijn groot vader was de zevende en reed vervol gens naar de Jid-moskee waar zijn groot vader zaterdag werd begraven. De plech tigheid werd bijgewoond door 15.000 onder danen. Toen de prins de overleden nizam de gebruikelijke eer bewees moest hij wor den ondereteund, zo beladen was hij met jasmijn en rozen. Een van de vrouwen en trwee van de dochters van de overleden nizam vergezelden de prins. Dagelijks worden duizenden armen op koeten van de prins gevoed in de moskeeën ran Hyderabad en Secunderabad. Deze traditionele vrome giften zullen nog enige dagen worden verleend. Met één traditie heeft de prins echter gebroken hij heeft de pers te woord gestaan, wat zijn groot vader nimmer heeft gedaan. Hij onthulde dat volgens oud Mogolgebruik vorsten nooit rechtstreeks met hun kinderen spre ken, een gebruik dat ook de overledene strikt in acht nam. „Ik heb nooit recht streeks met hem gesproken", zei de prins, „Alleen via tussenpersonen, hoewel lk hem zo vaak ik wilde mocht bezoeken". Op de vraag of hij net als zijn groot vader in een „ivoren, toren" gaat wonen zei de prins: „Beslist niet". Hij voegde de daad bij het woord door edellieden en anderen de hand te drukken, wat de oude Nizam nooit deed. Hij brak nog een traditie door de „nazar" te weigeren; de gouden munten die edellieden betalen die een audiëntie verlangen. Geen enkele voorouder van de prins heeft deze betaling ooit geweigerd. De overleden nizam werd wel 'na verwe ten dat hij op audiënties aanstuurde, met de bedoeling zijn fabelachtige schatten aan te vullen. De nieuwe nizam is voornemens het bescheiden King Kothipaleis als kantoor te gebruiken, en te blijven wonen ln zijn moderne huis in de Banjaraheuvel aan de rand van Hyderabad. Maar dat bleek een vergissing te zijn. Zelfs na de mislukking van de staats greep had Aidit afgezanten uitgezonden om steun te krijgen, maar deze onderne ming mislukte door de slechte verbin dingen en de arrestatie van talrijke lei ders van de communistische partij, aldus Soedlsman. Volgens Soedisman moeten alle leden van de P.K.-I. verantwoordelijk worden gesteld voor het mislukken van de „30- september beweging". In een uiteenzetting van de redenen van de staatsgreep verklaarde getuige, dat het onmogelijk was de verdeling van de macht tussen de regering en de strijd krachten te dulden. Hij voegde hieraan toe, dat „een raad van generaals" had samengezworen om zich van de macht meester te maken. Het bestaan van deze raad, die door de hoogste leiding van het Indonesische leger is tegengespro ken, zou de voornaamste reden geweest zijn voor de communistische staatsgreep. Soedisman zei ook, dat Soepardjo ac tief lid geweest was van de „30-septem- berbeweging". Ook waren alle leden van het politieke bureau van de communisti sche partij op de hoogte gesteld van de staatsgreep. Waaneer zoonlief morgen thuis zou komen om u te vertellen, dat hjj van de rektor op het giranazium voor zyn eksamen nederlands het syfer 10 heeft ge kregen. zou u denken in een gckkehuls te zijn terecht gekomen. Misschien zou moeder geschrokken naar de fles odeklonje grijpen en vader zou, volkomen over zijn teewater het dinee laten voor wat het was en ijlings een takslesjofeur bellen om bij de betrokken rektor zyn opgekomen toren te spuien. Toch berust deze situatie niet op pure fantazie. want deze schrijfwijze, respektievelijk spellingwijze, kan over enkele jaren op iedere school, nederlands zowel als belgies, onderwezen worden. De nederlands- belgiese advieskommissie voor de spelling van de bastaardwoorden heeft namelijk een rapport ge- publiseerd. waarin geprobeerd is een spelling te kreëren van de bastaardwoorden, zonder keuzemoge lijkheid en zogenaamde voorkeurspellingen. Volgens de opdracht, die de kommissie in mei 1963 ontving van de toenmalige minister van onderwijs, kunsten en wetenschappen, mej. dr. M. Klompé. mede namens de belgiese minister van kuituur R. van Elslande wordt hierbij „een zo ver mogelijk gaande vernederlandsing" nagestreefd. De voorgestelde spellingwijze we zullen ons verder op de momenteel nog gebruikelijke wijze uitdrukken- zal. wanneer zij de goedkeuring van alle verantwoor delijke instanties in Nederland en België kan weg dragen, straks gemeengoed moeten worden. De ver anderingen betreffen echter nagenoeg alleen de zo genaamde bastaardwoorden. Zo heeft de commissie de werkelijk „vreemde" woor den onaangetast willen laten, zoals: fauteuil, scenario, claim, cocktail, nuance, annonce, peignoir en cahier. Maar het merendeel van onze taalimport moet volgens de commissie nodig eens een flink aantal wijzigingen ondergaan. Bebie Het streven hierbij is geweest, dat de woorden zo veel mogelijk geschreven worden zoals men ze uit spreekt. Als de commissie haar zin krijgt, staan er straks „hiasinten" in de tuin. worden we „eukumenies", wekt een „higiënies kauzeur" in een fraksie van een sekonde „simpatie" en is er een „bebie" in de wieg. Men krijgt dan ook te maken met een takslesjofeur. Voortaan kan men dan ook een „logee" in zijn „flet" ontvangen, moet iedere sportman gaan „trenen" en stemt een „marksist", al wordt hij nog zo modem gespeld, op de CPN. Wat verandert er nu wel en wat niet? Wat betreft de klinkers beveelt de commissie aan: ae wordt e lee): bijvoorbeeld praeses wordt nu geschreven „prezes". Maar: „kollegae" blijft hetzelfde. Au wordt niet veranderd, dus auto. Maar wel: sjofeur. wordt „ee" aan het eind van een woord, zodat men nu voortaan zijn pilsje in een „kafee" moet zoeken. „Eau" wordt „o": buro, kado, nivo en odeklonje. Diner en souper gaan worden: dinee en soepee. De „eu" van bijvoorbeeld eufemisme, blijft gehandhaafd. De „y" wordt in zeer veel gevallen „1". zoals in ..hla- sint", „pijama" en „higiëne". „Oi" in coiffeur en toilet blijft weer onveranderd. De „ou", uitgesproken als „oe", wordt geschreven als „oe": doeane. soepee en roete. De „u" (uitgesproken als dubbel u) wordt ook „uu": buuste, luukse (het oude luxe), stuukwerk en truuk. Het woord etui wordt ook verleden tijd. dat) moet straks zijn: etwie. Wat betreft de „c" (ook in combinaties als cc. cq, cch en ch) zet de commissie de aanzet van vernederlandsing, die in de woorden lijst van 1954 al aanwezig was zij het dan meestal in zogenaamde voorkeurspelling consequent door. Over het algemeen kan trouwens gesteld worden, dat de commissie, zoals zij ook zelf zegt, in die bastaard woordenspelling de tendens, die in deze voorkeur spelling te bespeuren viel, consequent, en vaak nog progressiever heeft gevolgd. De wijzigingen van de o in combinaties hebben bijvoorbeeld geleid tot de volgende schrijfwijze: insident, sent, sltroen, vermi- selli (maarbiceps en nuance), piknik, aksent. sukses en marsjeren. sjapiter. sjiek, sjimpansee en sjokola Al naar gelang de uitspraak stelt de com missie ons weliswaar voor „eukumenies", maar verder naar keuze „christelijk" met ch ofwel met een k, respectievelijk Christus of Kristus te schrijven. De s. die als „z" wordt uitgesproken, moeten we ook maar zo gaan spellen, meent, de commissie: improvizatie, presizie, anallze, prezldent. En wie dacht modern te zijn door in plaats van phllosophie te schrijven filosofie, krijgt straks een slecht „sijfer", want het moet worden „filozofle". De „h" uit de „th" wordt geschrapt, dus voortaan „tee" drinken; ook de x kon de commissie niet langer aanzien, we krijgen dan ook behalve eksamen en taksl: ksenofoble, ksilofoon, tekstiel en paradoks. Maar de ex-minister blijft. Voortaan wordt, het ook: ekselentie en eksku- zeren (van „ekskuus"). Als toespijs krijgt men dan jochert, voorheen yoghurt. Boerekost De commissie heeft zich ook even buiten onze en onzer zuiderburen bastaardwoordenschat gewaagd Zo wil men by samengestelde woorden de ,.n" tussen de twee delen schrappen. Men schrijft dan: boere kost, personetrein, tropeuitrusting, dagelang. woorde rijk, ziekeauto. Maar waar de n aan het eerste deel behoort, wordt hij gehandhaafd: molensteen, wapen handel. ogenblik, buitendeur. Een eind aan veel verwarring zal ook de regel maken, waarin men de weglatingstekens wil weglaten: zebraas, bebles, pia nootje. autoos. Bredaas omgeving en Ottoos fiets. De commissie wil ook een aantal hoofdletters schrappen. Zij stelt bijvoorbeeld voor te schrijven: nederlander, belgies amsterdammer. de franse revolutie, de sosia» listen én de fransiskanen. Het zal van de Nederlandse Sta ten-Generaal en de Belgische volksvertegenwoor diging en de „oppozitle" in belde lichamen afhangen of en wanneer Nederlanders en „Vlaams"-sprekende Belgen, samen met de nieuwe woordenschat ln ze® zullen gaan In de commissie hebben van Nederlandse zijde zitting gehad: J. H. Wesselings (voorzitter), B. C. Damsteegt, K. Heeroma, A. A. Weljnen en J. H. I* Mols, van Belgische zijde: W. Pée (voorzitter), W. Couvreur, J. Leenen, M. Ruljs en Ph. Beirx. Koekoek spant kort geding aan tegen H. Hessel UTRECHT (ANP) Voor de presi dent van de Utrechtse rechtbank dient op 8 maart een kort geding dat de i zitter van de Boerenpartij de heer H. Koekoek heeft aangespannen tegen de voorzitter van de (van de Boerenpartij afgescheiden) Noodraad partij, de heer H. Hessel. De heer Koekoek meent dat de heer Hessel hem in zijn eer en goede naam heeft aangetast door het in het openbaar citeren van een brief van de heer Paber, oud-secretaris-penningmees- ter van de Boerenpartij, waarin deze de Noodraad schreef dat de heer Koekoek 4.500 gulden aan contributiegelden van de Boerenpartij in eigen zak had gesto- TWEE DODEN Auto door trein op onbewaakte overweg gegrepen BERGEN OP ZOOM (ANP) Op een onbewaakte overweg onder de gemeente Bergen op Zoom is gisteravond een auto door een posttrein gegrepen. De 27-jarige bestuurder, evenals een naast hem zit tende passagier verloren hierbij het le ven. De auto werd totaal vernield en lag in drie stukken naast de spoorbaan. De posttrein kreeg ongeveer een half vertraging. Tijdens een inspectietocht boven Suriname moesten twee Nederlandse piloten met hun helikopter in het binnenland een noodlanding maken. De twee vliegers, die voor vier maanden in Suriname zijn gestationeerd, bemerkten, dat him helikopter door een sterke zijwind ui# de koers was geraakt en het doel voorbij was gevlogen en dat de benzinemeter op nul stond. De noodlanding lukte voortreffelijk; op een vlak eilandje midden in een kreek. De mannen slaagden er echter niet in contact te maken met naburige vliegveldjes, zodat ze de nacht ter plaatse moesten doorbrengen. De volgende middag kregen ze echter contact met een Beechcraft, die aan de opsporing deelnam. Deze toierp voedsel en vaten benzine uit, waarna alle leed weer was geleden. WASHINGTON (Reuter) Het Ame rikaanse federale bureau voor luchtvaart heeft bepaald, dat alle vliegtuigen van het type DC-6 en DC-7 voorlopig betrek kelijk laag en zonder cabinedruk moeten vliegen. Dit naar aanleiding van een on geluk van vorige week toen van een der gelijk toestel een stuk uit de cabinewand werd geslagen. Bij dit ongeluk dat een DC-6b van de Northeast Airline op 4.700 m hoogte trof, deden zich geen per soonlijke ongevallen voor en het toestel landde veilig in New-York. Van onze correspondent Lucas Kleijn) PARIJS In het politieke hoenderhok heeft Da Gaulle een dikke knuppel ge gooid. Hij heeft aangekondigd, dat hij zaterdag om acht uur voor radio en te levisie aal spreken. Wat hij precies zal teggen, la natuurlijk niet bekend, maar het ligt in de lijn, dat hij twaalf uur voor het opengaan van de stembureaus, de Fransen zal waarschuwen: de republiek is ln levensgevaar, als lk, De Gaulle geen meerderheid krljf. Althans woor den van gelijke strekking. Bekijkt men dit initiatief van de gene- vaai zuiver legaal, dat heeft hij het vol ste recht op zaterdagavond de laatste duit in de zak te doen. De kieswet schrijft voor, dat de verkiezingscam pagne vrijdagavond om middernacht wordt gesloten. Geen enkele kandidaat mag dan mee* een vergadering houden of nieuwe biljetten laten aanplakken. Dat geldt voor Pompidou, Mitterrand, Lecanuet, Mendes France, de commu nisten, kortom voor alle kandidaten, zon der enige uitzondering. Maar daar valt De Gaulle buiten, om de simpele reden, dat hij geen kandidaat, maar president van de republiek is. Zou hij kandidaat voor de Kamer zijn, dan moest hij zich aan de kieswet onderwerpen. Maar om dat hij geen kandidaat is, kan hij doen en laten wat hij wil. Hij zou desnoods nog zondagmorgen 5 minuten voor het opengaan van de stembureaus mogen spreken, als hij dat wilde. Er is derhal ve geen sterveling in Frankrijk, die De Gaulle voor het hooggerechtshof ter verantwoording zou kunnen roepen we gens schending van de grondwet. Wie dat wilde proberen zou het radioaal ver- M*av ook «1 gaat De Gaulle legaal ge heel vrij uit; ln werkelijkheid is zijn op treden moreel volstrekt verwerpelijk. Hij is weliswaar geen kandidaat, maar wel degelijk leider van de gaullistische meerderheid. En moreel schendt hij der halve de kieswet, die bepaalt, dat ieder een vrijdagavond om 12 uur moet zwij gen. Niemand van' de kandidaten kan hem zaterdagavond meer tegenspreken als hij bijvoorbeeld zegt: de chaos staat vlak voor de deur. Zondagmorgen ver schijnt alleen maar de France Diman- che. Een gaullistisch orgaan, dat overal in Frankrijk wordt verkocht en dat de rede van De Gaulle nog eens met vette koppen dik na zal drukken. Men kan zich dus voorstellen, dat de gehele oppositie op haar achterste benen staat. De voorzitter van de Senaat Mon- nerville, die grondwettelijk De Gaulle moet vervangen als er iets met de ge neraal zou gebeuren, heeft tegen het op treden van i&terdfigavond van De Gaulle indrukwekkend gewaarschuwd. Het ene protest is nog feller dan het andere. De onafhankelijke Combat van maandag morgen had over de gehele voorpagina een kop, die De Gaulle beschuldigt van bedrog. Er zijn zelfs gaullisten, die van De Gaulles besluit een averechtse uit werking vrezen. De vroegere minister van Financiën Giscard d'Estaing. die van De Gaulles meerderheid deel uit maakt, heeft geweigerd op De Gaulles besluit commentaar te leveren, wat veel zeggend is. Niemand zal met zekerheid kunnen uit maken, wat voor invloed de zaterdag- avondspeech op de kiezers zal hebben. Het kan zijn, dat de zwakke broeders en zusters bang zullen worden voor nade rende onheilen en dus maar zullen be sluiten op de gaullistische kandidaten te stemmen. Maar ook is mogelijk, dat De Gaulle zich in de reactie van de kiezers vergiet en dert daarvan Mitterrand, Le- Bij een aanrijding tussen een bus met vijftig schoolkinderen en een vrachtwagen van de Duitse posterijen bij Beckum ln Westfalen, kwam de buschauffeur om het leven. Achttien kinderen werden vrij ernstig gewond, evenals de bijrijder der vrachtwagen. canuei en de communisten ruimschoots zullen profiteren. Het weekblad l'Express, dat maandag morgen verscheen, toont met cijfers van proefstemmingen aan, dat van 25 janua ri, 16 februari tot op heden, het gaullis- me is teruggelopen van 43,5 naar 39 tot tenslotte 37 procent. Dat de communis ten zijn vooruitgelopen van 20 naar 22 en naar 24 procent, de federatie van Mitterrand van 21, naar 23 procent en Lecanuet blijft staan op 15 procent. Zou, volgens genoemd weekblad het gaullis- me in deze laatste verkiezingsweek an dermaal 2 procent achteruitlopen, dan is er een grote kans, dat De Gaulle de ver kiezingen verliest. Niet alleen in percen tages, maar ook in Kamerzetels en in de nieuwe volksvertegenwoordiging in de minderheid komt. Tot dusver was de algemene voorspel ling, dat De Gaulle weliswaar zetels zou verliezen, maar zijn meerderheid in de Kamer zou houden. Hoe de zaterdag- avondspecch zal uitpakken moet wor den afgewacht. De Gaulle kan ermee winnen, mem ook me* verliezen. Mr. Schuurmans in Ruiin Zicht: Waarom aparte rechtspraak? UTRECHT (ANP) Het Nederlands Katholiek Verbond heeft by monde van zjjn secretaris voor militaire zaken, de W. Essers jr., verklaard het geheel eens te zyn met de stelling van de Haagse advocaat mr. J. Schuurmans dat het recht zoeken voor militairen een afschuwelijke zaak is. Air. Schuurmans heeft in een vraaggesprek met het blad van het» NKV „Ruim Zicht", gezegd dat de administra tieve rechtspraak van militairen onvol doende is geregeld en dat het reglement voor de krijgstucht volkomen verouderd is. Hij vraagt zich bovendien af waarom er voor ambtenaren en militairen een aparte rechtspraak moet rijn. Volgens hem zouden zij voor de civiele rechter moeten komen net als Iedere andere burger. Mr. Schuurmans heeft 25 dienstjaren achter de rug als beroepsofficier. Van 1951 tot 1963 was hij verbonden aan de juridische dienst van het hoofdkwartier der gene rale staf van de Koninklijke Landmacht. „Het leger is een staat in de staat, waar de bazen oppermachtig zijn, voorzover zij tenminste niet ondergeschikt zijn aan hogere bazen. Wie in het leger boven je staat", aldus mr. Schuurmans, „moet je te vriend houden en een beetje naar de mond praten, want je bent ten allen tijde van hem afhankelijk. Voor beroepsmili tairen geldt dit veel sterker dan voor dienstplichtigen, want voor de bevordering heeft de beroepsmilitair een goede beoor deling van zijn baas nodig. In artikel 11 van liet reglement be treffende de krijgstucht, uit 1922, staat o.a.: „De ondergeschiktheid is de ziel den militairen dienst. Derhalve is elke militair, van wat rang en stand het zij, gehouden zijn meerdere in den dienst allen eerbied en gehoorzaamheid te be wijzen". Ook verdere in dit reglement komt 't volgens mr. Schuurmans steeds op neer: .Bevel is bevel, de meerdere zegt het en verder uit. Het gezag duldt nu maal niet dat het ongelijk aan de kant van de meerdere ligt. Een gewoon soldaat gelijk geven wordt gezien als ondermijning van het gezag". Mr. Schuurmans meent dat er geen enkele bescherming tegen willekeur is. En geen enkele waarborg dat er recht ge schiedt. Dit geldt zijns inziens helemaal voor disciplinaire zaken waarbij van geen enkel recht sprake is. Met het disciplinair beklag kan de meerdere doen wat hij wil, in vele gevallen hoort de man idle zich be klaagt nooit lets over zijn beklag, beroep Is niet mogelijk. In „Ruim Zicht" zegt mr. Schuurmans dat het reglement voor de krijgstucht niet is aangepast aan de plaats van het leger in de huidige maatschappij. De hele toon die eruit spreekt noemt htJ van een ver voorbije tijd. Vooral in tuchtzaken vindt hij de afhankelijkheid van de meerderen heel 6terk. Het kan gebeuren dat soldaten zich voor beklag moeten wenden tot de man over wie zij zich willen beklagen. De goede meerdere die party kiest voor min deren sneuvelt zelf, omdat hy dan geen carrière maakt. Mr. Schuurmans merkt verder op, dat de militair die ln beroep gaat tegen een disciplinaire straf geen bijstand kan krij gen van een raadsman. „Zelfs voor het Hoog Militair Gerechtshof", zo zegt hij „wordt zyn zaak met gesloten deuren be handeld zonder dat de man zich door een raadsman kan laten bijstaan. Hjj stelt dat het hele begrip „krijgstucht" opnieuw moet worden getoetst en dat eindelijk eens vast gelegd moet worden wat nu eigenlijk krijgstuchtelijke vergrijpen zijn, aangezien er voor militairen onvoldoende rechts waarborgen bestaan. Mr. Schuurmans zou het liefst zien dat het ambtenarengerecht wordt opgeheven en dat deze administra tieve rechtspraak onder de gewone rech ter komt te vallen. Als voor militairen de mogelijkheden om in beroep te gaan dan nog worden uitgebreid wordt een grotere rechtsbescherming tegen willekeur geboden, aldus deze Jurist: misschien krijgt de minister van Defensie dan wèl voldoende gegadigden voor zijn beroeps leger. Ook militaire werknemers 6teilen tegenwoordig een behoorlijk personeels beleid op prijs. Vietnamjournalist Salisbury onderscheiden NEW-YORK (Reuter) Harrison Sa lisbury van de New York Times, die op zien baarde met zijn verslagen over Noord- Vietnam, is onderschelden met de George Polk-herdenkingsmedallle voor de Jour nalistiek. De assistent-hoofdredacteur van de N.Y.T. kreeg de prtjs voor zijn .Baan brekende nleuwsmlssie naar Noord-Vlet- nam, die een nieuwe dimensie had toe gevoegd aan de nieuwsvoorziening over de Vietnamese oorlog en in beduidende mate de Internationale begrippen over het conflict vergrotend, de loop van de tegen woordige geschiedenis had beïnvloed".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1967 | | pagina 5