ook
zes jaar 't zwaantje
VOOR
JOU
casybeats'
MOST
ORIGINAL
BEST GROUP
BEST
VOCAL
PIET HEIN
ZATERDAG 4 FEBRUARI 1967
DE LEIDSE COURANT
JA, EEN BEETJE GEK, hè, een zesjarig
bestaan gedenken. Maar vergeet niet,
dat we het eerste lustrum niet gevierd
hebbenAchttienjarige Remie Uljee uit
Hazerswoude-Rijndijk is er tóch niet van
ondersteboven, wanneer we lichtelijk ver
baasd kijken. „Zondag 5 februari organise
ren we acht uur beat in onze dancing,
s Middags van twee tot vijf komen de Mas
kers. In de avonduren, van acht tot twaalf
zijn er de Outsiders en The Leads."
IAN ULJEE, Herman Bos en Adrie Boers
gokten het er zes jaar geleden op een
januari-avond op; staken al hun zakgeld in
een dansavond, die naar later bleek tevens
de geboorte betekende van een dancing-in-
-een-parochiehuis, gezien het succes van het
festijn. Ze contracteerden 'n pop-groep (dat
heette toen nog band), versierden het hele
zaaltje en draaiden er, tot grote vreugde
van de respectieve ouders, financieel aardig
THE GOLDEN EARRINGS, The
Shoes, The Motions, (ZZ en) de
Maskers, The A-cads uit Liverpool,
The Explosions met Daniella, The
Jumpers (dè popgroep in België),
nou ja, alles wat een beetje naam
heeft vond de weg naar 't Zwaantje,
evenals de tieners en twens uit Rijn
streek en wijde omgeving.
„^OU ORGANISEREN we zo'n 2
1 dansavonden in de maand. Ja,
loopt lekker hoor", zegt Remie,
die nu in het bestuur een functie
heeft, santen met Gé van Ooyen,
Gerard van Goozen, Marianne
Boers, Kees van Kempen, Hans
van Kempen en zus Hester. Ze
hebben de plaatsen ingenomen,
deze zelf-nog-tieners, van de ini
tiatiefnemers van destyds. En: ze
koesteren grote plannen! „We wil
len binnenkort een geweldige
stunt organiseren. Nee, maak ik
nog niet bekend, komt wel!" Als
het navenant is aan de organisa
tie van het Adamo-concert van
weleer in Boskoop, zit er dus nog
wel iets in het vat. En dat ver
zuurt niet.
THE EASYBEATS, zaterdag j.l.
in „Moef Ga Ga", hebben in Australië
een geweldige opschudding veroor
zaakt. „She's so fine" van dit Engels,
Schots en Nederlandse vyftal, werd er
nummer een op de hit parade. Eind
1965 was dat. Toen werd 'n belangrijk
besluit genomen: hét beatbolwerk ter
wereld, Engeland, nemen. Dat was in
de zomer van 't vorige jaar. En: dkt
lukte na verloop van tijd nog óók
„Friday on my mind" werd dóór, én
in ons land, een top. En dat allemaal
na een kennismaking in een jeugd
herberg in Sydney, toen ze er met va
kantie waren.
DE Engelsen in het vijftal: Little
Stevie en Gordon „Snowy"
Fleet. De Schot: George Young. De
Nederlanders: Harry Vanda en Dick
Diamonde. Juist deze laatsten willen
we even aan je voorstellen, in woord
en beeld.
Harry Vanda, alias Harry van den
Burg, werd op 22 maart 1947 in
Den Haag geboren. Zestien jaar oud
kwam hij van de ambachtsschool in
de residentiestad en dacht aan een ge
wéldige toekomst in de pop-biz. De
droom ging in vervulling, toen hy met
zijn familie naar Australië emigreer
de en er aansluiting vond by de vrien
den in de hoofdstedelyke jeugdher
berg. The Easybeats werden The
Beatles van de Australische tieners
en boekten succes op succes.
Oologitarist Harry
datzelfde Sydney
Een jaar in de vijfde klas met
XÜT-TUT", maande va
der tot kalmte aan. „In
de paasvakantie naar de
Vernelsbergl Dat zullen we
wel eens zien. Eerst school
taken en dan pretjes."
„Bah, die nare school ook
altijd", mokte Piet.
„Ik wou dat er maar geen
school bestond", dacht
Hein, maar hij durfde het
niet hardop te zeggen.
„Kom kinderen, eerst eten,
anders komen jullie nog te
laat op school", maande
moeder aan.
Kijk, Annemieke was al
klaar en wachtte om bij
de jongens „achterop" te
kunnen.
Na een kwartier was de
hele „troep" weg en begon
mama met Ger de kamer
op te ruimen, maar eerst
ging ze nog even de brief
van zus Joke op haar ge
mak overlezen, en in ge
dachten doorliep ze weer
de grote kamers van de
hoeve Vemelsberg, mach
tig groot, nog echt ouder
wets met balken en een
onder- en bovendeur, met
zware grendels. Ze was er
een paar keer geweest,
want zus Joke was nog
niet zo lang getrouwd met
André. Hoe hield het kind
het er uit op die eenzame
boerderij? Ze was zo'n
luxe gewend. Maar enfin,
ze was er gelukkig en dat
was het voornaamste.
Hekel
iedere dag die afschuwe
lijke cijfersommen, waar
alle jongens een gloeiende
hekel aan hadden. Ze kwa
men zelden of nooit uit.
„Voor rekenen 21, 26 en
29" dikteerde mijnheer.
De jongens streepten ze
aan in hun huiswerk-
„Mijnheer, komt er een
mooi getal uit?" vroeg er
„Even kijken. Ja, no. 21
komt uit met een heel ge
tal, maar de rest kijken
jullie zelf maar."
Onderweg waren Piet en
Hein al vol plannen over
hun vakantie. Thuis zat
mama al met thee en een
boterham te wachten, dat
waren de jongens al zo ge-
„Eerst maar even die som
men maken en dan vóór 't
donker wordt nog even
voetballen" opperde Piet.
Zuchten
e gingen ieder naar hun
eigen kamertje en be
gonnen meteen. Hein zat
al gauw te zuchten, 't luk
te niet. Vader had gezegd
een mooi getal en nu zat
hij met een geweldige
breuk te kijken. Piet, on
geduldig als hij was, ver
scheurde het ene blocnote
vel achter het andere.
Geen sprake van een heel
getal. Wacht, hij zou even
met z'n blaadjes naar Hein
„Zeg Hein, wat heb jij uit
no. 21?"
„O, een rotbreuk."
„Even vergelijken?"
't Leek op niets. Alles was
verkeerd.
„Kun jij terugrekenen?",
vroeg Hein.
„Ja, best hoor."
„Laten we dan even in 't
uitkomstenboekje van papa
kijken."
„Weet jij het te liggen?"
„Ja, op de schrijftafel, en
papa is net weggegaan met
de hond."
Dadelijk ging Plet kijken.
Som 21, uitkomst 8. Hulp
weer naar boven.
„Hein, er komt 8 uit. Kom
mee, dan gaan we terug
rekenen."
Na veel geharrewar kwam
de som eindelijk klaar. Of
alles klopte, was punt
Drukfout
rve volgende morgen op
de speelplaats werden
de sommen besproken. Al
leen Piet en Hein hadden
als uitkomst een 8. Nie
mand snapte er wat van.
De huiswerkschriften wer
den opgehaald, de lessen
begonnen en onder het
schriftelijk taalwerk keek
meneer de Tekenschriften
na. Na een poosje
„Jongens, in het reken
boekje staat een drukfout
en daarom kwam de som
„Gos meneer, we konden
hem niet uitkrijgen. Mijn
vader ook niet."
Allerlei uitroepen vlogen
door de klas.
Maar hoe kwam het, dat
Piet en Hein wel een goe
de uitkomst hadden?
Dat zou vader v. d. Helm
eens onderzoeken.
v. d. Helm ging alles ge
woon door: lezen, rekenen,
aardrijkskunde, geschiede
nis, enz. enz., werk maken
en overhoren, 't Ging alle
maal zó gewoon, alsof er
voor Piet en Hein geen
heerlijke paasvakantie in
zuid-Limburg in zicht was.
Iedere dag weer huiswerk,
IÉ ÉliiÉl >ÉIÉ ÉIÉIÉI
leiden
EEN KUNSTREIS naar Amsterdam, Lelden en
Rotterdam is de prijs van 'n opstelwedstrijd voor
schoolkranten, die ls uitgeschreven door de stad
Antwerpen. Het beste artikel over de Vlaamse kunst
en de Belgische musea wordt bekroond.
FOLK BEAT 14 organiseert op vrijdag 10 februari
's avonds om half twaalf een concert in het Leidse
Volkshuis. Grote ster in dit nachtelijk evenement zal
.zijn Johnny Griffin, de befaamde Amerikaanse te
nor-saxofonist.
EEN VAN DE VIER gouden vulpennen, toegewe*
zen aan lichte muziek-joumalisten, is toegekend aan
Cees Mentink uit Leiden. De onderscheiding werd
uitgereikt in een dezer dagen gehouden receptie in
Scheveningen Casino.
zoeterwoude
DEZER DAGEN wordt uitgebracht de nieuwe single
van de Shoes (zie foto) „Na na na" heet de A-kant.
Deze compositie van Theo van Es en Henk Verstegen
werd door Joost de Draayer betiteld als „Beste
plaat"; door Jan van Veen: „Wat een klasse". Toe
komst? Het zit er in, dat de Shoes in de eerstvol
gende door Johnny Lion te presenteren „Moef Ga
Ga" te zien en horen zullen zijn. Dan wordt vervol*
gens ook omstreeks 1 maart een LP uitgebracht,
waarop „Georgia on my mind", „Tips on my fingers",
„Hold on I'm coming" en een paar eigen specifieke
Shoes-nummers. In het verschiet liggen óók nog
toernees door Spanje, de Scandinavische landen, En
geland enDuitsland, waar ze dus hun carrière
begonnen.
ter aar
DE VOETBALVERENIGING TAW organiseert op
zaterdag 11 en op vrydag 17 februari een talenten
show. Amateurartiesten kunnen op het gebied van
zang, muziek, declamatie, goochelen enzovoort hun
prestaties demonstreren ten overstaan van een des
kundige jury. De baten van de jachten komen ten
goede aan het nïeuwbouwcomlté van genoemde ver
eniging.
nationaal
Van 30 januari tot en met 4 fe
bruari wordt In Cannes een interna
tionale muziekmarkt gehouden. Op
de sluitingsbijeenkomst wordt een
prijs uitgereikt aan de lijsttrekker
van de platenverkoop in ons land.
Gert Timmerman valt dit keer de
eer te beurt.
De Kjoe, oftewel Q 65, heeft een
singletje gemaakt. A-kant: „From
Conny van Bergens „Salty Dog"
wordt hoogstwaarschijnlijk nu ook
op de Engelse platenmarkt gebracht.
Dit is een gevolg van haar recente
trip door Engeland, waar ze onder
meer optrad in de club van Edmun-
do Ross en voor de radio. Deze
maand vliegt Conny wéér even naar
Londen, voor een tv-optreden.
Johnny Jordaan, ook dit jaar weer
van de partij op Leidens midden
standsmanifestatie „Leidato", hoopt
veel succes te boeken met zijn
nieuwe plaat „Huilen, dat doe je al-
The Golden Earrings, zonder Peter
de Ronde nu, hebben een nieuwe LPs
„Winter Harvest". De Haagse pop
groep gaat binnenkort naar Zweden
en in maart naar de Verenigde Sta
ten.
Jan Cremer toch weer een single
opgenomen, nadat „Boem boem boem
boem" geen onverdeeld succes werd.
In de Johnny Hoes-stal vol pikante
zangerijtjes maakte hij twee num
mers „De Flipstand" moet de A-kant
worden. Een Weerts koor verleende
medewerking.
ontmoette In
datzelfde Sydney de eveneens
geëmigreerde Dick van der Sluys, 'n
negentienjarige Hilversummer, die
nu onder de naam Dick Diamonde
de basgitaar bespeelt. De Neder
landse Spoorwegen, waar hy destyds
werkzaam was, hebben nu niet meer
zyn interesse, want Dick voelt zich
al een echte Australiër.
En dan te bedenken, dat die eerste
plaat van The Easybeats hele
maal geen moer deed. Alleen: ge
bleken is, dat de „Aussies" het op
de plaat beter doen dan op de Büh
ne. Maar dat heb je maandag al in
onze krant gelezen!!!
Fig. C geeft jullie een aardig stadsbeeld te zien waarbij het
evenwel wemelt van onnauwkeurigheden. Gaan jullie maar eens
op zoek. Wie er het juiste aantal vindt (nummeren!) die mag mee
doen aan de lotery om een mooi boek of iets anders. Zo kort moge
lijk de fout aangeven en geen knoeiwerk!
Buller gaat sich
voor „ome dok'
ter" en voor....
uitgeven!
Correspondentie
van lezertjes en
ALLEREERST hartelijk dank voor
de vele goede wensen voor beter
schap, voor de mooie kaarten, lieve
briefjes en vooral voor de mooie teke
ningen van de derde klas Sint Anto-
niusschool. Met veel plezier heb ik ze
bekeken. Dag kinders, groetjes aan
jullie juffrouw De Leeuw.
en verhaaltjes
lezeresjes
de sneeuw zit. Eindelijk kregen we
't koud en 't nieuwtje: „Er is sneeuw!"
was al oud. Daarom gingen we bij de
kachel zitten, dat leek bij buiten ver
geleken wel hitte. Ik was aardig moe,
want ik had gespeeld en hoe?
Greet, dat heb je aardig verteld.
Probeer nog eens iets?
We zijn een beetje achtergeraakt met
SNEEUWPRET
Toen m'n moeder mij vanmorgen riep,
werd ik niet meteen wakker, want ik
sliep heel vast, maar toen ik mijn ogen
open deed, gaf ik van blijdschap een
kreet. Want, wat zag ik, toen ik was
uitgegeeuwd: het had vannacht ge
sneeuwd!
Ik ging me gauw aankleden en roets-
te de trap naar beneden. Ik liet het
ontbijt maar staan en trok mijn jas
en das aan. Net toen ik naar buiten
liep, riep mijn zusje: „Doe je mee een
sneeuwpop maken en dan later beko
gelen met sneeuwballen?"
Zo gezegd, zo gedaan. We zijn maar
gauw aan het werk gegaan. Het werd
een reus, met een oranje wortelneus.
„Eigenlijk vind ik het zonde om zo'n
mooie sneeuwpop te verslinden met
sneeuwballen", zei ik.
„Nou, dan niet, hup Griet!"
„Dan doen we het met elkaar, die
sneeuwman staat net zo mooi daar",
en toen gooide ze een sneeuwbal in
mijn gezicht. Ik gooide er ook een,
maar die was niet goed gericht. De
sneeuwbal smolt meteen, door de
warmte van je gezicht. Hup, daar
kreeg ik er een tegen mijn arm, maar
toen liet ik me niet meer wit maken.
Ik zou en moest haar ook eens raken.
Het werd een gevecht man. Van mij
zag je niets meer. Ik was helemaal
wit. Het is niet zo leuk, als je zo onder
uitslag
kerst-
wedstrijd
Jullie hebben zeker al vaak uit
gekeken naar de uitslag, maar
vandaag is het zo ver.
Eric-Jan Berendsen, Mulderstr.
25, Leiden, een plakboek.
Eric-Jan, kom het bij mij thuis
Sjaak Paardekooper, Zwetkade
12, Zoeterwoude (leesboek)
Wilma Jansen, Pickéstraat 53A,
Noordwijk-B. (leesboek)
Marlies v.d. Poel, Weidelaan 9,
Zoeterwoude (leesboek).
Anja Visser
DE VAKANTIE
De vakantie begon 22 december. Ik had
een goed rapport. Ik was er gauw mee
naar huis gegegaan. Mijn vader en
moeder vonden het ook goed.
Met de kerstdagen is mijn oma bij ons
geweest. Ik kreeg van haar een mooie
sleutelhanger en mijn grotere zus een
naai-etui. We hadden een kerststalle
tje en een kerstboom. Ik had 'n druip-
kaars gekocht en een fles om hem op
te zetten. Mijn vader heeft de plaat:
„Ja zuster, nee zuster" gekocht, die
was heel mooi.
Met oudejaar mocht ik naar circus
Heros kijken. Er waren apen, olifan
ten, duiven, koorddansers, paarden en
nog wat, maar dat weet ik niet meer.
Ik mocht ook naar: „Heerlijk duurt
het langst" kijken. Om kwart voor één
ging ik naar bed, dat was hoog tijd.
De volgende dag liep alles weer nor
maal en 4 januari moesten we weer
naar school.
Ik was die ochtend al om 7 uur wak
ker, dat kwam omdat mijn kleine
zusjes en broertje aan het herrie-
maken waren. Ik ben toen maar wat
gaan lezen. Om half acht stond ik op
en daarna gingen we om half negen
naar school.
Elsje Korswagen
MIJN LEVENTJE
Ik ben geboren op 21 juni en woog
7 pond. Over mijn wiegje lachten niet
alleen mama en papa, maar ook vier
zusjes en twee broertjes, ik was dus
het zevende kindje. Ik groeide voor
spoedig op, maar lag de hele dag al
leen boven op de slaapkamer, omdat
het beneden veel te druk was. Des
avonds als de kleinsten naar bed wa
ren, mocht ik een uurtje beneden lig
gen in papa's stoel .en dan werd ik
lekker geknuffeld. Dit alles heeft
mama verteld, want daar weet ik zelf
niets van. Op 1 augustus, dus toen
was ik zeven weken, trok ons hele
huishouden op vakantie naar de bos
sen en de heide. Ik ging ook mee in
een reiswiegje. Er kwam een klein
busje voor de deur om ons op te ha
len. De vakantie was heel fijn, dat
zegt iedereen tenminste. Ik groeide als
kool. Overdag stond ik altijd buiten
in de schaduw van de dennebomen.
Er werden door de grote kinderen met
papa fietstochtjes gemaakt, maar mama
en ik bleven thuis. Ik was zó gegroeid
in die weken, dat ik niet meer in de
reiswieg paste op de terugreis. Mama
zegt, dat ik een heel lieve baby was
en goed alleen kon spelen. Mijn zus
jes en broertjes hadden allemaal mooie
krulharen, maar mijn haar was heel
steil en strak, ondanks het voortdu
rend opborstelen. Omdat ik zo rustig
was, hoefde ik niet naar de kleuter
school; mama vond het veel te gezel
lig mij mee te nemen bij het bood
schappen doen en op visite gaan. En
uit die tijd weet ik nog heel veel. In
iedere winkel kreeg ik snoepjes en
als ze het soms vergaten bleef ik er
gewoon op wachten, want „vragen er
om" mocht ik niet. Op een keer mocht
ik weer mee naar oma. Mijn oma had
altijd veel te laten zien aan mama,
knoopjes, kraaltjes, strikjes, kantjes,
enz. enz.; dat vond ik niets leuk, want
ik werd gewoon vergeten en zat aan
tafel met een puzzel te spelen. Ik had
toch zo'n dorst en ik mocht niet vra-
„Oma, ik heb as-tu-blieft zo'n dorst",
zei ik eindelijk met een piepstem-
„O, lieverd, we vergeten jou hele
maal", zei oma, en haalde gauw de
limonadefles.
Ik had toch lekker niet „gevraagd".
Aan die mooie tijd kwam een einde,
toen ik naar de eerste klas moest. Ik
kwam naast een aardig meisje, Lenie
Peters, te zitten, maar praten en klet
sen, zoals thuis, was er niet meer bij.
Daar moest ik nog aan wennen. Ik
was altijd heel trots als ik de blaadjes
met sommetjes en woordjes mee naar
huis mocht nemen. Iedereen moest ze
dan thuis bekijken. Ze vonden het
allemaal prachtig, behalve de broer
tjes, die plagen altijd. „De jongens
zijn slordig", zegt mama, maar ik wil
mijn best doen.
Ik ben steeds overgegaan naar de
volgende klas en zit nu in de vierde.
Ik zou heel graag schooljuffrouw wil
len worden; mijn oudste zus leert er
ook voor. Ik blijf mijn best doen.
Dag kinders, volgende week weer
verder.
TANTE JO en OOM TOON.
d m s d ou g i
Tonnie okrperve
Eric g r z r i e ei
Mies eesrzwrdnoije
De oplossingen sturen aan:
Tante Jo en oom Toon, Kranten-
tuin Leidse Courant, Papen
gracht, Leiden.
