Huwelijk bevestigd in Grote Kerk
„A Toi Ia ffloirc sloot plechtigheid af
Duizenden
bloemen in
helle licht
Huwelijk
Twee levens smelten
ineen tot één geheel
nieuw leven dat voordien
nooit geleefd werd
Schaterlachende hoge gasten om
spitsvondigheden Bruidsspiegel
Ingeweven margrietpatroon in Parijse robe
Bruidsboeket
van margrieten
van Buurman
uit Leiden
Voorzichtig daalt het bruidsmeisje
Cooeje van der Hoeven de treden
va» Huis ten Bosch af. Ze wordt
geholpen door mr. Jan Otto L. Ba
ron van Boetzelaer. Bruidsjonker
jonkheer Arnoud Jan de Beaufort
wordt geleid door jonkvrouwe
Charlotte O. V. Baronesse Bentinck.
(Vervolg van de voorpagina
Na ontvangst door burgemeester H. A.
M. T. Kolfschoten begeeft het bruidspaar,
voorafgegaan door familieleden, zich naar
de strenge raadzaal, die met bloemen en
planten in een exotische wintertuin is
omgetoverd. Daar spreekt de eerste burger
van Den Haag een welkomstwoord en
vraagt hij aan de ouders van bruid en
bruidegom om toestemming voor
huwelijk van hun kinderen. Na het „ja"
van de heer en mevrouw Van Vollenhoven,
breekt prins Bernhard even de spanning
met zijn antwoord: „Ik heb het al een
keer schriftelijk gedaan, maar ik doe het
graag nog een keer mondeling". Na het
antwoord van de koningin tenslotte ver
stommen alle geluiden, als de burgemees
ter de twee mensen vóór zich verzoekt om
op te staan en elkaar de rechterband te
geven.
Wat is daarop
uw antwoord?
„Pieter van Vollenhoven", vraagt hij,
„verklaart gij aan te nemen tot uw wet
tige echtgenote prinses Margriet Fran-
ci8ca der Nederlanden, prinses van Oran-
Je-Nassau, prinses van Ldppe-Blesterfeld
en verklaart gtJ getrouwelijk alle plich
ten te vervullen, welke door de wet aan
de huwelijke staat verbonden zijn? Wat
ls daarop uw antwoord".
De aanwezigen ln de raadzaal e:
miljoenen, die onzichtbaar oog- en
getuigen zfjn, horen het welsprekend
„ja", waarmee de bruidegom zijn keus
bevestigt. Dan vraagt de burgemeester
eenzelfde gelofte voor het leven aan de
bruid. Wat is daarop haar antwoord? Ze
schenkt een glimlach als onderpand, ant-
wordt: „Ja". „Dan verklaar ik in naam
der wet, dat gij door de echt aan elkan
der verbonden ztjt". Na de voorlezing en
de ondertekening der huwelijksakten
overhandigt de burgemeester tenslotte
het trouwboekje en de kostbare vulpen
nen, waarmee het bruidspaar heeft on
dertekend.
Prinses Margriet bleek aanzienlijk meer
tijd nodig te hebben om de huwelijksakte,
ln tweevoud, te ondertekenen, dan de
anderen. ZIJ signeerde met „Margriet
Franclsca, prinses van Oranje-Nassau,
prinses van Lippe-Blesterfeld".
Eén der onzen
Mr. Kolfschoten Is dan de eerste, die
een gelukwens ban richten tot het jonge
bruidspaar. Hij doet dat met. zijn spe
ciale zwier, de woorden zorgvuldig geko
zen en uitgesproken. Voor bruid en brui
degom afzonderlijk heeft bij een persoon
lijk woord en ook spreekt hij er zijn
vreugde over uit, dat de prinses de keuze
van haar hart heef* gevolgd. De echt
genoot van de prinses ls „een der onzen"
en door deze keuze, aldus de burgemees
ter, ls de band tussen volk en vorsten
huis weer versterkt.
Burgemeester tot gehuwden
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG „Een Iotagemeenschap
van het hele leven het Is de oude Ro
meinse definitie zijt gij aangegaan,
dat U: van twee levens éên nieuw ma
ken dat vóórdien nog nooit geleefd werd;
en voor hetgeen gf] samen van dit leven
wilt maken, treedt gfj vandaag ln de
volle verantwoordelijkheid", aldus de
Haagse burgemeester, mr. H. A. M. T.
Kolfschoten, ln zjjn gelukwens tot het
bruidspaar na de plechtigheid op het
stadhuis. Hfj wenst hun de grote kracht,
diepe trouw en een moedig hart toe, dat
zich altjjd ruimer wil openen voor de
echte, zegevierende liefde.
Zich richtend tot de prinses sprak hij
van vertedering over het feit, dat zij de
eerlflke keuze van haar hart gevolgd
heeft. „Dat uw bruidegom een der onzen
ia en dat gij met hem ons dichterbij ge
treden zijt op de weg, die ons konings
huis zo recht, zo direct en Intens met ons
volk verbindt."
Het scheen mr. Kolfschoten „een be
vrijdende, ja gezegende gedachte, dat
zulk een traditie als er rust op uw ko
ninklijk geslacht, deze veerkracht bezit
aan uw huwelijk en geluk niet alleen
eigen plaats onder ons te verzekeren,
ir daarin een nieuwe aanzet, een nleu-
oorzaak te vinden voor het samen
leven en samengroeien tussen dynastie
en volksgemeenschap in hedendaagse
trant."
H(J herinnerde aan de woorden van ko
ningin Wilhelmina via de radio gespro
ken bij de geboorte van de prinses op
21 januari 1943: „Het is de bedoeling der
ouders door de keus van deze naam een
band voor het gehele leven te leggen
tussen ons thans zo zwaar beproefde
volk in de bezette delen des Rijks en de
jonggeborene". En hij sloot daarbij aan:
„Deze bijzondere band met ons willen wij
ons op deze dag bewust maken, zoals u
in uw jonge leven u daaraan trouw hebt
betoond in grote eenvoud en natuurlijk
heid, waarmede u tot in uw dienende
verplegende functie, zoveel ongeveinsde
sympathie onder ons verworven hebt."
En tot de bruidegom sprak mr. Kolf
schoten: „U bent een gelukkig man door
zo'n lieftallige prinses te mogen trou
wen. Maak haar gelukkig! Er is geschre
ven: een man vecht voor zijn rechten
maar moet zijn voorrechten waar ma
ken. Dat geldt in hoge mate voor u, die
de verantwoordelijkheid voor uw keuze
niet alleen beseft, maar ook door uw In
getogen en vastberaden houding de weg
voor u ziet naar het leven en het hart
van ons volk. Daarin zal uw plaats on
betwistbaar worden naar de mate waarin
de echte liefde 's mans persoonlijkheid
doet uitgroeien naar het woord van
de dichter tot die intense geschikt
heid en bereidheid om in vreugden en
smarten van de gehele wereld te delen."
En tot slot sprak hfj voor dit huwelijk
een verwachting uit „waarvoor onze tijd
zo gevoelig is: laat het oorspronkelijk
zijn in een nieuwe beleving van oude
waarden! Deel bet geluk uit en bedenk
daarbij, dat alléén de liefde eindeloos kan
worden verdeeld zonder te verminderen."
Breeduit en rijzig, zich bewust
van zijn betekenis in heden en ver
leden, wacht in groot ornaat de
Grote Kerk op het bruidspaar.
Eerste stalmeester W. F. K. Bis-
schoff van Heemskerck heeft na
dut in de Haagse raadzaal aan
de Javastrat het burgerlijk huwe
lijk is voltrokken, de lange stoet
naar het oude kerkgebouw gediri
geerd langs de statige herenhuizen
van de Zeestraat, door het smalle
Noordeinde, de Heulstraat, over
Kneuterdijk, Plaats, Vijverdam en
Buitenhof, Gravenstraat, Groen
markt en Grote Halstraat.
Beneden bij de ingang wachten de
wachten en hagen der ere: de koninklij
ke luchtmacht met vaandel en vaahdel-
wacht, de leerlingen der zeevaartscho
len en de studentenweerbaarheden, een
gemengd gezelschap, maar elk op zijn
„uniforme" wijze een fleurige toets bij
zettend aan het leurige tableau vivant
daar aan de voet van de oude grijze
Om zeven minuten voor elf ging er een
lichte storm van half ingehouden stem
men door de Grote Kerk, zoals op een
voetbalveld wanneer een strafchop wordt
gemist. Dat was het moment, waarop via
de tv-toestellen, die hier en daar in de
kerk waren aangebracht plotseling het
beeld in nevelig grijs verdween: geen
rookbom, maar damp van paarderuggen.
Het was vooralsnog de enige duidelijke
algemene emotie, die in de kerk werd ge
uit. Men had er ook de tijd. Om tien
elf al waren de deuren gesloten, een uur
en tien minuten voordat het bruidspaar
zou arriveren. Al een uur of twee eerder
hadden de eerste gasten hun plaats inge
nomen en langzamerhand kwam het ge
bouw vol tot en met de 1950ste plaats en
tot aan de hoge gewelven ook, waarheen
het beschaafde geroezemoes vein stemmen
een rustig heenkomen zocht.
De hoge lichte ramen zeefden het licht
van buiten. Het zonlicht vermengde zich
met dat van de tientallen schijnwerpers
en de melange bleek een voortreffelijke
uitwerking te hebben op wanden en pila
ren van het fraaie kerkgebouw, dat in de
vijftienduizend bloemen een kokette cor
sage vond.
Men hield zich bezig met wat lichte
conversatie of het kijken naar de t.v. en
naar elkaar, het geen althans voor wat de
mannen betreft een vrij oppervlakkige
bezigheid kon zijn, gehuld als zij praktisch
allen waren in het zwart dat merkwaardig
genoeg bij feestelijke gelegenheden de ge
ijkte kleur is.
Hiertussen vormden de beide mannen in
stofjas een nogal merkwaardige noot. Ge
zamenlijk trokken zij elk achter een hui
selijke rol veger over de groene loper ln het
middenpad om eventuele pluisjes en on
effenheden discreet te doen verdwijnen.
De entree van de persoonlijke gasten van
het hof in de fleurige processie gaande
achter een goudgalonnen kwartet van ont
vangst, dat hen voorging naar hun plaat
sen in de nabijheid van het bruidspaar.
Dat waren enkele stroomversnellingen in
het voorthobbelende stemmengegons, dat
zachtjes voortebde naar het moment,
waarop het bruidspaar de kerk zou be
treden.
Hoge gaston
De komst van de bruidsstoet zet de
ganse omgeving onder stroom. Com
mando's snijden winkelhaken in de
lucht, geweren maken hoekige bewegin
gen. De zeven galarijtuigen, genaderd
ln wiegende cadans op het scanderend
ritme van tientallen paardehoeven ko-
tot staan en de stilte die valt
geeft een extra accent aan het gewicht
hen, die als eersten uitstappen:
prinses Alice, de gravin van Athlone,
prinses Margarethe van Denemarken en
graaf Henry de Laborde de Montpezat,
De leeuw
werd
n tijger...
AI leek het op de tee-
dat de belang
stelling voor het voor
bijtrekken van de
bruidsstoet maar ma
gertjes was; in de
omgeving van de raad
zaal waar het burger
lijk huwelijk zou wor
den gesloten, stonden
al vroeg vele Hage
naars te wachten op
het vorstelijk schouw
spel. En om de feest
vreugde wat te ver
hogen deelde een fir
ma wat ballonnen uil
Daar stond geen Ne
derlandse leeuw, main
een tanktijger op. Tot
niet bekend of dit als
provocatie of als re-
Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Den Haag heeft gisteravond alle prominent*
acteurs en actrices bijeen gesleept om het bruidspaar en
bruiloftsgasten in het Circusgebouw te Schevenlngen
jolige avond te bezorgen als aanloop voor het feest ln kasteel
Oud-Wassenaar. Een haastig ln elkaar getimmerde show.
„Bruidsspiegel". waarin de actrice Georgette Hagedoorn uit
blonk, vol spitsvondigheden, maakte goeddeels de tamelijk
provinciale „blijde incomste" die het bruidspaar in de ochtend
uren had ondergaan, weer goed.
Gistermorgen waren het ballonnen in vaderlandse kleusren,
die ln het luchtruim werden losgelaten, gisteravond waren
het, gezien de personen waar het om ging. gewaagde toe-
spelingen en spitsvondigheden die het luchtruim kozen en
die het voorname gezelschap soms in schaterlachen deden
uitbarsten. Het geweldige optreden van Paul van Vliet bij de
bruiloft van prinses Beatrix en prins Claus, zou niemand
kunnen evenaren, werd gedacht, maar een samenbundeling
van bijna alles wat maar op het gebied van groot- en klein
kunst kon leveren, leverde een gelijkwaardige prestatie op.
Want wat Paul van Vliet niet heeft kunnen bereiken, werd
gisteravond wel bereikt, namelijk dat het hele kabinet met
de muziek van de Luchtmachtkapel, die in steeds mee)
decimeerd stadium door de zaal trok, meeklapte.
En was de burgemeester vorige keer een van de lachende
derden, gisteravond werd hij in het spel betrokken bij de
aanbieding van een antieke hoekkast. Ofschoon een haastig
produkt van Jaap Molenaar en Harry de Groot, deden de
charme en de sfeer waarmee de feestelijke voorstelling aan
het vorstelijk gezelschap werd voortgezet, de lacunes
het hoofd zien.
De grappige vondsten ais protoeolgirl en vorstverlet konden
de toeschouwers niet op de antieke hoekkast jagen, die door
de burgemeester werd aangeboden. Het is de vraag, hoe r
Pieter van Vollenhoven zich voelde by de volgende strofe
van het welkomstlied „de bruigom die trots is en fier, hoezee,
gewetensvol en hovenier enz.".
Gelukkig maar, dat hij in het programma ook de volgende
passage had kunnen lezen: „Uiteraard ls er ook een gelijke
nis tussen de gebeurtenissen op het toneel en in ons lieve
eigen land. geheel toevallig en niet zo bedoeld en zijn per
sonen. gebeurtenissen en toestanden die u hier vanavond
op het toneel zult zien, louter en pure fantasie".
prinses Christina van Zweden en prins
Charles van Luxemburg. De regerings
autoriteiten ien de burgemeester
Den Haag volgen. Even later arriveren
koningin en prins, de ouders var
bruidegom en de overige bruiloftsgasten.
Door de kerk klinkt egp' gedruis
neer het hoge gezelschap de weg gaat
naar zijn plaats: de genodigden, onder
wie tweeëntwintig jonge mensen,
hun geboortedatum met de bruid ge
meen hebben, staan recht. De spanning,
opgezameld tijdens het lange wachten,
ebt weg op de brede klanken waai
het orgel de kerk vervult en maakt
plaats voor ontroering, die haar uitlaat
vindt in het zingen van psalm 23: „Mijn
herder is de Heer, mij zal niets ontbre
ken", gezongen op de tekst uit het
Scottish Psalter van 1650.
De aanzet tot de psalm heeft het ze
gel van de huwelijksdienst verbroken.
De bevestiging en inzegening van het
huwelijk van prinses Margriet Francis-
der Nederlanden, prinses van Oranje
Nassau, prinses van Lippe Biesterfeld
en mr. Pieter van Vollenhoven is na
bij. Het bruidspaar betreedt de kerk,
stralend en ingetogen middelpunt van
een langzaam voortgaande stoet.
Voorop, vol waardigheid de ouderling
van dienst W. A. Deurman, de diaken
van dienst J. M. Herlaar en de predi
kant prof. dr. H. Berkhof. Daarachter,
charmante argeloosheid temidden
zoveel volwassen ernst, de bruids
kinderen: de drie jaar oude Coosje van
der Hoeven, kleindochter van de parti
culier secretaris van de koningin en de
zesjarige jhr. Arnoud Jan de Beaufort.
van de oud-gouvernante van de
vier prinsessen. Achter het bruidspaar
de bruidsmeisjes: prinses Christina en
jonkvrouwe Charlotte C. V. baronesse
Bentinck en mej. Fokje M. Brandsma,
beide huisgenoteh in Leiden van de
bruid en de bruidsjonkers mr. Floris
A. Bierman, mr. Jan Otto J. baron van
Boetzelaer, studiegenoten van de bruide
gom en mr. Philip Houben, zoon van de
oud-commissaris van de koningin ln
Limburg.
Nieuw leven
Met de komst van het bruidspaar
nieuw leven geschoten in de kerk.
Het licht schijnt feestelijker, de vijf
tienduizend bloemen in vele variëteiten
geurige hyacinten, fleurige forsy-
's, zachte seringen in wit, rose en
rozen, anjers en tulpen, licht blo
zend tegen een groene achtergrond van
I I varens en laurieren bloeien nu zin-
'■i vol in het bijzijn van het bruidspaar dat
plaats neemt in de zetels, die een
zachte ondergrond hebben van een me
ters breed tapijt.
I De dienst ontplooit zich. Langzaam
J groeit hij naar een hoogtepunt in psal-
men en gezangen van koor en gemeen-
I te, in schriftlezing en prediking. Profes
sor dr. H. Berkhof verzorgt de predi-
king.
Hij heeft voor zijn preek als leiddraad
gekozen de woorden van de eerste brief
van Paulus aan de Corinthiërs: „Alles is
van u, gij zijt van Christus". Hij heeft
deze woorden ook als opdracht geschre
ven in de bijbel, die aan het bruidspaar
werd aangeboden. Hij werkt de tekst uit,
I toegespitst op de actualiteit en op de
j situatie van de twee daar voor hem, in
gewone woorden en begrijpelijk voor
Geladen klinken daarna de woorden
van de huwelijkonderwijzing volgens 't
nieuwe formulir- der hervormde kerk,
voor het eerst bij een huwelijk gebruikt.
Vijf meter lange
sleep loopt uit
tot breedte van
t^fcr meter
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Wereldberoemde mo
dehuizen hebben speels en fantasierijk
getekend voor de staatsletolletten, die de
huweiyksdag van prinses Margriet en
mr. Pieter van Vollenhoven een kleurrijk
en kostelijk accent hebben gegeven. Ster-
coupeuse R. van Lieshout van het Bos
sche modehuis Llnette gaf gestalte aan
Je creatie van de Parijse couturier Bian-
chlnl, die voor prinses .Margriet een robe
van witte cloquézyde met lange mou
wen en Ingeweven margrietpatroon heeft
ontworpen. Meeslepend onderdeel van
dit tollet was de vyf meter lange sleep
met een grootste breedte van twee meter
twintig: een waterval van zijde, waarin
een weelde van opgebordmirde margrie
ten bloeide. Het borduursel werd spe-
vaardlgd door het huis Hurel in Parys.
De bruid droeg hierbij een diadeem met
margrietmotieven, waarvan de blaadjes
van diamant zijn en het fonkelend liart
een kostbare parel omsluit.
De bruidsmeisjes, onder wie prinses
Christina, droegen japonnen van licht
blauw zijden cloqué met lange mouwen.
Deze japonnen zijn aan de onderkant
licht gedrapeerd. De hals is afgezet met
witte nerts en dezelfde edele bontsoort
is gebruikt voor de bijbehorende mofjes.
De hoedjes zijn eveneens vervaardigd
van lichtblauw zijden cloqué. De corsa
ges waren opgebouwd uit fresia's.
De bruidskinderen waren als volgt ge
kleed: Coosje van der Hoeven droeg een
toiletje van witte ottomanzyde met bjj-
passend kapje. Arnoud Jan Beaufort
droeg boven een lange zwarte broek van
ribfluweel een witte zijden blouse. Konin
gin Juliana was gekleed in een robe van
smaragdgroen fluweel, hieroverheen
droeg ze een bijpassende driekwart jas
De sjaal ls van sabelbont, haar hoed is
van dezelfde bontsoort. Prinses Beatrix
droeg een lange japon van turquoise-
kleurige zyde. aan hals en zoom gebor
duurd. Daaroverheen een lange zijden,
jas met vaag bloemjatroon. In de hoed
zijn verschillende kleuren van hetzelfde
borduursel verwerkt. Prinses Irene droeg
een indigo Japon van wollen lamé mei
een witte nerts capuchon. De japon is
met zilverdraad doorweven en afgezet
met witte nerts.
Mevrouw Van Vollenhoven-de Lange
tenslotte droeg een japon met bijpassen
de jas van grijsblauwe stof waarin
beige motleven afgezet met nerts. De
hoed is van dezelfde stof en is eveneens
met bont afgezet.
„Zo hoort dan allen, dat het huwelijk
een Instelling ls van God, overeenkom
stig Zijn wil een gemeenschap voor het
gehele leven waarin man en vrouw lief
de en trouw, hulp en toewijding van
elkander mogen ontvangen, zowel in
voorspoed als in tegenspoed".
Dc kracht van de woorden houdt ie
der in de ban. Doodstil is het wanneer
aan beiden de trouwbelofte wordt voor
gelegd en het „ja" klinkt op de vraag
of beiden beloven, dat zij elkaar nim-
zullen verlaten in goede noch in
kwade dagen, ln rijkdom nog in armoe
de, in gezondheid noch ziekte tot de
dood hen zal scheiden; dat zij elkaar in
liefde zullen dienen, elkaar trouw hou
dend in alle dingen overeenkomstig het
Doodstil is het ook wanneer de wisse
ling van de ringen vergezeld gaat van
de woorden: ik n2%m u tot mijn vrouw,
tot mijn man. en geef u deze ring;
wanneer het huwelijk wordt bevestigd
en de zegening wordt uitgesproken
Maar des te indrukwekkender is daarop
het gezang van de gemeente, die staande
zingend zijn instemming met de zege
ning door handoplegging betuigt. De
huwelijksbijbel „ale veilige en betrouw
bare gids op de levensweg" wordt over
handigd en als indrukwekkend slot van
de plechtigheid wordt het Gebed des
Heren, het Onze Vader, hardop gebeden,
door ieder van de aanwezigen in zijn
eigen taal.
De dienst is ten .einde. De machtige
melodie van Handel „A toi la glolre"
begeleidt de bruidsstoet bij het verlaten
van de zingende kerk. Buiten breekt
h^t gejuich van de menigte door de ban
van het heilige heen. De „buitenkerke
lijke" viering van het huivelijk is be
gonnen. Langs de vrij druk bezette
route door de binnenstad, richting Huis
ten Bosch, klinkt voortdurend het „Leve
Griet en Piet", terwijl de laatste zeep
bellen uit de aluminiumbollen op het
Buitenhof boven de stoet uiteenspatten.
Bij de hoek van Lange Poten en Plein
spat de laatste van de rookbommen uit
een, die tijdens de plechtigheid in de
kerk de politie bezig hielden. Als de
bruidsstoet tenslotte nadert, ls een
groepje jongelui de Lange Houtstraat
lngeveegd.
Het bruidsboeket bestond uit een
honderdtal margrieten, klimop- en
ligustertakjes. Aanvankelijk was
met klem tegengesproken, dat er
in het bruidsboeket margrieten
zouden zitten.
(Van een onzer verslaggevers)
LEIDEN. De 62-jarlge Leidse bloe
mist J. Buurman heeft vanmorgen vroeg
het bruidsboeket van prinses Margriet e
enkele tientallen corsages persoonlijk naar
Huis ten Bosch gebracht. Het was daar
mee de meest vererende opdracht, die hij
voor zijn jarenlange klant Pieter van i
lenhoven uitvoerde. Het boeket bestond
uit honderd margrieten, klimop en Hgus-
tertakjes
De heer Buurman is een goede bekende
in studentenkringen Onder zijn klanten
hoorde de laatste jaren ook Pieter
Vollenhoven, die hem geruime tijd vooi
verloving al zendingen aan prinses Mar
griet liet verzorgen. „Meestal rozen", zegt
de heer Buurman hiervan alleen. En de
corsages die voor prinses Margriet werden
gemaakt, bestonden vrijwel altijd uit mar
grieten
Ook de prinses wist tijdens haar stu
dententijd de weg naar de bloemenhandel
aan de Breestraat te vinden, wanneer zij
een bestelling te doen had voor Pieter
Dit is steeds in volledige geheimhouding
gebeurd. Uit dank hiervoor kreeg de heer
Buurman al ruim een jaar geleden de
belofte dat hij het bruidsboeket zou mogen
verzorgen.
