,Mijn personeel is voor
zijn taak berekend'
CATENA-STUDENTEN
maakten speelfilmpje op het Rapenburg
DINSDAG 27 DECEMBER 1966
DE LEIDSE COURANT
PAGINA t
GEHOORZAAL-DIRECTEUR MILLIKAN
BEETJE GEDULD EN DISCIPLINE
MAG PUBLIEK TOCH WEL HEBBEN
Terwijl heel in de verte Eduard Flipse de eerste maten van The
Messiah van Handel ontlokt aan zijn Rotterdams Philharmonisch
Orkest zitten wij op het kantoor van Stadsgehoorzaal-directeur
I. Milikan. Hoffelijk, maar beslist van een Horeca-man in hart
en nieren mag en kan men overigens Qiet anders verwachten
kraakt hij voor ons een harde noot, die hem sinds vorige week
zwaar op de maag heeft gelegen.
De aandachtige lezer zal wellicht reeds een lichtje opgaan. Vorige
week werd in ons blad een klacht geuit over het wachten op de
koffie van de Stadsgehoorzaal en bij het afgeven van de garde
robe in de vestiaire. De heer Milikan men kan alweer niet
anders verwachten van een goed Horeca-man, die zich zag aan
gevallen op het punt van de dienstverlening reageerde prompt
en stelde cijfermateriaal ter beschikking waaruit blijkt, dat het
allemaal niet zo'n vaart gelopen was. „Integendeel, volgens Uw
redacteur mankeerde er iets, maar volgens ons ging het op de
avond, waarover gesproken werd; juist op wieletjes", vertelt de
heer Milikan.
kwalflk nemen, dat men wel eens een
minuutje in de rij moet staan. Neem
bijvoorbeeld de voorstellingen van K. en
O. of de avonden van bedrijven of ver
enigingen". vertelt een medewerker van
de garderobe. "Wfl begrijpen best, dat
de mensen niet eerder kunnen komen.
Voor men na het werk gegeten heeft,
zich gewassen en verkleed heeft is het
zó half acht. Dan nog naar de Stadsge
hoorzaal gaan, een parkeerplaatsje vin
denWe nemen het niemand kwalijk.
dat wij de "grote stoot" pas tegen ach
ten krijgen."
ONGEGRONDE VREES
De heer Milikan vertelt bovendien, dat
het publiek, als het even moet wachten,
of in de garderobe of in de koffiekamer,
^en ongegronde vrees koestert iets van
het evenement in de zaal te missen. Het
eerste belletje voor de aanvang en na de
pauze wordt altijd pas gegeven als nog
slechts enkele mensen hun jas moeten
afgeven en wanneer 't laatste kopje kof
fie is verkocht. Drie minuten na het eer
ste belletje, dat de stroom bezoekers
reeds in beweging gebracht heeft in de
richting van de zaal wordt een tweede
teken gegeven en pas als iedereen op zijn
plaats zit maakt de dirigent zijn entree
of stapt de voorzitter van de personeels
vereniging of de club in zijn beste pak
achter de ptaatpaal of op ,,de bok".
I. MILIKAN:
team van ingespeelde medewerkers.
KIJKJE ACHTER DE
SCHERMEN
Nu kan men in een situatie als waar
voor de heer Milikan en onze redactie
geplaatst werden verschillende dingen
doen: Je kan een niettes-welles-discus-
sle gaan beginnen, met als resultaat een
onbeslist gevecht of een smadelijk verlie
zer; men kan de weg van de minste weer
stand kiezen en de zaak blauw-blauw
laten of je kunt dankbaar een uitnodi
ging van de heer Milikan accepteren om
een kijkje achter de schermen te nemen,
"want", zo zegt de directeur van de Ge
hoorzaal, "de Leïdenaar, ook niet dege
nen, die wy hier geregeld te gast hebben,
heeft er nauwelijks enige weet van wat
zich achter de coulissen, in ons bedrijf,
afspeelt!
HEEL BEDRIJF
Wat de oppervlakige toeschouwer nau
welijks overmoedt of zich <vel helemaal
realiseert, blijkt als we, vergezeld van
de heer Milikan, mevrouw Milikan of
bedrijfsleider Tempel, een avondje lang
onbelemmerd onze ogen de kost hebben
mogen geven en onze neus mogen ste
ken in alle mogelijke interne zaken:-de
Stadsgehoorzaal is wel degelijk een be
drijf, dat alleen goed zal kunnen draaien
door de inzet van voor hun taak bere
kende en enthousiaste mensen. "We wer
ken hier met vakmensen, halftimmers en
fulltimers, bij elkaar 25 dames en heren,
die allemaal reeds meerdere jaren één
dame zelfs 33 jaar aan de Gehoorzaal
verbonden zijn. Met mensen, die een
avondje komen inspringen kunnen wij in
dit bedrijf niet werken, omdat voor de
verrichting van alle werkzaamheden een
.behoorlijke ervaring vereist is." Het be
gint al in de garderobe. "Als we in tien
minuten ruim duizend bezoekers
ten verwerken, m
DUIZEND KLANTEN
,,De koffie", een aangevochten punt,
is de piek in de werkzaamheden van
de Stadsgehoorzaal. Binnen een tijds
bestek var. 12 tot 14 minuten staat het
personeel van de Gehoorzaal van
hoog tot laag voor de taak ruim
duizend bezoekers, zoals het Kerst-
Promonade-concert voor de taak, van
een kop koffie te voorzien in de twee
receptièkamers. In iedere zaal worden
daartoe in het uur voor de pauze op
een lange tafel over de volle lengte
vijf honderd koppen en schotels klaar
gezet, van een koekje en suiker voor
zien. Ondertussen wordt de benodigde
hoeveelheid koffie klaar gemaakt in
de koffiemachines in de koffiekamers.
Dat alles gebeurt volgens een nauw
keurig vastgesteld schema, iedereen en
alles precies gericht op het moment,
dat de zaaldeuren open vliegen en de
gasten op een holletje, ja. ja, zelfs
het concertpubliek op de tafels af
komen. In een oogwenk staat het vier,
vijf rijen dik voor de tafels, waarach
ter zes dames en heren de bediening
ter hand nemen. In twaalf minuten op
de kop af was donderdagavond ieder
een geholpen.
„Het kan misschien allemaal nog
iets soepeler gaan, maar dat hebben
wij niet geheel zelf in de hand. Gaat
men de koffie staan drinken vóór de
tafels dan wordt een hele groep men
sen opgehouden; betaalt men niet ge
past in het begin van de schenkerij
houden wij altijd ons hart vast, dat er
niet drie of vier tientjes tegelijk ge
wisseld moeten worden dan werkt
dat ook weer vertragend. Bij de garde-
robbe zitten we met dezelfde problemen",
aldus de heer Milikan. „Niet gepast
betalen en kleding voor de bank aan
gaan staan trekken, het werkt ver
schrikkelijk vertragend en is boven
dien noa een bron van ergernis voor
omstaanders, die moeten uitwijken voor
uitschietende ellebogen en daardoor
anderen op de tenen gaan staan enz."
Met een beetje discipline en gewoon
door op een horloge te kijken zal men
naar onze mening waarschijnlijk al
heel wat ergernis kunnen voorkomen.
Wachten duurt naar het gevoel altijd
langer dan in werkelijkheid het geval
Is. Vooral als men wat geagiteerd is
door de gedachte, dat de voorstelling
al over zeven minuten begint of dat
de pauze slechts twintig minuten duurt,
zoals door de laatste spreker voor de
pauze was aangekondigd.
LEIDS KWARTIERTJE
Men kan er echter verzekerd van
zijn, dat geen dirigent, regisseur of
spreker zal beginnen zolang er nog ge-
loop in de zaal is Iedere Nederlandse
stad, die een concertzaal of schouw-
burg rijk is, heeft tevens het bekende
kwartiertje. Al blijft het natuurlijk
verwerpelijk, om het op dat kwartier
tje te laten aankomen. Begint 'n voor
stelling of uitvoering om acht uur, dan
is niet meer dan behoorlijk dan dat
men ook voor achten in het gebouw is.
De pauzeduur is evenmin nauwkeu
rig vast te stellen. In de Stadsgehoor- j
zaal wordt drie minuten na de ver-
koop van de laatste consumptie een
seintje naar de toneelmeester gegeven i
voor het eerste belletje. Drie a vier1
minuten heeft de laatste klant dan nog
gelegenheid zijn consumptie te gebrui
ken en wederom zijn plaats in de zaal
op te zoeken. Om onnodig tijdverlies
te voorkomen is het ook aan te raden
om in de rij te blijven staan waar men
begonnen is. Begint het wachten voor
de toiletten iets te lang te duren en
besluit men eerst nog maar even kof
fie te gaan drinken, dan loopt men
het risico, dat men later bij het toilet
„op de koffie komt" Even de beurt
afwachten bij het toilet, dan rustig
aansluiten bij de koffietafel, het is al
lemaal gemakkelijk te doen.
DE TOCHT
Over de „tocht" in de Stadsgehoor
zaal tijdens de pauze is ook al eens
iets te doen geweest. De verklaring is
simpel: het is de air-conditioning-in-
stallatie, die door toneelmeester W.
den Boer een paar minuten op volle
toeren wordt gezet om de zaal weer
koel te krijgen. Wanneer ruim duizend
mensen op elkaar gepakt zitten is het
namelijk onmogelijk te voorkomen, dat
de temperatuur flink oploopt. De naam
van de heer Den Boer werd hierboven
reeds genoemd. Drie jaar geleden kwam
ZOETERWOUDE
j Kerstviering Als voorbereiding
op het Kerstfeest waren circa 150 per-
sonen bijeengekomen in de Ned. Her-
i vormde Kerk voor een interkerkelijke
kerstviering. Ds. R. Hengstmangers j
i opende de samenkomst met een wel-
komstwoord waarna men zong „Kom
1 tot ons, scheur de Heem'len Heer".
I Pastoor A. Emmen hield een be-
1 schouwing over het kerstgebeuren. Het
bekende Lucas Kerstevangelie werd
voorgelezen door burgemeester J. A.
Detmers. Naast de gezamenlijke zang
i gaven de gem. christelijke zangver. -
i ..Zingt den Heere" en het r.k. gemengd
zangkoor „Sancta Lucia" o.l.v. de heer
Bas Siereveld een zeer verdienstelijke
j uitvoering van gedeelten uit het Weih-
1 nachts Oratorium van H. Barth. Solis
tische medewerking werd verleend
door Janny Goldthelp, sopraan. Kees 1
Barnhoorn tenor en Huib Schimmel
bas. Het orgelspel hierbij werd ver- i
zorgd door mevr. Hengstmangers -
Dijkstra.
Na de meditatie door ds. R. Hengst- j
mangers werd deze samenkomst met
een machtig, indrukwekkend gezon-
gen „Ere zij God" besloten.
Machdagverhaal van een
ongewone, gekke dag
De boer. die leende zijn koeien uit; de hoogleraar zijn huis, de
directeur zijn fabriek, de huishoudschool een piaspop en de melk
man zijn knecht en wagen. Dankzij deze goedgevigheid werd het
mogelijk, dat de spaarzame, niets vermoedende wandelaar op het
Rapenburg tijdens de dag des Heren verzeild raakte in hoogst
ongebruikelijke, allesbehalve rustige toestanden, waarin een melk
man. temidden iwn vreemd uitgedoste meisjes in haremkledij,
nachtgewaad en tijgervel, een sleutelpositie bleek te bekleden.
De tophit „No milk to day" gaat straks, wanneer al deze vreemde
toestanden in het kader van een speelfilmpje. waar Camera Ca
tena" achter staat, onder één noemer, nl. „Machdag" worden
voor de muzikale achtergrond zorgen, Deze „titel-song" dekt in
zoverre het gegeven, dat de toeschouwer te maken krijgt met een
ongewone, gekke dag, waarop er geen melk te'krijgen is, hetgeen
echter geen reden is om de dagelijkse routine te doorbreken
Tenslotte ondergaat hij een meta
morfose: hij wordt een kordate per
soonlijkheid. die het heft in handen
neemt en met zijn wagen volgeladen
i of i
eisjei
hij de
iers zet. Daar plant
neer, zoals een beeld
eigen goeddunken en
met één gebaar van zijn hand zijn ze
„beeld" geworden.
De koe heeft het eerste en laatste
woord; in tegenstelling tot het begin
van de film knikt ze nu: „Ja.
MEDEWERKING
I de Neef (derdc-
Produeer Karei de
jaar* medicijnen
Cees Rogge
logle), cal
Kon (6e jaa
•a-reglst
hij als fuli-time toneelmeester in dienst
van de Gehoorzaal, nadat hij met het
ballet van Sonia Gaitskell heel Europa i
bereisd had. Is er een concert, dan j
heeft hij een rustige avond, hopwel
zijn aanwezigheid vereist blijft, maai
bij shows, toneelvoorstellingen en bal-
letten is hij een onmisbare figuur. I
Faalt hij, dan falen anderen met hem.
UITVERKOCHT
De Stadsgehoorzaal krijgt in de ko
mende maanden tot half april
nog heel wat te verwerken „Bijna he
lemaal uitverkocht", zegt de heer Mi
likan, „exploitant voor eigen rekening
en voor de verhuur van het gebouw
gemachtigde van het gemeentebe-
„Concerten, festivals, congressen en
feesten, we krijgen onze handen weer
vol. Vanavond hadden we het nog be
trekkelijk gemakkelijk, al het perso
neel gaat vóór twaalf uur naar huis,
maar er zullen in de komende tijd nog
vele nachten volgen, dat we tot vier,
soms vijf uur doorgaan. We zullen het
echter met plezier samen klaren. Mijn
personeel is een team, dat voor zijn
taak berekend is
NO MILK TO DAY
Op Rapenburg 127, in sociëteit
„Horus" heeft het ontbreken
van (koffie)melk wel een doorbre
king van de dagelijkse routine ten
gevolge. Er wordt groot alarm ge
slagen, zozeer, dat ineiilgeen te
elfder ure 's morgens „wreed" uit
Morpheus armen wordt gerukt, al
leen omdat men om melk verle
gen zit. Het in het bovenhuis van
„Horus" veel geneuriede liedje:
„No milk to day, mij love is go
away.mag dan niet helemaal
een duidelijke samenhang verto
nen. in dit geval vreest men zonder
melk kennelijk het ergste.
Tenslotte - uite
voorzien van koffie met melk -
word je overspoeld door een vloed
van enthousiasme, waaruit wel blijkt,
dat enthousiasme voor het maken van
een film, een betere garantie is dan
organisatie en financiën, twee moeilijk
te plaatsen verschijnselen in een stu
dentenleven.
CINESTUD 67
filmclub van genoemde studen
tenvereniging had het plan 0111 een
gaan maken al heel lang.
geleverd, dat helaas te moeilijk bleek
te zijn.
Teneergeslagen, maar niet ontmoe
digd, kwam men tenslotte tot het
huidige scenario, waaraan een dag.
waarop er geen melk te krijgen is,
ten grondslag ligt.
nan Hans Jasperse (5e jaars
farmacie), ecu vaste kern, met
vaste assistenten hebben met ui
terst summiere hulpmiddelen de
film kunnen maken.
Vyf dagen achtereen doorwerken zon
der lunchpauze, wegzakken in wei
landen. het weerstaan van de slinkse
hinderlagen, die de „Corpsvriendjes"
zetten om hun nederige amateurisme
ten val te brengen, dat zijn slechts
kleine voorbeelden uit de reeks van
tegenslagen, die je bij het maken van
een filmpje hebt.
Niettemin zijn ze nog steeds enthou
siast en vol lof over de medewerking,
die ze „zomaar" van de Leidse Bur
gerij kregen.
LEGE FLESSEN
MOET JE voorstellen", we kregen
niet alleen de wagen van de
melkman, ook zijn knecht op zondag,
die door hem voor ons werd doorbe
taald."
De directie van een Leidse melkfa
briek liet het produktieproces stop
pen om lege. maawan doppen voor
ziene flessen over de band te laten
lopen, ze mochten er ook nog afvallen,
dat alles ten behoeve van de „shots"
die camera-man Hans Jasperse des
noods op zijn buik liggend maximaal
uitbuitte.
Een beroep op de kath. Huishoud
school, omdat men niet tijdig kon be
schikken over een echte baby resul
teerde in het uitlenen van een flinke
1 hoogleraar gaf uitet
end wat de consequen-
•aren, zijn huis gedeel-
r beschikking om van daaruit
piaspop
aard nit
telijk tei
te filmen.
-10 MINUTEN
De film „Machdag", die 7 a 10
minuten duurt, begint met een
boer, «lie zich 'naar het weiland
spoedt, om zyn koe te melken.
Het best schudt echter nee. De
boer laat zich hierdoor niet uit
het veld slaan, gaat zoals altijd
naar de fabriek en schudt „nee"
tegen de daar op werk wachtende
arbeiders, die omdat zij er nu een-
1 de lopende band
BURGERIJ
ANDANKS HET FEIT,
A-J op een middag op het
heeft
•rking t
edaa
de Oei
leeg
iorziei
1, zodat de melkmi
lelkflessen in z'n w
krygt.
op officiële 1
el ting, was er
die bijna li
|(JK en figuurlijk de came
kwam rijden, <le overige fle
voetgangers en antntnobU
wachtten geduldig totdat het 1
wagentje wat moeizaam ovi
brug v* as gekomen.
GEKKE TITEL
„lUfachdag" is zomaar een gekke
film, met zomaar een gekke ti-
Het kwa
nooit
LISSE 1 hield vrijdagavond de jaarvergadering. I
THEORIE EN PRACTIJK I voor het laatst onder voorzitterschap
De Vereniging Theorie en Practijk j van de heer D. van der Schans, die
(een uitvoerig overzicht gaf van del
jaren welk Theorie en Practijk nu
achter de rug heeft, wat deze veren 1-
ging nu Ls en hoe het in de toekomst
zal worden? Met dankbaarheid con- j
stateerde de vöorzittër dat de verga
deringen van „T en P." een begrip
geworden zijn. Naast hel handhaven
van de band tussen de oude leerlin
gen onderling, wilde ,,T. en P." in
hoofdzaak door het geven van lezingen,
in samenwerking met zowel consulent-
schap en het laboratorium de vak
kennis van de oud-leerlingen op peil
houden en opvoeren. De taak en be- I
lekenis van T, en P. werd door spre- I
ker uitvoerig belicht. Wat het P.V.S.
betreft merkte hij op, dat dit orgaan
zichzelf heeft overleefd. Nu hij af
scheid nam als voorzitter riep hij de 1
toekomstige leiders van T. en P toe:
denk altijd aan het ideaal: tot verhef
fing van het bloembollenvak.
Bij de bestuursverkiezingen werd de
heer N. Zandbergen tot voorzitter ge
kozen. aan wie de heer Van der Schans
het voorzitterschap met een kort woord
overhandigde. De heer A. van de Vlugt.
eveneens aftredend, werd tpt ere-lid
benoemd. Het jaarverslag van de se
cretaris maakte melding van het feil
dat de vereniging nu 6 ereleden telt.
410 leden. 75 lid-leerlingen en 230
donateurs. Na de pauze hield de heer
drs. J. P. Verdegaal. medewerker aan
de N.V. Markon. een lezing over „Mar
keting". waarop een goede discussie
was een scenario voor nodig en
dat eiste nogal wat vindingrijkheid:
er waren mensen voor nodig en dat
eiste nogal wat Inzet. Tenslotte,
toen het eigenlijk al weer te laat
was voor dit jaar - want de film zou
mee moeten doen op het Nederlands
Studenten Film Festival en het
daarop volgende internationale „Ci-
nestud '67" dat In Amsterdam
wordt gehouden wist een kleine
kern in Catena toch nog enthou
siasme te kweken binnen en bui
ten de vereniging en met enige
aanhang heeft men zich toen
ter garantie van de verwezenlij
king van de plannen enkele da
gen opgesloten.
De herinnering aan deze ongebruike
lijke inspanning heeft nog steeds een
benauwde blik tengevolge, maar hij
heeft in ieder geval een scenario op-
Omdat hij niet weet wat hij met deze
ongebruikelijke toestand aanmoet,
gaat hij toch maar zijn wijk in dit
geval het Rapenburg in, belt bij de
huizen aan en zet de lege - melk
flessen neer. zoals hij dat elke dag ge
wend is te doen.
Een poes is de eerste die reageert op
de gewijzigde gang van zaken: na al
snuffelend geconstateerd te hebben
dat er geen melk te verwachten is.
aanvaardt het poezebeest de conse
quentie daarvan en keert onverrich-
terzake terug.
VROUWELIJKE
WEZENS
E'en wending in de gang van za-
ken wordt veroorzaakt door de
vrouwelijke wezens in vreemde kle
dij, die plots uit de huizen komen
«•11 in de melkwagen verdwijnen.
Op een wat surrealistische wijze
Alle
:n, die
iemand op deze titel kwam hadden
een eigen uitleg voor" zeggen de fil
mers, die dit filmpje op eigen financi
ële kracht moesten maken, want er
was geen geld voor beschikbaar.
Vandaar ook. dat de film een vrij ge
ïmproviseerd karakter heeft en dat
het flexibele gegeven een dag.
waarop er geen melksis ruimte
over liet voor allerlei, niet direct te
interpreteren verschijnselen in deze
film.
paald scena-
nmmige see-
re bedoeling
welk effect
hebben. Een
rdt de
rat-
rlo uitgegaan, 1
nes zyn met ge.
gefilmd dan te
zij op de toescli
voorbeeld daan
scène", die men heeft gefilmd om
te Zien „of het werkt" en omdat
men vindt dat zoiets „in een film
hoort". Het zij hen vergeven! In
ieder geval hopen ze wel dat een en
ander zó werkt, dat ..Machdag" op
het komende „Clnestud" van zich
zal doen spreken.
