ook
VOOR
JOU
In de Krantentuin
EEN JAAR IN VUFDE
KLAS MET PIET HEIN
ONS KNUTSELHOEKJE
THE FELLOWS
PAGINA 6
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 17 DECEMBER 1966
Nauwelijks was het St.-Nicolaasfeest
achter de rug of op school begon het
weer ernst te worden met de proef
werken voor het kerstrapport en mijn
heer v. d. Helm was hierin niet mis.
Avond aan avond huiswerk, dag aan
dag proefwerken op blaadjes, zó wel
een week lang. De jongens hadden
geen tijd om kattekwaad te beden
ken, maar ook niet om een paar uur
tjes te rolschaatsen.
't Was dan ook in deze week dat
mevrouw v. d. Helm met een flinke
keelontsteking en hoge koorts het bed
moest houden. Moeder kon met een
gerust hart de huishouding aan haar
fyne hulp, Ger, toevertrouwen. Ger
was een echte hulp in de nood, ze
waste, naaide, streek, verzorgde het
eten, kon heel goed met de jongens
opschieten en behalve dit alles, ook
nog goed voor de zieke zorgen.
De kinderen waren naar school.
Vanuit de verte hoorde moqder, dat
Ger met de afwas bezig was. „Heer
lijk toch die rust", dacht ze. Opeens
echter drong een akelig piepend, kla
gend geluid de slaapkamer binnen.
„Wat zou dat kunnen zijn?", dacht
mams.
Daar komt Ger de trap op stormen.
Ze vergat warempel helemaal dat
haar mevrouw zo'n hoofdpijn had.
„Ger, kind, wat is er?"
„O, mevrouw, 't is zo akelig. Bobbie
(het hondje) loopt in de tuin te jan
ken, hij heeft een vishaakje in zijn
tongetje en het loed loopt uit z'n
snuitje."
„O kind wat akelig en dat gebeurt
juist nu, nu ik niet uit bed mag."
Het klagelijk piepen hield aan.
„Ger, probeer het haakje er uit te
krygen."
„Nee mevrouw, geen denken aan.
Het dier is zo wild als wat."
„Weet je wat je moet doen? Kijk
eens uit in de straat of er een bakker
of melkboer is, vraag die of hij je
helpen kan", zuchtte mevrouw.
Ger ging naar beneden en keek uit
op de weg. Niemand te zien. Ja toch,
daar kwnm de postbode op de fiets.
„O, post, zet die fiets even in de
tuin en help me even."
Toen de postman gehoord had, wat
er gaande was, stapte hij m
de achtertuin en probeerde 't hondje
te pakken. Maar geen kans hoor. Woest
en jankend deed het dier de dolste
sprongen.
„Zet de schuurdeur open, dan jaag
ik hem de schuur in."
Ger deed het en Bobbie vloog jan
kend naar zijn mandje in de schuur,
de hengel achter zich aanslepend, maar
juist daardoor werd het wondje nog
groter. Ziezo, de deur op slot
maar verder afwachten.
Dat wachten duurde niet zo heel
lang, want na een kwartiertje kwam
de dokter moeder opzoeken.
„Zo mevrouwtje, ai iets beter?", be
gon de dokter.
„Toe dokter, kijkt u eerst even
Bobbie, die heeft een vishaakje in zijn
tongetje."
De dokter ging en moeder zuchtte
van verlichting. Nu zou het arme dier
tje gauw van z'n pijn verlost zijn.
Even later stapte de dokter weer
binnen.
„Endoktor?"
„Nou mevrouw, Bobbie had zelf het
haakje er al uitgepeuterd. Als
nu nog eens gebeurt, ik bedoel ook
met de kinderen, duwt U dan 't haak
je verder door en knip het weerhaak-
je er af, dan kimt U zonder pijn het
haakje weer terugduwen."
„Ik zal 't onthouden, dokter, en
dank U wel."
's Middags aan tafel moest Ger alles
in geuren en kleuren vertellen. Anne-
mieke huilde er haast van, toen ze
van het bloed hoorde, maar vader was
boos.
,,'s Is jullie schuld, jongens. Beter
je visspullen opbergen."
„Ik doe 't altijd", riep Hein.
„Nietes."
„Welles", ging 't tussen de jongens,
tot vader zei: „Nu is 't uit. 't Is ge
beurd en een goede les voor jullie."
Bobbie zal wel gauw beter zijn. Een
tong geneest vlug. En zo was het ook.
CORRESPONDENTIE
Hier komen eerst nog enige kinde
ren, die iets willen vertellen over
hun leventje.
Heieen Hendriks, Leiden
MIJN LEVENTJE
Ik ben geboren 15 mei 1958. 't Was
op een vrijdag, 's morgens om 10 uur.
en het gebeurde in het ziekenhuis.
Toen ik wat groter was en in de
kinderstoel kon zitten, zette mijn moe
der me voor het raam om uit te kij
ken naar mijn zus Francisca, tot ze uit
school kwam. Met mijn vierde jaar
mocht ik naar de kleuterschool. Daar
kwam ik bij juffrouw Kras. Dat was
een aardige juf. Toen het jaar om
was, kwam ik bij juffrouw v. d. Fluit,
die al een beetje streng was. Ik werd
al gauw zes jaar en ik mocht naar de
grote school, naar juffrouw v. Velsen,
een heel aardige juffrouw. In de twee
de klas kwam ik bij juffrouw Chorus
en nu zit ik in de derde bij juffrouw
De Leeuw. Ik ging daar helemaal ach
teraan zitten, naast Suzan, en daar zat
ik fijn bij de parkietjes. Een jongen
mocht ze voeren. We hebben heel dik
wijls zangles en dat vind ik fijn.
Elsje v. d. Meel, Lieden
MIJN EIGEN LEVENTJE
Ik ben geboren op 31 mei 1958 in
Leiden. Wij woonden toen nog bij opa
en oma. Als we gingen wandelen, gin
gen we altijd naar de Leidse Hout,
daar was het zo leuk. We namen dan
brood mee voor de herten en de eend
jes. Er waren daar ook kalkoenen,
kippen en konijntjes. Op een keer
stond ik bij het hek een appeltje te
eten, toen kwam er een kalkoen en
pikte zo mijn appeltje uit mijn hand
en liep toen hard weg. Ik waj erg ge
schrokken en begon te huilen; ik wil
de mijn appeltje terug. „Dat gaat niet
meer", zei mama, en toen kreeg ik
een ijsje voor de schrik. Als wij later
r eens naar de Leidse Hout gingen
bleef ik een eindje van het hek af
staan, want ik vond het toch wel een
beetje griezelig. Nu gaan we er bijna
nooit meer heen, we wonen er te ver
i af.
k ben nu 's zaterdagsmiddags op
zwemles en dat is erg leuk. Ik mag al
het derde bad en een enkel keertje
ook al in het diep. Dan mag ik er van
de badmeester zo inspringen. Ik doe
goed mijn best, want ik wil mijn di
ploma halen.
Nu zit ik in de derde klas by juf
frouw De Leeuw, een heel aardige juf
frouw. We krygen ook al Geschiede
nis, dat is pas fijn, je hoort dan van
alles wat er vroeger gebeurd is. We
krijgen ook al huiswerk mee, de ene
dag rekenen en de andere dag taal.
Paul Belt, Leiden
MIJN LEVENTJE
Mijn naam is Paul. Ik ben geboren
in Wassenaar op donderdag 2 mei des
avonds om half acht. Met mijn eerste
verjaardag kreeg ik een taart met één
kaarsje. Mijn opa had die taart ge
bakken. Ook kreeg ik een mooie feest
hoed op met slingers. Dat was leuk.
Ik kon zitten en lopen toen ik ander
half jaar was.
Toen ik wat groter was, mocht ik
dikwijls mee naar Amsterdam. Een
keer gingen we naar de dierentuin.
Wat heb ik daar vele dieren gezien.
Ik schrok er opeens van een nijlpaard,
die zyn bek open deed. Bij de Artis
is ook een aqaurium, heel interessant.
Ook zijn we een keer naar Schiphol
geweest en ook hebben we een avond
vaart gemaakt door de grachten
Amsterdam.
Met mijn vierde jaar ging ik naar
de kleuterschool. Daar heb ik het heel
fijn gehad. Daar heb ik meegemaakt
dat er een juffrouw ging trouwen. Dat
was me een feest. We hadden slin
gers geknipt en een grote boog, ver
sierd met bloemen, gemaakt.
In de eerste klas deed ik mijn eerste
H. Communie. Het was een heel groot
feest. Nu zit ik in de derde klas bij
een heel lieve juffrouw. Ik mag voor
de vogels zorgen. Dat doe ik heel
graag.
Marja Flerig, Leiden
WAT DOEN WE ALS ER SNEEUW
LIGT
's Morgens vroeg stonden Hans
Elsje op. Hans keek uit het raam
zag dat het gesneeuwd had. Hij riep
Elsje en zij zag het ook. Ze gingen
naar beneden en zeiden het tegen moe
der.
„Moeder mogen we sleeën?"
„Goed, maar eerst rustig eten."
„Mam, ligt de slee op zolder?"
„Ja, Hans, ga hem maar halen."
„Dan ga ik terwijl mijn vriendinne
tje halen en ik vraag of ze mee
sleeën", zei Elsje. „Waar gaan
sleeën?"
„Dat weet ik nog niet."
Toen Hans met de slee beneden
kwam, was Els er al met haar vrien
dinnetje en ze gingen sleeën. Wat ging
dat fijn, de berg af.
Na een poos gingen ze een glijbaan
maken en weer later gingen ze schaat
sen. Hans kon er nog niet veel van er
nam een stoel mee.
Tegen vier uur hielden ze er me«
op en gingen thuis een kop chocolade
melk drinken. Daar werden ze lekker
warm van. Nu gingen ze bij het huis
een sneeuwman maken. Hij kreeg een
oude hoed van vader op en een oude
pijp in z'n mond. Elsje gaf hem nog de
bezem in de hand.
Nu gingen ze een hele berg sneeuw
ballen maken en toen deden ze: wie
het eerst de hoed afgooide. Dat
Hans.
Daar riep moeder dat ze moesten
komen eten. Elsje bracht haar vrien
dinnetje even naar huis. Na het eten
het uitkleden en naar bed.
i Schagen, Leiden.
IN DE SNEEUW
Het had gesneeuwd. Met mijn broer
tjes ging ik een sneeuwpop maken.
Mijn kleinste broertje zou de sneeuw
gaan halen. Hij bracht bergen sneeuw
mee, dus wij waren gauw klaar. Toen
de pop klaar was ging ik even naar
binnen om een oude hoed, een pijp en
een bezem te halen. Na een uurtje
werken was alles gedaan, maar toen
kwam moeder ons roepen, het was half
één en we moesten eten.
Na het eten gingen we schaatsen.
Mijn kleine broertje viel dikwijls, maar
hij stond steeds weer lachend op. We
hadden een hele poos geoefend en we
gingen een wedstrijd houden, wie er
het eerst aan het eind was. Mijn klei
ne broertje had het warempel gewon
nen. Ik was drie keer gevallen en mijn
andere broertje vier keer.
Moeder stond ons weer op te wach
ten, omdat we naar huis moesten ko
men. We kleedden ons uit, wasten ons
en toen lekker eten. Daarna mochten
we even televisie kijken en dan naar
bed. Gauw lekker slapen.
Johnnie Driesen, Leiden
EEN VAKANTIEDAG
De schoolbel ging. Alle kinderen
holden naar huis. 't Was vakantie. Er
waren ook kinderen, die met de juf
frouw mee liepen, maar ik holde met
mijn rapport naar huis. Dit moest ik
eerst aan mijn moeder laten zien.
Daarna ging ik er mee naar mijn oma
en opa en toen weer naar huis. Onder
weg kwam ik mijn vriendjes al tegen,
om te gaan spelen. We gingen cow-
boytje spelen. Een paar andere jon
gens en ik waren de rovers. We gin
gen naar het veld. De rovers verscho
len zich in het riet. De cowboys moes
ten ons aanvallen, maar wij versloe
gen de comboys. De rovers hadden ge
wonnen. We hielden er mee op en
gingen hardlopertje spelen. Ik moest
tegen Jan lopen. Ik won het. Frans
moest tegen Wim, maar ik kon van
te voren al vertellen, dat Wim het
zou winnen. Hij loopt maar niet hard!!
Het was etenstijd en we spraken af
om morgen om 9 uur bij Wimmie voor
de deur te wachten. Dat gebeurde.
Toen we er allemaal waren, spraken
we af een gevecht met klei te hou
den op het veld. Er gingen nog meer
jongens mee, de halve straat. Wij gin
gen vechten tegen de Boshuizerlaan.
Wij zochten dekking achter een berg
klei, de andere jongens hadden geen
dekking. Wij wonnen.
Dag kinders. Volgende week weer
verder.
TANTE JO en OOM TOON.
f/fi 0*
fig-
Je weet wel: zo'n soort pop, die je
dikwijls vóór in auto's ziet hangen.
Daar zijn heus mensen, die daar ge
luk van verwachten en die daarom
niet gauw van huis gaan, voordat de
maskotte op haar plaatsje hangt of ligt.
Neen, dan houd ik 't liever met een
medaille van Christoffel. die de be
schermheilige van de reizigers is. Dit
als woordje vooraf.
Wanneer wij nu een maskotte gaan
maken, dan wordt die pl.m. 'n halve
meter lang. Het lijf bestaat uit een
klein vierhoekig met watten gevulde
kussen. Knip een stuk stof van 10 bij
26 cm, leg het dubbel en naai het langs
de lange zijde tot een zak aaneen, keer
die dan binnenstebuiten, vul hem ver
volgens met watten en naai hem van
boven overhands dicht.
Armen en benen worden gemaakt
uit twee stukken waslijn, één van 120
en één van 160 cm lengte, leg ieder
stuk dubbel en omwikkel de plaats
van samenvoeging met naaizijde (fig.
2). Heb je een ceintuur van 'n oude
gebreide jurk, dan kun je die voor de
armen en de kousen gebruiken. Zo
niet, dan moet je daarvoor twee lange
stofpijpen naaien. Voor de benen moe
ten deze buizen 67 cm lang zijn en
WELKE SCHILDER?
Hij is wereldberoemd
en jullie kennen hem
beslist, zeker als je wel
eens een schilderij en-
museum bezocht hebt.
Kun je je zijn naam
niet meer te binnen
roepen, probeer dan
maar eens de letters,
die 't hoofd van de
schilder vervangen, in
de juiste volgorde te
plaatsen Begin
met een P.
voor de armen en hals 56 cm. Voor de
benen moet de breedte zo genomen
worden, dat de dubbel gelegde was
lijn er nog vrij gemakkelijk doorheen
kan schuiven. Schuif daarby de plaats
van samenvoeging zover naar binnen,
dat ze niet te zien is. Leg bandjes om
polsen en enkels. Naai de benen (fig.
3) aan de pop vast.
Leg nu 't andere stuk waslyn dub
bel en omwikkel de hals van de pop
tot pl.m. 1 cm onder de knik. Naai
't bovenste deel van de armen aan de
hoeken van de schouders vast. Naai
vervolgens een kleedje zonder armen
uit stof. Men neemt daarvoor b.v. de
korte arm van een oude zomerpullover,
trekt 't jurkje aan en rimpelt (plooit)
't aan de hals.
't Kopje wordt als volgt gemaakt:
Trek op karton een cirkel van 12 cm
middellijn, wikkel er een dunne strook
watten omheen. Knip ook een cirkel uit
rode of houtkleurige stof, b.v. uit 'n
oude onderjurk. Leg 't kopje van de
pop op dit rondje, trek een kronkel-
draad (uitgerafeld) door de stofrand.
trek vervolgens de draad aan en leg
een knoop in de einden, zodat alle
vrouwen op de ene kant de rug
zijde komen te liggen.
De haren van de pop zijn van wol.
Snijd een stuk korton uit, dat zo breed
moet zijn als de lengte van 't haar
van schedel tot 't uiteinde. Wikkel
daarna wol om 't karton en maak een
kwast; omwikkel 't luchtig losjes).
Naai nog enkele draden als ponnie
vast. Bevestig de kwast zo. dat de
knoop op "t hoofdje van de pop komt
te liggen en naai 't haar met enkele
steken vast.
Plak nu ogen van viltlapjes op, als
mede neus en mond.
De pop is eigenlijk gedacht be
doeld) als wandversiering voor 'n
meisjeskamer. Wil je ze evenwel zit
tend gebruiken, dan moet 't kopje met
3 of 4 pijpreinigers gesteund worden,
die (zie fig. 4) onder 't haar en 't
kleedje vastgenaaid worden.
Waarmee te „ka
pitein" Bulier
hier doende?
Jazz in
Roomburgkantine
JAZZLIEFHEBBERS uit Lelden en
omgeving kunnen vanavond hun
hart weer ophalen! Jazzsociëtelt „Folk
Beat 14" organiseert Immers weer 'n
bijeenkomst In de Roomburgkantine,
waar Loosdrechtwlnnaars Joop van
Enkhuizen en zijn kwartet optreden.
Na afloop: jamsessions!
OUD-MINJONLID ANNE
Donderdagavond heb Je in ons blad
kunnen lezen, dat Anne van Egmond
incidenteel als omroepster van hel
KRO-televisleprogramma gaat funge
ren. Deze medewerkster aan de radio
programma's „Sjook", „PM" en „Vlie
gende schijven" deed overigens haar
eerste ervaring op in Lelden, waar
de nu negentienjarige op haar vijftien
de lid werd van de Minjon-afdeling.
weten beter de weg in Duitsland
dan in Leiden-Noord
In een nieuwe samenstelling
komen ze de laatste weken
over het voetlicht van „dans-
paleisjes" in eigen stad of
Duitsland. The Fellows, ze be
staan uit rhythmgitarist en
zanger Joh. Steenbergen (20),
drummer (neef) Ben Steen
bergen (18), sologitarist Jan
Zwaan (20) en basgitarist
Dick Key (19).
20
eigen
composities
jyjANAGER A. STEENBERGENS
zoon Johan, dienstplichtig miU-
tair, heeft ln de loop van het zesjarig
bestaan van de groep al 13 compo
sities het licht doen zien. Ben wilde
niet onderdoen voor neef Johan en
schreef er inmiddels ook twee. Zit dus
allemaal wel in de familie. Maar ja,
hoe kan het ook anders, als, zoals ge
schreven, Johans vader, vroeger ook
artiest, manager en Bens papa de
fanclub adviseert bij de samenstelling
van het cluborgaan?!
Bandopname
In Duitsland kregen The FeUows
een aanbod van „Hansa" uit Berlyn,
om een plaat uit te brengen. Ging
niet door daar, maar wél werd een
bandje gestuurd naar Heemstede*
Boveniastudlo voor een (eventueel
uit te brengen) singletje bij Negram
Delta. A-kant: „Monique", een slow
nummer, dat ls opgedragen aan Jo
han Steenbergens Duitse verloofde
(officieel met Kerstmis!).
Oberhausen
TER GELEGENHEID van het dit
jaar gehouden filmfestival in
Oberhausen hebben The Fellows én
Shirley (Zwerus) de Nederlandse lich
te muziek-eer hoog gehouden tijdens 'n
feestelijke slotavond. „Er is daar een
filmpje gemaakt van het optreden van
de jongens", aldus manager A. Steen
bergen (52), die er niet weinig trots
op gaat, dat dit filmpje bestemd was
voor vertoning ln Rusland. Zoals in de
kop al staat weten The Fellows heel
goed de weg b(j onze oosterburen.
„Van lieverlee heb lk daar contacten
gelegd", gaat de Fellows-manager
voort. „Die Ruhrzeitung bijvoorbeeld
organiseert veel avondjes. Daar vloei
den weer andere contacten uit voort.
Er kwam op een gegeven moment
zelfs een aanbod voor een zeereisje!
Da's natuurlijk heel mooi, maar wat
moet je, met twee militairen? Kijk,
daar kun je wél aan denken, wanneer
je professional bent". Dat zit er. vol
gens hem, wèl in. wanneer Johan en
Jan zyn afgezwaaid.
Fans
FANCLUB VAN DE
GROND
HET ZIET ER NAAR UIT, dat de
fanclub van de Zoeterwoudse
bent- en rhythm and blues-groep „The
Shoes" met ingang van 1 januari van
start gaat wat ontplooiing van haar
activiteiten betreft. De groep zélf
hoopt donderdagavond aanstaande in
elk geval het voor hen zo succesvol
verlopen jaar met een geweldig resul
taat te beëindigen. „The Shoes" zyn
nameiyk uitgenodigd om in het Sche-
veningse Casino op te treden met vele
beatgroepen ter gelegenheid van het
Grand Gala du Teenager.
JOOP ST0KKERMANS'
NACHTMUSIK
De in Leiden geboren pianist en
componist Joop Stokkermans zal
woensdagavond in een AVRO-tv-pro-
gramma „Elne kleine Nachtmuslk" de
schijnwerpers op zich gericht zien.
Zoals bekend is Joop Stokkermans,
thans woonachtig in Lisse, de laatste
tyd ook doende om met Cees van Oyen
het cabaretprogramma „Lach 's in de
spiegel" in de avonduren op de plan
ken te zetten.
ZINGENDE NOORDWIJKSE FAMILIE
OP KRO TV-SCHERM
Vanavond kun je de familie Korte-
kaas aan het (zang)werk zien in het
KRO-televiesieprogramma „Het gul
den schot". Het gezin kwam destijds
in de publiciteit, toen het de „Do-re-
mi'-wedstryd, georganiseerd ter gele
genheid van de vaderlandse première
van de verfilmde „Sound of Music",
won en daarmee een trip naar Oosten
rijk. Zoals we al meldden, heeft de
Noordwljkse familie onlangs een lang-
speler volgezongen met kerstliederen.
Op bijgaande foto: Clementine Kor-
tekaas. een lid uit "het Noordwijkse
gezin, dat via studie nog wat hogerop
wil ln de (zang)wereld.
KERSTLIEDEREN
VAN MARGIE
Margie Ball, tegenwoordig geeoacli-
ed door Herman Stok en Kees van
Maasdam, heeft pen paar weken ge
leden in Rome wat opnamen ge
maakt voor de grammofoon. Wan
neer de plaat op de markt komt, is
nog niet bekend! Wél, dat de Voor-
schotense, nu „prof", zal deelnemen
aan het San Remo Songfestival.
Dinsdagavond Is ze In de Grote Kerk
ln Den Haag van de party om er
medewerking te verlenen aan
„Kerstzang voor en met ledereen",
waar ook The Four Sounds present
zullen zyn.
Beat staat nog steeds
hoog genoteerd by deze
Fellows, die zes Jaar ge
leden van start gingen
als. cabaretgroep. Om
schakelen naar rhythm
and blues wordt natuur-
ïyk niet uit het oog ver
loren. Maar: „Bouwen
aan een eigen repertoire,
dat moet iedere groep
voor ogen staan. Probe
ren The FeUows dan
ook!" Ben je natuurlijk
wel verplicht aan de
kleine 800 leden van de
fanclub, die van alles en
nog wat organiseert, mèt
ballpoints, sleutelhangers
en fanblad. Oudste lid:
vyfenzeventig; jongste:
negen jaar! Op 15 janu
ari wordt er weer een
fanavond georganiseerd.
Een van de weinige.
want: „Er is in Leiden
weinig ruimte, om je ac
tiviteiten te ontplooien!"
JCn Is^het dap een won
der, dat The Fellows niet
zo héél vaak op eigen bodem hun eigen
beat vertolken. En wat ook nog
even gezegd mag worden: zieken en
militairen krygen hun gage bij The
FeUows. Dat staat in het reglement.
—O—O—O—
Carola terug uit
onherbergzaamheid
Achttienjarige Carola M. Burger
hout uit Wassenaar is weer thuis!
Zij is twee maanden getrokken
door onherbergzame streken van
Pakistan, Nepal en Noord-India.
Tezamen met Himalaya-beklim-
mer Jan Boon, de Nederlander
die sedert geruime tijd in Oos
tenrijkse toeristenstadje Kitzbü-
hel woonachtig is. Carola, die een
dagboek bijhield van haar bele
venissen, maakte in India ook
wat nader kennis met de sitar,
een gitaar die de Beatles ook al
eens gebruikten voor een plaat
opname. Ze is er inmiddels in
geslaagd de alleenverkoop van
dit instrument voor Nederland in
i* wicht U slepen.
MOOIE BENEN.
Betty Bodt (22) kan zich er op be
roemen een van de draagsters van
de mooiste benen van Australië te
zyn! Ten minste, dat is gebleken in
Melbourne, waar Miss Mooie Benen
moest worden gekozen en de oud-
Leidse tot de finale doordrong.
PLAAT VAN
PETER DE JONG
Dezer dagen komt op de markt
de tweede single van zanger Pe
ter de Jong en gitarist Donald
ten Hooven. Een paar weken ge
leden hebben zij deze op een
avond van half acht tot half elf
ingezongen, zoals dat dan in vak
termen heet. De arangementen
van de liedjes (tekst: Peter; mu
ziek Donald) werden vervaar
digd door Ger van Leeuwen.
Bloem van een bloem" en „Meis
jes bij de vleet" werden, zoals wij
in Ook Voor Jou berichtten, al
eerder door Philips op de gevoe
lige schijf vastgelegd, na het suc
ces van Voorschotense Peter en
Leidse Donald op het songfesti
val van de gereformeerde jeugd
verenigingen in de Haagse Hout-
rusthal.
