Anatevka Troetelkind vanPaul Kijzer met alle golderooys en girls SCHLEMIELIGE MELKBOER HAALT MUSICAL UIT VADERLANDSE SLOP DE LETDSE COURANT PAGINA 9 JENNY AREAN LOÜ1SE RETTICH MANFRED DE GRAAF D1NY DB NEEF De man achter de monstermusical Anatevka: Amsterdammer Paul Kijzer, theaterdirecteur, filmverhuurder, geldschieter en-gros, slim manoeuvrerend producent. Zijn vierkant hoofd, van opticienswege sober gepavoiseerd met donker brilmontuur, gaat zonder veel vijven en zessen over in een gulzig geboetseerde tors, die omspannen wordt door een hagelwit over hemd met daarop krullend geborduurd de ini tialen P.K. Zijn lippen produceren onder het spreken onophoudelijk kleine puffende gelui den, waarvan de herkomst onduidelijk is. Het kan gewoon kortademigheid zijn, maar het is ook zeer wel mogelijk, dat Kijzer op deze wijze zijn liefde voor de oude stoomtractie belijdt. Anatevka, dat als Fiddler on the roof zijn 112e week op Broadway is ingegaan, heeft al 500.000 vaderlandse guldens opgeslorpt, voor dat het doek op 21 december in het Amster damse Carré-theater gehaald wordt. Kijzer pro duceert dit bedrag met smaak uit zijn ijzersterk geheugen en laat er vervolgens geen twijfel aan bestaan, dat hij het fenomeen musical nog BVDB ROOYMANB TABB BAS steeds een veilige belegging voor zijn en ander mans spaarcenten vindt. Nadat ex-voetballer, barkeeper en zanger Hans Boskamp hem vorig jaar op het spoor had gezet van Sholom Aleichems getoonzet schlemielenverhaal over de Joodse melkboer Tevje, is hij onmiddellijk naar New-York gezeild om de gouden theater koe in het Imperial-theater te keuren. Hij was gelijk kapot van de show, die door producer Joseph Stein en meester-choreograaf Jerome Robbins met uitgekookt vakmanschap is ver vaardigd. Tronend achter zijn pompeus managers- bureau zegt hfl: „De meeste shows, die je ziet, hebben aanwijsbare fouten. Soms is de choreografie goed en deugen de decors niet, een andere keer zie je een kei van een hoofdrolspeler, die omringd is door tweederangskneusjes. In Fiddler on the roof klopt echter alles. Het is In z\jn totaliteit een knap, indrukwekkend werk stuk zonder één zwakke plek. De muziek ligt goed ln het gehoor, de sound is uit gekookt. De enscenering is kleurrijk en vol fantasie. Moet je je voorstellen, dat bijna alle spelers versleten kleren dragen. Het verhaal speelt immers in een armelijk dorpje in het tsaristische Rusland, maar Patricia Zipprodt heeft niettemin kans gezien er een feest van te maken. Sinds Ik Fiddler on the roof gezien heb, heeft het me niet meer losgelaten". Paul Kijzer, Btug dromend van een herhaling van het My Fair Ladysuccea, waar hij indertijd ook een dikke vinger in de ehowpap had, is nauwelijks onder de indruk van de mislukte musicals in de lage landen. Sussend zegt hij: „De pers heeft die dingen veel te veel opgeblazen en de goeie produkties nauwelijks aan bod laten komen. Ik geef toe: Oliver is een geweldige flop geworden, maar dat zat erin. Dickens zegt de gemiddelde Nederlander geen bliksem en zijn verhalen zijn veel te Engels. Ik heb er dan ook geen moment over gepeinsd om er één cent in te steken. Het was gewoon een verloren zaak. Toen ik die grijze decors zag en dat mistige licht, heb ik alleen gedacht: geen mens gaat daar voor zijn lol naar zitten kijken. Dat is geen avondje uit meer, dat is een massaal condoléance- bezoek. Met Sound of Music lagen dc kaarten weer anders. De jongens, die daar aan begonnen zijn, hebben ook een smak geld verloren, maar dat lag niet aan de show. In Londen liep ie al maanden, in New- York was het een kraker, maar in Neder land kozen ze de verkeerde hoofdrolspe ler. schnabbelaars Het produceren van een musical nu eenmaal precisiewerk, waarbij niks aan het toeval mag overlaten, moet ook niet denken, dat je met musical voor een dubbeltje op de eer rij kunt zitten. Ik heb een eigen atel uit de grond gestampt voor de dec< want ik wilde het risico niet lopen, ik als één van de vele klanten bij bestaande zaak stuk zou lopen. Ik kleurendia's laten maken van de A rikaanse Fiddler on the rodf en aa hand daarvan zijn de decors van Aronson nageschilderd. Ik wil p dezelfde enscenering als in New£' dezelfde kostuums, dezelfde beliP' dezelfde regie. Ik heb Hugo de,, een orkest laten samenstellen, uitsluitend topmusici zitten. Sti Jk stuk kunnen ze een solo spelen. heb niks aan een handjevol s'ï laars in de bak. Op dezelfde ml ik gezocht naar acteurs en ac 'dat heb geprobeerd om het beste beschikbaar is, voor mijn sho j resseren. Lex Goudsmit spe_. van Tevje. Hij is een door™"" theaterman, die ln zijn leven aangepakt. In de dertiger ja^„ als één van de vier „VocaL de hele wereld. Hij heeft ge* grote music-halls in Parijs r Hij heeft operettewerk gec gespeeld. Hij was Adam l U van Shakespeare goldeivys Op het laatste mj gelukt om Enny werken van de ton p belantrrilke speelt naast Gou< vrouwelijke hooff" we,, k -thrre maar ik wist a/ tasle alle goldq ,e° 'n de Draktiik stf keer je kop. al ik nu de 's,1Jst beklJk' besrlip ïtÏL h' allemaal gelukt is. Ik heh Imnv in ""H" tr0ep' Diny it s®", Manfred de Heystec- Ik had ook •cohtracteerti voor de ff. Helaas is hij vorige week ziek üen' Zijn plaats is nU wees ziex fabe B A1 Boskamp SiïSÏÏSgaat hy nu de rabbyn iijcug nersilings neemt de dIaloog_ re^Ün 7 rekening, Emile Lopez de Nederlandse de Neef, Ron Graaf Johan Boski dat Als je gelooft in je pro- r voor honderd procent 'nt, dat je met een show in :t, mogen de kosten nooit zijn. Ik heb de resultaten trouwens als betrouwbare tieken uit op. Verzaligd citeert hij dc cijfers, stralend stelt htj vast, dat Fiddler on the roof het succes van My Fair Lady inmiddels in de schaduw heeft gezet. Hij zegt: ,J)eze show loopt nou voor het derde jaar op Broadway, in een theater met llfSO plaatsen. Als je een kaartje wilt hebben, moet je vijf maanden van tevoren in de rij gaan staan. Zelfs de staanplaatsen zijn weken tevoren uitverkocht. Moet je de aantallen horen; dan blijf je lachen. Tot nog toe hebben één miljoen driehonderd zestig duizend mensen de musical gezien en die hebben 9,244 miljoen dollar in het laadje gebracht. In Detroit, waar een tweede groep Fiddler speelt, zijn tot nog toe 477,194 duizend mensen naar binnen gekomen. Die deden er met 2,5 miljoen dollar aan entreegelden nog eens een extra-schep bovenop. Dat zijn toch wel bedragen, waar je even stil van wordt." gouden knikkers Paul Kijzer neemt nu glimlachend één minuut stilte in acht om z\jn kolossale triomf bij voorbaat te herdenken. Hij weet bliksems goed, dat de showbusiness een keiharde jungle is, maar het is hem ook bekend, dat de doordouwer, die het hardts brult, ongeschonden uit het oer woud te voorschijn komt. Hij heeft sinds jaren een eigen kantoor in New-York en in de wekelijkse showbijbel Variety wordt zijn naam met eerbied genoemd: Paul Kijzer uit Holland is een begrip in de kleine kring van zakenkoningen, die Heystee. Jan Teulings neemt de dialoog- de avondvullende glim- of schaterlach tegen de hoogste prijzen slijten. Enter tainment is al lang geen vriendelijk liefdewerk oud papier meer, maar een strijd op leven en dood met als inzet de gouden knikkers. „Showbusiness in Amerika," zegt Kijzer, „is een kwestie van speculatie. Zolang de bookmakers wat in een artiest zien, is zijn plaats op Broadway verzekerd. Zakt zijn koers, dan moet hij opdonderen. Dat is een harde wet. In Amerika is het ook ondenkbaar, dat je succes kunt hebben zonder een door gewinterde producer achter je. In Neder land haalt een artiest één mlniatuur- succesje voor de televisie en dan is hij gelijk over het paard getild. Hij heeft nie mand nodig, hij kan het alleen wel. Nou vergeet het rustig, want kardinaal sinds mei 1965 door producer Kijzer en zijn staf koortsachtig gewerkt is. zelfs de sterren als Sammy Davis, Bob Hope, Danny Kaye en Mariene Dietrich erkennen achteraf, dat ze een groot deel van hun populariteit te danken hebben aan het talent van Joseph Stein. Hij is ook de man, die Fiddler on the roof van de grond heeft getild. Htj is een geniale vent, die van alles goud maakt. Hij is begonnen als sociaal werker in een psy chiatrische inrichting en sprong van daar naar de radio. Alles, waar hij aan begint, lukt automatisch." don ouichotte In de drup van Steins wereldtriomf mikt Paul Kijzer nu op een geheid vaderlands succes voor z\jn troetelkind Anatevka. Hij heeft daarnaast alweer twee nieuwe pjjlen op zijn boog ge spannen: voor Nederland, Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk heeft hij de rechten verworven van een splinter nieuwe musical „De man van la Man- cha", het muzikaal levensverhaal van Don Quichotte, waarin hij de hoofdrol voorlopig gereserveerd heeft voor Guus Hermus. Daarnaast ligt in zijn kluis het •ontract voor „The owl and the pussy cat", die hij ook in Nederland wil uit brengen. „Het ongesubsidieerde theater," zegt li ij bezwerend, „heeft in deze tijd ge weldige kansen, maar je moet wel met spectaculaire stunts komen. Het mengel werk zien ze wel op de televisie, maar oor een grote show, een overweldigend ijkspel, dat stomweg niet in de I. ri.wiekast pust, willen ze graag de trant op. Als Anatevka slaagt, dan lorceer ik gelijk een doorbraak. Het is nu nog heidens moeilijk om grote acteurs >e interesseren voor een show met een ijokelement, maar als ze zien. dat je 'wee, drie jaar draait, hangen ze gelijk bij me aan de bel. Dut voorspel ik je. Ze zijn dat gesubsidieerde reizen in groepsverband al lang ben, ze willen nuu ook wel eens naar de sterren reiken. Om te bewijzen, dat ik een mislukking van Anatevka uitgesloten acht, kan ik je vertellen, dat ik nou al het Circus theater in Scheveningen heb afgehuurd voor de periode van 15 juli tot 15 sep tember 1967. Noem dat maar geen lef. donder één spat reclame, zonder één idvertentie, zijn er nu al 9.000 kaarten /erkocht. Voor de Nederlandse Anatevka wordt dezelfde enscenering gebruikt, die één van de succesvolle pijlers was en is voor de Amerikaanse oer-produktie. De decors zijn gemaakt aan de hand van klerendia's van de oorspronkelijke to neelaankleding, de rituele Joodse gebruiksvoorwerpen zijn speciaal voor de Nederlandse versie gemaakt in Jeruzalem. We zullen wel eens zien, of de musical in Nederland een doodge boren kind is. Als dat zo is, wil ik toch graag de vader zijn". Jenny Arean (links) en Diana Dobbélman spelen de dochters Tevje. Het is een geweldige show", zeggen te, „als die het niet doet, hoeven te het ook nooit meer met een andere musioal van melkboer in Nederland te proberen",

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 9