ROY SAWH Zwarte hond ga naar huis Lammmm Noord-Korea schiet over bestandslijn FAMILIE KENNEDY BEWAART FOTO'S MOORDAANSLAG Waar gisteren Johnson stond Provo's op zoek naar zuiverder samenleving Chefarine 4 Rozebotteljam ZWAARDEMAKER UW iSlijterheeft] ze ook! Kosters willen vrije zondagen Het regende cruzeiros namens 1 miljoen kleurlingen op stijfselkist in Londens Hyde Park NVV in geweer tegen bankiersvere nitiing WOENSDAG 2 NOVEMBER 1966 DE LEZDSE COURANT PAGINA T TOKIO (Reuter) Noordkoreaanse soldaten hebben vandaag ten zuiden van de gedemilitariseerde zone tussen Noord- en Zuid-Korea zes Amerikaanse en één Zuidkoreaanse militairen gedood, zo heeft het V.N.-commando in Tokio bekend gemaakt. Sinds de wapenstilstand van 1953 zijn dergelijke botsingen tussen patrouilles sporadisch voorgekomen. Aan de bestandslijn staan 600.000 Zuid koreaanse en 50.000 Amerikaanse militairen tegenover 430.000 Noordkoreanen. Aan beide kanten van de bestandslijn liggen bufferzones van twee kilometer breedte; geen van beide partijen mag deze overschrijden. Ben bij de overval gewonde Ameri kaanse militair zei dat de aanvallers Noordkoreaanse uniformen droegen; ter plaatse werden granaathulzen van com munistische afkomst gevonden. In de verklaring wordt gezegd dat het V.N.- commando wil dat de militaire wapen- t'ilstandscommissie deze zaak direct op neemt met de communistische zijde. Het hoofdkwartier van deze commissie is in Panmoendjon, waar destijds de wapen- gtilstandsonderhandelingen zijn gehou den. Een Amerikaanse woordvoerder zei dat AMSTERDAM (ANP) „De voor keur voor de witte kleur door de provo's is onder andere een symptoom van het verlangen naar een andere, betere, en zuiverder wereld, waarin het leven zich rijker kan ontplooien dan In de tegen woordige. Er leeft bij velen een sterk onbehagen over de wereld zoals zij Is". Dit zei oud-hoogleraar in de theologie, aan de rijksuniversiteit te Groningen, prof. dr. H. de Vos, die sprak over de mens van nu en morgen op de in Am sterdam gehouden jaarvergadering van de raad voor de zaken van kerk en school van de Ned. Hervormde Kerk. Vele jongeren verzetten zich innerlijk en misschien maar ten dele bewust te gen een letterlijk en figuurlijk vervuil de wereld. Zij haten een wereld, waarin alles gereglementeerd wordt, waarin de mens een nummer op de pons kaart van de almachtige bureaucratie wordt, waarin anonieme machten het gebeuren beheersen, waarin alles tot de recreatie toe, met dodelijke ernst be dreven wordt en waaruit het spel element verdreven is of althans meer en meer wordt. Zij walgen van de schijn heiligheid en huichelarij van de burger-! lijke wereld", zei prof. De Vos. Als keerzijde van het gevoel van een zaamheid en vervreemding is er in on ze tijd, zo merkte de hoogleraar op, een hunkering naar gemeenschap, ook al uit die zich dan vaak in wat wonderlij ke vormen, bijvoorbeeld nozemgroepen en provokelders. Men wil met gelijkge zinden samenzijn en liefst in een vast verblijf. Ook in dit laatste uit zich een diep menselijk verlangen. De mens moet ergens wonen en een thuis hebben" dus prof. De Vos. Sprekershoek Gistermiddag hebben de provo's bert Stolk en Jasper Grootveld ten aanho- re van plm. vijftig man zeer offcieus de „speakerscorner" in het Vondelpark bij het Leidsebosje ingewijd. De Am sterdamse wethouder H. Verheij had kort geleden .gesuggereerd, dat de kop van het Vondelpark een goede plaats zou kunnen zijn voor openlichtdiscussies. De Inwijding had plaats zonder incidenten, wat een hoopvol teken lijkt. MINISTER LUNS: Britten overwegen spectaculaire stap naar EEG ROTTERDAM, (A.N.P.). Minister Luns heeft de indruk dat de Engelse rege ring op korte termijn een wat hij noemde „spectaculaire stap overweegt ten aanzien van de Europese Economische Gemeen - De bewindsman zei dit gisteravond op de Rotterdamse luchthaven Zestienhoven bij zijn terugkeer van een kort bezoek aan zijn Engelse ambtsgenoot George Brown. Minister Luns heeft maandagmid dag in Londen met zijn Engelse collega anderhalf uur lang van gedachten gewis seld over allerlei NATO-zaken. Tijdens een werkdiner maandagavond zijn uitvoe rig E.E.G. - aangelegenheden besproken. Brown wilde onze opvattingen weten over de te volgen tactiek", aldus minister Luns. (ADVERTENTIE) Belangrijke vooruitgang bij bestrijding van pijn en griep! V/er middelen in één tablet helpen *nel en doen wonderenI De kennis van pijnbestrijding is in de loop der jaren groter geworden. Er is vastgesteld waar en hoe pijn ontstaat en men heeft geleerd pijn te meten. Men heeft kans gezien de werking van een der oudste pijnbe- strijders door toevoeging van daar na ontdekte middelen belangrijk te versterken. Eén der bestanddelen is het betrouwbare maagmiddel Che- farox, dat een teveel aan maagzuur neutraliseert. De combinatie is ide aal om pijn of griep snel en doel treffend te bestrijden. de aanval gedaan werd op 30 km. van de gebieden die gisteren door president Johnson zijn bezocht, acht uur voordat deze uit Zuid-Korea vertrok. President Johnson is vanmorgen weer in de Ver enigde Staten teruggekeerd via een Aziatische tournee van 17 dagen ■(ADVERTENTIE) 48.000 kilometer door j UTRECHT (ANP) Het hoofdbe stuur van de protestants-christelijke vereniging van kosters in Nederland heeft in een open brief aan de kerkbe sturen z^jn verontrusting uitgesproken over het feit, dat na ruim 2,5 jaar nog 45 procent van de kerkbesturen van de plaatselijke gemeenten van de reforma torische Kerken in Nederland de alge mene richtlijnen en arbeidsovereenkomst voor kosters (ln volledige en niet-volle dige dienst) niet ln praktijk hebben ge bracht, ja zelfs volkomen hebben gene- De synoden hebben de wens uitgespro ken, dat de ontworpen rechtspositierege ling voor kosters in toepassing wordt ge bracht. Deze omvat een zesdaagse werk week met een arbeidstijd van 50 uur pei week, 4 vrije zondagen per jaar, 14 da gen vakantie en een jaarsalaris van 8400 gulden, alsook een pensioenregeling, ter wijl voor de kosters in niet-volledige dienst een uurloon van 3 gulden is vast gesteld. Nu wij leven in de tijd der begrotingen, aldus de vereniging van kosters, doen wij een zeer dringend beroep op de kerk besturen die in gebreke zijn gebleven, alsnog hun fout te herstellen, zodat de kosters in die gemeenten ook een mens- Niet gezien door commissie Warren WASHINGTON (UPI) Bewijsma teriaal dat de commissie-Warren bij zijn onderzoek' naar de moordaanslag op president John F. Kennedy nimmer gezien heeft, is door de familie van de vermoorde president in bewaring gege ven bij de nationale archieven, zo heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie dinsdag bekendgemaakt. Het eriaal bestaat uit foto's van de lijk schouwing op het lichaam van de pre sident. Het is voor het eersc dat het mi nisterie antwoord geeft op de vraag wat er met de foto's gebeurd Is. Deze foto's waaronder röntgenfoto's zijn nooit door de commissie-Warren aan een onderzoek onderworpen. Dit feit is in de vele publikaties, waarin kri tiek werd geleverd op het werk van de commissie en waarin de uitslag van het ondèrzoek scherp bekritiseerd werd, naar voren gehaald. Volgens het ministerie van Justitie heeft de familie Kennedy de foto's al leen voor strikt eigen gebruik in het ar chief laten opnemen. Het materiaal zal niet gepubliceerd worden zolang de kin deren van de ex-president nog leven. Naar wordt aangenomen werden de 14 röntgenfoto's 25 zwart-witnegatieven en 26 kleurenafdrukken tot nu toe door de geheime dienst bewaard. De geheime dienst verklaarde echter dat het mate riaal aan de commissie-Warren was over gedragen. Na het onderzoek van de com missie zei een woordvoerder van de ge heime dienst dat het bewijsmateriaal on der toezicht van door de familie Kennedy aangewezen particulieren was gesteld. Het ministerie van defensie deelde dat de fam. Kennedy is gevraagd de foto's bij het andere bewijsmateriaal te voegen. De fam. Kennedy heeft daar op haar voorwaarden laten weten, die inhouden dat alleen officiële bureaus van de federale regering de foto's mogen be kijken en dat na vijf jaar alleen medi sche deskundigen inzage kunnen krij gen om belangrijke redenen. Deze voorwaarden gelden gedurende 't leven van mevrouw Kennedy, de twee ouders van de overleden president, zijn- broers, zusters en twee kinderen. SAO PAULO. (Reuter) Tijdens een regenbui ln de Braziliaanse stad Sao Pau lo renden zakenlieden en winkelbedien den ln het centrum van de stad de straat op om letterlijk geld te vangen er kwam een wolk bankbiljetten van 100 tot 5.000 cruzeiros naar beneden. De meesten dachten dat dit wel vals geld zou zijn. Toen echter de kreet de ronde deed dat de briefjes echt waren, ontstond er een grote wanorde. Ieder probeerde, zelfs met omgekeerde paraplu's, zoveel mogelijk te bemachtigen. Men is er niet achter kunnen komen waar het geld van daan kwam, maar algemeen is men het er in Sao Paulo over eens dat de vangst de moeite waard was. 5.000 cruzeiros staan gelijk aan f 170. Verdachte schoot in de lach l>ij de officier DELFT Een 22-jarige jongeman, die er overigens al een maand of vijf gevan genisstraf had opzitten en nog een half jaar of daaromtrent te goed had. moest tussentijds ook nog terecht staan voor de Haagse politierechter in verband met een kwestie, die zich op 19 mei op de Gasthuislaan in Delft had afgespeeld Sa men met een vriend had hij daar een café bezocht. Toen het op betalen aan kwam bleken zij niet genoeg geld bij zich te hebben. ..We gingen er gauw vandoor, want ze sloegen ons van de ene hoek van het café naar de andere", zei verdachte. Dat „er vandoor gaan" was gebeurd met een auto. De jongelui werden daarbij achtervolgd door enkele oafébezoekers en ln de haast om weg te komen had ver dachte nog een aanrijding veroorzaakt. Hij was onder invloed van sterke drank. De officier van justitie eiste veertig gul den boete, benevens ontzegging der rijbe voegdheid gedurende een jaar. De laatste eis deed verdachte in de laoh schieten. In de gevangenis immers, waar hij nog lange tijd moest doorbrengen, zou hij de auto tooh niet kunnen gebruiken. De rech ter veroordeelde conform de eis. Ondernemingsraad staakt werkzaamheden VEEN ENDAAL (A.N.P.). De onder, nemingsraad van de Koninklijke Scheep jeswol Fabrieken in Veenendaal heeft besloten zijn werkzaamheden te staken. Na langdurige besprekingen kwam men tot deze stap, die een gevolg is van de wijze, waarop de directie de leden aan gaande het ontslag van twintig Marok kanen had ingelicht. De leden van de raad hadden het nieuws van de ontslagen uit de pers moeten vernemen. Men acht zich daardoor tekort gedaan en schouwt de directie niet langer als partner om mee te onderhandelen. De vakbonden werden vorige week reeds van de ontslagen op de hoogte gesteld. Tegenover leden van de ondernemings raad verklaarde de directie toen, dat er nog geen mededelingen konden worden gedaan over het vertrek van de Marok- DAG-IN-DAG-UIT—DAG-IN-DAG-UIT—DAG-IN-DAG-UIT—DAG-IN-DAG-UIT— Zachtaardige Roy Sawh zegt: .giet wordt hoog tijd, dat er een sprankje licht komt in het leven van de kleurlingendie in Engeland wonen. Het zijn er ruim 1 miljoenmannen en vrouwen uif India, Pakistan, Afrika, West-Indië, Ceylon: 250.000 leven in de ghetto's van Lotiden, East EndBrixton, Nottingham Gate. Ze barstten van de idealen, toen ze hierheen kwamen, ze hadden zonder uitzon dering hoop op een betere toekomst. In het grote Britse rijk was Engeland immers de moeder, dat werd ons als kind ingepompt. Engeland was het mekka, het paradijs, waar de verdrukten troost vonden, waar blank en zwart dezelfde kansen hadden. Ik zie nog die affiches in mijn geboorteland Brits-Guyana. Een Engelse generaal met een grote snor steekt zijn wijsvinger uit en in het ballon netje. dat aan zijn lip zit, staat: „Engeland heeft ook jou nodig". We dachten, dat het waar was. Mijn hemel, we hadden immers een Brits paspoort, waar namens de koningin met krullende letters geschreven stond, dat we konden rekenen op alle mogelijke steun en protectie. Het is een geweldig document, maar wat heb ik eraan. Zeg op, wat hebben die 1 miljoen gekleurde mensen aan zo'n vnjbrief f" Met een geroutineerd gebaar, dat zorg vuldige training verraadt, heeft hij zijn paspoort als een rapier uit de binnen zak getrokken. Een blouw boekje, num- 53514. dat goud op snee mededeelt, dat Roy Sawh een gewaardeerde on derdaan van het Britse rijk is. Dat zelfde, onverwachte gebaar maakt hij ook, als hij onder de bomen van Hyde Park op zijn zeepkist staat. Sinds vijf jaar behoort hij tot de vaste stoffering de beroemde sprekershoek, waar hij tussen zotten en zonderlingen pleit voor de rechten van de kleurling. Hij geselt zijn aanhang met historisch fei tenmateriaal, deelt met gulle hand wrange mopjes uit en collecteert na afloop. Hij zegt: „Jullie veroordelen het ge mengde huwelijk, jullie willen, dat Britten met Britten tromven. Een prachtig streven, maar hebben jullie wel eens nagegaan, waar dat opmer kelijke Engelse ras dan wel zijn ont staan aan te danken heeftt Jullie zijn stuk voor stuk het produkt van een huwelijk tussen Anglo-Saxen en Duit sers. Je tante was een Spaanse, je oom een Fransman. Akkoord, zendt de Schotten maar terug naar Schotland, dan hebben jullie geen minister president meer. Stuur de Duitsers terug naar hun Heimat en dan zitten jullie op hetzelfde moment zonder koningin". Zwarte hond Sterk gekruide humor Is de stroop, waarmee bezeten openluchtprediker Sawh zijn pappenheimers lijmt. In Hydepark vindt zijn stijfselkist vol leu zen de meeste aftrek en gemiddeld duizend blanken en zwarten staan elke dag in slordige rotten rondom de kleine boerenzoon uit West-Indië teneinde zijn belijdenissen met schurende in terrupties te torpederep. Shaw heeft het één keer geturfd: in nauwelijks één uur ving hij twintig keer de kreet „zwarte hond ga naar huis" op. Hij begreep, dat er nog voldoende werk aan de winkel was. Maar zijn de Engelsen dan werkelijk zo onvriendelijk tegenover kleurlingen f Lekke schuitje Shaw, zes jaar geleden naar Engeland gekomen om aan moeders brede, gulle borst uit te huilen, is één van de oprichters van het Solidariteitscomité voor de volkeren van Afrika, Azië, Latijns-Amerika en Oceanië. „Een mond vol," geeft hij toe, „maar het is tenminste een vlag, die de hele lading dekt. W« zitten allemaal in hetzelfde lekke schuitje en we moeten de overkant zien te halen." Tijdens een banket na de legendarische boksmatch van Cassius Clay tegen de Brit London was Roy Sawh één van de eregasten. „Clay is een magische persoonlijkheid." zegt Sawh achteraf, „een man, die op zijn eigen wijze vecht voor de rechten van de gekleurde mens." Geestelijk zijn we al doodvoordat we in Engeland aan de wal gaan" Zijn comité kan rekenen op de steun van 6.000 actieve kleurlingen, die in de startblokken gereed staan voor de volgende demonstratie. De spandoeken liggen onder handbereik, de leuzen branden op hun lippen. „De Engelsen verwijten ons, dat we in Londen hulzen kopen voor prijzen, die veel te hoog liggen. Dat ls ook zo. Op de normale manier komen we niet onder dak en daarom moeten we het op een andere manier oplossen. Als er ergens een huis te koop is voor 35.000 gulden, bieden wij 40. Als een andere gegadigde er tien mille bovenop legt, verhogen wij ons bod ook met vijf of tien mille. Dat geld lappen we met zijn allen bij elkaar. Daarna wachten we, totdat er aan het andere einde van de straat huis vrijkomt en dan herhalen worden. Waarom? Omdat bewezen zou zijn, dat kleurlingen meer ongelukken veroorzaken dan blanken. Begrijp je? Zo'n rakker uit de rimboe weet immers niet, wat er in Londen te koop is. Maar toevallig bestaat 95 procent van de buschauffeurs in Londen uit kleurlingen. Hebben die dat baantje dan gekregen, omdat ze er geen bliksem van terecht brengen Overal worden wij beschouwd als een tweedehands volk. We mogen de straten in Engeland vegen, maar politieagent kunnen we niet worden. Er zijn er in heel Engeland twee. En waarom? De B.B.C. heeft een enquête gehouden en daaruit bleek, dat de gemiddelde Engelsman nooit zou accepteren dat een kleurling hem bekeurt. Ze zijn van generatie op hetzelfde spelletje. Als de mensen generatie gewend^ geraakt aan de lie straat merken, dat er kleurlingen slaafse gehoorzaamheid van de in die komen wonen, trekken ze vanzelf weg en devalueert de waarde van hun hulzen tot één tiende van de werkelijke prijs. Uiteindelijk kopen we die straat toch voor een schappelijke prijs. Sawh rolt één van zijn befaamde glimlachjes als een rode loper op zijn lippen uit. Hij steekt zijn vijfde filter sigaret op, inhaleert zuchtend, zegt: „de wereld zit vol rassenproblemen. Amerika, Zuid-Afrika, Rhodesië, noem maar op. Maar die zijn zichtbaar, daar wordt op internationaal niveau druk over gepraat. In Engeland wordt ner gens over gepraat, in Engeland worden de problemen van 1 miljoen kleurlingen doodgezwegen. We worden genegeerd, we zijn de onzichtbare man, de tweede keus, de rotte appel ln de mand. Een huis kunnen we niet krijgen, een goede baan is niet voor ons weggelegd. Gees telijk gesproken zijn we ai dood, voor dat we in Engeland aan wal gaan. Dat is het ergste, wat een mens kan over komen: dat zijn geest stelselmatig ver nield wordt. In een concentratiekamp kan solidariteit nog uitkomst bieden, daar leun je op een lotsverbondenheid. Je moet samen uit de ellende zien te komen. Bij een hersenspoeling liggen de zaken anders. Dat is een geruisloos proces, waar je gegarandeerd onderdoor gaat. De Engelsen zeggen: „er is geen vuil tje aan de lucht, er is geen sprake van een rassenprobleem". En ze lopen door onder hun eigen bolhoed met hun eigen paraplu. Als je een baantje wilt heb ben. moet je lid zijn van de Union, maar je kunt geen lid zijn van de Union, als je geen baantje hebt. Very sorry indeed. En daar gaan ze weer, met hun eeuwige glimlach en hun eeuwige hoogmoedswaanzin. Twintig jaar geleden schoten ze in Nieuw- Zeeland nog op Inboorlingen. Just for entertainment. Hun hele cultuur Is gebaseerd op de tegenstelling wit-zwart. Ze kwamen niet als Engelsen koloniseren, maar als blanken. Dat was hun uitgangspunt. Zij waren superieur, zij waren de lievelin- gen van God. Op die manier hebben zij i liet grote Britse rijk gegrondvest. Op de 1 pijlers van racisme, van discriminatie. 1 De partij in Engeland, die het rassen- probleem in zijn verkiezingscampagne Ik geef toe. Het is een paardemid- del, maar sta maar eens met je rug tegen een andersmans muur. Ga als kleurling maar eens in Londen een baantje zoeken. Je hoort dan, dat je eerst twee jaar ervaring moet hebben. Maar hoe kun je die er varing hebben, als je dat baantje niet eerst krijgt? Ze dwingen je» aHerJei middeltjes overal in die moordende vicieuze cirkel, waar je dan niet meer uit- kleurling. De kleurling is de je schoenen poetst, die je cocktail mixt, die het gras maait. Je knipt met je vingers en de boy komt. Nu er geen boys meer zijn, hebben ze een hond gekocht. Er is geen land ter wereld, waar zoveel honden leven als in Engeland. Vorig jaar is er door de Britten voor 60 miljoen gulden aan dierenvoedsel gekocht. Maar die hond komt nog steeds, als je met je vingers knipt. En dat is de hoge prijs wel waard. Vorig jaar is er door diezelfde Engelsen voor .'/O miljoen gulden besteed aan bruin te worden. De droom van elk bleekgezicht. Maar als ik op mijn kist ga staan, roepen „Zwarte, ga naar huis." Oh, heel correct, hoor, maar wel zo, dat je het verrekt goed verstaat. Toen die drie agenten vermoord waren, heb ifc God gebeden, dat de daders asjeblieft geen Roy Sawh is de meest gevierde zeepkistvedenaar in het Londense Hyde Park Elke dag, weer of geen weer, attaqueert hij de duizenden blanken en kleurlingen die rondom zijn lessenaar samendrommen om zijn gepeperde visie rassenprobleem te vernemen. „Het is verrukkelijk werk," zegt hij, i de enige manier voor een man met een donkere huid om in Engeland te zeggen wat hij toil." Ondertussen voelen wij ons in de steek gelaten. Omdat er immers geen kleurlingenprobleem ln Engeland bestaat, neemt niemand de moeite een hand naar ons uit te steken. Ze zeggen wel. dat die één miljoen kleurlingen stuk voor stuk Britse onderdanen, versta me goed naar hun eigen land terug moeten. Dan zeg ik: akkoord. Wij spenderen elke week tien miljoen pond ln Engeland en daar profiteren jullie ook van. Wij willen dat bedrag graag in ons eigen besteden, mits ook de Engelsen in India, Pakistan, op Ceylon, in Afrika en Brits-Guyana naar hun moedereiland terugkeren. Dat zijn er altijd nog zo'n slordige tweeëneenhalf miljoen. Die kunnen dan mooi de straten gaan vegen." Vuist maken Roy Sawh (ik lees als een bezetene. Neen, alleen historische boeken. En voor de rest houd ik van dansen) is een paar weken geleden gearresteerd, omdat hij gezegd had, dat de moordenaar van Verwoerd ook by zijn styfelkist had staan luisteren. „Dat was een grap. Iemand riep, dat die praatjes van mij in Hyde Park geen enkel effect hadden. Toen zei ik: „Oh neen" en lk vertelde gelijk flat verhaal over Verwoerd. Ik had ook kunnen zeggen, dat zich na elke spreekbeurt tientallen mensen bij ons aansluiten. Dat is dan wel waar. We gaan nu proberen om de vier organisaties, die zich in Engeland met kleurlingen bezig houden, aan één tafel te krflgen. Alleen door coördinatie kunnen we een vuist maken." Kat geven Het knuistje, dat hij elke dag vrijblijvend in Hyde Park heft, heeft inmiddels internationale vermaardheid gekregen. Amerikaanse, Australische en Duitse kranten hebben hem als een weerbarstig fenomeen in hun kolommen geïntroduceerd en zijn uitspraken ln tien punts letters geciteerd. „Op een piano zitten witte en zwarte toetsen, broeders en zusters. Met de witte kun je een wijsje produceren, met de zwarte ook, maar als je echt muziek wilt heb ben, moet je zowel de witte als de zwarte gebruiken." Sahw straalt, als hij 'deze zinnen in schurend Engels herhaalt. Het is één van zijn vaste uitsmijters, waarmee hij in Hyde Park zijn monologen van drie uur besluit „De eerste keer, dat lk op die kist stond, heb lk het precies één minuut volgehouden. Toen riep iemand: „Zeg zwarte, ben je alleen naar Engeland gekomen om ons een kat te geven?" Ik had daar geen verweer op. Ik hoorde de mensen lachen, het had geen zin om verder te gaan. Ik ben direct naar huis gerend en heb vanaf dat moment alleen maar gelezen. In de bus, onder het eten, op j het toilet. Ik wilde weten, waarom de Engelsen, die zichzelf beschouwen als lP' het meest humane volk ter wereld, mensen met een andere huidskleur zo kunnen behandelen. Ik heb gemerkt, ,dat er fundamenteel iets mis is met de Engelsen, dat de rassendiscriminatie diep geworteld zit in hun cultuur. TVT landse werkgeversverbonden grote be- Wantrouwen om i zorgdheid uitgesproken over de loonpoli- tiek en de loonontwikkeling in 1967. Zij vreest dat de loonsverhogingen dan wel eens belangrijk boven de te verwach ten stijging van de arbeldaproduktiviteit zullen uitgaan, ook al hebben de werk geversverbonden herhaaldelijk verklaard, dat die loonsverhoging niet meer dan ongeveer 3,5 procent mag zyn. Eigenlijk, aldus het NVV, bedoelt de bankiersvereniging dus dat de werkge vers, als het erop aankomt, toch wel een grotere loonsverhoging zullen toelaten. Hef NW noemt de brief van de bankiers dan ook „niet meer dan een stukje koude oorlog tegen de vakbeweging". zorgen over hogere lonen UTRECHT (ANP) „Koude oorlog tegen de vakbeweging" staat met grote letters boven oen artikel in de NV V-bla den van deze week, waarin het NVV felle kritiek uitoefent op de Nederlandse bankiersvereniging. Zoals bekend heeft de bankiersvereni ging in een brief aan de raad van Neder- De bankiers hebben verklaard, dat de werkgevers bij teveel loonsverhoging misschien extra krediet nodig hebben, maar dat de banken van de Nederlandse bank hun krediet niet meer mogen uit breiden dan in overeenstemming is met de groei van het nationale produkt. Het NVV stelt hier tegenover, dat de banken hun kredieten sinds 1960 jaarlijks met 15 procent hebben verhoogd, terwijl het reële nationale produkt jaarlijks met slechts 5 procent steeg. „Men hoeft maar een klein stapje te doen om de banken de schuld van de huidige inflatie te ge ven", aldus het NW. „Als ze zich bin nen hun grenzen hadden gehouden zou er geen geld zijn geweest voor zwarte lo- r de te omvangrijke investeringen, die de vraag naar werk nemers zo sterk deden groeien, dat zo wel een verantwoorde loonvorming als een gezond beleid inzake buitenlandse arbeidskrachten in het honderd liepen". LOWESTOFT (UPI) Bij ruw weer is de Britse reddingboot John F. Ken nedy uitgevaren voor de eerste proef vaart. Op de terugweg liet de schepsmo- tor het afweten en moest een andere reddingboot worden opgeroepen om de nieuweling te redden Is it not? Daarom was het voor mij 'n verademing om eens in Nederland te zijn. De sfeer is hier volkomen anders, je hebt het gevoel, dat je kunt adem halen, dat Je geen lucht bent voor anderen. In de trein van Hoek van Holland naar Amsterdam werd lk aangesproken door een wildvreemde man, die vroeg waar ik heen ging. Ik wist niet, wat lk hoorde, want ln een Engelse trein spreekt niemand met elkaar. Iedereen zit daar achter zijn eigen krant en laat de rest barsten. En dat houdt hy vol tot het moment, dat een dronken Ier de coupé binnenkomt. Dan legt hy zyn krant even weg en zegt: „Awfull, Is It not?" Verder niks. |Die treinreis naar Amsterdam was een feest voor me.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 7