Nederlandse Gidsen luiden „GERARD K. YAN 'TREVE IS VOOR mr. Bep v. Twaalf hoven uit MIJ NAUWELIJKS Nieuwe tarieven bij P.T.T. Officier die f 100.- of 10 dagen eist: N VERDACHTE'lOnder haar bewind veel wijzigingen H. Schrift stelt God ook voor als dier K. V.P. zal niet met fraaie beloften komen Johnson met verf begroet CORONA VHilDAQ 21 OKTOBER 1966 DE LETOSE COURANT PAGINA 5 (Van onze correspondent) AMSTERDAM De schrijver Gerard Horneils van 't Keve is niet alleen schuldig aan smadelijke godslastering, waardoor godsdienstige overtuigingen worden gekrenkt, in de formele zin van artikel 147 van het wetboek van straf recht, maar heeft bovendien moreel laakbare handelingen gepleegd. Hij heeft een delict begaan tegen de naasten liefde. Hy dient een boete van honderd gulden subsidiair 10 dagen hechtenis te krijgen. Twee uur lang duurde het requisitoir in de Amsterdamse officier van justi tie, mr. J. Abspoel, voordat hy in het proces tegen de auteur (wiens recente opzienbarende overgang tot het katho licisme de rechtszitting van gisteren een niet gering accent gaf) tot deze conclu- kwam. Het waren voor wat de tot de nok gevulde zaal betreft uren in ademloos, soms gnuivend luisteren. Het ging in deze zaak namelijk niet izeer om dé knikkers als wel om het spel, en mr. Abspoel deed daar met een dusdanige verve aan mee. dat zelfs de verdachte achter zijn hekje vaak zat te hikken van de slappe lach. Humor is een dodelijk wapen, weet Van 't Reve, en hij past het graag in zyn werken toe. Gisteren dan kwam het als een boemerang naar zijn hoofd terug. Niet de botte byi van schijnheiligheid of het gif van onverdraagzaamheid belaagde hem ditmaal, maar het sportieve, lenige floret van een geest, even scherp, even relativerend, even flitsend als het zyne. Mr. Abspoel stelde de zaken zeer zuiver. „Als ik hier op zou moeten tre den als een kampioen voor Van Dis en senator Algra", zei.hy, „dan stond ik er niet. Het openbaar ministerie vervolgt in deze zaak ambtshalve dat wil zeggen: op verzoek van het ministerie van Justitie en dus van het hele volk. Ook wil ik graag toegeven, dat het be wuste artikel 147 misschien uit onze wetgeving moet verdwijnen. Het kwam er in 1932 ip, toep strijdvaardige socia listen bij hun aanvallen op de Katho lieke Staatspartij niet schroomden God te lasteren, maar ctetr was anderzyds ook de tijd, waarin aoor de katholieken de kabechismus werd geciteerd oi sociale wetten tegen te houden, die minister Veldkamp op het ogenblik door- Eén van de getuige-deskundigen in het proces tegen Van 't Reve, pro), dr. J. G. Bomhoff, bij aankomst bij het gerechtsgebouw. voert. Kortom: er is veel veranderd. De katholieken hebben zelfs de katechis- mus afgeschaft en het ligt voor de hand, dat ook artikel 147 die weg op zou nen gaan. Voor mij als officier van justitie doet dat echter niet ter zake. Noch speelt het een rol dat ik Van 't Reve na lyks als een verdachte kan zien, hoog stens als een venijnige opponent, met wie ik desalniettemin op vriendschappe lijke voet kan blijven. Waar het gaat is de toepassing van de wet, zoals die hier voor ons ligt. De zaak is niet of de schrijver een goed christen is of niet (ik geloof persoonlijk van wel) ook gaat het er niet om, of hy al dan niet de godsdienstige gevoelens iemand heeft willen krenken wij hebben hier louter te maken met de juridische vraag, of de twee op Bchrift gestelde uitingen van hem, respectieve lijk uit het tydschrift „Dialoog" en uit zyn boek „Op weg naar het einde" val len onder de wetteiyke kwalificatie „smalende godslastering". Ik meen dat duidelijk het geval is en dat Van 't Reve daarmee met opzet of niet, daar gaat het in artikel 147 niet om een strafbaar feit heeft begaan en moreel op een laakbare wijze heeft gehandeld. OetaigrM k Zoals al dan niet, dat hangt van de be lezenheid af) bekend, stelt Van 't Reve in de twee gewraakte passages God als een ezel, met wie hy de zonde sodomie bedryft. De goede verstaander heeft aan dit halve woord genoeg, de reet zyn de geschriften van de auteur niet als pornografie aangemerkt, zodat iedereen naar de boekwinkel kan gaan c over het volledige citaat te beschikken. De verdediging had vier getuigen décharge laten opkomen om aan te tonen, dat hier geen sprake kan zyn van smade lijke godslastering, te weten: prof. dr. W. Grossouw, hoogleraar in de exegese van het nieuwe testament aan de katholieke universiteit van Nijmegen, prof. dr. L. Smelig, hoogleraar in de godgeleerdheid uit Amsterdam, prof. dr. J. Borühoff, hoog leraar in de algemene Ht-raire weten schappen uit Leiden en mevrouw Leemans Droogleven Fortuyn, zenuwarts en dich teres uit het Drentse Rooden. Geschut van zwaar kaliber, zo men ziet, en hun betoog leek tegen de achtergrond van het gistende denken ln onze tijd meer dan redelijk. „Dat God wordt voorgesteld als dier", stelden zy-in deze woorden of in variaties erop, „is gemeengoed. Denk aan f lam, de vis, de pelikaan. Een Engelse dichter heeft God zelfs met een jachthond vergeleken. Waarom dan niet met eer ezel? Dit dier staat bij bepaalde berg volkeren hoger in aanzien dan de mens. Wat de lichamelijke voorstelling betreft msen liefde tot God die komt men by byna alle mystieke schrijvers tegen." Dit alles was een parafrase op wat Van 't Reve zelf aan het begin zitting reeds had verklaard. „Als ik my de incarnatie Gods voorstel", had hy, meer met de eloquentie van iemand, die lezing houdt, dan met die vi nauw gedreven verdachte, gezegd, „stel ik my het Ueftalligste wezer ik ken. Het zou een lam kunnen zyn, maar lk vind een ezel nog liever. Voorts vind lk de geslachtsdaad iets heiligs. Ik kan mt geen intieme verhouding met God in denken zonder seksualiteit. Dat geldt trouwens voor alle mystieke schrijvers". Op dit moment interrumpeerde de pre sident van de rechtbank, mr. Hassoldt, die de zitting met een weldadig gevoel voor humor en betrekkelijkheid leidde, als „Vindt u de teksten, waar het om gaat, mystiek?" Van 't Reve: „De tekst is waard wat een gek ervoor geeft. Ik wil maar zeggen: nonnen, die in het klooster gaan, zyn ge trouwd- met God en dragen een ring. God is voor mij het allergeheimste, allerwezen- lykste van mijzelf. Hij moet noodzakelijk met mijn werk verstrengeld zijn. Voorts zyn dieren voor mij het allerliefste, wat bestaat, en vind ik seksualiteit een heilige zaak Lachsalvo's Terug naar het requisitoir van mr. Ab spoel (zelf katholiek, zoals hij duidelijk liet biyken), dat een briljante mengel- s van moderne prediking, spran kelende conférence en juridische scherp- siyperij, en dat dit ook mocht zijn, omdat het niet om een halszaak ging hoogs- de vraag hoever men in Neder land kan gaan met democratische begrip pen als godsdienstvrijheid en vrije me ningsuiting. Tussen de lachsalvo's door (waaraan de auteur, de deskundige getui- jn de verdedigers een luidruchtige bydrage leverden) maakte hy (mr. Ab spoel) korte metten met een en ander: „God, vergelijken met een leeuw ofeen jachthond best", stelde hij, „ik kan me vooretellen, dat lk mijn tegenstanders vergeiyk met leeuwen en jachthonden, die zich vastbijten ln hun zaak, zonder dat beledig. Als lk ze zou uitmaken balkende ezels, dan vrees ik toch dat ik ;n de deken van de orde van advo- caten^achtea müg broek zotl krijgen, zo <fè minister1 van Justme. Wat de lichamelijke godservaringen van mystieke schrijvers betreft, voor zover ik die ken, ik dit willen zeggen: zij verhouden zich tot de geciteerde teksten van Gerard 't Reve zoals een meisje dat zich op de wang laat kussen, zich verhoudt tot juffrouw van de wallen. Wandelen in de Kalverstraat ls verrukkelijk. Thuis naakt rondlopen ls ook ieders goed recht. r wie naakt ln de Kalverstraat gaat wandelen, maakt zich schuldig aan schen ding van de openbare eerbaarheid en dan doet het er verder niet toe, of hy nu pro paganda wil maken voor een nieuwe gods dienst dan wel gewoon last heeft van de hitte of nudist is". Mr. Abspoel verklaarde zonder schaam- ADVERTENTIE Een platenbon is altijd raak! hard te hebben moeten lachen om de gewraakte passages, dat het godslaster lijke ervan hem helemaal was ontgaan. Anderzijds heeft men er volgens hem reke ning mee te houden, dat er in Nederland eenmaal veel zwaartillende en onver draagzame mensen wonen en bovendien ook nog een heleboel mensen, die zich door bepaalde begrippen gekrenkt voelen zonder dat zij meteen de noodklok gaan lulden. Strafdelict „Ik betreur het, dat lk een straf moet eisen", zei hij, „maar wat Van 't Reve geschreven heeft, valt aantoonbaar on der een strafdelict. Ik kan de wet niet zetten ook niet uit verdraag zaamheid of omwille van de vrije me ningsuiting". Hoe zag hij ondertussen de verdachte Vis een onopgevoede, baldadige kwa jongen, maar misschien ook als een beeldenstormer, die ernstig is geprovo ceerd", was mr. Abspoels antwoord op deze onuitgesproken vraag. „Er zijn din gen over hem gezegd, die my even pro vocerend ïyken als de gewraakte tek sten. Daarom kan ik. me voorstellen, dat hij God met een ezel heeft verge leken, meer om senator Algra nog hoger op de kast te jagen dan een liefde voor het dier. Mijn overtuiging is de volgende. Geen Kamerlid kan zich op Christus beroepen om te zeggen, dat Van 'Jt Reve zijn naaste niet is. Anderzyds moet Van 't Reve bij het aanpakken tegenstanders ook de christelijke naas tenliefde niet vergeten". Tenslotte de strafmaat: „Geen gevan genis en ook geen overmatige geldboe te", vond mr. Abspoel. „Anders worden de schrijvers in Nederland maar voor zichtig in het zeggen van wat zij op het hart hebben en kryg Je een vrij willige censuur. Dat is veel erger dan een incidentele godslastering. Ander zyds vind ik, dat Van 't Reve niet alleen strafbaar is volgens de formele letter van de wet, maar dat hy met de be trokken passages utt zyn werk ook een delict tegen de naastenliefde vormt. Daarom eis ik niet een schuldig verkla ring zonder meer, maar een boete honderd gulden, subsidiair tien dagen hechtenis. De raadsman, mr. H. R. Eyl, zei dat in de 35 jaar dat de wet bestaat het Kamerlid Van Dis stemde indertijd tegen is er twee keer een strafzaak geweest. Met krenking van godsdien stige gevoelens is nog niet de smalende godslastering gegeven. Op welke wyze moet iemand gekrenkt zyn ln zyn gods dienstige gevoelens, zo vroeg pleiter zich af. De ironie en humor van mijn cliënt pleiten niet tegen, maar voor hem. Provocatie is een essentieel be standdeel van zyn beiyden als auteur. Wanneer Van 't Reve veroordeeld wordt zal volgens zijn raadsman wat hij noemde de doorbraak van boosaar- digen toenemen. Een veroordeling van de schrijver zal door hem als een door prieming van zyn tong worden gevoeld, zo betoogde mr. Eyl. Er kan zijns in ziens geen sprake zyn van smalende godslastering. In zyn laatste woord zei Van t Reve: „We leven in het tijdvak van de over- trokkenheid", hetgeen volgens hem ln de laatste maanden tot uiting is geko men in de beoordeling van deze recht bank. Hij prees zich gelukkig in Ne derland terecht te staan onder de vloedige bescherming, die de wet hem biedt. Zou deze rechtbank door zyn vonnis de onverdraagzaamheid van het gepeupel moeten legaliseren, zo vroeg de schryver zich af. Deze strafzaak is volgens hem geïnspireerd door tiging, onverdraagzaamheid en domheid. Uitspraak 3 november. (Van een onzer verslag geefsters) UTRECHT. Mej. B. (Bep) C. M. J. Twaalfhoven zal morgen voor de laatste maal haar uniform als voor zitster van de Nederlandse Gidsenbeweging dragen. Na 22 jaar lang aan het hoofd gestaan te hebben van de vele blauwgerokte gidsen en hun jongere zusjes de kabouters zet zij er een streep onder. Gevraagd naar de motivering van het afscheid van de gidsenbeweging zegt zy: „In de eerste plaats omdat ik deze veelomvattende vrijetijdsbesteding onmogeiyk meer kan combineren met het inspectriceschap voor het nijverhelds- onderwys. En voorts omdat ik vind, dat er nu maar eens ander de scepter moet gaan zwaaien. Dat geeft weer nieuw en fris bloed." Tydens haar voorzitsterssohap is de beweging uitgegroeid n organisatie van ruim 85.000 leden. Niet alleen uiterlijk ls deze vorm van „vrijetijdsbesteding voor de vrouweiyke Jeugd" gegroeid, maar ook is het doel en het karakter ervan veranderd. De scheidende voorzitster formuleert het zo: „Vroeger, vooral in de jaren vlak na de tweede wereldoorlog, had het jeugdwerk meer een zlelzorgeiyk karakter. Het was toen byvoorbeeld voor de pastorie een middel om contact met het gezin te hebben vla de jeugd. Nu is het meer een' maatschappelijke instelling: een goede vrijetydsbesteding voor de jeugd. Dat is inderdaad een hele verandering." De carrière vatf Bep Twaalfhoven is een indrukwekkende. Zij werd geboren te Rotterdam en studeerde rechten aan de rijksuniversiteit te Utrecht. In de oorlog was zij twee jaar docente aan de Sociale Academie te Amsterdam. Direct na de oorlog werd zy diocesaan leidster by de toen juist opge richte Nederlandse Gidsenbeweging. In september 1945 werd zy gekozen tot nationaal voorzitster. Als zodanig vertegen woordigde zy ons land op diverse internationale conferenties. In 1955 ontving zij de „Zilveren Vis", de hoogste interna tionale onderscheiding ln de gidsen- en padvinstersbeweging. In 1947 werd zij tevens benoemd tot vlce-voorzitster van de Stichting Katholiek Vrouwelijk Jeugdwerk, waarvan zij in I960 vporzitster werd. Zij ls voorzitster van het Katholiek Meisjesgllde, lid van het comité executive van de Wereld federatie Katholieke Vrouwelijke Jeugd, voorzitster van de stichting Sociaal Jaar voor Meisjes, bestuurslid van de stichting Kopse Hof, medeoprichtster van de Katholieke Jeugdraad voor Nederland en bestuurslid van de Nederlandse Jeugdgemeenschap. Byzonder heeft zij in het jeugdwerk geijverd voor samenwerking tussen katholieke en niet- katholleke Jeugdorganisaties in ons land en voor betere contacten tussen de jongeren ln Europa. Die yver heeft op gidsen- en padvinstersgebied al veel resul taten afgeworpen. „Op het ogenblik werken de vier padvinstersorganisaties nauw samen met de Nederlandse Gidsenbeweging. Daar ben lk big om," zegt zij voldaan. Het afscheid zaterdag zal niet „zo maar" een afscheid zijn. Tydens een feestelijke bijeenkomst in „De Doelen" in Rotterdam zullen vertegenwoordigers van nationale en inter- Ze werd op handen gedragen nationale jeugdorganisaties een afscheidswoord tot haar richten. Prof. dr. J. A. Stalpers zal de feestrede met als titel „Gidsen beweging in beweging" uitspreken. Mr. Aalberse over verkiezingen Offers brengen noodzakelijk KOMEND WEEKEINDE Misbezoekers opnieuw geteld (Van onze correspondent) Op verzoek van de bisdommen Haar lem en Rotterdam zal het KSKI in het aanstaande weekend een misbezoektel ling houden, teneinde te onderzoeken, welke de gevolgen zijn van het invoeren van de zaterdagavondse zondagsmis. In 70 kerken, over de beide bisdommen verspreid zal de telling geschieden door de leiding der parochies door het KSKI. Het wordt van groot belang geacht, op korte termijn over bovengenoemde ontwikkeling geinformeerd te zijn, zodat bijv. de kerkenbouw op de nieuwe situ atie kan worden afgestemd. (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak! ADVERTENTIEJ (Van een onzer verslaggevers UTRECHT De KVP bereidt zich voor op nieuwe verkiezingen en zal met een duidelijk kort program de strijd ln gaan. Op 12 en 19 november zal dc KVP- partijraad moeten beslissen over dit pro. gram, dat uitgaande van het nog goed te keuren basisprogram zich zal beperken tot een aantal hoofdpunten. Deze zullen heei dicht een prioriteitenlijst benade ren. Dit heeft de partyvoorzitter van de KVP, mr. P. J. 1M. Aalberse gisteravond op een vergadering van de KVP-afdeling Bunnlk verklaard. Over de nu gerezen moeilijkheden, zei de heer Aalberse. dat ze oplosbaar zijn als er mensen zijn, die in het landsbe lang bereid zijn over bepaalde bezwaren heen te stappen. Hij sprak de hoop uit dat bestuursfuncties in de KVP door mensen uit het NKV zullen kunnen blij ven worden uitgeoefend. ..Want alleen dan kunnen we komen tot een even wichtige afweging van de belangen". (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak! MELBOURNE (UPI) De slormach tige begroeting die president Johnson vandaag in de straten van Melbourne ten deel viel, is plotseling omgeslagen ln schrik toen plasticzakken met groene en rode verf naar de van een doorzich tig dak voorziene limousine van het staatshoof werden geworpen. De voorruit en agenten van de gehei me dienst dropen van de verf. Tot dat moment was het een stormach tig gejuich geweest uit de kelen van ruim 700.000 Australiërs, terwyi op de stoet wagens een regen van confetti en papiersnippers neerdaalde zoals bij de befaamde ticker-tape parades waarmee de New Yorkers hun hoge gasten plegen te ontvangen. De president noch mevr. Johnson wer den geraakt, maar drie mannen van de geheime dienst moesten naar het zieken huis waar onderzocht zou worden of zij verf in het oog hadden gekregen. HIJ WEET WAAR HEMDE SCHOEN WRINGT.... DAAROM GAAT HIJ (EN U OOK) NAAR^ U VINDT DAAR SCHOENEN DIE MET WRINGEN, MAAR GOED PASSEN EN HCERLMK ZITTEN' BREESTRAAT 165-167- LEIDEN Belgische kinderen drie maanden 11a ongeluk met bus naar huis LIMBURG A.F.P.). De laatste vier Belgische kinderen, die gewond waren geraakt bij het busongeluk op 25 juli, dat aan achtentwintig kinderen en vyf volwassenen het leven kostte, hebben het ziekenhuis in de Westduitse stad Limburg kunnen verlaten. In hun eigen land zullen ze echter nog verder verpleegd moeten worden. (ADVERTENTIE) Een platenbon is altijd raak! Deze hoofdpimtf niummerd" worden gering niet al te zet heer Aalberse. Hij 1 zullen niet „ge- >m een komende re- te binden, aldus de :ei dat de KVP niet (ADVERTENTIE) beloften zaïl komen in de ko mende ..afwijkende" verkiezingscampag ne. Wij zullen wegen, woningen, onder- wys en sociale voorzieningen op ons pro gram plaatsen, maar er tegelijk bij ver tellen dat daarvoor dan ook de nodige offers gebracht moeten worden. Wij zul len onze eisen duidelijk afwegen legen de aanwezige mogelijkheden". De heer Aalberse uitte kritiek op pers en andere publiciteitsmedia, die naar zijn mening feiten en meningen uit de KVP verdraaid weergeven. Iiy veroor deelde ook bepaalde speculaties over de formatiepoging van dre Schmelzer. Op vragen om deze opmerking duidelijker te formuleren, noemde de heer Aalberse be richten uit enkel kranten, „dat het per. soneel op het KVP-partijbureau had over-1 gewerkt om alle bedankjes te kunnen verwerken" en een bericht dat mej. Klompé probeerde het kabinet-Cals weer te reconstrueren. Hij noemde dit vol slagen onzin. Later verklaarde hy nog: „Wat mij hoog zit is, dat ik ln alle commentaren j enig begrip voor de moeilijkheden van de j fractie heb gemist". (Van een onzer verslaggevers DEN HAAG. Met ingang van 1 januari en 1 februari van het volgend jaar ondergaat, zoals op de voorpagina reeds is gemeld, een aantal P.T.T.-tarieven wijziging. Die wijzigingen houden in de meeste gevallen een verhoging in. Slechts bij een aantal telefoon tarieven valt een verlaging op te merken. Hieronder volgen uitge werkte tabellen met oude en nieuwe tarieven en tabellen waar in het percentage van de wijziging staat aangegeven. Postdienst (datum van Ingang 1 februari 1967) Nieuw Oud cent cent Binnenlands verkeer brieven 020 gr. 20 20 20—100 gr- 40 30 100—250 gr. 60 45 250—500 gr. 80 60 briefkaarten 15 12 drukwerken en monsters 2040% hoger pakjes een kwartje duurder postpakketten 25—35% hoger aantekening: verrekening 75 50 spoedbestelling 100 75 postwissels t/m f- 25.- 75 50 daarboven 75 75 postbetalingen 50 40 gewone kwitanties zonder zicht 50 40 met zicht 75 60 Internationaal verkeer brieven 020 gr. 45 40 per 20 gr. meer 25 25 briefkaarten en brieven, bestemd voor, België en Luxemburg: zie onder binnenL verkeer brieven t/m 20 gr. en briefkaarten, be stemd voor W.-Duitsland, Frankrijk, Mo naco, Italië, San Marino en Vdticaanse Staat: zie onder binnenl. verkeer drukwerk t/m 200 gr.: binnenlands tarief boven 200 gr.: per 50 gr 10 10 postpakketten (datum van Ingang 1 jan. 1967) hieromtrent zullen z.s-m. nadere v inlichtingen worden verstrekt. Telegraafdienst (datum van Ingang 1 januari 1967) binnenlandse telegrammen; voor de eerste 10 woorden f. 2,50 per woord boven het minimum van 10 woorden f. 0,15 Telefoondienst bedraagt niet meer dan 2000 r. 11.50 f. 8.50 van 2001 tot en met 4000 f. 12.25 f. 9,25 meer dan 4000 f. 13.— f. 10.— entreegeld f- 150,f. 120. I lokale gesprekken ongeacht de duur f. 0.07 f. 0.06 interlokale gesprekken impulsprijs f. 0.07 f. 0.05 impulsperiodes zone a 120 sec 75 sec id zone b 30 sec 37.5 sec id. 15 (ADVERTENTIE) i Een platenbon is altijd raak!

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 5