ook
VOOR
JOU
t IN DE KRANTENTUIN
ONS KNUTSELHOEKJE
„We worden wel wat..."
Onderzoek naar beroeps- en studiekeuze
van oud-ulo-scholieren
Los Bravos:
TOPPERS
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 27 AUGUSTUS IS-
CORRESPONDENTIE
Agnes van der Maden, Abbenes heeft
voor ons een verhaaltje over haar
„leventje" gemaakt. Ze heeft ons daar
in veel te vertellen en ik denk dat ze
dit verhaaltje wel zal uitknippen en
het dan in haar plakboek zal plakken.
MIJN LEVENTJE
Ik ben geboren 1 februari 1954 in
het Academisch Ziekenhuis te Leiden.
Ik was van mijn vader en moeder het
eerste kindje. Al gauw was ik lekker
dik en mollig en woog 8'/- pond. Bin
nen tien maanden kon ik al lopen en
ik liep steeds achter mijn moeder aan.
Ofschoon ik een 't.v.-doos vol speel
goed had, verveelde ik me dikwijls
en had haast nooit iets te doen. '3
Alvonds ging ik mijn vader halen, op
de step, want het was niet ver. Toen
ik vier jaar was ging ik naar de kleu
terschool. Wat was het daar fijn. Daar
vond ik ook mijn eerste vriendinnetje.
Ze heette Els van Eenenaam. Met mijn
zesde jaar ging ik naar de grote school
en kwam bij een juffrouw te zitten,
die ik helemaal niet aardig vond. Nadat
ik een half jaar in de eerste klas ge
zeten had, gingen we verhuizen naar
Zwijndrecht. Daar ging ik naar een
andere school en kwam te zitten bij
een zuster, die heel erg aardig was.
We hadden op die school 's woensdags
middags vrij en dan ging ik vaak met
mijn vriendinnetje Marja op de trek
ker naar de veiling in Barendrecht.
Toen ik zeven jaar was, ging ik
naar de tweede klas; daar ging het
niet zo best met leren en ik werd terug
gezet naar de eerste klas. Maar dat
was van korte duur, want na anderhalf
jaar gingen we weer verhuizen, terug
naar Abbenes. We hebben daar twee
jaar in een oud huis gewoond en daar
kreeg ik mijn eerste zusje, dat was in
het jaar 1965. Wat was ik blij met
mijn zusje. We noemden haar Jolanda.
Een jaar later kreeg ik een broertje
en die heet Theo. Mijn klein broertje
is een poos heel erg ziek geweest, hij
had dubbele longontsteking en heeft
twee weken in het ziekenhuis gelegen.
We gingen weer verhuizen, ook in
Abbenes. en gingen wonen in een heel
nieuw huis. Ik kreeg daar een mooi
eigen kamertje. Mijn vader heeft een
heel mooie tuin met een kas met
druiven, komkommers en tomaten. De
vakantie is bijna voorbij. Ik ga naar
de zesde klas bij meneer Van Diemen.
Dit was iets over mijn „leventje".
Yvonne
HET DOMME EEKHOORNTJE
Er leefde eens een eekhoornmoeder,
die vijf kleine eekhoorntjes had. Ze
waren erg lief maar jammer er was
één dom eekhoorntje bij. Op een keer
wou die domme eekhoorn niet meer
zijn vier zusjes blijven. Hij wou de
wijde wereld in. Hij ging eerst op
stap in het bos. Hij trippelde van de
ene boom naar de andere en hoorde
plotseling iets heel vreemds. Daar
kam een vos aangeslopen. Het eek
hoorntje maakte dat hij weg kwam en
ging doodstil achter een struikje zitten.
Het begon te huilen, het wilde naar
huis. Daar kwam meneer de Uil bij
hem zitten.
„Dag meneer de Uil, ik ben in dit
diepe bos verdwaald. Kunt u mij naar
huis brengen?"
„Natuurlijk zal ik je naar huis bren
gen. Ga maar op mijn rug zitten. En
zo kwam het eekhoorntje thuis.
Thea de Romijn:
HET VERKEERSEXAMEN
We moesten verkeersexamen doen
en gingen met z'n allen naar het ver-
keerslokaal. We mochten er niet dade
lijk In, maar moesten ons opstellen in
een steegje en daar kregen we een
nummer. Onze fietsen werden gecon
troleerd en daarna reden we één voor
één weg.
Ik moest lang wachten, want ik had
nummer achtendertig, toen ik ein
delijk aan de beurt kwam. Ik moest
aan de rechterkant een hoek om en
toen over een brug. Toen zag ik een
bord waar dit op stond;
VERKEERSEXAMEN
Dus moest ik links de hoek om en
verder alsmaar rechtdoor. Ik moest
verscheidene bruggen over en steeds
weer linksaf of rechtdoor. Er stond
ook ergens een juffrouw, die opschreef
hoeveel fouten je maakte. Op 't eind
moest ik weer rechtdoor en kwam toen
bij 't verkeerslokaal uit. Daar werd je
bordje afgenomen en ik mocht weer
terug naar de school, waar we verder
gingen met de les.
Petra Vorst, Leiden:
IN DE DERDE KLAS
In het begin van de derde klas was
het een beetje vreemd, want alle kin
deren moesten aan de juffrouw wen
nen. In het begin was juffrouw Do
Leeuw wel een beetje streng, maar dal
was al gauw over. We moesten hard
werken voor de vierde klas. We kre
gen op woensdag tekenen en op vrij
dag kregen we handenarbeid. Dat was
wel leuk. We waren met. 16 jongens
en 16 meisjes in de klas. Later zijn er
twee jotfgens bij gekomen. Het waren
Lex en Robbie.
We kregen soms een film over Prik
en Prak of Doornroosje. Onze juffrouw
was op 7 maart jarig. Toen was et-
feest, maar twee dagen later is de
juffrouw ziek geworden. We kregen
toen mevrouw Duindam, dat was ook
een aardige juffrouw.
Na twee maanden kwam juffrouw
De Leeuw weer op school. We moesten
weer hard werken, maar toen we
onze rapporten kregen waren alle kin
deren blij, want de he'e klas was
overgegaan. Ik ook!
Rinus v. d. Poel, Leiden:
DE DERDE KLAS
Ik zat in de derde klas bij juffrouw
De Leeuw. Eerst was ze heel aardig,
maar langzamerhand werd ze streng.
De juffrouw draaide elke dinsdag een
plaatje over sprookjes zoals: de Rat
tenvanger van Hameien en Repel
steeltje. Toen ik ziek was. kreeg ik
huiswerk. Onze juffrouw zette ook
koffie en dat deed ze in een hele goede
koffiepot.
Ja, in de derde klas was het wel
leuk. Ik heb er veel gewonnen: schrif
ten, potloden en een kleurpotlood.
We zyn weer hard aan het werk voor
de overgang. We maken proefwerk in
taal, rekenen en geschiedenis. Van
daag hoorden we dat we allemaal, ja
dc hele klas, overgaan naar de vierde
klas. Ik hou veel van tekenen en teken
dan altijd een Indiaan met een In-
dianenvrouw. Soms moet ik wel school
blijven, maar toch heb ik dit jaar fijn
gevonden.
Eric-Jan Berendsen:
NAAR DE VELUWE
Wim, Ans, vader en moeder gaan
een dagje naar de Veluwe. 't Is mooi
weer! 's Morgens om 8 uur gaan ze
op weg en om 10 uur rijden ze al door
de bossen. Wat gaat dat toch vlug. Het
is inmiddels al twee uur geworden en
moeder deelt broodjes uit. Ze gaan een
uurtje pick-nicken. Daarna gaan vader
en Wim voetballen en de anderen
spelen een partijtje badminton. Dan
gaan ze weer verder. Onderweg ko
men ze een ijscoman tegen en vader
geeft een ijsje. Later krijgen ze nog
een ijsje.
Tegen vijf uur gaan ze naar huis.
Het is een heerlijke tocht en om zeven
uur zijn ze weer terug. Ze mogen nog
wat naar de T.V. kijken, vooral het
stuk van de Bosbrigadiers is spannend.
Om 8 uur gaan ze naar bed. Vader en
moeder gaan om half elf. Ze dromen
die nacht van de reis naar de Veluwe
en 's morgens op school vertellen Wim
en Ans het aan hun juffrouw.
Gerrie Serlier:
DE WATERLELIES
Het was pikdonker. Er ging een
deurtje in een rots open en er kwam
een heks uit de rots. Ja, een echte heks
met een bezemsteel. Die heks was een
boze heks. Ze ging iedere avond haar
vliegtocht maken.
Deze avond zouden de elfjes hun
lentefeest vieren. Daar kwam de hoofd-
elf al aan. Alle elfjes gingen dansen.
Het werd een mooi feest. Toen 't feest
afgelopen was ging iedereen weg, maar
de twee kleinste elfje^, Tineke en
Elsje, konden niet zo hard vliegen en
bleven een eind achter. Dat had dc
heks gezien. Ze toverde met haar to
verstaf, de beide elfjes um in water
lelies. Och, och, wat zielig!
De volgende avond kwamen de elfjes
weer bij elkaar, maar nu waren Tineke
en Elsje er niet bij. Dat was jammer.
Toen de elfjes weer allemaal naar
huis waren, bleef de hoofdelf achter
om de kleine elfjes te zoeken. Met
Als je rover of gendarme
wilt spelen, is 't prettig
op grotere afstand elkaar
mededelingen te kunnen
doen, die je tegenstan
der (speler) niet hoort.
Daartoe maak je met wei
nig middelen en kleine
moeite een eigen tele
foon. Het materiaal be
staat slechts uit twee kar
tonnen cylinders, wat
perkamentpapier, een rol
naaigaren en twee luci
fers.
Ofwel je maakt de kar-
toncylinders zelf of moe
der heeft een paar af
gelopen W.C.-rollen voor
je doel. Om 't ene eind
van zo'n rol span je een
stuk perkamentpapier,
vastgemaakt met plak-
pleister ofwel met gum
miringetjes.
Midden in 't perkament
papier steek je heel voor
zichtig een klein gaatje,
haalt er 't ene einde van
je klosje naaigaren door
en wikkelt dit om één
lucifer, zodat 't niet kan
terugschieten. Dan doe je
met de andere cylinder
precies eender. Het draad
kan 20 meter lang zijn I vanger zijn oor houdt tegen 't open
en moet matig strak aangetrokken einde van zijn cylinder (rol). Als de
worden. Ziezo, de telefoon is klaar, spreker zijn mededeling gedaan heeft,
De spreker spreekt in 't open einde zegt hij „einde", waarna de ontvanger
van zijn papiercylinder, terwijl de ont-1 zijn antwoord k»-« «"ven.
Fig. B
HANS EN DE
BRANDNETEL
„Au! alweer zo'n akelige
brandnetel," riep Hans
en trok snel z'n hanc
terug. „Waarom doet zij
dat?" „En hoe doet zij
het?"
„Wel, 't is haar afweer
middel evenals doornen
bij andere planten", ant
woordde zijn vader. Deze
netel heeft heel scherpe
brandhaartjes, die een
pijn verwekkend celvocht
afscheiden, dat in het
wondje vloeit, dat de
scherpe haartjes veroor
zaken." „Wat kwaadaai-
dig", meende Hans.
„Nou ja, maar de plant
kan ook heel nuttig zijn
In vele streken wordt ze
b.v. gegeten en vroege,
maakte men zelfs kleder
stoffen uit de taaie vezels
van haar stengeL En
kleine boertjes, die
slechts één of twee var
kens hadden, mengden
brandnetels onder zeme
len en wei een melk- moet daarbij zijn hand van onder naar
produkt en gebruikten dit mengsel boven bewegen en heeft dan geen of
als veevoeder. weinig last van de brandpijn of
Wie brandnetels uit wil trekken, handschoenen gebruiken!
Fig. C
IN DE DIERENTUIN
Peter was in de dieren
tuin. Daar hij 'n knap
tekenaar was, tekende hij
verscheidene dieren op
een vel papier. Aan wel
ke dieren denken jullie
als je fig. C ziet?
iiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiii
haar lantaarntje In de hand ging ze
langs de waterkant en speurde overal
rond.
Hoorde ze daar zuchten? Ja hoor,
daar zag ze de hoofdjes van de water
lelies bewegen en hoorde ze zachtjes
snikken. De hoofdelf vloog naar ze toe
en zette zich op een groot blad. Nu
begonnen Tineke en Elsje te vertellen,
hoe ze door de heks betoverd waren.
Nauwelijks waren ze uitverteld of de
hoofdelf nam haar zilveren toverstafje
en zie. de bloemen waren weer elfjes
geworden. Gelukkig dat het zo goed
was afgelopen.
Els v. d. Vooren, Leiden, vertelt over:
EEN LOGEERPARTIJ
Els wordt 's morgens vroeg wakker.
„Hans! Hans!" roep ze. „We gaan
vandaag al!"
„Wat?", vraagt Hans slaperig.
„We gaan logeren!" roept Els bly.
„Natuurlijk! Ik was het bijna ver
geten."
„Wat een sufferd ben je!"
,,'t Is pas half zeven; laten we nog
wat gaan lezen tot moeder ons roept",
vindt Hans,
Eindelijk komt moeder ze roepen.
„We gaan vandaag naar Oom Frank
en tante Nellie en kleine Lenneke!"
roepen ze allebei.
„Ja", zegt moeder, „ik was het heus
niet vergeten. Ik heb de koffers al
klaar staan. Gaan jullie je maar gauw
wassen. Hoe vlugger we eten, hoe lie-
Vindt U het zo leuk, dat we weg
gaan?,, vraagt Els.
„Nee hoor! Ik vind het juist jam
mer, maar laten we opschieten kin-
ders."
Els en Hans doen hun best, ze eten
vlug en een tijdje later gaan ze al op
weg. Ze stappen ieder aan een hand
van moeder en in de andere hand het
koffertje. Ze stappen naar het station.
De reis met de trein is lang. Ze moe
ten helemaal naar Groesbeek en dat
ligt in Gelderland, bij Nijmegen.
Als ze uit de trein stappen, nemen
ze de bus. Een poosje later staan ze
by tante Nellie voor de deur.
„Komen jullie maar gauw binnen!"
zegt ze. „We drinken eerst een kopje
koffie en jullie een glas limonade. De
boterhammen heb ik al ingepakt, die
gaan we fijn in het bos opeten. Even
later stappen ze weg met Lenneke in
de kinderwagen. Onderweg vertelt
tante, dat oom Frank morgen een dag
vrij heeft genomen, dan gaan ze met
de auto uit. De dag vliegt voorbij en
als ze 's avonds thuis komen, gaan ze
na het eten dadelijk naar bed. Moe
der blijft ook een nachtje slapen, maar
ze gaat de volgende morgen vroeg weg.
Oom Frank bracht haar weg.
De auto werd weer ingeladen. Tante
zorgde voor de broodjes en snoepjes.
„Hebben jullie de bal niet vergeten
en de tennisraketten?" vroeg oom.
„Nee hoor!" roept tante. „We kun
nen meteen weg."
Ze rijden weg tot oom een mooi
plekje in het bos gevonden heeft. Ze
stappen uit en er wordt een groot
kleed neergelegd.
„Gaan we ballen?" vraagt Hans.
Deze dag en de hele week vliegt om
en als moeder ze komt halen, willen
ze niet eens mee.
„Ik heb een verrassing voor jullie!"
zegt moeder. „We blijven hier nog een
dag!"
„Hoera!" roepen de kinderen. „Waar
gaan we naar toe?"
„We gaan naar de stad."
Ze vinden het fijn. Ze gaan naar een
lunchroom en gaan ook eten in de
stad. Het is een fijne dag geworden.
Nu zijn ze weer thuis en over een
paar weken begint weer de school.
DE NIEUWE DERDEKLASSERTJES
hebben alweer geprobeerd 'n verhaal
tje te maken. Bij sommige is het al
aardig gelukt en de anderen zullen
vast wel beter worden- Heeft de juf
frouw weer een plakboek voor haar
nieuwe klas? En gaan daar de uitge
knipte verhaaltjes in? Misschien wel
met een fotootje van het kind ernaast?
't Zal weer leuk worden.
Hier hebben we eerst Els Bull, die
van mij een grote pluim krijgt voor
het mooie schrijven.
IK ZIT NU IN DE DERDE KLAS
Ik zit nu in de derde klas bij juf
frouw De Leeuw. Ik vind haar een
aardige juffrouw. We gaan in deze
klas weer wat meer leren, moeilijker
sommen en taal maken. Als het mooi
weer is, gaan we in deze klas ook wel
eens naar de speeltuin. Dat gebeurt
natuurlijk niet dikwijls want we moe
ten ook nog leren, daar is de school
voor. Niet om te spelen, 't Is hier leuk
in de klas. We doen nu nog niet zo
moeilyk maar later wordt het moei
lijker. We hebben in de klas veel vo
gels, dat is zo leuk als ze fluiten. Des
morgens fluiten ze niet zo veel, maar
's middags wel.
Er mogen in de klas een heleboel
kinderen ergens voor zorgen; twee
meisjes mogen de thee rondbrengen,
één kind mag voor de kast zorgen en
voor de vogels zorgt ook een kind.
Als het wat verder is, krijgen we
ook huiswerk, maar nog niet zo veel.
(Elsekind, dat heb je keurig ge- I
I
Cocky Ernst
MIJN VAKANTIE IN AMSTERDAM
Ik heb een heel leuke vakantie in
Amsterdam gehad. De meeste dagen
is het mooi weer geweest. Het heeft
ook wel eens een paar dagen gerekend,
maar dat was niet erg hoor! Ik ging
dan in de kamer spelen met mijn lego.
Ik ging dan een huis bouwen. Het
heeft ook een keer heel erg geonweerd.
Ik heb met een paar jongens in Am
sterdam gevoetbald. Ik mag heel gauw
lid worden van een voetbalclub. De
Taatste dag van de vakantie was het
schitterend weer.
Cobie Bavelaar stuurt ons een klein
verhaaltje over
DE VAKANTIE
Ik heb een leuke vakantie gehad.
Ik ben naar de dierentuin geweest en
heb daar een mooie papegaai gezien.
Er waren ook leuke aapjes en muizen.
Ook waren er olifanten en heel veel
vogels, grote en kleine vogels. Ook
waren er vissen.
Ik ben er in de speeltuin geweest
en heb daar in de draaimolen gezeten
en op de schommels. Ook ben ik in het
vliegtuig geweest en ik heb Flipper
gezien.
Wat heeft Brul-
ler een plezier in
de schommel!
Dc eindexamens van de ulo- en middelbare scholen behoren
al weer een paar maanden tot het verleden. De oud-leerlingen
hebben inmiddels een besluit genotfnen: ze hebben werk ge
vonden en/of gaan verder studeren. Er zijn er beslist onder
hen, die aan het werk zijn geslagen, zonder dat ze bewust
een beroepskeuze hebben gemaakt. „We worden wel wat",
is hun redenering Verzonnen, deze uitdrukking? De
cijfers wijzen wel anders uit! Schrik niet, maar het zegt toch
wel iets, wanneer van 151 oud-ulo'ers even 54 pet. geen
weloverwogen keuze heeft gemaakt Ze worden wel
wat en de tijd zal leren, wat dat zal zijn. Van planmatig
kiezen is nauwelijks sprake
Een kantoorbediende was lie
ver musicus geworden. Een
vertegenwoordiger was lie
ver psycholoog geworden.
Een werkt op kantoor en was
liever slager. Een ander werkt
bij de PTT en voelt meer voor
reisleider.
Vier scholen
gOV EN STAAND zyn enkele bevin
dingen uit een onderzoek, dat de
heer H. de Bree, Jeugdconsulent van het
gewestelijk arbeidsbureau te Alphen
aan den R|jo, Instelde naar de studie-
en beroepskeuze van jongens, die in
genoemde plaats uitgebreid .lager on
derwijs volgden en né 1960 eindexa
men deden. Oud-leerlingen van vier
scholen uit de Ryn-gemeente werden
in deze enquête betrokken: die van de
openbare uloschool, de christelijke ulo
Ichtus-sehool, de RK uloschool en de
christelyke ulo-lmmanuelschool.
De betrokken hoofden van school
verleenden toestemming voor wat be
treft genoemd onderzoek. Er konden
derhalve 327 oud-leerlingen worden
aangeschreven, die een ter zake dienen
de vragenlijst kregen voorgeschoteld.
Welgeteld 281 jongelui reageerden op
het hen gevraagde. Ter oriëntatie: de
destijds de eindexamenklassen bezoe
kende leerlingen waren woonachtig in
Alphen a. d. Rijn, Bodegraven, Bos
koop, Haarlemmermeer, Hazerswoude,
Koudekerk, Leimuiden, Nieuwkoop,
Nieuwveen, Rijnsaterwoude, Ter Aar,
Woubrugge en Zevenhoven.
Wéér scholier
De enquêtte, die de jaren 1961 tot
en met 1965 beslaat, bracht interes
sante gegevens aan het licht aan
gaande de vraag, welke activiteiten
de ulo-scholieren n& de examens in
zake school en-of beroepskeuze ont
plooiden.
IIONDERDDERTIG jongens vervolg-
den hun dagonderwijs. Dit varieer
de nogal: van bijvoorbeeld HBS. kweek
school, academie voor beeldende kun
sten, school van radio Holland, conser
vatorium, bakkerijvakschool tot hogere
tuinbouwschool. Overigens: 67 van
deze leerlingen konden bij het verlaten
van de ulo-school geen opgaaf doen,
in welk beroep zij later wilden gaan
werken. En dan was er natuurlijk ook
nog een aantal (20), dat de vervolg
opleiding voortijdig afbrak.
Aan het werk
I TITERAARD Is ook aandacht be
steed aan de categorie leerlingen,
die na het verlaten van de uloschool
een betrekking aanvaarden (120),
maar niettemin in de avonduren tijd
vonden een of andere studie te volgen.
Begrijpelijk, gezien het algemeen vor
mend onderwijs dat zij genoten, is, dat
bijvoorbeeld 84 personen werk vonden
in de administratieve sector. Opvallend
is daarom des te meer, dat veertien
jongens emplooi vonden als bijvoor
beeld automonteur, technisch tekenaar,
bankwerker of electricien. Militaire
dienst, marine en politie „slokken"
overigens ook elf personen op, terwijl
welgeteld tien verkopers cq. vetegen-
woordigers rechtstreeks uit het ulo-
onderwijs werden „gerekruteerd".
Uit de enquête zijn, vanzelfspre
kend, nog méér cijfers naar voren
gekomen: leerlingen die werken en
een part-time bedryfscursus volgen:
17; leerlingen die werken en een
part-time bedryfscursus én avond
cursus volgen: 2; leerlingen die wer
ken zónder avondonderwys: 11; leer
lingen die geen werk konden vinden
wegens op .handen zijnde militaire
dienstplicht: 1.
Ontevreden
Van de 281 jongens, die zoals gezegd
de gestelde vragen beantwoordden, ga
ven er 35 te kennen dat zij met het
door hen op dat moment uitgeoefende
beroep niet content waren. Vierenzestig
van hen vonden, dat de door hen des
tijds gemaakte keuze om een ulo-oplei
ding te volgen niet Juist was geweest.
De meesten van hen (51) hadden toch
maar liever de HBS doorlopen, te meer
omdat ze zich dan meer kansen had
den kunnen scheppen, in de maatschap
pij.
Geen definitieve keus
De heer De Bree concludeert uit de
door hem ingestelde enquête, dat een
jongeman bij het verlaten van de ulo
school zich weliswaar afvraagt, wat
hij nu wel zal gaan doen, doch dat de
keuze van het beroep in vele gevallen
echter niet is uitgekristalliseerd. Ook
is gebleken, dat een verdere dagstudie
na de ulo-opleiding niet altijd gemoti
veerd is. Een ander punt: vakonder
wijs was bij de „doorstuderenden" meer
in trek dan verbreding van algemeen
vormend onderwijs. Overigens leidt het
mulo b-diploma eerder tot verdere dag
studie dan het mulo a-diploma. cr
tallen wijzen het uit: tachtig om actfjl
endertig procent.
Isolement
I^ATUURLIJK IS AL het bov. k
staande niet helemaal represer, g
tief te noemen voor ons lezersgeb:
Immers, het onderzoek strekte zich d I
tot de gemeenten, al eerder genoer: I HI
Niettemin kan wel gesteld worden, t ui
het geografische Isolement van de rf in
meenten, dus vooral die in de P. B<
streek en directe omgeving, een dc: A
stroming naar voortgezet onderwijszi,
genhoudt. vi
Administratie
De aan het arbeidsbureau te Alph
aan den Rijn werkzame Jeugdcom
lent, de heer H. de Bree, komt tenslor I
tot een zeer belangrijke conclusie: jei I
dige kantoorbedienden met ulo-op!:
ding beginnen hun werkzaamheden
de administratieve sector, zonder er t
stil te staan, dat er voor hen een fur I
tie op een ander terrein kan zyn wq
gelegd. De meesten echter zullen d: V
in deze sector werkzaam blijven. So:
migen zelfs moeten dat, vooral \vt
neer zij een bepaalde verantwoordelij.
held (een gezin bijvoorbeeld) te drag.
krijgen. Werksituatie, functie, salarS
studie en vele andere factoren draga
er, volgens hem, toe by dat degena
die in de administratie biyven werk:
van lieverlee interesse voor „het val
krijgen.
Systematische objectieve Informal^ g
betreffende studies, beroepen en werlj
situaties ls, zo meent hij, dringen
noodzakelijk. j.
1
Volgende keer: Wéér studeert de
ulo-scholier? Wéér werkt hy?
LEIDSE
TOPTIEN
zullen wel geen zwartkijkers zijn
Je hebt beslist geen reden om zwart
te kyken, wanneer Je een hit op de
markt brengt, die ln heel West-Europa
gretig door tieners én twens uit de
grammofoonplatenzaken wordt gegrist.
Je hebt evenmin reden de toekomst
donker in te zien, wanneer Je weet,
dat er een fanclub achter Je staat,
waarvan Je gezien de grootte Iets
kunt verwachten!
Black is black
Die plaat mag dan „Black is black"
heten wy zouden er „Zwart ls
zwart" van maken een week nadat
de Spaanse en een Duitse Jongens hun
nieuwste in de verkoop zagen gebracht,
was de hitparade in Engeland weer
een naam rijker geworden: die van
Los Bravos. Vorig jaar zomer speelden
twee beatgroepen op het zonne-eiland
Mallorca: Los Sonor en Los Runaways.
Dat duurde niet lang, want twee So-
nores en drie Runaways vónden elkaar
en riepen de groep Los Bravos in het
leven.
O Ja, vijfduizend brieven hebben de
Jongens ook nog per week te verwer
ken!
Je zou ze The Beatles van Spanje
kunnen noemen, als je ook nog in ogen
schouw neemt, dat na afloop van hun
optredens taferelen van fans op jacht
naar handtekeningen, foto's en kleding
stukken aan de orde van de dag zijn.
In Beatleland zélf zyn de Bravos ook
„ln": in verscheidene radio- en teevee
programma's, en ook in grammofoon
opnamestudio's zyn ze sinds maart van
dit jaar al geziene gasten. Beat vooral
ligt de vier Spanjaarden en één Duitser
wel het best.
1. Yellow submarine The
Beatles
2. Summer in the city Le
vin' Spoonful
3. Dans je de hele nacht met I
mij Karin Kent
14. Lady Jane The Rolling I
Stones
5. With the girl like you
I The Kinks
6. Sunny afternoon The I
Kinks
17. I see her again The
Mama's en The Papa's
8. La pouppée qui fait non-
I Michel Poknareff
9. Bus stop The Hollies
10. De wereld is leeg zonder
jou Suzie.
uit voorraad leverbaar.
Gé Hofenk
Muziek- en
grammofoonplatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT
Grote fanclub
Hun eerste optreden had destyds een
enorm succes. Dat was voor pakweg
tienduizend Jongelui uit Madrid reden
een club ln het leven te roepen, die Los
Bravos adopteerde. De eerste single,
die overigens niet meer geperst wordt,
was binnen een recordtyd uitverkocht.
