JB1
IN KERKRADE WEER RUST NA
MAAND MUZIEKCONCOURS
Limburg hield prima
concertzaal over
WOENSDAG 17 AUGUSTUS 1966
DE LEIDSE COURANT
DE DIJLLE GRIET
Oei 'Jtor komt Jem m/t( Kom. mie, we wbet-
een^Men toet[sen 'ons in'die hoeve!
ABOE'MARKOEB de schoenbekvogel
ONTVOERING IN THAILAND
O e spiuRMR smeren in zm rmmua te ottr
mrffnen menu een mud cimnrtonnerBfiirrtm
net wneen roier
Scheepvaartberichi en
ADIBA en ARBS 16 te Riiam. ARCA 16
v Rdam n Teesport. ADRASTUS )7 te
Suez, ALAMAK 17 te Karachi, AMELAND
17 te Monrovia AVERDIJK 16 v Londen n
Curacao, ACHtLLES 16 v Hamb n R.lam
ATTIS 1« v Port au Pince n Sto Domingo.
ALCHIBA pass 16 Kp St Vincent n New-
York. ALUDRA pass 17 Lissabon naar Lis
Palmas, AMPENAN 16 te Montreal. AEGIS
pass 16 Saba n St Croix, ACTEON 15 900
«L"w
i Trinidad
Bermuda n Klngstoi
DAHOMEYKUST 16 v Antw n Adam.
DIEMERDIJK 16 v Londen n Hamburg
ESSO ROTTERDAM 16 v Ras Tanura n
Bombay. ESöO AMSTERDAM 16 v Mona
eil n Pto La Cruz
EORRBSTTOWN 1 7to Trinidad
GANYMEDFaS 17 te Paramaribo verw,
GRAVBLAND 14 te Catanii> GABONKUST
17 t a voor Freetown, GOftRKDIJK 16 v
New-Orli
HERCULES 16 v Rdam n Antwerpen.
HERMES 13 te Adam, HECTOR 16 v Fort
HEEMSKERK 15 te
ISIS 16 v La Gualra n Port of Spain.
ITTBRSUM 16 y Savannah n Adam
JAMES BENEDICT 16 te Rdam.
KBLLETIA 16 rede v Plymouth. KRF.E
SLA 16 v Dublin n Ardroasan. KARYLIA 15
v Gibraltar n Algiers. KLOOSTERKERK
16 780 mill z Maladiven n Aden
LADON 16 te Rdam. LEI OERKERK 17
en LELYKERK 16 te Rdam LAARDER-
KERK 16 te Port Said verw, LETO 16 v
Port Huron n Duluth
MAASDAM pass 16 Kast net naar South
ampton; MISSISSIPPI LLOYD 16 van Dar
es Salaam naar Durban MOORDRECHT 16
van Hslngkang naar Sasebo; MEMNON 16
te Willemstad; MAINLLOYD 16 van Cris
tobal naar Duinkerken; MOERDIJK 16 van
Cristobal naar Lalibertad MARNELLOYD
16 van Willemstad naar Kaapstad MARON
16 van Pto Cabello
gevoegd. Ook als deze belangstelling
ORANJE NASSAU 15 310 nw
naar Paramaribo.
PRINS CA SIM IR 16 te Clevela;
In een handomdraai
,1 2 3 U 5 S 78 q
1
2
3
U
5
6
7
HORIZONTAAL:
1. Noorse godheid, zangvogel. 2. ui
tingsmogelijkheid luizenei. 3. hijs
kraan, munt <afk). 4. titel. rocwvor-
mig sieraad. 5. eetgerei. 6. schil
dersgerei. Frans lidwoord. 7. duw.
kwajongen 8. meisjesnaam, gast. 9.
woede, vogeleigenschap.
VERTIKAAL:
1. bloem, keukengerei. 2 deel van
een boom. balspel 3. eikenschors,
muziekterm 4 zangvogel, winter-
voertuig. 5. schaakstuk. 6 voeg
woord, stoel. 7. schrijflijn, heks. 8.
am. PRESIDENT WILLIAM VS
16 van Santos naar Vitorla
RIJNDAM verm. 17 van Southampton
naar Rotterdam.
STRAAT RALI 17 te Monrovia verw.;
STRAAT BANKA 16 te Port Elizabeth;
STRAAT MAGELHAEN 16 te Kaapstad:
STRAAT RIO 16 t-a. Lourenm Mar.|ue«:
SCHIEKERK 17 te NagovuSCHIELLOYD
'an Balboa nu.tr P'i» STEEN KERK
i Rotterdam n
Rotterdam
lerdam; SOLON
SARPEDON 16 va
Oplossing van gisteren.
Oplossing:
HOR.: 1. karaf. 2. In. ros. ap. 3. ob.
fa. 4. sta. ent. 5. pers. rede. 6. ara.
smoes' 8' €D' PCt' 9'
VERT.: 1. pi, spa, CSi 2. noteren. 3.
barak 4. ar. pm. 5. roos, theo. 6.
*8 te. 7. feest. 8. aandeel. 9. op, ter,
Ell; TELAMON 16
ULYSSES 17 van Rotterdam naar
Bremen.
VIDENA 16 thv Perim naar Port Sudan;
VIVIPARA 17 te Bandar Mashur
WONOGIRI 16 te Balboa WOLTERSUM
10 Ir Ut nwnsvillr v.-rw \V A A 11 D KI'".1 I IT
16 t- Montreal; WILLEMSTAD 15 van
Lissabon naar Madeira.
ZONNEKERK 18 te Beira verwacht
Spasskv schaakte
veel dollars bijeen
SANTA MONICA De Russische
schaakgrootmeester Bori> Spassky ls
winnaar geworden van het internationale
.schaaktoernooi ln Santa Monica (Cali-
fornlë) en legde daarmee beslag op de
Platlgorskybeker. Door zfln overwinning
op Jan Hein Donner kwam hij op een
[Hintenaantal van 11&. Als tweede ein
digde de Amerikaan Bobby Fischer met
11 punten en de Deen Bent Larsen werd
derde met 10 punten. Donner bleef op de
laatste plaats meit 6 punten.
De eerste plaats leverde Spaa6ky een
bedrag op van 5000 dollar. Fischer en
Larsen ontvingen resp. 3000 en 2250 dol
lar.
ZOLANG
DE
VREES
REGEERT
53
De trommels hervatten hun doffe, obsederende ritme.
De kringen van dansers golfden weer op en neer
met mysterieuze gebaren waarvan alleen de
ingewijden de betekenis kenden. De toeschouwers
verwijderden zich langzaam tussen de houten banken.
„Wie is die man?" vroeg Julia aan Steve.
„Dat heb je toch gezien, een Indiaan!" antwoordde
hy. verstrooid.
„Ik bedoel: wat voor beroep oefent hy uit? Je hebt
hem horen spreken, hy beheerst de taal volkomen!
Dat is toch geen man, die in een reservaat manden
vlecht of kralenborduursels maakt!"
Een man naast Julia had haar vraag gehoord. Hij
zei:
„Dat is de achter-achter-achterkleinzoon van het
opperhoofd Black Hawk. Hij is hoogleraar aan de
juridische faculteit van de universiteit van Chicago."
Voor ze zich van de schok had hersteld, was de
Amerikaan al ln de menigte verdwenen
„Hoorde je dat?" vroeg ze.
„Ik heb het gehoord." zei de Australiër.
Ze stonden op een hoogte vanwaar ze konden uitzien
over de Mississippi, die zijn modderige watermassa's
voortdreef tussen de betonnen kaden, die hem ln
de steden omknellen. Midden in de stroom, op
eilandjes van witte keien, groeide de wirwar van
struiken, die met 't woord Jungle worden aangeduid.
Grote witte vogels fladderden eruit op. Ze slaakten
dezelfde langgerekte rauwe kreten, die 't opperhoofd
„Black Hawk" moest hebben gehoord, toen hij.
staande op de heuvel, de blanke zag naderen die
zijn ryk begeerde.
Licht hijgend sjouwde Julia tegen de helling op, met
aan haar hand een papleren boodschappenzak. Ze
transpireerde zodat kleine lokjes van haar bruine
haar aan haar slapen kleefden. Strak naar de grond
starend zag ze de barsten ln het beton van het
trottoir en de punt van haar voet, die ze een voor
een als dunne zwarte slangen vertrapte. Bij het
eerste universiteitsgebouw bleef ze staan. De helling
lag achter haar. Het hoofd opheffend zag ze de
grote klok op het groene bronzen voetstuk. Het
was vier uur. Langs het hek van de campus stonden
de seringen in bloei en hun geur was even
overweldigend als ln de buitenwtJken van Parijs.
Omdat de gazons gemaald waren, rook ze
tegelijkertijd hooi Mei. De lente was aangebroken,
dat leed geen twijfel. Hoe was dat zo plotseling
gebeurd? Julia wist het niet. In Parijs was het nu
ook weer lente De bomen langs de Seine vormden
twee lichtgroene trillende IQnen boven het water en
hun tere schaduw liefkoosde de hoofden van de
eerste vissers
Julia sloot haar ogen en staarde in haar verbeelding
naar de Elffeltoren, die zich lang. strak en grijs
boven al dat groen verhief. Over een brug, hoog
boven het water, domineerden de rammelende
stadsbussen het drukke verkeer.
Julia deed haar ogen weer open. Met de nagel van
haar duim liet In een gewoontegebaar de smalle
gouden ring aan de ringvinger van haar rechterhand
ronddraaien. Die dwaze ring: hij was zinloos
geworden. Toch bleef ze hem dragen, zoals men
vasthoudt aan een geloof, uit gewoonte en uit
behoefte aan een bepaald ritueel, dat de mens
verankert en hem tn staat stelt vaat te houden aan
het levenDie avond ln de eerste week van
september... Nu al weer bijna twee jaar geleden...
Ze waren uitgekomen op een kade van de Seine,
een kleine onbeduidende kade, de naam ervan kenden
ze niet. Chrtstophe had haar de enigszins gedeukte
ring gegeven, een ring, die uit een oud Juwelenkistje
moest zijn gekomen; ernstig had hij hem nan haar
vinger geschoven. Het was geen verloving geweest,
het mocht nauwelijks een herinnering zijn. Het was
een band, even Irreëel als Chrtstophe zelf en Julia
had op dat ogenblik niet geweten of ze moest lachen
of hullen. Ze had de vingers van haar hand enkele
malen geopend en gesloten zonder te durven kijken
naAr de ring. die Chrlatophe aan haar rechterhand
had geschoven. Toen had ze haar ogen een seconde
neergeslagen, heel even. om zich ervan te overtuigen
dat ze niet droomde En de ondergaande zon. die
door de voorruit van de auto scheen, had het goud
doen fonkelen Julia had vervolgen: naar de Seine
gestaard, waar de wind het water rimpelde ln violette
golfjes en tenslotte hadden haar ogen op Chrlatophe
gerust, niet vragend, niet dankbaar, alleen met
misschien een beetje meer tederheid dan 's morgens.
Zijn zware lichaam lag tegen de leuning van de bank
en zijn rechterhand, die verlamd was, hing slap
tussen hen in. Zijn linkerhand met de korte, brede
vingers omklemde krampachtig het stuur. Er hlonken
lichtjes in zijn ogen De blauwe lichtjes van hun
mooie dagen als alles goed was. Chriatophe had
gezegd:
„Omdat Je weggaat
En even later had hy eraan toegevoegd:
„Daarom Je begrijpt
(Wordt vervolgd)
Liturgische kalender
DONDERDAG 18 augustus: Mis
van de zondag. Gedachtenis van
de H. Agapltus. Groen.
Benoemingen
bisdom Rotterdam
ROTTERDAM Mgr M. Jarvsen. bis
schop van Rotterdam, heeft aan kapelaan
P. W. G. M van Boxtel opdracht gegeven
zijn studie in de exegese te Rome te gaan
voortzetten, tot kapelaan te Wassenaar
H. Jozef is benoemd G. P. Th. van den
Mosselaar. neomist; aan kapelaan H F
van Zoelen ls de opdracht gegeven zijn
studie ln de dogmatiek voort te gaan zet
ten: tot kapelaan te Den Haag, H. Anto-
nlus Abt is benoemd C de Boer. neomist;
tot kapelaan te Lelden, H. Lodewijk S. C.
Th. de Vette; tot kapelaan te 's-Graven-
hage. H. Jacobus: P. J Osendarp, neomist;
tot kapelaan te Rotterdam. H. Nicolaas:
B. J. I. Tniyens; tot kapelaan te Schie
dam, O. L. Vrouw Visitatie: M. J. Schie-
broek, neomist; tot kapelaan te Sassen-
helm. St. Pancratlus (met part-time vrij
stelling voor bultenparochiële werkzaam-\
heden): H. A. A. Mourits; tot kapelaan te
's-Gravenhage. O. L. Vrouw van Fatlma:
C. M. van der Westen: tot kapelaan te
Rotterdam. Verrijzenis van de Heer: C.
H. J. de Korte, tot kapelaan te 's-Graven
hage, H. Familie: M J. Elshout. neomist;
tot kapelaan te Schiedam, H. Liduina: H
C. van Beek. die kapelaan was te Mon
ster; tot kapelaan te Wassenaar. H Wil-
llbrodus: G. Th. Alkemade; tot kapelaan
te Nootdorp: pater A. Drost O.C.SO, die
assistent w^s te Rotterdam. Petrus Banden,
tot kapelaan te Rijswijk, H Benedlctus,
(met een dag per week leraar aan het se
minarie Leeuwenhorst te Nooidwijker-
hout) J. W. Bergen, tot kapelaan te Rot
terdam, H. Wllllbrordus: A, P G. Krem-
pel, die kapelaan was te 's-Gravenhage.
H. Wllllbrordus; tot kapelaan te Gouda,
O. L. Vrouw Hemelvaart: L. H Oudejans
(met enige mogelijkheid voor de voltooi
ing van zijn exegesestudie) tot kapelaan
te Rotterdam, O. L. Vrouw van Altijd
durende Bijstand: J. C. M. van Wmkel;
tot kapelaan te Noordwijk, St Jeroen: P
T. M. Langedijk; tot prefekt aan het se
minarie Leeuwenhorst te Noordwijkerhout:
L. A. van der Geer; tot kapelaan te Rijs
wijk. H. Bonifatlus: J D. J. van den Dool.
neomist; tot godsdienstleraar aan het se
minarie Leeuwenhorst te Noordwijkerhout:
drs. M. J. Houd ijk: tot kapelaan te Rot
terdam. H. Wllllbrordus met part-time
vrijstelling voor voltooiing van zijn studie
en voor werk aan de kerkelijke rechtbank:
A. E. Zijleman: tot kapelaan te 's-Gra
venhage. H. Familie (met part-time vrij
stelling voor voltooiing van zijn studie*:
J. J. Streng; tot kapelaan te Rotterdam.
H Barbara: H W van de Rijt: tot kape
laan te Poeldijk: H J G. de Jong. tot
kapelaan te Delft. H. Hlppolytus: J B M.
Werner; tot kapelaan re 's-Gravenhage,
H.H. Martelaren van Gorcum. Th. A van.
Damme; tot kapelaan te Poeldijk: C W
J. van Wingerden, neomist
Nagezonden familiebericht
Tot onze diepe droefheid overleed
heden, geheel onverwacht nog
voorzien van liet H. Oliesel onze
lieve vader, behuwd- en grootvader
PETRUS ANTHONIUS
VINK
weduwnaar van Maria Oudshoorn
in de leeftijd
Noorden:
G. C M. BAAS-Hartveld
J BAAS
Nieuw veen:
A. H HARTVELD
Berkel
L C. M. v. d. AREND
Almelo:
Eerw. Zuster Ma. Cecilia
(C. M. HARTVELD)
De Meye:
A. M. VOOREND-Hartveld
G. VOOREND
C. J. HARTVELD-
Schoonderwoord
C. J. HARTVELD
E. J HARTVELD-
RUkelijkhuts
Almelo:
Eerw Zuster Maria Petra
(A. M HARTVELD)
Groet:
J M PEPERKAMP-
Hartvelo
J. J PEPERKAMP
en kleinkinderen
Nieuw veen, 17 augustus 1966
Wij vieren de H. Eucharistie vooi
zijn zielerust op zaterdag 20 augus
tus om 10.30 uur in de parochie
kerk van de H. Nicolaas te Nieuw
veen, waarna de begrafenis op het
r.-k. kerkhof aldaar.
Rozenkransbldden aan bet sterf
huis 's avonds 8.00 uur.
Hoge druk met afwisselende depressies
(Van onze muziekredacteur)
Op het Europlein, in het centrum van Kerkrade, staat thans een
indrukwekkend gebouw, de trots van de zo welvarende en energieke
gemeente. Daar heeft men van 15 juli tot en met 15 augustus het Vijfde
Wereldmuziekconcours gehouden. En daar was het, dat voor de derde
maal in successie het Nationaal Jeugdorkest uit Israël, door de jonge,
geestdriftige en ongemeen getalenteerde dirigent Shalom Ronly-Riklis
geleid, de door koningin Juliana in 1958 geschonken zilveren lier wist
te veroveren, die daarmee tot een blijvend bezit van dit symfonisch
ensemble geworden is.
Lering trekken uit
teleurstellingen
Sensationeel hoogtepunt van het con
cours, waardoor veel, heel veel vergeten
werd, wat de kritische waarnemer soms
wel eens sceptisch ten aanzien van de op
zet en de praktijk van de afgelopen wed
strijden heeft gestemd. Om u eens een
duidelijk voorbeeld te geven: de Jonge
Israëli kwamen zondagavond kwart na
elf aan de beurt te Kerkrade had men
toen reeds meer dan twaalf uur muziek
geconsumeerd: in het gemeentelijk sport
park én ln de concerthal. Dat was te veel
van het goede, waaruit men met een ge
rust hart mag concluderen, dat er Iets
aan de organisatie haperde. Bovendien:
ln de lange uren. die men in de tot de
nok toe gevulde hal doorbracht waren er
ogenblikken, dat men zich danig ver-
vealde, omdat het gebodene niet steeds
voldeed aan de eisen, die men toch aan
een „Wereldmuziekconcours" meende te
mogen stellen. Duidelijker gezegd: het to
tale peil en nu hebben we het niet over
de uitblinkers viel ditmaal nogal legen.
Het bewijs Als we het wel hebben,
dan kregen nota bene elf korpsen geen
prijs, die waren dus onvoldoende, die had
men in feite nooit moeten aanvaarden.
En het lükt on* dringend gewenst, dat
de organisatoren, willen zij een artistieke
inflatie voorkomen, aan dit feit de nodige
aandacht besteden.
Verplichte nummers: vervelend
Doch er was meer, dat irriterend werk
te. We doelen hier op de aard en lengte
der verplichte nummers: deze waren, zon
der uitzondering, ronduit vervelend, bo
vendien waren ze van een eindig, exe
cutanten en toehoorders afmattende
Daartegenover trof ons als Iets aange
naams, dat men zich bij de keuzenum
mers niet uitsluitend op de originele
blaasmuziek geworpen had, doch rustig
en bewust met arrangementen durfde te
komen.
Bewerkingen die het veelal goed deden
en in hun nieuwe gedaante, in hun
nieutve vorm, soms een geheel nieuw en
boeiend lenen kregen. In dit nerband her
inneren we aan Verdi's „I Ve*pri Sici-
lianl", aan Rossini's „Diefachtige ekster",
en Semiramis-ouverture, aan Mous-
sorgskg's JVacht op de kale berg", staan
de op het programma van de Konink
lijke Harmonie van Thorn.
Frappant was tevens het feit, dat de
hoogst geklasseerde korpsen veelal uit
kleine leefgemeenschappen kwamen, uit
dorpen met een sterke muzikale traditie,
waar de liefde voor de toonkunst op de
meest natuurlQke wtJze van vader op zoon
wordt overgedragen sociologen zouden
aan het belangwekkend verschijnsel eens
speciaal hun aandacht mor' n schenkenI
Men lette maar eens op de resultaten
van de allerlaatste dagen en hek(fke dan
eens het inwonertal van plaatsen als
Liria in Spanje, Bocholtz. Neu-Elsloo,
Geleen. Thorn. Simpelveld
De jury: lof en blaam
Er Is ln de afgelopen dagen veel ovër
de Jury gesproken en soms werden over
de beslissingen van de Engelsman Frank
Wright, dt Nederlander Kees van Baaren.
de Fransman Déslré Dondeyne en de Oos
tenrijker Paul Wal'T. bepaald onvrlende
HJke dingen gezegd. We zouden hierbij
het volgende willen opme.ken: het o.l.
zéér competente kwartel heeft niet min
der dan df wedstrijden te beoordelen, dat
betekent ln werkuren uitgedrukt zowat
achtentachtig. En dit meestal ln een over
volle concertzaal, meermalen ln een
étnuffante temperatuur.
Ons heeft het verwonderd, dat de
juryleden, misschien enkele inconse
quenties daargelaten, zo goed de normen
hebben kunnen blUven handhaven. En
dat, terwijl ze te oordelen hadden over
symfonie mandoline orkesten, harmo
nieën. fanfares, brauband* en accor-
dconensemble*. in drie divisies optre
dend. Geen jury i* onfeilbaar, maar voor
de resultaten, die u>(j twee zware dagen
achtereen hebben mogen vernemen, heb
ben we de hoogste waardering.
Minder afkeurende kritiek had men
voor die andere Jury. die zich in het
gemeentelijk sportpark met de marswed-
strijd had bezig te houden, dat waren Je
heren A. Posthumus van de Koninklijke
Militaire Kapel, Jos Moerenhout, kapi
tein-commandant Kapelmeester in België
en de Engelse componist Frank Wright.
De marswedstrijden
Ze hebben gewerkt voor een publiek,
dat negen dagen in het gemeentelijk
sportpark de verrichtingen van, laten
we zeggen, honderd eenendertig har
monieën. fanfares, tamboer- en trompet
ters— en jachthoornkorpsen, schalmeien-
korpsen, drumbands en hoe deze ensem
bles verder ook heten mogen, met grote
belangstelling heeft geobserveerd,
geschat waren dat een tweehonderd vijf
tig duizend mensen.
Mogen we een zeer openhartige en
zeer eerlijke bekentenis doen? Voor ons
waren deze manifestaties de meest at-
traktieve van het ganse concours. En
niet alleen van dit concours, doch ook
van alle daaraan voorafgaande, die we
mochten meemaken.
En met deze onvermoeide jury, die als
een scheidsrechter op een voetbalwed
strijd met de gezelschappen, die zich
over de sintelbaan bewogen, meeholde,
hebben gelet op de muzikale uitvoering
van de mars, op het klankgehalte, op
het tempo volgens landelijk gebruik
Fransen lopen nu eenmaal vlugger
dan Duitsers, op het ordelijk en gericht
marcheren. En, vooral niet te vergeten
op de bijzondere, soms geraffineerd
schone kledij, waarin deze mensen
zich voortbewogen. Zich voortbewogen
in vierkwart maat, in driekwart maat, in
versnelde, in vertraagde beweging, waar
door het geheel soms een filmisch ef
fect kreeg.
En dan. na afloop het gezamenlijk dé
filé, die bonte mengeling ran kleur en
klank, waarin elk der hoorders/kijkers
zijn favorieten speciaal toejuichte
onvergetelijke
De volstrekte blijheid, gevolg van hel
moeilijkste wat eon mens kan orgam
feest was hier onbetwisi
Volstrekte blijheid, die ook
het gelukkige eigendom was van Jury
lid Posthumus, die ons. na afloop met
waarlijk kinderlijke vreugde vroeg:
„Heb je die schalmei gezien? Dat was
ook voor mij, geheel nieuw een
openbaring!"
Concerthalvoortreffelijk
Op éér zijde van het Wereldmuziek -
concöurs 1966 hebben we tot dusverre nog
niet gewezen: we doelen hier op de om
lijsting van de wedstrijden met een aantal
Indrukwekkende concerten: het Amster
damse Concertgebouworkest heeft hier de
rjj georend, het Oroot Symfonie-Orkest
van de Radio en Televisie Moskou geslo
ten. Manifestaties, die de attractieve waar
de van het geheel ln nlei gerlnrr mate
hebben verhoogd.
En bovendien de voortreffelijke akoes
tische kwaliteiten van de nieuwe Con
certhal hebben bewezen. Laten we met
grote vreugde constateren: Nederland
heeft er een zaal bijgekregtn. die met
de Roterdamse Doelen kan en mag con
curreren. En zulks voor zeven miljoen
gulden, terwijl De Doelen er 28 mil
joen kostte. Wat te berijpen is als
men de inrichting ran beide onder de
loep neemt: in Rotterdam Is het at
weelde, in Kerkrade al soberheid, die
de toeschouwer treft. Hij waant zich
in Bayreuth, waar ook alle* „op de
klank" gericht ls.
noodzakelijke kritische opmerkingen. Wc
wezen er reeds op. dat Kerkrade voor het
toelaten van korpsen te goedmoedig ia
geweest. Dan Is er nog een ander element
ln de wedstrijden, dat ons minder go«vl
beviel, we zouden dit dc „puntenjocht"
willen noemen, waardoor de verkeerde In
druk wordt gevestigd, dat het gezelschap,
dat het dichtst by het maximum 360 -
komt. ln absolute zin de beate prestaties
leverde. Doch was het niet zo, dat hier
absoluut onvergeiykbare waarden werden
vergeleken? Dat, wat een harmonie te
bieden heeft, van gons andere waarde ls,
absoluut verschilt van wat een symfonisch
ensemble offreert Wat ons betreft,
hoeft de wtsselprys, die de Jeugdige Is
raëli definitief veroverd hebben, niet door
een tweede te worden gevolgd!
Het concours ls dood. leve het ooncours,
het concours 1970 dan altyd. Een kreet,
die, zoals veel kreten, twijfel suggereert.
Ook hier, waar men ln ee depressie ls
aangeland, een stemming heeft bereikt,
die niet enthousiast (meer) is. Psycholo
gisch verklaarbaar na een maand, die het
uiterate von de krachten der organisa
toren heeft gevergd Die bovendien, ho*
paradoxaal het ook klinken moge hun een
gevr l van verzadiging heeft gegeven, nu
men ln het bezit ls van een prachtige per
manente concerthal.
Naar een nationaal festival
Allemaal onlustverschynselen, die over
enkele maanden zyn overwonnen: dan
gaat men weer met frisse moed aan de
slag. wyzer en sterker geworden door de
opgedane ervaringen. En dnn kan men
zich bovendien bezinnen op de mogeiyk-
heden meer Noordnederlandse korpsen
erbij te betrekken, uit de Zaanstreek bij
voorbeeld, waar ook een bloeiende
nbl ia* UltUUT" leeft.
Want wat treft ln Kerkrade elke keer
opnieuw? Dat het concours een Internatio
naal en een regionaal (lees Limburgs»
karaktt.-r heeft: het nationaal-Nederland
se komt weinig tot zyn recht.
Tot 1970
REGEN
of geen
REGEN
DE BILT. Er strekt tich nu
een hogedrukgebied ulf van het
zeegebied bij dc Azoren via het
Kanaal en om, omgeving tot In
Weet-Rusland. Dit hogedrukgebird
verandert thans weinig van plaats
Aanhou
deelt zonnig
en bezorgt ons bestendig en rustig
zomerweer met weinig bewolking.
De temperatuur wordt bij deze
situatie van dag tot dag iets
hoger. ÏMngs de noordzijde van
bef hogedrukgebied trok ren de
pressie van IJsland naar Xnord-
Nooru'egen. De bijbehorende fron
ten brengen wat regen in Ierland
en Schotlandmaar verder naar
het zuiden hebben ze weinig te
betekenen Boven S'oord-ltahA
handhaafde zich een depressiedie
daar op vele plaatsen zware on-
ii eersbuien veroorzaakt. Ook ln
Oostenrijk en Zwitserland bracht
deee depressie plaatselijk regen.
Zon .188—19 59. maan7.-19—
81.15; hoogw. 8chev.: 40915At.
IVeer in Nederland
"X
Den Helder
ÏClnT™
i'.renoble
Nice
MQnchen
Zlirleh
0
Wenen
in l<
nrnjtn
*W hew 17 U
sw bew. 13 0
Kel. hew. II» H 1
regen 10 3 32
on hew 32
