ook
VOOR
JOU
Q6 5 in TV-programma
t IN DE KRANTENTUIN
ONS KNUTSELHOEKJE
„DE HIER": beatgroep van scholieren
TOPPERS
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 13 AUGUSTUS 1966
GENOVEVA
In de vochtige burchtkelder, waarin
Genoveva door de aanklacht van de
wrede Golo werd opgesloten, ontwaakte
zy uit haar bewusteloosheid. Bittere
uren stonden haar te wachten, want in
haar ellendige toestand werd zij nog
moeder van een zoontje. Zy doopte de
knaap met haar eigen tranen en noemde
het kind Tristan, dat betekent „Smar
telijk".
Terzelfder tijd werd In het verre
Gallië (Frankrijk) een der beslissendste
veldslagen in de geschiedenis geleverd.
Dat was bij Tours en Poitiers, waar de
in Europa binnendringende Arabieren
werden teruggeslagen door Karei Mar
tel, de grootvader van Karei de Grote.
Aan zijn zijde streed de Palzgraaf Sieg
fried. Hij vocht als een leeuw en Gods
bescherming was met hem tot aan het
einde van de slag.
Enige tijd na dat gevecht bracht een
bode uit zijn gewest hem een perkament
(soort brief) van Golo, zijn huismeester,
waarin deze hem de vernietigende tij
ding berichtte, dat Genoveva, zijn echt
genote, hem ontrouw was geworden en
het nu hield met een gevluchte paarden
knecht. Krampachtig omknelden z(jn
vingers het stuk, terwijl een gekreun
van smart aan zjjn bleke lippen ont
snapte. Nog voordat er een uur ver
streken was, steeg hij met enkele edel
lieden te paard. Bijna dag en nacht
reden ze rusteloos door tot Siegfried
op zijn burcht tegenover zijn huismees
ter Golo stond.
„Waar is de boosdoener, die mijn huis
onteerd heeft, opdat ik hem kan ver
pletteren". riep de palzgraaf hem toe.
„Heer, ik heb de ellendige reeds zwaar
gestraft en hem vervolgens met zweep
slagen van de burcht verdreven", ant
woordde Golo. Zwijgend wenkt de heer
hem te naderen om zijn verdere opdracht j
te vernemen. Een blik van duivelse
vreugde vonkt uit de ogen van de ver-
De volgende morgen reeds bij het
eerste ochtendgloren leidden twee
krijgsknechten de ongelukkige burcht
vrouw met haar kind naar een afgele
gen bos om ze daar te doden. Als teken
dat aan het bevel van de burchtheer
voldaan was. moesten zQ de tongen
van de slachtoffers mee terugbrengen.
Maar medelijden met moeder en kind
greep hen aan en ontwapende de han.
den. die de moordwapens droegen. Zij
voerden moeder en kind tot diep in het
bos mee en lieten ze daar aan het lot
over. Op de terugweg doodden zij een
ree en haar jong en brachten de beide
tongen van deze dieren aan hun graaf
ten teken, dat zij aan de hun gegeven
opdracht voldaan hadden.
(slot volgt)
CORRESPONDENTIE
De vakantie is weer voorbij. Er zijn
al vele kinderen weer naar school. Ze
zitten een klas hoger en doen weer
ijverig mee om de nieuwe leerstof op
te nemen. Ook zijn er kinderen die zijn
blijven zitten en die denken dat ze het
nu op hun slofjes aan kunnen doen.
Maar dat is helemaal niet waar. Ze
moeten extra hun best doen om tot de
besten van de klas te gaan behoren.
Het vorig jaar kregen ze steeds vieren
en vijven, dat moeten nu achten, negens
of tienen worden. Is dat afgesproken?
Van de derde klas van de Antonius-
school kreeg ik een map opstelletjes
over: „Mijn derde schooljaar". Ik heb
er drie willekeurige uitgepakt. Hier ko-
Gerrle Serller
MIJN DERDE SCHOOLJAAR
Het begin van de derde klas begon
al erg leuk. De juffrouw deelde de
schriften uit om ze in de kastjes tc
doen. Juffrouw De Leeuw had een pick
up en er werden de eerste middag
plaatjes gedraaid. Leuk hoor! Ook kre
gen we wel eens een snoepje en als we
naar de speeltuin gingen een Ijsje. Ja,
we gingen ook wel eens naar de speel
tuin! Die speeltuin heette: Vijf-hoven.
Nu moet ik nog iets fijns vertellen:
onze hele klas gaat over naar de vierde
klas. Een paar meisjes en jongens mo
gen het proberen, maar dat zal wel luk
ken, want we vinden het fijn om bij
elkaar te blijven.
Onze juffrouw vergeet wel eens wat.
Laatst moest ik haar buskuartje halen,
dat had ze op het tafeltje In de klas
laten liggen. En ook had ze haar ge-
zondhoidsslippers vergeten uit te doen,
daar liep ze mee op straat en die kan
ze alleen maar binnen aan. Toen moest
ze terug om de schoenen met hakken
aan te doen. WH je weten hoe de jur
van ons er uit ziet? Nou, ze heeft grijs
haar, een bril op en een aardig gezicht.
Ze heeft mooie schoenen en vandaag
had ze een wit-zwarte jurk aan. Altijd
heeft ze een dunne blauwe schooljas
aan. Ik hoop dat we een fijne vakantie
hebben en ook myn Juffrouw De Leeuw.
frouw. Ik ben acht jaar en word In de
vakantie negen Jaar. De Juffrouw doet
heel fijne dingen zoals: films draaien
en plaatjes draaien. We krijgen ook wel
eens snoep en nog veel meer. Taal, lezen
en natuurkunde vind ik heel fijn. maar
verkeer vind ik het fijnste. De juffrouw
heeft gezegd, dat we allemaal overgaan
naar de vierde klas en dat vind ik heel
f(jn. Ik hoop, dat ik een horloge krijg.
Ik ga in de vakantie veel spelen, maar
ook wel eens leren. In de vierde klas
kom ik by juffrouw Detrie. Ik hoop
dat zij ook aardig is. We zullen daar
weer heel hard moeten werken, maar
dat is niet erg. Je moet nu eenmaal
knap worden.
René Kallenberg vertelt ons over:
HET MISDIENAARSREISJE
Woensdag 29 juni zy'n alle misdie
naars uitgeweest. Met de bus gingen we
eerst naar een kasteel. Dat kasteel
heette „Haarzuilen". We zijn er in ge
weest en het mooiste van alles vond ik
de wandtapijten, die waren met de hand
gemaakt. We gingen weer de bus in en
toen reden we naar een speeltuin, een
heel grote. Daar waren botswagentjes
en bootjes. Voor 25 c. kon je een kaartje
kopen en dan mocht Je varen. Er was
ook een spookhuisje, daar moest Je met
het bootje doorheen varen. Eerst ging
ik in een botswagentje. Dat was pas
f(jn, vooral toen we een keer met een
harde klap tegen een ander wagentje
opbotsten. Daarna ben Ik in het spook
huis geweest: daar hoorde je gegil van
spoken en steeds gebeurde het op het
nippertje.
Toen we genoeg gespeeld hadden, gin
gen we weer in de bus en nu naar
Schiphol. Daar hebben we in een rond-
rljwagentje het hele terrein afgereden.
Een meneer vertelde, dat een vliegtuig
als het in de lucht boven het vliegveld
is. nog een snelheid van 160 km per
uur heeft en dan moet het langzaam
neerkomen en dalen. Nu ging de reis
weer verder naar Avifauna en daar
kregen we lekker eten. Na het eten was
het tijd om naar huis te gaan. Toen we
op de V(jf Meilaan aankwamen, zyn we
allemaal op de vloer gaan liggen.
De vaders en moeders, die ons stonden
op te wachten, keken heel verbaasd,
toen ze geen jongens zagen. Lachend
werd het raadsel gauw opgelost. Toen
ik thuis kwam, was ik erg moe en ben
gauw gaan slapen.
Sjaak K..
OP VAKANTIE
De derde dag van de vakantie ver.
trokken we van huis naar de „Rivièra"
met vader, moeder, Rie en Jan. „Alles
wat we mee moeten nemen ligt op zol
der", riep vader tegen Jan. „En mijn
hengel ook, vader?" „Nee, die ligt nog
in de schuur". Jan haalde alles van de
zolder en daarna haalde hy zijn hengel.
Vader laadde alles in de auto. Onder
tussen waren moeder en Rie alle breek
bare dingen voorzichting aan het pak
ken. Daarna reden we weg. Vader start
te de motor en daar gingen we op
kantie. Onderweg zagen we mooie
leuke dingen b.v. de grote Moerdijk
bruggen. Op de pont was het ook leuk
We deden over de heenreis twee dagen
Vader stopte vlak by de zee en Rie en
Jan doken meteen in de golven. Vader
en moeder pakten het nodige uit om
te pick-nicken. Na een kwartiertje kwa-
I men vader en moeder ook
„Wat is het hier heerlik zwemmen in
zee", riep Rie. Na een paar uur zwem-
men gingen we weg om een plekje le
zoeken, waar we konden kamperen en
de tent op te zetten. „Kijk vader, hier
is een rustig plekje. Hier staan nog niet
te veel tenten", zei moeder. We hielpen
mee alles uit de auto te halen en borgen
hel netjes op. Vader ging de banden
eens nakijken en zag dat ze danig ver
sleten waren. We gingen de duinen in
en Jan vond een egeltje, dat hij mee
naar huis mocht nemen. We hebben veel
heuvels beklommen en ook veel ge
zwommen. En zo hebben we drie weken
van de vakantie fijn doorgebracht.
Anja de Wit
HET ZWEMBAD „DE VLIET"
Ik kwam met myn vriendinnetje uit
school. We gingen eerst thuis thee drin
ken en daarna gingen we zwemmen. Om
kwart voor één waren we al in het wa
ter. Het was er nog niet druk, ook niet
in hel „diepe". We kunnen allebei zwem
men, dus we konden heerlijk door zwem
men. We gingen ook nog even in het
„ondiepe", daar is het 85 cm diep, maar
daar werd het gauw drukker. Het wa
ter was heerlijk koel. We zwommen
naar de lage duikplank en sprongen er
af; daar is het 3.50 m. Ik haalde de bo
dem niet, want ik had bijna geen lucht
meer. We hadden ongeveer drie kwar
tier in het water gezeten, toen we er
uit gingen om onze boterhammen op te'
eten, want we hadden nog niet gegeten.
We gingen daarna iets kopen en wat
spelen op het veld. Na een uurtje gin
gen we weer in het water. We doken
die middag zeven keer van de lage
springplank. Toen was het wel genoeg.
Veel kinderen gingen naar huis en toen
gingen wij ook maar weg. Maar het
was al half zes geweest. Het was een
fijne zwemmiddag geweest.
Dag kinders! Wie heeft er in de va
kantie iets leuks beleefd? Of wie heeft
n reis gemaakt? Stuur ons dan
gauw een verhaaltje er over. Jullie
kennen toch ons adres?
TANTE JO EN OOM TOON,
Krantentuin Leidse Courant,
Papengracht, Leiden.
HANS EN DE SLANG
„Kijk eens, daar zwem!
een paling met z'n kop
boven water!"
„Nee jongen, een aal
zwemt nooit met de
kop boven water, hij
zwemt altijd over de
bodem", antwoordde va
der. „Maar dat is een
ringslang; dat kun je
zien aan de gele hals-
vlekken. De ringslang
is een prima zwemster,
die veel te water gaat
om te jagen op kikkers.
Builen 't water jaagt ze
ook op muizen en ander
klein gedierte".
„Hoe lang kan 'n ring
slang worden?" vroeg
Hans. „Tja," zei vader,
dat ligt eraan, hoe vaak
zij verveld heeft. Tel
kens n.l. als haar opper
huid te klein wordt,
werpt ze deze af om
plaats te maken voor
een nieuwe en grotere.
Soms vindt men wel
eens zo'n oud veUetje, w
dat hoornachtig is en
dus niel mee kon groeien. Zo gaat 't
met jouw pakjes ook; als die te klein
worden krijg je ook nieuwe".
Als je 't geluk hebt, je vakantie
in de buurt van bossen te mogen
doorbrengen, mag je je eigen het ge
noegen niet laten ontgaan voor je zelf
een hut te bouwen, liefst tussen dicht
onderhout. Dan is 't gevaar geringer,
dat je voortdurend gestoord wordt, 't
Is namelijk nogal zware en langdurige
arbeid om een goede hut op te bouwen.
Men moet n.L heel grondig te werk
gaan. Eerst verzamelt men zoveel
mogelijk takken (twijgen), liefst van
2 cm lengte in elk geval van on
geveer dezelfde lengte. Maar trek
geen takken af, neem alleen die, welke
afgevallen zijn en op de grond liggen.
Aan fig. 1 zie je nu, hoe je die
met behulp van lange stokken (staken)
in pyramide-vorm moet opbouwen en
in de top met touw omwikkelen. Dan
vlecht je daartussen enkele buigzame
takken. Als zover 't gevgl stevig staat,
moet de zaak nog dichtgemaakt wor
den (fig. 2). Daarvoor gebruik je fij
nere takjes en als er dan hier of daar
nog kiertjes of gaatjes te zien zijn, vul
je die aan met mos of grote bladerén.
Maar er moet natuurlijk een ingang
zijn. Tussen" twee opstaande slaken
kun je b.v. van een stevige, maar toch
buigzame tak zo'n mooi entree maken
als in fig. 2. Vind je zo'n tak niet, dan
doe je 't maar met stokken, dat hoef
ik verder niet meer te wijzen.
Op de vloer van de hut maak je
plaggen of je strooit er een lekker
bed van droge bladeren op, dus geen
koude voeten!
Eric-Jan Bei
ihIsci
MIJN DERDE SCHOOLJAAR
In de derde klas Heb Ik veel plezier
gehad. Juffrouw De Leeuw, want daar
zat ik by, verwende ons erg. In het be
gin vond ik het niet zo leuk, want we
waren achter en moesten weer by ko.
men. Dat kostte veel moeite en daar
door is onze juffrouw ziek geworden,
heel lang, van 1U maart tot de pinkster-
vakantie. In die tijd hebben we mevrouw
Duindam gehad en die was ook erg
aardig. Ik mocht dit jaar de vogels ver
schonen en soms ook eten geven. We
zyn allemaal overgegaan. De laatste
week doen we, denk ik, niet veel meer.
Ik ga met m'n vader, moeder en m'n
zusje op vakantie ln Spanje. Daar zitten
ook m'n oom en tante en twee nichtjes.
Ja. dat zal een leuke tyd worden. Bij
Juffrouw De Leeuw vond ik het leukst
van allemaal.
(Zeg Eric-Jan, je vertelt ons zeker
wel lets over die verre reis naar
Spanje? Dan zetten we het in de
krant.
Bert Je i
i Beek
MIJN DERDE SCHOOLJAAR
'n BALLONOPGAVE
Een windhoos ontrukte
do arme Frits zijn 12
ballonnen. Treurig zag
hij ze aan de blauwe
hemel verdwijnen.
Waar zouden ze wel
heen reizen? Dat kun
nen jullie zelf uitma
ken. als jullie de let
ters op de ballons in de
juiste volgorde neer
schrijven. De stad ligt
in Amerika.
Wilt U iets weten
Leimuiden - Doornspijk Kunt u
ons de kortste route opgeven voor een
fietstocht van Leimuiden naar Doorn
spijk? Aldus luidt de vraag van P. K.
uit Leimuiden.
Antwoord Leimuiden. Uithoorn,
Hilversum. Baarn, Bunschoten, Nij-
kerk, Ermelo. Nunspeet, Doornspijk.
Afstand ca. 100 km.
Oorlogsmuseum Kunt u my zeg
gen wanneer het oorlogsmuseum te
Overloon geopend is en of er ook
mogelijkheid tot rondleiding bestaat,
Antwoord Het museum is op
werk- en zondagen geopend van 9 tot
18 uur. Voor groepen bestaat er ge
legenheid tot het ontvangen van rond
leiding. De toegangsprijs bedraagt voor
1 volwassenen 1.25 en voor kinderen
0.50; voor gezelschappen bestaat er
mogelijkheid tot reductie. Wij willen
evenwel opmerken dat rondleiding in
dit hoogst interessante openluchtmu
seum niet noodzakelijk is. omdat het
tentoongestelde uitvoerig toegelicht
wordt door bijschriften, terwyl er ook
geïllustreerde gidsjes verkrijgbaar zijn.
Cursus fijne keuken Kunt u mij
ook schrijven of ik in Leiden een cur
sus „fijne" keuken kan volgen? Zo ja,
tot wie moet ik mij dan wenden?,
Antwoord U kunt aan de katho
lieke huishoudschool een cursus fijne
keuken volgen op maandag- en woens
dagavond. Alle verdere inlichtingen
kunt u krijgen bi.j de administratie
van de school. Het,adres luidt: Galge
water 1. Leiden. Telefoon; 01710-2189:).
U zult zich échter wel zo spoedig mo
gelijk moeten aanmelden, want deze
cursus wordt druk bezocht en er is
slechts een beperkt aantal plaatsen.
BADMINTONCLUBS, Zoudt u mij
een aantal adressen van katholieke bad
mintonclubs in Leiden of omgeving op
kunnen geven? vraagt ons mej. E. M. H.
Antwoord. - Als georganiseerde katholie
ke vereniging kennen we alleen .Smash',
hoewel deze vereniging het predikaat r.k.
sinds enige tijd heeft weggelaten. Adres.
K. v. d. Wiel. Nieuwe Rijn 62, Lelden,
tel.24108. Adressen van andere clubs:
Leidse Badmintonclub, secr. C. Noest,
Thorbeckestraat 7, tel. 45132; De Rac
keteers. secr. Chr. van Duuren. Rhijns-
burgerlaan 51, Hazerswoude, tel. (9-17
uur) 24586; Den Burcht, J. Freeke, Su-
matrastraat 120; Shutteliers, A. J. Ha-
gemans, Morsweg 61, tel. 25406.
Kijkt nu maar
even naar Bulier,
die op vlinder-
jacht gaat en dan
één en ander be
leeft.
„Zo origineel mogelijk voor de dag komen dat is ons
streven." Achttienjarige Peter de Groot, in 't dagelijks leven
assistent-accountant en in zijn vrije tijd zakelijk leider van
Leids-Leiderdorpse beatgroep „De Hier", komt er maar met
een mee voor de dag, wanneer wij hem ontmoeten, wanneer
hij net van vakantie terug is. „We dokteren steeds aan
nieuwe nummers, gefabriceerd door de jongens zelf. Een
paar namen? „Dat weet ik", „Hot sun" en „Outcast of so
ciety". Dat laatste nummer over de verschoppeling in de
maatschappij, die d i t te véél doet en dat te weinig, doet
het geweldig!"
de streek hun veelzijdig repertoire
(„Dat moet ook wel, wil je ook in
de toekomst meedoen") af. Die „ze",
dat zijn:
Marcel Seegers (16), Leiden, zang;
Jos Geurts (17), Leiden, sologitaar;
Sjaak Buitendijk (16), Leiderdorp,
slaggitaar;
Ed Tuithof (17), Leiden slaggitaar
en bas;
Joop Verwoerd (18), Leiden, drums-
Ruim drie maanden treden deze tie
ners in het openbaar op, terwijl ze
twee keer in de week op een oude
boerderij aan de Hoogmadeseweg in
Leiderdorp bij elkaar komen voor
repetities cq. het uitproberen van
nieuwe teksten en muziek. Overdag
lessen ze óók allemaal nog: vier op
de R.K. Uloschool te Hazerswoude.
een op de UTS in Leiden.
POPULAIR
Niettegenstaande Kun nog korte be
staansrecht, genieten De Hier" al een
behoorlijke populariteit. Nicolien de
Boer uit Hazerswoude, secretaresse
van de Peter Muller Fanclub, bijvoor
beeld hield een enquête onder vrien
den en vriendinnen voor wat betreft
de keuze van een beatgroep voor een
Janavond. Met algemene stemmen was
het antwoordt: ,J)e Hier". ,J3et ia
voor ons nog vrijetijdsbesteding en dat
blijven we voorlopig zo beschouwen.
Wat de wat verdere toekomst gaat
biedenT Daar hebben toe nog niet bij
stilgestaan.'" Peter de Groot, zelf geen
geen instrument bespelend, weet wèl
dit te vertellen: „We willen mettertijd
met velerlei instrumenten gaan op
treden". Ze houden er dus wêl reW
ning meedeze „Hier"-)ongens, dot
de toekomst zèer zeker weer wal
nieuws zal vragen
PS De zaken bij „De Uierworden
groots aangepakt. Ze hebben een
technisch leider gevonden i« if
achttienjarige Leidenaar Fred Pi-
MICHEL POLNAREFF: zingende beatnik
THE OUTSIDERS: als een komeet omhoog
2£e hebben inmiddels hun kunnen
op beat, rhythm and blues en
jazz al op televisie gedemonstreerd,
de Amsterdamse Outsiders. In eigen
stad, enfin het hele land, doen ze
overigens niet alleen van zich spre
ken door de klanken, die zij ten ge
hore brengen, maar meest en vooral
ook door hun haardracht.
Ze doen ook mee aan de nieuwe
rage: zwart-wit of rood-wit geblok
te, genopte of gebloemde overhem
den met, schrik niet, elf centimeter
hoge boorden dragen Appie (19),
Tom, Ron, Buzz en Wallie (allen 18).
Sologitarist Ron Splinter is de jonge
man, die meestal de composities
maakt en dat zijn er al zo'n stuk
of veertig. Wallie Tax op zijn beurt
schrijft meestal de teksten, hiermee
de image kracht bijzettend, dat The
Outsiders een geheel eigen sound en
repertoire hebben en verder willen
uitbouwen.'
Inmiddels zyn de Amsterdamse beat
c.a.-adepten van platenmerk veran
derd en hebben onderdak gevonden
bij de recentelijk in het leven ge
roepen maatschappij „Relax". Willem
Duys is de directeur van deze onder
neming, maar hij schijnt de Outsiders
echt niet voor de vuist weg gecon
tracteerd te hebben „Lying all
the time" van de Amsterdammers
staat in elk geval op een plaats in
de Nederlandse top veertig
Wie wil met Mukaila
Aluko schrijven
Mukaila Aluko uit Nigeria schreef
ons een brief waarin hij vertelde al
lang de wens te hebben met jongens
en meisjes uit ons land te willen
corresponderen, maar hy kende
niemand met wie hij kon schrijven
over bijv. de historische en geografi
sche aspecten van ons land. Mukaila
is negentien jaar maar vindt de
leeftijd van de jongens en meisjes,
die eventueel naar hem gaan schrij
ven niet zo belangrijk en woont:
c o 5, Pedro Street, Lagos, Nigeria.
Wie?
uit voorraad leverbaar.
DE ZAAK VOOR
LEIDEN EN OMSTREKEN
Gé Hofenk
Muziek- en
grammofoonplatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT 66
Wie is dat tóch, die Franse Jon
gen, die het *m in Frankrijk en
België levert nummer een t«
worden op de hitparade en hier
in Nederland ook al weer een
paar weken doorbrengt op een
hoge ladder, samen met „erken
de" topper-figuren als Beatles,
Rolling Stones en Kinks?
Muzikaal
Jl/iichel PoLnareff, zoon van Rus-
sisch-Franse ouders, kwam op r
zeer jeugdige leeftijd al ln contact
met de muziek. Twaalf jaar oud won
hij al een prijs op een Frans conser
vatórium voor solfège. Militair zijn- j
de pikte hij naast de kunst van piano
spelen wéér wat mee: de grote trom- L
mei leren bespelen in het regiments- >1
lei kantoorbaantjes gav.en hem ,njc
de voldoening, welke hij zichzelf j
stelde.
Clochard
Montlueon, Michels geboorte
plaats, zag haar langharige inge
zetene vertrekken. In Parijs
móest en zóu Michel Polnareff
de glorie vinden daar was hij
van bezeten. De metro in de
lichtstad werd zijn slaapplaats,
terrassen en trappen zijn opera
tieterrein. Hij tekende erop met
krijt, ervan overtuigd, dat hij het
in feite niet kónMaar daar
zóng Michel óók, zichzelf bege
leidend op gitaar.
Ontdekt
De muziekwereld zag wat in die
jongen, die sinds 1964 op alle
mogelijke manieren aandacht trok in
de ville lumière. Uiteindelijk laat je
een schrijver van pakweg 200 chan
sons niet schieten Een Franse
maatschappij nam de kampioen van
de „soul melody" onder haar hoede
en produceerde met deze zingende
beatnik: „La poupée qui fait non".
Het bleef niet bij deze treffer alléén:
Polnareffs „Love me. please love me"
(Engelse teksten maakt hij ook in
groten getale) eiste tijdens het festi
val van de roos van Frankrijk de
prijs van de kritiek voor zich op.
Michel kómt er wel!
De Haagse beatgroep Q 65, je
weet wel, die jongelui die een
maand of wat terug een Noord-
zee-overtocht met een rub
berboot maakten van En
geland naar Scheve-
ningen (en we laten
dan in het midden,
of ze dat nu wèl of niet
gedaan hebben!), kan
de toekomst met een
gerust hart tegemoet
zien. Immers, de ma
kers van de hit „The
life I live" hebben de
zer dagen een TV-
show mee helpen ma
ken, die de VPRO waar
schijnlijk omstreeks het
begin van het komende
najaar op het scherm
zet. Voor Q 65 een mooie
buitenkans, om ook dan
weer veler ogen op zich gericht
te weten.
