Rijksuniversiteitsmauege is
geen lucratieve onderneming
ELFTAL VAN MILL HILL TEGEN SJZ
T.B.V. MISSIE FATHER VAN DER SALM
Stapels brood en naehtzoentjes
SUCCES VAN LSG'ER VAN OOSTEN
IN SCHAAKTOURNOOI TE WHITBY
DONDERDAG 11 AUGUSTUS 1966
DE LE1DSE COURANT
PAGINA I
GEEN SUBSIDIE, GEEN ACHTERLAND, GEEN SEIZOEN
pen met Jaap Rijks. Die heb Ik gewon-
nen, want hij werd zestiende en ik veer- I
tiende. Dat leverde me als prijs veer-
tig gulden op, maar de onkosten waren
vele malen hoger. En verder, vroeger
was het zo dat Je een kans va
weg, één op dertig, veertig had
I winnen, maar de toernooien zijn zó ver-
I schrikkelijk uitgedijd dat je nu een kans
van één op ongeveer honderdvjjftig zult
i hebben,
doen. Je hebt er tegenwoordig veel geld j
I voor nodig, en dat is
TWEE BURGEMEESTERS OP DE THEE
BIJ 101-JARIGE
te j Het was gisteren ongewoon druk
wende" te Leiden. Een kamer wa
waren heel veel mensen. Reden v
erjaardag van mevrouw Grietje
i de bejaarden-verpleeginrichting „Zonne-
versierd met slingers en bloemen en er
in dit bijzondere gebeuren was de 101-ste
Hwnan Zuylen-Riethoven, die de oudste in»
.C,a' .Ï!L."atUUr,^lC n'6t te I woonster van Leiden is. Reden genoeg ook voor twee burgervaders om haar
->ordig veel geld i te komen feliciteren. Mr. Van der Willigen bood een fruitmand
eenvou g ne I aarij en zjjn collega van Rijnsburg, de heer Koomans, bracht een prachtige
GEEN SUBSIDIE. anthurium mee. Mevr. Van Zuylen is dan ook eigenlijk Rijnsburgse. Voorts
waren er talloze familieleden; gezien de leeftijd van de jarige valt dat niet te
onderen
Rijinstructeur
Kok:
„Ah ik
tc paord zit
kan de
hele wereld
barsten
pen grote, witte, neo-classistlsche
*-• poort met een zwaar, ijzeren hek
dat enigszins aan een schoolhek doet
denken. Een levensgroot paardenhoofd
kijkt onbeweeglijk neer op het plaveisel
van de Kaiserstraat. Een blik naar bin
nen roept herinneringen op aan de door
kijkjes van Vermeer. De grote meester
had inderdaad, ware hij Leidenaar ge
weest, hier een uitstekend model kunnen
vinden, want het gebouw zelf is al heel
oud. De dichtbegroeide bomen bij de
ingang schijnen de tijdloosheid te accen
tueren. De tijd lijkt geen invloed te
hebben op het gebouw van de Rijksuni
versiteitsmanege aan de Kaiserstraat 13.
VAN KLOOSTER TOT
MANEGE
Toch is de huidige bestemming van
't gebouw betrekkelijk nieuw. Het werd
reeds in 1421 gesticht en diende toen
als onderdak voor de Cellebroeders of
Alexianen, die zich bezig hielden met
het verplegen van zieken en krankzin
nigen en het begraven van degenen waar
ze niets meer voor hadden kunnen doen
Het was in de middeleeuwen het enige i
mannenklooster binnen Leiden. Na het j
ontzet van Leiden, dus tijdens de her.
vormingen, werd het gebouw toegewe- j
zen aan de meesters der arme wezen
(ook wel „weesmeesteren" genoemd).}
Vervolgens kwamen er in 1579 studen
ten in de theologie bij, onder leiding
van meester Volkert Westenvolt, die
het ten eigen bate in plaats van ten
bate van de arme wezen onderverhuurde.
Dat duurde geruime tijd, tot de Staten
van Holland in 1591 besloten er het
Collegium Theologicum of Statencollege
in te vestigen, „alwaar een seker getal
van studenten in de theologie geleert,
onderhouden ende tot het Preek-ampt
bekwaam" gemaakt zouden worden. Dit
college werd in 1592 officieel geopend
en bleef tot 1801 beslaan. Een paar jaar
was het nog armenkerk, maar in 1807
werd het toch grotendeels voor de sloop
verkocht. De poort werd in 1873 afge
broken en vervangen door de huidige.
Het was inmiddels al het onderdak voor
de Rijd- en Veeartsenijschool geworden
en de oorspronkelijke staatstoelage was
gewijzigd in een aantal beurzen. Ook
Het „springterrein" van de manege, dat
totaal ongeschikt is. Er is echter geen
De heer J. E. Kok (46) heeft met vele
moeilijkheden te kampen. Moeilijkheden,
die verdwijnen ais hjj ie paard zit.
glimlach wordt verdreven. We gaan zlt-
I ten en al spoedig begint de lieer Kok ie
vertellen over zijn leven, dat zo nauw
met de jongste geschiedenis van de ma
•ege is verbonden.
„Mijn opleiding heb ik gehad in Duits-
I land. In 1937 kwam ik bij de Reit- und
j Fahrschule in Thüringen. Dat was in
het kader van een uitwisseling. Ik be
I haalde de diploma's waar het om ging
en verhuisde vervolgens naar Göttinger
en daarna naar Hannover. Eind '38, be
gin '39 was ik zo ver. dat ik kon gaan
concoursen. Dat heb ik enige maanden
met aardig succes gedaan, zodat ze me
eeu plaats gaven in de Nederlandse bur.
ger-équipc, die aan het internationale
springconcours in Aken zou meedoen
Toen heb ik pech gehad, want vlak vóór
dit toernooi, op 19 juli '39. viel ik van
mijn paard en blesseerde daarmee mijn
rechter arm. Daar heb ik nog jaren last
van gehad, en. erger nog, mijn activi
teiten als concoursrijder waren daarmee
ten einde. Ik begon toen een autozaak
in Arnhem. Nog steeds zijn auto's een
hobby van me; ik heb er een paar in
de garage staan die ik bij gelegenheid
nog eens een extra goede beurt ga ge-
„Maar hoe kwam U nu in aanraking
met de manege?"
„Tja. dat is eigenlijk heel merkwaar
dig verlopen. Mijn vader was röntgeno
loog, en een uitgesproken interesse voor
paarden had hij nou niet bepaald. Op
aanraden van enkele mensen die het
weten konden, nam hij echter toch, op
18 oktober 1910, de Rijksuniversiteils-
manege over van de heer Ebbink. Ik
was toen nog minderjarig en mocht de
zaak dus nog niet zelf beheren. In feite
echter was ik toen al de baas".
DE BEZETTING
„De bezetting van de Duitsers was
toen al een feit. Heeft U/ de manege
moeten sluiten in de oorlogsjaren?"
„In die tijd was het gebouw voor to
taal andere doeleinden in gebruik. We
kregen eeu kleine Duitse bezetting, die
hoofdzakelijk uit oudgedienden bestond.
Na de sludentenstaking werden al mijn
paarden als represaille gevorderd en
toen was het natuurlijk uit. Mijn ma
nege is echter in die vijf jaar het cen
trum geweest van een zeer aanzienlijke
ondergrondse aktiviteit. Zo werd bij
voorbeeld de zo tragisch afgelopen raid
op het Haagse Bezuidenhout voor een
groot gedeelte vanuit de Kaiserstraat
geleid. Ik had er persoonlijk niets mee
te maken en ik wist ook eigenlijk hele
maal niets zodat, als ze me pakten, ik
niet zou kunnen doorslaan. Ze hadden
een zend- en ontvangstapparaat boven
op de zolder van het schuurtje. Daar
lag ook een hele voorraad munitie en
wapens. Dat is pas begin '49 ontdekt
en tot ontzetting van de mijnopruimlngs-
dienst bleek de hele boel nog op scherp
te staand We hadden dus jarenlang op
een vulkaan geleefd. Wachtmeester Be
verwijk heeft de zaak toen behandeld.
De hele Kaiserstraat werd .geëvacueerd.
Hij begon te werken en het zweet droop
hem in no time van het gezicht. Hij
was echter dolblij, dat hij enkele oude
Duitse bajonetten vond. voor het leger-
<jtr r>j" r wrrr vdr> rustier 1
r 'imttliitr lritjpüs nid"r» I
dir jmofiprtrl frltrn 1
ï/inö i|>. up h^-rfpn bodfn
In mul dip vrrèrr!
dal rrr
njiK-n pp «fat Krcicr reasr
~"e past longen K-rft
De manege zelf levert geen winst op,
soms werk ik zelfs met een beetje ver
lies. Ik krijg geen subsidie. Kijk twjjst
op een paar barsten in de muren van
zijn kamer) het gebouw is té oud. Ik
doe er ook niets meer aan. De hou
ding van de officiële instanties is
zacht gezegd laakbaar. Er staat nog
wel „Rijksuniversiteitsmanege", maar
dat dateert nog uit de tijd toen de indo-
logen, die voor uitzending naar de kolo
niën in aanmerking wilden komen,
hebben, want zonder dat papiertje kwa
men ze er niet. Toen hoefden
geen huur
200 gulden per jaar en nu no
natuurlijk. Stel je voor. ik heb
zeggingstermijn van 14 dagen, dus
kunnen me er zo uitgooien als ze wil
len! Is dat niet schandalig? De ligging
de manege maakt het me ook al niel
Een bijzonder tintje wordt aan deze
ontmoeting ook gegeven doordat Jan
v d„ 9f6St Z.Un afscheidswedstrijd
achter de rug gehad moesten s„p,e7el Al mei al zal een gang
SJZ-terrein as. maandag zeker de
..U,,™,, W, 'noelt' w"rd Z|jn- Temeer nog omdat
betalen, later werd dat dL?Pbr7Sa" V*" Jwedf'r«d u"
goede zal komen aan de Missie
father v. d. Salm i
I Borneo waarnaar hij
maanden hoopt te vertrekken.
Dc Zoeterwoudse voelballiefhebbei
wacht a.s. maandag 15 augustus ee
bijzondere wedstrijd als ouverture
„Ne
PAUZE
BEROERDE ZOMER
ik geloof niet dal
ooit
Jesselton op zuj|en kunnen zeggen: we hebben zo n
enkele beroerde zomer gehad, daar zullen we
volgens jaar eens wat aan doen"
aldus prof. Bleek, directeur van het
K.N.M.I. in De Bilt. Dat
deze vorm van subsidie is inmiddels
verdwenen. De huidige manege heeft
vele problemen, maar is ook rijk aan
historie. Ik sprak over het een en ander
met de grote man van dit bedrijf, de
heer J. E. Kok (46).
Hij ontvangt mij in zijn woonkamer,
die gezellig «mi misschien tegen de
verwachting in „normaal" is inge
richt, dus niet overdadig gevuld niet
allerhande zakeli, die op paarden be
trekking hebben. Een forse, prettige
man, wiens gezicht de stempel draagt
van jarenlang leven met de natuur. Een
eerste indruk van hardheid, die echter
snel door een bijzonder vriendelijke
I werk", zoals wtl dat
Uk deplorabel. Hoe hebt U de zaak rlJden de man „lf We hebten
weer opgebouwd?
„Dat was inderdaad heel moeilijk. Ik
heb al verteld dat de Duitsers na de
studentenstakingen al mijn paarden
hadden gevorderd, dus ik had niets. Toen
makkelijk. Er bier Kee„ achterlam,. ï^nTuwe^tta^'LTKlterT l'r "'n 'deT
ïSk?zoal»v.A l"z.d*.•™£ondr kardral
wern zoais wn oat noemen, m.a.w. net Alfnnk tot priester werd gewijd er
j op feestelijke wijze in zijn geboorte
dorp werd ontvangen zal met
de vrede getekend was heb ik meteen
een verzoekschrift naar Den Haag ge
stuurd, maar daar hadden ze het na
tuurlijk te druk met belangrijker za
ken. Goed, daar kon ik inkomen. Toch
werden mij, met name door Schermer-
hoin, enige beloften gedaan en zo kreeg
ik als eerste aankoopvergunningen. Ik
begon met boerepaarden en daarmee
ben ik letterlijk „de boer op" gegaan.
Je moet weten dat de Duitsers bij hun
terugtocht paarden ruilden voor voedsel
en zo. Op die manier kwam ik aan
mijn eerste rijpaard van na de oorlog,
Sampa, een Berber-Arabier. Daar kwam
kort daarna nog bij Lucien (een paard
je van het oostfront), Spitfire (die is
net overleden en is 31 jaar geworden),
en Shalill (dat betekent iets als „prins"
in het Arabisch). Shalill leeft nog steeds.
„De laatste der Mohicanen" zeggen ze
wel eens, geloof ik. Met Shalill heb ik
overigens mijn laatste concours gere
den. Dat was in Bergen op Zoom, in '47.
Het was toen eigenlijk al te duur om nog
aktief te concoursen, maar ik deed toch
mee omdat ik een weddenschap had lo-
r
springterrein. maar
kunnen
moeilijk om een manege in een stad als
Leiden te handhaven. De studenten vor
men namelijk nog steeds het grootste
deel van de leerlingen, dus in de va-
kantiet jjd ligt de manege ook stil.
slechte staat, zoals je hebt j team van de Congregatie van Mill Hill
Trouwens, het is helemaal j als sparring-partner van SJZ fungeren.
Buiten father v. d. Salm zullen nog
drie wijdelingen deel uitmaken van
deze ploeg. Op hun Nederlands toernee
speelt dit elftal zaterdagmidag in het
Westbrabantse Standaard buit en. Het
belooft een interessante krachtmeting
te worden omdat het team minstens
van dezelfde sterkte is als de SJZ-
ploeg.
Een speler van klasse is de Engelse
midvoor Mick O' Neill die zich in het
Londense team als een echte „killer"
ontpopt heeft. De Zoeterwoudse stop
per zal z'n handen meer dan vol heb
ben aan deze tegenstander. Voetbal
neemt een zeer grote plaats in bij de
ontspanning van de Mill-Hill-studen-
ten. Het 4-2-4 systeem wordt door hen
perfect gespeeld. De opstelling luidt:
doel: J. Hagerman; achter: J. Schouten.
W. v. d. Salm, H. Reussen en J. Het-
sen; midden: P. Kroft en G. v. d. Meer;
voor: B. Buys, Mick O' Neill, J. Jansen
en P. v. d. Riet.
Dat zijn allemaal zorgen die Ik lieb.
Zorgen, die Ik vergeet als ik r\jd. Dat
is het mooie van paardrijden, vind Ik:
je bent één met het dier, als Ik in het
zadel zit dan denk Ik wel eens „nou kan
de hele wereld barsten". Ja, Ik nrAat
ook vaak mpt mijn paarden. Ze hegrij
pen je. en volgens nijj bestaat er ook
zoiets als een onderlinge paardencode.
Ik heb eens gemerkt, dat wanneer er een
uit de stal ziek was, de anderen zich
muisstil hielden. Paarden voelen aan of
je bang bent, of boos, of vrolijk. Ze
begrijpen je, zogls een goede vriend het
zou doen. Daarom, wat de moeilijkhe
den ook zjjn, ik blijf er mee doorgaan".
Een paardehoofd kijkt onbeweeglijk
neer op de Kaiserstraat.
INVAL
In geval van nood was er een druk-
bel, die onhoorbaar was in de andere
gebouwen en waarmee ik ze kon waar
schuwen. Het gebruikelijke sein was drie
maal lang, driemaal kort, driemaal
lang, het morse-sein voor SOS.
Dat belletje heeft een keer biezondere
diensten verleend. De Duitsers hadden
namelijk met een auto met voelappara-
tuur de plaats van de illegale zender
ongeveer kunnen bepalen en deden een
inval. Ik zie het nog voor me: de
schilder Pauw was bezig enige werk
zaamheden te verrichten en begon piot
steling te roepen: „Kok, je moet ko
men!". Ik was nog in pyama, dus ik
antwoordde, dat hij nog even geduld
moest hebben. „Nee, direkt", riep hij.
Toen ik de deur van mijn huis open
deed sloeg de schrik me om het hart:
een complete inval met militairen in
uniform en mannen van de geheime po
litie in burger. En juist op dat ogenblik
waren ze op de zolder aan het zenden!
Een kerel in burger komt op me af en
snauwt me toe dat ik alles moet open
maken. „Even de sleutel halen", zeg ik
tegen hem. Toen maakte hij de kapitale
blunder om mij alleen naar het kantoor
te laten gaan, zodat ik gelegenheid had
om pijlsnel het alarmsein door te zen
den. De hele rotzooi hebben ze door
zocht, maar ze waren kennelijk wel
wat bang want telkens als er weer een
deur open moest gingen ze dekking zoe
ken met de machinegeweren in de aan
slag. Nou, ze vonden niks, en alles leek
toch nog met een sisser te zullen aflopen.
Tot op het moment, ik zal het nooit
vergeten dat die kerels juist afmar
cheerden. Ik liep met ze mee tot de
poort, ik kijk nog even achterom
verdomme, daar zie ik tie deur van
stal opengaan en de heer Vader, de
Engeland
ogenblik de zendapparatuur droeg, lo
pen de binnenplaats op. Wat verder ge-
GIEZENS WANDKLEDEN
Een heel bijzondere stunt heeft de
firma Kreymborg aan de Haarlemmer
straat uitgehaald. In de etalage han
gen, effektvol verlicht door enkele
spots, doeken van de Noord wij kse
kunstenaar Krijn Giezen. „Giezen zelf
was er bijzonder enthousiast over", zo
vertelde ons de heer L. J. W. de Vogel,
de chef-etaleur van het bedrijf; „hij
toonde zich verrast door het effekt dat
met de verlichting is verkregen." In
derdaad heeft het licht een sterke re
liëfwerking teweeggebracht; er is als
het ware een dimensie bijgekomen en
de heer De Vogel mag dan ook zeker
trots zijn op zijn idee, waar hij vier
dagen aan heeft gewerkt. Door 't felle
licht gloeien de kleuren prachtig op en
vormen een zeer mooie omlijsting van
de .hoogst modieus aangeklede mode
poppen. die er „net echt" naar staan
te kijken, of een foldertje over Giezen
in de hand hebben.
Wat lezers schrijven
VERZOEK UIT BOSKOOP
Langs deze weg kom ik tot u met
een beleefd verzoek, maar Ik zal mjj
eerst aan u voorstellen. Mfjn naam is
A. W. van Meerveld, woonplaats: Aza
lealaan 56, Boskoop. Ik ben 54 Jaar oud,
gehuwd en reeds enkele Jaren geheel
invalide. Wij hebben 5 kinderen. Ik
kom al heel lang niet meer bulten mijn
woning en lig nu weer ruim zes maan
den geheel op mijn bed. Maar ik ben
een man die niet in een hoekje gaat
zitten treuren. Ik probeer nog iets van
mijn leven te maken. Ik bezit een fijn
gezin, daar ben ik Onze Heer erg dank
baar voor. Nu ben ik verleden jaar met
een hobby begonnen. Ik verzamel name
lijk postzegels van geheel de wereld, j
Daar kan ik vele uren mee doende zijn.
Maar hou u nu vast, nu komt het en
ik hoop dat u rnjj niet als een bedelaar
ziet. Zou U voor mjj in uw mooie dag
blad een oproepje willen plaatsen, duur
uw blad in vele gezinnen gelezen wordt,
U zou mij daar een groot plezier mee
A. W. van Meerveld,
Azalealaan 56,
Boskoop.
ij als mensen hoe groot c
delen ook zijn daar weinig veran
dering in kunnen brengen Wat Chris
tus deed. met een enkel woord een
storm tot stilzwijgen brengen, gaat de
vernuftigste vermogens vna de raket-
ten-mens le boven. Enige maanden
voor hij ziek werd. heeft mgr. Bekkers
gebeden voorgeschreven om beter boe-
renweer. Hebben we toen niet in ons
zelf geglimlacht: dat haalt toch niets
uit? O. L. Heer kan met het grootste
gemak een storm stillen en het weer
beïnvloeden. Indien we echter betwij
felen óf Hij het kan (iets anders is of
Hij het wil) behoeven we er niet eens
om te vragen.
LEIDSE BIOSCOPEN
De films in de week van 11 t/m 1H
augustus zijn door de Katholieke Film
Centrale als volgt gekeurd:
Camera: Ontsnapping uit de Oriënt
(14 jr.)
Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur
Zondag: 2.30, 4.45, 7.00 en 9.15 uur.
Dag. 2.30; zondags: 2.30 en 4.45:
Sjors van de Rebellenclub (a.l.)
Lido: The great race (a.l.)
geprolongeerd
Dagelijks: 2 30 en 8 00 uur
Zondag: 2.30 en 8.00 uur
Luxor: Le gendarme de St. Tropea
(a.l.) geprolongeerd
Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur
Zondag: 2.30, 4.45, 7.00 en 9.15 uur
Studio: Liefde '65 (18 jr.)
Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur
Zondag: 2.30, 4.45. 7.00 en 9.15 uur
Dagelijks 10.30:
Sjors en Sjimmie (zondags niet)
Trianon: Some like it ho4 (18 jr.)
Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur
Zondag: 2.15, 4.30. 7.00 en 9.15 uur
Rex: Duizend tomahawks tegen Win-
netou (14 jr.)
Dagelijks: 2 30, 7.15 »n 9.15 uur
Zondag: 2.30, 4.45, 7.15 en 9.15 uur
PUNT
KORRELTJE
Het geluk, dat iemand naar wille
ken^ kan worden ontnomen, is geen
Flitsen uit Tour de Frats
Arend van Oosten, vaste eerste-tien
talspeler van het Leids Schaak Genoot
schap, heeft
Whitby voor
zorgd door in 't traditionele „honderd'
de Overige deelnemende Leide-
dceil Et m,ius hel 'l beste: hij
de Engelse kustplaats I werd elfde met 6": punt. Kohlbeck
grote verrassing ge-j zakte in de laatste ronden van het elf
ronden tellende toernooi iets terug
pondtoernooi" aldaar beslag te leggen kwam op 6 punten (18e) en Berg deed
Vanmorgen startte de Tour uit Sas- nen werkt per ochtend? Een viertal
senheim met een drietal nationalitei- broden met bijna twee pakjes boter
de ten in de bezemwagen. Welcke. een belegd, lees liever beladen mei hagel-
ir. Duitse jongen, z'n fiets was defect en slag, pindakaas of kaas en de klok
Jan Meeuwse, die de contact- dat was niet direct te repareren. In heeft nog geen twaalf ge.-lagen of
die op dat! afwachting van de onderdelen (Duit-: zeggen van de fiets of
- ging hij in de bezemwagen, waar j te vallen van de hongei
had plaatsgenomen de Engelse j
op de gedeelde vierde plaat
veld van ruim 50 deelnemers. Wij
schreven reeds dat hij in de zesde-
ronde de held van de dag werd dooi
niemand minder dan de internationale
schaakgrootmeester Harry Golombek ie
kloppen Kennelijk is de Leidenaar in
de graal uitstekende vorm, want ook in he.
Maar i IBM-toernooi kon hij imponeren. Van
i kwdm met 5'
beurde is ongelooflijk,
dat de hele Kaiserstraat
afgezet, dus daar was werkelijk geen I
doorkomen aan. De Duitsers marcheren
zonder op of om te kijken de poort uit i
en slaan rechts af, zij gaan direkt daar
op de poort uit en slaan links af,
indruk wekkend dat ze bij de geheime j
politie behoren, en de in beslag geno- j
men zender transporteren. Ze zjjn onder
het wakend oog van tientallen gewa
pende Duitse soldaten de straat uitgelo
pen, sloegen een hoek om en waren er
door! Een fantastisch staaltje van koel
ste I I jongen Arie Sadler, 14 jaar, uit Leiston. ze hebben beloofd ook nog
de rest, zulke Jongens hoor. want Oosten scoorde 7'/i punt uit 11 partijen,
Eén harmonie
in Voorschoten
I Arie dankt zijn naam
lands familielid. En daar
wagen werd met een enkel woord
veel gebaren de hele finale om de
voetbal-werldbeker nog eens overge-
de j speeld. De Hollandse jongens zaten
wat verloren bij te kijken.
resultaat dat ook behaald werd I
Hol- etappe te winnen, maar eerst moeten door «-„uuoi
de bezem-1 zij dan nog wat bijtanken, limonade Nederland, Van der Weide
J natuurlijk. Gisteren keek ik zo lang Engel:
De
UUUI ÜjClI lalUaollatll alclaUJr Vdll KUtl- l,.-i l.i, t
bloerilglieid. M.t Jan M""»" 6ecn wUken wi.t. Hu vond I
overigens toch nog slecht afgelopen.
Hij werd enige tijd later ln de Kloksteeg
wijken wist. Hij vond het „wat
om hem zo maar te verzoeken
t v,.,, af te stappen en koerste als een
opgepikt omdat hij geen persoonsbewijs oorlogsschip op de Jüngens
bij zich had en werd als represaille voor wa_ nrpriM om
Jacki
-0beloofd zodra iedereen in zijn slaapzaK
lag ook iedereen een nachtzoentje le
Leiderdorp ontmoet- komen brengen en dat oeed de tour-
miss. Maar na zo n stuk of dertig man
was het feest uit. warrt toen wa
tourmiss vermoeid. Eentje, zo
trouwde ze ons toe, wilde een zoen
op zijn neus, want dHt deed zijn moeder
Eley. De gedeelde derdes,
ook honger van kreeg, plaats leverde de heren ieder 14 op. bijeen,
De achterstand op het winnaarstrio,
i bestaande uit de spelers Golombek,
I Scholes en Hempson (allen Engelseni
Norde had bedroeg een vol punt.
De twee harmonleverenlgtBgaa In
studentenkarnpioen van Voorschoten, „Benvenuto" en „St. Lau-
de jonge rentlus" komen eind deze week voor
gezamenlijke bestuursvergadering
hijnlijk
lentuele fusie gesproken zal worden.
rtgekoi
Ter hoogte
de karavaan een man per fiets
de tegengestelde richting, die midden
de aanslag op Rauter tegen de
gezet. (Zwijgt en kijkt een tijdje strak,
voor zich uit). Het was een Indischman,
as precies genoeg om Verbeek
in actie te laten komen. Hij liet de
man stoppen en na wat heen en weer
gepraat mocht de tour
en heel merkwaardige, biezondere jon-I door ook En de man aj niet zo JünK
:enmeer, ging zo waar ook nog vriendelijk
__r kijken terwijl de jongens naar hem
HERSTEL WAS ME I wuifden.
lan schrik teweeg hebben kunnen brengen
de i bij de jongens. Iedereen was begaan
er- met de pechvogel, ja de concurrenten
zelfs dal Riethovi
icht over rijden i
personeelsvereniging van dc Zilver
fabriek, bestaat ruim 60 jaar, St Lau
rentius bijna 50 jaar. Beide
gingen hebben een lange er
staat van dienst. In de loop
tijd is de band met de opricht'
wel geheel verdwenen. In het bestuui
find 1
de
i juichte functionaris
de
wat gekke gosers ging de
naar haar nachtverblijf met de tour-
moeders. En nachtzoenen beloven deed j nender, want de Tijden d
zij vandaag niet
EENVOUDIG
„De wtuatte na de oorlog was n
de gele truidrager kwaï
Wilt u weten wat de ploeg, die leidt Het uit de bocht vliegen
u ln het 8ohraneersklassement naar bin- 1 Hill op Zandvoort zou
thuis ook altijd als ie ging slapen. Met hartstochtelijk mee. toen heki-nd werd terug, St Laurentius
dat Leslie de trui behouden had. Hei een specifiek katholieke vereniging,
werd daar in Bodegraven steeds span- du; wel
de tijden die gemaakt j Beide muziekverenigingen hebben
werden betekenden baanrecords. Som- de laatste jaren een moeilijke tijd
I migen lagen zich in het gras te „ver-1 doorgemaakt, niet muzikaal, maar we-
0j knijpen van de zenuwen", anderen j gens ledengebrek. Gezien het belang
pompten de banden keihard op, weer van een gezonde goed bezette harmonie
Halverwege de race op de Skelter-1 anderen smeerden hun kettingen is een voldoende ledental een eerste
ietboter, zelfs de windrichtingvereiste. Als men deze week geza-
erd gepeild, ja de chronometer van menlijk aan tafel gaat zitten, zal er
n ie vallen, j de tourdokter werd gecontroleerd en bij de leden geen tegenstand le ver
van Graham I het eind was keihard, zoals alle wie-wachten zijn als het er om gaat, tot
geen groter lerwedstrijden. I samenwerking te besluiten.
