ook
VOOR
JOU
KINDERHOEKJE
«- IN DE KRANTFNTUIN
Genoveva
LEIDSE
TOPTIEN
TOPPERS
LOPEND VUURTJE
PAGINA
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 16 JULI 1966
Al heeft ztj ongeveer 1200 jaar gele
den geleefd, de hele Rijnstreek eert en
vereert haar nu nog Bteeds, daarom wil
lk als laatste sage voor jullie vertellen,
wat deze ons over haar leven verhaalt.
Zij was de gemalin van Palsgraaf Sieg
fried, die tijdens het bestuur van een der
voorouders van Karei de Grote ten wes
ten der aloude stad Andernach op de
burcht Hoch-8immeren woonde. Hij leef
de daar met zijn schone en bovendien
zeer deugdzame gemalin Genoveva.
Maar er viel een schaduw over hun
geluk, toen vanuit Spanje de Arabieren
(Moren) een inval deden in het Franki
sche land (toen Galllë) en in dat toen
reeds christelijke land angst en schrik
verwekten. De toenmalige heerser liet
door heel zijn rijk de oproep weerklin
ken om mee te willen werken de dreigen
de ramp voor land en volk af te wenden.
Ook in de burcht en 't gebied van de
landgraaf werd die dringende oproep
vernomen en Siegfried aarzelde niet om
zijn krijgsuitrusting voor de dag te halen
en mede ten strijde te trekken tegen de
heidense invallers. Wel viel het hem zeer
zwaar om zijn lieve gade en zijn gelief
de ouderlijke burcht te moeten verlaten.
Maar de plicht om land en geloof te ver
dedigen tegen 't ruwe heidendom dwong
hem ondanks alles. Zijn treurende gema
lin stelde hij onder hoede van zijn huis
meester Golo, in wie hij meende alle
vertrouwen te kunnen stellen. Hij smeek
te GenoveVa om in alle voorkomende om
standigheden zich tot hem te wenden
om raad en bijstand.
De scheiding van haar geliefde echt
genoot was voor gravin Genoveva zeer
smartelijk. Zij voelde zich eenzaam op de
grote burcht te meer daar haar man de
huismeester Golo, die haar een steun
moest zijn, helaas te veel vertrouwen
geschonken had. Zij kon niet met hem
spreken als met een vriend en steun
want al gauw bleek haar, dat Golo met
z'n vurige donkere ogen haar aankeek
met blikken, waarvoor zij terugschrok.
Steeds meer werd zijn optreden jegens
haar vrijmoediger en ten laatste werd
hij zelfs zo vrijpostig dat hij haar om
haar liefde dorst te smeken. Maar Geno
veva liet hem duidelijk blijken, dat zij
hem en zijn handelswijze diep verachtte.
Zij bracht hem onder 't oog, dat hy aan
zijn plicht zo smadelijk en schandelijk te
kort kwam, dat zy hem zelfs niet meer
wenste te zien en zy dreigde zijn han-
delwyze ook aan haar man te zullen
bekend maken, wanneer deze terugkeer
de.
Nu de schone, fel begeerde vrouw,
hem zo terug wees, veranderde zyn hou
ding op duivelse wyze. Op een dag, dat
de gravin te midden van enkele hove
lingen gezeten was, trad Golo onbe
schaamd naar binnen en deed zyn mees
teres ten aanhore van allen de schan
delijkste verwyten. Hy beschuldigde haar
van gemene ontrouw jegens haar echt
genoot door omgang met 'n doodgewone
stalknecht, die steeds haar rypaard voor
haar zadelde. Als de persoon, aan wie
haar man zijn vertrouwen geschonken
had, diende hy een klacht in bij de vorst.
Deze vond de ontrouw van de gravin
jegens haar afwezige echtgenoot zo
schandeiyk, dat hy de edele vrouw in de
gevangenis liet werpen. In bewusteloze
toestand werd zy in een vochtige kerker
opgesloten, waar haar troosteloze uren
en dagen te wachten zouden staan. Tot
overmaat van ramp werd haar hier een
zoontje geboren, zy doopte hem met
haar eigen tranen en gaf hem de naam
Tristan, welke naam betekent: Smarte-
kind.
(wordt vervolgd).
CORRESPONDENTIE
De kinderen vertellen
Over een paar dagen is het vakantie en
dan krygen we onze rapporten mee. Ik
hoop dat ik zal overgaan en als ik over
ga, ga ik al naar de vierde klas.
We gaan in de vakantie twee weken
naar Luxemburg en dan nog een week
naar Drente. Om naar Luxemburg te
gaan moeten we ruim vijf uur in de auto
zitten. Ik hoop, dat ik het volhoud. We
hebben daar een zomerhuisje gehuurd.
Er zijn in Luxemburg grote bossen en
ook een groot meer, waar je kunt zwem-
Als we naar Drente gaan, lenen we
van een oom, die in Coevoorden woont,
een caravan. Als we van vakantie terug
zyn, zal ik er wat van vertellen. (Leuk
Xandra. Ik hoop dat jullie mooi weer
hebben, tante Jo).
Marijke v.d. Westen, Leiden.
Myn leventje
Ik ben in het jaar 1957 geboren op 1
augustus. (Je bent dus haast jarig Ma
rijke, alvast gefeliciteerd door tante Jo
en oom Toon). Ik was een rustige baby.
Op een keer gingen mijn vader en moe
der uit en ik moest naar myn oma.
's Morgens bleef ik rustig op de tuin
bank liggen en 's middags ook. Toen ik
groter werd, was ik niet meer zo stil.
Op een keer schoof ik een stoel bij de
tafel en nog een ander stoel verderop.
Ik klom op de stoel, liep over de tafel
en wou op de andere stoel springen,
maar ik sprong er naast. Vader kwam
kyken of ik me bezeerd had, maar ik
huilde niet eens. Toen ik vier jaar werd,
ging ik naar de .kleuterschool. Eerst
kwam ik by juffrouw Engels en later
by juffrouw Cras en nog later bij juf
frouw van Bruggen. Daar vond ik het
nog het allerfijnste, want ik mocht hel
pen de planken afstoffen en de puzzle-
doosjes met mozaïek netjes neerzetten
en ook het fonteintje schoonmaken.
Toen ging ik naar de grote school en
dat vond ik heel fyn. Ik kwam in de
eerste klas by juffrouw van Velzen. Dat
vond lk een heel fyne juffrouw. Ze ging
in de vakantie byna altyd naar Spanje
en daarom leerde ze ons liedjes en dans
jes uit Spanje. Ik ging over naar de
tweede klas en kwam by juffrouw Rik-
menspoel. In het begin vond ik dat een
fyne juffrouw, maar later werd ze
streng. Ze ia toen getrouwd. We kregen
toen mevr. Duindam, die heel mooie
BÜngers liet maken om de klas te ver
sieren. Toen de juffrouw weer op school
kwam, vond ze die slingers heel erg
mooi. Na dat jaar, ging ik over naar de
derde klas en daar zit ik nu nog. Ik zit
by juffrouw de Leeuw en die vind lk de
aardigste juffrouw, die ik ooit gehad
heb. Ze is pas drie maanden ziek ge
weest, maar nu is ze weer beter. Het is
bqna vaderdag. We gaan een verrassing
maken. De juffrouw heeft gezegd dat we
een leeg blikje, negen knypers en velpon
mee moesten nemen. We gaan een mooi
bakje maken.
Bertram Wesselnian, Lelden.
De Pinkstervakantie
In de Pinkstervakantie ?yn we naar
Waalwijk geweest. Dat ligt in Brabant.
Ik ging bij myn oom en tante logeren.
Ik sliep samen met myn kleine nichtje
op een kamer. Ik heb ook al twee vriend
jes in Waalwijk. We zijn twee keer naar
de bossen geweest. Daar ligt ook een
groot meer, waar je kunt zwemmen. We
gingen ook een keer rijden. We kwamen
toen langs een sluis, die pas nieuw was.
We reden toen weer terug naar Waal-
wyk. Bij het naar huis gaan, moesten
we over twee ponten. We gingen toen
niet dadeiyk naar huis, maar eerst naar
de stad, waar we in een restaurant gin
gen eten en daarna pas naar ons huis.
Nog twee nachtjes slapen en dan moe
ten we weer naar school.
René Kallenberg, Leiden.
IN HET BOS
Wij zyn zaterdag- en zondag naar de
Veluwe geweest in Gelderland. Daar heb
ben we een paardestal gevonden, die was
al erg oud. Daar hebben we fijn gespeeld
met myn vriendjes Henk en Frans. Wq
zyn naar het zwembad geweest, Henk
en Frans hadden een rubberboot, daar
hebben we heeriyk mee gespeeld. Ik had
een duikbril, daar heb ik mee onder
water kunnen zwemmen. Een keer dook
ik en ik schampte mijn buik. Ik kwam
snel boven. Mijn hele buik was rood en
ik ging er even uit, maar een minuut la
ter was ik er al in. Ik heb ook een rin
getje opgedoken. Wanneer ik het de vol
gende keer weer opduik, mag ik het
hebben.
DE ROVERSBENDE
Ergens in een groot donker bos hield
zich een roversbende schuil. De hoofd
man, die Hendrik heette heeft al vele
malen geplunderd en gestolen. Zijn ben
de bestond uit acht mannen. Op een dag
zouden ze een bank overvallen. Zwaar
bewapend trok de bende er op uit. Zodra
ze de Bank binnen stapten begonnen ze
in het wilde weg te schieten. De bende
bond iedereen stevig vast en Hendrik
zelf maakte zich meester van al het geld.
Vlug wilde de bende zich uit de voeten
maken, maar het was te laat. Een juf
frouw had kans gezien op de alarmknop
te drukken en de politie kwam onmidde-
ïyk. De bende werd ingerekend en naar
het politiebureau gebracht. Het duurde
nog wel enige tijd voor de rechtbank
uitspraak deed. Hendrik werd veroor
deeld tot 30 jaar en de leden van de
bende tot 20 jaar gevangenisstraf. Nog
5 maal heeft Hendrik geprobeerd om te
ontsnappen maar het lukte geen een
Sonja Jansen, Lelden.
Muizelientje blaast bellen
ora ga je niet met Anneke spelen?" „Ik
heb helemaal geen zin," zei Muizelientje
„altyd met die vervelende poppen". „Nou
ga dan bellen blazen," zei moeder. „Ik
heb een bellen blaaspijpje gekocht, ik
dacht dat je dat wel leuk zou vinden".
„Natuurlijk!" riep Muizelientje en met
een pakte ze een bekertje met zeepsop
en begon te blazen, te blazen. „Niet zo
hard blazen," zei moeder „anders ko
men er geen bellen". De hele middag
speelde ze met Anneke, die ook een póp-
je kreeg. Toen moeder 's avonds kwam
kyken hoe ze het maakten, sliepen ze
al als rozen en droomden van de leuke
middag.
Roland Abspoel, Leiden.
Kees heeft kiespyn
Het
10
Er was eens een klein muizenmeisje,
ze heette Muizelientje. Ze woonde in
een klein holletje onder de grond met
haar vader en moeder en een klein zus-
Anneke. Op een dag zei moeder: „Waar-
11. Kees slaapt niet
want zijn ene kies doet pyn, heel erg
pyn. Hy huilt een beetje, maar hy roept
niemand. Om 5 over 12 slaapt hij pas.
's Morgens eet hy niet. Zijn moeder
zegt: „Eet nu en gauw een beetje", maar
Kees eet niets en gaat zo naar school.
In de rekenles vroeg de juffrouw: „Kees
hoeveel is 4 X 3?" Kees zegt: „15".
Dat was mis. De sommen en ook zyn
taalwerk zijn onvoldoende. Dat was niet
best. '8 Middags aan tafel heeft Kees
weer geen trek maar nu roept hy tel
kens: au, mijn kies!" „Morgen naar de
tandarts", zegt moeder. Die nacht slaapt
Kees weer niet. Al vroeg is hy bij de
tandarts en daar moet hij lang wachten.
Als er een belletje gaat is er weer ie
mand aan de beurt. Een mevrouw is er
wel een half uur in. Dan mag Kees ko
men. „Dag dokter", zegt hij. „Zo, wat
is er aan de hand?" „Kiespijn!"
schreeuwt Kees. „Kom ik haal hem er
uit". „Nee, niet met die nare tang",
huilt Kees. „Kom, je voelt er niets van".
De tandarts pakt een lange tang, zet
hem op de kies eneen. twee, drie.
J De kies is er al uit. „Hier, drink wat
I water." De pijn is ineens weg. „Dank u",
zegt Kees blij en rent vrolijk naar huis.
Dag kinderen. We stoppen nu drie
j weken en gaan fijn op vakantie. Ge-
j nieten jullie ook maar heeriyk van de
zon en de buitenlucht. Mochten er een
paar regendagen komen, dan nog niet
j getreurd, er zijn spelletjes genoeg om
thuis te spelen of je pakt je pot
lood en een vel papier en je begint aan
een verhaaltje over een vakantie ge
beurtenis. Nogmaals: allemaal ee«;
fyne vakantie.
TANTE JO EN OOM TOON.
'N GEBREIDE ZOMERTAS gebruikt, want je kan ook een tas brei
en van grof katoen of zelfs van bind
touw voor 't rugdeel en klep (1) brei je
eenvoudig een stuk rechts van 30 by 32
c.m. Het voorstuk meet 30 by 20 c.m.
Voor dit model gebruikt men meest
grove wol met naald no 7. Deze maat
hangt echter af van 't materiaal, dat Je
(fig 2).
Bodem, zijstukken en schouderriemen
maakt men uit één stuk. De breedte
bedraagt 5 cm., de lengte ongeveer 1%
m. Dit stuk wordt glad gebreid d.w.z.
èèn naald rechts en één naald links om
beurten naai het stuk om een wasiyn-
draad tot een lang buisje (fig 3) en de
tas omboorden, laat dan de beide ein
den onder de tas of op een hoek samen
komen. Naai eerst het deel met de was-
ïyn aan de drie kanten van de voorkant
vast, liefst overhands (fig 4). Daarna
naai je 't overeenstemmende 20 c.m. van
de rugkant vast. Wil je de tas mooi ma
ken zie dan fig 5. De bloemeü haak je
met losse steken van groen garen voor
stengel, blaadjes en knoopsgat, dat zich
om de knoop moet leggen. Wil je de
tas verstevigen, dan kun Je ze voeren
met katoenwol of je schuift karton tus
sen rugdeel en voering. Zoek dan nog
2 knopen. Klaar!
„Hé, wat zingt die vo
gel eigenaardig" zei
Hans terwyi hij naar 'n
vogel wees, die onrustig
tak tot tak vloog.
„Ja
dat
geen gewone vogelzang"
verklaarde vader hem,
„het zijn waarschuwings
geluiden". „Wat bedoelt
u daarmee vroeg Hans
weer. „Zie je daar die
zwarte kat in het struik
gewas loerend rondslui
pen Zy is op jacht naar
vogelnesten met jongen
erin. Maar de oude vogel
heeft haar allang opge
merkt en nu vervolgt hij
de kat, terwyl hij door
min of meer angstige ge
luiden andere vogels
waarschuwt". „Ha, dat is
pas verstandig tegenover
die gemene rover".
De weegschaal
Juèlie zien hier een
weegschaal met 9 ge
wichten, waarvan 8 even-
zwaar zyn, terwijl het
negende iets zwaarder is.
Maar dat is op 't oog
onzichtbaar. Wie van jul
lie kan nu met twee we
gingen het zwaarste ge
wicht eruit halen? Dus
alleen maar met wegen,
niet op 't gevoel af?
Wie vindt en uitlegt
(maar dan netjes en dui
delijk) maakt kans op
iets boek of wat an
ders). moois.
(Uitslag pas over 4 we
ken!)
Denkt erom, kort en bon-
Een hele eer voor Michel Pol-
nareff uit Parijs, om door te
dringen tot de Leidse top tien!
Immers, in Nederland gebeurt
het niet zo vaak, dat van
Franse zijde kans bestaat op
een ereplaats in de top twintig
in de vaderlandse lijst! Michel
st&dt nu nummer negen met
„La poupée qui fait non". Het
zal ons niets verbazen, als hy
nog hoger komt op de ladder
The
The
1. Paperback writer
Beatles.
2. Sunny afternoon
Kinks.
3. The life I live Q 65.
4. Monday, Monday The
Mama's and The Papa's.
5. Strangers in the night
Frank Sinatra.
6. Paint it, black The Rol
ling Stones.
7. Wild thing The Troggs.
8. Sloop John B. The
Beach Boys.
9. La poupée, qui fait non
Michel Polnareff.
I am a rock Simon en
Garfunkel.
10.
uit voorraad leverbaar.
DE ZAAK VOOR
LEIDEN EN OMSTREKEN
Gé Hofenk
Muziek- en
grammofoon plat en handel
HAARLEMMERSTRAAT 66
Bullertje heeft er
gens een nestkooi
tje zien hangen.
Dat vond hij zo
leuk en lief, dat hy
er zelf ook een ge
maakt heeft en op
gehangen. Maar
wat was daarbij
wel onverstandig
van 't overigens zo
kwieke kereltje?
De „Duinark" verwacht dit jaar
10.000 overnachtingen
„Da's best het vermelden waard: dit jaar halen we gemakkelijk
tienduizend overnachtingen." Dat vertelt ons de heer W. Schuur
man, met zijn echtgenote de scepter zwaaiend over de jeugd
herberg „De Duinark", op de grens van Noordwijk en Noord-
wijkerhout. „Nee, om die overnachtingen gaat het ons eigenlijk
niet primair. Belangrijkste taak van ons werk vinden we, dat
„De Duinark" een internationaal ontmoetingscentrum is voor de
jeugd uit West-Europa."
VERBLIJFSHERBERG IN NOORDWIJK:
INTERNATIONAAL ONTMOETINGSCENTRUM
„De Duinark" kun je een typi
sche verblijfsherberg noemen.
Trekkers zien we hier niet zo
vaak. Daardoor komen de jon
geren van wie de meesten uit
Nederland en Duitsland er
toe nader met elkaar in contact
te treden. Juist daarop baseer ik,
met mijn vrouw, het werken
hier: dat jonge mensen van al
lerlei pluimage met elkaar gaan
praten en eikaars standpunt dui
delijk maken. Zaken als poli
tiek en godsdienst b.v. worden
dan rustig en vrijmoedig uit de
doeken gedaan", aldus de heer
W. Schuurman.
De duinark: modern geoutilleerd
fraai gelegen.
Accommodatie
De jongens en meises van zeventien/
achttien jaar, die de ruim vijf jaar
bestaansrecht hebbende herberg aan
de Langevelderlaan als vakantieoord
kiezen, kunnen het sléchter treffen
wat accommodatie betreft. Twee gro
te slaapzalen (totaal: 94 bedden),
twee dagverblijven en een imposan
te hal („Die kun je overal voor ge
bruiken". meent mevr. Schuurman)
staan b.v. ter beschikking. De Ne
derlandse Jeugd Herberg Centrale,
die in ons land 54 herbergen exploi
teert, vindt ook wat dat betreft in
Noordwijk een waardig represen
tant.
Overdag gesloten
Toos de Vos (rechts) kwam voor
tweede keer naar de jeugdherbeij
van de heer en mevr. Schuurmat
naar duin of strand trekt. In an<fc
geval adviseren we hen; of dat a-
een bezoek aan Leiden is. of ee
visite aan de hoofdstad. Officiéél i
„De Duinark" overdag gesloten -
soms moet je dat wel eens door i
vingers zien. Maar opvallend is, ii j
er altijd wel ondernemende jonge:]'
zijn, die van alles kunnen organis^
ren. Die trekken dan ook vaak i
enkeling mee."
Spel en tegenspel
De heer W. Schuurman, een v!
prater, herneemt: „Om
woord te noemen: CORVEE. Nc
dat valt hier nooit Eenieder
vaardt gewoonweg het karweitje,
hij heeft op te knappen. Wij heb!
nooit last met de jongelui.'
nog iets. dat de heer en mevr. Schutfl
man hun toevertrouwde „kroos
nimmer zullen adviseren: vader t
moeder zeggen, of een of ander hier]
mee in verband staand troetelwoor;
„Mijnheer en mevrouw hoor
klinkt ons toch maar beter."
Het is spel en tegenspel in „Di
Duinark". „Je moet met dit weri
positief doende zijn: de pass
viteit bij de jeugd moet eru
ze hebben toch al zoveel
Buiten recent het de bezot
kers van de herberg hebben er
onderkomen gekocht in „E
Duinark". Een groepje jonge)
nestelt zich in de hoek van i
hal. Een jongen speelt gitaar
anderen zingen mee. In een ar
dere hoek zitten wat jongek
rustigjes wat te kijken. „Dai
moet je iets aan doen", zegt
heer Schuurman
Jongeren op vakantie in de Duinstreek
HERMAN TUMMLER:
17-Jarige Hermann Tümmler
uit Lüdenscheid in het Duitse
Sauerland is wellicht, na een
weekje „Studienreise" in Hol
land, al weer op weg voor een
vijf weken durende vakantie in
Engeland. Tezamen met zijn col
lega-leerlingen en drie leerkrach
ten was hij vorige week in
Noordwijks jeugdherberg „De
Duinark", om vandaar tochtjes
te maken naar dè toeristische
bezienswaardigheden in de rand
stad Holland.
Herman vond het hier. zoals hij ze>,
„wel aardig". "We zijn naar Noordwijk
geweest, het Rijksmuseum in Amster
dam (De Nachtwacht!) hebben we be
zocht en we hebben in de hoofdstad
een rondvaart gemaakt over de grach
ten. Das war sehr schön".
Deze leerlingen van een „Realsehnle"
was ook een dagje In Leiden, mét zyn
medeleerlingen en onderwyzers. „In
cultureel opzicht valt daar veel te
zien", dat geeft deze jonge* Duitser
dan wel toe, „maar voor jongelui is
dat allemaal niet zo interessant. Maar
dat komt wellicht omdat er geen gids
by w as
De „Studienreise" is Hermann best be
komen, dat toch ook wel weer. „De ha
vens in Rotterdam vond ik geweldig
interessant en ook die wandelingen
door de duinen of langs het strand".
Of hij, na zijn eerste bezoek aan Neder
land, nog eens terug zou willen ko
men? „Och, ja, misschien wel. Maar
ik ga eerst de komende vakantie vijf
weken naar Engeland". Het Wirt-
schaftswunder viert nog hoogtij, kun
je dus zeggen...
Achttienjarige Toos de Vos uit Loos-
drecht is inmiddels al weer naar haar
woonplats teruggekeerd, maar ze
heeft aan jeugdherberg „De Duinark"
op de grens van Noordwijk en Noord-
wykerhout, de beste herinneringen. Te
zamen met zeventienjarige zus Heieen
heeft ze er ook nu weer een week door
gebracht. „Ja. vorig jaar was ik hier
ook een week".
Waarom zy nu dan weer naar „De
Duinark" terugkerde? „Het is hier
gezellig. Je legt hier contacten met
jonge mensen, niet alleen uit eigen,
maar ook uit het buitenland. Dan lieb
je hier fraaie omgeving nou, we ma
ken hier wat duin- en strandwande
lingen! Daar ben lk gek op. In één
woord: het Ls hier reusachtig. Zéker
een tikkeltje beat mag ik ook nu graag
Een groep van pakweg zeventig Duit
se jongens en meisjes komt holderde
bolder de jeugdherberg binnen, wan
neer Pluvlus zijn heerschappij weer
bot viert. Een van de jongens neemt
de gitaar en tezamen met een paar
vrienden zet hij in voor een Ameri
kaans country and western-lied. Het
Loosdrechtse kantoormeiske zoekt on-
middellijk aansluiting. „Da's gezellig,
weet je", verduidelijkt zij
Leidschendams' Waingoengagroep van de Nederlandse Padvinder?
vertrok donderdag j.l. voor een drie weken durende reis naar Grie
kenland. De Leidschendammers zullen een deel van hun vakantie I
doorbrengen bij Griekse gezinnen. Een ander deel kamperen ze, te-
zamen met padvinders uit Griekenland.
Club 66 uil Alphen a. d. Rijn zorgt weer voor een leuk stuntje. Deze I
jeugdsociëteit namelijk heeft dezer dagen de geboorte gevierd van een
eigen orgaan: „BIK-CIE".
Prettige nasleep van het Knokke-Festival voor Margie Ball, Karin j
Kent en 1964-lid Ilonka Biluska! Op het binnenkort te houden festival I
van de Belgische badplaats Heyst gaan ze er optreden!
Ze is maar wat gelukkig met haar liedje „Ik ben gelukkig zonder
jou", ex-Haagse Conny van den Bos. Liefst 45.000 platen zijn er in
middels over de toonbank gegaan!
