ook
VOOR
JOU
<- IN DE KRANTENTUIN
ONS KNUTSELHOEKJE
TOPPERS
LOPEND VUURTJE
FESTIVAL IN KNOKKE IS VAN START
PAGINA 6
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 9 JULI IS
Onverwachte
dankbaarheid
Ik kan me wel voorstellen, dat de rijke
scheepseigenaar, denkende aan de gro
te strop, die zijn goede vriend hem
bezorgd had, achteraf toch wel een
lichte buikpijn gekregen kan hebben
over zijn hulp aan die arme vissers.
Maar toen zijn trotse pleziervaartuig
enkele dagen later weer zee koos, zal
hij daar toch zeker niet langer over
gepiekerd hebben, te meer omdat
5000 eigenlijk niet veel meer dan
een paar druppels waren uit de beker
van zijn vermogen. Bovendien kreeg
hij, toen hij 't geval aan zijn echtge
note vertelde die met hem de grote
plezierreis maakte, een compliment
voor zijn medegevoel met die arme
vissers.
Er ging ruim een jaar voorbij. De
vissers maakten met hun nieuwe net
ten ruime vangsten, zoals ze die nooit
eer gekend hadden. En prompt legden
zij telkens de helft van hun grotere
verdiensten opzij om hun verplichting
jegens die edelmoedige vreemde heer
na te komen, hoewel zij niet wisten,
of deze nog wel ooit zou komen op
dagen.
En warempel, op een schone zomer
dag verscheen het schone plezierjacht
weer als een statige witte zwaan in
het vissershaventje. Van de beman
ning was evenwel niets te bespeuren.
Slechts de eigenaar en zyn schipper
leken de enige opvarenden. Tot grote
verbazing van de vissers, kwam na
een paar uur de vreemde heer van
boord, maar nam niet zijn intrek in
het grote havenhotel doch in een een
voudig pension. Daar zochten de vol
gende morgen Gerrit en enkele mak
kers hem op, nadat zij eerst 't voor
hem gespaarde bedrag van de spaar
bank gehaald hadden. Maar tegen him
verwachting in werden zij vrij nors
ontvangen, want de voorschotgever,
die in dat jaar zeer sterk verouderd
scheen, vermoedde niet anders dan dat
ze weer geld nodig hadden en onwil
lig maakte hij een gebaar van afweer.
Doch toen hij het gezelschapje even
aandachtig bekeek, moest hij zich
zelf bekennen, dat zij er heel anders
en netter uitzagen dan 't vorige jaar,
helemaal niet meer als arme sukkels
en bedelaars. Daarom nodigde hij hen
uit bij hem aan tafel te komen zitten.
Terstond tastte Gerrit in zijn binnen
zak, diepte er een bundel bankbiljet
ten uit op en begon deze met enige
nadruk te tellen: ƒ2800!
„Wilt u 't even overtellen, mijn
heer?"
„Wat heeft dit te betekenen, man-
„Wel, mijnheer, 't is de helft
opbrengst van onze visvangst
afgelopen jaar. Zij bedroeg 5600. Uw
voorschot heeft wonderen gedaan,
als U ziet."
Verbluft keek de vreemdeling de
eenvoudige mannen aan. De tranen
schoten hem in de ogen en met een
resoluut gebaar schoof hy het geld van
zich af met de woorden: „Neen, man
nen, behoudt het maar. ik heb het
nog niet nodig, misschien later wel.
Maar nu kwam de pensionhouder,
die de vissers goed kende, tussenbei
de. Fluisterend voegde hij z'n pension
gast toe: „Doe dat niet mijnheer, want
zo beledigt u deze eenvoudige maar
eerlijke lieden, die 't als een hoge
plicht voelen u hun dank te betonen."
Met enige tegenzin stak de vreemde
man daarop het geld in zijn zak.
Na enkele dagen vertrok de boot
weer, nadat de eigenaar de eenvoudige
vissers allen ontroerd de hand gedrukt
had.
Weer ging een jaar voorbij en weer
kwam de wonderlijke vreemdeling in
het vissersdorpje terug, maar nu niet
met het mooie schip, maar 3e klasse
op een kustboot. Reeds de volgende
dag zochten de vissers hem op om hem
weer zijn aandeel in de opbrengst van
hun vangst te overhandigen. Ditmaal
toonde hij zich niet onwillig zijn aan
deel in ontvangst te nemen, want door
allerlei tegenslagen in zaken en ook
in zijn gezinsleven z'n vrouw had
hij in dat jaar verloren was hij nu
genoodzaakt voortaan 'n heel beschei
den bestaan te leiden. Dat kon hij 't
beste doen in het vissersdorp. Daarom
kocht hij een eenvoudig boerenhuisje,
iets aan de buitenkant van 't plaatsje.
Bijna iedere dag kwam hij een wan
deling maken langs de kade of hij
wierp er zelf z'n hengel uit en zat
daar tevreden een uurtje te vissen.
Als 't mooi weer was, maakte hij een
praatje met de oude vissers op de
banken langs de kade. Was 't slecht
weer, dan trok hij zich terug in zijn
eenvoudig huisje of hij ging een glaas
je wijn drinken in een der herbergen,
Getrouw kwamen de vissers hem
eenmaal in 't jaar zijn aandeel in de
visopbrengst bezorgen, nu eens wat
meer. dan weer eens wat minder. Maar
telkens was ze toch wel van die aard,
dat ze zijn oudedagzorgen behoorlijk
verlichtte en ze vormde een band, die
hem weerhield om het dorp- met zijn
eerlijke en dankbare vissersbevolking
nog ooit te verlaten.
CORRESPONDENTIE
Vóór de grote vakantie gaan w<
eens vlug nog een aantal verhaaltjes
een beurt geven en dan eerst
Grectje Zwetsloot, Hoogmade
KWIKKIE KWIKSTAART
Kwikkie Kwikstaart was een leuk
konijntje
Maar hij had een kwade aard
En hield ook niet van een geintje
Want als je hem eens plagen wou
Dan zei hij met een snauw:
„Maak dat je wegkomt gauw."
Maar op zekere dag gebeurde het.
Dat er een briefje bij hem lag, met
„Morgen konijnenvergadering".
Nou, Kwikkie deed graag 'n wandeling.
Zo kwam het, dat hij er heen ging.
Maar op de plaats aangekomen
Was er niemand om hem heen.
Hij stond stil zo maar te dromen
Want hij was daar heel alleen.
„Kan er geen konijntje bij me zijn?"
Vroeg hij voor de gein.
En daar kwam er een
Zijn naam was Pepijn.
En die begon toch zo te plagen
Dat Kwikkies tranen te voorschijn
kwamen.
En hij moest wel vragen:
„Waarom ben jij begonnen?"
werd er hard gelachen.
En Kwikkie had in zijn gedachten:
„Voortaan kan ik er wel tegen."
Dat was waar ze allemaal op wachtten.
Arno Lindeman, Leiden
KEESJE
Keesje was een arm jongetje. Hij
had alleen maar een moeder, zijn va
der was gestorven. Zijn moeder moest
de hele dag gaan werken, zodat Keesje
hele dagen op straat liep om te zien
of hy wat te eten kon krijgen want
altijd had hij honger. Zijn kleren wa
ren erg versleten, 't leken wel vód-
den. Op een keer liep Kees naar de
stad om te zien of hij wat te eten
kon krijgen. Hij liep langs een bakker
vroeg om een krentebol. „Nou
vooruit dan maar", zei de bakker en
hij gaf hem een krentebol. Hij liep
over de markt, langs de kraampjes met
fruit. O, wat zagen die aardbeien er
lekker uit. Heel beleefd vroeg Keesje
of hij een paar aardbeien kreeg. De
koopman wilde eerst weigeren, maar
omdat Kees het zo beleefd vroeg gaf
hij er een paar. Keesje vond die aard
beien best lekker. Langzaam slenterde
hij nu naar huis, waar hij een paar
boterhammen vond, die z'n moeder
voor hem had klaar gezet. Toen ging
hij maar slapen. De volgende morgen
kwam moeder hem wakker maken met
heerlijke banaan. Dat was 'n fijne
verrassing.
Gerrie Seriier, Leiden
OMA'S HOEDJE
;ke en Ria waren buiten aan het
m. Opeens riep Ria: „O, het gaat
regenen!" en ze liepen naar huis. Nau
welijks waren ze binnen of het begon
hard te regenen.
"Ia, zou oma nog komen?", vroeg
Ria.
„Ik weet het niet. Ga maar voor het
iam staan om te zien of ze komt."
Ria keek uit het raam. „Moeder,
moeder, oma komt er al aan."
Ria liep al naar de deur toe en deed
die open. Oma kwam druipnat bin
nen. Opeens begon Ria hard te lachen.
„Wat is er kind? Hou toch op met
lachen", riep oma boos.
Toen ze in de keuken kwamen moest
moeder ook lachen.
„Wat is er toch aan de hand?", vroeg
Moeder hield oma een spiegel voor
en toen begon ze ook te lachen. Haar
hoed hing slap omlaag, door de regen.
Oma deed het raam open en gooide
het hoedje met een zwaai in de boom,
die in de tuin stond.
De volgende morgen dacht Ria weer
aan het hoedje. Ze keek naar buiten
en zag hoe een paar mussen af en aan
vlogen met draadjes, pluisjes en tak
jes, om van de hoed een nestje te
bouwen.
Elke morgen keek Ria naar 't nestje
en op een dag lagen er zes kleine
eitjes in. Al gauw kwam de dag dat de
kleine vogeltjes uit de eitjes kwamen
en toen zag Ria hoe vader en moeder
mus, de jonge vogeltjes voedsel brach
ten.
's Avonds kwam vader thuis met 'n
cadeautje voor Ria; 't was een verre
kijker; nu kon ze veel beter zien hoe
de ouders de kleintjes voerden.
Laurens de Does. Leiden, heeft over
hetzelfde onderwerp een verhaaltje
gemaakt. Ik denk dat hij een leeslesje
naverteld heeft. Dat mag gerust, Lau
rens. maar ik kan geen twee dezelfde
verhaaltjes plaatsen, 't Was aardig be
schreven.
Antoinet Jacobs, Leiden
VOLGEBOEKT
Eindelijk was het dan zover. Papa
en mama hadden al lang geleden be
loofd: „Wanneer er een mooi stuk in
de schouwburg gespeeld wordt, mag
je mee."
Het stuk werd gespeeld in de
schouwburg op zondag 15 mei. Het
heette „Volgeboekt". Mijn vader speel
de mee als oom Tom. We gingen er
lopend heen. Het ging over een reis
bureau, „De toerist" genaamd. Een va
der was de baas. verder waren er nog
een moeder, Anda, de dochter, Martin,
de verloofde van Anda, een schoon
dochter Thea en nog twee zonen, waar
van ik de namen niet meer weet.
In de buurt was nog een reisbureau
„Van Heukelkom" en daar was Mar
tin de baas, maar daar wist de vader
niets van.
Op een dag, toen één van de zoons
moest honkballen, moest hij van het
reisbureau een groepje Amerikanen
rondleiden. Wat moest hij kiezen?
Juist op dat ogenblik kwam oom Tom
binnen, die uitkomst bracht. „Jij gaat
honkballen en ik ga de Amerikanen
rondrijden", zei hij.
„Als u dan maar 25 km rijdt", zei
de zoon.
„Dan kunnen ze net zo goed gaan
lopen. Ik rijd 50 km."
Oom Tom was eigenwijs en reed
toch harder, waardoor hy tegen een
boom reed en de bus in de prak. Zelf
had oom Tom een flinke hoofdwond.
Vader was boos, toen alles zo ge
lopen was. Gelukkig kwam er voor de
afwisseling een klant, die een reis
kwam bespreken. Z'n vrouw was er
ook bij en een echte zeur. Ze vToeg:
„Is het eten lekker? Hoe groot is de
karbonade?" Ten laatste zouden ze
toch maar niet gaan en na veel ge
zanik weer wel.
't Werd een prachtige reis, maar
eerst moest vader voor een nieuwe
bus zorgen.
Er kwamen zo veel klanten, de tele
foon rinkelde voortdurend en ze moes
ten eindelijk zeggen: „Volgeboekt".
Bertram Wesselman, Leiden
EEN TENT MAKEN
Ans, Kees en Jan willen een tent
gaan maken. Ze vragen aan moeder
een paar oude kleden.
„In de schuur liggen twee oude kle
den", zei moeder.
Jan gaat de kleden uit de schuur
halen en tien minuten later staat er
een mooie tent in de tuin. Dan gaan
ze aan moeder vragen of ze in de tent
mogen eten. Moeder vindt het goed.
Nu gaan ze een kist halen bij de groen
teman. Dat is de tafel.
Na een uurtje riep moeder: „Kinde
ren, binnen komen, we moeten eten!"
„Moeder, we mogen toch in de tent
eten", zeggen ze.
„O ja, dat was ik helemaal vergeten."
Na vijf minuten zitten Ans. Jan en
Kees te eten. Maar opeens viel de tent
uit elkaar. Weet je hoe dat kwam?
Ans leunde tegen een stok, die in de
grond stond. Ineens brak de stok.
„Dan gaan we toch niaar binnen
eten", zei Kees.
Frans Vorst, Leiden
EEN FIJNE DAG
Ik ben een keer naar Den Haag ge
weest op de fiets. We gingen eerst
even kijken naar de Leidse Courant,
waar mijn vader werkt. Het was een
mooie fietstocht. In Den Haag aange
komen, gingen we naar de Ridderzaal
en daar namen we een foto van. We
gingen toen naar het Vredespaleis en
maakten daar ook een foto van. Het
was daar erg mooi. Maar toen gingen
we naar iets heel leuks. We gingen
naar Madurodam. Wat was daar veel
te zien. Er reden echte kleine trein
tjes en er vaarden kleine bootjes in
de grachtjes. Er waren kerken; echte
orgelmuziek kwam daar uit. Er reden
vliegtuigen af en aan op een klein
vliegveldje. De slipautootjes waren
ook leuk.
Na dat alles bekeken te hebben, gin
gen we naar huis. Ik was erg moe. Ik
kon bijna niet meer fietsen, zo moe
was ik. In de verte zagen we de hoge
torenflat van onze straat en toen wa
ren we gauw thuis.
Mama, Petra en Anita waren ook
uitgegaan en die waren nog niet thuis,
maar toen ze thuis kwamen gingen we
gauw eten en toen naar bed. Ik sliep
heel erg gauw.
Dag kinders. Tot de volgende week.
TANT JO en OOM TOON.
„Wat hebben die zwa
luwen 't toch druk. Ze
houden zeker vliegoefe-
ningen".
„Nee. ze jagen achter
de muggen aan", ant
woordde vader. „Dat is
voor de jongen
zijn heel wat
muggen nodig om
eerste broed zichzelf
verzorgen kan, wacht
meestal reeds een twee
de broed. Zo hebben de
zwaluwen steeds genoeg
te doen. Wanneer ze
eindelijk eens wat kun
nen uitrusten zetten de
oudjes zich meestal op
telefoondraden of op de
televisie-antenne, nooit
echter op de grond. Dat
doen ze alleen maar, als
ze hun nesten aan het
bouwen zyn, want dan
hebben ze slijk als ma
teriaal nodig. Dat plakt
goed aan de muur,
waartegen ze hun nesten maken. Gier
zwaluwen nesten evenwel liefst onder
dakpannen en maken een nest als
mussen en spreeuwen. Weer anders
doen de oeverzwaluwen. Zij maken
een lange gang in de steile oevers
langs de rivieren en maken aan 't
eind daarvan van dor gras en veertjes
Voor zichzelf vangen de oudere
zwaluwen in de vlucht ook vliegende
kevers en torren, die meestal een ge
makkelijker prooi zijn dan de dansen
de muggen.
LEIDSE
TOPTIEN
1. Paper back writer The
Beatles
2. Sunny afternoon The
Kinks
3. Paint it black The Rol
ling Stones
4. Sloop John B. The
Beach Boys
5. Monday, Monday The
Papa's and The Mama's
6. Wild thing The Troggs
7. Take it or leave it The
Searchers
8. Strangers in the night
Frank Sinatra
9. Pied piper Chrispian St.
Peters/The Jets
10. The life I live Q 65
uit voorraad leverbaar.
Gé Hofenk
Muziek- en
grammofoonplatenhandel
HAARLEMMERSTRAAT 66
NIEUWE ZOMERMANTELTJES
VOOR DE POP
De zooltjes maak je van felgeel plas
tic, te snijden uit de zijden van een
lege fles. Teken eerst op papier- de
zool van de pop naar haar voet. Knip
ze uit en snijdt vervolgens de zool
(fig. 1) knoopsgatsteken. De riemen
zijn van strookjes vilt. Maar je kunt
natuurlijk ook leren riempjes of zijden
bandjes nemen. Leg ze om de zool
heen en naai ze over overhands door
de gaatjes in het vilt vast en maak
de eindjes vast. De riempjes moeten
iels smaller zijn, de lengte meet je
af aan de voet van de pop. Naai aan
elke zijde van de zool, vlak naast het
hieltje 'n riem vast. Leg deze riempjes
kruiselings en naai ze bij C en D.
weer aan de zool vast. Trek een ka
toenen draad door de beide voorste
delen van het hielkapje, knoop de
eindjes, bind knopen en strik en
reeds kan de pop haar nieuwe san
daaltjes aan!
DAG DER VRIJHEDEN OOK VOOR
LEIDSE SURINAMERS
Zaterdag op zondag jongstleden. Honderden, meest jeugdige, Surinamer*
of ze in Nederland nu studeren of hun vak uitoefenen, zijn present in dt
Leidse Stadsgehoorzaal voor de viering van de dag der vrijheden,
afdeling Leiden van de Surinaamse studentenvereniging (SSV) fungeert
als gastheer en heeft een cultureel annex amusementsprogramma i
kaar gezet, dat blijkens de reacties geweldig wordt geapprecieerd. De uil
„Leidse" Surinamers geformeerde cabaretgroep, de toneelgroep ei
kwistig Latijnsamerikaanse muziek rondstrooiende orkest „Sonora Para-
marera" hebben eer van hun werk. De honderden Surinamers uit heel t
land vinden elk hun vertier tot in de vroege morgen van de derde juli
„Wij proberen met onze
oplossingen te vinden vt
blemen, die her en der vo
kop opsteken", aldus
vereniging
»r de pro-
>r de leden
van de
bestuursleden van de SSV tussen de
In Arasterdam doet tegelijkertijd eer
vrijheden in Nederland herleven.
festiviteiten door. „Neem b.v. de
huisvesting." De vereniging beweegt
zich namelijk op de eerste plaats op
sociaal vlak de ontspanning van
de Surinamers in ons land speelt ook
i eveneens groot aantal de „Dag dei;
THE TIELMAN BROTHERS tien jaar in Europa! Woensdag jongst
leden werd ter gelegenheid hiervan in het Scheveningse Palais
de Danse een party gehouden voor de publiciteitsmensen. waarbij
tegelijkertijd de introductie plaats vond van derde LP (The Tielman
Brothers East and West).
WE GAAN RUSTIG verder met het in herinnering brengen van
vreemd in de oren klinkende namen van beatgroepen. Welnu,
vrijdagavond viel de groep „Jasses" te beluisteren in de stad Leiden,
naast de Amsterdamse Outsiders.
\7ANAVOND is het dan zo ver: de Peter Muller Fanclub houdt,
dank zij de inspanningen van Hazerswoudse Nicolien de Boer,
haar eerste officiële bijeenkomst. Het feest wordt gehouden in Kou
dekerks Verenigingsgebouw en Peter J. zal er ook zijn.
170LGENDE WEEK zaterdag gaat Leidens accordeonorkest „Neer-
landia" naar de Duitse stad Trossingen, om er te concerteren.
Het gaat er onder meer een compositie van stadgenoot Henk Briër
uitvoeren. Net terug van een succesvolle toernee by onze ooster
buren is Leidens jeugdorkest „De Burcht", dat concerten gaf in
Krefeld. Succes ondervond ook het Jeugdkamerorkest Leiden, dat
dezer dagen op visitie was in Duitsland.
Pon
ja
Het enige is, dat we geen eigen lo*a
kaliteit hebben voor onze ruim zestij
leden tellende Leidse afdeling. S]
is bij ons ook populair, maar
waar blijf je, als je geen accommo
datie hebt."
CONTACTEN
Op alle mogelijke manieren houder,
de studerende Surinamers in
land contact met elkaar. Voorlich
tingsorgaan „Opo-Kondremi" b.v
speelt een belangrijke roL De studen
tenvereniging van de Surinamers
(praesess 23-jarige Tjong-A-Jong)|
staat niet alleen het belang van de
Surinamers In Nederland voor ogen.
ook het land zelf. „Wij proberen on
ze jonge mensen steeds te stimu
leren, naar Suriname terug te keren,
wanneer ze hun studie hier geache
veerd hebben. Zij moeten immers
mee helpen aan de opbouw van
land. Gebleken is, dat de meesten
bij terugkomst een vooraanstaande
positie in hun land innemen."
'T IS MAAR DAT JE HET WEET.
1 het songfestival te Knokke onver
hoopt niet het gewenste resultaat boe
ken, dan is er nog geen vuiltje aan de
lucht! Immers het vyftal Martine Byl,
Margie Ball, Ronnie Tober, Janneke
Peper en Karin Kent Is, op de laatste
na, ook op een andere dan de zang.
en Janneke weet om te gaan met
hammondorgel, gitaar en accordeon,
markt thuisMartine en Margie
immers kunnen gitaarspelen, Ronnie
weet van wanten met het slagwerk,
Karin zou dan nog kunnen zingen
Beter langharig dan kortzichtig", zo
zingt Peter J. Muller op zyn eer
ste plaat. Peters tweede: „Shotgun
Wedding". Het ls wel een parodie op
MIS IN DIXIELAND
OP DE PLAAT
The South Jazz Band, vooral in de
belangstelling gekomen sinds het
Loosdrecht-concours, en het koor
van de Vredeskerk uit Tilburg heb
ben een EP tot stand gebracht van
de Emmaus-mis. South Jazz Band
leider Henk van Belkom heeft na
melijk een aantal bekende negro
spirituals bewerkt voor zijn orkest
en kapelaan Bijl en de dirigent van
het Vredeskerk-koor hebben op de
muziek Nederlandse teksten ge
maakt. Talrijke uitvoeringen, vooral
in het zuiden van ons land, hebben
er 'inmiddels plaats gehad en nu is
er dus een uit vijf liederen bestaan
de plaats op de markt gebracht. Uit
gever van deze EP? Telstar, ja, de
maatschappij van Johnny Hoes
Negram Delta-producer Hans Bloms-
ma deed onlangs weer een ontdekking!
Na Treslongs huisorkest „Het Trio
Unique" in Hillegom te hebben be
luisterd, inviteerde hy hen onmiddel
lijk voor een plaatopname. Het i
er een met twee nummers, die leider;
Bob van Venetië zelf schreef: „Kielt
kiele" en „Ik zou zo graag". Twe»
Nederlandse liedjes dus!
WEDSTRIJD HOOTENANNY
Moderne presentatie van het volkslie
De Nederlandse Vereniging voor de
Volkszang, die dit jaar zestig jaar be
staat, wil dit feit vieren door de or
ganisatie van een „Wedstrijd Hoote.
nanny" onder het motto „Moderne pre
sentatie van het volkslied". Tenminste
vjjf liedjes kunnen de deelnemers In
zenden en natuurljjk ook meer; in
elk geval moeten er tenminste drie
van Nederlandse origine zyn. In de
keuze van de begeleldlngslnstrumen-
ten zyn er geen beperkingen: van
blokfluit tot beatgitaar is welkom.
De wedstrijd staat open zowel voor
solisten als koren.
INSCHRIJVINGEN
Cobi Schreyer van de internationale
troubadoursclub de Waagtaveerne ln
Haarlem tekent voor de organisatie
van deze hootenanny, waarvan in ok
tober en november gewesteiyke voor
ronden in ons land worden gehouden.
Op zaterdag 26 november wordt de
finale gehouden in Haarlem. In de ju
ry bekende gezichten: Boudewijn de
Groot, Jules de Corte, Jurriaan An-
driessen en anderen. Geldprijzen van
500,- en 200,- liggen te wachten op
de winnaars. Mocht je belangstelling
hebben: vraag een deelnameformulier
aan by C. Schreyer, Anslijnstraat 2S
te Haarlem. Op 31 juli sluit de
schryving.
Nieuwe L.P,
van The Motions
Op vrijdag 1 juli is er een nieuwe
LP van The Motions verschenen:
„Their own way". Elf nummers staan
er op deze long player en Rob van
Leeuwen, de sologitarist van de
Haagse groep, heeft er hiervan en
kele gecomponeerd. Voor geïnteres
seerden bijgaand de titels van alle
nummers: „My babe", „You've hurt
yourself", „My love is growing", „Sit-
tin' in the top of the roof', „There's
nog place to hide", „Too late to be
sorry". You can't fight it", „Every
thing that's mine", „Why don't you
take it", „Late alst night" en „Hard
time blues". Een lezer uit Warmond
attendeerde ons erop, dat onlangs
The Motions-fanclub in het leven
werd geroepen. Het adres: Mecklen-
burgstraat 24, Hoorn.
Frankrijk en Groot-Brittannië hebben elkaar gisteravond al ont
moet tijdens de Achtste Europese Beker voor Zangvoordracht,
Duitsland en België kruisen de degens vanavond in Knokkes Ca
sino. Nederland komt morgenavond aan bod in de Belgische
badplaats en gaat proberen de vertegenwoordigende Franse ploeg
van zich af te schudden. Resten tenslotte de ontmoetingen België-
Ialië (dinsdag), Nederland-Italië (woensdag) ende finale
(donderdag). De NTS zal telkens een rechtstreekse reportage van
het zangevenement op het tv-scherm brengen. Jan Theys, bekend
van het teevee-programma „Interland" en maker van de plaat
„Het leven is een hitparade", gaat iedere avond het programma
op de, mogen we nu al zeggen, uitstekende wijze aan elkaar
praten.
De Nederlandse ploeg
LOU VAN REES, die de Nederlandse
ploeg al twee keer in successie in
Knokke zag zegevieren, hoopt na
tuurlijk, dat Margie Ball, Martine
Bijl, Karin Kent, Janneke Peper en
Ronnie Tober ook nu weer voor hét
succes gaan zorgen, waarop in ons
land eigenlijk al weer wordt ge
rekend. Maar, zoals impressario Lou
zelf al in diverse interviews ver
klaarde, alles in dit concours is af
hankelijk van een stapel factoren.
KARIN KENT (21) kreeg ruim 2 jaar
geleden bekendheid door opname van
het plaatje „Als ik een jongen was".
Daarna kwam de Amsterdamse, die
wordt gecoacht door Herman Stok,
meer en meer in de belangstelling.
Bewegings-, spraak- en zanglessen
droegen in niet weinig mate hiertoe
bij. Overigens: Karin werd in de
Nederlandse Knokkeploeg opgeno
men, nadat Margriet Piening voor
de eer had bedankt.
MARTINE BIJL (18) kwam nog niet
zo lang geleden in het nieuws, toen
de jury van de CCGC haar een Edi
son toekende voor een langspelei
die Willem Duys' maatschappi
Transac met haar maakte. Het blee'
overigens een „papieren" Edison
want zoals bekend: het hele Edison
feest gaat niet door! Dit Amster
damse meisje, leerlinge van het te
plaatse gevestigde Spinozalyceum
stond in Parijs inmiddels al op dt
planken, samen met Claude Nougaro
JANNEKE PEPER (15) zag de vic
torie beginnen in Duitsland. De Win
schotense trad namelijk al verschil
lende keren op als soliste bij het
orkest van Werner Müller! Gert
Timmerman mag overigens de eer
voor zich opeisen de zangcapacitei
ten van de Groningse ontdekt te heb
ben! Verwonderlijk was dus niet, dat
Janneke zo'n paar maanden geleden
haar opwachting maakte in tv-pro-
gramma „Bij Gert thuis".
RONNIE TOBER (21) begon zijn
carrière in Amerika, na daarheen
verhuisd te zijn met ouders in 1948.
Elf jaar oud, won Ronnie een talen
tenjacht in het land van Uncle Sam
en op 16-jarige leeftijd had hij er al
een eigen tv-show. Twee jaar ge
leden kwam hij echter weer naar
Nederland en dat heeft hem geen
windeieren gelegd: overal gasteren
en daartussendoor een paar shows
voor de KRO-teevee, waarvan voor
al de laatste in het oog sprong door
de Amerikaanse aanpak (gefingeer
de commercials tussen de bedrijven
door).
MARGIE BAL (18) kénnen we. De
Voorschotense, in Indonesiës stad
Bandoeng, geboren, begon haar car
rière tijdens een feestje van het Bo-
naventuralyceum in onze stad in '62.
De heer Theo Joosten zag wel wat
in het zingen van deze leerlinge en
coachte haar in de richting van het
succes. Radio, teevee, grammofoon
platen. Het zijn drie begrippen, die
al ontelbare malen in Margies agen
da gestaan hebben en dat wel zul
len blijven.
