HIMMLER'S FELSTE JACHTHOND
LAGES BESLISTE MET HOOFDKNIK
OVER LOT VAN VELE TIENDUIZENDEN
Tot uiterste
gevochten voor
eigen leven
Reacties vrijlating positief en negatief
harten 5
Djinn
HET MOET ANDERS IN
BRITSE PADVINDERIJ
Reklame Service"
VRIJDAG 10 JUNI 1966
DE LEIDSE COURANT
Een archieffoto
logs misdadi ger.
(Van een onzer redacteuren)
BREDA Ia de Amsterdamse Euterpestraat, een
naam die een beruchte klank heeft gekregen,
zetelde in de bezettingsjaren een rijzige, slanke
figuur, wiens naam toen in het land nauwelijks
bekendheid hadWilly Lages, hoofd van de
Sicherheitsdienst en van de Sicherheitspolizei in
Nederland. Na de bezetting stond hij terecht als
een der meest fervente jodenjagers, die Himmler
op Nederland had losgelaten. Lages heeft zijn werk
perfect gedaan. Het deel van de nazivernietigings-
machine waarvoor hij verantwoordelijk was, liet
hij zonder hapering draaien: zeventigduizend
Amsterdamse joden zijn op Lages' bevel gedepor
teerd. Hij was de uitvinder van een „premie
stelsel" voor het aanbrengen van ondergedoken
joden en honderden Nederlanders, verzetslieden
zowel als willekeurig opgepakten, zijn door zijn
joden en honderden Nederlanders, verzetslieden
toedoen vermoord, als represaille voor verzet- en
sabotagedaden.
Een der zwaarste
misdadigers
Samen met Aus der Fünten en Fischer
(die met Lages en Kot&lla later als de
„De vier van Breda" bekend zouden
worden) stond hij jn de nazomer van
1949 terecht voor een reeks van de af
schuwelijkste oorlogsmisdaden, die in 't
bezette Nederland zijn gepleegd. Op
september hoorde de man, die vanuit
zijn Amsterdamse hoofdkwartier gedu
rende vier jaren namens Rauter en
vooral in naam van Himmler een
schrikbewind uitoefende, de doodstraf
tegen zich eisen. Op 20 september doet
het bijzonder gerechtshof te Amsterdam
uitspraak: de dood door de kogel.
Maar Lages komt niet voor het vuur
peloton. Er volgt een cassatieberoep,
dat precies een jaar later dient. De bij
zondere raad van cassatie refereert zich
echter aan de overwegingen van het ge
rechtshof, wijst op <je geweldige omvang?
van de grote misdadigheid, waaraan La-
gee zich heeft Bchuldig gemaakt, en
verwerpt het cassatieberoep van de
man, die de leiding had van, zoals de
raad zegt, ,,een officiële organisatie van
sluipmoorden". r
Ook Aus der Fünten en Fischer, even
eens in cassatie gegaan, zien hun beroep
verworpen.
Gratie
Tot het uiterste vecht Lages, die met
korte telefoontjes, met een routinehand
tekening of niet een korte hoofdknik de
dood van tienduizenden bekrachtigde,
voor zijn eigen leven. Hij vraagt (het is
Intussen mei 1952) revisie, een verzoek
dat een maand later door de Hoge Raad
wordt verworpen.
Inmiddels is Lages drie jaren in on
zekerheid over zijn lot. Hij vraagt de
laatste mogelijkheid die hem open
staat gratie. Op 24 september 1952
deelt de minister van Justitie de Twee
de Kamer mee, dat bij wijze van gratie
de aan Lages opgelegde doodstraf is ge
wijzigd in levenslange gevangenisstraf.
„Daaruit mag niet worden afgeleid",
aldus de minister, „dat de aan Lages op
gelegde doodstraf niet als ten volle ge
rechtvaardigd moet worden aange
merkt. Integendeel, Lages moet als een
der zwaarste oorlogsmisdadigers worden
beschouwd. Ook is noch in de persoon
van Lages, noch in de omstandigheden
waaronder hij zijn misdaden heeft be
gaan, noch in zijn verder optreden eni
ge grond voor gratieverlening gevonden.
Sinds het einde van de bezetting zijn
echter reeds zeveneneenhalf jaar ver
lopen, en sinds het moment waarop de
doodstraf werd uitgesproken, Is intussen
reeds meer dan drie jaar verstreken, al
dus de minister van Justitie, die zegt 't
te betreuren dat de regering genood
zaakt is met deze overwegingen rekening
te houden.
Slag in het gezicht
De gratiërlng van Lages verwekt felle
verontwaardiging. Ze wordt het beste
gedemonstreerd door de bewoordingen,
waarin de nat. federatieve raad van
het voormalig verzet (een telegram aan
premier dr. Willem Drees) protesteert:
„De oud-verzetslieden noemen de gra
tieverlening een „verkrachting van het
recht" en „een slag in het gezicht van
alle bonafide Nederlanders, die goed en
bloed voor hun vaderland hebben gege-
Er volgen protestvergaderingen, er
wordt een handtekeningenactie op touw
gezet, zelfs een protestmars. Mr. Burger
Hij verwijt de bewindsman beilnite-
interpelleert in de Tweede Kamer de
minister.
loosheid: de veroordeelde liud hoogstens
zes weken na de uitspraak geëxecuteerd
moeten worden, en hij vraagt zich af in
hoeverre druk van de jonge Westduitse
regering van invloed is geweest op de
gang van zaken in de kwestie Lages.
„Verdere gratiëring (het „op jaren
stellen") van Lages, noch van de circa
100 andere gegratieerde oorlogsmisdadi
gers, ligt niet in de bedoeling", ant
woordt de minister de verontruste bur
ger en de andere parlementariërs, die
vrezen dat de in lèvenslang omgezette
Nic Bians exposeert van 10 juni tot 2
juli in Galerie Lissabon, Lissabon 14c
Denneweg Den Haag.
verslaggevers)
DEN HAAG. Reactie» op de onder
breking van de gevangenisstraf van
oorlogsmisdadiger Willy Lages zijn niet
uitgebleven. Ze zijn positief en nega
tief. De positieve reacties, die de gevoe
lens van menselijkheid laten prevaleren,
komen hoofdzakelijk van individuele
personen. De negatieve reacties van
comités en organisaties.
Dr. L. de Jong
Geen principieel bezwaar tegen deze
vrijlating, die gebaseerd is op ernstige
medische gronden. Het gevangen hou
den van iemand, die doodziek of onge
neeslijk ziek is, wordt in onze samen
leving als onmenselijk beschouwd. Het
maken van onderscheid in behandeling
tussen op verschillende gronden veroor
deelde gevangenen is volledig in strijd
met onze rechtsorde.
Prof. mr. J. v. Bemmelen,
hoogleraar strafrecht
Nu Lages doodziek is, ie de beslissing
van de minister een daad van menselijk,
heid, die op alle gevangenen in dezelfde
omstandigheden wordt toegepast.
Drs. W. Schmelzer (KVP)
Hoe diep ernstig ook de door Lages
gepleegde misdrijven zijn, de nu door
de minister getroffen maatregel lijkt
mij juist. Zij ia kennelijk ingegeven
door gevoelens van menselijkheid, ge
zien de zeer ernstige gezondheidstoe
stand van Lages.
Verenigd Verzet 1940-'45
Diep verontwaardigd over vrijlating.
Belediging van het rechtsgevoel van ons
Auschwitzcomité
Dit ia een hoon aan de doden en ov
levende verwaarloosde slachtoffers.
C. v. d. Hoofd, burgemeester
Waddinxveen, oud-verzetsman
Ik vind het juist dat een ernstig zieke
man zijn laatste levensjaren niet in de
gevangenis behoeft door te brengen. Dit
heeft niets te maken met mijn stand
punt inzake gratieverelening. Bijzon
dere oorlogsmisdadigers van dit kaliber
horen nog altijd in de gevangenis thuis.
Republikeinse partij
Bezwaar tegen onderbreking straf en
vervoer naar Duitsland. Zijn er dan
geen ziekenhuizen in ons land meer?
Prof. mr. W. Pompe
Ik ben blij. Ik heb indertijd al gepleit
voor vrijlating van de „vier van Breda".
Lages is zeker de ergste van de vier.
Hij is aan de doodstraf ontsnapt omdat
zijn berechting pas laat plaatsvond. Ik
heb goede hoop dat de drie anderen nu
ook spoedig vrijkomen.
Luister morgen
zaterdagoch tend
van 8.1012.00 uur
KRO Hilversum II
gironummer
115 5 5 5 5
t.n.v. vakantiefonds
Breda
Actiecomité A'dam
Vrijlating is in strijd met het demo
cratisch besef en het rechtsgevoel van
het Nederlandse volk.
Vereniging oud-gevangenen
Sachsenhausen
Krachtig protest tegen deze beslis
sing, die een krenking ls van de nage
dachtenis van de slachtoffers en het
rechtsgevoel van de nabestaanden.
E. Meester (secr. P.v.d.A.)
Officieel P.v.d.A.-commentaar komt
pas zodra volgende week 't partijbestuur
bijeenkomt. Persoonlijk ben ik sprake
loos. Had deze gang van zaken nooit
verwacht. Motivering minister kan mU
niet overtuigen.
Ontsnapping
Lages wordt overgebracht naar de
gevangenis te Scheveningen. In de Bre
dase gevangenis verblijven eveneens
oorlogsmisdadigers, Nederlanders die in
dienst van de bezetter hebben meege
werkt aan de knechting van hun eigen
landgenoten.
Rond Kerstmis 1952 ontsnappen zeven
van hen (Polak c.s.) en nemen de wijk
naar Duitsland. Deze ongehoorde ge
beurtenis wekt, nationaal zowel als in de
betrekkingen met West-Duitsland, hevi
ge beroering. Velen vragen zich af: lo
pen we niet 't gevaar dat meerdere en
ernstiger misdadigers ontsnappen? En
laarbij denkt men niet in de laatste
>latar Willy Lages.
Na de ontsnapping neemt de justitie
rigoureuze maatregelen: de beveiliging
der gevangenissen wordt duchtig aange
pakt, en met name de Bredase „koepel"
wordt veranderd in een vesting, die des
avonds en 's nachts rondom baadt in 'n
;e van licht.
In februari 1955 wordt in alle stilte
Willy Lages vanuit de Scheveningse ge
vangenis overgebracht naar Breda. Hij
is de laatste Duitse oorlogsmisdadiger,
die Scheveningen verlaat. In de zes jaar
zijn verblijf aldaar heeft hij 't boek
bindersvak geleerd, hij is een bekwaam
bandstempelaar.
Lages en met hem de drie andere
Duitse veroordeelden zijn gedoemd ver
geten te worden. Maar „De vier van
Breda" blijven Nederland intrigeren. De
geruchten over mogelijke gratieverle
ning, ondanks de pertinente toezegging
van de toenmalige minister van Justitie,
houden aan.
Begin 1963 komt de zaak opnieuw In
actualiteit, als de hoogleraren prof. mr.
P. van Bemmelen en prof. mr. W. P.
J. Pompe in het Nederlands juristenblad
een pleidooi voeren voor vrijlating van
„De vier van Breda".
Het is 18 jaar na de bevrijding, maar
de kwestie laat Nederland nog lang niet
onverschillig: in alle lagen der bevolking
verwekt dit pleidooi hevige deining en 't
regent weer protesten, die doorklinken
tot in de Staten-Generaal. Men heeft
weliswaar begrip voor 't standpunt van
de beide hoogleraren, maar het wordt al
gemeen afgewezen: de misdadigers zul
len voor hun onmenselijke daden boeten
met de inderdaad onmenselijke levens
lange gevangenisstraf.
Bekeerd
Tot op dit ogenblik is de kwestie ons
blijven bezighouden. Gedurende zijn
Bredase jaren ging Lages over tot het
katholicisme, en dat bleek voor de ge
vangenisaalmoezenier een nieuw argu
ment om verdere gratiëring - te beplei-
n, die zichzelf heeft ge-
Opnleuw ontstaan daarover openbare
discussies: welke wezenlijke waarde
moet men toekennen, zo vragen sommi
gen zich af, aan de „geestelijke reclas
sering" van iemand, die slechts leeft in
het volstrekt perspectiefloze vooruitzicht
te zullen sterven binnen de vier muren
die reeds ongeveer 20 Jaar zijn horizon
Dézer dagen werd Lages, ziek ge
worden, overgebracht naar bet centraal
ziekenhuis van het gevangeniswezen In
Vught. Over de aard van zijn ziekte en
de mogelijke gevolgen ervan wordt niets
meegedeeld. Is Lages ernstig, misschien
ongeneeslijk ziek? De plotselinge onder
breking van zijn levenslange gevange
nisstraf hij ligt nu ln een ziekenhuis
in West-Duitsland doet vermoeden
dat Willy Lages niet meer zal opstaan
van het bed. Zo wel, dan zal hij. gezien de
jongste ontwikkeling, volgens welke In
williging van zqn gratieverzoek in de lucht
hangt, een vrij man zijn. Het zou boven
dien zeer moeilijk zijn hem weer uit
Duitsland terufj te krijgen.
Weg met die
kinderachtige
spelletjes
LONDEN (U.P.I.)
De Britse padvinders-
organisatie moet haar uit
de Boerenoorlog stam
mend uniform aanpassen
en een eind maken aan
de „kinderachtige spelle
tjes", zo meent een com
missie van 24 leden uit
de padvindersbeweging,
die na een studie van
tweeëneenhalf jaar een
rapport heeft uitgebracht
over de Britse padvinderij.
men met korte broek en
militair aandoende shirts
geheel vervangen. Voor de
padvinders van 11 tot 16
jaar heeft zij een tenue
voorgesteld, bestaande uit
donkergroene baret en
dito blouse en een cham-
pignonkleurige pantalon
met smalle pijpen en zon
der omslagen.
Rudyard Kiplings Jungle-
boek, dat zovele Jaren de
basis voor de activiteiten
van de jongere padvinders
heeft gevormd, moet vol
gens de commissie alleen
worden gebruikt als „ach
tergrond" bij het onder
wijzen van achtjarigen ln
de padvinderij.
De jonge padvinders, de
welpen, moeten „welp
padvinders" worden, zo
meent de commissie.
Jungledansen en termen
als „springende wolf"
moeten verdwijnen. Het
trainingsprogramma moet
gericht zijn op de fysieke
en biologische weten
schappen, die ook ge
bruikt worden bij ver
kenningen en avonturen.
Oudere padvinders en ver
kenners moeten „avon
tuur verkenners" worden
genoemd, welke naam vol
gens de commissie „man
nelijk, actief en vooruit
ziend" is. Deze groep, van
jongeren tussen de 16 en
20, moet ook meer met
meisjes optrekken.
Kennedy met
tam-tam begroet
DAR-ES-SALAAM (U.P.I.). Op
hun vierdaagse bezoek aan Afrika zijn
senator Robert Kennedy en zijn vrouw
Ethel, na een korte tussenlanding te
Nairobi met een chartervliegtuig naar
Tanzania gevlogen. Op het vliegveld van
de hoofdstad Dar-es-Salaam werden zij
warm onthaald door een menigte van
duizenden Afrikaanse tam-tamspelers.
Tijdens een persconferentie op het
vliegveld sprak Kennedy de hoop uit,
dat Zuid-Afrika zijn problemen zal op
lossen en zo voor alle rassen een gelijke
berechting zou bewerkstelligen.
vangen door afgevaardigden van de
Tanzanlaanse regering, alsmede door 'n
staf van de Amerikaanse ambassade.
Reklame- en
letterteksten op
AUTO'S
SHOWKAARTEN etc., etc.
ERVAREN VAKMENSEN
VAN HOORN STANDBOUW
BILDERDIJKSTRAAT 18
SLIKSTEEG 2 LEIDEN
Telefoon 01710—20145
Montmartret Een Parijs trottoir,
waar de artistieke inspiratie uit de
stenen sijpelt t Het is niet Parijs,
maar gewoon Amsterdam, al is het
wel een Fransman (een toerist), die
hier kennelijk doet alsof hij thuis bij
president De Gaulle is. Op het
Damrak stelde hij schilderwerk ten
toon, mogelijk om z'n vakantiebudget
aan te vullen.
Sint-Martinus
blijft in NKV
TILBURG (ANP) Op een vergade
ring van de algemene vereniging van
katholieke militaire ambtenaren „St.-Mar-
tinus", die woensdag en donderdag ln de
stadsschouwburg in Tilburg ls gehouden
ls een motie aangenomen, waarin men
stelt bij het N.K.V. aangesloten te willen
blijven. De motie werd met een meerder
heid van tweederde aangenomen.
Frans SomersSalto-mortale van hoorspelacteur tot musicalster
Haagse ambten arenzoon vervangt Freddy Albeck in
succesvolle musical „Heerlijk duurt het langst"
DAG-IN—DAG-UIT
Eén ding weet Haagse ambtenaarszoon
Frans Somers bij voorbaat: vanavond
zal hij met het zweet in zijn handen op
het toneel van 't Haagse Odeontheater
zijn dansjes maken en een ode brengen
aan het oergezonde tomatensap.
Volkomen eerlijk en gerechtvaardigd
zweet overigens, want als om acht uur
het doek wordt gehaald voor Annie
M. G. Schmidts succesvolle driehoeks
vergelijking „Heerlijk duurt 't langst",
moet hij losjes het bewijs leveren, dat
zijn salto-mortale van hoorspelacteur
naar musicalster geslaagd is.
Hij ls de eerste, die met een ontwijkende
glimlach toegeeft, dat die opgaaf hem
als een solide boerenjuk op de schou
ders drukt. Zeventien jaar heeft hij zijn
toneelcarrière in de et lier gesteriliseerd
en in die langgerekte Hilversumse oase
heeft hij honderden luisterrijke hoog
standen op alle vaderlandse zuilen
gemaakt. Schmink, pruik en spotlight
waren overbodige attributen en zijn on
zichtbaar publiek reageerde slechts spo
radisch bij monde van vrienden en fami
lieleden, die thuis tussen twee koffie-
ronden in naar hem luisterden en ach
teraf rapporteerden: „Je was het pre-
Als trouwe paladijn van de goeie, ouwe
radio heeft Somers in die periode ook
het enthousiasme voor het hoorspel als
boter in de télevisiezon zien slinken.
Het magische, grijze staaroog bleek de
kracht van 'n cutterzuiger te bezitten,
die de luisterscherp- met miljoenen
tegelijk van de luidspreker wegzoog.
Zijn eigen graadmeter soos de
reacti°s.room: „Vroeger kreeg je na
elk hc~:syel bendes brieven. Nu zijn
het dwaalde krenten geworden."
Onmiddellijk probeert hij zichzelf weer
moed in te spreken door met zuinige
mond vast te stellen, dat men met de
huidige luisteraars naar een hoorspel
nog altijd honderd schouwburgen tot aan
de zoldering kan vullen, maar prompt
reikt zijn vrouw een blonde. Maas
trichtse zakenmansdochter hem de
solide domper voor zijn vermetel opti
misme aan. Met lelieblanke mimiek zegt
ze terzijde: ..Vroeger vond ik het enig
om naar mijn man te luisteren, als hij
op de radio was. Je kon er zo lekker bij
strijken of breien. Maar sinds we televi
sie hebben, komt het er niet meer van".
Dergelijke deprimerende berichten be
reikten Somers ook uit de kring van
vrienden. „Als ik ze vraag, of ze naar
pen bepaald hoorspel hebben geluisterd",
nemen ze me als een ernstige zieke bij
de arm en zeggen: Sorry, Frans, je
moet me echt niet kwalijk nemen, maar
er was gisteren een voetbalwedstrijd op
de teevee".
STROOPTOCHT
Toch zou Somers met stralend gemak
zijn zilveren jubileum als hoorspelac
teur hebben gevierd (met bijbehorende
onvermijdelijke enveloppe en staande
schemerlamp), als de Deense reus Freddy
Albeck niet had gezegd, dat Heerlijk
wat hem betreft lang genoeg geduurd
had. In mei stapte hij onbekommerd
uit de musical-trein, waarbij hij de
spreekwoordelijke leegte achterliet, die
liet verdere tournee op zeer losse schroe
ven zette.
Producer John de ('rane begon meteen
een strooptocht langs het beschikbaar
talent, waarbij hij tot de ontdekking
kwam. dat het gesubsidieerde toneel bij
de acteurs elk verlangen naar het avon
tuur heeft gedood. Bij het Rotterdams
Toneel zeiden ze tenslotte: „Misschien
heeft Somers er zin in. Die speelt bij
ons momenteel een gastrol ln Amfitrion
en die weet toevallig ook, wat zingen is".
Commentaar van Somers: „Van dat zin
gen klopte natuurlijk niets, want lk ben
een stugge roker en dat is nou ook
niet ao bevorderlijk voor je stem. Toen ik
die aanbieding kreeg versta me goed.
ik heb niet naar die rol gehengeld en
als het dus een flop wordt, was ik mijn
handen in onschuld ben ik ook gelijk
naar Harry Bannink gegaan. Die heeft
de liedjes voor de musical gecomponeerd
en die weet, wat kan en niet kan. Ik
wist, dat er meer kandidaten zijn ge
weest. die stuk voor stuk afgingen. Dat
risico wilde ik gewoon niet lopen. Ik
heb gezegd: „Voordat ik een beslissing
neem. moet mijn vrouw de voorstelling
zien. Die komt niet uit het vak. maar
ze weet wel. of ik een rol aan kan of
niet. We zijn op een avond in Velsen
gaan kijken. Halverwege de voorstelling
zei ze al „voor het spelen ben ik niet
bang. Dat doe je waarschijnlijk beter
dan die Albeck. Maar voor die dansjes
houd ik mijn hart vast".
Ik was precies dezelfde mening
toegedaan en daarom kom ik nu elke
dag een half uur eerder op de repetitie
om de pasjes met Carla Lipp door te
nemen. Ik wil voor mezelf weten, dat
het goed zit, dat ik cr alles aan gedaan
heb. Zo'n liedje over het tomatensap
bijvoorbeeld, dat moet helemaal rond
zitten. Het duurt misschien twee
minuten en als je je sigaar laat vallen,
heb je het helemaal niet gezien, maar
toch hebben te er zeven dagen op
gerepeteerd.
BIJ mij moet het allemaal vlugger gaan.
want er ls haast bij. Ze wilden zelfs,
dat ik nog eerder zou beginnen, omdat
Albeck het opeens helemaal liet afwe
ten. Ik heb toen advies gevraagd aan
Guus Oster, die mijn tekstregisseur is.
„Die zei: „Zolang je niet zeker bent
moet je het niet doen". Ik wist toen ten
minste. dat ik het niet moest doen, want
ik had de
GEEN BLIKSEM
Achteraf heeft een opgewonden recen
sent zijn prestaties na de Haagse pre
mière reeds uitbundig geprezen. Somers:
„Dat is de eerste kritiek ln mijn leven,
waar ik geen bliksem voor heb hoeven
te doen. Die jongen had natuurlijk mijn
naam in het programma zien staan en
dacht dat het allemaal goed zat. In
feite heeft Allard van der Scheer de rol
van buurman Ton de VriPs opgenomen,
zolang ik nog repeteer. Ik heb enorme
bewondering voor zijn tour de force, want
ik had het hem niet nagedaan. Hij
heeft weliswaar de meeste dansjes onder
tafel gewerkt en een liedje ingeslikt,
maar dat neemt niet weg. dat li IJ de
voorstelling al die tijd gered heeft
TWEEDE PLAN
Toch vind ik het wel een machtige
sport om een hele nieuwe, onbekende
weg in te slaan. Ik heb het in mijn leven
alleen te weinig gedaan, omdat ik de
centen ook altijd verrekt belangrijk heb
gevonden. Je hebt een gezin achter je
en dan moet je het heilig toneelvuur
wel eens wat temperen. Ik kon na de
oorlog bij de troep van Van Dalsum ko
men. die toen de Schouwburg bespeelde.
Dat was een enorme eer. maar ze boden
een gage. waar een hond zich nog voor
zou schamen. Ik heb toen gelijk voor de
radio gekozen, omdat die wel betaalde.
Echt betreurd heb lk die stap nooit en
ik heb ook nooit huilerig geroepen, dat
ik geen kansen gekregen heb. Dat hoor
je vaak van collega's, die artistiek niet
aan hun trekken zijn gekomen. Die ge
ven ledereen de schuld, behalve zich
zelf. Voor mezelf weet ik. dat je met
een redelijk talent een hoop kunt be
reiken. Laat je dan geen topacteur wor
den. geen Paul Steenbergen of Ko van
Dijk. Dat maakt toch niks uit. want er
is veel meer behoefte aan goede tweede
plan-acteurs.
Persoonlijk heb lk een prettig leven al
tijd belangrijker gevonden dan een car
rière, waar je alles voor opoffert. Kijk
naar de geweldenaars uit ons vak- Men
sen als Cor Ru vs. Louis Saalborn. John
Gobeau. Mist het publiek ze, nu ze dood
zijn?
LAAT MAAR
Waarom lk dan toch die rol in „Heer
lijk duurt het langst" heb geaccepteerd,
ofschoon ik van te voren weet, dat mijn
vakantie er bij inschiet en mijn avon
den tot eind december bezet zijn? Ik
denk. dat de ijdelheid me eindelijk toch
parten heeft gespeeld. Ik ben nu bijna
vijftig en het kan nog. Als lk op dit
moment zestig was geweest, had lk
waarschijnlijk gezegd: „Ach. laat maar.
Die paar jaar sukkel ik zo wel door'.
Maar nu heeft het nog zin om ergens
voor te knokken. Om een droom, die Je
onbewust met je meedroeg, te realise
ren. Donderdag kan lk mijn toneelkos
tuums passen en vrijdagmiddag ls er
een repetitie met de hele cast.
Waarachtig, ik geloof zowaar,
dat ik het leuk begin te vinden."
