ook In de Krantentuin Olijven en druiven in Palestina ONS KNUTSELHOEKJE VOOR JOU Leidse jonge artiesten op AVRO-Jeugdda« THE IMPULSE - VIJF NOORDWIJKSEN LOPEND VUURTJE TOPPERS Gé Hofenk I DE LEIDSE COURANT ZATERDAG 9 APRIL U Over twee produkten van het Pa lestijnse land, die voor de Joden heel belangrijk waren, moet ik nog enkele zinnen schrijven. Als ik zeg belang rijk, dan is dat niet zonder reden, want de olijven werden niet alleen veelvuldig gebruikt bij de bereiding van spijzen, zij leverden ook de grond stof voor aillerlei zalven b.v. oog- en huidzalven, maar ook werden zij ge bruikt bij het fabriceren van veler lei reukwerken, waar de Joden en niet alleen de vrouwen! dol op waren. Wie geen zalven en geurige oliën gebruikte werd zelfs geminacht. Vrouwen gebruikten b.v. een soort oogzalf, die haar ogen veel groter maakten of hun bovenste oogleden hoger optrokken. Wie de toneelspeel sters op de televisie goed bekijkt, komt tot de gevolgtrekking, dat men tegen woordig ook zulk 'n middel kent en gebruikt. De handel in reukwerken (odeurs) was dan ook in Jeruzalem en andere steden een beste geldwin ning, want de bruidschat van vele bruiden bestond voor een niet gering deel uit kostbare dozen met parfu merieën en natuurlijk nog kostbaar der sieraden. Maar de heilige zalfohe voor de tempeldiensten bij verschil lende wijdingen was ook een produkt van de olijf, vermengd met myrrhe, wierook en andere reukwerken. Oh, maar ik dwaal van de olijf af. We hebben de tamme en de wilde olijfboom. De tamme werd gekweekt voor de vruchten, terwijl de wilde vooral gebruikt werden voor timmer hout Typisch was, dat takken van de wilde olijf geënt werden in de tamme, dus edele olijf, om deze te verjongen en weer vruchtbaarder te maken. De olijfnoten werden reeds afgeslagen ak ze nog niet volkomen rijp waren. Daar na werden ze in vaten gestoten of geperst. Zo verkreeg men de fijnste olie. Nu gaan we over naar de wijnbouw, die eigenlijk druiven teelt moest ge noemd worden. Deze vruchten groeien aan de wingerd, of wijnstok In de winter lijkt 't een dorre, dode knoest, maar als die gaat spruiten, komt er een overvloed van groene ranken en bladeren J«an. De ranken houden zich met draadachtige uitlopers aan dra den of touwen vast en worden dan zo geleid, dat alle takken volop zon en lucht hebben. In de warmere landen, ook in Israël, groeien de druiven zo in de vrije lucht, maar in de koele landen worden de druiven zo niet rijp «n moeten daarom in glazen kassen geteeld worden, wat voor de tuinders de teelt veel kostbaarder maakt. Maar deze druiven zijn wel groter en edeler en worden haast enkel voor de con sumptie gebruikt. Maar waar de druif in de vrije na- tuujf groeit en rijpt, zoals in 't land der Joden, wordt bijna de hele oogst verwerkt tot wijn; vandaar 't woord wijnbouw. De tuin, waarin de drui ven geteeld worden, heet daarom ook wijngaard. In de Bijbel komt dit woord herhaaldelijk voor. De wijngaard was gewoonlijk omgeven door 'n hoge heg, soms ook door 'n hoge muur. In de wijngaard waren gewoonlijk één of meer uitzichttorens gebouwd, vanwaar de opzichter(s) de arbeid van 't werk volk, 't druivenplukken en later 't drulvenpersen, konden gadeslaan. De druiven werden verzameld in grote gevlochten korven, die aan de binnen zijde met pek dichtgemaakt werden om 't vocht van gekwetst® vruchten het zogenaamde most niet ver loren te latén gaan. Dit most werd tot druivensiroop verwerkt en dan in lederen zakken bewaard of in grot® aarden kruiken. Een gedeelte van de geoogste druiven werd ook gedroogd tot rozijnen. Maar verreweg het groot ste deel van de druiven werd geperst en gegist en daarna in grote vaten opgeslagen en na verloop van tijd aan de wijnhandelaar» verkocht. Maar een groot deel ervan werd door de wijn bouwer voor eigen gebruik en voor zijn werkvolk gehouden, want naast melk en water was de wijn de voor naamste drank. Omstreeks de grote verzoendag werd er in de wijngaard een groot feest ge houden, waarbij veel gedanst, gezon gen en gedronken werd. Alle vrouwen en meisjes waren daarbij in het wit gekleed, haast zonder enig onder scheid. 't Was een soort verbroede ringsfeest, waarbij niemand boven een ander wilde uitsteken: Rijk en arm verscheen daarbij dus in 't zelfde kleed. Of de mannen ook zo deden, weet ik jullie niet te vertellen. CORRESPONDENTIE Er zijn al een paar verhaaltjes ov „Mijn leventje" binnengekomen en die krijgen dan alvast een plaatsje. Maar het moeten er nog veel meer zijn en dan kan ik pas de twee prachtige plak boeken verloten. MIJN LEVENTJE Ik ben geboren op 2 september 1956, een zaterdagavond om 5 minuten over zes. Ik woog 6 pond en 3 ons. In mijn vierde maand kreeg ik de eerste tand jes en met 11 maanden deed ik de eerste stapjes. Ik was net één jaar toen ik al niet. meer in de box wilde. Toen ik 2 jaar was, verhuisden we naar Oude Wetering en daar ging ik met mijn vierde jaar naar de kleuter school. Eerst kwam ik te zitten bij juffrouw Straathof. Dat was een aar dige juffrouw. Later kwam ik ook nog te zitten bij juffrouw. Stikvoort en dat was ook een aardige juf. Toen ik nog pas 5 jaar was, ging ik naar de grote school en kwam daar in de eerste klas bij juffrouw De Jong. In de tweede kl^s kreeg ik ook juf frouw De Jong, maar die ging toen trouwen en we kregen nu juffrouw Hersbach. Deze juffrouw ging ook na een poosje weg. We kregen toen een meneer, een heel strenge meester. Hij heette manheer De Jong. Ik ging over naar de vierde klas en kwam te zit ten bij mijnheer v. d. Heuvel. Dat was de aardigste meester, die we ooit ge had hebben. Ik moest in d#2® klas wel heel erg mijn best doen, weert lk we® vo.orwaardelijl^ overgegaan. Toen mijnheer v. d. Heuvel jarig was hebben mijn vriendin Els en ik de klas versierd. We hadden die dag, 5 november, groot feest. Jos Termeulen, Oude Wetering MIJN LEVENTJE Ik ben geboren op 15 april, 's nachts om half twee. Ik was een heel kleine baby en woog 5 pond. Al gauw ging ik hard groeien. Zó hard, dat ik met mijn eerste verjaardag 25 pond woog. Ik hield niet van de box, wou er altijd maar uit. ToeA ik zo'n beetje kon lo pen, deed mijn moeder het tuinhekje goed dicht, daar hield ik helemaal niet van en klom er telkens overheen. Ik viel dan ook heel dikwijls. Later kreeg ik hoge laarsjes om mee buiten te lopen, maar daar stapte ik altijd mee in de modder en plassen en kwam dan altijd met natte schoenen thuis. f^et mijn vierde jaar ging ik naar de kleuterschool. Dat vond ik heel leuk, want ik had een heel lieve juf frouw. Ze heette juffrouw Dingjan en woonde in Leiden. Ik ging altijd graag steppen. Nu zit ik in de derde klas bij me neer Van Beek. Ik heb nu een fiets en zaterdags, als ik vrij ben, help ik de melkboer. (Jos. je bent haast Jarig, dus alvast hartelijk gefeliciteerd van oom Toon en mij. Een prettige dag hoor!). Nelleke van Leeuwen, Zoeterwoude MIJN LEVENTJE Ik ben in Zoeterwoude geboren, 1 juli 1957. Ik woog acht pond en twee- en-een-half ons. Ik was lief en dik. Mijn eerste tandje kreeg ik, toen ik acht maanden wa» en toen ik elf maanden was, deed ik mijn eerste pas jes. Met een beertje speelde ik het liefst. Ik was heel lief in de box en daar om heb ik er zo lang ingezeten, net zo lang, tot ik er zelf uitgestapt ben. We hebben een poes en een hond, maar die komen nooit binnen; ze blij ven buiten op onze boerderij. Toen ik vier jaar was, ging ik naar de kleuterschool. Het eerste jaar ging ik er lopend heen en toen ik vijf jaar werd kreeg ik een fiets. Ik vond het er heel fijn en zat bij juffrouw Annie. De eerste anderhalf jaar zat ik op de oude kleuterschool op een zolder. We zaten daar met tachtig kinderen bij elkaar. Toen kwam de nieuwe kleu terschool klaar en dat was een groot feest. Heel veel mensen kwamen kij ken, zelfs de burgemeester kwam. Wat was het fijn op de mooie, nieuwe kleu terschool; we hadden daar een keu kentje om heerlijk in te spelen. Ik speelde het liefst in het keukentje. Toen lk drie jaar was, mocht ik al by tante Corrie in Haarlem logeren en dat doe ik nog ieder jaar. Ik heb een zusje van zes jaar en een klein zusje van zeventien maanden. Ze heet Wilma. 't Is een echt kattekopje, maar toch vind ik haar heel lief. Ik mag haar wel eens een schone luier geven. Ik woon op een boerderij. Er wor den nu veel kalfjes geboren en lam metjes. Pas had een schaap drie lam metjes, maar 't was jammer, dat 't schaap dood ging. We hebben nu drie paplammetjes. Ik moet ze ook wel eens de fles geven. Kom, ik maak er een eind aan, want lk moet papa gaan helpen. (Dat heb je heel goed verteld, Nel leke. tante Jo). Van Ada van Steen, Warmond, kre gen we een lang verhaal over: MIJN LEVENTJE Nu zal ik eens wat vertellen over: mijn leventje. Het begon op 19 sep tember 1957. Ik werd 's morgens om kwart over zes geboren; het was op dinsdag. Mijn papa was nog niet eens thuis, want wij hebben een boerderij en hij was in het land de koeien aan het melken. Onze buurman, mijnheer Houweling, is hem gauw gaan halen met de motorboot, maar toen papa thuis kwam, lag ik al een kwartier in mijn wiegje. Ik woog zeven pond en had heel lang zwart haar. Nu is het niet meer zwart, maar blond. Toen ik een half uurtje oud was, kon ik al duimen en dat doe ik nog wel eens. Als baby was ik altijd heel soet en huilde weinig. Toen ik groter werd lag ik veel buiten in de box. Op een keer had mama me weer buiten gezet; plotseling hoorde ze me kraaien van plezier. Ze ging kijken en ik kon staan voor de eerste keer. Ik was toen 10 maanden oud. Ik werd al groter en groter en speelde lief met mijn broertje Hein, die twee jaar ouder is dan ik. Op een goede dag, 19 augustus 1959, kregen Hein en ik ieder een zusje. Ze heetten Ina en Lia. Mijn moeder lag in het ziekenhuis met een been. Toen de tweeling 5 weken oud was, mochten ze pas naar huis. Papa, mama, Hein en ik gingen ze halen met de auto: De zusters kregen mama en grote taart en twee bossen bloemen voor in de kapel. Toen had mama het natuurlijk heel erg druk met d"e tweeling er bij en ze had niet zoveel tijd voor mij. Eens od een keer speelde ik met Hein huiten en toen gooide ik mijn rode pantoffeltje in het waler. Hein ging het gauw aan mama zeggen en mama roeide er met de boot naar toe. Gelukkig kon ze het nog pakken, maar het zat vol water en ze waren pas nieuw. Stout hè! Toen ik vier jaar was, mocht ik naar de kleuterschool. Dat vond ik erg fijn. Mama heeft me maar één keer weggebracht en verder ging ik altijd alleen. Eerst zat ik bij zuster Nico- letta en het tweede jaar bij juffrouw Mieke. Ik zat drie maanden op de kleuterschool toen we weer een zusje kregen, 't Was twee dagen na Sinter klaas. Ze heet Leny. We hadden veel liever een broertje gehad, maar die had O. L. Heer zeker niet meer. Op de kleuterschool vond ik het o i fijn. Na twee jaar ging ik naar de eerste klas. Ik was toen nog geen zes jaar, want dat werd ik pas in de twee de helft van september. In de eerste tweede klas zat ik bij juffrouw Spaargaren. Daar hield ik heel erg veel van. Nu zit ik in de derde klas bij juffrouw Breedeveld. In het begin had ik heimwee naar juffrouw Spaar garen en had het in de derde klas niet naar mijn zin, maar nu ben ik er gelukkig gewend en vind ik juf frouw Breedeveld ook erg aardig. Toen ik in de eerste klas zat, kre- in we eindelijk weer eens een broer tje. Hij heette Keesje en is op 25 no vember geboren. Vorig jaar, in de grote vakantie, kreeg ik nog 'n broer tje, ook op zondag, 't Was 22 augus tus. Nu hebben we zeven kinderen, vier meisjes en drie jongens. Nu heeft ia het erg druk en moet ik wel helpen, vaten afdrogen, bood schappen doen, op de kleintjes pas sen, enz. enz. Dat vind ik wel eens niet zo leuk, maar doe het dan toch maar. Ik ben dol op lezen en zou dat de hele dag wel willen doen, maar dat is niet goed voor mijn ogen. Ik draag al bijna een jaar een bril. Ballen doe ik ook heel erg graag; sen doe ik niet zo graag; ik ben ook niet zo goed in gym. We hebben een grote boerderij met wel dertig koeien, drie grote paarden en twee veulens. Vorige week zijn er acht lammetjes geboren, die zitten met hun drie mama's in de paarden stal, want buiten is het voor die lieve kleine beestjes te koud. We hebben ook nog twintig kippen en drie poesen. Papa heeft het altijd erg druk met zoveel beesten. Hij heeft nooit een vrije dag, ook zondags niet. Arma papa! Ik schei er uit met mijn verhaaltje, mijn arm is bijna lam van het schrij ven. Op een andere keer vertel ik weer eens wat. (Je hebt reuze je best gedaan, Ada. Je kunt heel goed vertellen en we verlangen dan ook echt naar een vol gend verhaaltje, b.v. over je kleine broertjes. Laat ons maar eens lachen. Dag meiske, tot schrijfs tante Jo). Ria Turk, Roelofarendsveen, vertelt ons: DE LAARSJES VAN WILLY Willy was een klein verwend meis je. Op een keer kwam tante Mies bij moeder op bezoek. Tante Mies bracht altijd wat voor Willy mee. Dit keer had ze laarsjes meegebracht. De laars jes waren niet nieuw meer en een beetje kapot. Moeder zei: „Willy, breng die laars jes maar even naar de schoenmaker." Willy vond de laarsjes helemaal niet mooi; ze dacht als ik ze naar de schoenmaker moet brengen, gooi ik ze weg. Zo gezegd, zo gedaan. De schoen tjes zouden over een paar uurtjes klaar zijn en Willy moest ze gaan halen. Wat moest ze nu beginnen? Ze wist ook niet meer, waar ze de laarsjes weggegooid had. Ze begon te huilen en ging naar moeder. Moeder was heel boos, toen ze hoorde wat Willy ge daan had. Later kreeg Willy toch weer nieu we laarsjes, maar ze had nu wel ge leerd, dat ze niet zo ijdel moest zijn. Dag kinderen. Tot de volgende week. Dan gaan we weer verder met de verhaaltjes. TANTE JO EN OOM TOON. Op 21 november 1783 be gint de vlieggeschiedenis. De eerste luchtballon met mensen aan boord vloog toen een afstand van 9 km. De duizendjarige, droom der mensheid was daar mee in vervulling gegaan. Die grootse, geweldige gebeurtenis had plaats in Parijs. De bezetting van de ballon bestond uit twee mannen, de waaghals Ro- zier en de edelman D'Ar- landes. In tegenwoordig heid van een grote men senmenigte, de koning en zijn gevolg aan 't hoofd, verhief de ballon zich in de lucht. Rustig en kalm gleed hij over de daken weg en verdween spoedig uit het gezichtsveld van de verbaasde toeschouwers. De eerste vlucht ter we reld eindigde zonder dra-^»^ matische (ernstige, onge lukkige) omstandigheden. Rustig en zeer tevreden landden de beide vliegers op een akker. De ballon was gemaakt van stof en papier. Daar onder brandde een vuur, welks warmte de primi tieve eenvoudig sa mengesteld) ballon in de hoogte hief. I troleerden de vlieghoogte, terwijl ze Warme lucht is namelijk lichter dan het vuur al naar behoefte aanwakker - koude. De beide luchtschippers con-den of temperden. ALWEER: WAARHEEN? Ditmaal heeft de Reiziger een lange tocht voor zich. Hij kijkt dan ook 'n weinig bedenkelijk. Kunnen de letters jullie alweer ver raden, wat zijn reisdoel is? Tonny Hooymans, Hoofd straat, Valkenburg (Z.-H.) won het sterreraadsel en had ook het einddoel goed geraden. Hij krijgt dus een prijs bij'loting. Elsje Uitzetter is mis schien een volgende keer de gelukkige. OOM TOON Eindelijk begon het te dooien en de regen stroomde neer en hielp de laatste sneeuw weg te smelten. „Waar komt toch al dat water vandaan; ergens moet t dat toch allemaal zijn?",' mopperde Hans Z'n vader luchte. „De neerslag dat is regen, sneeuw en hagel zinkt ofwel in de bodem weg als grondwater of loopt (vloeit) door grep pels in plassen, merer rivieren en komt tenslot te in zee terecht, 'n Deel van het water in de bo dem wordt door planten en bomen opgezogen, dampt echter ook weer. evengoed als 't water a de oppervlakte van me ren, rivieren ep zee De vochtigheid, die daar door in de lucht ontstaat verzamelt zich in wol ken en hieruit valt bij afkoeling weer regen, sneeuw of hagel. Het ge heel is dus een kringloop zonder einde. I verontwaardigd. „Zo krijgen we dus steeds weer het- „Gedeeltelijk ja", antwoordde zelfde water op onze kop?, vroeg Hans I vader. Dinsdag 12 april organiseert de AVRO voor de zesde maal een Jeugddag. Amateurs, die niet ouder zijn dan vijfentwintig jaar en van mening zijn voor het medium radio iets te kunnen presteren, hebben hun kunnen, in de afgelopen maanden op de band vastgelegd en ter beoordeling ingezonden naar de afdeling jeugdzaken van de Hilversumse omroep. Blijkbaar zijn de prestaties van een aantal Leide- uaars, op het gebied van zang, muziek en omroepen, in de smaak gevallen, want op de Jeugddag zullen verscheidene plaatsgenoten te beluisteren zijn. ANN FLIES EN THE DEMONS Zestienjarige Annelies Gulde- mond, lid van de Minjon-afde- ling uit onze stad, heeft de pret tige taak, om tussen twaalf en vijf uur de diverse programma onderdelen via de zender Hil versum II (298 meter) aan te kondigen. Deze scholiere zal het beslist als een eer beschouwen, om in het programma „Toi toi toi" (12.00 en 17.00) na de audi tie in de AVRO-studio, The De mons aan het publiek te kunnen voorstellen. Deze winnaars van een talentenjacht van Radio Ve ronica in Katwijk in 1964 be hoeven wij bij jou niet meer te introduceren, want enige tijd geleden ruimden we in Ook Voor Jou ruim plaats in voor de ma kers van de plaat „Big Bamboo" en „Anymore". Overigens zou hun radio-optreden in „Toi toi toi" geen debuut betekenen, want Leidens Minjon introdu ceerde Realdo en Rudy Jessu- run, Gerard Sprong, Sjoerd Post- ma en Damsy Fallonce onlangs al een keer in een van haar uitzendingen. HENK BRIER EN HET JEUGDKAMERORKEST \7an half twee tot twee uur vraagt klassieke muziek de aandacht, vertolkt door het Jeugdkamerorkest Leiden, onder leiding van zijn diri gent Henk Briër. Op 19 maart jl. concerteerden deze conservatorium- leerlingen en vergevorderde ama teurs in de Zuiderkerk aan de Lam- menschansweg, waarbij hun musice ren door de AVRO op de band werd vastgelegd. Tijdens het radioconcert wordt allereerst Handels Concerto grosso opus 3 no. 2 vertolkt; daarna geven de Leidenaars een uitvoering van het Concert voor fagot en orkest in Bes KV 191 van Mozart. Ton Kerstens solieert in dit concert als fagotist. AVODWERK VOOR JOOP MULDER Jeugddag, behalve met reeds genoenv de Annelies Guldemond, ook acte de présence met een andere omroeper. Een-en-twintig-jarige Joop Mulder, medewerker van een reisbureau, zal namelijk van negen tot twaalf 's avonds de uitzendingen aan elkaar praten. Mogen we in -dit verband even onder de aandacht brengen, de uitzending van vijf minuten over acht in de avonduren-, wanneer er 'n lite rair forum wordt gehouden met als deelnemers o.a. Jan („Terug naar Oegstgeest") Wolkers en Hans Croi- set. MINJON Zoals uit het bovenstaande blijkt heeft de plaatselijke afdeling Minjon een vrij belangrijk aandeel in de samenstelling van het Jeugd- dag-radioprogramma. Dat is niet zc verwonderlijk, want de Leidenaars werden bijvoorbeeld uitgeroepen als beste afdeling van het jaar 1965! Ook in 1966 proberen zij met hun vijf tienen weer goed voor de dag te ko men, komen vrij frequent bijeen, schrijven teksten en plegen voorts, wat dies meer zij, om de reportages zo goed mogelijk via de ether te doen uitkomen. Onder leiding van Joop Mulder, de consul T£an de afdeling, worden dan onderwerpen van veler lei aard aangesneden en ter beoor deling ingezonden naar de afdeling jeugdzaken van de AVRO, waar Her man Broekhuizen de scepter zwaait. De soms in een Leidse woning, soms in de Hilversumse studio opgenomen programma's kun je beluisteren ii een van de wekelijks een uur lang durende Minjon-uitzending op don derdag (aanvang vijf uur). GESCHIEDENIS Dertien jaar „draait" Minjon, AVRO' jeugdradio-omroep, nu al en gezegd kan worden, dat diverse oud-leden hun weg hebben gevonden in radio- en televisiewereld, cabaret of show biz. Om ons te beperken tot Leiden noemen we bijvoorbeeld Cees van Ooyen, de cabaretier aan wie aan dacht werd besteed in onze laatste Ook Voor Jou. Of pianist-componist Joop Stokkermans, Cees van Ooyens begeleider en winnaar van prijzen tijdens een internationaal solisten concours. Of Freek Sachs, ex-samen steller en -presentator van het tv- Wie gisteravond VARA's „Fanclub" op teevee heeft gezien, kent hen al, „The Impulse". Het zijn vijf meiskes uit Noordwijk, te weten leidster Sylvia van Dijk, Monique van Dijk, Nuschka van der Lin den, Hanneke van Dijk en Stanne van Dijk. Moderne dansen op beat-, pop-art en jazz-muziek een zo goed mogelijke uitvoering geven staat de badplaatsnimfen voor ogen. Dat hebben ze blijkbaar heel goed gedaan tijdens hun diverse optredens in clubs of andere lokaliteiten, want anders word je een, twee, drie niet in een tv- programma gezet! I Het begon met 'n warm hart en het eindigde met een koud. Op .30 april en 1 mei aanstaande komt circus Boltini naar Leiden. Behalve de echte circusartiesten zullen ook tieneridolen Johnny Lion en Rob de Nijs aan de voorstelling medewerking verlenen. De twee voca listen worden begeleid door de Jumping Pop-In, bestaande uit solo- gitarist Hans van Eyck; Jan Pieter Boekhoorn, de ex-begeleider van Margie Ball op het elektronisch orgel; basgitarlst Dick van der Loo en drummer Pierre van der Linden. Van 27 tot en met 30 december wordt in Haarlem weer het Hartewens Festival gehouden. Klassieke muziek (Daniël Wayenberg en Ingrid Ha- bler), jazz. folksong (Coby Schreier) en Nederlandse beat komen dan onder meer uitgebreid aan bod. De jongeren kunnen door middel van verzoekformulieren hun wensen kenbaar maken. I „Heerlyk duurt het langst", de musical van Annie M. G. Schmidt en I Harry Bannink wordt de komende week drie avonden 14, 15 en 16 april in de Stadsschouwburg vertoond. Het ziet er naar uit, dat gezien de enorme belangstelling de musical de vijfhonderd voorstellingen gemak- Ikelljk zal halen. Toch geen hele dag beat in Voorschoten, zoals wjj eertijds berichtten, Iop Tweede Paasdag. Organisatorisch bleek dit niet mogelijk, zoals ach teraf blijkt. Het feest met drie orkesten begint nu om half acht. Avonds wel te verstaan IEn om nog even terug te komen op de AVRO Jeugddag: die dag heeft de prijsuitreiking plaats van de nationale wedstrijd voor school- en groepsbladen. The Demons programma „Logboek", die onlanj» in de Stadsgehoorzaal zijn „Klei! kunst Recital 1966" presenteerde, weet, wat de toekomst nog te biedl heeft??' LEIDSE TOPTIEN Twee-en-twintigjarige Chrls- plan St. Peters heeft pop min nend Engeland verbaasd met z'n nieuwste, „Pled pipe", en al eer- r der met „You were on my mind". De laatste staat inmiddels num-1 nier vijf in de Leidse hit parade I en het ziet er dus naar uit, dat de Londenaar, die niet bepaald weg is van The Beatles, ook in I Nederland een duchtig woordje gaat meespreken. 1 These boots are made for I walking Nancy Sinatra 2 Dedicated follower of fash- i ion The Kinks 3 Michelle The Beatles 4 As tears go by The Rol- ling Stones 5 You were on my mind Chrispian St. Peters 6 The sun ain't gonna shine anymore Walker Brothers 7 Second hand rose Barbra Streisand 8 Glaasje op laat je ryden, Sjakie Schram 9 This golden ring The Fortunes 10 The ballad of the green barets Barry Sadler P.S. Jay Jays en Golden Ear- rings verdwenen uit de hit pa rade De Haagse „oorringen" zullen wel weer terugkomen met een nieuwe, want zij gaan dezer j dagen naar Londen voor opname i van een nieuwe plaat. uit voorraad leverbaar. DE ZAAK VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN Muziek- en grammofoonplatenhandel HAARLEMMERSTRAAT 66

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1966 | | pagina 6