NAZISME leidt
Bundestagabgeordnete
TODE verurteilt
ERFENIS VAN
1933-1945
in Duitsland een taai leven
-■Periodieken
balanceren
op de rand
van de wet
9 APRIL 1966 DE LEEDSE COURANT PAGINA 2j
ting van een mentaliteit, die buiten Duitsland de
Srgwaan wakker houdt. Maar, zegt men, de grote
massa in Duitsland heeft zich duidelijk afgekeerd
van deze extremen. Dan wordt gewezen op de
grote stemmenwinsten die de democratische
partijen hebben geboekt. Dat is zo. Maar des
ondanks is er reden tot ongerustheid. Een on
gerustheid die binnen Duitsland wordt gedeeld
door de besturen der grote partijen, die zich
opmaken om na te gaan, waaraan het ligt, dat
de neo-nazi's betrekkelijk veel succes oogsten
met hun leuzen van vroeger.
Dat het de Duitse regering ernst is met een soort
gelijk onderzoek, moge blijken uit de bijlage
„Aus Politik und Zeitgeschichte" van het week
blad ,,Das Parlement" van 16 maart, welke bij
drage geheel aan het probleem van het neo-
nazisme is gewijd. Aan deze bijdrage ontleenden
wij de meeste bijzonderheden en cijfers voor
onderstaand artikel.
HET gaat wel goed met de democratie in de
Westduitse Bondsrepubliek. In het Europese
beeld voegt zich West-Duitsland als een der
belangrijkste bondgenoten. Een bondgenoot, die
heel goed weet wat hij kan en die ook heel goed
weet, dat de rol, die hij te spelen heeft, niet
los te maken is van alles wat in de afgelopen
eeuw Europa en de wereld heeft geteisterd. Het
bewustzijn van dat verleden komt nogal eens
om de hoek kijken, is het niet in de rede
voeringen van politici, dan toch wel in de
produkties van de Duitse nieuwsmedia, dag
bladen, weekbladen, radio en televisie, welk
laatste medium geen week voorbij laat gaan,
zonder zijn kijkers middels spel of commentaar
te herinneren aan de gebeurtenissen tussen 1933
en 1945. Dit alles moet bijdragen tot wat men het
„meester worden van het verleden" noemt: het
klaar komen met de ondeugden der ouderen, die
men in de „Zusammenbruch" (onze oosterburen
horen ondanks alles het woord „nederlaag" niet
graag) wel eens vernietigd en vergaan heeft ge
acht Is het nazisme werkelijk vergaan, enkele
tot uitsterven gedoemde resten uitgezonderd? De
Duitsers zelf hebben het lang geloofd, althans
willen geloven. Maar de jongste verkiezingen
hebben aangetoond, dat hier en daar (met name
in Beieren en in Sleeswijk Holstein) resten ge
bleven zijn, die een bijzonder taai leven leiden.
Was het alleen om deze resten, dan zou dit
verhaal nooit geschreven zijn.
De laatste jaren is steeds duidelijker geworden,
hoevéél er gebleven is. Wandaden tegen joodse
bevolkingsgroepen (zoals het vernielen van graf
zerken en het bekladden van synagogemuren)
komen steeds meer voor, neo-nazistische partij
tjes demonstreren brutaal en openlijk hun ver
derfelijke activiteiten (men leeft tenslotte in een
democratie, nietwaar), bladen met duidelijke neo-
nazistische trekken zien hun totale oplaag tot in
de honderdduizenden stijgen. Oude strijdmakkers
herinneren zich op ontmoetingsdagen hun SS-
verleden met duidelijk genoegen, gemeenteraden
laten straatnamen bestaan, die de herinnering
levend houden aan misdadigers tegen de mense
lijkheid. Het zijn allemaal incidentele gevalletjes,
die ieder voor zich misschien niet zo bar gevaar
lijk zijn, al geven zij wel aanwijzingen in de rich-
(Van e
Vergeleken bij de toestand van 1959 ziet het er op
officiële Westduitse statistieken met de neo-nazistische
organisaties nogal vriendelijk uit. Bestonden er in eerst
genoemd jaar 85 organisaties, die 'n duidelijk neo-nazis-
tisch stempel droegen met in totaal 56.200 geregistreer
de leden, verleden jaar bleek 't ledental ineengeschrom-
>eld tot 28.600. Het aantal organisaties echter bleek
groter geworden te zijn: enerzijds een teken van ver
splintering, anderzijds echter ook een signaal, dat erop
irae», dat nieuwe groeperingen de kop hadden opgesto-
ken. De cijfers van 1965 zouden desondanks verheugend
genoemd mogen worden, ware het niet, dat zij een ten
dens in opwaartse richting hadden getoond, immers van
af 1959 waren de ledentallen van extremistische orga-
onzer redacteuren)
nisaties in West-Duitsland van jaar tot jaar gedaald:
tot 35.400 in '61, tot 27.600 in '62, tot 22.600 in '64. In
1965 kwam ineens weer een stijging naar 28.600. Wat
was daarvan de oorzaak? Enerzijds lag zij in een steeds
groter wordende ontevredenheid over de voortdurende
scheiding der Duitslanden, welke ontevredenheid heel
wat „Genossen" van vroeger, die de democratie geproefd
hadden, naar de oude smaak deed terugkeren, anderzijds
hi de activiteiten van de niet zó splinterachtige kleine
neo-nazistisclie organisaties, die pogingen déden tot fu-~
sies en tot andersoortige samenwerkingen, uit welke
activiteiten o.m. de N.P.D., de Duitse Nat. Democrati
sche Partij met enkele duizenden leden versterkt naar
voren kwam.
Overigens nog altijd niet genoeg om
bij de Bondsdagverkiezingen van verle-
jaar door te dringen tot in de ver
aderzalen van het parlement in Bonn.
>et ledental van de NPD steeg echter
erleden jaar tot 14.000. Op zich is dat
getal om ontsteltenis te wekken,
eker niet wanneer men er rekening
houdt, dat ongeveer 2.000 partijle
den papieren leden of randfiguren zijn.
Het gevaar van partijen als de NPD
lgt niet ln hun directe nazistische acti
viteit. Integendeel: de heren hoeden er
tieh voor, naar bulten toe ideologieën
propageren, die hen In conflict met
de wet brengen. Met gewiekste voor
zichtigheid werden bij de Bondsdagver
kiezingen van verleden jaar zorgvuldig
voorbereide redevoeringen aan de par
tijsprekers gezonden, van welke tekst
niet mocht worden afgeweken. De vu-
'igheid echter waarmee de NPD de be
rechting der oorlogsmisdadigers be-
itreed, sprak boekdelen, evenals de
(retigheld, waarmee nien zich wierp op
de theorie, dat het zeker niet Duitsland
j (alleen) geweest was, dat de tweede we-
j reldoorlog had ontketend. Spelend op
if gekwetste nationale gevoelens, boekte
de NPD haar successen, zonder haar
ware aard ai te nadrukkelijk te etale-
Jn.
Wie zich echter de moeite getroostte
na te gaan, wie in de NPD de lakens
iltdeelden, kwam spoedig tot een schok-
tende ontdekking: de mannen, die aan
le touwtjes trokken, waren voor een
lelangrijk deel vroegere leden van de
In het niets opgeloste Deutsche Relchs-
>artei, die van haar neo-nazistische
doelstelling nimmer een geheim had
{emaakt.
VOORZICHTIG
De NPD bleef voorzichtig: toen zij er
overging in december 1964 haar
Hundschrelben" ter beschikking van de
Westduitse pers te stellen, werd er bin
nenskamers nadrukkelijk op gewezen,
t daarin de DRP niet mocht worden
Af en toe slaagt de Duitse politie erin bij een inval antisemitische en nazl-
propaganda buit te maken. Hier de buit van zo'n inval: propagandapapler.
uniformstukken, vlaggen en een bord met de mededeling: „Vandaag telt onze
organisatie 40.000 leden. Morgen behoort u ook tot de onzen. Wij roepen u op.
De nationale jeugdbeweging".
De honden 'slapen echter al lang
niet meer. Men weet heel goed, dat tien
van de achttien topmannen ln de partij
al voor 1933 lid van de NSDAP waren en
dat in de onderafdelingen van de partij
de situatie niet veel anders ligt.
Vele van deze oud-partijmannen ko
men voort uit de verdwenen DRP. En de
geest van de DRP leeft daarnaast nog
voort ln de „Deutsche Nachrichten
Verlags GmbH" een uitgeversmaat
schappij die volledig door oud-DRP-fi-
guren wordt beheerst. Zo volledig, dat
pogingen van nlet-oud-DRP-ers ln de
NPD, om Invloed op de maatschappij te
krijgen, volledig zijn mislukt. De „ech
te Kameraden" blijven „unter uns".
PERS
De rechts-radicale pers in West-Duits
land vormt een hoofdstuk apart. Van de
655 Westduitse dagbladen (totaal oplage
van 22.380.000) is er niet een, dat ln het
neo-nazistische straatje wenst mee te
wandelen. De neo-nazi's en de met hen
gelieerde groepen houden desondanks
een niet te veronachtzamen hoeveelheid
week- en maandbladen in het leven met
een totale oplage van 227.000 exempla
ren.
De kleinere „verschijnselen" onder
hen plegen een kort leven te lelden: ln
de afgelopen jaren zijn veertien blaad
jes van het toneel verdwenen (voorna
melijk gericht op de jeugd), negen zijn
er evenwel bijgekomen. Twee bladen
Vorig jaar bereikte de schending i
i In Bamberg een triest hoogtepunt. De grafstenen werden met antisemitische opschriften beklad,
andere werden omvergeworpen en vernield.
springen uit het totaal aantal van 47
verschillende neo-nazistische periodie
ken duidelijk naar voren: de „Deutsche
National- und Soldaten Zeitung" en het
partijblad van de NPD „Deutsche
Nachrichten".
Deze twee weekbladen hebben voor
al verleden jaar hun oplage belangrijk
zien stijgen. Misschien niet in de eerste
plaats, omdat het aantal abonnees zo
steeg (het eerstgenoemde blad ver
spreidt 30.000 exemplaren van de opla
ge gratis), maar men heeft er ln ieder
geval afzet voor gevonden. Men kan de
„Natlonal-Zeltung" aan heel wat Duitse
kiosken kopen.
De redactie beijvert zich, vooral geen
„onwettige" toon aan te slaan. Er is
zelfs 'n jurist aan het blad verbonden,
die voor de verschijning van elk num
mer nauwkeurig nagaat of er ook maar
Jets ln zou kunnen staan wat het blad in
strijd doet zijn met de wet. Hoofdredac
teur dr. Frey weet z'n weetje.
Ook het „partijorgaan" van de NPD,
„Deutsche Nachrichten", dat hierboven
al eerder ter sprake kwam en dat met
zijn oplage van 30.000 exemplaren het
tweede neo-nazistische blad ln grootte
is, volgt de voorzichtige koers, maar
verzuimt geen enkele gelegenheid, ge
vaarlijke nationalistische gevoelens tot
brandhitte te brengen. Het systeem Is
eenvoudig: het nadrukkelijk etaleren
van de bescheiden rol, die Duitsland ln
de wereldpolitiek speelt vergeleken met
Amerika is vaak al voldoende om het
neo-nazistische lezerskorps op tempera
tuur te houden. Ook hier geldt, dat met
voorzichtigheid meer gewonnerl wordt
dan met trompetgeschal.
NATIONAL-ZEITUNG
Dat de .Natlonal-Zeltung" ondanks
alle voorzichtigheid toch een heel eind
gaat moge blijken uit een bloemlezing
van koppen uit de laatste tijd: „De
macht van het wereld jodendom en wat
zich daarachter verbergt", „Israël leeft
van Duits geld". „Zo worden wij afge
perst" en „De Duitsers bedelen om oor
vijgen". Het wordt aan de kiosken grif
verkocht. En dat er wat deze krant be
treft 30.000 gratis abonnementen af kun
nen wijst erop, dat er Ueden zijn, die In
dit soort lectuur graag een kapitaal
steken.
Over kapitaal gesproken: de neo-na
zistische partijen hebben, ondanks hun
kleine ledental een verkiezingspropa
ganda kunnen voeren, die zeker een
miljoen Mark verzwolgen moeten heb
ben. „Bijdragen van de leden" zeggen
de partijen. Het valt amper aan te ne
men. Het neo-nazistische geld en de
neo-nazistische activiteiten zitten trou
wens niet in Duitsland alleen. Over de
wereld verspreid blijven groepjes war
hoofden werken en offeren voor het na
zistische ideaal, dat blijkbaar in de ver
nietiging van het hitlerianlsme niet kon
worden uitgebrand. Verleden jaar toon
de 'n onderzoek in West-Duitsland aan,
dat 81 neo-nazistische tijdschriften en
minstens 70 verschillende vlugschriften
van soortgelijke onfrisse strekking uit
achttien verschillende landen warer
geïmporteerd. Onder deze landen wa
ren de VS, België en de Verenigde Ara
bische Republiek. Uit België was onder
meer het pamflet afkomstig, waai
de Bondsdagafgevaardigden, die tegen
de verjaring van oorlogsmisdaden
den stemmen met de dood werden be
dreigd. Ondertekend: Der Oberbriga-
deführer vom Schutzbereich III.
die Tel Aviv und New York horig sind
und am 8. Mai 1965 gegen die Verjahrung
der sogenannten N.S. - VERBRECHEN
stimmen, sind mit Abgabe ihrer Stiiume
rechtskraftig zum
Fttr dia V oils treek ung veiantwortlich
Do* OBr (Oburbrlgad e f Ühxcr)
rVui' vom Schutzbereich III
Vorige maand werden de leden van de Bondsdag in pamfletten gewaarschuwd
voor terreurmaatregelen, wanneer zfl zouden stemmen voor verlening van de
verjaringstermijn voor oorlogsmisdaden. De pamfletten bedreigden de parle
mentsleden met de dood.
MISDRIJVEN
Ongetwijfeld heeft al deze propagan
da mede Invloed gehad op ©en nogal
verontrustend verschijnsel In 1965: de
sterke toenmeing van antisemitische
en nationaal-socialistische misdrijven,
zoals het vernielen van Joodse graven
en het bekladden van synagogen. Al
leen al in Juni van verleden Jaar waren
het er 88, het Jaartotaal 1965 kwam op
521 gevallen, 171 méér dan In 1964.
De Westduitse justitie Is van mening,
dat dit niet op de eerste plaats samen
hangt met de politieke gebeurtenissen ln
1965 zoals 't aanhalen van de banden
met Israël, de kwestie van de verjaring
van nazi-misdrijven. Tot mei 1905 was
het aantal van deze misdrijven niet gro
ter dan in de vergelijkbare periode '64.
Toen echter ln Juni In Bamberg door de
Jongeman Woitzik een reeks van euvel
daden werd uitgevoerd, greep het kwaad
snel om zich heen: ln verschillende de
len van Duitsland verschenen haken
kruisen op muren, werden Joodse bur
gers bedreigd en hier en daar kwam 't
zelfs tot brandstichtingen. In totaal
konden ln 1965 291 daders worden ge
grepen, die vrijwel allen gehandeld had
den op eigen Initiatief of ln samenwer
king met enkele gelijkgerichte vrien
den. Van een landelijk georganiseerde
actie bleek niets. 41 daders zelden ge
handeld te hebben uit 'nationalistische
motieven, 99 daders gaven toe, dat ze
zich hadden laten inspireren door soort
gelijke euveldaden, 59 kladderaars ble
ken kinderen beneden veertien Jaar te
zijn.
RECHT
Er Is streng opgetreden tegen de be
drijvers van het kwaad. De Westduitse
Justitie weet te goed dat de naam van
het democratische Duitsland deze smet
ten niet verdragen kan. De regering be
zint zleh op maatregelen tegen het neo-
nazlsme In zijn verschillende verschij
ningsvormen. Men Is er ongerust over.
Meer nog niet. In het buitenland waar
men zwaar aankijkt tegen leder symp-
toon van herlevend nazisme, kijkt men
vooral nogal bezorgd naar de neo-na-
zlstische periodieken, die ongehinderd
verschijnen en hun Invloed duidelijk la
ten gelden.
Maar recht ls recht en zolang de re
dacties niet ln strijd komen met de
wet, kan het allemaal. Tenslotte ls
West-Duitsland een democratie. De hui
voor de randverschijnselen moet
men maar op de koop toenemen.
