ook
VOOR
JOU
In de Krantentuin
De „Johannisberger
HANS EN HET WINTERKONINKJE
I Succes met sound of music-song „Do-Re-Mi
Johhny Lion:
LEIDSE
TOPTIEN
gouden
LOPEND VUURTJE
PAGINA 10
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 22 JANUARI 1966
EEN WIJ N SOORT
schaduw in koninklijk gewaad en met
gekroond hoofd op de oeverheuvels neer
dalen. Als met uitgestrekte priesterhan
den zegent hij dan de wijngaarden aan
haar voet met de wens, dat zij dat jaar
J weer overvloedige, vruchten mogen voort.
brengen. De maan laat zich bij dat
schouwspel ook niet onbetuigd en spant
een zilveren boog als een brug bij Rüdes-
heim over de grote Karei, want het is
zijn „schim", over deze lichtbrug af, naar
het druivenland aan de overzijde met
Op onze Rijnvaart hebben we dagen waarheid berust, dan Is dat met de
lang tegen de jonge aanplant van de j sage zeker niet het geval Maar och. een
druiventelars aangekeken. Elk plekje, sage moet nu eenmaal 't verhaal nog wat
•oma zelfs van slechts enkele vierkante wonderlijker maken en mooier. De dich-
meter*, dat voor de druiventeelt geschikt tere en verteller., die de sagen verhalen, maar Mgenelia gebaar Ala
1* wordt daarvoor aangewend. Geen voegen er ,n de loop der tijden ter op- vole,„d h„tt k(.ert
wonder diB. dat die heerlijke vrucht, siering soma de ongelooflljkate bijkom- h(| „^r zljn rustpiaata 2|)n ge.
die kostelijke wijnsoorten oplevert, ook stigheden aan toe, om ze maar interes- |jef,je stacj Aken
be«>ngen en geprezen wordt In de Rijn- sant te maken. Jammer, dat ttjdena onze Rijnvaart de
sagen. En t merkwaardige is, dat de Zo 00k me^ jg sage van Keizer druivenwingerds nogn iet bloeiden. Wat
beroemde Frankische keizer Karei de Karei en de ..Johannesberger". In de zou het een schoon schouwspel geweest
Grote, die ongeveer 1200 jaar geleden ]en(e ajs avondlucht vervuld wordt zijn om keizer Karei, al was het dan
met de bloemengeur van de bloeiende j maar als een lichtende schim,
geleefd heeft, de man is geweest, die de
wijnbouw in de Rheingau bevorderd wingerds, dan ziet het volk uit de zilverglanzende brug te hebben z
Rijnse wijnstreken bij nacht een hoge delen!
Hij verbüeef destijds eens te Ingel-1
heim. Staajide op 't balkon van zijn pa
leis, zag hij uit over het schone land
schap aan zijn voeten. Het was nog be
dekt met sneeuw, maar de lente liet
zich reeds aanvoelen en de toppen der
omliggende heuvels wi
reeds gesmolten
UITSLAG
KLEURWEDSTRIJD
45 jaar.
Hoofdprijs Rudy Schouten, Leiden 'n
puzzel), plakboek Gemma v. d. Weyden,
j Nieuwkoop; plakboek Carla v. Eeden,
I Noordwijkerhout; kleuterboek Gabriëlle
v. d. Stap, Noordwijk a Zee; kleuterboek
Peter v. d. Star, Hoogmade; kleuterboek
Jan Hoogeveen, Noordwflk
6—8 jaar. j
Hoofdprijs Liesbeth van Winsen. War-
mond leen gezelschapsspel; leeshoek
Rinie Spring in 't Veld, Nieuwe Wete- j
ring; leesboek Helma v. Winsen, War-
mond; leesboek Margaret Borst, Lelden; j
leeshoek Yvonne v. d. Luyt, Voorhout;
plakboek Tonnie Stuifzand, Leiden:
912 jaar.
Hoofdprijs Jos Zandvliet, Leimuiden
(een gezelschapsspel), lee-sboek Annie:
v. d. Geest, Leiderdorp, leesboek: Annie I
v. d. Geest. Warmond, leesboek Albert
Spruit. Roelofarendsveen; leesboek Lu-
die v. d. Geest, Leiderdorp; leesboek j I
Jan Voges, Noordwijkerhout.
13—14 jaar.
Hoofdprijs Cecilia v. d. Hoorn, Noord-
wijk-Binnen 4-kleurenpotlood), lees-
boek Anneke Wansink, Hazerswoude;
leesboek Ger v. d. Lans. Voorhout; lees-
die boek Joke v. d. Berg, Noordwijk a. Zee;
.- leesboek Martha v d. Klugt, R'veen; j
leesboek Gonnie Scholtes, Stomp wijk. i
ORDE IN DE GEREEDSCHAPSKIST
uct Me dunkt, het zou
vlaag helemaal Seen slecht
vërü het bee'" zi'n h"
groene gras zichtbaar. Dat bracht de
beroemde keizer op een wonderlijke ge
dachte. De bewoners van dat gebied j'meTér
Ka of aan En dan komt men er
:e jaar, zijn ge-
reedschapskast eens
grondig
leidden destijds een vrij arm bestaan. Ze
leefden voornamelijk van veeteelt, maar
't gras op de zonnige hellingen groeide
ln de zomer meestal niet tierig genoeg
om 't vee volop voedsel te verschaffen.
misschien ook
toe om eens 'n werk
tuigtafel te timme
ren zoals deze, die
vooral als ze geverfd
wordt, een sieraad
zou zijn in je ge
reedschapskelder (of
werkplaatsje).
Je kent zeker al
lemaal wel die iso
leerplaten met gaat
jes erin. Ze zijn ver
krijgbaar bij de tim
merman, die je dan
meteen de plaat op
de gewenste grootte
uitknipt. Bovendien
moet je een paar ste
vige randen (lijsten)
hebben, 'n paar ogen
en haken, waaraan
je allerhande voor
werpen kan ophan
gen. Als je die niet
kunt krijgen in een
zaak van huishoude
lijke artikelen, dan
„Zou die grond niet beter geschikt zijn
voor een andere teelt, die een beter be
staan oplevert?" zo vroeg de wijze kei
zer zich af. „Zou tn dit zonnige gebied
de wijnbouw niet tot bloei kunnen komen,
zoals in 't Franse gebied van mijn rijk?"
Hij nam terstond het besluit om de
proef te nemen.
HQ zond enige van zQn getrouwe
dienaren naar Orleans, een stad. die te
midden van prachtige wQngaarden lag.
Zij moesten daar aan de overheid bood
schappen, dat hun goede keizer ook in
zijn Duits gebied gaarne goede wijngaar
den zou zien, zoals in de omgeving van
Orleans. Natuurlijk haastten de wijnbou
wers aldaar zich, om aan 't verlangen
van hun vorst te voldoen. Voordat een
maand verstreken was, kwamen zijn af
gezanten met een grote hoeveelheid
wingerdstekken terug. Karei was daar
zo voldaan over, dat hij zelf met 't werk
volk meetoog om de eerste stekken te
planten in de omgeving van Rüdesheim die handelt
en wel aan de voet en tegen de helling 1 keiinrichting Maak
van de Johannesberg. j een raam ais jn de
In zijn grote rQk wisselde keizer Karei
heel dikwijls van residentie (verblijf
plaats): hij wilde zich namelijk steeds
persoonlijk overtuigen van de toestan
den in de verschillende delen van zijn
uitgestrekt gebied. Toen hij weer eens
ln zijn geliefde stad Aken vertoefde,
kwam 't verlangen in hem op meteen
even naar Rtidesheim te reizen, want
dat was niet al te ver af en hij was be
nieuwd om te weten, hoe 't daar nu met
de wijnbouw gesteld was. Toen hij de
stad naderde, hoorde hij reeds de vro
lijke liederen van de druivenplukkers.
En toen hQ de reeds
uitgebreide wijngaar
den zag, was hij zeer
verheugd, want waar
vroeger de mensen
slechts een schraal be
staan hadden gevonden,
heerste nu welvaart en
levensvreugde.
Natuurlijk wilde Ka-
rel ook de wijn proeven
die uit de druiven be
reid werd. Een glans
van verrukking kwam
op zijn gelaat, toen hij
het edele vocht proefde.
De pittige, zachtzure
smaak van de goud
kleurige drank droeg
zijn hoge goedkeuring
weg. Hij verklaarde
zelfs, dat deze „Johan
nesberger". zoals de
keizer hem doopte, on
der de beste wijnen
steeds met lof zou ge
noemd worden.
En nu komt de sage
figuur is aangege
ven, schroef er de
ogen in, zodat je het
aan dé muur kan Op
hangen. Aan de on
derzijde spijker je
kleine leren lussen,
waarin je schroeven
draaiers, steekbeitels,
tangen enz. kunt op
hangen. Verder kun
je een heleboel din
gen in de gaatjes van
de isoleerplaat op-hangen. Voor de rest
I perpistool het startschot geven. Pang!!!
Daar gingen ze Karei reed keihard de
sloot in. Papa zag het gebeuren en dook
onmiddellijk het water in. want hij kan j
goed zwemmen. Koos had ook pech, i
want de band van zijn step klapte stuk.
„De boel loopt weer in de soep hoor", j
zei mijn vader. Toen ik nog nul jaar was
at ik niet veel, maar dronk des te meer
en als ik wakker kwam was ik klieder-
nat. Eens op een kerstmis, had mijn
vader de kaarsjes bij het stalletje aan-
gestoken en begon een verhaal uit de
bijbel voor te lezen. Greetje zat in een
I teil water om gewassen te worden door
mama. Daar opeens vloog het stalletje
in brand, mijn vader pakte Greet uit de
teil en gooide al het water over het
brandende stalletje. Toen was het Ineens
allemaal uit, maar mijn moeder moest
de boel weer opruimen.
De jaren van mijn kleutertijd gingen
gauw voorbij. Ik werd zeven jaar en ging
naar de grote school. Nu zit ik in de
derde klas en heb een schattige juffrouw.
Daar wil ik graag zijn hoor!
Bertje van Beek, Lelden.
IN DE KERSTVAKANTIE
Het was kerstvakantie en het begon
te sneeuwen, heel veel. De kinderen gin
gen glijden. Jan voorop, toen volgde Els
en daarachter Pietje. Jan was zowat op
het midden van de glijbaan, toen er een
dikke sneeuwvlok juist op het puntje
van zijn neus kwam. Hij schrok er van
en viel. Maar Els, die vlak achter hem
aankwam, viel ook, alleen Pietje bleef
staan en riep; „Ik durf niet!"
„Toe nou Pietje, 't is niets eng. Doe
't maar", zei Els. Piet liep terug, nam
een aanloop en weet je wat hij deed?
Hij ging er gewoon op lopen. Elsje en
Jan lachten maar Pietje vond' het niets
leuk en ging naar huis. Els en Jan ble- j
ven nog glijden en vijf minuten later
kwam Piet met de slee. Nu gingen ze
om de beurt trékken en duwen en je j
snapt wel dat Pietje er wel eens af i
viel. Ze gingen naar het schoolplein en j
de weg op naar de stad. Ze waren dood-
moe toen ze weer bij moeder kwamen.
Ze kregen van moeder een kopje warme
thee, een boterham en een appel. „Nu
blijven jullie maar binnen, want 't wordt
veel te koud" zei moeder.
Pietje wou nog wel sleeën. Hij nam
zijn beertje en ging weer naar 't plein.i
Na een kwartiertje kreeg hij het koud
en ging naar huis. De volgende dag
't Is winter geworden en 't gezang hoestte hij zó erg. dat moeder hem in
der vogels is verstomd. Maar toch heb- ^ed hield. „Moeder had toch wel gelQk"
ben niet alle vogels ons verlaten, 't dacht hij.
Winterkoninkje blijft hier, ook al
wordt de winter nog zo streng. „Hoe Joke Montanus.
komt dat?", vroeg Hans. HET EIGENWIJZE BEERTJE
„Wel, als zovele vogels in 't winter- PIPPELOENTJE
halfjaar naar 't zuiden trekken, dan j was eens een heel klein beertje,
komt dat. omdat ze dan hier geen het heette Pippeloentje. Hij was pas op I
voedsel meer vinden. Maar de kleine i 5 januari jarig geweest en toen had hij
winterkoning vindt dan nog welwht", I schaatsen gekregen. Het had een paar
antwoordde vader. „Met zijn dun. j dagen gevroren en Pippeloentje ging
scherp snaveltje haalt hij eitjes, in- j schaatsen, maar hij had het niet aan i
secten. rupsen en poppen uit de groe- z'jn moeder1 gevraagd. Stilletjes had hij j
je maar hoeje de rest fikst.
lang, zeer beweeglijk met z'i
rechtopstaand staartje. Zijn
kogelrond, gevoerd met haren,
veertjes en heeft opzij slechts
ingangetje, zodat '1 er lekker v
is. Behalve 't broednest bouwt hij ge- moeder: „ja",
woonlijk nog een paar minder zorg- Daarna ging hij
vuldig afgebouwde nesten, waarin 't j zijn schaatsjes aan
mannetje overnacht.
mag beslist niet. Als je de verkeerde
kant oprijdt, dan verdwaal je misschien"
zei zijn moeder.
Pippeloentje bleef zeuren, beloofde
goed uit te kijken en tenslotte zei zijn
naar het ijs en bond j
Hij zwierde heen en
hoek om moest, niet
vak reed. Ge-
OPLOSSING
- 2E 3B 4 A 5F -
uitkeek en pardoes i
lukkig kwam hij er zelf weer uit maar
hij was helemaal drijfnat. Zijn moeder
I was boos, deed hem droge kleren aan I
en verbood hem weer op het ijs te gaan.
6 D Nu ging hij spelen met zijn broertje j
I Bertje.
DIE VUILE HOND
CORRESPONDENTIE
De kerstverhaaltjes die we nog over
hadden hebben we in een map gedaan.
We bewaren ze tot het volgend jaar.
Nu komen de ijs- en sneeuwverhalen
aan de beurt. Wie heeft er al 'n sneeuw
pop gemaakt? Wie heeft er al fijn ge-
schaatst? Wie is er al lekker gevallen?
Allemaal dingen om een leuk opstelletje
over te schrijven. Maar nu komt toch
Op een fabriek werkte een zekere
j mijnheer Jansen. Hij draaide daar ballen.
Het gebeurde op een dag. toen hij een
De tekenaar heeft vergeten de 6 per
sonen hun bagage mee te geven. Nu
ligt ze daar op hun eigenaars te wach
ten. Kunnen jullie die verdelen, zoals
't hoort? Elders kunnen jullie je ver
deling met de juiste oplossing verge
lijken.
rode bal aan het maken was, dat de bal
uit de machine flapte, de trappen af
rolde, de deur langs ging en op straat
verder rolde.
Mijnheer Jansen keek eerst wat ver
schrikt, maar toen hij de bal op straat
zag rollen liep hij zo hard hij kon de bal
achterna. De bal rolde echter steeds
harder, maar ook mijnheer Jansen be
gon harder en harder te lopen.
De portier, die alles gezien had. riep:
„Waar gaat dat heen?" en liep ook ach
ter mijnheer Jansen en de bal aan. De i
baas van de fabriek, die deze vertoning
ook gezien had, rende er nu ook achter
aan, maar niet alleen deze mensen, ook
de bakker, de slager, de melkboer en
de groenteboer renden allemaal mee,
achter de bal aan. Ja, zelfs de vuilnis
man liet zijn wagen in de steek en holde
Opeens stond mijnheer Jansen stil en
zei: „Die bal blijft rollen, die krijg ik
niet meer terug".
Hijgend liepen ze allemaal terug.
„Nou. dat was effe lopen", zei de
groenteboer, die gl een dagje ouder was.
Ondertussen rolde de bal al verder en
verder en de mensen zijn het allang weer
vergeten.
Els
d. Vo
EEN SNEEl WDAG
Hans en Elsje zijn wakker. Ze kijken
uit het raam.
„Het heeft gesneeuwd!roept Hans.
„Mama mogen we buiten spelen?"
roept Els.
„Nee hoor. eerst eten. Schieten jullie
'lug op. des te gauwer kunnen we gaan
„Kom
legt 1
ieder.
Ik werd 21 februari 1957 geboren in
Zoeterwoude. Mijn zusje was toen twee
jaar en ze mocht mij altijd de fles bren- j
gen. Eens was ze op de wieg geklommen,
laar toen durfde ze er niet af. Toen zat
r niet anders op. dan dat ze mij de fles
gaf. Het ging goed en toen mocht ze
het blijven doen.
Mijn broer Karei en zijn vriendje Koos
hielden eens een wedstrijd op de step.
i MQn zusje Greet mocht met het klap-1
ian tafel".
Als ze gegeten hebben gaan ze de
slee pakken.
„Zal ik mijn vriendje Frans halen?"l
zegt Hans.
„Ja goed, dan blijf ik hier wachten". I
Als de jongens terugkomen met de
slee staat Els al klaar.
„We zullen de hoge helling opklimmen
en dan met de slee terug", zegt Frans.
Ze klimmen omhoog en dan met de
slee omlaag. Dat gaat fijn. Zo ging het
een hele tijd.
Daar riep moeder.
„Moeten we al binnenkomen?" vra-
gen ze.
„Nee, ik kom vragen of jullie een kop
chocolademelk komen drinken".
„Nou mama. wat graag".
„Zullen we nu een poosje gaan schaat
sen?" vroeg Hans toen de chocolade op
„Heb jij ook schaatsen Frans?"
„Tuurlijk. Ik ga ze gauw halen".
Frans is zo terug. Ze lopen naar
ijs, binden de schaatsen onder en rijden
samen prettig. Het was een leuke dag.
ijs- e
Jullie weten het adres: Tante Jo en
oom Toon. Krantentuin Leidse Courant.
Papengracht, Lelden.
Tante Jo en oom Toon
Een korte tijd. nog, en de familie Kortekaas uit de Oranje Nas-
saustraat 49 uit Noordwijk weet, waar zij aan toe is. Begin
februari .immers wordt in het Amsterdamse Du Midi-theater de
finale gehouden van de wedstrijd „Wie is de beste Nederlandse
familie Trapp?", dit alles naar aanleiding van de filmvertoning
van de musical Sound of Music" in ons land. Den Haag zag het
uit dertien personen bestaand gezin reeds twee maal zegevieren.
Is het wonder, dat de Noordwijkers in huiselijke kring nog eens
een extra repetitie van de Sound of Music-éonDo-re-mi"
houden, wanneer men weet, dat de best geplaatste van de drie
deelnemende families in de Amstelstad een zeven dagen duren
de reis naar Salzburg„bakermat" van de familie Trapp, wacht?
ZINGENDE FAMILIE VIT NOORDWIJK
Reportoire
Moeder en vader P. J. Kortekaas, in
het dagelijks leven heilgymnast-mas-
seur, apothekersassistente Tineke
(24), derdejaars student sociale aca
demie Dick (23), militair Clemens
(20), winkelbediende Clementine
(19), moeders hulp Annemarie (17)
en scholieren Peter (14), Lidwien
(12), Francien (11), Francesco (10),
Bernadette (9) en Beata (7) staan
sinds kort in de publiciteit. Dat
kwam, doordat een van de zeven
meisjes in een dagblad een adver
tentie las, waarin Fox Film Corpo
ration zingende families opriep, van
het formaat van de familie Trapp, ter
deelneming aan het concours „Do-
re-mi". „Ik mag dan nooit muziek
gestudeerd hebben, en tóch steeds
ons familiekoor dirigeren, een ding
stond vast: we zouden meedoen", al
dus de vader trots.
Het hele gezin, behalve militair
Clemens op één plaat.
Knapenkoorlid
Moeder verzorgt
kleding
|"\e heer Kortekaas, vroeger lid van
U een knapenkoor en de liefde voor
het zingen steeds koesterend, for
meerde in 1954 zijn gezinskoor. „We
trokken toen met vijf kinderen naar
het St. Elisabeth-ziekenhuis in Lei
den. om er met de Kerst voor de
zieken liederen te zingen. Dat is uit
gegroeid tot een traditie, want ieder j
jaar met Kerstmis geven we met ons
inmiddels uit elf jongens en meisjes
bestaand ensemble een paar uitvoe- j
ringen." Het bleef overigens niet bij j
het hen goed onthalende ziekenhuis!
aan de Hooigracht; bij patiënten van j
Sancta Maria in Noordwijkerhout, 't I
Katwijks Zeehospitium, huwelijken,
recepties, enfin, noem maar op, wa-
ren de Kortekaasjes graag geziene j
engehoorde gasten.
hadden de Noordwijkers overigens
een knap repertoire. „Kerst-
se volksliederen, liedjes vai
rine van Renesse, maar ook de Pa
Joannes Mis brengen we ten geho
Ja, in onze Maria ter Zee-parnch
kerk zingen we vaak", aldus li
de vader ondeugend, wanneer
vertelt, dat hij eens een keer
bijna het hele kroost naar de ke
ging met zijn Fiat. onder het
ziend oog van de politie
ziet er nu naar uit. dat we ons
pertoire zullen moeten uitbreiden,
ik heb dan ook een hele collect
aangevraagd. O, ja, negro spiritus
zingen we ook. En we zingen
verse combinaties."
Menslievendheid
De zangcarrière van de Kortekaa
jes („Uiteraard is de een wat
geconcentreerd dan de ander") stat
te steeds, wanneer ze drie jaar
ren. „Wij, het „zingende gezin" v
den we genoemd, hebben steeds gr
tis gezongen, uit sociaal aspect",
volgt de koordirigent, die nu conta
ten heeft met de pianist Jan Raas c
Warmond, die voor de familie
posities gaat maken, terwijl v
Kortekaas zich met de teksten
belasten. Of de familie nu, eventuei
na de overwinning in Amsterdao
helemaal professioneel gaat optrt
den? „Nou, nee, dat kan toch
met zo'n gezin!" Maar vast staat i
dat een groot gezin als het Noord
wijkse, dat de muziek voor
mi" instudeerde vanaf een plaatop
name van „The Sound of Music", h(
een heel eind kan schoppen!
(Volgende week: de gouvernante).
I^ort en goed: de familie Korte- j
kaas nam deel aan de zangwed
strijd in het Haagse „Amicitia". moest
op een gegeven moment, ten einde te j
voldoen aan de wedstrijdreglemen
ten, vader en moeder mee laten zin-1
gen en twee kinders de zaal instu-
ren. Gevolg: vader, die anders diri- j
geert, en moeder, die zich voor haar i
zangkoor o.a. verdienstelijk maakt j
door kleding te naaien, en het kroost
overwonnen en plaatsten zich voor
de gewestelijke finale in het Odeon-j
theater in de Residentiestad. Hier nu i
viel het in het Engels gezongen „Do-1.
re-mi" zó in de smaak van de jury
onder leiding van- Leo Nelissen. dat
de Noordwijkse familie 108 van de1
120 te scoren punten kreeg toege-
Radio en
grammofoonplaat
I Willem Duys' „Vuist" ondertussen
toonde reeds belangstelling voor de
zangkwaliteiten, maar kon de fami-
I lie echter niet op het scherm halen
vanwege de regelen, die in acht die
nen te worden gehouden wat betreft
I de arbeidsinspectie. De KRO op haar
beurt haalde rond Kerstmis de meis-
ies. gekleed in rode rokjes, witte
I blouses en zwarte strik, en de jon-
I gens, in donkere broek, wit overhemd
I en zwarte strik, voor de radiomicro-
I foon. Grammofoonplatenmaatschap-
I pij Inelco vervolgens legde een con-
j tract vast, waarin o.m. is opgeno
men. dat „Carmen Familiale" („Dat
wordt misschien onze naam") platen
I gaat uitbrengen met moederdag, St.
I Nico laas en Kerstmis.
Nieuws
Op 30 september van het vorig jaar
kwam de familie uit de Duinstreek
eigenlijk voor het eerst „in het groot"
in de publiciteit, te weten middels
een recensie van de heer Henri Wei-
boren in een van de in onze stad
verschijnende dagbladen, naar aan
leiding van een optreden in de Ne
derlands Hervormde kerk te Valken
burg. „Toen kwamen we in feite voor
het eerst mèt een fotp in 't nieuws",
aldus de heer Kortekaas, daarbij nog
vertellend, dat de pers zich vlak
daarvóór ook al met hen had bezig
gehouden ter gelegenheid van hun
tiende optreden voor de bejaarden
in Noordwijk.
1. We can work it out
The Beatles
2. Till the end of the day
The Kinks
3. To whom it
Chris Andrews.
4. Here it comes
The Fortunes
5. Yesterday The Beatles
6. Take me for what in words
The Searchers
7. I'm gonna take you there
Dave Berry
8. Get out of my cloud
De Rolling Stones
9. The sounds of silence
Simon and Gar Junkel
10 Wasted words
The Motions
again
Haagse John
kort
tOO.OOO „Sophietjex", die in een kort
tijdsbestek over de toonbank gingen!
..Ik vind het een hele eer", zo zei ons
dezer dagen de Nederlandse tienerster.
die binnen niet al te lange ti)d cabaret
liedjes gaat zingen rati Neerlands gro
te cabaretier Toon Hermans.
Overigens staan nog andere belang
rijke zaken op stapel: half februari
trekt John met een begeleidende
group, waarvan hij de naam nog niet
kon vertellen, naar het verre oosten.
India en Pakistan zijn o.m. de landen,
waarheen hij nu trekt: Singapore
verwacht hem, voor de tweede, keer
in oktober. Een drukke tijd dus voor
de Haagse zanger, die overigens be
halve van zingen en teksten schrij
ven („De tijd komt en gaat voorbij"!
oók van schilderijen houdt, zoals hij
vertelde.
DANCING GROENENDIJK te Hazerswoude heeft in het verleden al
veel succes gehad met dansfestijnen voor verloofde en gehuwde
paren. Vanavond wordt weer zo'n soortgelijk feest op touw gezet.
DANCING SWINGING Tim Bosco haalt vanavond niemand minder
dan Peter Schilperoort met zijn Dutch Swinging College Band binnen
de Zoeterwoudse grenzen voor het bekende goede doel.
DE R.K. INSTUIF „JONG ALPHEN" organiseert woensdagavond
om acht uur in de bovenzaal van Alphens Avifauna een ouderavond.
Optredenden zijn onder anderen Imca Marina, André Kaart en de
Westpias Melodians.
DE FELLOW-FANCLUB, Kooilaan 69 te Leiden, gaat het goed. Zo'n
dikke tweehonderd leden telt deze club en vorige week zaterdag werd
het tweehonderdste lid tijdens een bijeenkomst in clubhuis „De
Zevensprong" in de bloemetjes gezet.
