PRETSCHEPEN
redding voor passagiersvaart
Even
m
Rotterdamse
concurrentie
Keus uit 5000 tatoeëringen
op arm, borst, buik of rug
VRIJE
SSssri! MOTIEVEN
VLOEIEN
VOORT
UIT LOSSE
HAND
PAGINA 10
DE LEIDSE COURANT
ZATERDAG 8 JANUARI 1966
In maart gokken en dansen
op de
Noordzee
af
Tor line
begint met
rij-op-rij-
systeem
(Van onze correspondent
AMSTERDAM. Wanneer de
boeg van de 25 miljoen dure „Tor
Anglia" eind maart de Noordzee
golven voor het eerst langs zijn
stroomlijn voelt ijlen, zet zich in
de Noordeuropese scheepvaart een
ontwikkeling in, waarvan het reeds
nu in de havens gonst. Een tochtje
van Amsterdam naar Immingham,
ie poort van de Midlands, zal dan
slechts dertien uur duren, maar
bovendien niet meer kosten dan
(goedkoopste, tóch gerieflijke mo
gelijkheid: sleeperette) 38 Hol
landse guldens. Fiets of brommer
kunnen mee a raison van zes
gulden, een motorfiets kost een
tientje en voor een klein autootje
betaalt u vijfenveertig gulden.
„Een heel nieuw gebied wordt voor
i (Van een onzer verslaggevers)
ROTTERDAM. De Nederlandse
primeur van het rij-op-rij-af"-
systeem had ruim een u-eek ge-
I leden Rotterdam, waar minister
Suurhoff een dergelijke veerdienst
tussen de Maasstad en het Engelse
Huil opende. Deze dienst wordt
voorlopig driemaal per week on
derhouden door het veerschip
.Jïorwave". Al het geloei van si
renes en het feestelijk spuiten van
havenboten bij de ingebruikstelling
„Een
bij de
uiteraard, gezien de feestdagen,
geen verbazing behoeft te wekken.
De afgelopen week waagden ge
middeld 35 personen per dag de
overtocht (uiterste capaciteit 235
passagiers). Wat de vrachten be
treft: het schip kan 65 beladen
oplegge
ervoer bra'cht 'het nog >i
i maandag 27 december.
Noordzee Veerdiensten
hter optimistisch: voor
t bijvoorbeeld al een bev
aantal vrachtboekingen
melden zich al veel gega-
vlotte
bij de
Tor Anglia in aanbouu
m van de Liibeckei
Werke. Inmiddels i
water gelaten.
IITBLAZEA
mevrouw
Efficiency
Een van de zinvolste gebeurtenissen
in het afgelopen jaar is naar mijn idee
de dag voor de huisvrouw geweest.
Ruim 800 collega's huisvrouwen urn-
ren eind november in Amsterdam bij
een als gast van het Jt0-jarig Nederlands
Instituut voor Efficiency. Waarom
juist dit chauvinistisch gezegd uit
gelezen gezelschap het jubileumfeest
luister mocht bijzetten, verklaarde de
voorzitter aldus: „Om hulde te betuigen
aan alle huisvrouwen in Nederland en
aan al de kleine huishoudelijke werkjes,
de toerist met de kleine beurs ont
sloten", zegt A. Gerson Lohman,
die in Amsterdam de rederij Tor-
line vertegenwoordigt, en één blik
op de tot nu toe geldende moge
lijkheden is genoeg om ervan over
tuigd te raken, dat dit geen loze
advertentiekreet is.
En daarmee houdt het niet op. De
nieuwe veerdienst mikt namelijk, be
halve op de vakantieganger, ook op de
zakenman. Er is veel handelsverkeer
over en weer tussen Nederland en de
Engelse Midlands. Tot nu toe geschied
de dit hoofdzakelijk per vliegtuig, maar
de betrokken zakenlieden voelden, ter
plaatse aangekomen, toch wel sterk het
gemis van hun auto. Dank zij Torline
hoeft dat straks niet meer, want de An
glia en haar zusterschip, dat medio '67
in de vaart komt, zijn uitgerust met het
unieke „rij-op-rij-af"-systeem,
plex van voorzieningen aan boord zo
wel als op de wal, die het laden en los
sen van auto's tot de tijdsduur van een
vingerknip terug brengen.
Men kan de oversteek desgewenst
zelfs benutten voor een onderhoudsbeurt
aan de wagen, want op het overkapte
garagedek (capaciteit 300 auto's) be-
vindt zich een servicestation. En ter-
wijl de monteurs aan het sleutelen zijn.
kan de passagier, al naargelang zijn
muts staat, zijn zaken afdoen in
dichte conferentiezalen, waar
niet alleen dicteermachines, m
secretaresses klaar heeft staai
een gokje wagen in het casino, dat
(uiteraard) een van de grote trekpleis
ters van de Anglia wordt.
De twee TOR-schepen ontwikkelen,
voortgestuwd door 4 dieselmotoren
een totale capaciteit van 20.000 pk.
snelheid
daarmee
Noordzee. Zij zullen op de klok vertrek
ken en daardoor even stipt zijn als de
bestaande ferrijdiensten. Het comfort
aan boord evenwel is te vergelijken
met dat van luxe zeekastelen. De 980
passagiers kunnen gedurende de nacht
beschikken over in totaal 404 luxe hut
ten en 116 op-en-neer-klapbare stoelen,
terwijl in de luchtgekoelde panoramasa
lons nog eens 460 ligstoelen staan opge
steld. Er komt een chiquee eetzaal,
ook een populair zelfbedieningsrestau-
statige balzaal, maar ook een
Een soortgelijk
doorstroming vindt men oo
troleposten van de douane
chaussee. Er zijn er in totaal drie: een
de uitgaande passagiers, een voor
nde en een voor vrachtwagens,
ingericht, dat de reiziger zijn
wagen
de inkom
t hoeft te verlaten i
in de formaliteiten direct
•rein kan oprijden.
ilijkste problemen
de
n- en afvoer van auto'
dergelijke", vertelt de heer
Gezson Lohman. „was de constructie van
een bruikbare verbinding tussen ferry
en wal.' We moesten rekening houden
met verschillende factoren: de ligging
van de inrijluiken boven de wal bijvoor
beeld, het hoogteverschil tussen het
achterste en het voorste luik, de varië
rende waterstand in de diverse havens
en de verschillen in de diepgang van 't
schip als gevolg van de belading.
We hebben deze problemen tenslotte
In één slag opgelost door een beweegba
re brug te construeren, die 19 meter
lang en twaalf meter breed is, zodat hij
zelfs voor zwaar beladen trucks het gro
te hoogteverschil afdoende op kan van-
De rederij Torline, die deze unieke
veerdiensten gaat exploiteren, is niet
zomaar een maatschappij. Er nemen
vier „scheepvaartreuzen" in deel. te
weten de KNSM uit Amsterdam, de Tran-
soil uit Gotenburg, de Rex Line uit Stock
holm en de Bratt-Götha, eveneens uit
Gotenburg.
De malaise, waaronder de passagiers
vaart gebukt gaat, sinds goedkope
vakanties
in 5
ko-
slnds de straalmachine de tijds
duur van de 1
tot luttele urei
niet af.
Integendeel: zij zien in het goedkope,
maar toch luxe ferryvervoer een me- 1
dicijn, die hun zieke economie er weer
bovenop kan helpen. „Dan zullen de fer
ries wel steeds volgeboekt moeten zijn",
zet de heer Gerson Lohman er als kant
tekening bij. „Maar wij twijfelen er niet
aan of dit zal, bij zo'n overdaad aan at-
m
AMSTERDAM
„Drie tientjes", antwoordt 1
■■#4 komende Jantje met een set
pas opzij doet. om een vel vol
1 doet, i
het zoi
Dat was voor mij het mooiste geluid
van 1965. Mijn dierbaren zeggen heus
reel eens: „Wat ruikt het hier lekker",
of „Wat heb ik vannacht heerlijk ge- leest geschoeid
atopen", maar hun geldt dan de wa,
discobar.
Saunabad, kindercrèche, schoonheids
salon, coiffeur zij ontbreken even
als de diverse drankgelegenheden
le belastingvrije winkels. De hele
hting van de schepen is op de ge
leerde Zweedse architectonische
irdering geldt da\
beslist niet mijn bemoeienissen met het
spek in de pan of met de gladgestreken
lakens. De meeste dagelijkse karwei
tjes verglijden onopgemerkt naar het
terrein van de vanzelfsprekendheid.
Niemand heeft nog ooit gejubeld over
de versierde gootsteen, de schone onder
broeken of de uitgesopte vuilnisbak, om
van de gespoelde luiers maar niet eens
te spreken.
Het komend jaar zal ik drie handelin-
i de
mert, met aanzienlijk
me verrichten, nu ze van hogerhand
voor het voetlicht gehaald en gesanc
tioneerd zijn. Dgar hou ik het maar op
bij wijze van geestelijk schouderklopje,
hoewel die goedkeuring met eèn verma
nende vinger geschiedde. Want in het
Amsterdam ix
Coenhaven) krijgen de passagiers de
beschikking over moderne ruii
van ongeveer 1000 vierkante meter, die
voorzien zijn van toiletten, opfrisruim-
ten, telefoons, informatiestands en zelf
bedieningsrestaurants. Deze faciliteiten
bevinden zich vier meter boven'de grond
en zijn via luchtbruggen met de passa
giersingangen opzij van het schip ver
bonden. Een tweede luchtbrug geeft
aansluiting op de parkeerterreinen der
auto's, die in file gereed staan om het
schip op te rijden.
Het gebruik van dergelijke luchtbrug
gen heeft afgezien van het gemak van
snelle aan- en afvoer bovendien
voordeel van een ongehinderd ver
keer op de begane grond. De personen-
Tachtauto's kunnen snel en efficiënt
boord van het schip worden gediri-
de 39-jarlge Am
de hoofdstedelijke
belangstelling vooi
■slaggevers)
n vol in het keldertje van
irdammer, die in de Sint-
Op de behandelstoel kijkt een 19-jarige Finse vare
gespannen naar het driftig snorrende machientje w
Tattoo Peter per minuut vierentwintigduizend gaatjes
huid spietst. Hij heeft geen ogenblik aandacht
Jantjes die langs de wanden drentelen om hun
uit meer dan vijfduizend figuren die Tattoo
de Haan') in hun huid kan prikken.
.Wat kost deze tijgerkop?"
Tattoo Peter, waa
'roeger werkte de heer De Haan veel
Oostindische' inkt een ankertje of een hartje op
geprikt krijgen. Als hij
vertelt Tattoo Peter, die
torn uit IJmuIden,
lit kreeg (hij wijst
i ik mijn oude plan wel laten
1 de handel en in mijn vrije
nensen in cafés in IJmuiden.
Toen ik veel klanten
kreeg maakte ik er mijn beroep van. Zes jaar liep ik de cafés
kon ik dit keldertje krijgen en daar werk ik nu ook I
even Jaar."
voorbeeldfigurenschepen.
>en, vele soorten draken,
paarden, tijgers en adelaars, cowboys en Indianen. Chinese ./.-y//,-'
en zigeunervrouwen, fantasiewapens en rozen en vogeltjes met
linten in de snavel en Walt Disneyfiguren.
Maar als er iemand met een eigen ontwerp komt wil ik dat
ook heus wel in zijn huid prikken, desnoods uit losse hand. De
figuren heb ik zelf ontworpen. Een klein deel is van
collega's uit het buitenland. Wij onderhouden nauwe contacten
De kelderruimte is volgehangen r
mijn best op gedaan. Nu ga ik ook elk jaar naar het coni
van de club. Dan bespreken wij de
afloop houden wij op het strand een
self. Pijn
„Zeer. ach watdat ligt helema
suggestie. Het scheelt al veel als je zegt: ik móét een tatoes
Dan voel je niets. Maar pijn, dat ligt voor ieder weer anders. Ik heb hier eens drie Amerikanen gehad. Eentje v
icter boog. Hjj was de sterkste kerel van Amerika beweerde hij. Hij liad eens een bison bij de
horens gepakt en In een paar tellen op zijn rug gedraaid. Maar hij sloeg hier bij de eerste prik zelf tegen de grond. Met 'zijn
ook
zijn stokje.
t januari, als man en kinderen
uitgevlogen, gesterkt door een extra
geurige kop koffie, in de stapel achter
stallige kranten en tijdschriften te dui
ken. Toch is die handelviijze, waarbij
alleen de betrokkene zélf is gebaat, na
veis dagen van hapjes zus en prakjes
zo, en vaat van hier tot ginder,
mate efficiënt.
Canadezen maken de grootste groep
uit van zijn sterk internationale klanten
kring. „Canadezen zijn rauwe
gens die graag hun geld laten rollen.
Zij zijn zo heel anders dan de Amerika
nen. Als die vijf dagen verlof hebben
met honderd dollar op zak, dan zeggen
zij: dat is dus elke dag twintig dollar.
Maar een Canadees begint uit te geven
en ziet dan wel wanneer het op is".
en van de maand
Tattoo Peter een topweek.
Ill Dan komen de in Duitsland gelegerde
I militairen met verlof naar Amsterdam.
„Ik doe niets anders dan adelaars prik-
ken", zegt hij. „Ik kreeg hier eens le-
a I mand die een doodskop op zijn borst
'V I wilde hebben, met daaronder het woord
gSm 1 „schoonmoeder". Toen ik halverwege
sa was, kon hij de pijn niet langer verdra-
gen. Hij betaalde en beloofde binnen
i een week terug te komen. Maar ik heb
Hg hem nooit meer gezien. En dan pas die
- neger! Die wilde voor vijftien gulden
V Jïï d I een heel ^root motief °P ZU° rug hebben.
2§:.jj I Maar voor zo'n prijs gaat dat niet. Toch
bleef-le zeuren en na een paar uur zei
Mnftt ik tegen hem: kom maar hier! Toen
op de overkapte garagedekken 116,5 1,1 midden op zijn rug een heel
klein spinnetje geprikt en daaromheen
De heer De Haan doet zijn werk on
uitwisbaar: wie getatoeëerd is, moet er
zijn leven lang mee blijven rondlopen.
Wie ervan af wil komen, kan het pro
beren weg te branden met galvanische
stroom of weg te etsen met bijtende
stoffen. Maar de resultaten zijn meest
al onvoldoende. „Er zijn veel mensen
die er later van af willen" bevestigt Tat
too Peter. „Officieren bijna allemaal.
Die hebben zich In hun cadetsjaren la
ten tatoeëren. Maar nu hebben
ze een rang en nu willen ze dat niet
Boter bij de vis is het parool van de
heer De Haan. In zijn keldertje heeft
en bordje hangen waarop ln twaalf
talen staat geschreven dat er eerst be
taald moet worden. „In Amerika kun
je ook dit werk zelfs op afbetaling krij-
Een grote tatoeëring op je borst
kost daar zeker 250 dollar. Bijna nie
mand kan dat in een keer betalen. Zij
betalen de eerste keer 25 dollar en krij
gen daarvoor de omtrekken van een
schip op hun huid. Een volgende keer
betalen ze voor een paar zeilen en zo
krijgen ze na verloop van tijd een vol-
Onvervaard laat dit Jantje zijn
borstkas versieren. Een collega
probeert intussen een keus te ma
ken uit de meer dan 5000 motieven
die aan de wand hangen.
ledige driemaster op hun borst waar
bij het dus wel zaak is steeds terug te
komen. Een schitterende klantenbinding,
nietwaar
In Nederland is een tatoeëring alleen
bij zeelieden geliefd. Zij keken het af
van niet-Westerse volken, waar tatoea
ge een magisch religieuze functie heb
ben: zij bezweren daar de boze geesten.
Elders spelen zij een sociale rol: zij
zijn exclusief bestemd voor leden van
de hogere stand, of voor dappere krij
gers, of voor geïnitieerden. In Enge
land en Scandinavië dragen ook niet-
zeelieden schilderingen op hun huid. In
Engeland loopt de beroemde „zebra
man" rond. Die liet zijn gezicht versie
ren met zwarte en witte banen. Eerst
was hij er wel mee in zijn schik, maar
nu doet hij een lap over zijn hoofd als
hij de straat op gaat. In Japan is het
voor de vrouwen een modegril gewor
den hun rug te laten tatoeëren. Het ls
een eer als de tatoeëerder HorI Goro
daar je huid wil laten perforeren. Maar
je moet hem eerst wel duizend gulden
geven en dan moet je nog tweehonderd
uur voor hem beschikbaar zijn. Want
Hori-Goro maakt er zich niet met een
Jantje van Leiden af. En in Denemar
ken loopt koning Frederik ook met een
grote afbeelding op zijn linker boven-
rm rond..
Maar in ons land zijn tatoeages alleen
bij zeelieden in trek. Het moet een soort
stoerheidsonderseheiding zijn, ver
moed ik. Want niemand van de zeelle
den in het keldertje van Tattoo Peter
kon mij een afdoend antivoord geven op
ijn vraag waarom. Of het moet de
knaap zijn geweest die louter uit nieuws
gierigheid met zijn vrienden was mee
gekomen, maar zelf voor geen prijs een
tatoeëring wilde hebben. Hij zei: „Och
er, een zeeman zonder tatoeëring'
is net zo vreemd als een kerstman
netje zonder baard".
