Deining aan 't kraambed
ZOEKEN VERMISTEN VAN
BOOREILAND GESTAAKT
Weer eis 12 jaar
Schotse moordzaak
KATH. SCHOOL OPEN
VOOR NIEUWE TIJD
K.O.Y. wil stem
in onderwijs
Hevige jacht
op ontsnapte
misdadigers
Aantal doden
is thans 13
-gutr-
Mr. Van Hall
zal huwelijk
voltrekken
Buren zijn plaag voor
1,5 miljNederlanders
WOENSDAG 29 DECEMBER 1963
DE LETOSE COURANT
(Van onze parlementaire redactie)
REN HAAG De voorzitter van het
Katholieke Onderwijzers Verbond, de
heer Th. M. Knippen, heeft ln zijn jaar-
rede op het tweedaags congres van het
KOC ln Arnhem naar aanleiding van
discussies hieromtrent de bestaans*
grond van „de katholieke school" ver
dedigd en toegelicht. Daarbij zei de
lieer Knippen onder meer, dat het on
rechtvaardig is een vergelijking te trek
ken tussen enerzijds de katholieke
school uit een vroegere tijd met zijn
andere verhoudingen en andere men
taliteit en anderzijds de niet-bestaande
maar ideaal voorgestelde nationale of
algemene school.
Tegenover de ideaal gedachte natio
nale of algemene school dient men te
stellen de ideale katholieke school, waar
van in een verklaring van het concilie
een aantal facetten zijn aangeduid:
een school, die zich openstelt naar de
nieuwe tijd dienstbaar wil zijn aan de
gehele gemeenschap en zich bewust is
van de noodzaak van coördinatie tus
sen katholieke scholen en samenwer
king met niet-katholieke scholen, zulks
in 't belang van de gemeenschap. Van
zo'n school kan volgens de heer Knippen
niet gezegd worden, dat zij het isole
ment zoekt, een soort ghettomentaliteit
of hokjesgeest aankweekt, niet open
staat voor anderen of verhoudingen toe
spitst.
Voorzitter Knippen herinnerde in dit
verband aan de verklaring van het con
cilie over de christelijke opvoeding van
de jeugd. Daarin staat dat de ouders
als de eerste en voornaamste opvoe
ders van hun kinderen moeten worden
beschouwd. Ook de Kerk echter komt
een opvoedingsfunctie toe, mede omdat
zij de plicht heeft aan allen de weg van
het heil te verkondigen. De conciliever
klaring erkent voorts het speciale belang
van de school als opvoedingsmiddel.
Het eigene van de katholieke school
ligt volgens de KOV-voorzitter hierin,
dat zij een sfeer in de school schept,
die door de evangelische geest van vrij
heid en liefde is bezield, zodat zij de
jeugdigen niet alleen helpt bij de ontwik
keling van eigen persoonlijkheid, maar
ook bij de groei van de „nieuwe mens"
die men door het doopsel geworden is.
Een door samenwerking tussen het
katholiek pedagogisch bureau voor het
LO en het KOV samengestelde commis
sie maakt thans een studie over de wij
ze waarop een katholieke school in bo-
MELBOURNE (UPI) Duizend ge
wapende agenten hebben gisteren in
Melbourne gezocht naar twee misdadi
gers, die sedert zij tien dagen geleden
uit de gevangenis zijn ontsnapt, twee
personen hebben gedood en een bank
hebben overvallen.
De misdadigers, de 24-jarige Peter
Walker en Ronald Ryan <41) wisten uit
de Pentridgegevangenis van Melbour
ne te ontsnappen door een bewaker te
overvallen en hem als gijzelaar mee te
nemen. Later sloegen zij de gevange
nispredikant neer en doodden de bewa
ker, toen deze hun vlucht trachtte te
beletten.
Afgelopen donderdag overviel het
tweetal een bank en maakte zich met
4.500 Australische ponden uit de voeten.
Op eerste kerstdag vermoordden de
misdadigers een vrachtautochauffeur en
sloegen diens bijrijder neer.
Kolenvoorraad mijnen
slinkt langzaam
HEERLEN (ANP) De kolenvoor-
raden van de Limburgse mijnen bewegen
zich thans, zij het langzaam, In delende
lijn en wel van 1,24 miljoen ton gemid
deld ln de week tot. 24 oktober tot 1,21
miljoen ton in de week tot 14 november.
Vergeleken bij 30 oktober 1964 was dit
nog altijd 315 000 ton meer dan een jaar
geleden.
venbedoelde zin moet functioneren. De
ze commissie zal zich ook bezinnen op
de didactische beginselen voor de ba
sisschool van deze tijd, het programma
ervan, de verschillende aansluitingen,
de'leiding en begeleiding van de basis
school.
Enkele praktische onderwijszaken be
sprekend becritiseerde de heer Knippen
de weigering van minister Diepenhorst
(Onderwijs en Wetenschappen) om een
prioriteitenschema openbaar te maken,
terwijl het ministerie daar toch terdege
over beschikt. De heer Knippen meent
dat in een miljardenzaak als het Neder
lands onderwijs is, deze wetenschap (de
rangorde der prioriteiten) niet uitslui
tend een monopolie van intern-departe
mentale kennis dient te blijven. De ge
hele Nederlandse gemeenschap, die
voor het ondenvijs de financiële offers
brengt, moet weten wat op langere ter
mijn de ontwikkeling van het onderwijs
vraagt.
Het KOV is er hevig over teleurge
steld dat nog geen stap verder is ge
zet naar een oplossing voor.het vraag
stuk van de taakverlichting van hoof
den van scholen, 't KOV heeft geen en
kele belangstelling meer voor bespre
kingen met staatssecretaris Grosheide
als daar weer niets uit te voorschijn zou
komen.
Duistere praktijk
van kandidaat
notaris
UTRECHT (ANP) U hebt het no
tarisschap beschaamd en het ambt in
diskrediet gebracht. Dit zei mr. P. V.
J. Roscam Abbing, officier van justitie
bij de Utrechtse rechtbank tot de 57-
jarige kandidaat-notaris A. van D. uit
Maarn.. Deze moest zich voor de
Utrechtse rechtbank verantwoorden
voor twee gevallen van verduistering,
in totaal voor een bedrag van ruim
50.000 gulden.
In het eerste geval werd hem verwe
ten dat hij in Laren 12.000 gulden had
verduisterd van notaris J. G. van der
Laan, die hij als medewerker onder
zich had. Van D. heeft dit bedrag ech
ter geheel aangezuiverd. Ook in het
tweede geval en hier ging het om
40.000 gulden zou hij dat hebben ge
daan. De rechtbank trok deze bewering
echter sterk in twijfel. De verdachte
kon het althans tijdens de zitting niet
aantonen dat hij dit had gedaan.
In het tweede geval was notaris
Van den Heuvel uit Grave, die enige
tijd door D. was vervangen, de bena
deelde. De kandidaat-notaris achtte
zichzelf allerminst schuldig. Uit hoofde
van zijn functie had hij het beheer over
de kas, hij kon daaruit z'n eigen salaris
betalen en voorts uitgaven doen voor
het kantoor. Maar hij had daaruit re
gelmatig aanzienlijke bedragen voor
zichzelf gehaald.
De officier \ran justitie kwam -tot een
eis van acht maanden, waarvan er vier
voorwaardelijk met een proeftijd van
drie jaar op voorwaarde dat de notaris
in Grave binnen een jaar na aanvang
van de proeftijd schadeloos wordt ge
steld.
Moeilijkheden
om eieren
BONN, 'UPI' Een levering van
2000 ton Nederlandse eieren aan Oost-
Duitsland heeft in de Bondsrepubliek een
zwaarwegend rechtsprobleem opgewor
pen. Een regeringswoordvoerder deelde
mede dal de regering van West-Duitsland
de ministerraad van Europese gemeen
schappelijke Markt heeft verzocht deze
kwestie op de agenda van de eerstvolgen
de vergadering te zetten.
Volgens een der bepalingen der E.E.G.
kunnen lidstaten een toeslag van het
landbouwfonds van de E.E.G. verlangen
als zij produkten uitvoeren naar niet-
aangesloten landen, die niet de prijs be
talen die binnen de gemeenschappelijke
markt geldt. Van deze mogelijkheid heeft
Nederland nu gebruik gemaakt en 12.000
Mark van de E.E.G.-commissie verlangd
en toegewezen gekregen.
Ondanks het relatief geringe bedrag
maakt de Westduitse regering hiertegen
bezaar daar volgens een additioneel arti
kel van het E.E.G.-verdrag voor de
handel met Oost-Duitsland dezelfde re
gels gelden als voor de handel met de
aangesloten landen.
LONDEN Reuter-AFP-UPI)
De naspeuringen naar de acht
vermisten van het Britse boor
eiland, dat maandagmiddag in de
Noordzee verging, zijn gisteren bij
het vallen van de avond gestaakt.
Toen het eiland in de golven ver
dween, bevonden er zich tweeën
dertig Britten, Fransen en Ameri
kanen op, van wie negentien kon
den worden gered.
Men heeft de stoffelijke resten
geborgen van vier Britten en een
Fransman. Vijftien duikers zoch
ten gisteren het wrak af omdat
men nog een sprankje hoop had
dat er zich overlevenden in bevon
den. Zij vonden echter niets.
Volgens een directielid van de
oliemaatschappij had de beman
ning van het booreiland het plat
form, ter grootte van een voetbal
veld, halverwege het wateropper
vlak laten zakken toen het ge
vaarte omviel. Wat er precies is
gebeurd weet men niet, doch het
directielid gelooft dat een gedeelte
van de machinerie heeft gefaald.
Een boormeester, de 38-jarige
Kevin Topham, vertelde: „Het
eiland werd hydraulisch neergela
ten. Het was ongeveer 20 voet
boven de golven toen het plotse
ling veel sneller begon te zakken
dan het moest doen. Ik werd neer-
gesmakt".
Claude Gittens, de kok van het
Britse schip Baltover dat de
meeste overlevenden oppikte, zei:
.Ik stond naar het eiland te
kijken, toen plotseling twee poten
het begaven en het eiland naar
links overhelde en weg begon te
glijden. Ik kon mijn ogen niet
geloven. Het leek een gruwelfilm
die langzaam werd afgedraaid".
Op bijgaande foto ziet men hoe
een sleepboot ligplaats heeft ge
kozen bij de plaats waar vier
boeien het wrak van de Sea Gem
aangeven. Slechts een klein puntje
(zie pijl) van het eiland steekt
boven het water uit.
(Van een medewerker)
Er la in den lande opmerkelijk weinig deining ont
staan rond de ingrijpende wijzigingen, die met in
gang van de jaarwisseling zullen worden ingevoerd
in de financiering van de kraamzorg In Nederland.
Is deze materie, waarmee toch jaarlijks zeven pro
cent van de gezinnen hebben te maken, sociaal-
hygiënisch en politiek dan zo weinig interessant?
Zullen velen van ons het dan ook al niet op korte
termijn in hun portemonnee voelen? In een op
iedere vijftien gezinnen zal in 1966 een baby en
daarmee een kraamverzorgster in het gezin komen.
Door zeer gerechtvaardigde salarismaatregelen voor
het personeel was de kostprijs dei- centra voor
kraamzorg in de loop van enkele jaren scherp ge
stegen. De kruisverenigingen stelden hun overi
gens niet als feit bewezen indrukken, dat er wel
eens verschuivingen konden optreden in de bevol
kingsgroepen, die van hun kraamzorg gebruik
maakten en met name, dat deze meer en meer werd
verleend aan de groepen met hogere inkomens. Men
deed dan ook een beroep op de rijksoverheid door
verhoging van de subsidiëring de kraamzorg betaal
baar te houden voor alle bevolkingsgroepen. Ten
departemente vond men echter een andere oplossing
en stelde men de kruisverenigingen voor de kraam
zorg op te nemen onder de verstrekkingen van de
primaire ziekenfondsverzekering (onder gelijktijdige
intrekking van het kraamgeld van t 55.In het
midden van dit jaar verklaarden de nationale kruis
verenigingen zich wel bereid over dit onderwerp
besprekingen te gaan voeren. Een dergelijke ingrij
pende verandering zou uiteraard grondig vanuit
vele, zowel hygiënisch-technische als financiële en
organisatorische, facetten moeten worden bekeken,
wilde men de maatregelen ten gunste van de volks
gezondheid in Nederland doen zijn.
In september echter werden de kruisverenigingen,
nog voordat het overleg op gang was gekomen over
rompeld en met de rug tegen de muur geplaatst: de
staatssecretaris had in zijn begroting de rijksbij
dragen in de personeelslasten van de kraamverzorg
sters (ten bedrage van ongeveer negen miljoen
gulden) geschrapt, ongetwijfeld zeer ten genoege
van de minister van Financiën. De kruisverenigingen
missen daardoor echter de belangrijkste basis van
iedere onderhandeling: zij kunnen niet meer „neen"
zeggen, zij hebben geen weg terug. Overhaast moest
daarom aan overleg in het kader van de Zieken
fondsraad worden begonnen; en eens te meer bleek
duidelijk, dat dergelijke zaken niet kunnen worden
geforceerd: ondanks de goede wil van ziekenfondsorga
nisaties en kruisverenigingen om uit de moeilijkhe
den te geraken heeft men de regelingen nog niet
sluitend kunnen krijgen.
Daardoor is nu de hachelijke situatie ontstaan, dat
zelfs afgezien van vele lacunes in de details der
uitvoeringsregelingen er nu, één week voor de
jaarwisseling, op welk tijdstip de nieuwe situatie
moet ingaan, nog vele onzekerheden ten principale
bestaan. Wij signaleren er vijf, waarmede niet ge
zegd wil zijn, dat deskundigen op dit terrein er mis
schien niet nog meer zouden kunnen constateren.
D Vooreerst dan de koppeling van de zieken
fondsbijdrage aan een landelijk gemiddelde
kostprijs: de fondsen gaan aan de kraam-
centra voor interne kraamzorgdagen (ge
durende welke de verzorgster dus van
's mórgen tot tegen de avond in het gezin aanwezig
is om ook huishoudelijk werk te verrichten) f 27.
per dag en voor wijkkraam (waarbij de verzorgster
dus twee- of driemaal per dag kraamvrouw en baby
komt verzorgen, en dus niet in het gezin blijft)
f 11.25 per dag. Deze fondsbijdragen zijn berekend
naar 75 pet van de landelijk gemiddelde kostprijs,
die dus werd gesteld op f 36.resp, f 15.De
kraamcentra moeten het resterende deel van de
kostprijs van het betrokken gezin trachten te ver
krijgen, doch dit resterende deel is voor ieder cen
trum anders: er zullen ongetwijfeld centra zijn, wier
kostprijs amper 30.— overschrijdt. terwijl
bij andere 40 of meer moet worden genoteerd. Aan
de gezinnen zullen dus zeer verschillende tarieven in
rekening worden gebracht, niet alleen streeksgewijze
verschillend, doch waarschijnlijk evenzeer naar de
kruisvereniging. Nu vinden wij deze verschillen op
zich niet zo erg; de bevolking van Nederland is er
wel aan gewend, dat dergelijke tarieven van gezond-
heidszorgwerk nogal eens uiteenlopen. Maar: de
ziekenfondsen zullen misschien in het belang van
hun verzekerden een wakend oog op de tarieven
willen houden. In de regelingen, voorzover deze nu
bekend zijn, ontbreekt nog elk spoor van een ant
woord op de vraag, of dit de ziekenfondsbesturen
geoorloofd is. Zijn de kraamcentra vrij in het vast
stellen van hun tarieven, zijn zij gebonden aan de
inzichten van de fondsen of aan nationale of regio
nale richtlijnen betreffende de kostprijsvaststelling
Moet de kostprijs jaarlijks worden vastgesteld en
dus ook de fondsbijdrage erin Komt er een centraal
instituut voor het vaststellen van de kostprijs en voor
eventuele arbitrages, zoals de ziekenhuiswereld kent?
Vervolgens lijkt ons een zwak punt in de
gehele opzet de positie van de kraamge-
zinnen, die niet bij een ziekenfonds zijn
verzekerd, zowel degenen, die boven de
loongrens zijn als zij, die om andere reden
geen verplichte verzekering behoefden en geen vrij
willige verzekering konden of wilden afsluiten. Het
is wel heel gemakkelijk te redeneren, dat deze ge
zinnen dan maar de kostprijs moeten betalen. Rea
liseert men zich, dat deze kostprijs in meer gevallen
f 40.per dag overschrijdt dan beneden f 35.ligt
Voor een goed begrip van deze uitgave moet worden
bedacht, dat een kraamverzorging doorgaans tien
dagen duurt! Particuliere verzekeringen en de rege
lingen van IZA en IZR kennen nog geen uitkeringen
wegens kraamzorg; de plaatselijke kruisverenigingen
kunnen deze kosten ook niet opvangen of tot het
dragelijke terugbrengen, want dit behoort niet tot
hun doelstellingen, noch tot hun capaciteiten. (In
dit verband zij opgemerkt, dat in de mededeling over
dit onderwerp in ons blad van 22 december jl., pagina
1. abusievelijk een verkeerde indruk werd gevestigd).
Oplossingen voor dit vraagstuk zullen alleen zijn te
vinden binnen het kader van overheidsbijdragen,
over welk onderwerp hieronder meer. Belangrijk is
nog wel, dat de kraamcentra zich door deze over
heidsmaatregel genoodzaakt zullen zien de bestaande
afspraken met a.s. kraamgezinnen te doorkruisen
door het vragen van aanzienlijk hogere bijdragen.
Zij zullen dit met een bezwaard hart doen, want zij
zullen de betreffende gezinnen in een lelijke dwang
positie brengen: op korte termijn kruinen deze im
mers geen andere kraamhulp aantrekken. Het schijnt
wel, of de verantwoordelijke autoriteiten zich niet
hebben gerealiseerd, dat kraamhulp in ons land
minstens een half jaar tevoren wordt afgesproken,
en dat uit dien hoofde reeds een wijziging van de
regeling nog langer tevoren moet zijn geregeld.
Zeker, de staatssecretaris heeft op zijn be
groting voor de volksgezondheid een post
van drie miljoen gulden uitgetrokken voor
het treffen van „overgangsmaatregelen".
Welke die maatregelen zijn, heeft de be
windsman echter niet kunnen aangeven. Het is Inder
daad een buitengewoon moeilijk vraagstuk, hoe deze
omvangrijke pot zodanig wordt verdeeld, dat het
geld daar komt, waar het het meest nodig is. Al te
gemakkelijk kan men anders overgaan tot een ver
deling naar rato van het aantal verzorgingsdagen
of naar de personeelslasten, waardoor wel de kost
prijs wordt gedrukt, maar het geld niet wordt be-
DWat zullen de lagere overheden, provincies
en gemeenten, gaan doen, nu het rijk zich
van subsidiëring gedeeltelijk terugtrekt
(het subsidie in de personeelslasten van de
leiding der kraamcentra blijft gelukkig be
staan, want anders was bet leed helemaal niet meer
te overzien geweest!)? Kortzichtig zou het zijn t«
r edeneren, dat kraamzorg nu een zaak van de zieken
fondsen is geworden, zodat overheidsbijdragen mis
plaatst zouden zijn. Wie garandeert ons echter, dat
besturen van provincies en gemeenten, die voor
zover zij kampen met ernstige begrotingstekorten
en een gebrek aan financiële armslag, niet de neiging
zullen hebben dan maar wat kortzichtig te redeneren
en gelden te halen bij een politiek niet zo erg inte
ressante zaak als de kraamzorg? Om de unieke
Nederlandse kraamzorg, die au fond nog een zeer
voordelige en economische vorm van kraamhulp is.
om deze vorm van kraamzorg te behouden en toe
gankelijk te doen zijn voor verzekerden en niet-
verzekerden zullen de bestuurscolleges van provincies
en gemeenten de subsidiekraan moeten openhouden,
zeker zolang de toestand rond de financiën van de
kraamcentra nog zo ondoorzichtig is als tot dusver
BAls de kraamcentra niet kunnen heipen, kan
het betrokken gezin een bijdrage ontvan
gen in de kosten van ben bevalling en ver
zorging in een kliniek dan wel, een geldbe
drag krijgen om zich adequate zorg te ver
schaffen. Momenteel is echter nog niets bekend over
de beginselen en details van deze beide mogelijk
heden, die echter binnen enkele dagen voor de deur
zuilen staan! Zijn alle Inrichtingen, die zich als
kraamkliniek aandienen, ook daartoe geschikt?
Heeft het gezin vrije keuze in de mogelijkheden?
Welke adequate zorg moet men aantrekken om in
het bezit van een geldsbedrag (hoeveel?) te worden
gesteld? Vragen voor vele „kraamvaders" in het
voorjaar van 1966, vragen, die eigenlijk al lang en
breed hadden moeten zijn beantwoord. Maar wat wil
men? De kraamcentra en de ziekenfondsen hebben
hun contracten nog niet kunnen afsluiten, omdat de
nationale besprekingen nog niet zijn beëindigd en
het plaatselijk en regionaal overleg nog niet kon
beginnen.
En dan rijst de vraag: wie spint er eigenlijk enig
garen bij het invoeren van deze overhaaste regeling?
De niet bij een ziekenfonds verzekerden zijn nu ge
heel de underdog, de wei-verzekerden schieten er
niet veel mee op, als we het verlies van het kraam
geld incalculeren: de kraamcentra gaan een,tijd van
grote onzekerheid en een verdere toekomst van in
gewikkelde kostprijs- en Ui riefonderhand e Un gen
tegemoet, de ziekenfondsen krijgen een kostenver-
zwaring en moeizaam overleg met een nieuwe en
misschien wat achterdochtige medewerker. Alleen
de schatkist heeft voor het Jaar 1966 enkele mil
joenen verdiend en voor de verdere toekomst mis
schien nog wat meer. Maar dan is dat toch wel ge
schied ten koste van het unieke en doeltreffende
instrument van de kraamzorg-ln-het-gezin-voor-allen.
De kraamzorg is niet verloren gegaan door deze
overheidsmaatregel, doch wel is er grote onzeker
heid, omdat de financiering, die na jarenlange zorg
bij de penningmeesters van deze particuliere instel
lingen eindelijk was florissanter werd. nu zeker
op losse schroeven is gezet.. Een ijzeren bint tot on
dersteuning van de draagkracht zal de zaak van de
kraamzorg in zijn nieuwe vorm nieuwe mogelijk
heid moeten geven.
Vooralsnog zien wij die ijzeren bint in additionele
steun, die provincie en gemeenten alsook de aan
vullingsfondsen van de ziekenfondsen moeten blijven
of gaan bieden. De resultaten, die de kraamzorg in
jggm^üjij krachtig argu-
AMSTERDAM iANP) Aangenomen
kan thans worden, dat burgemeester G.
van Hall op 10 maart het burgerlijk
huwelijk tussen prinses Beatrix en de
heer Claus von Amsberg op het Amster
damse stadhu" zal voltrekken. Dit kan
worden geconcludeerd uit het voorstel
aan de raad om de heer Van Hall te be
noemen tot ambtenaar van de burgerlijke
Verdachte blijft
ontkennen
AMSTERDAM (ANP) Twaalf jaar
gevangenisstraf heeft de procureur-ge
neraal bij het gerechtshof te Amsterdam
mr. W. B. J. Aberson geëist tegen de
80-jarige zeeman H. W. P. wegens dood
slag op de 38-jarlge wasvrouw Jessie
3.:,
*T ---
Gibson In het Schotse havenplaatsje
Grangemouth. De zitting was 'n voort
zetting van de behandeling op 17 decem
ber j.l. De zeeman zou op de late avond
26 april 1964 de wasvrouw door
wurging om het leven hebben gebracht
haar circa vijftig meter achter haar
ouderlijk huls ln een put hebben be
graven.
Dit was de derde maal dat de ver
dachte in de Schotse moordzaak voor 'n
Nederlands rechtscollege terechtstond.
In eerste instantie veroordeelde de
rechtbank te Rotterdam de zeeman tot
15 jaar, de maximumstraf voor dood
slag.
Zowel de officier van justitie als de
verdachte was tegen dit vonnis in hoger
beroep gegaan. Het gerechtshof in Den
Haag legde hem daarop twaalf jaar ge
vangenisstraf op. Op 19 oktober van dit
jaar werd dit arrest echter vernietigd
door de Hoge Raad omdat deze meende
dat de opzet, die het Haagse Hof had af
geleid, niet met redenen omkleed was.
De zaak werd daarbij verwezen naar 't
gerechtshof te Amsterdam.
De verdachte bleef ook nu weer, zoals
hij vanaf het eerste politieverhoor heeft
gedaan, halsstarrig ontkennen. Wel gaf
hij toe met de vermoorde vrouw een
eind te hebben opgelopen, maar daar
na zouden zij, volgens zijn verklaring,
ieder hun eigen weg zijn gegaan.
Leugenachtig
De procureur-generaal meende met
een reeks indirecte bewijsmiddelen het
bewijs voor de ten laste gelegde dood
slag te kunnen leveren. Mr. Aberson
wees op de staalkaart van leugenachti
ge en telkens wijzigende verklaringen
van de verdachte. „De verdachte heeft
aanvankelijk verklaard dat hij zich,
kort na zijn wandeling met de was
vrouw op 26 april, weer bij zijn colle
ga's had gevoegd.
Omdat dezen dit echter ontkenden,
moest hij zijn verklaring wel intrek
ken". De procureur-generaal benadruk
te voorts dat de verdachte in de nacht
van 26 op 27 april in overspannen toe
stand de hut van zijn kapitein was bin
nengekomen en tegen deze had ver
klaard een Zweed te hebben vermoord.
Daarbij deed hij de kapitein voor hoe
hij het had gedaan, namelijk door wur
ging. Mr. Aberson vond het psycholo
gisch begrijpelijk dat de zeeman zich
over zijn daad moest uiten, maar tege
lijkertijd een essentieel punt in zijn be
kentenis wijzigde door over een Zweed
in plaats van over de vrouw te spreken.
De raadsman, mr. J. Mathuisen acht
te de kans dat een ander dan de zeeman
de wasvrouw had gewurgd zo groot dat
volgens hem vrijspraak zou moeten vol
gen.
Het hof zal 11 januari arrest wijzen.
Geluidsisolatie deugt vaak niet
parlementaire redactie)
DEN HAAG. In circa 400.000 van
dc miljoen na de oorlog gebouwde wonin
gen deugt de geluidsisolatie niet. Dit be
tekent dat bijna anderhalf miljoen Ne
derlanders in meer of mindere mate te
lijden hebben van geluidsoverlast in de
Er zijn nog zoveel woningen gehorig
omdat er op de eerste plaats nog een te
grote kloof gaapt tussen praktijk en
wetenschap De mensen uit de praktijk
missen dc kennis en ervaring om zelf tc
kunnen bepalen of iets goed of fout is.
Voorlichting en opleiding, vooral van op
zichters e.d. is hard nodig.
Op de tweede plaats wordt van over-
heldszijde nog geen controle uitgeoefend
op de akoestische kwaliteit van gereed
gekomen woningen. De officiële norm voor
geluidsisolatie blijkt in dc praktijk eigen
lijk te laag te zijn
Dit zei de Delftse ingenieur P. A. de
Lange gisteren in een toelichting op het
rapport ..Geluidsisolatie in woningen", dol
ln opdracht van dc stichting bouwresearch
door het instituut voor geznndheidstech-
niek TNO en de technisch-fysische dienst
TNO-th werd samengesteld. Beide insti
tuten verichtten in 1963 en 1964 nadere
onderzoekingen naar de omvang van de
spreiding variatiein de geluidsisolatie
van eenzelfde soort muur of vloer in de
praktijk.
In het kader van dit onderzoek werden
in 500 woningwetwoningen (flats) vóór
de oplevering honderden vloeren e
gemeten. Met de spreiding in de uit
komsten viel liet voor wat de geluids
isolatie betreft nogal mee. Bij toetsing
echter van de optredende geluidsisolatie
aan de eisen van de reeds van 1962
daterende norm ..Nen 1070" - die thans
door de overheid tot bouwvoorschrift voor
de gesubsidieerde woningbouw is ver
klaard is gebleken dat veruit de meeste
der 500 onderzochte woningen op het
stuk van geluidsisolatie zelfs de laagste
kwaliteitsklasse niet haalden. Uit oog
punt van volksgezondheid waren zij vol
strekt onbevredigend
Voor dc bouwpraktijk zijn bij dit alles
dc volgende conclusies van belang. Twee
belangrijke geluldslckken die dc isolatie
ernstig schaden zijn de doorvoeringen
van centrale verwnrmingsleldingen en
van centrale televlsle-antennrlcidingen.
Die leidingdoorvoeringen moeten goed
worden gedieht. Zwevende vloeren moe
ten heter uorden uitgevoerd.
Er moeten verder nieuwe oplossingen
worden gezocht om te sterke zgn. flan
kerende geluidsoverdracht te vermijden
(dit is dc geluidsoverdracht van woning
naar woning anders dan direct, vla de
scheidingsmuur of -vloer). Tenslotte
dient volgens het rapport de bouwprak
tijk zich beter bewust te worden van zijn
verantwoordelijkheid voor een goede ge
luidswering in woningen Er is een
„akoestische bewustwording" nodig
