Kleine Marcel geeft vervolg
aan de legende van Cerdan
Hl
Bertie Auld
ZOON
WIL ZIJN
VADER
OPVOLGEN
H j
mhmr irmrii m
Parijs
droomt
reeds
van een
nieuwe
held
JOE LOUIS verloor met
golf forse bedragen
HONKBAL
NOTEER BIJ RADIO
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1965
DE LETDSE COURANT
PAGINA lo
„Kleine Marcel, je bent goed, maar je bent
nog niet groot." Manager Philipe Filippi zei
het op een toon alsof het zijn eigen zoon
betrof. En misschien zag hij het ook wel
zo. Want was hij het niet geweest, die in
het verleden welgeteld 113 maal in de
schaduw van wijlen Marcel Cerdan had ge
zeten, In de hoek van de legendarische
Franse bokser had Philipe een sportcarrière
gestalte zien krijgen, die zijn weerga in
Europa niet Hcht zal vinden. En toen, voor
dat 114e gevecht, Marcel Cerdan de oceaan
overvloog om te trachten zijn door Jake
la Motta overgenomen wereldtitel in het
middengewicht te heroveren, was Philipe
thuisgebleven. En nu nog, vele jaren later,
VAN FRANKRIJKS
POPULAIRSTE
BOKSER
Inmiddels zijn er zeven jaren verstr
ken en het zal niet lang meer duren of
..petit Marcel" komt voor de werkelij
ke vuurdoop te staan. Na een succesvol
le amateurloopbaan, waarin hij slechts
twee van de geleverde 41 gevechten
verloor, bokste hij tot nu toe negen
maal als professional. Goed, zijn tegen
standers waren wel niet van wereldklas
se, maar negen overwinnningen op rij
van een 22-jarige in de categorie der
prijsboksers kunnen zonder meer een
grote belofte inhouden. Daar zijn ook
Philippe Filippi en de wereldvermaar
de Parijse promotor Gilbert Benaim hei
lig van overtuigd. Maar toch„..i..-.
In april stond zijn naam, jn forse let-
ters' op het. aanplakbiljet van het Palais
des Sports. „Marcel Cerdan jr. versus
Roberto di Martino". De lichtstad stond
op stelten. Er volgde een ware race op
kaartjes en de zwarthandelaren had
den zelfs ten tijde van wijlen Cerdan
senior niet dergelijk goe.de zaken ge
daan. Geen wonder dus, dat er op de
avond van de wedstrijd maar liefst
2000 teleurgestelde Parijzenaars voor
de poort moesten blijven staan. Marcel
junior won zoals hij wilde. Zeven maal
zond hij Di Martino naar het canvas,
alvorens hij de beslissende k.o.-stoot
plaatste. Een keurige overwinning,
meer niet. Maar Frankrijk stond in
lichterlaaie. De legende Cerdan leefde
weer. Men zou een nieuwe „Marcel de
onoverwinnelijke" krijgen. De reeds
meer dan veertig jaar in de topbokserij
meelopende Benaim en ook coach Phi
lippe Filippi kregen het er benauwd
van. Zij, die in het
verleden alles in het
werk gesteld hadden
om hun discipelen
aan de nodige publi
citeit te helpen, zon
den nu met alle hun
ten dienste staande
middelen de te hoop
gelopen Franse pers
met een kluitje in
het riet. Naar ach
teraf zou blijken een
averechtse tactiek,
want in plaats van
goede voorlichting
kregen de hongerige
journalisten nu bij
derden informaties,
die Marcel Cerdan
junior zonder slag of
stoot reeds tot opvol
ger van zijn legen
darische vader stem
pelden. „Al die publi
citeit maakt me
ontruste Benaim te
recht. „Marcel is zon
der twijfel een bokser
met- toekomst. Meer
echter niet. En ik
persoonlijk voel er niets voor de naam
Cerdan te exploiteren. Maar de Fransen
zien nu reeds zijn vader in hem. Dat
is niet te voorkomen. Marcel heeft ech
ter nog veel, zeer veel te leren en hij
weet dat. Hij lijkt in vele opzichten vol
komen op zijn vader. Hij bezit dezelfde
stijl, zowel in als buiten de ring. hij
heeft in tweeërlei opzicht ook sterke
benen, een uitstekend reactievermogen en
een bijna volmaakte balans. Maar er is
meer nodig om een groot kampioen te
worden. Hij mist nog het uithoudings- en
weerstandsvermogen en, niet te vergeten,
een keiharde punch.
Marcels vader was een bikkelharde
puncher en iedere seconde, die hij in
de ring stond, dreigde er gevaar. Mar
cel zal hem wat dit onderdeel betreft
nooit kunnen overtreffen. Niettemin,
hij bezit het vermogen en de eerzucht
om het ver te brengen, maar we moeten
er voor waken hem te snél naar de top
te willen brengen. Al die overdreven pu
bliciteit maakt me bang. Gelukkig
beseft de kleine Marcel dat zelf ook. Hij
weet op de juiste manier met mensen
om te gaan. Hij blijft zichzelf hoewel hij
in tegenstelling tot zijn vader een heel
wat comfortabeler start van zijn boks-
carrière beleeft. Zonder als bokser
een grootheid te zijn, gaan immers al
le deuren voor hem open".
(Van otine sportred-actic)
beschouwt de grijzende manager dit als de
grootste fout van zijn leven. Of zijn aan
wezigheid in die door het noodlot achter
volgde Constellation dat alles verbijsterende
had kunnen voorkomen De geschiedenis
is hekend; het vliegongeluk bij de Azoren
maakte een abrupt einde aan het leven van
het toen 33-jarige idool van Frankrijk,
Maröel Cerdan was niet meer. Maar de
legende bleef. En nu was daar plotseling
„kleine Marcel", de 22-jarige zoon van „grote
Marcel", die deze legende nieuw voedsel gaf.
Moeder Marinette, het forse kapitaal van
wijlen haar echtgenoot in Casablanca zorg
vuldig beherend in een tweetal goed lopende
winkels en een alleszins respectabele farm,
had hem voorbestemd architect of ingenieur
te worden, maar op 15-jarige leeftijd had
de kleine Marcel zijn antwoord reeds klaar:
„Het is mijn plicht in de voetsporen van
mijn vader te treden." Er hielp geen lieve
moeder aan. Marcel trok de oude trainings
plunje van zijn vader aan en plaatste de
eerste stoten op een punchbal. Het waren
de eerste plagen op weg naar een wereld
titel. Want al zal de lichtgewicht Cerdan jr.
het nimmer tot een middengewicht brengen
hoogstens tot een weltergewicht zijn
door hem zelf gekozen opdracht luidt:
Frankrijk moet een wereldkampioen bok
sen binnen zijn grenzen hebben. Net als
vroeger toen „papa" nog leefde.
géborén. Parijs eiste hem op,
voorlopig gaf.monsieur Filippi nog geen
gehoor aan de Cerdanhonger van Frank
rijke hoofdstad. Pas in april van dit jaar
gingen de deuren van het Palais des
Sports voor hem open. Zijn gage
droeg ongeveer 8500 gulden voor
partij over zes ronden tegen de Italiaan
Di Martino. Promotor Benaim besefte
het op dat moment wellicht zelf nog
niet, maar met de ondertekening var
dit contract werd internationale bokshis-
torie geschreven. Nog nimmer name-
k was een zoon zo dicht in de voetspo-
n van zijn vader getreden.
Zoals gezegd, zevenmaal ging Di
Martino naar 't canvas voor Marcel de
bereiden op zijn eerste wereklijk grote
beslissende eindstoot plaatste. Parijs
stond op zijn kop, wat nog het duide
lijkst geïllustreerd wordt door een
twintig pagina's tellende reportage in
toonaangevend damesblad.
naim en Filippi hui-
Begin van de cultus
Marseille, Bordeaux en Lille waren
de eerste steden, waar Cerdan junior
als profbokser in de ring stond. Drie
overwinningen op rij en de cultus was
In juni stond Mar
cel nogmaals i
ring van het Palais
des Sports,
heette zijn te;
stander Jaime Apa-
rici, een Spa
coming man zonder
noemenswaardige
staat van dienst.
Twee ronden kon de
Spanjaard zich
Btaande houden.
Toen werd ook hij
uitgeteld.
En terwijl Frank
rijk een nieuwe
reldkampioen reeds
binnen zijn grenzen
waande. ging de
kleine Marcel zich
voorbereiden op zijn
eerste werkelijk gro
te gevecht. Tot nu
behoorden zijn te
genstanders tot een
categorie, cjie hem
als professional bokser op z'n gemak
dienden te stellen. Een opdracht, die met
de k.o.-nederlaag van de Spanjaard Apa-
rici volbracht was. Binnenkort zal Parijs
weer op zijn kop staan. Het Palais des
Sports gaat dan het beslissende moment
in de carrière van de jonge Cerdan be
leven. Immers, zal zijn kwalitatief dan
veel sterkere tegenstander een einde
maken aan de nu heersende mythe of
zal Marcel junior inderdaad de voetspo
ren van zijn vader gaan drukken
Het is een vraag, die de internationa
le bokswereld danig bezighoudt. De ex
perts zijn het er roerend over eens; Cer
dan junior is een bokser met grote kwa
liteiten. Maar toch
Stoten studeren
De jonge Marcel trekt zich
problemen voorlopig nog niet al te veel i dat hij^z
aan. In het Parijse voorstadje Neuilly
sur Seine kan men hem in de met twee
boksringen uitgeruste sportzaal van het
plaatselijke gymnasium iedere avond
aan het werk zien. Daar, in alle rust,
„studeert" Marcel de stoten, de bewe
gingen en de verdedigingsacties, die wij
len zijn vader tot 'n beroemdheid stem
pelden. „Studeert" ja, want zo er ooit
een bokser met aanleg is geweest, die
de vorming van iedere stoot op een bij
na volmaakte studie baseert, dan is het
Marcel Cerdan junior wel. Hij laat
niets aan het toeval over. De meer dan
1000 actiefoto's in de plakboeken van
zijn vader, de film van de strijd om het
wereldkampioenschap tegen Tonny Za-
le en de ontelbare technische beschrij
vingen van Cerdan seniors boksstijl vor-
Op 28 oktober 19J/9 vloog een
Constellation tegen een berg op liet
Azoreneiland San Miguel. Onder de-
achtenveertig slachtoffers bevond
zich de bokser Marcel Cerdan. Deze
foto werd van zijn laatste gevecht
genomen
men daarbij zijn voornaamste materi
aal. Marcels gebruikelijke sparring part
ner, de Nigeriaan Ray Adigun, onder
vindt dagelijks de ernst, waarmee Cer
dan de zaken opvat. „Als hij tijdens de
training een nieuwe beweging leert, dan
houdt die actie hem bezig tot de
gende training. En wel zo intensief, dat
Marcel die bewuste beweging dan per
fect onder de knie heeft", stelt Ray vast.
Een bewering, die volkomen in hel
zorgvuldig uitgestippelde schema var
Frankrijks bokshope past. 's Morgens
fikse veldloop in het Bois de Vin-
ïes. na de lunch tijd voor wat aflei
ding of een interview voor televisie,
krant of radio en in de late namiddag
twee uren zware training in het gymna-
Neuilly. Om negen uur
slotte onder de wol. Dag-in-dag-uit. Het
het bestaan, dat Marcel Cerdan zich
zelf gekozen heeft en dat drijft op
ongekend fanatisme het tot de evenknie
van zijn vader te brengen.
Amerika heeft hem in de op
bouw van zijn carrière reeds
enkele malen de helpende hand
willen toesteken, maar de duistere
praktijken aan de andere zijde van
de oceaan hebben hem op advies
van Phillipe Filippi doen besluiten
voorlopig nog „thuis" te blijven.
Marcel heeft er immers alles voor
over de naam Cerdan weer aan
„the top of the bill" te brengen.
Daarom ook heeft manager Filippi
het hem slechts eenmaal behoeven
te zeggen: „Kleine Marcel, je bent
goed, maar je bent nóg niet groot."
Nóg niet!
De schaduw
van Cobb
Van William J. Cobb, eens bekend als
„Happy Humphrey", 's werelds om
vangrijkste worstelaar, is nog slechts
een schaduw over. Cobb woog als
„Happy Humphrey" 363 kilo en zijn
rekening bij de kruidenier varieerde
van 25 tot 35 dollar per dag. Zijn
favoriete greep was het gaan zitten op
zijn, in de meest letterlijke zin. slacht
offer. Cobb. de 39-jarige „schaduw",
is 272 kilo kwijtgeraakt als vrijwillig
patiënt van het Medical College van
Georgia's Teaching Hospital in
Augusta. Cobb móést wel, want in het
najaar van 1962 kreeg hij een hart
aanval. Een dokter deelde hem mede,
n vermageren, en in
juni 1963 was Cobb genoeg over de
schok heen om zich aan hel medical
college te vervoegen. Daar wordt met
diëten gewerkt. Met Cobb heeft men
zowat alles „uitgeprobeerd" en hij is er
tot zijn eigen grote plezier wel
bij gevaren. „Ik kan nu dingen doen,
die vroeger niet mogelijk waren. Ik
kan jagen en vissen en zwemmen en
voor het eerst in vijftien jaar liggend
slapen. Ik was zo omvangrijk, dat ik
zittend sliep in een hoek van 45 graden.
En voor het eerst van mijn leven kan
ik m'n benen over mekaar slaan",
vertelt Cobb. Niet meer in staat zijn
tegenstanders er met zijn favoriete
greep onder te krijgen, bereidt Cobb
zich voor op een nieuwe carrière als
ontwerper van orthopedisch schoeisel.
In Birmingham
kon
het huis nooit
op z'n kop
zetten
Kleine Schot wil
terug naar Celtic
(Van "onze correspondent
GLASGOW In Schotland is de on
stuimige voetballer Bertie Auld bij
zonder populair. Dat is geen toeval.
Auld heeft een interessante carrière
achter de rug en door zijn vorm in
het afgelopen seizoen is hij in Schot
land „de man van het jaar" gewor
den, voornamelijk door de manier
waarop hij twee doelpunten maakte
in de finale van de Schotse Cup,
waardoor Celtic de titel won en dus
in dit seizoen mag uitkomen in het
Europacuptoernooi voor bekerhou
ders. Maar wat deed Auld? Hij ging
naar Birmingham City
Net als zijn carrière is de kleine
Schot een mali met ups en downs.
Maar als hij zijn dag heeft, dan is
hij de beste linksbuiten van zijn
land. Dat is dan ook de reden, waar
om hij weer op de nominatie staat
voor een plaats in het Schotse elftal
Eens was Bertie Auld een der beste
middenvoors van Birmingham, maar
hij heeft daar nooit het huis op zijn
kop kunnen zetten. Een van de re
denen was ongetwijfeld het matige
peil van de spelers die hem omring-
Daardoor komt het dat hij bij Bir
mingham eigenlijk nooit goed inge
burgerd raakte. Men kocht Auld in
mei 1961 voor 150.090 gulden. Zijn
korte verblijf bij Birmingham had
echter ook wel iets te maken met 'n
aantal uitbarstingen op het veld, die
resulteerden in 'n schorsing. Nie
mand kan zeggen dat Auld een ge
mene speler is. maar in veel geval
len was hij bijzonder hinderlijk. Ber
tie is erg temperamentvol en vaak
zoekt hij vergelding. Er was al een
incident in zijn allereerste internatio
nale wedstrijd. Hij speelde nog bij
Celtic. Die dag was hij partner van
de befaamde Denis Law. In 'n wed
strijd tegen de Nederlandse ploeg
kwam hij toen in conflict met een
van de Oranjeverdedigers en werd
als gevolg hiervan direct van het
veld gestuurd. Gelukkig voor hem
bleef hij gehandhaafd in het Schotse
Terugkeer?
Verder speelde Bertie Auld nog bij
zonder goed tegen Portugal en Wa
les, doch daarna was zijn conditie
zoek. Dan kwam zijn overgang naar
Birmingham City, volgend op 'n zes
tal jaren bij Celtic. Daarna kwam
er een seizoen dat hij in Birming
ham's reserveteam stond, waarna
men hem uitleende aan Dumbar
ton. In de tweede divisie begon
hij werkelijk tot zichzelf te ko
men en hij deed het zó goed dat Cel
tic hem snel terugriep. Zijn come
back bij Celtic bood hem alle gele
genheid om opnieuw zijn kunnen te to
nen. Er werd gespeeld tegen de
grootste rivaal, namelijk de Ran
gers van Ibrox Park. Hij speelde
geweldig met als resultaat weder
om een plaats in de nationale ploeg.
Gedurende deze tijd hadden de man
nen van Birmingham een oogje op
hem laten vallen. En toen er dan ook
bij Celtic met het groene licht ge
zwaaid werd, was men er als de kip
pen bij om hepi nogmaals te laten
tekenen. Bij Birmingham had men
gehoopt dat Auld hun opstellings
moeilijkheden zou kunnen oplossen,
het liep anders. Hij kreeg veel
bewonderaars, doch bleef een onbe
rekenbare speler.
Bij Birmingham kent men zijn kwa
liteiten, maar hij geniet evenals in
het verleden weinig steun van zijn
medespelers. Zijn verbittering is
dan ook de voornaamste reden waar
om hij terug wil naar Celtic. Dat is
nog niet gelukt. Auld heeft het ge
voel dat zijn voetbalbekwaamheden
in Schotland beter tot hun recht ko
men dan op de Engelse velden. Het
is er nu op uitgedraaid dat het mo
gelijk toch weer een transfer wordt,
waar beide partijen heel tevreden
mee kunnen zijn. Birmingham is er
piet gelukkig mee. Ze verliezen geen
geld, maar het is een bittere pil voor
de supporters. Intussen hoopt Auld
weer zijn oude plaats in de Schotse
ploeg te krijgen, waar hij zou kun
nen samenwerken met Denis Law, 'n
combinatie die het Schotse elftal wel
eens naar nieuwe successen zou
kunnen leiden.
De Russen willen zich hier ook op „werpen".
Huis vol met
t.v.-toestellen
NEW YORR De grootste liefhebbe
rij van Joe Louis is momenteel een
spelletje golf, hoewel de ex-wereld
kampioen boksen in het zwaargewicht
altijd te vinden is voor een gesprek
over de sport waarin hij zoveel suc-
Recordgolf
ll/IET de 6.600 dollar die de 25-jarige
Jack Nicklaus heeft getoucheerd
voor zijn overwinning in het golftoer-
nooi, dat als „Portland open" bekend
staat, is het wereldrecord gebroken
voor de verdiensten van een golfprof
in één seizoen. Sinds 1963 stond dat
record met 128.230 dollar op naam
van de Amerikaan Arnold Palmer.
Thans is Nicklaus, ook 'n Amerikaan,
op 134.045 dollar gekomen. Nicklaus
is dit seizoen in twintig toernooien
uitgekomen. Hij won vijfmaal en zat
in de andere vijftien steeds in de
(geld(prijzen. Palmer behoort nog wel
tot de top-tien, maar staat dit seizoen
pas op 57.770 Tweede is Tony Lema,
mét 101.816. Winnen is niet eens nodig
om in deze beroepssport toch aan
aardige inkomsten te komen. Zonder
een .enkele overwinning staat Gary
Player vijfde met 69.964 dollar. Deze
cijfers zijn de „officiële" verdiensten,
dé" prijzen die zijn gewonnen in wed
strijden onder auspiciën van de pro
fessional golfers' association. De heren
schnabbelen ook nog wat. Dit heeft
Nicklaus dit seizoen al 11,494 dollar
opgeleverd.
ces oogstte. Joe is nu 51 jaar. In
maart 1959 Is hij getrouwd met de ad-
vocaliste Martha Jefferson. Hij woont
In een „typisch Californisch huis",
met veel televisietoestellen. Volgens
zijn vrouw is er op elke plaats In het
huls waar Joe zou willen zijn een toe
stel. Onnodig om te zeggen dat hij ge
niet van het kijken naar de t.v.
De ex-wereldkampioen heeft wat za-
kenbelangen. Hij werkt voor een pu
blic relations firma en verslaat in sa
menwerking met een verslaggever
bokswedstrijden voor een dagbladcon
cern. Maar de meeste tijd brengt hij
door op de golfbaan. Ondanks zijn er
varing is Louis toch altijd wat on
gelukkig met het voorspellen van
boksuitslagen. Zo noemde hij ten tijde
van de wedstrijden tussen Llston en
Clay Liston de beste bokser ter we
reld. „Liston wint volgens mij van
Clay of van iedere andere bokser te
gen wie hij uitkomt", zo zei hij toen.
De financiële vraagstukken van Joe
Louis hebben gedurende jaren veel
stof tot gesprek gegeven. Hij verdien
de met zijn 71 gevechten, waarvan hij
er 67 won, bijna vier miljoen dollar
en ontving op andere wijze nog eens
ongeveer een miljoen dollar. Maar
toen hij zijn boksersloopbaan beëin
digde was hij de belasting nog ruim
545.000 dollar schuldig. Grotendeels
was dit het gevolg van het feit dat hij
tijdens de oorlog de opbrengst van
twee gevechten schonk aan liefdadig
heidsinstellingen. Hij meende dat
hiervoor geen belasting verschuldigd
was. Maar enkele jaren later kwamen
de rekeningen. Hij was niet in staat
zijn schuld te betalen. Deze bedroeg
in 1960 meer dan een miljoen dollar.
Uiteindelijk werd toch een oplossing
gevonden toen de fiscus besloot de
zaak, te laten rusten, hoewel niet offi-
Waar was Joe's geld gebleven? Hij
had het er goed van genomen en ook
enkele ongelukkige investeringen ge
daan. Daarbij kwam zijn grote liefde
voor het spelen van golf. Hij zette gro
te bedragen in en verloor, ofschoon hij
een goed speler was, enige malen gro
te sommen geld. Ook maakte hij gro
te reizen.
Momenteel leidt Joe een rustig en
comfortabel leven, Hij geniet een goe
de gezondheid, howel hij dit voorjaar
enige weken ziek is geweest. Nog
steeds vragen mensen hem om zijn
handtekening en dit verheugt hem.
Gebroken sticks
CR worden jaarlijks veel ijshockey-
sticks in Zweden gebroken De
Zweedse ijshockeybond heeft opgeteld
hoeveel sticks het vorige seizoen in
de eerste, tweede en derde divisie ka
pot geslagen zijn. Dat was voor een
bedrag van 2.200.000 Zweedse kronen.
EN NU
„De volgende sport waarin de Russen
hun suprematie moeten bewijzen Is
honkbal", aldus het Russische dag
blad „Moskovski Komsomolets"
(Moskouse jonge communist). Het
blad somde achtereenvolgens ijsho
ckey, rugby en kanovaren op als „bui
tenlandse sporten" waarin de Russen
hun meesterschap hebben bewezen en
vroeg zich af waarom de Amerikaan
se volkssport bij uitstek niet door Rus
sen wordt beoefend.
De Ruseen spelen reeds generaties
lang een spel met bal en slaghout, ge
naamd lapta. Wat een Russisch dag
blad er eens toe verleid heeft te be
weren dat het honkbal in Rusland was
uitgevonden.
„Het is niet meer dan natuurlijk dat
de laptakampioenen hun krachten wil
len meten met buitenlandse colle
ga's". aldus de „Jonge communist",
maar in het buitenland speelt nie
mand lapta. maar honkbal".
„Honkbal lijkt veel op lapta", aldus
het blad. „Als de bal is geslagen,
wordt van een bepaalde plaats naar
een andere gelopen met het doel
„thuis" te bereiken. De ene man holt
achter de andere aan en tikt hem aan
en als dit driemaal ic gebeurd, is de
innings gemaakt".
In de jaren dertig heeft Amerikaans
ambassadepersoneel in Moskou ge
tracht de Russen de fijne kneepjes
van het honkbal bij te brengen. Het
experiment had weinig succes wegens
gebrek aan belangstelling.
„Jonge communist" meldde voort» dat
er. ondanks het gebrek aan honkbal
spelers plannen bestaan om aan de we
reldkampioenschappen mee te doen.
Het is niet de eerste maal dat Russi
sche kranten aandacht wijden aan ty
pisch Amerikaanse sporten. Een an
der Russisch blad betoogde dat atle
ten zich goed kunnen ontwikkelen door
het Amerikaanse „football" te beoefe-
TOTOWEDSTRIJDEN
PSV—DOS
MW—Telstar
AJaxGo Ahead
ElinkwijkHeracles
FeijenoordSparta
FC1 Twen theDWS
Willem II—Fortuna '54
GVAV— ADO
Blauw Wit—NAC
VolendamV W
AlkmaarEindhoven
W'ageningenVitesse
HDVSFortuna VI.
EERSTE DIVISIE
SittardiaCnmbuur
Xerxes—DHO
VeloxDe Volewljckers
RBC—NEC
TWEEDE DIVISIE A
FC Zaanstreek—HVC
Zwolse Boy»Voendam
De GraafschapGooiland
AGOW—Zwartemeer
Hilversum—PEC
HeerenveenZFC
TWEEDE DIVISIE B
Roda JC—DFC
EDO—NOAD
RCHFC Den Bosch
WilhelminaHaarlem
De BaronieLimhurgia
Heimondia '55SVV
