CIRCUS „SARRASANI" BIEDT DRIE UUR ECHT CIRCUSVERMAAK OPZIENBARENDE VINDING VAN VERTEGENWOORDIGER Verlichtingscontrole vanuit de auto NIET MEER HET „LEEUWENAANDEEL Inbrekers actief in Leiderdorp ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1965 DE LETDSE COURANT PAGINA 9 AFWISSELEND, BOEIEND PROGRAMMA IN HOOG TEMPO Hoe vaak heeft u niet meegemaakt, dat een of meer lampen van uw auto niet functioneerden, zonder dat u het wist? Het gevaar, dat daardoor ontstaat hoeft niet nader uigelegd te worden. De heer H. G. Borst (38) uit Langeraar, hoofdvertegenwoordiger in landbouwwerktuigen, heeft een vinding gedaan, die aan deze moeilijkheden een eind maakt. Enige jaren geleden reed hij in Friesland in een dikke mist, toen zijn rechterkoplamp uitviel. Hij demonteerde deze en na hem weer gemonteerd te hebben brandde hij weer. Hij vertrouwde het echter niet meer en is onderweg nog wel zes maal uitgestapt om te kijken of hij het nog wel deed. Dit was voor hem aanleiding hier eens iets op te gaan vinden. Als men maar weet, dat een lamp niet brandt, kan men daar rekening mee houden met het rijden. Resultaat van deze onderzoekingen was een ingenieus, doch in principe zeer eenvoudig apparaatje, waarvan de werking berustte op spiegeltjes, die het diffuse licht van de koplamp opvingen en weerkaatsten. Dit bleek echter slechts bruikbaar voor enkele typen auto's, zodat de heer Borst naar een mogelijkheid zocht ook voor de stralenbundels van ingebouwde koplampen, zoals dat bij Ameri kaanse auto's het geval is, een oplossing te vinden. Tevens wilde hij dit doen voor de achterlichten. Een en ander heeft hij nu, in samenwerking met de heer Vorst uit Den Haag zover ontwikkeld, dat het apparaat, dat gemiddeld een dertig gulden zal gaan kosten, in produktie genomen kan worden. Het oude systeem trok indertijd grote belangstelling van de landelijke en internationale verkeersorganisa- ties. Het principe was eenvoudig en doeltreffend: geen ingewikkelde be dradingen en lampjes, die ook weer kapot kunnen gaan. Met zijn nieuwe variatie vervalt echter het oude sys teem. Voor de ontwikkeling van het sys teem heeft hij contact gezocht met de heer Vorst uit Den Haag. Deze is bekwamer in het vervaardigen van de technische tekeningen. Het project heeft aldus de naam „Bovorst" ge kregen, een combinatie van de na men Borst en Vorst. EENVOUDIG Het principe is, evenals bij het oude systeem, weer eenvoudig. De heer Borst heeft ditmaal gebruik ge maakt van een materiaal met op tische eigenschappen. Het is plexi glas met een weekmaker, zodat het Prof. dr. J. Keuning f Gisternacht is plotseling, 54 jaar oud, overleden prof. dr. J. Keuning, gewoon hoogleraar te Leiden in het Volksrecht en de rechtsontwikkeling in de niet-Westerse samenlevingen sinds februari 1960. De begrafenis van het stoffelijk overschot zal dins dag a.s. plaats hebben om 11 uur ep de begraafplaatsj Rhijnhof. Prof. Keuning werd op 12 juli 1911 in Ternaard in Friesland geboren. Hij studeerde Indologie aan de Rijks universiteit te Leiden in de jaren 1929-1935. Na afsluiting van zijn stu die met het doctorale examen werd de heer Keuning uitgezonden naar 't voormalig Nederlandsch-Indië. Na verschillende rangen te hebben door lopen werd hij in 1940 en 1941 belast met de leiding van de inheemse rechtspraak in de Bataklanden op Sumatra. Na het binnenvallen van de Japanners werd de heer Keuning geïnterneerd. In 1946 keerde hij met ziekenverlof terug naar Nederland, waar hij in 1948 aan de afdeling Oosterse hand schriften van de Leidse Universiteits bibliotheek verbonden was. In dat zelfde jaar kreeg hij een weten schappelijke functie aan het Rijks museum voor Volkenkunde. De heer Keuning promoveerde in 1948 bij prof. Kom. In 1950 werd hij be noemd tot conservator van de afde ling Indonesië/ van het Rijksmuseum voor Volkenkunde. In maart 1960 volgde zijn benoeming tot gewoon hoogleraar te Leiden, welke functie hij tot nu toe heeft bekleed. Hij heeft vorig jaar een studiereis gemaakt naar Nigeria in Afrika, waar hij een studie maakte van de in heemse rechtsvormen. Zijn grote kennis en docerende gaven leidden ertoe, dat Amerika hem uitnodigde voor gastcolleges. In 1966 zou hij gedurende vier maanden deze col leges geven aan de Berkeley Uni versity. Hij was zich de laatste tijd aan het voorbereiden op deze col leges. in alle gewenste vormen kan worden gebogen. Dit wordt in een bepaald model aangebracht op de koplampen, dusdanig, dat het licht er in een hoek van negentig graden invalt. Vanaf het stuur is het constant te zien, zon der dat men speciaal ernaar moet kijken. „Het blijkt namelijk", zo zei hij, „dat de gemiddelde automobilist de meters in zijn auto, zoals de tempe ratuurmeter en de oliedrukmeter pas bekijkt als het op een of andere ma nier blijkt, dat er iets mis is". Om die reden heeft hij de verklikkers niet in de cabine geplaatst, hoewel dit misschien estetisch beter zou zijn. Maar onder het rijden kijkt men voortdurend naar de motorkap, zodat dit de beste plaats is. Overigens doen deze apparaatjes geen afbreuk aan de schoonheid van de wagen. De verklikkers voor de achterlich ten zijn geplaatst direct onder de achterruit, in de cabine. Zij zijn zo danig geplaatst, dat men bij iedere blik in de achteruitkijkspiegel, deze verklikkers ziet. Hij heeft ze zo ge construeerd, dat niet alleen de ach terlichten, maar ook de remlichten en de knipperlichten gecontroleerd kunnen worden. „Het belangrijke is niet wat voor soort materiaal ik gebruikt heb, maar dat het doodeenvoudig is, zonder lampjes of allerlei ingewikkelde tech nische foefjes. Bovendien is het met een electrisch systeem alleen maar mogelijk de spanning te meten. Wan neer er spanning is, hoeft de lamp nog niet te branden". zien met een grote hoeveelheid spie geltjes etc. Bij de ontwikkeling van het apparaat heeft geen rekening ge houden met de stadslichten. „Ik heb ernaar gestreefd de ver keersveiligheid te bevorderen. Het rijden met stadslicht geschiedt in een goed verlichte stad. Het enige gevaar dat men loopt is het oplopen van een bekeuring". Investering Het product zal in de handel wor den gebracht door een Belgisch fa miliebedrijf, dat zich zal vestigen te Luik. Dit bedrijf bleek de meest in teressante financiële condities te le veren. Men heeft in Langeraar wel contact gezocht met de heer Borst, doch daarbij zou hij financiële risi co's moeten dragen. „Ik ben de laatste jaren zo in be slag genomen door de uitwerking van de plannen, dat ik eindelijk wel eens uit de financiële moeilijkheden wil raken. Ik voelde dus niet veel voor dit voorstel. Het vervaardigen van 100.000 appraatjes vergt altijd nog 'n investering van 1 miljoen, en wat is nu een aantal van 100.000 Bij dit bedrijf zal hij actief werk zaam blijven in de research. Ieder tye auto vraagt namelijk een aange past model. Bovendien moet er reke ning gehouden worden met de smaak van het publiek. De een maakt nu eenmaal van zijn auto een kerstboom, de ander wil niets van versieringen weten. Reacties Hoe hij de verkoop zal richten is hem nog niet geheel duidelijk. Op de eer ste plaats zullen de bestaande auto's uitgerust dienen te worden. Of ech ter een standaarduitvoering op de te produceren auto's interessant genoeg is, zal nog bekeken moeten worden. In ieder geval zal men zich metter tijd voor ongeveer dertig gulden een volledige „verspiedersuitrusting" aan kunnen schaffen. Op zijn eerste vinding van een twee tal jaren terug heeft hij zeer vele reacties ontvangen. „Het mooie is", zo zei hij, „dat de verkeersbonden erg enthousiast waren en veel hier over gepubliceerd hebben. Zij heb ben derhalve het meeste werk al voor me gedaan. Het artikel hoeft niet meer geïntroduceerd te worden". Hij ontving reacties van automo bielbedrijven uit Amerika, Canada, Scandinavië, Frankrijk, Zwitserland, Japan, Afrika, Australië, Israël, enz. Eenieder zal ongetwijfeld met span ning naar het moment uilzien, dat ze VERKEERSVEILIGHEID op de markt verschijnen. Hoevelen hebben geen moeilijkheden onder vonden, doordat zonder dat ze het wisten een of meer lampen niet brandden? Met deze vondst zijn ze geheel en al verdwenen. De vinding moge financieel interessant zijn voor de heer Borst, op hel gebied van de verkeersveiligheid is ze interessant voor de hele rijdende wereld. De heer Borst heeft gezocht naar een goedkoop materiaal met de ge wenste optische eigenschappen. Dit heeft hij uiteindelijk gevonden in het genoemde plexiglas met weekmaker. Maar voor het zover was heeft hij jaren moeten experimenteren. Om dit toe te lichten liet hij een doos Reumatische pijnen TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT TOGAL HELPT (Advertentie) Plexiglas met een weekmaker kan in ieder gewenst model gebogen worden. Griep Migraine Menstruatiepijn Verkouden. Hoofdpijn Spit Het apparaatje vanuit het stuur ge zien en van voren voor een dubbele koplamp. Bijna drie uur klassiek circusvermaak door het circus „Sarassani" was gisteravond in Leiden voor het eerst te aanschouwen. Na afloop wisten de velen die de voorstelling hadden bijgewoond: het circus leeft! Wie ooit aan de bestaansmogelijkheden van een „echt" circus in deze tijd heeft getwijfeld, werd al gauw overtuigd van het tegendeel. Want dit was het circus, zoals men het zich in de meest avontuurlijke en romantische zin voorstelt. Dat ondefineerbare luchtje van de wilde dieren, de hoge, wat rommelige geconstrueerde tent met palen en touwen, het zand en zaagsel uit de piste dat de mensen soms om de oren vloog bij het galopperen van de paarden en de schei-glinsterende kleuren, die nergens anders zouden voldoen dan in een circus of op de kermis. Het publiek op de harde banken (ook dat is het circus) heeft zich geen ogenblik verveeld. Het schaterde om de clowns, om het gegooi en gesmijt met plaksel dat op het laatst een onvervalste „slapstick"-vertoning werd, het zat angstig naar de adem benemende en halsbrekende verrichtingen te kijken van 4 artiesten hoog in de nok van het circus, waarbij plotseling de lichten uitgingen en twee fosforserende figuurtjes telkens oplichtten in de duisternis bij hun zwaaien en toeren aan de trapeze, en het keek vol ontzag, met wat gemengde ge voelens, naar de gapende leeuwen- en tijgerkoppen en de flitsende klau wen, die het ergste deden vermoeden „Sarrasani" was spoedig na de op richting, in 1901 door de voormalige rechtenstudent Hans Stosch, een van de grootste circussen van de wereld, zoals „Krone" en „Ringling". Rampen zijn het circus echter niet bespaard gebleven. Tot viermaal toe werd het circus totaal verwoest en moest men opnieuw beginnen. Zo leed in 1924 een groot deel van het circus schipbreuk tijdens een overtocht naar Zuid-Ame- rika en verdween in de golven. Zeven jaar later brandde het in Antwerpen uit en in het laatste jaar van de twee de wereldoorlog werd het op de oude plaats van vestiging Dresden door een bomaanval totaal vernietigd. Naast de rampen, waren er de triomfen, die de naam „Sarrasani" een wereldfaam ga- van. Na de oorlog werd het circus „Sar rasani" in 1956 opnieuw opgebouwd en de huidige directeur Fritz Mey kwam daarmee een belofte na, die hy de in 1934 stervende oprichter had gedaan. De tijd waarin circusmen sen analfabeten waren, circusdirecteu ren lieden met laarzen, hoge hoeden en een knallende zweep was voorbij. Ook de dieren hadden niet meer het „leeuwenaandeel" in het circuspro gramma. Geperfectioneerde prestaties kwamen in de plaats van massale mensen- en dierennummers. Zonder van de traditionele wegen af te stappen, pastte het circus zich aan aan zijn tijd, met een zakelijk, goed georgani seerd beleid (waarbij voor „romantiek" weinig plaats was) zoals in elk ander groot bedrijf dat wingevend wil functioneren en een naam heeft hoog te houden. DYNAMISCH Avontuur, dynamiek, romantiek en •ngialaaSwaMidigiieden nemen een gro te plaats in bij een circus. Sarrasa ni", aan wiens naam geen circusfami lie is verbonden, wijkt daar niet van af. De paardendressures, de „Hohe- schule"-rijdsters oogsten veel bijval, al was het alleen maar om de prach tige paarden die het publiek te zien kreeg. Zeer fraai waren twee Arabi sche volbloed-hengsten. De domme August met zijn nog dommere vrien- LEIDERDORP Ongewenste bezoekers hebben he denmorgen in alle vroegte ver moedelijk tussen twee en zeven uur een bezoek gebracht aan drie wo ningen. Op de Hoogmadeseweg moes ten de families De Winter en Van der Berg het ontgelden en in de Meidoornstraat werd de familie Van der Kroft het slachtoffer. Uit de woning van de familie De Winter, waar men binnenkwam door een tuimelraampje, werd een scheer- apparaat, een klein bedrag aan geld en een kleine hoeveelheid sigaren buit gemaakt. Tot de woning van de familie Van der Berg verschafte men zich toegang na het boren van een gaatje in de sponning van het raam, waardoor de spanjolet verwij derd kon worden. Wat uit deze wo ning ontvreemd werd is nog niet bekend. De familie Van der Kroft mist na het ongewenste bezoek een bedrag van ongeveer f 80. den zorgden voor de komische noot, waarin het vallen van stoelen, het wer ken met water en het totaal niet be grepen worden weer een grote plaats bekleedden. Zeer leuk was het hondennummer van Edith en Eugen Weidmann, waar luipaarden temidden van krullige poe- deltjes zaten, die handje stonden en dansten. Een twistende aap, die terwjjl een ander op een gitaar speelde, „yeah- yeah" geluiden uitstootte, deed het pu bliek vertederd lachen. Na de pauze kwamen de leeuwen en tijgers, die zich of leek dat maar zo? wat moeizaam aan de dressuurverplichtin- gen onderwierpen en voortdurend zich dreigend in de kooi ophielden. Een 5-tal logge olifanten lieten, gediscipli- neerder dan welke andere dieren ook, de knallende zwepen over hun huid gaan en draaiden lopend om er op kleine tonnen. Een hoogtepunt, naast de Indianen, cowboy's en oosterse num mers, was het trapezewerk, dat be wondering en beangstiging teweeg bracht voor die pijlsnelle figuurtjes, die aan hun trapeze of in een salto door de circustent suisden. Het hele circusprogramma werd vlot afgewik keld, en maakte een zeer dynamische indruk. Terwijl het personeel In de grjjs-groene kleuren van Sarrasani ge kleed de piste aan kant maakte kon het publiek naar acrobatische toeren hoog in de circustent kjjken. Tot en met dinsdag zal het circus „Sarrasani" elke middag en avond op het Schut tersveld een voorstelling geven en Lel den en omgeving de kans bieden om met het echte circus in aanraking te komen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 9