TWEE LEIDSE MEISJES VONDEN SCHAT IN NOORDWIJKSE ZAND BUSCHAUFFEUR Einde van een kort huwelijk STUK STRAND VEEL TE KLEIN K.L.M. opent nieuw gebouw in Liberia Val van 10 meter uit reuzenrad Nederlands oudste inwoonster overleden WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1965 DE LEIDSE COURANT PAGINA 6 Vijftiende schatgraverij met record aantal deelnemers Tentoonstelling in Frankrijk over 'Hugenoten en Nederland' Leidse Waalse bibliotheek werkt mee Bij gedegenheid van de 250ste jaar dag van de geboorte van Marie Du- rand, de in 1715 in Bouchet de Tran- les geboren Hugenote, die van 1730 tot 1768 in een toren te Aigues-Mor- tes opgesloten heeft gezeten, wordt van 15 augustus tot 8 september a.s. in Saint-Jean-du-Gard een tentoon- steddiing over Nederland en de daar naar uitgeweken Hugenoten gehou den, op verzoek van de Franse ge reformeerde kerk ter plaatse door dominee Cabanis van de Waalse ge reformeerde kerken van Nederland georganiseerd en met inzendingen van het „Institut Neerlandais" in Pa rijs, de Waalse Bibliotheek van Lei den, de koninklijke archieven van het Huis van Oranje, het Delftse museum en andere zijden. In het zwembad Harksheide bij Hamburg, waar voor dames het dra gen van een badmuts verplicht is, moeten nu ook mannen met een beatle-kapsel zo'n hoofddeksel dra gen, zo heeft de gemeenteraad beslist. HEBT U EEN RIJBEWIJS? DAN HEBBEN WU VOOF U - DICHT BIJ HUIS - EEN GOEDE BAAN! In het werk van een zit veel meer dan U denkt Het bezit van een gewoon rijbewijs BE is voldoende; voor de opleiding zorgen wij Standplaatsen: HAARLEM, VOORBURG en LEIDEN. THANS OOK IN LISSE REGELMATIG KENNISMAKINGSAVON DEN. De eerstvolgende wordt gehouden op donderdag 12 augustus van half acht tot negen uur, in hotelrestaurant „De Witte Zwaan", Vierkant 246 Lisse. Onze vertegenwoordigers zullen U gaarne volledig inlich ten over de mogelijkheden in ons bedrijf. Noord-Zuid-Hollandse Vervoer Maatschappij n.v. Hoofdkantoor: Loidsevaart 396 Haarlem Telef. (02500)—18460 KIES EEN BOEIENDE BAAN BIJ EEN STERK BEDRIJF. KIES DE N.Z.H. (Advertentie) Een gladde, grijsblauwe zee met glanzende zeilboten onder een hoog staand augustuszonnetje, de vrolijke kleuren van vele internationale vlag gen, mierofoongeschetter en duizenden belangstellenden, dat was gisteren de feestelijke entourage van de 15de internationale schatgraverij op het Noordwijkse strand. Twintig minuten na de start werd de „schat" al ge vonden. Twee kleine Leidse meisjes, de donkere José Wolters en haar blonde vriendinnetje Ineke Sanders, stootten tot hun grote verbazing bij het schatgraven op iets hards, dat de kist bleek te zijn. Aanvankelijk nog wat beduusd haalden zij de kist te voorschijn die een verzegeld document bevatte, met een waarde van 100,-. De schatgraverij, georganiseerd door de Leidse St. Vincentiusvereniging, is zo langzamerhand een vertrouwd en bekend evenement in het Noordwijkse zomerseizoen geworden. De kist mag dan een wat groot uitgevallen sigarenkistje zijn zonder ijzer beslag, en de „schat" niets anders dan een spiksplinternieuw document, toch heeft deze schatgraverij de spanning die de naam beloofd. AI was het alleen maar om de „schatten" (d.w.z. 99 blikjes en de kist) die in het holst van de nacht in het strand voor het „Palace-hotel" werden gestopt. Bovendien werden die schatten bewaakt. Enkelen van de organisatoren hielden de nacht voor de schatgraverij het afgebakende stuk strand met de schatten in het oog. Want men kon nooit weten vrouw Wolters, die al dertig jaar lang elke zomer in Noordwflk zit, was be duusder dan de meisjes zelf. „Ongeloof lijk", zei ze, wat verward rondkijkend naar de talloze mensen die haar doch ter en haar vriendinnetje omring den. VERLOTING 3700 kleine en grote mensen vielen om precies half drie als 'n zwerm bijen op een jamboterham op het afgeschermde stuk strand aan. Binnen enkele minuten was het strand bedekt door koortsachtige gravende en wrie melende mensen. Teleurstelling en vreugde waren ruimschoots vertegen woordigd op dat kleine stukje strand. „Veel te klein" was de mening van de organisatoren die de belangstelling weer groter dan verleden jaar wat af hadden moeten remmen in verband met het beschikbare stuk strand. „Wij hadden 4000 kaartjes kunnen verkopen, maar ook door de hoge waterstand deze middag, die het beschikbare, stuk nog kleiner maakt, is dat niet verantwoord" meenden zij. Toch keken zij terecht zeer tevreden naar de gravende mensenmassa voor de politiepost. „Een grote schatgra versfamilie", zei de heer Vlasveld, verheugd door de microfoon. Het strand was inderdaad te klein voor al die naarstig gravende handen. Terwijl het ene jongetje zijn best deed om zo vlug mogelijk een kuiltje te graven, gooide zijn buurmeisje deze door een stap op zij weer in. Dat waren dan wat tra gische momenten in de schatgraverij, die overigens een zeer vrolijke en boeiende aangelegenheid was. OPSTOOTJE Binnen tien minuten waren er al ruim dertig blikjes gevonden. Opgeto gen kreten en een blikje dat triomfan telijk omhoog werd gehouden deden de overige schatgravers nog verwoeder graven. Plotseling, vrij onverwachts, ont stond er midden op het strand een op stootje, dat steeds groter van om vang werd. Geschreeuw en gedrang, reikhalzende mensenhet leed geen twijfel: de schat was al gevon den. Moeizaam door de menigte voor uitkomend, belandden de twee schat- graafsters met de hulp van de poli tie tenslotte bij de organisatoren en keken duizenden nieuwsgierigen naar de gelukkigen die dit jaar de schat hadden gevonden. Verleden jaar wa ren het Duitsers geweest. Dit jaar twee, negenjarige meisjes, die verrast en op gewonden in hun badpakken met strookjes, de gelukwensen en de be langstelling over zich lieten komen. José Wolters wist precies wat zij met het geld ging doen. „Een fiets kopen", zei ze beslist. Ineke wist het allemaal nog niet. Het werd in ieder geval wel een „Barbie", het volmaakte tienagerpopje, dat zij ging kopen. Me- De schat mocht dan gevonden zijn, er bevonden zich nog een aantal andere schatten in de grond. Tot half vier kon men op de gevonden blikjes een prijs afhalen bij de prjjzentent. De 99 prijzen en de 100 grilden waren gra tis beschikbaar gesteld. De fiets en het driewielertje werden echter niet in het zand „gevonden". Een verloting bracht uitkomst. Ook de andere prij zen die niet waren gevonden werden verloot. De herenfiets ging naar een Duits meisje. Ze mocht hem echter ruilen. Om vier uur was het schatgrm- versfeest afgelopen. De schatgravers gingen huiswaarts. De' organisatoren bleven, vermoeid maar uiterst tevre den over de opbrengst en afloop, nog wat napraten. Het strand, kort geleden nog het schouwspel van een kleurige, vrolijk gravende menigte, leek opeens schrijnend leeg. Maar de talloze kui len, de hobbelige aanblik van het strandoppervlak toonden het duidelijk aan: hier was iets opmerkelijks aan de hand geweest......... Weer dodelijk ongeval bij Werkspoor De Griekse fabrieksarbeider Thomas Argirios uit Likojanni, die gisteren 31 jaar werd, en bij Werkspoor in Utrecht werkte, is gisteravond overleden aan de verwondingen, die hij 's middags by een bedrijfsongeval had opgelopen. De Griek was met een Marokkaan, een Spanjaard en nog enkele arbei ders gistermiddag omstreeks vijf uur op het fabrieksterrein van Werkspoor bezig met het beladen van een wa gon met ijzer. Tijdens een manoeuvre van een lege wagon, waarop een kraan stond, is hij tussen de bumpers terecht gekomen. De Griek liep ogenschijn lijk lichte verwondingen in de onder buik op. Hij was gehuwd en vader van drie kinderen. Dit is het derde dodelijke bedrijfs ongeval bij Werkspoor binnen enkele weken. ZONDER dat hij er zelf iets voor hoefde te doen heeft president Soe- karno een groot succes ge boekt in zijn confrontatie politiek jegens de federatie Maleisië. Die is weliswaar niet verpletterd, zoals Dja karta zich ten doel stelde, maar het uittreden (of lie ver uitstoten) van Singa pore betekent toch wel dat er van de aanvankelijke federatie niet veel meer over is. Soekarno dankt dat aan het rassenprobleem. Al bij de stichting waren de Ma- leiers ongerust dat de voor tachtig procent Chinese stad Singapore de inwo ners van het eigenlijke Malakka geen kans meer zouden laten ook een stem in het kapittel te hebben. Vandaar dat premier teng- koe Abdoel Rachman per se drie stukken Borneo, te weten Noord-Borneo (Sa- bah), Serawak en het sul tanaat Broenei, ook in de club wilde hebben: dan waren de merendeels mo hammedaanse Maleiers in de meerderheid. Broenei bedankte voor de eer en vooral voor de financiële last die het rijke olieland te dragen zou krijgen, maar desondanks kon Ma leisië goed anderhalf jaar geleden zijn historie be ginnen met een niet-Chi- nese meerderheid. Toch kwam het tot ras- senonlusten, vooral in Sin gapore, waar de Chinese meerderheid meende dat ze te vaak werd overge slagen als de federale re gering van de tengkoe ba nen met invloed en ver antwoordelijkheid had te vergeven. De premier van de stadstaat Singapore, Lee Kuan Yew, probeerde eerlijk de rassenongelijk- heid geen kans te geven en zijn partij was er een voorbeeld van, zoals onder meer enigszins bleek bij de verkiezingen. donesië was voor de han delsstad Singapore een ernstige strop, waarmee Rachmans kabinet in Koe- ala niet altijd veel reke ning hield. Zo werd daar de Bank van China in Sin gapore gelast te sluiten. Een van de eerste daden van de nu onafhankelijke Singaporese regering is ge weest dit sluitingsbevel on gedaan te maken en aan te kondigen dat de vrijhaven met iedereen zaken wil WAS de gespannen ver houding tussen de ras sen al een zware belasting voor de staat Maleisië, daarbij kwam nog dat de tengkoe een ambitieus man is en daarom met misnoegen zag dat de zeer bekwame Lee zijn licht ook niet bepaald onder de korenmaat verborg. Deze botsing van ambities is ze ker voor Rachman een voorname reden geweest om het er op aan te sturen dat de federatie haar lid Singapore feitelijk uit stootte. En in de derde plaats zijn er de economische re denen. De botsing met In doen. Iedereen, dat houdt ook Indonesië in. En Djakarta heeft al ter stond zijn kans gegrepen om de kloof nog wat uit te diepen tussen tengkoe en Lee; het is bereid Singa pore te' erkennen, mits RACHMAN van zijn kant heeft weer een waar schuwing aan Lee gericht Indonesië niet te erkennen, omdat dit een verdrag zou zijn dat de veiligheid van Maleisië schaadt. En im mers is in 't afscheidings verdrag bepaald dat Sin gapore en het resterende Maleisië geen verdragen zullen sluiten die de ander kunnen schaden. „Natuur lijk wil Maleisië de drink watertoevoer naar het als eiland in zee gelegen Sin gapore niet staken", zei de tengkoe heel vriendelijk, maar ook wel zo duidelijk dat Singapore er een drei gement in kan zien. Behalve twintig procent van zijn goede tien mil joen inwoners is Maleisië nu vooral zijn voornaamste industrieel en zakelijk ta lent kwijt, plus de grootste inkomsten. Het intact hou den van het vooral op Bor neo onder Indonesische druk staande rest-Maleisië kon dan wel eens nog meer een zaak der Britten worden. Hun vijftigdui zend man troepen mogen gebruik blijven maken van Singapore als basis, maar hoe lang nog? Lee is links, zij het be paald geen communist, al zijn er in Singapore ge noeg communisten. En het prestige van Peking is vooral door zijn kernbom in het oosten sterk geste- gën, zodat betere relaties met communistisch China wel eens snel konden ko men. Dit vooral is voor de wereld een ernstig gevolg van de scheiding, dat een sterk bolwerk tegen het opdringende communisme van Mao onbruikbaar dreigt te worden. Wat in direct trouwens nog eens het belang onderstreept, dat Mao's plannen voor Vietnam verijdeld worden. Twee jongelui wilden gisteren op de kermis te Castricum plaats ne men in een schuitje van het reuzen rad. Er was echter te weinig plaats, zodat een van hen niet helemaal kon zitten. Daardoor was de balans van het schuitje verstoord, terwijl ook de veiligheidsband niet vastgezet kon worden. Toen het raid zijn omwenteling be gon kapseisde het schuitje en vielen de beide jongelui eruit De 19-jarige Bernard Bakker uit Castricum liep daarbij een wervelfractuur op en werd naar het Alkmaarse ziekenhuis vervoerd. MEJ. PROF. URI VERONGELUKT In het marinehospitaal in Over- veen is dinsdag kort nadat ze bij een aanrijding zwaar was gewond, over leden de 66-jarige mejuffrouw prof. J. Uri, voormalig hoogleraar in de biologie. Ze had een caravan op de camping „Vogelenzang". Toen ze met haar fiets, zwaar beladen met kampeeruit rusting, dinsdagavond omstreeks half tien op de Vogelenzangseweg in de richting Aerdenhout fietst e, begon ze te slingeren en botste tegen een haar tegemoetkomende vrachtauto. President Tubman van Liberia heeft dinsdagmiddag 't nieuwe KLM- gebouw op de internationale lucht haven Robertsfield in zijn land of ficieel geopend.Bij de plechtigheid op het vliegveld waren aanwezig de heren drs. J. A. van de Kamp, R. J. Vogels en J. L. de Jongh, respectie velijk directeur, onder-directeur en gebiedsleider voor Afrika van de KLM, de Liberiaanse ambassadeur in ons land, de heer J. Graham, en de consul-generaal van Liberia uit Rot terdam, de heer Th. Thomas. Met het nieuwe stationsgebouw heeft de KLM in Liberia thans een eigen vrachtorganisatie gekregen, terwijl de passagiersafhandeling kon worden verbeterd. De oudste inwoonster van ons land, de 107-jarige mevrouw J. A. de Bree Meyer uit Hoogkerk, is vanmorgen in het rusthuis „Avondlicht" te Ha ren (Gr.) overleden. Mevrouw De Bree heeft 68 jaar in hetzelfde huis in Hoogkerk gewoond. ruiime geldmarkt rechtvaardigt deze verdere verlaging, zo deelt men van bevoegde zijde n;ede. Gisteren werd het tarief reeds met een vol procent verlaagd tot drie procent. Het tarief voor daggeld (oail mo ney) is, ingaande heden, met een half procent verlaagd tot 2V» procent. De HAZERSWOUDE De brug, die de verbinding vormt tussen de Rijndijk en het erf van de boerderij van de heer W. van Dam te Ha- zerswoude, bleek dinsdag te zwak. Te zwak althans om een vrachtwagen, beladen met vee voeder, normaal te dragen. Op een gegeven moment kon de brug de zware last niet meer torsen, zodat de vrachtwagen met het achterste gedeelte naar beneden wipte en terecht kwam in de sloot Persoon lijke ongevallen deden zich niet voor.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 6