ook
VOOR
JOU
Marre van de Hoogenband
wil alles aanpakken
GRAND GALA DU DISQUE:
DOWN TOWN JAZZ BAND:
REAL DIXIELAND"
Graag mening
van
„Ook voor jou"-
lezers
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
Als het maar artistiek verantwoord is
ervaringen. Woelige zalen weet ze
tot bedaren te brengen. Een druk
publiek kan ze tot luisteren dringen
endit heeft schrijver dezes er
varen.
Haar (trotse) vader vindt het pret
tig een kritische dochter te hebben,
die verder kijkt dan naar kortston
dige successen. „Ze heeft een echte
talen-knobbel", vertelt hij, waaraan
Marre toevoegt: „Mijn moeder is van
Franse afkomst, dus die taal zit lek
ker".
Marre leest veel en is konstant be
zig met de toekomst, die voor haar
is en die ze wil uitbuiten, net als
ieder ander meisje. Voorlopig hoopt
ze goed door de auditie te komen,
die de eerste belangrijke stap bete-,
kent naar haar doel: artistiek ver
antwoord werk doen.
LEIDSE
TOPTIEN
Het tussen haakjes vermelde
cijfer geeft de stand per zater
dag 24 juli jl. aan. De nieuw
ste plaat van The Beatles is
ook hier in onze stad direkt
naar de eerste plaats gestoven:
1. Help! - The Beatles.
(1) 2. Wooly Bully - Sam the
Sham and the Pha
raoh's.
(3) 3. Mr. Tambourine-man -
The Byrds.
4. Satisfaction - The Rol
ling Stones.
(7) 5. I don't want to go on
without you - The
Searchers.
6. II Silenzio - Nini Rosso.
(4) 7. Cry to me - The Pret
ty Things.
(6) 8. Say you are my girl -
Roy Orbison.
9. Set me free - The
Kinks.
(5) 10. I'm alive - The Hollies.
EVEN LACHEN
BEAT-FESTIVAL VAN DIT JAAR?
ENRICO MACIAS
Talentenjachten worden de laatste jaren uitgebreid en veelvuldig
gehouden. De jacht op talent is het gehele jaar open. En steeds weer
blijken ze de platenmaatschappijen te voorzien van de blijkbaar
noodzakelijke aanvullingen in het „artiesten-kwartier". In Leiden
is een pittig meiske, dat een goede bekende is van de (vele) jacht
opzieners. Ze is een opvallende verschijning met haar lange stijle
haar, dat weinig ruimte laat voor haar gezichtje, ze zingt namelijk
in diverse talen enzij zingt alleen eigen liedjes. Haar stug vol
houden lijkt eindelijk beloond, want een „platenjager" ziet wel wat
in haar: brengster van Francoise Hardy-liedjes in het Nederlands.
Het meisje, waarover we spreken is nog een tiener, die nu al precies
weet, wat ze wil. Ze heet Marre v. d. Hoogenband. Oplettende kijker
tjes hebben de afgelopen week haar aan het werk kunnen zien in
een van de belangrijke items van het Polygoon Week-journaal: Miss
Talent Show. Achter deze wat pretentieuze naam gaat een
talentenjacht schuilwaaraan alleen meisjes mee kunnen doen. Het
geheel speelde zich af in Zandvoort en Bloemendaal c.s. meenden
een en ander belangrijk genoeg om met een hele camera-ploeg wat
te gaan filmen. Bij de beelden van Marre sprak hij o.a. de volgende
woorden: en een werkelijk talent kwam uit Leiden, Marre van
de Hoogenband, die haar eigen liedjes in drie talen zong.
ZELF LIEDJES SCHRIJVEN
2 Oktober gaat het weer gebeuren.
Het groots opgezette Grand-Gala-du-
Disque oftewel de belangrijkste pla-
tenmanifestatie van het jaar. Dit jaar
niet vanuit Het Kurhaus te Scheve-
ningen of het Concertgebouw. Nee,
de organisatoren, o.l.v. Jaap v. Praag,
kozen een wéér royalere gelegenheid:
De Congreszaal van de nieuwe RAI.
Tijdens dit Gala zullen weer de Edi-
son-beeldjes 27 stuks worden
uitgereikt. Voor de beat gaan ze naar
Z.Z. De Maskers en The Beatles.
En naar wij uit betrouwbare bron
vernomen hebben, belooft een en an
der een beat-festival te worden. We
noteren reeds de volgende namen:
Unit fpur plus two - Wayne Fontana
The Mindblenders - The Scorpions
- Z.Z. De Maskers - Dave Berry
en Les Surfs.
Met de ervaringen van de vorige
Gala's nog fris in ons geheugen, ma
ken wij graag vooraf graag eni
ge kritische kanttekeningen.
Het Grand Gala du Disque is be
doeld als een grandioos feest, waar
bij de grote sterren-van-de-plaat op
treden. Deze sterren worden gemaakt
door de Nederlandse platenkoper en
daarom vragen wij ons af: Waarom
deze kopers niet in de zaal?
Wij kijken alleen maar naar vorige
gelegenheden: de zaaide puilde uit
van platen-bonzen, producers, mana
gers en noem-maar-op, maar de uit
eindelijke koper, die eens de ster van
nabij wil bewonderen, kan thuis
blijven. Natuurlijk gunnen wij bo-
vengenoemde mensen een uitje',
maar in de huidige constellatie schiet
het Gala aan zijn doel voorbij.
Verzoek
De laatste jaren werden handen
met geld uitgegeven aan „sterren-
uit-het-buitenland". Achteraf bleken
deze mensen het vele geld niet waard,
daarom dringen wij erop aan meer
Nederlandse artiesten een plaatsje te
geven in het Gala. Bij voorbeeld de
voortreffelijke Knokke-ploeg van Lou
van Rees of mensen als Edwin Rut
ten, Shirley, Margie Ball, om er maar
een paar te noemen. Hiermee ple
ziert men bezoeker en TV-kijker.
Goed, straks zitten we met zijn al
len in de fauteuil en welke namen
kunnen we zo verwachten? De (te)
vele beat-ensembles, die we reeds
eerder noemden en als sterren zijn
reeds gekontrakteerd: Vera Lynn -
Hildegarde Kneff en Enrico Macias.
De diverse platenmaatschappijen drin
gen momenteel om zoveel mogelijk
uit de „eigen stal" geplaatst te krij
gen. Even heeft men geprobeerd
Frank Sinatra of Peggy Lee naar de
RAI te krijgen, maar zij bleken bei
den bezet.
Indien onze informaties juist zijn,
zal Guus Oster de Edisons uitreiken.
Gaarne zullen wij de meningen van
de OOK VOOR JOU-lezers(essen)
ÏÏTAl" ÏÏM Onder redactie van
met het beat-element enhun even
tuele wensen. De brieven èn deze
pagina zullen wij dan opsturen naar
de organisatoren. En wie weet?
Anton Abtna en
Cees van Leyden
Marre van de Hoogenband telt nau
welijks zeventien lentes. Ze slaagde
enkele weken geleden voor haar
Mulo en hoopt in de kortste keren
degelijk onderwijs te krijgen om la
ter de grote stap te wagen bij toneel
of cabaret. Volgende week gaat ze
met kloppend hart een auditie afleg
gen bij J. Pos, Directeur van De
Stichting voor Dramatische Kunst,
en als ze hier goed doorheen komt, is
het de komende drie jaar hard wer
ken geblazen: dansen - zingen - ac
teren. Een goede opleiding dus, die
de basis moet gaan vormen van een
carrière.
Marre is erg produktief. Een piano
©f gitaar kan ze niet met rust laten
en al improviserend krijgen bepaalde
ideeën een vastere vorm en.hup
er is een liedje geboren. In totaal
schreef ze er zo'n 40, waarvan ze de
helft acceptabel acht.
Ze is erg onderhevig aan stemmin
gen, leest Marre iets triests, dan
schrijft ze meteen een wat donker
chanson, maar daarnaast is een meis
je van haar leeftijd vrolijk en sprin
gerig en liedjes met een dergelijke
inhoud vloeien ook vlot uit haar pen.
Talenknobbel
In diverse jury-rapporten wordt de
oorspronkelijkheid van Marre als 'n
groot pluspunt genoemd, maar, aan
gezien diezelfde jury ook commer
cieel moet denken, achtte men de
liedjes nog niet zo geschikt voor een
plaatopname. Volgens Marre is dat
in lijnrechte tegenspraak met haar
The Wessel Heken Allstars: „The
Goofer" en „Jeepers Creepers"
Philips JF 327742.
We weten het, er wordt hier in
Holland op behoorlijk niveau jazz
„gemaakt": we kennen diverse
voortreffelijke combo's en we be
zitten zelfs een big-band, die op
het onlangs gehouden jazzfestival
in Antibes een sterke indruk
maakte.
Eén van de grote voorvechters
voor de jazz was zo'n tien jaar ge
leden sïagwerker Wessel Ilcken,
die in juli 1957 helaas overleed. In
de jaren 1955/56 bracht Philips
enkele langspeelplaten uit, onder
de titel „Jazz behind the dikes".
Op deze platen speelden diverse
combo's, w.o. The Wessel Heken
AH Stars. Twee, toen al opvaHen-
de, muziekstukken zijn nu op
single in de serie „Jazz Expres"
opnieuw uitgebracht. Opnieuw
constateren we, dat de AH Stars
een waarHjk homogeen groepje
vormden: er wordt bijzonder blij
moedig gemusiceerd. Twee fijne
jazzstukken, met fraaie solo's!
Getaway with Fats Domino Ar-
tone MGAP 9454.
De niet aUeen muzikaal opvaUen-
de Fats Domino maakt moeilijke
tijden door. Wij begrijpen dat niet
helemaal, want Fats The Man
maakt „lekkere" muziek, geschikt
voor feestjes. De onderhavige
plaat is misschien niet de sterk
ste van Fats, maar is toch wel een
plezierige schijf, met als uitschie
ter „Slowboat to China". Fats
heeft op deze plaat teruggegrepen
op enkele oude successen, als
,When my Dreamboat" en „Heart
break HiH".
The Best of Mei Tormé Verve
V6.8593.
De echt-grote jazz-zangers, die ja
renlang aan de top Wijven, zijn
op minder dan één hand te teUen.
Waar is Eckstine? Sinatra, over
wie we onlangs schreven, weet
zich al enkele tientaUen jaren te
handhaven, al schuwt hij geen
concessies. We noemen nog 'n vo-
kalist: de kleine, maar grote zan
ger Mei Tormé. Hóevelen zullen
van hem een plaat in de disco
theek hebben? Het is jammer,
maar we hebben het vermoeden,
dat er weinig muziekliefhebbers
zijn, die een plaatsje voor Tormé
hebben ingeruimd. Deze lacune
kan nu worden gevuld, want op
deze Verve-plaats vinden we 12
stukken, die we aHemaal juweel
tjes willen noemen.
Het orkest staat beurtelings onder
leiding van o.m. Marty Paitch en
BiHy May. Met zijn typisch stem
geluid is Tormé op deze plaat op
z'n best: heerlijk-romantisch in 't
wondermooie „Blue Moon", fraai-
swingend in „Take the „A" Train"
en „Too Close for Comfort".
Gene Pitney: „24 Hours from Tulsa"/
Looking thru the eyes of love"
CBS 1936.
Een naam, om voor de naaste toe
komst te onthouden: Gene Pitney.
In het zuiden van Europa al een
grootheid (de vakantiegangers we
ten daar aUes van!), hier in Hol
land nog moeilijk vaste voet krij
gend, al zijn er al aardig wat
schijven op de markt gekomen.
Pitney levert ons op deze plaat
twee bijzonder melodieuze Hed-
jes, met „Looking thru the eyes
of love" als overrompelendste,
waar Gene wel z'n hele ziel in
legt. Aan „24 Hours from Tulsa"
(geen nieuwe overigens) geeft Pit
tige Pitney een geheel eigen ver
sie mee. Een aanwinst!
ROD MCKUEN (Capitol T 2079).
Tof nu toe heeft die Franse chan
sonnier Jac. Brèl maar één liedje op
zijn repertoire genomen, dat hij niet
zelf schreef. Een nummer van de
Amerikaanse zanger-componist-
tekstdichter Rod McKuen. Enkele an
dere grootheden voor wie Rod schreef
zijn: Barbara Streisand, Jimmy Rod-
gers en The K inks ton Trio. Voor deze
keer is hij zelf eens achter de micro
foon gaan staan en zong zijn belang
rijkste hits, zoals The world I used
to know, Seasons in the sun en Some
place green. McKuen heeft 'n warme
wat hese stem, die onmiddeUijk aan
spreekt.
THE BROTHERS FOUR - More
Folk Hits CBS 62498.
De „high schools" in Amerika zijn
dikwijls middelpunten van hooten-
anny's en deze aanstekelijke pro
gramma's, waarbij de toeschouwer zo
ten nauwste betrokken wordt, is dik
wijls het begin van een carrière. Een
carrière voor jongelui, die niet ver
moeden aanleg te hebben voor een
bepaalde tak der lichte muze. In '58
in Washington staken 'n viertal
jongens de koppen bij elkaar na een
school-concert. Een kwartet vormen
en fijne liedjes zingen, werd het
doel. En nu 1965 zijn the Brothers
Four een naam in Folk-land. VoHe
zalen in New York, maar ook in To
kio. Bob, Dick, John en Mike hebben
erg veel plezier in hun werk. Het
straalt er gewoon vanaf. In de liedjes
maar ook in de conferences. Zo ook
„O, wat was ze mooi!"/„Het laatste
van jóu" Tony Roos (CNR UH
9758).
Een plaat van Haarlemse Tony
Roos, die stijgende is op de vader
landse hitparade. Juist daarom
misschien vinden we dit een te-
leursteUende opname van Tony.
„O, wat was ze mooi", het num
mer dat op de hitlijsten staat, is
een nogal dreinerig liedje en „Het
laatste van jou" is jammer genoeg
niet veel beter. We hopen, dat
Tony Roos, die echt wel wat in
z'n mars heeft, een volgende keer
betere liedjes krijgt om op te ne
men.
„I must be seeing things"/„Save your
love" Gene Pitney (CBS ,1593).
Gene Pitney, een naam, die de
laatste tijd steeds meer in platen-
land te horen valt. Diverse malen
al prijkte zijn naam op de buiten
landse hitlijsten, o.m. met zijn^.l
must be seeing things", een fel-
gezongen song, met een eveneens
feUe begeleiding.
AL JAREN IN DE KIELZOG VAN DSC Vele engagementen
WJ
Ach, we weten het allemaal, ons
land is in het bezit van een fameus
dixieland-orkest, dat Dutch Swing
College heet. Dit orkest is al vele
jaren een enorme ambassatrice in
en buiten Europa. Maar wat helaas
velen vergeten, is, dat Nederland nog
diverse orkesten in dit genre heeft,
die een hoog niveau hebben bereikt
en weten te behouden.
Een roemrucht orkest, dat al van
af 1950 in muzikaal Nederland een
forse dixieland-partij meeblaast, is
Roef ie Huetlngs's Down Town Jazz
Band. De aanleiding tot ons verhaal
is de bijzonder fijne langspeler, die
CBS deze maand heeft uitgebracht.
(„Dixieland Festival" CBS 52058).
Voorwaar, een gebeurtenis, want deze
plaat zal ook uitkomen in diverse
andere landen van Europa en-... in
Amerika.
15 succes jaren
Hierboven is het al gememoreerd,
Hueting's orkest bestaat al ruim 15
jaar. Moeten we nog zeggen, dat zo'n
langdurig bestaan van een orkest in
ons land, met z'n smalle muziekleven
basis, ronduit een unicum is? De or
kesten, die zó lang, of langer, be
staan, zijn op een hand te tellen.
Deze gebeurtenissen tezamen nemen
de, is er ons inziens alle reden om
in de historie" van de Down Town
Jazz Band te duiken.
Het was in 1949, dat pianist Roefie
Hueting, die vandaag nog leider is,
zijn orkest oprichtte. Na een kort
stondig bestaan viel het orkest door
allerlei problemen uiteen, maar ruim
1 jaar later volgde de heroprichting
en vanaf dat moment heeft de Down
Town Jazz Band een belangrijke rol
gespeeld in het vaderlandse muziek
leven. In Den Haag, de „standplaats"
van de band, werd in 1951 al direkt
geschiedenis geschreven met de con
certen in „Jazz at the Overbosch So
ciety" en het Zomerfestival in het
Scheveningse Kurhaus. Op dit festi
val veroverde de Down Town Jazz
Band zich in één klap een eerste
plaats onder de oude stijlorkesten.
De jazz-kritici en -Hefhebbers wa
ren opgetogen.
Deze sneUe successen na de her
oprichting bleven elders in het land
en in het buitenland niet onopge
merkt: een lawine van uitnodigingen
bereikte leider Roefie Hueting. Alom
in het land en in België, Frankrijk
en Duitsland traden de Down-Tow-
ners voor mudvolle zalen op. In 1953
pakte de Down Town Jazz Band de
eerste prijs op het Internationale
Jazzconcours in Brussel. Ook in
AVRO's jazzcompetitie kwam Hue
ting met zijn band als de grote triom
fator uit de strijd. Plezierige konse-
kwenties: uitzendingen voor Radio
Brussel en de verzorging van de mu
ziek voor diverse films.
De successen bleven komen. In 1956
vormde de band na afloop van Euro
pa's eerste New Orleans Jazz Festi
val, gehouden te Parijs, het gesprek
v. d. dag. Jarenlang speelde de Down
Town Jazz Band in binnen- en bui
tenland, voor de vaderlandse radio
en televisie.
Nieuw hoofdstuk
Bij het ingaan van een nieuw jaar
in het bestaan, begint met het uit
komen van de al genoemde plaat een
nieuw hoofdstuk in de Down Town
Jazz Band historie.
Een ware, en volkomen terechte,
erkenning van de opvallende muzi
kale, en zakelijke!, talenten van lei
der Roegie Hueting. Het spreekt van
zelf dat we Hueting's voortreffelijke
band nog minstens 15 jaren toewen
sen!
Subterranean Homesick Blues'/,The
Times they are a-changin' Bob
Dylan (CBS 1904).
Bob Dylan, in Amerika een groot
heid, in ons land, jammer genoeg,
vrijwel onbekend. Bob is een
volks- en blueszanger, die zijn
eigen Hedjes en teksten schrijft;
zo is het bekende „Blowin' in the
Wind" van zijn hand. Beide num
mers van deze single, die in Ame
rika en Engeland hooggenoteerd
staan, vallen in de country-sfeer.
Zijn teksten vragen de nodige
aandacht: met zijn liedjes wü hij
commentaar geven op allerlei ge
beurtenissen, of wat füosoferen
over de kleine-diingen-des-levens.
