Leidse Courant | 1965 | 3 augustus 1965 | pagina 2

Lichamelijke
spookbeeld

overbelasting
voor huisarts

HET RAADSEL

SÜSKB^WISKE

van de hazepoot

Leidse Bioscopen

DINSDAG 3 AUGUSTUS 1965

DE LEIDSE COURANT

PAGINA

VOORAL IN DE GROTE STEDEN

Patiënten kunnen
er iets tegen doen

In mijn vorige bijdrage van onze
rubriek constateerde ik dat hei mo
gelijk moet zijn een inzicht te krij
gen in het ziekteproces, dat het huis-
artsenberoep doormaakt, door na te
gaan, welke bezwaren (ik noemde 't
„struikelblokken", welk woord u
nog vaak zult tegenkomen) er kun
nen zijn, die de afgestudeerde arts
ervan weerhouden het huisartsenpad
op te gaan. Ik moet hierbij voegen,
dat deze vraag ook geldt voor de
vrij talrijke praktizerende hulsart
sen, die hun werk vaarwel zeggen
en een „betrekking" aanvaarden,
als schoolarts, revalidatiearts, con
trolearts enz.

Als het mogelijk zou zijn bovenbe
doelde bezwaren op te heffen (even
tueel te verkleinen), dan zou daar
door een nuttige bijdrage geleverd
zijn aan de genezing van het ons be
zighoudende ziekteproces.
Na persoonlijk contact met enkelen
van beide bovengenoemde groepen
artsen en na kennismaking van de
vrij omvangrijke li» eratuur rondom
dit probleem, wil ik nu (steunend op
een jarenlange eigen ervaring als
huisarts) proberen dit min of meer
netelige vraagstuk te benaderen.

Ik ontveins mij daarbij geens
zins, dat niet altijd alle „(te) lange
tenen" zullen kunnen worden ontwe
ken.

Ik steek dus van wal.

Verschuiving aanvaarden
Het eerste struikelblok noemde ik
al, toen ik uitvoerig inging op de
verschuiving in de huisartsentaak
van belangrijke naar minder be
langrijke ziektegevallen. Laat ik be
ginnen met te zeggen, dat het volko
men begrijpelijk is, dat het vsak
(vooral voor de oudere huisartsen)
moeilijk is die verschuiving te aan
vaarden. Het pleit eigenlijk voor hun
idealistische opvatting van hun taak,
dat zij door deze gang van zaken een
te geringe bevrediging vinden in hun
medische werk.

Als verstandige mensen zullen zij
echter begrijpen, dat (door de voor
uitgang van de medische weten
schap) deze ontwikkelingsgang niet
kan en ook niet mag worden te
gengehouden. op straffe van ernstige
tekortkomingen in de zorg voor de
volksgezondheid. Maar evenzeer
zullen wij oog moeten hébben voor t
feit (ik wees er al eerder op), dat
door bovengenoemd verschijnsel het
huisartsenambt niet „minder waard"
zal gaan worden maar „anders dan
vroeger" zal worden.

Naast de taken die geheel of gedeel
telijk zullen komen te vervallen, zul
len er blijvende taken zijn, die nu
intensiever kunnen worden uitge
voerd en (vooral dit is van belang)
sullen er nieuwe taken ontstaan,
waarop de huisarts zijn „medicus-

opgenomen taak tot een zakelijk ge
regelde minimumprestatie. Zelfs
dan nog is men er gauw „mee an",
voelt men zich gauw „gaar" en men
is toch zo vaak, „echt aan vakantie
toe".

Geldt dit ook voor de (jonge) huis
arts? Natuurlijk zijn er pas afgestu
deerde artsen die weten, dat zij licha
melijk niet opgewassen zijn tegen de
hardheid van het huisartsenberoep
en er dan ook (volkomen terecht)
niet aan beginnen.

Er zijn er ook, die in jeugdige over
moed (gepaard aan een weldadig
idealisme) 't huisartsenpad opsnel-
len, om na korte of langere tijd te

De films in de week van 29 juli-
4 aug. zijn door de Katholieke Film aan de bevallingen, die de huisarts
Centrale als volgt gekeurd:

Camera: De knuffelflat (18 jaar).
Dagelijks: 7.00 en 9.15 uur.
Zondag: 4.45, 7.00 en 9.15 uur.
't Is Yogi, de beer. Dag. 2.30 uur
Lido: Programma ontraden.

moet leiden (ten koste vaak van zijn
zo hoognodige nachtrust)), aan zijn
laboratoriumwerk (bloedonderzoek,
urineonderzoek), aan het bijhouden
van zijn vakliteratuur, ja, dan begrij
pen we de klacht van een hulsarts
dié schoolarts is geworden: „Ik kon
het echt allemaal niet aan, het
Luxor: Winnetou komt terug. Ge- maakte mij kapot". Wat kunnen we
prolongeerd (alle leeftijden). hieraan doen?

Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur. Natuurlijk kunnen al deze bezwaren
Zondag: 2.30, 4.45, 7.00 en 9.15 uur nie(- weggenomen worden. De ver-
Studio: Lieve, lieve John (volw.) antwoordelijkheid van de ouders
Geprolongeerd. brengt mee, dat zij bij ziekte in hun

Dagelijks: 2.30, 7.00 en 9.15 uur. gezin de huisarts ontbieden, ook al
Zondag: 2.30. 4.45, 7.00 en 9.15 uur heeft deze het nóg zo druk.

Trianon: 't Is een gekke, rare, dolle,
dwaze wereld. Geprolongeerd. (14
jaar).

Dagelijks: 2.00 en 8.00 uur.

Zondag: 2.00, 5.00 en 8.00 uur.

Rex: Het teken van Zorro (14 jaar), van hun huisarts, die vaak van
Dagelijks: 2.30, 7.15 en 9.15 uur 's ochtends vroeg tot 's avonds laat
Zondag: 2.30, 4.45, 7.15 en 9.15 uur. in de weer is om aan alle „oproe

pen" te voldoen. Zij kunnen
werken door hun boodschappen vóór ÓTtdekken!* dat' zij "hun "lichamelijke
het vastgestelde uur door te geven kracht bebb(,n 0<erscbat

en moeten

(dit kan de huisarts een dubbele nt ituleren |boe veIe Tour de

hncnuron 1 rinnr rlp riflktPr 7.(1 WPiniP" r

besparen), door de dokter zo weinig
mogelijk buiten het spreekuur te be
zoeken („lastig te vallen", zei een

cerenners sneuvelen op de steile hel
lingen van Tourmalet en Aubisque).
Maar(en deze vraag is klem-

doktersvrouw"), door geen bezoek mend'K "zljn er onder de p^afgestu-
E» te. .HT- ut6 deerde artsen velen, die het huisart-

senwerk lichamelijk wel aankunnen
en toch geen huisarts worden, omdat

zijn" volledig kan uitleven. Ik kom
hierop nader terug, als ik proberen
ga in concrete vorm mijn visie te
geven op de taak van de huisarts in
de toekomst.

Ik zou niet volledig zijn, als ik bij
de bespreking van dit eerste strui
kelblok geen aandacht zou schenken
aan het vraagstuk van de verhou
ding tussen huisarts en specialist.
Dat deze verhouding haar stempel
drukt op het bovengenoemde ver
schuivingsproces is zonder meer dui
delijk.

Zouden er in die verhouding huis
arts-specialist niet zodanig veran
deringen tot stand kunnen komen dat
dit eerste struikelblok tot geringere
omvang zou worden teruggebracht?
Dit zowel voor de huisarts als
voor de specialist zo uitermate
belangrijke vraagstuk, wil ik graag
later in een afzonderlijk artikel be
lichten.

Het tweede struikelblok lijkt op het
eerste gezicht wel wat vreemd. In
een van mijn vorige artikelen heb
ik de vraag gesteld, of er voor de
huisarts (gezien de steeds groter
wordende „run" op de specialisten)
nog wel een voldoende dagtaak over
bleef. Ik heb toen gewezen op 'n toe
name van het aantal „behandelings-
gevallen" voor de huisarts door de
werking van het ziekenfonds en van
de sociale wetten.

Deze toename is nu blijkbaar (me
de ook door de steeds stijgende „wei-
standsgrens" voor de toelating tot 't
ziekenfondszo groot dat ons twee
de struikelblok „overbelasting" moet
heten. Ik bedoel hier dan de lichame
lijke „overbelasting", die het ge
volg is van een te grote dagtaak van
de huisarts. Een te groot aantal pa
tiënten vraagt dagelijks de hulp van
de huisdokter, waarbij (laten we het
maar gerust zeggen) menige huis
arts van de ene verbazing (om
niet te zeggen verontwaardiging) in
de andere valt om de futiliteiten,
waarvoor hij (zelfs ook 3 zondagen
en in de nachtwordt ontboden.
Wanneer we daarbij het feit voegen,
dat vele ziektegevallen méér en gro
tere zorg (dus méér bezoeken van de
huisarts) vragen dan vroeger, wan
neer we bedenken dat er in onze
moderne samenleving veel geestelij
ke spanningen zijn, die tot ziektever
schijnselen aanleiding geven dus
wéér méér bezoeken van de huis
dokter) en als we dan nog denken

spreekuur behandeld kunnen
worden, door niet voor elke kleinig-

heid aan de telefoon te gaan han- ziJ d w~ ym de min3,e werstand

gen door te begrtjpen, dat de dokter en6 Uever (mto_

niet overal tegelijk kan lijn („dat ia Ucbamelljke eisen atellende) me-

de derde keer dat die man opbelt diache richting Inslaan
voor zijn kind, dat 39 graden koorts

heeft: zou je 'm niet", zei diezelfde Zou deze vraag bevestigend beant-

doktersvrouw eens), door niet direct woord moeten worden (persoonlijk

de poze van .verwaarloosd worden" ben ik geneigd dit inderdaad te

aan te nemen, als de dokter eens doen) dan zou er een betreurens-

iets vergeet (ook hij is maar een waardige verzakelijking opgetreden

mens) enz. enz. Dat de lichamelij- zijn in het huisartsenberoep, ten kos-

ke overbelasting vooral in de grote te van een idealistische instelling,

steden een rol speelt in het huisart- En... waar het dan dus een mentali-

senbestaan, blijkt uit een artikel in teitsverandering zou betreffen, zou de

„Medisch contact" met als kop: therapie (maatregelen ter verbete-

„Uithijgen en opnieuw beginnen". In ring) zeer moeilijk zijn. Des te meer

dit artikel wijst de schrijver op de li- is dit het geval omdat men eigen-

chamelijke inspanning van de huis- lijk het verschijnsel van de lichame-

arts bij de bezoeken in de flatgebou- lijke overbelasting van de huisarts

wen zonder lift en hij heeft berekend, niet kan bekijken, maar dit moet

dat deze huisarts in een drukke pe- Zien in samenhang met de geestelij-
riode (bijvoorbeeld een griepepide- ke en de medische overbelasting,

mie) per dag zoveel trappen loopt, zijn deze twee ook struikelblokken?
dat hij vijf maal de Dom van Utrecht Hierover (en nog over enkele ande-

zou kunnen beklimmen. re „struikelblokken"in een volgend
Zou hier geen taak liggen voor de artikel.

overheid bouw- en woningtoezicht
Laat ik ten slotte eerlijk zeggen, dat
ik de kop van een artikel in het tijd
schrift „Pols" namelijk: „Huisarts:
laatste slaaf", wel wat overdreven
vind.

U zult bemerkt hebben dat ik bij de
bespreking van de lichamelijke
overbelasting van de huisarts 't ac
cent gelegd heb op de rol die de pa
tiënten hierbij spelen maar... speelt
de huisarts zelf ook hier geen rol?
Om deze vraag te beantwoorden,

HUISARTS.

Ministerraad eindelijk
ook met vakantie

De ministerraad is voor het eerst
na de oorlog met vakantie. Een
woordvoerder van de regering heeft

zou ik willen vaststellen, dat er in "aan^gmiddag meegcdeeW dat de
.omnniovind ministerraad twee of drie weken niet

rdeerete=Sfi,r^n| de «ft—?•«-

(vooral jongere. mensen.

Verzakelijking

verlof gegaan.

In vorige jaren is het wel eens
voorgekomen dat het kabinet in een
De zakelijkheid, de hardheid, de bepaalde week geen vergadering
„kilte", die er ontegenzeggelijk leeft hield maar een dergelijke vakantie
in deze samenleving, heeft noodza- is na de oorlog nog niet voorgekomen,
kelijkerwijze tot gevolg, dat er D>j De ministerraad heeft voor de va-
de moderne (vooral jonge) mens kantie de jaarlijkse begrotingen af-
géén of een geringere bereidheid bc- gehandeld. Daartoe vergaderde de
staat tot het leveren van toppresta- raad vorige week niet alleen op vrjj-
tiefe. Men beperkt zich bij de uitvoe- dag, zoals gebruikelijk, maar ook op
ring van een opgelegde of een zelf- donderdag.

De granaat-ontploffing
bij Wezep

Het Eerste Kamerlid M. van Pelt
(PSP) heeft tot de minister van De
fensie enige vragen gericht in ver
band met het ontploffen, op donder
dag jJ. tussen 't Harde en Wezep, van
een granaat In de buurt van de spoor
lijn AmersfoortZwolle. Drie treinen
ondervonden als gevolg van dit incident
vertraging, terwijl op een kampeer
terrein lichte schade werd aangericht.

De heer Van Pelt vraagt de minis
ter om een omstandig verslag van de
oorzaken en zou gaarne weten, indien
van een fout of nalatigheid sprake
mocht zijn, welke disciplinaire maat
regelen tegen de daarvoor verantwoor
delijke persoon (en) getroffen zullen
worden.

Ook vraagt de heer Van Pelt of
een soortgelijke gebeurtenis zich reeds
een zevental jaren eerder heeft voor
gedaan, en zo ja, welke maatregelen
de minister denkt te treffen om de
kans op herhaling zo klein mogelijk
te maken.

Bijna half miljoen
veiligheidsgordels

Volgens de Nederlandsche Ver-
eeniging der Rijwiel- en Automobiel
industrie (RAI) is de verkoop van
veiligheidsgordels in de eerste zes
maanden van dit jaar, vergeleken
met dezelfde periode van 1964, met
40 procent toegenomen. De verkoop
van personenauto's steeg in het af
gelopen halfjaar met 15 procent.

Verwacht wordt, dat er in 1965 ca
100.000 veiligheidsgordels zullen wor
den verkocht tegen 70.000 stuks in
beide voorgaande jaren. Vooral de
afzet van kindergordels is sterk toe
genomen.

Aan het einde van dit jaar zal het
aantal in gebruik zijnde gordels een
half miljoen bedragen, wat, aldus de
RAI, betekent dat dan bijna 20 pro
cent van het Nederlandse personen
autopark met gemiddeld twee gor
dels zal zyn uitgerust.

Een vijftienjarige duozitter op een
bromfiets werd zondagavond bij een
botsing met een auto op de rijksweg
BrunssemKoningsbos zwaar ge
wond. Aan zijn verwondingen is de
jongen, P. Jansen uit Hoengen bij
Aken gisteren in het ziekenhuis te
Sittard overleden.

Een bromfietser is gisteren onder
een vrachtauto met aanhangwagen te
recht gekomen en een uur na zijn over
brenging naar het ziekenhuis overle
den. Het betrof de in Schiedam woon
achtige Spanjaard R. Gomez-Delgado.
Doordat hij met ztjn voertuig op de
Westlandse weg te Vlaardingen begon
te slingeren, werd hij geraakt door de
rechtervoorzflde van de aanhangwa
gen, waardoor hjj kwam te vallen.

Je Ttleme amdtmt
vwte

Meewerken

Maarwél kunnen (om niet te

zeggen moeten) de patiënten prooe-
ren zich in te denken in de situatie

GANGETJE - TEL. 40941*

Aether klnnken

DONDERDAG

HILVERSUM I, 402 M.

7.00 KRO. 11.45 VPRO, 14.15—24.00
NCRV

KRO: 7.00 Meditatie. 7.05 Ouvertu
re: lichte grammofoonmuziek, reporta
ges, commentaren en wegeninforma
tie. (7.307.40 Nieuws. Pl.m. 8.00
Overweging). 8.30 Nieuws. 8.40 Lichte
grammofoonmuziek met vakantietips
en informatie voor de vrouw. (9.00
Weerbericht). 9.35 Waterstanden. 9.40
Voor de kinderen. 10.00 Sextuool: ge
varieerd muziekprogramma. (10.30
Weeroverzicht). 11.00 Voor de zieken.
VPRO: 11.45 Klassieke grammofoon
muziek. 12.10 Leven op het land, ge
sprek. Aansluitend agrarisch nieuws.
12.27 Mededelingen t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.30 Nieuws. 12.40 Deze
week, praatje. 12.45 In-de-zomer-uit,
wetenswaardigheden en muziek. 13.15
Vocaal ensemble en instrumentals
begeleiding (opn.): lichte muziek. 13.45
Voor de vrouw.. NCRV: 14.15 Lichte
grammofoonmuziek. 14.30 Klassieke
grammofoonmuziek. 15.30 Klassieke
kamermuziek (opn.). 16.00 Alle den
volcke: flitsen van de 54e Zendingsdag
van de Gereformeerde Zendingsbond.
16.35 Klassieke grammofoonmuziek.
17.00 Lichte grammofoonmuziek. 17.15
Lichte grammofoonmuziek voor de tie
ners. 17.50 Sportrubriek. 18.10 Lich
te grammofoonmuziek. 18.40 Voor de
twintigers. 19.00 Nieuws en weer-
praatje. 19.10 Radiokrant. 19.30 Gees
telijke liederen (gr.). 19.45 Oude mu
ziek (gr.). 20.00 Zomermozaiek, geva
rieerd programma. 22.00 Interntaionaal
orgelconcours Haarlem 1965. 22.30
Nieuws en herhaling SOS-berichten.
22.40 Avondsluiting. 23.00 Boekbespre
king. 23.05 Stereo: Kamerorkest en so
list: klassieke en moderne muziek.
23.45 Walsmuziek (gr.). 23.5524.00
Nieuws.

HILVERSUM n, 298 M.

7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00—24.00
AVRO

AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Ochtend
gymnastiek. 7.20 Lichte grammofoon
muziek. VPRO: 7.50 Dagopening. AV
RO: 8.00 Nieuws. 8.10 Lichte grammo
foonmuziek. (Om 8.15 De Groente
man). 8.45 Morgenwijding. 8.55 Klas
sieke grammofoonmuziek. 9.00 Moder
ne muziek (gr.) 9.35 Voor de vrouw.
10.00 Voor de kleuters. 10.10 Lichte
grammofoonmuziek. (Om 11.00 Nws).
12.00 Metropole orkest. 12.27 Medede
lingen t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30
Dansorkest en zangsolisten. 13.00 Nws.
13.10 Actualiteiten en grammofoon
muziek. 13.25 Beursberichten. 13.30 Ste
reo: Radiophilharmonisch orkest en
solist: Moderne muziek. 14.15 Huis
houdelijke zaken, lezing. 14.30 Zang en
piano: lichte muziek. 14.50 De gezus
ters Kunst. 15.30 Lichte grammofoon
muziek. 16.30 Cello en piano: klassie
ke muziek. 17.00 Voor de jeugd. 18.00
Nieuws. 18.15 Actualiteiten. 18.25
Mannenwerk: licht programma. 20.00
Nieuws. 20.05 Pianorecital: klassieke
en moderne muziek. 20.30 Internatio
naal Songfestival te Sopot (Polen): In
de pauze (Jl.m. 21.5022.10): nieuws-
actualiteiten. 23.05 Pizzicato: nieuws
flitsen en actualiteiten uit de lichte
muziekwereld. 23.5524.00 Nieuws.

TELEVISIEPROGRAMMA'S

NEDERLAND I

NCRV: 15.0015.35 Voor de vrouw.
NTS: 19.00 Nieuws in het kort. 19.01
Voor de kleuters. 19.06 De Verrekij
ker: internationaal jeugdjournaal. 19.15
Van gewest tot gewest, regionaal jour
naal: NCRV: 19.35 De Lucy Show.
NTS: 20.00 Journaal. NCRV: 20.20
De Beverly Hillbillies. 20.45 Attentie.
21.10 Soubrette, blijspel. 22.50 Dag
sluiting. NTS: 22.55—23.00 Journaal.

NEDERLAND II

NTS: 20.00 Nieuws in het kort. 20.01
Improvisatie: jazzmuziek. VARA: 20.25
Burke's Law, TV-film. 21.45—22.10
Achter het nieuws.

THEO VAN BLANKENSEE

VERTAALD DOOR P. J. AERSSENS

Voorzichtig trok Werner het dolk
mes uit de wonde. Het wapen bleek
een Damascener dolk te zijn, van
zeer kostbare uitvoering. Het hand
vat was van ivoor, kunstig uitgesne
den in de vorm van een hazenpoot.
De kling was door een niet minder
vaardige hand geciseleerd en droeg
fijne onberispelijke ornamentjes. De
grootste waarde welke Werner aan
dit zeldzame wapen toekende was
wel, dat het hem mogelijk de dader
op 't spoor kon brengen. Daarom stak
hij de dolk bij zich.

Verder kan ik hier niets doen.
Nu het schrijfbureau.

Met vereende krachten schoven zij
de zware, massieve schrijftafel opzij.
Werner klopte boven de linkerachter
poot en vernam inderdaad een holle

klank. Doch waar kon wel de sluiting
zijn?

Zij konden niets vinden, hoe zij
ook klopten en tastten. Het bureau
werd nu 'n kwartslag opzij gedraaid
en daar ontdekte Werner aan de bin
nenkant van de uitgeholde poot een
klein ivoren knopje Hij drukte er
op en tegelijk sprong aan een der
zijkanten 'n paneeltje open.

Eindelijk!

Werner bukte zich. doch welk een
teleurstelling.

Leeg! Hier is niets te vinden.

Wat?, vroeg Langhalm plots als
versuft. Is het leeg?

Ja! De moordenaar kende het
geheim van dit bureau dus.

Wie had dat kunnen denken?
Nu zijn we nog even ver als in 't
begin.

Er zal hard gewerkt moeten wor
den.

De zon was intussen al dieper en
dieper gezonken en dreef nu als een
geel koperen kogel boven de weste
lijke horizon.

Het is voor vandaag te laat ge
worden, meende Werner. Ik kan hier
niets meer doen, dan nog even vlug
'n kort verhoor afnemen. Morgen zal
ik het lijk laten vervoeren en dan
gaan we aan de slag.

Nadat hij het venster langs de bin
nenkant gesloten had, verlieten bei
den de kamer. De deur werd zorgvul
dig verzegeld.

Mary Hallstein en de beide be
dienden zaten in het salon.

Ik kan niet allen tegelijk een
verhoor afnemen. Twee van u zul
len hiernaast dus even moeten wach
ten, merkte Werner op.

Regelt u alles, zoals u goed
dunkt, verzocht Mary Hallstein. Wie
van ons wenst u eerst te spreken?

Hem.

De commissaris had op Heinz ge
wezen, waarop de overigen het salon
verlieten.

Hoe is uw naam?, vroeg Werner,
nadat hij papier en potlood te voor
schijn had gehaald.

Heinz Norbert.

Sinds wanneer bent u hier in
dienst?

Sinds een half jaar.

Weet u iets naders omtrent de
beide echtgenoten?

Neen.

Wat weet u omtrent de moord
zelf?

Niets! Ik was naar de stad en
kwam pas tegen zes uur weer thuis.
Franz heeft me toen verteld, hoe ze
meneer gevonden hadden.

U hebt dus zelf niets gezien!

Neen.

Dan kunt u gaan. Laat uw col
lega even komen.

Deze noemde zich Franz Herbit.

Bent u de gehele middag op 't
slot geweest?

Ja, in de keuken.

Waar ligt de keuken.

In de benedenverdieping, aan de
achterkant van het slot.

Is het mogelijk, dit huis langs
de achterkant te bereiken, zonder
gezien te worden?

Gewoonlijk is de tuinpoort wel
gesloten, doch met 'n beetje handig
heid gemakkelijk te openen.

Maar kan zo iemand dan het
huis naderen zonder opgemerkt te
worden?

Ja.

Hebt u omtrent *n bepaald per

soon vermoedens?

Neen.

Hebt u niemand binnen zien
komen?

Neen.

Is er vanmiddag bezoek ge
weest?

Ook niet.

Hoe lang bent u reeds hier?

Ruim vier jaar.

Is 't u bekend, of Rudolf Hall
stein vijanden had, of dat hij iemand
vreesde?

Hij heeft er nooit over gespro
ken. Toch schijnt 't wel zo te zijn,
want zo lang ik hier woon, heeft hij
nooit 'n voet buiten het slot gezet.

Althans, dat hebt u nooit ge
zien.

Juist.

Hebt u nooit iets bijzonders in
het gedrag van uw patroon kunnen
opmerken?

Ja, dat wel. Hij was 'n zonder
ling. Soms sloot hij zich wel drie of
vier weken in z'n kamer op.

En wie bracht hem dan z'n eten?

Mevrouw zelf. Niemand van het
personeel zou het gewaagd hebben
om dan op zijn kamer te komen.

Zulk een mededeling gaf te den
ken; het was een uitgangspunt, dat
bijzondere aandacht verdiende. Wer
ner vroeg derhalve verder:

Hoe was zijn houding jegens u
en de anderen, als hij zich dan weer
liet zien?

Zoals altijd knorrig!

Als mevrouw afruimde, was dan
steeds alles of tenminste 't grootste
gedeelte van 't eten geconsumeerd?

Ja.

Is 't niet mogelijk, dat Rudolf
Hallstein zo nu en dan in stilte het
slot verliet?

Ik heb er nooit iets van gemerkt

Kwamen er wel eens gasten?

Neen. Als er in de stad iets bij
zonders te regelen was, dan werd
Langhalm ontboden.

Hoewel Werner geen enkel feit had
kunnen achterhalen, dat in enig ver
band met de moord kon staan, was
hij toch niet geheel en al onbevre
digd. Hij nam nu het moordwapen
en toonde het de bediende:

Hebt u deze dolk al eens eerder
gezien?

Herbit had bij de eerste oogopslag
reeds zijn antwoord gereed:

Ja. Hij heeft altijd in de logeer
kamer gehangen. Ik heb hem daar
dikwijls gezien.

U weet zeker, dat u zich niet
vergist?

Ik weet 't zeker.

(Wordt vervolgd)