Ejtöüfs Eef Dolman de slimste in tweegevecht met Steevens LIMBURGS DUO VERSPILDE KRACHT OP VAN MIDDELKOOP Vierde plaats voor Zoet in Ulvenhout Grote overmacht van Post in België MAANDAG^6JTTLI_196^ DE LEIDSE COURANT PAGINA '7 Daarom spurtte blonde.. Eef Dolman op die laatste 200 meter feller dan ooit tevoren, feller nog dan verleden jaar, toen zijn sprong toch ook voor al zijn belagers duidelijk teveel was geweest. André van Middelkoop, die volgens plan de spurt van ver had ingeleid, zwichtte het eerst voor zijn ploeggenoot „Baby-face" Wim Schepers capituleerde als tweede. Restte nog Harry Steevens, de „witte", evenals Dolman naar het Zandvoortse circuit ge komen in de vaste overtuiging, dat hij, en niemand anders, zou winnen. Steevens, die bondscoach Joop Middelink alvast had uitgenodigd om maan dag bij hem in Elsloo champagne te komen drinken als zijn overwinning inderdaad een feit was geworden. Tegen deze ontketende Dolman was echter ook Limburgs nieuwste idool totaal kansloos. Krachtspurter Dolman, in het voordeel door de felle tegenwind, kwam ver voor de eindstreep reeds naast zijn rivaal en bevocht vervolgens duidelijke winst. Enkele meters voor de finish reeds richtte de Rotterdammer, die inmiddels bijna twee lengtes voorsprong bezat op de stampende Steevens, zich op en stak triom fantelijk beide armen omhoog. Zo finishte Eef Dolman, een groot kampioen. Tweestrijd Eef Dolman en Harry Steevens. Van de bijna 400 coureurs, die voor dit kampioenschap startten, beheers ten zij samen het koersverloop. De gehele titelstrijd stond- in het teken van hun tweestrijd. Beiden streefden, schijnbaar onafhankelijk van elkaar, zoals zij zich dat hadden voorgeno men. Steevens wilde een vroege slag, om de „krabbers" van het wiel te rijden, het risico voor valpartijen te verminderen en zijn concurrenten te testen. Misschien ook om Dolman, bekendstaand als een uitgesproken „slow starter" in zijn zwakke plek te treffen. Maar dat zei de Limburger er niet bij. In elk geval voerde hij zijn plan uit en maakte hij een vroe ge slag. Met Schepers, de in het begin op vallende Jan Harings, dappere Rini Wagtma'ns later door een lekke band uit zijn ritme gehaald en Henny Schouten ging hij reeds na 30 km op avontuur uit. Weliswaar werd de vlucht in de 12e ronde (48 km) reeds weer ongedaan gemaakt, doch het eerste doel was bereikt: het peloton telde heel wat manschappen minder. Tevreden hield Steevens zich enige tijd rustig en liet hij het initia tief aan andere sterken als Daan Holst, Wim de Wilde, André van Middelkoop, Wagtmans (weer), de toen nog goed draaiende Tiemen Pas toen in de 21e ronde een groep je, bestaande uit Daan Holst, Nol Kloosterman, Wim Schepers, André van Middelkoop en Gerard v. Noord zich afscheidde en snel een behoor lijke voorsprong nam, werd de Lim burger weer onrustig. In een in drukwekkende rush sprong hij langs Eddy Beugels, Wim de Wilde en Ko Zomer, binnen vier kilometer naar de leiders toe. Met zijn steun maakte hij daarop deze slag tot de beslis sende. Veel uitvallers Wat had intussen Eef Dolman ge daan? Meer dan aan iets anders heeft de Rotterdammer een hekel aan een vroege slag. Hij komt bijzonder lang zaam op temperatuur en daarom houdt hij zich in het begin meestal zeer rustig. Dolman wilde evenals Steevens snel een selectie en toen deze er voornamelijk door toe- Het peloton trekt in besloten forma tie door de bocht na de Hunzerug. doen van Steevens ook kwam, was hij voor het moment content. Een offensief stond hem in deze fase van de strijd nog niet aan. Met de harde wind, die nog voor de helft van de rit meer dan 300 van de 400 deelne mers de strijd deed staken, was het zo al zwaar genoeg. Doch Dolman moest wel handelen, toen de vijf vluchters na bijna 100 km reeds 1 minuut en 20 seconden winst bezaten. Ondanks de aanwezig heid van o.a. de sterk rijdende, pas amateur geworden Jan Brouwer, Ha rings, De Wilde, Pijnen, de veel in België rijdende Zeeuw Wim du Bois, Kettenis, Ottenbros, Groen, Pelle- naars en de jonge Westlander Leo Duyndam verloor de achtervolgende groep, waarvan de titelhouder deel uitmaakte, steeds meer terrein en een tegenaanval was dus absoluut noodzakelijk. Achtervolging Als enige vrijwilliger voor deze „redt Bolman"-actie meldde zich de jeugdige Gerard van Vianen, bekend uit Olympia's Tour van dit jaar, waarin hij zich onderscheidde door zijn nimmer aflatende strijdlust. Zijn steun aan Dolman bestond voorna melijk uit het aanwezig zijn in de buurt van de kampioen, want de gretige Rotterdammer, wiens pedaal tred nog elke ronde machtigerwerd, gunde zijn metgezel nauwelijks de kop. Geholpen door het feit, dat de voor dien zo actieve Van Middelkoop in de kopgroep nog slechts meefietste toen hij eenmaal had gehoord, dat zijn ploegmakker in aantocht was, kwam het duo Dolman-Van Vianen regelmatig dichter bij. De spectacu laire achtervolging werd door Dol man in de 31e ronde (na ongeveer 125 km) afgerond, toen hij de kop lopers achterhaalde. Het was Steevens niet aan te zien, wat er in hem omging, toen zijn verslagen geachte rivaal toch nog terug was gekomen. Dolman daaren tegen vérborg zijn gevoelens niet. Tevreden grijnzend passeerde hij de eretribune, aan de kop van de groep om een eventuele tegenactie de kop in te kunnen drukken. Een adem pauze bleek hij niet nodig te hebben. In de kopgroep wisten zowel Dol man als Steevens zich verzekerd van de steun-tot-op-zekere-hoogte van een makker. Voor Dolman was dat Van Middelkoop, voor Steevens zijn streekgenoot Schepers, die hem ook in de Ronde van de Toekomst al heel wat diensten had bewezen. Het was echter de vraag, hoever de „liefde" zou gaan nu er een na tionale titel op het spel stond. Bo vendien wilden de vier „vrijbuiters" in de kop oep zich ook niet zonder slag of stoot gewonnen geven. De geblokte Amsterdammer Daan Holst bewees dat met een aantal vinnige demarrages, die de anderen tot de grootste waakzaamheid noopten. Nol Kloosterman, die zich ook tevoren nooit had gespaard, waagde even eens enkele pogingen en de kleine vinnige Gerard van Noord, die tot 't ingaan van de laatste ronde steeds aan de staart van de groep te vin den was geweest, ging zich eveneens roeren. Niettemin bleef de groep intact tot op de Hunzerug, waar Van Mid delkoop volgens plan demarreerde. Schepers trok Steevens weer bij, maar nog voor de Tarzanbocht sprong André opnieuw weg. De bedoeling was duidelijk. Steevens, die per sé kampioen wilde worden, moest Van Middelkoop terug halen, Dolman kon dan aan het wiel van de Limburger blijven. Opzet geslaagd De beide Rotterdammers slaagden volledig in hun opzet. Bij het uitko men van de Tarzanbocht verhoogde Van Middelkoop voor de derde maal het tempo en weer moesten Sche pers en Steevens mee. Dolman kreeg zodoende alle gelegenheid zijn sprong naar de zege voor te bereiden en de titelhouder faalde niet in de afwer king. Terwijl na afloop Steevens stille tjes verdween, onderging Dolman de huldiging, die na een Nederlands kampioenschap slechts voor één man is weggelegd. Zijn tevredenheid over het verloop van de spurt verborg de Rotterdammer daarbij niet. „Dit", sprak hij lachend, „was nu precies de bedoeling". Eef Dolman gefotografeerd in de krans na de herhaling van zijn succes van vorig jaar. Uitslag 1 en kampioen van Nederland: Eef Dolman (Rotterdam) 176,106 km in 4 uur 29 min. 47 sec.; 2 Harry Steevens (Elsloo) 3 Wim Schepers (Stein) 4 Gerard van Noord (Den Haag) 5 Daan Holst (Amsterdam) 6 Nol Kloosterman (Leiden) 7 Gerard v. Vianen (Kockengen) 8 André van Middelkoop (Rotter dam).. allen dezelfde tijd als de win naar. 9 Jan Brouwer (Rotterdam) op 4 min. 21 sec. 10 Leo Duyndam (Honselersdijk) 11 Ever Vos (Zuidlaren) 12 Wim de Bois (Zuidzande) 13 René Pijnen (Woensdrecht) 14 Wim Emo (Utrecht) 15 Rini Wagtmans (St. Willibrord) allen dezelfde tijd als Brouwer. Het Nederlandse kampioenschap op de weg voor nieuwelingen werd behaald door Wim Huysmans uit Achthuizen, die de 62,895 km afleg de in 1 uur 35 min. 41 sec. Een lange vlucht van Jan Hugens en Leo van Dongen heeft de zondag gehouden profronde van Ulvenhout, beter bekend als de „Ronde van de Mo len", gekenmerkt. Het duo, aanvanke lijk in gezelschap van de Duitser Schultze, handhaafde zich ook nadat deze was weggevallen en finishte ten slotte met 26 seconden voorsprong op een groepje van drie, bestaande uit Cees Lute, Bart Zoet en Huub Ha rings. Het peloton had een achter stand van 1 minuut en 12 seconden. In de spurt liet Hugens zijn metgezel achter zich. De uitslag: 1. Jan Hugens (Amster dam), 120 km in 3 uur, 9 min. en 24 seconden. 2. Leo van Dongen (Made) z.t. 3. Cees Lute (Castricum) op 26 sec. 4. Bart Zoet (Sassenheim) z.t. 5. Huub Harings (Scheulder) z.t. 6. Cees Snepvangers (Zundert) op 1.12. 7. Cees Haast (Rijsbergen) z.t. 8. Ger- ben Karstens (Leiden) z.t. 9. Jack Mes ters (Den Haag) z.t. 10. Cor Schuuring (Amsterdam) z.t. Acht dagen voor de strijd om de Ne derlandse kampioenstitel by de be roepsrenners heeft Peter Post zich nog eens nadrukkelijk kandidaat gesteld. Voor de derde maal binnen een week (zondag een criterium in Made, woens dag de grote prys van Flandria in België) legde de lange Amstelvener beslag op de bloemen. En opnieuw deed hy dat met een indrukwekkende overmacht. Post, die door enkele blessures het grootste gedeelte van het wegseizoen op non actief stond en in de ronde van Frankrijk door gebrek aan training dan ook op de eerste Col opgaf, lijkt klaar voor de komende evenementen als het wereldkampioenschap en de najaars- klassiekers Parijs-Tours en de ronde van Lombardije. In Geel, in de omge ving van Turnhout legde Post zaterdag de 202 kilometer af in 5 uur en 2 mi nuten. De Belg Jan Lauwers eindigde op 150 meter. Renée van Meenen, die derde werd had 45 seconden achter stand en het peloton 1.05. Spurtwin naar van de grote groep werd Willy Vannitsen. Van de Nederlanders ein digden voorts Rik Wouters (11) en Gerben Karstens (15) vooraan. Nederlandse renners in Canadese ronde Een dag voor de ronde van Canada maandag in Quebec City start, hebben de Nederlandse renners zondag aan een 33 kilometer lang criterium in de pro vincieplaats Matana deelgenomen. De wedstrijd werd gewonnen door de Ita liaan Cesarina Carpanelli, die over een rappe spurt bleek te beschikken, in 45 minuten en 30 seconden. Op de vol gende plaatsen legden de Nederlan ders Henk Peters (Heemstede) en Dies Kosten (Kapelle) beslag. De ronde van Canada, twee jaar geleden door Kees Haast gewonnen, heeft de laatste ja ren een steeds groter bekendheid ge kregen. De Nederlandse equipe heeft er telkenmale successen geboekt. De ploeg die dit jaar naar Canada is ver trokken bestaat naast Peters en Kos ten voorts nog uit Piet Braspenninckx (Rijsbergen) en Ad van Kemenade (Eindhoven). De ronde van Canada telt 2414 kilo meter en duurt tot en met 8 augustus. MET NAAR de INTOCHT VAN DE VIERDAAGSE te Nijmegen OP VRIJDAG 30 JULI A.S. Dagtocht richting Arnhem-Nijmegen met ais hoogtepunt bijwoning van de intocht van deze jaarlijkse wandelmars. Vertrek 08.00 uur. 11.incl. consumptie. ELTOURS TOURINGCAR/REISBUREAU Zoeterwoudseweg 11a Leiden Telef. 0171022445 b.g.g. 40569 (Advertentie) TITEL DER AMATEURS BLEEF ZJV BEZIT VAN ROTTERDAMMER Eef Dolman legde al zijn 'kracht in die ene, alles verwoestende demarrage. Tweehonderd meter had hij nog om, evenals verleden jaar, de Neder landse wegtitel bij de amateurs te grijpen. Kort voor hem bevonden zich nog drie coureurs. De Rotterdammer had slechts oog voor één van hen: Harry Steevens. De man, die hem in Olympia's Tour een verpletterende nederlaag had toege bracht. De man ook, die triomfantelijk met de groene trui in zijn bezit thuis was gekomen na een Ronde van de Toekomst, waaraan hij, Eef Dolman, op dokters advies niet had mogen deel nemen. Wanneer Harry Steevens hier op het Zandvoortse circuit ook zou zegevieren in de strijd om de nationale titel, mocht hij zich met recht Nederlands sterkste amateur van het ogen blik noemen. En dat zinde Eef Dolman niet. Om dat hij, jong en eerzuchtig, zelf aanspraak maakt op deze betiteling. Rest verslagen De rest van het veld kon zich op dat moment als verslagen beschou wen. Wim Emo en Leo Duyndam streden twee minuten achter de lei ders een vergeefse strijd, nog twaalf coureurs volgden nog iets verder te rug. De overigen waren inmiddels afgestapt. i V:

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 7