15 jaar 'Rhythm Club'
Ir 11VIP
1 11 WM
i m
ook
F
VOOR
JOU
Grote veelzijdigheid is het
handelsmerk" van het orkest
LOPEND VUURTJE
siill going stronger
Op de
Platentoer
ZATERDAG 24 JULI 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 8
11 (tJUHAM
UNIEK JUBILEUM
VAN LEI US ORKEST
.19 APRIL ODNDERDAEAVOH34ABARET
HET RYTHME-QUINTET en
JERRY BEY
Conferencier - Humorist imitator
Op dinsdag 17 april 1951 stond deze
advertentie in de Leidse Courant.
1950 kwamen wat jongelui bij elkaar
Met schoolboeken en instrumenten.
Eerst werd het noodzakelijke huiswerk
gemaakt en daarna fijn gemusiceerd. De
jongens hadden er veel plezier in en
allengs ging de hobby meer tijd vergen.
Via diverse schoolfeestjes kwam er
steeds meer vraag naar een optreden.
In augustus werd besloten als groep bij
elkaar te blijven en onder de naam THE
RHYTHM CLUB naar buiten te treden.
Anno 1965 bestaat The Rhythm Club
nog steeds. Talloze podia zijn betreden
en een niet te schatten aantal mensen
heeft gedanst op de pittige muziek.
In augustus is het vijftien jaar ge
leden, dat voor het eerst de herken
ningstune „Lady of Spain" door de
microfoon schalde. En wie maar enigs
zins op de hoogte is met de problemen,
waarvoor orkesten geplaatst worden,
zal ongetwijfeld „het petje afnemen".
Vijftien jaar geleden
de smaak van het publiek en zoveel
mogelijk gaf men gehoor aan wensen.
Daarom is The Rhythm Club nog
steeds enthousiast en veel gevraagd.
„Je moet plezier in je werk heb
ben", vertelt huidige leider Rijsber
gen. „Je brengt per slot vrolijkheid
bij de mensen" En dat plezier en die
zin vonden we terug in ieder optre
den van the Club. Van ,Lady of Spain'
tot .Aufwiedersehn' is het fijn om de
jongens aan het werk te zien
Uitstekend verzorgde showtjes,
goed gearrangeerde stukken, kortom
een groep, die staat!
Boekenbal
Duizenden voornamelijk jonge
lui hebben in de loop der jaren
gedanst op hun muziek. Want op in
stuiven, personeélsavonden en recep
ties, ze zijn de afgelopen jaren overal
geweest. „Belangrijke werkgevers zijn
voor ons de dansscholen", vertelt
Frans Rijsbergen, „en we werken
graag voor hen. Daar wordt onze mu
ziek geapprecieerd"Daarnaast be
waren ze prettige herinneringen aan
avonden voor b.v. Sparta op het op
treden tijdens het Boekenbal.
„Zolang we het uitstekend met el
kaar blijven vinden gaan we door.
We komen nog elke week bij elkaar
om te repeteren, maar ook om nieu
we nummers te bespreken. Zo willen
we b.v. voor het volgend jaar specia
le pauze-showtjes gaan maken, a la
The Tb Pee Jacquets, die drie gekke
mannetjes.
Rijsbergen en de andere club-leden
gaan ook meer aandacht besteden aan
de vocale kant van het repertoire.
Niet fit
Vanaf de oprichting tot 1961 heeft
Theo Wisse het orkest geleid. ,fiet
In de jaren tot ver na de oorlog
kende Eddy Christiani een ongekende
populariteit en terecht, want Eddy en
de zijnen brachten een prettig in het
gehoor liggend genre, waarvan je op
kikkerde. Oprichter en stimulator
THEO WISSE en zijn mannen waren
ook grote fans van Eddy, zodat het
eerste club-repertoire al gauw een
groot deel uit Christiani-stukken be
stond.
Theo kocht zijn platen rap, luister
de net zo lang, dat hij en de Club
het arrangement feilloos naspeelden.
Frans Rijsbergen wist met zijn stem
tot een frappante imitatie te komen
en zo kon het gebeuren, dat in juli
1950 „Op Stap" van Eddy Christiani
oo de markt kwam en Tht Rhytm
Club het wijsje drie dagen later even
goed op een dansavond speeldte.
muziek en de aankleding. Je kunt je
niet permitteren onverzorgd een to
neel te betreden".
Roeiboot
Van harte feliciteren wij
THE RHYTHM CLUB met het
derde lustrum en we hopen van
harte, dat deze zes voortref
felijke musici, die allemaal een
muzikale opleiding genoten
hebben, stug doorgaan met het
maken van goede muziek en
dat „de liefhebberij" steeds de
boventoon mag voeren.
De eerste maanden trad het orkest
veel op in Voorschoten en dat bracht
meteen al problemen met zich mee,
omdat er nog geen geld was voor be
hoorlijk vervoer. De instrumenten
werden dikwijls per fiets of per bode
op de plaats van bestemming ge
bracht. Af en toe kwam er aan de
Vliet een roeiboot aan te pas.
Na een half jaar ging het al een
stuk beter: het orkest kon „bühne-
kleding" aanschaffen.
Op verenigingsavonden waren The
Rhythm Club-leden altijd graag ge
ziene gasten en zo verspreidde zich
langzaam de mare: „Theo Wisse heeft
een goed orkest".
Ook toen reeds kenden we de
talentenjachten, waaraan door The
Rhytlhm Club trouw werd meege
daan. Eén zo'n programma hebben
we nog gezien.
0}
JL Hl
■Jt - tfM 1 i iM
ElK^sf
liKsya ||)f
liH -J» «8 BÉ "^SfÉj
The Rhythm Club in de huidige samenstelling.
heet ,op eigen verzoek', vertelt hij
ons", maar ik heb afscheid van het
orkest genomen, omdat ik het niet
meer kon combineren met mijn ge
zin en mijn werk. Het werd door
gaans erg laat, zodat ik niet fit ge
noeg de nieuwe dag inging".
Theo Wisse, die nog wel als solo
pianist de diverse bruiloften en re
cepties opluistert, bewaart de pret
tigste herinneringen aan zijn Rhythm
Club-tijd.
Anders
„Ik moet daarbij zeggen, dat de
amateur-tijd verreweg het plezierigst
was. Zodra geld een woordje gaat
meespreken, ga je toch anders tegen
over het musiceren staan".
„We hebben steeds ons uiterste best
gedaan om er goed verzorgd uit te
zien, daar let het publiek op".
Ten slotte: „Jonge artiesten moe
ten meer aan de studiie vóór zij een
toneel oprennen. Ze moeten er eerst
van overtuigd zijn, dat wat ze doen
heel goed is, dat gebeurt helaas nog
te weinig".
LEIDSE
TOP TIEN
Het tussen haakjes vermelde
cijfer geeft de stand per zater
dag 26 juli jt. aan.
1. Wooly bully - Sam the
Sham a. the Pharaoh's.
C 2. D silenzio - Nini Rossie.
3. Mr Tambourine-man -
The Byrds.
4. Cry to me - The Pretty
Things.
(8) 5. I'm alive - The Hollies.
6. Say you are my girl -
Roy Orbison
7. I don't want to go on
without you - The Sear
chers.
8. Roadrunner - The Pret
ty Things.
9. Price of love - The
Every Brothers.
10. Santo Domingo - Ria
Valk.
In de laatste week van deze maand wordt in Antibes-Juan les Pins
in Frankrijk het belangrijke jazzfestival gehouden. Zoals bekend, zal
Boy's Big Band oJ..v. Boy Edgar ons land vertegenwoordigen. Geluk
kig kunnen we de prestaties van dit jazzorkest zien en haren: de
VARA zal twee programma's van de Franse omroep overnemen. Het
eerste filmverslag zal op vrijdagavond 30 juli a.s. (Nederland 1)
op het scherm komen.
Niet alleen door de deelname van Boy's Big Band heeft dit festival
aan belangrijkheid gewonnen: ook het grote orkest van Woody Herman
zal naar Frankrijk reizen!
Zonder prijs
Nog drie
,JLr is veel veranderd sinds de op
richting", vertelte ons Frans Rijsber
gen, „niet alleen hebben wij diverse
wisselingen in het orkest gehad, maar
de eisen van het publiek zijn geste
gen in de loop der jaren". Van de
oude kern zijn er thans nog drie le
den over. Theo Wisse verliet op
eigen verzoek het orkest in 1961.
„In die jaren kon je echt liefhebbe
ren. Er bestonden niet zo veel orkes
ten enwij waren jong, men stelde
niet zulke hoge eisen". Frans Rijs
bergen: „De tijd van de hoedjes, neu
zen en muziekstandaards is voorbij,
er wordt nu nog meer gelet op de
Onder redactie van
Anton Abma en
Cees van Leyden
De „talenten-parades" kenmerkten
zich door een grote verscheidenheid
in genre. Klassiek en populair gingen
toen heel goed samen. Een prachtige
herinnering wordt bewaard aan de
finale van het Rutecks Concours in
Amsterdam. Met een afgeladen bus
fans toog men richting hoofdstad,
nauwelijks hadden de wat nerveuze
finalisten ingezet of hun optreden
werd verstoord door het binnenko
men van een blaas-kapel op volle
sterkte. Zonder prijs keerde men des
nachts terug.
Meer successen werden behaald in
Zomerzorg in 1954 en tijdens het
Burcht-Festival van hetzelfde jaar.
In de eerstgenoemde gelegenheid
bleek plotseling een tekort te zijn
aan talent. De organisator vroeg aan
Theo Wisse of hij nog „een opvuller-
tje" had. De gebroeders Rijsbergen
wonnen als „De Tedidybeertjes" toen
een prijs.
Vernieuivd
The Rhytm Club heeft ook qua re
pertoire belangrijke fases doorge
maakt .In den beginne dus al het
Christiani-werk en nu 1965 een
bont afwisselend repertoire, waarin
we „voor elck wat wills" teaenkomen.
Van Beatles tot de Valeta. En naar
onze mening ligt daar de grote
kracht van The Rhytm Club: ze heb
ben zich in de loop der jaren steeds
vernieuwd. Nauwlettend volgde men
De orkestleden hebben alle
maal eigen speciale herinne
ringen aan optredens, zoals b.v.
het volgende:
Iedereen schatert nog bij
het horen van dit verhaal:
In een polonaise komt het lied
je voor „Palderie, faüdera, en
we gaan door de vloer". In
Katwijk deed het publiek zo
gewéldig mee, dat ze ook en
massa bij dit schone lied door
de vloer gingen!
Zo er een jazz-Walhalla op aarde
bestaat, is dat te vinden in de
Amerikaanse stad Newport, waar
jaarlijks de allergrootsten bijeen
komen om te musiceren. Nieuwe
stijlen worden gepresenteerd,
nieuwe wegen worden daar in
geslagen. Ook dit jaar is het
Newport jazz-festival gehouden.
Opvallende musici: Herbie Mann,
Dizzy Gillespie enFrancis Al-
bert Sinatra.
Jazz critici hebben het enige ja
ren geleden reeds gezegd: ,JHet is
nu mooi genoeg geweest met Si
natra. Hij heeft ons niets meer te
zeggen. Voor ons is hij een gewone
popzanger". Alstublieft, dat zeggen
mensen-van-het-vak. Na twee de
cennia aan de top gestaan te heb
ben, zou dit het besluit moeten zijn
van een groot zanger.
Het schonkige driftige ventje van
Italiaanse immigranten-ouders, dat
zich opwerkte uit de sloppen van
Hoboken tot 's werelds best betaalde
crooner, zal deze „kritieken" toen ook
wel gelezen hebben. Hij moet er om
gelachen hebben, want op dat mo
ment verbrak hij zijn kontrakt met
Capitol, welk merk enige maanden
daarna een album uitbracht, getiteld
„The best years".
Maar Frank Sinatra dacht er heel
anders over: Hij startte een eigen
platenmaatschappij, stichtte een fiilm-
prodiutotie-maatschappij en kocht de
helft van Las Vegas' uitgaanscentra.
Tussen al deze besognes vond Sinatra
de tijd oan zo'n twaalf langspelers
vol te zingen en.er mee aan de
top te blijven.
MET COUNT BASIE
Om die eerdergenoemde journa
listen nu helemaal van repliek te
dienen, zocht hij hen op in Newport.
De ontmoeting vond plaats op 4 juli.
Gesteund door het immer swingende
Basie-orkest heeft hij in anderhalf
uur 18 songs gekozen, die eenieder
tot ademloos luisteren noopten. De
bijna 50-jarige Sinatra was „jazzier"
dan ooit te voren, swingde als een
„jong veulen" en was in zijn „Swing-
in' Affair" uitgelaten en veerkrachtig
als een twen.
Na Newport gaat Sinatra voor drie
voorstellingen naar New York, zet
zijn toernee voort in Chicago en be
sluit via Baltimore in Detroit. Voor
iedere show toucheert „The Voive"
de lieve som van 40.000 dollars.
Sinatra heeft vele psychiaters kop
zorgen bezorgt, want wie is de ware
Francis Albert Sinatra: De gokker?
De belegger? De ondernemer? De
minnaar? De eenzame? Wij geloven,
dat alle Sinatra's zijn te centrali
seren rond het thema „ruwe bolster,
blanke pit".
MEER.
De blanke pit van zijn vokale vak
manschap verbreekt dan telkens weer
het ruwe bolster der kritiek, omdat
Sinatra altijd méér vertelt, dan de
pure songtekst hem voorschrijft. Die
gave hebben slechts de grootsten in
zijn vak.
In hot Waldorf Astoria Hotel in
New York ontvangt Sinatra één
dezer dagen twee trofeeën: De beste
entertainer van het jaar en de beste
vokalist van hot jaar. Op 12 decem
ber a.s. wordt hij vijftig jaar.
„Angel"/„Little Boy" Johnny Til-
lotson (MGM 61111).
Opeens zong hij in „Rooster":
Johnny Tillotson, een goedlachse
knaap met een aardige stem. Deze
single bevat twee melodietjes, die
goed in het gehoor liggen. We pre
fereren „Angel".
„Tango Montevideo"/„Polka - Jenka"
Marijke Hofland (Fontana YF
278108).
Met begeleiding van „The Travel-
Iers" horen we hier nieuw Neder
lands talent; dit plaatje leert ons
echter weinig van de capaciteiten
van Marijke Hofland. „Polka-
Jenka", de titel zegt voldoende, en
„Tango Montevideo" klinkt nogal
zeurderig.
„Max und Moritz"/„Wenn ich mich
in dich verliebe" Suzie (CNR
E 373).
In de Nederlandse ploeg voor het
a.s. Knokke-festival is ook een
plaatsje ingeruimd voor Suzie
Peerenboom, een meisje, dat
hoofdzakelijk in Scandinavië op
treedt. Zij is echter van Tilburgse
afkomst. Op deze plaat zingt Su
zie twee Duitse liedies. die wel
aardig klinken;
~:lburg3^ Lu-
„Zonder jou"/„Verboden vruchten"
Ronnie Tober (Philips JF 327860).
André Meurs vertaalde het be
kende „Teil me why" in „Zonder
jou" en dit liedje leent zich wel
voor de stem van Ronnie Tober.
„Verboden Vruchten" is een vro
lijk nummer over meisjes die lip
penstift gebruiken met 'n (vruch
ten)-smaakje.
Ronnie Tober is een goede aan
winst in onze tienerwereld. Goede
stem; maar wel hopen we, dat hy
z'n Amerikaans accent snel kwijt
raakt.
