heer van de „Johannahoeve"
Piet
Marée
de doe-
het-zelver
werd
Van theorie
naar praktijk
dankzij
eeuwenoude
boerderij
Pompstation
voor vulling
vrije tijd
De nieuwe kath. technische
school te Hillegom
ZATERDAG 17 JULI 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 14
De Johannahoeve te Har-
melen. Geheel links de
vroegere varkens schuur,
nu exclusief woonhuis van
Piet Marée. Rechts daar
van de hooibergingericht
tot studio en werkplaats.
Daarnaast de zeventiende-
eeuwse gevel van de hoeve
zelf, nu ingericht als mu
seum.
UTRECHT Piet Marée, de doe-het-zelver,
woont sinds enige tijd in een varkensschuur.
Vrienden en bekenden aan wie hij enkele maan
den geleden zijn voornemen bekend maakte,
hoorden het met opgetrokken wenkbrauwen aan.
De wenkbrauwen zijn inmiddels weer neer
gelaten nu blijkt, dat vooral onder de zelf
werkende handen van de heer Marée en zijn
vrouw een verre van onaantrekkelijk optrekje is
ontstaan, dat aan varkens noch schuur in de
verste verte doet denken. Wie langs de Breudijk
in Harmeien zoekt, zal het kunnen vinden dicht
9?
achter het Vijverbos, maar men zal dan moeten
zoeken naar een deel van een geheel, want het
nieuwe woonhuis van Piet Marée is onderdeel
van de charmante Johannahoeve, ruim drie
eeuwen oud, maar weer als nieuw na een recente
restauratie. Een unieke plaats in het rustige
polderlandschap, nieuwe speelplaats voor de
rusteloze geest van Piet Marée, die er een
museum van wil maken, een levend museum
overigens met samenkomsten, feestjes en
excursies, exposities, concerten en lezingen, zij
het alleen voor hen die hij daartoe noden wil.
(Van een onzer verslaggevers)
Op een van zijn tochten door de pro
vincie Utrecht reed Piet Marée langs
de boerderij. Hij stopte, keek en raak
te er op slag weg van. De hoeve bleek
nog te koop te zijn ook, hij aarzelde
niet, toog aan het restaureren en nu
heeft hij er zijn studio en zijn werk
plaats en bedenkt en vervaardigt er
zijn ongetelde ideeën en werkstuk
ken, die ontelbare doe-het-zelvers ge
legenheid zullen geven hun vrije tijd
passend door te brengen.
Geen ketels
De Johannahoeve is aldus voor Piet
Maré^ de (voorlopig?) laatste pleis
terplaats geworden van een leven,
dat geen vrije-tijdsproblemen heeft ge
kend. Al heel jong moest hij letterlijk
aan de slag op de scheepswerf van zijn
vader: ketek bikken, een bezigheid
waarvan hij niet onder de indruk
kwam. Twaalf jaar oud trok hij naar
België, vertoefde enige tijd in een
klooster aldaar en verhuisde vervol
gens naar Parijs, waar hij op typisch
lichtstedelijke manier zijn stokbrood
trachtte te verdienen, namelijk met 't
verkopen van plankjes van sigarenkist
jes, waarop hij de beproefde tafe
reeltjes op en langs de Seine had ge
schilderd. Toen de eerste wereldoorlog
achter de rug was keerde hij naar Ne
derland terug, werd loopjongen bij uit
geverij G. B. van Goor in uijn geboor
testad Gouda en de loopjongen liep zo
goed, dat hij zijn loopbaan daar ein
digde als directeur. Toen was hij ove
rigens al in de weer met het schrij
ven van (kinder)boeken en het maken
van films.
Het einde van de tweede wereldoor
log bracht weer een verandering. Hij
kocht een groot huis in Haastrecht,
maar daar woonde hij niet lang. Uit
balorigheid vertrok hij met 'n scheeps
lading antiek naar Australië waar hij
neerstreek op Tasmanië. Hij had veel
materiaal over ontdekkingsreiziger
Abel Tasman verzameld, kocht een
groot huis in Victoriaanse stijl en richt
te het in als Tasmanmuseum. Dat was
niet zijn enige Australische activiteit.
Hij vulde zijn tijd met het verspreiden
van zijn ideeën over de nuttige be
steding van de vrije tijd. Op verzoek
van de regering organiseerde hij cur
sussen, hield causerieën voor de ra
dio, schreef boeken en publiceerde in
tijdschriften. Hij vormde er ook een
werkgroep van mensen, die bijzondere
interesse voor de doe-het-zelf-beweging
toonden en het heeft inderdaad iets van
een beweging gekregen, want de werk
groep in Australië heeft navolging ge
kregen in de gehele wereld. Overal
zijn er nu werkgroepen, die contact
met elkaar houden, ideeën uitwisselen
en deze propageren in het eigen land.
Zelfs Arabisch
Na twaalf jaren keerde Piet Marée
weer naar Nederland terug en ging in
Zeist wonen. Hij verzorgde hobbyru
brieken, waarbij het hem om het even
was of het over tuinieren, knutselen, te
kenen, fotograferen of binnenhuisarchi-
tectuur ging, hij gaf honderden boeken
uit, waarvan er vele verschenen in het
Frans, Duits en Engels. Zelfs in 't Ara
bisch werden zij vertaald.
En deze Piet Mareé nu samen met
zijn vrouw, die als Beryl Baronie zeke
re bekendheid verkreeg als cabaretière,
ondermeer met tournees door Indone
sië en diverse Europese landen is
thans heer van de Johannahoeve. Ei
genhandig heeft het echtpaar met vin
dingrijkheid en vlijt de drie eeuwen ou
de percelen het eigen devies opgedrukt:
doe het toch zelf! Van oude, schijnbaar
waardeloze prullen maakte hij ge
bruiksvoorwerpen en zelfs sieraden. Als
Robinson Crusoe, zo is hij bij de inrich
ting van zijn huis te werk gegaan: van
wat hij vond componeerde hij het inte
rieur van woning, studio en ontvang-
ruimte. Een oude balk, vijf eeuwen
oud gevonden in een sloot, siert nu
de antieke schouw in zijn woonkamer,
een oud kruiwagenwiel werd tot hang
lamp omgebouwd, een disselboom van
een oude koets vormt, als steunpunt
voor een plant, tegen het plafond een
aardige decoratie. Zijn vrouw en het
toeval zorgden voor een nieuwe aan
winst. Toen zij op zoek was naar een
worm voor een hongerig gewond vo
geltje stootte zij, peurend in 'n beerput,
op een oud-Hollands tegeltje. Tiental
len tegeltjes kwamen vervolgens naar
boven, evenals oude potjes en andere
antieke voorwerpen, die dankbaar wer-
Eindelijk gevonden
Geleidelijk aan herleefde in de Jo
hannahoeve het verleden. Geleidelijk
aan ook begon in het echtpaar het ge
voel te leven, dat het nu eindelijk ge
vonden had wat het zocht: een bewijs
dat men met eenvoudige middelen en 'n
beetje zin om het zelf te doen, een wo
ning tot een gezellig huis kan maken.
Dit bewijs is voor Piet Marée belang
rijk. Nu hij de Johannahoeve naar zijn
hand heeft geaet, kan hij aantonen dat
in de praktijk uitvoerbaar is wat hij zo
vele jaren in theorie heeft verkondigd.
En dat is hij ook vast van plan te gaan
doen. De werkgroep in Australië is al
voornemens om een overstapje naar
Holland te nemen om leergierig de hoe
ve te bezien. Via personeels- en andere
verenigingen, bedrijven en organisaties
zullen excursies worden georganiseerd
naar de hoeve.
Gezellig sameowjn
Piet Marée wü meer doen. Hij denkt
aan exposities door beeldende kunste
naars, aan coneerten en aan lezingen.
Hij denkt aan ongedwongen samen
komsten van bepaalde groepen uit de
bevolking, zo maar voor een gezellig
samenzijn, waarbij getoond kan wor
den hoe men met eenvoudige middelen
toch geslaagde feestjes kan organiseren.
De Vlaamse televisie heeft al belang
stelling voor deze avonden getoond. Een
ander idee van Piet Marée is een per
manente tentoonstelling, die een beeld
geeft van de totstandkoming van het
boek, van manuscript tot gebonden
exemplaar. Contact zal kunnen worden
gelegd tussen auteurs en lezers, via in
formele bijeenkomsten tijdens welke de
lezers kennis kunnen maken met de
schrijvers.
Zo dansen er nog vele ideeën rond
in het hoofd van Piet Marée, heer van
de Johannahoeve, die, al is het nu dan
overdrachtelijk, ongetwijfeld vruchtba
re grond zal biodon waarop vele voort
brengselen „als vanzelf" tot wasdom
zullen kunnen komen.
en zijn vrouw in een van de aantrekkelijke hoekjes van hun hoeve.
De deel van de hoeve is ingericht als ontvangzaal,
Eindelijk is het zover. Op 2 juli
j.l. kreeg het bestuur bericht dat in
oktober a.s. de Rijksgoedkeuring op
bestek en tekeningen voor de bouw
van de lagere technische school te
Hillegom zal worden verleend. De
architecten W. Kuitems en F. Sijts-
ma kunnen nu overgaan om namens
het bestuur van de school tot uitbe
steding over te gaan. Dit zal plaats
hebben op 27 augustus a.s. in Tres
long.
De bouw van deze school zal meer
dan 400 werkdagen vorderen en als
dan alles zonder tegenslagen ver
loopt, zal het mogelijk zijn dat sep
tember 1967 het nieuwe schooljaar
kan aanvangen in de nieuwe school.
In dat nieuwe gebouw zal dan plaats
zijn voor 550 leerlingen, met de mo
gelijkheid dat uitbouw voor een gro
ter aantal leerlingen mogelijk is.
In de school komen in totaal 160
vertrekken. De ondergrond tot en
met de begane grond wordt van be
ton gemaakt en onder de gehele
praktijkvleugel en de circulatieruim
ten komt een kruipruimte om de
diverse leidingen gemakkelijk te kun-
am la dit uit vier bouw
lagen bestaande gebouw komt een
lift voor de leraren en gehandicapte
leerlingen. Het dak van het hoofd
gebouw wordt ongeveer 17 meter
hoog.
THEORIELOKALEN ZONVRIJ
Een nieuwe vinding, uitgedacht door
de heer Sijtsma, die vele jaren in de
tropen heeft doorgebracht is, de
theorielokalen zonvrij te houden, zon
der dat daarvoor een kunstmatige
zonafwering nodig zal zijn. Aan de
zonzijde is namelijk de gang die toe
gang geeft tot de theorielokalen ge
pland, zodat deze de zonuitstraling
allereerst opvangt. De daken zijn
gemaakt van gasbeton en daardoor
warmte-isolerend. De vloeren krijgen
een accoustisch plafond, gevuld met
steenwol ter voorkoming van de
galm-geluiden. In de leslokalen ko
men zwevende dekvloeren om het
contact-geluid tegen te gaan.
Het gymlokaal heeft de afmetin
gen zoals deze in de laatste bepa
lingen vanwege het departement zijn
vastgesteld en kunnen daardoor ook
in gebruik worden gegeven van der
den. Bij dit gymlokaal komt een
open speelruimte voor beoefening
van basket- en volleybalspel.
Aan de binnenzijde van het ge
bouw, langs een aparte straat die
naar het centrale punt van de ge
bouwenreeks voert, komen de rij
wielstallingen. Langs de gehele zijde
van de theorielokalen komt een „pau
zeplaats" voor leerlingen tijdens de
rustpauzes. Deze plek ziet uit op de
Garbialaan.
Op het snijpunt Garbialaan en de
nieuwbouw in Elsbroek komt een
„sculptuur" waarbij het advies zal
worden gevolgd van de directeur van
de „Lakenhal" te Leiden. In het
trappenhuis zal een grote wand
schildering worden geschilderd door
Nicolaas Wijnberg uit Amsterdam.
De energievoorziening geschiedt door
een apart Travo-gebouwtje dat te
vens het Bejaardencentrum „Bloems-
waard", dat naast de nieuwe school
staat, van energie zal voorzien.
Toen de plannen voor de bouw
van de nieuwe school vaststonden
is door het genoemde architectenbu
reau vastgesteld dat dit Travoge-
bouwtje eerst zou worden gesticht
en zo werd daarvoor de eerste steen
gelegd op dezelfde dag dat de rijks
goedkeuring voor de bouw van de
school afkwam Nu kan bij de bouw
van de nieuwe school ook gebruik
worden gemaakt van de energiebron
uit het nieuwe Travogebouwtje. Het
gebouw komt te rusten op 365 beton
nen palen van 14 tot 15 m lengte.
Deze maquette is gemaakt door een oud-leerling der school, Nico Berkhout Jzn. te Hillegom.
