Nederlanders steeds vooraan behalve in beslissende slag DUITSE OVERWINNING IN DE EERSTE ETAPPE DE RONDE VAN DE TOEKOMST Cijfers rond de Kleine Tour MAANDAG 21 JUNI 1965 F VIINA 9 Juichend stak Wilfried Peffgen een arm omhoog. Op de tribunes van het fraaie Mungersdorf sta dion applaudisseerden duizenden glunderende Duitsers: voor de eerste maal in de geschiedenis van de Ronde van de Toekomst won een landge noot een étappe. En met die overwinning, be haald in zijn eigen stad en het stadion, dat hij zo foed kent, werd „Winnie" Peffgen, een 22-jarige leulse slotemaker, meteen de eerste leider in de vijfde Tour de de l'Avenir, die zondag begon met een daverende „coupe" van enkele van de groot ste favorieten. De overwinnaars werden de Span jaarden, Fransen en de Scandinaviers. Deze laat- sten, bepaald outsiders in de ronde, waren als De voornaamste verliezers waren de Polen, Roemenen, Belgen en Neder landers. Zij misten de slag totaal en vooral voor de Oranjemannen was dat een trieste zaak. Voor de beslissende vlucht waren zij namelijk bijzonder actief geweest. In elke kopgroep telde men een of twee Oranje-truien, maar toen de slag viel was de ploeg net in disorde door een lekke band van Harm Ottenbros. Nog eenmaal was er een kans om terug te komen, doch toen reageerden de mannen van Jefke Janssen te laat. Het kwam hen met uitzondering van Wim Schepers, die in de straten van Keulen nog uit het peloton wegsprong, op een verlies van 3.54 te staan. enige met drie man vertegenwoordigd in de uit tien renners bestaande kopgroep en wonnen dus automatisch het dagploegenklassement. Groter echter nog was de vreugde bij de Fransen en de Spanjaarden, die beide twee van hun sterkste coureurs vier minuten winst zagen boeken op het peloton. Charley Grosskost, de pas 18-jarige Claude Guyot (reeds 125 overwinningen ondanks zijn jeugdige leeftijd), José Lopez Rodriquez en Domigo Perrurena bevochten in de 162,5 kilo meter lange, vlakke rit met start en finish in Keulen een bijzonder gunstige uitgangspositie in de strijd tegen de overige favorieten, die maar liefst vier minuten achter raakten. geslonken verschil. Van de Neder landse ploeg, gewaarschuwd door de kracht van de Spanjaarden en Fran sen. probeerden Lute en Leijten ver geel.; te volgen. Zij naderden het sterke viertal in gezelschap van een passieve Duitser tot op 100 meter, moesten zich toen echter gewonnen geven. Door de komst van de 4 achter volgers werd de kopgroep na 100 km nieuw leven ingeblazen en de winst, die gestadig geslonken was,groeide weer aan. De start van de Nederlandse ploeg voor de Ronde van de Toekomst: van voor naar achter Beugels, Hoogland, Leyten, Lute, Ottenbros, Scheepers, Schouten en Steevens. gen in de slotfase. Schepers liep met de Belg Lesire nog elf sec. op het peloton uit en Steevens, Ottenbros, Schouten en Hoogland veroverden sprintend gunstige klasseringen in de hoofdmacht. EERSTE ETAPPE 1 Peffgen (Did.) 162 km in 3 uur 50 min. 13 sec. (met bon. 3.49.43), 2 Guyot (Fr. - met bon. 3.49.58), 3 Grosskost (Fr.), 4 Anni (It.), 5 Rodri guez (Sp.), 6 Rippel (Zw.), 7 Hojlund (Den.), allen in dezelfde tijd als Peff gen. Op 39 sec.: 10 Harison (GB). Op 3.43: 11 Schepers (Ned.), 12 Le sire (Belg.). Op 3.54: 13 Johnk (Did.), 14 Bo- bekov (Buig.), 15 Staron (Pol.), 16 Bepet (Fr.), 17 Barasco (Sp.), 18 Stéevens (Ned.), 19 Ottenbros (Ned.), 20 Schouten (Ned.), 21 Hoogland (Ned.), 22 Goletz (Did.), 23 Riemann (Did.), 24 Bodardt (B.), 25 Gadza (Pol.), 40 Leyten (Ned.), 89 Beugels (Ned.) en 103 Lute (Ned.) allen in dezelfde tijd. PLOEGENKLASSEMENT 1 Zweden/Denemarken in 11 uur 30 min. 39 sec. Op 3.44: 2 Frankrijk en Spanje. Op 7.48: 4 Duitsland en Italië. Op 3.27: 6 Groot-Brittannie. Op 11.31: 7 Nederland (Schepers, Steevens en Ottenbros) en België. HOOG TEMPO Opvallend was in de eerste rit naast de felle strijd het bijzonder hoge tempo van 42,3 kilometer per uur en het feit dat desondanks niet een coureur het peloton moest laten gaan. Bij gunstig weer draaide iedereen vrijwel voortdurend het grootste ver zet en het enige gevolg was eigenlijk dat ontsnappingen weinig kans van slagen hadden. De sterksten zouden de slag kunnen maken, kopgroepen zonder voldoende inhoud hielden de strijd nog geen vijf kilometer vol. Toch waren de Nederlanders vanaf het begin waakzaam. Zij kenden de meesten van hun tegenstanders niet en namen daarom het zekere voor het onzekere: bij iedere vlucht ging op zijn minst een man mee. Tijdens de eerste 45 kilometer wa ren achtereenvolgens Lute en Leij ten (in een groep van 11), Steevens (met vijf anderen, onder wie de ster ke Zweed Goesta Pettersson, de Spanjaard Suria en twee Italianen) en Hennie Schouten (met de West- Duitser Loeschke) in de slag, maar het feest duurde nooit langer dan twee of drie kilometer. Toen kwam de eerste tegenslag. In de straten van Düsseldorf (47 km) kreeg Harm Ottenbros een lekke band. Tevoren had Sjefke Janssen be paald wie door wie zou worden ge holpen in geval van pech en daartoe zijn ploeg onderverdeeld in twee viertallen. Volgens de instructies zou Ottenbros opgewacht worden door Beugels, Leijten en Lute, maar niet temin bleven meer Nederlanders ach ter om de Alkmaarder te steunen. NIET VERSTANDIG Dit was typerend voor de goede ploeggeest, maar niet verstandig, zo als bleek toen even later zes man het peloton de rug toekeerden. Voor de eerste maal ontbrak de Oranje- ploeg voorin en juist deze ploeg zou onfortuinlijkerwijs wegblijven. In de lijn der verwachtingen lag dit niet, want van de vluchters behoorden er liefst drie tot de Scandinavische ploeg, te weten Ole Hojlund, Jupp Ripfel en Mogens Thorslund. Twee van de drie anderen, de Brit Derek Harrison (in eigen land be schouwd als een grote belofte) en de Italiaan Marion Anni, genoten bo vendien nog weinig bekendheid en het enige gevaar viel eigenlijk te duchten van de Spanjaard Domingo Perurrena. Daarom zag het peloton niet veel in de poging en mocht het halve dozijn snel anderhalve minuut voorsprong nemen. Tekenend voor het „gebrek aan vertrouwen" was intussen dat de Scandinavische ploeg leider het niet eens nodig vond naar voren te komen. VERSTERKING De vluchters zouden het dan ook waarschijnlijk nooit hebben gered als niet vijftig km verder versterking was komen opdagen. Charlie Gross kost, Claude Guyot en José Lopez Rodriguez, drie coureurs die tot de sterksten uit het veld 'worden gere kend), schoten na ruim 90 km uit het peloton in gezelschap van de Duitse rouleur-sprinter Wilfried Peff gen en overbrugden binnen acht km het inmiddels tot ruim een minuut SPOORBOMEN Een gesloten spoorwegovergang in Roisdorf (128 km) dreigde echter alles te bederven. Vloekend en tie rend stonden de tien vluchters te wachten en hun humeur werd nog slechter toen na het passeren van een eerste trein de bomen dicht bleven. Koersleider Jacques Marchand greep in, toen het peloton eveneens arri veerde en bepaalde dat de kopgroep met de inmiddels tot 2.10 gegroeide voorsprong zou mogen beginnen. Na dit intermezzo verslapte het tempo in de hoofdmacht nog meer en tot overmaat van ramp werd de groep later nog eens gestuit door een gesloten spoorweg, hetgeen de vluch ters een minuut extra winst ople verde. Te Keulen bleek de marge te zijn opgelopen tot 3,54 voor negen van de tien, want Harrison had op het laatste moment zijn metgezellen wegens kramp moeten laten gaan. Op de sintelbaan van het Mungers- dorfstadion veroverden de Fransen Guyot en Grosskost de beste posi ties. De door zijn ploegmakker ge lanceerde Guyot had op het voor laatste stuk zeker twee meter winst op de eveneens naar voren gekomen Peffgen, doch maakte toen de fout van zijn leven door te veel aan de buitenkant te gaan rijden. Peffgen, opgezweept door de toejuichingen van zijn landgenoten, greep zijn kans en passeerde brutaal binnendoor. Een geschokte Guyot trachtte nog wel het verlies goed te maken, kwam dreigend naderbij, maar bleef toch „hangen". De Duitsers hadden hun winnaar. PLEISTER De Nederlanders zorgden nog voor een kleine pleister op de wonde door een aantal verdienstelijke verrichtin- RONDEv.d.TOEK. 3eeh130km22juni EUPEN Ineke van Ijken eerste kampioene wielrennen Op het circuit van Zandvoort is zondag voor het eerst het dames wie lerkampioenschap van Nederland op de weg gehouden. De eerste titel- houdster werd Ineke van IJken uit Baarn, die in de sprint won en de afstand van 42 km aflegde in 1 uur 12 min. en 3 sec., een gemiddelde dus van 36 km per uur. De uitslag was verder: 2 B. Hage (Sint Maartensdijk); 3 A. Zijlmans (Lieshout); 4 H. Hondeveld Laren); en 5 A. Doesburg (Werkendam) al len dus in dezelfde tijd als de win nares. De wedstrijden, die bij sterke wind werden gehouden en door enkele duizenden toeschouwers werden bij gewoond, waren omlijst door andere wedstrijden. De uitslagen waren: Veteranen kampioenschap van Ne derland: 1 W. Duyker (Amsterdam) 25 km in 37 min. 57 sec.;» 2 A. Vroege De Duitser Wilfied Peffcen gaat, ge volgd door de Fransen Guyot en Grosskost en de Italiaan Anni als eer ste door de finish na de eerste etappe van de Ronde van de Toekomst. Mej. I. van IJken uit Baarn heeft zondag in Zandvoort beslag gelegd op het wielerkampioenschap voor dames. (Arkel) z.t.; 3 J. Kersten (Nijmegen) z.t. Een amateurwedstrijd over 120 km werd gewonnen door J. van der Horst (Haarlem). Tweede werd H. Peters (Heemstede) en derde G. van Vianen (Okkinge). De Amsterdammer Jansen won een nieuwelingenwedstrijd over 60 km in 1 uur 31 min. 18 sec., gevolgd door B. Janbroers (Amsterdam) en L Kreuger (Haarlem). C. Vlijmen (Amsterdam) won een adspiranten- wedstrijd over 20 km in 31 min. en 22 sec. VOETBALLER DOOR BLIKSEM GEDOOD Walter Franzelein, een 19-jarige Oostenrijkse voetballer is zondag tij dens een wedstrijd in Tramin ge dood door de bliksem Tijdens een plotseling losgebarsten onweer slóeg de bliksem op het voetbalveld in. Alle spelers binnen vijftig meter van de plaats van de inslag werden te gen de grond geworpen. Franzelein, die vlak bij de inslag stond, over leefde deze niet.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1965 | | pagina 9