het ïomfm fi
Het knutselhoekje
ZATERDAG 13 MAART 1965
DE LEIDSE COURANT
PAGINA
moest nog even naar de smid om De paarden staan rustig achter het bussen naar de melkfabriek- Daar
hoefijzers te halen. De meid was nu hek terwijl de koeien lopen te grazen, wordt van ^de^ TOel»
ook klaar en ze gingen eten. D
„Spek van het varken"! riep de los.
De varkens knorren er lustig op gemaakt. Als de koe geslacht wordt,
wordt het vel naar de leerfabriek ge-
boer lachend
's Avonds gingen de boer en de scheren,
knecht de beesten in de hokken bren
gen. Eerst het varken, toen de paar
den, de ponnies, de kippen en nog melken,
veel meer.
Van het varken krijgen we spek
Van het paard krijgen we leer,
vlees en biefstuk
Van de kippen krijgen we eieren
Van het schaap krijgen we wol
De boer is bezig de schapen te bracht Daar wordt het bewerkt en
dan worden er schoenen en tassen
Uit de arena
MIJN LEVENTJE
We nemen eens een kijkje op de
boerderij. Daar zijn veel dieren:
was nog te vermoeid en slaperig om
tot enige andere actie over te gaan.
Toen de neger evenwel, dichtbij ge
komen, zijn linkerbeen vooruit stak,
In de bloeitijd van 't Romeinse opende zij toch sissend haar vrese-
rijk was de arena uiterst belangrijk, lijke bek om het te verslinden.
Daarin hadden van allerlei gebeurte- Tot stomme verbazing van het pu-
nissen en wedstrijden plaats: wed- bliek stak de neger zijn been tot aan zegt dat ik een lekkere „trappelaar" eieren
rennen zonder en met paarden, wa- de knie in de gapende muil. Maar ben en dat vind ik zelf ook. Ik was
genrennen, wilde dierengevechten, tegelijk hief hij zijn mes op, bukte de vlugste thuis van de jongens. Ik
gevechten op leven en dood tussen voorover en stiet het wapen met deed de eerste stappen toen ik elf
mens en dier, worstelwedstrijden enz. grote kracht in de meest kwetsbare maanden was en mijn eerste tandje
enz. Vooral na gewichtige gebeurte- piek Van het slangelichaam, dat daar- kreeg ik, toen ik vijf maanden was.
nissen zoals grote overwinningen te- op onmiddellijk verslapte. Mijn moeder zegt dat ik een lieve
gen 'n buitenlandse vijand hadden Een oorverdovend gestamp en ge- baby was, maar ik weet zelf niet of
er grote en soms langdurige verto- joej van de toeschouwers beloonde dat zo is. Waarom? Wel omdat ieder- OOIEVAAR UIT
ningen en spelen plaats. En hoe bloe- de koelbloedige, dappere daad van een wel eens stout is. Bij mijn ge- VISGRATEN
diger of griezeliger dingen er ver. de neger. Vier mannen stormden met boorte woog ik zes pond. In de kleu-
De boerin is kaas aan het maken, van gemaakt.
De knecht is de koeien aan het De koe is niet gevaarlijk maar de
eiken. stier wel.
De meid ruimt de tafel op. De koe eet gras, hooi, bieten, ra-
Ze doen allemaal wat, want op een pen, klaver en stro.
boerderij is veel te doen. De knecht gaat met het paard naar
de smid voor nieuwe hoefijzers. Als
Na het avondeten gaan ze lekker de smid de gloeiende hoefijzers on-
slapen en de volgende dag begint der de benen van het paard slaat,
alles weer opnieuw. voelt het dier er niets van. Dat komt
omdat het paard een dikke laag eelt
Let Hoogduin, Leiden onder zijn benen heeft.
De varkens liggen in de modder
OP DE BOERDERIJ te knorren. De kleine biggetjes lo
pen hard achter de zeug aan. Des
£.ajKt Een goede, koe geeft 20 liter melk avonds gaan de beesten in de stallen
koeien, varkens, schapen en kippen, per dag. De boer melkt de koe 's mor- en de hond houdt 's nachts de wacht.
a-,vu«- iot;d Ook zijn er mensen: de boer en de gens en 's avonds. De melk gaat dan Volgende week weer verder.
- u?n geb(\re.n boerin, de knecht en de meid. Ook in een grote bus en deze wordt bui-
s nachts om drie uur. Mijn moeder een heleboel produkten zoals boter, ten het hek gezet. Dan komt er een Dag allemaal,
grote vrachtauto en die brengt al die
Greetje van der Poel, Leiden ver
telt iets over:
Jos de Heiden, Leiden
OP DE BOERDERIJ
TANTE JO EN OOM TOON
NOG ENKELE VOLKSTUINEN
VRIJ IN DE OOSTVLIETPOLDER
TE LEIDEN
Prachtig op tijd, vooral nu de vorst
al uit de grond is, kan het tuinseicoen
en kop en snavel aan elkaar en je op het nieuwe - nog naamlcre -
hebt al de ooievaar. Je steekt hem volkstuincomplex m de Oostvliet-
Als ze weer eens schol eten bij je op 'n klompje leem (klei). Als de polder te Zoeterwoude beginnen. Wet
I ij spieken
II neger - regen
III kast - last - mast - kwast - gast
- vast.
Na loting kreeg Willy Vink, Blij-
Ronald van Eygen, Leiden
MIJN LEVENTJE
't Was een koude winterdag in de
cember; mijn moeder lag in het zie-
te geven van de onmenselijke tone- publiek het hele veld rond.
len, die er zich vaak afspeelden en
waarbij vaak heel wat mensenlevens
op 't spel stonden.
Maar een minder bloedige voor
stelling, als ze tenminste voldoende
spanning bracht, trok toch ook altijd
nog heel wat belangstelling.
Op een keer hadden omroepers in
de stad aangekondigd, dat de vol
gende dag een voorstelling zou plaats oo
hebben, waarbij een reuzeslang, zoals verpolder 2, Oud Ade het boek.
de Romeinen er nog nooit een gezien
hadden, de hoofdfiguur zou zijn. Nog kwamen goede oplossingen kenhuis omdait er een kindje zou
Toen de arena voldoende met binnen van: Ada van Schie, War- geboren worden en die baby was ik.
nieuwsgierigen gevuld was klonk er mond; Thea Turk. Zoeter wonde; Joke Toen dat gebeurde was het 17 de-
tromDeteeschal ten teken dat de Mooyman, Zoeterwoude; Els v. Rijn, cember 1955. Na twee weken mocht
SrfinTanvïnTnam Zoeterwoide; Thea v. d. Salm. Zoc. ik met mijn moeder naar huis. Thuis
onende zich «n tSrt en e^^antal terwoude; Annie v. d. Hulst, Alphen; werd er toen leest gevierd, maar dat
roetzwarte negers^mlilden^en grote Lia Timmermans, Hazerswoude; Fie- leest kon me niets schelen. Ik lag
't Jmddün van de arena k® Schaper. Alphen; André v. Leeu- heerlijk in mijn ledikantje te slapen.
Daar aangekomen Sikken ^vee wen. Zoeterwoude; Annie van Tey- Van mijn tantes kreeg ik mooie
hunner ee^ sch^ óoe^waarna aUe «-«en, Zoeterwoude; Auja Smits, kleertjes, ze waren wel wat te groot,
dresers mm de m?'tmïïrrenden Wassenaar; Mia Schaper, Alphen; maar later als ik groter was, zouden
waarop deze ach^ hïn gestoten Ank Butere, Warmond; Lida Berg, ze me wel passen. Bij mijn geboorte
wl^ De monsters Ing liet lült lans Benthuizen; Marian Buters, War- woog ik zeven pond. dat was me
on zich wachten Eerst kwam de mond; Hennie v. d. Krogt, Sassen- zo veel want mtjn broertjes Marcel
staart te voorschiin die heen en heim; Toon Schuur, Zoeterwoude; en Wilco wogen meer. Op een dag.
weer zwteDend het stol deed ODwm- Jeane Bunnik, Bodegraven; Arie toen moeder me pap zat te geven
reten to/ntare wofk T^deze Schakenbos. Warmond; Anneke Ver- zag» opeens een tein™. tandje
was rvnPPtrokkpn vprtnonHp hpt nooy. Bodegraven; Marjo Berendsen, zitten, dat was 19 juli 195b.
meer dan lO meter lange hchaam Leiden; Thea Boers, Abbenes; John Ik ging al een beetje lopen, maar
meer dan 10 meter lange lichaam Duiverkerk Leiden; Ria Wesselman, niet alleen, wel langs de box of aan
R.A.Veen; Ellie van Zoest, Bodegra- een handje.
t „aitvan een uuievaai. vue
gemaakt was, hep ik weg. Later heeft rugwerveis ais benen en één als hals maar 's nachts in zout water,
mijn broer Wim me vastgehouden, 6
anders was ik weer weggelopen. Op
de grote school zat ik het liefst bij
juffrouw De Leeuw en juffrouw v.
Velzen.
toond werden, des te groter was een gouden stoel de arena binnen tertijd woonde ik in Zoeterwoude en neem dan de ten ylak aan ten heiemaal schoon zijn, ongeduld hebben de volktuinders uit-
m eest al de opkomst van het publiek en droegen de moedige gladiator on. speelde veel buiten. Eens moest ik de er uitzien als >t geraamte zelfs niet als je ze onder de water- gezien naar het besluit van de ge-
Jk Jsespaar^orvko de^handgeklap en gejubel van het op^de^foto,^ maartoen alles^ klaar yan ooievaar. Voeg ze met twee kraan hebt afgespoeld, dan leg je ze meenteraad om^het nieuwe complex,
cieel aan de Leidse Bond van Volks -
tuindersverenigingen toe te wijzen.
Doordat het bestuur van de bond al
les gedegen had voorbereid, konden
de tuinliefhebbers vanmorgen reeds
hun tuin in gebruik nemen.
Het complex bevat ongeveer hon
derd tuinen. De meeste zijn „be
mand". Nog een aantal tuinen is vrij.
Mogelijke tuinliefhebbers hebben de
weg naar het complex in de Oostvliet-
polder en naar de vollkstudndiersorga-
ntisatie kennelijk nog niet gevonden.
De tuinen liggen langs de Vliet en
zijn via de Lammenschansbrug en de
Vliet weg in Zoeterwoude te bereiken.
Verdere inlichtingen worden gaarne
verstrekt door het secretariaat van
de Leidse Bond, Langestraat 22 Lei
den, telefoon 22394. Met het klaar
komen van deze tuinen zijn de ge
legenheden om een gezonde hobby in
de vrije natuur te gaan beoefenen
weer toegenomen.
met 'n vervaarlijke kop zich aan het
verbaasde publiek. In een kort ogen-
blik rolde het ondier zich op tot een ltn' Jclhe van Zocst, Bodegraven;
kluwen, waar de kop ongeveer een
meter boven uitstak.
Weer ging de poort open en een
halfwas ezel werd de arena inge
jaagd. 't Werd doodstil in het pu
bliek. De ezel, die het gevaar, dat
hem ging bedreigen onmiddellijk
aanvoelde, werd als verlamd en
maakte slechts wat stuntelige bewe
gingen. De slang had haar slachtof
fer opgemerkt, haar gele ogen be- JettS" weefa^at'
gonnen te fonkelen en" haar gesple- letter we8laat-
ten tong speelde begerig heen en
weer. Het ezeltje scheen wel hele
maal overstuur en a.h.w. betoverd,
want met waggelende stappen be
woog het zich in de richting van zijn
belager.
Op 4 februari 1957 kon ik hele
maal alleen lopen.
Ik werd al wat groter en ging
naar de kleuterschool. Het eerste zat
ik bij juffrouw Cr as. Ik vond het een
fijne juffrouw maar ze was wel wat
streng. Toen kwam ik bij juffrouw
WBSL.j v. d. Fluit en toen moest ik naar een
WelkeJHollandse stad'heet" zo? andere school, de Caesar Franck- M
school en kwam bij juffrouw Sonder- ren (tot de kolibri's dus) niet min-
Welke meisjesnaam verandert meijer. Vandaar ging ik naar de grote der dan 700 verschillende kolibri-
Rina Straathof, Zoeterwoude.
NIEUWE RAADSELS
Eenmaal adm en e
tweemaal r en tweemaal t
Daarbij ook nog eenmaal o
Capucijnen vonden
canonieke reden
baard af te scheren
DE KLEINSTE VOGEL
TER WERELD
Dat is de kolibri en hiertoe beho-
„Als mensen je gaan verwarren
met beatniks, dan is dat een gegron
de canonieke reden om je baard af
v 1 1 „vu te scheren", zegt een van de paters
ker" iref^eemaal zOTeef vcredSl als Capucijnen, die is verbonden aan het
T geWkhrv^ zijrUchaa^Hij t Z"
dan ook voortdurend op zoek naar Louis in de V.S. Met enkele con-
eten. Iemand nam eens waar, dat '™tersL h_ee_" h,J
in een jongensnaam als je de eerste school eerst bij juffrouw Van Velzen soorten. De grootste is iets kleiner een kolibri in ruim Vit minuut 60 afgeschoren en tot zijn verbazing
- - en daarna bij juffrouw RikmenspoeL dan zwajuw, maar de allerklein- bloemen bezocht om er de honing merkte buna niemand het verschil
Nu zit ik in de derde klas bij juf- s^e weegt slechts 2 gram en is niet uit te puren (zuigen!). De kolibri m yraeg^"„
frouw De Leeuw en van alle juf- groter dan 'n flinke hommel. De wordt gewoonlijk 2 a 3 jaar oud. ..Als je 438 jaar een baard draagt
III. Van voren gelezen
Als sneeuw zo wit
En van achteren af
Zo zwart als git.
De oplossingen 9turen aan: Tante
Toen het dicht genoeg genaderd Jo en Oom Toon, Krantentuin Leidse
was, ontspande de reuzeslang zich Courant, Papengracht, Leiden,
als een reuzeveer en, haar staart Een mooi boek ligt weer klaar,
steunende tegen de zware kist, schoot En wie komt er nu eens met een leuk
zij naar haar slachtoffer toe en rolde verhaaltje over je eigen leventje?
zich met een paar kronkels om het
frouwen vind ik die de liefste.
Lenneke Fielmich, Leiden
TOEN IK KLEINER DAN
KLEIN WAS
CORRESPONDENTIE
Corrie Kaptein, Nw.hout vertelt
DE ONGELUKSDAG
Het was woensdag en het vroor te rusten.
26 graden. Toen werd ik in het Sint
Elisabethziekenhuis geboren maar de
volgende dag mocht ik met mama
en de zuster van het ziekenhuis in
de ziekenwagen naar huis.
Toen kwam de babytijd. Ik was
een heel lieve baby, alleen wou ik
nooit in de box. Toen ik 4 maanden
was, kreeg ik mijn eerste tandje. De
eerste stappen deed ik, toen ik 14
maanden was. Wat vond mama dat
Zijn hart weegt meer dan 'n kwart zou Je verwachten dat men dan wel
/iy\ enig verschil zou merken", zei een
van hen. De leden van de orde der
Vroeger gebruikte men de kolibri's paters Capucijnen, welke wend opge-
veel als hoedversiering. 'n Vogelhan- richt in 1527, dragen bij traditie een
lijkse trek vliegen enorme zwermen delaar in Brazilië had 30 mannen in baard, ofschoon dat niet verplicht is.
kolibri's dikwjjls wel 1000 km zonder dienst, die niets anders deden dan Wel moeten patere, diie hun eenmaal
kolibri leeft in West-Indië en Zuid-
Amerika. Hij kan een snelheid ont- OA) van zijn lichaamsgewicht,
wikkelen van wel 100 km per uur;
de kleinste maakt daarbij 70 vleugel,
slagen per seconde! Op hun jaar-
kolibri's vangen.
lichaam van 't arme dier. Een jam
merlijke doodskreet en wat gekraak
van beenderen klonken door de are
na. Dan liet de slang haar prooi los,
die nog even met de benen spartelde over:
en toen trad de dood in.
Wat toen gebeurde, leek er wel op,
of de slang het lichaam begon te «mtuiuei» was. vv
liefkozen. Zij belikte het aan alle Op een dag toen het zonnetje flmk leuk Als kleuter was heel Ue{ en
kanten en het een laag glibberig scheen, ging Rta naar het zwembad. makkelsk_ Toen g^g ik naar de kleu.
grijs slijm op zijn huid achter. Ze wist niet dat het zwembad die terschool Ik huilde helemaal niet.
In zijn volle lengte uitgerold, be- dag gesloten was, want toen ze er Twee -aren heb de kleuter_
gon het monster nu zijn prooi te fank^am, had z0Khft,,p?s ®a" school gezeten en daarna ging ik
verzwelgen, te beginnen met de kop. ten- Nu had ze het hele eind voor naaJ. de gr0(e school Eerst zat ik bjj
Onder grote spanning keek het pu- ?tets gefietst en kon ze nog terug juffrouw Van velzen. In die klas
bliek toe naar de haast ongelooflijke fietsen ook. Ze gaf haar badtas een werd mi- verjaardag heel leuk ge-
prestatie van de slang, wier lichaam maar daa' zl^Jmbad vierd. Ook in de tweede klas was het
zich uitzette naarmate de prooi naar "iet n16® °P®n- Ze "etste hard naar heel Nu ben ik negen jaar en
binnen gleed. Het publiek, dat anders !luis terug. Opeens slipte ze en viel. zlt in de derde jcjas_ Maar het groot-
gewend was bij de bloedigste ver- ^en Pfar schrammen en een buil. ste feest tot
nu toe, was de dag van
toning te krijsen van verrukkking, Ze fietste het laatste stukje maar mijn eerste H Communie,
zat als vastgenageld aan zijn zetels wa* kalmer. Thuis vroeg haar moe-
en bleef zelfs nog doodstil zitten, der waarom ze zo vlug terug was.
toen het reuzemonster vermoeid ging ze^de da^ het zwembad gesloten
slapen. was-
Maar opeens rekten de toeschou- Haar moeder zei dat ze een kopje
wers zich uit. De poort was weer thee in moest schenken. Toen ze de
opengegaan en een grote neger be- theepot van de kachel haalde gaf het melken van de koeien:
trad de arena. In zijn rechterhand kleine broertje haar een stoot tegen De boer was het hooi op hopen
hield hij een mes geklemd en zijn de arm en de theepot viel om. Het aan het leggen. Dat was zwaar werk.
linkerbeen was omwoeld met rauw. liep gelukkig goed af maar en zat Het dienstmeisje was de afwas aan
bloedig vlees. een grote vlek in de vloerbedekking, het doen en de boerin was de kip-
Doodskalm stapte hij op de slang Ze hadden thee gedronken en Ria pen aan het voeren. De - haan moest
toe. Gewekt door het geluid van zijn ging de kopjes wassen. Onder het natuurlijk weer de baas spelen. In-
voetstappen, richtte het monster zijn afwassen liet ze een kopje vallen, tussen bracht de boer het hooi naar
kop een weinig op en zijn ogen be- Kapot! Ze kreeg een standje van de hokken van de dieren. E)e koeien
gonnen weer te schitteren. Maar het moeder en moest vroeg naar bed. liepen op het weiland. De knecht
Wil Kuiters, Leiden
OP DE BOERDERIJ
Jan, de knecht, was druk bezig met
gekweekte baard willlen afscheren,
daarvoor toestemming vragen. In
Amerika blijken steeds meer paters
tot afscheren over te gaan. Een reden
is blijkens het bovenstaande gemak
kelijk te vinden. „Er zijn nog wel pa
ters, die een baard dragen, maar dan
vooral als boetedoening", zei een van
de Capucijnen, dde zelf sedert vorige
maand baardloos is.
Een vervolgverhaal van Suske en Wiske
\7^ 0/Mf mtxumma mm mm m\
."/and nimimKyfififc//
VAIS PUNT
TOT PUNT
Voor dit prettige spelletje heeft
men niets nodig dan een potlood en
een stuk papier. Men tekent heel
willekeurig, dus zonder bepaalde op
zet of plan, minstens 'n 50 punten
en trekt dan afwisselend 'n lijn van
punt tot punt. Daarbij gaat 't erom
zoveel mogelijk drièhoeken te trek
ken. Steeds als men de derde en
laatste lijn van 'n driehoek trekt,
zet men er de beginletter van z'n
naam in en mag er dan nog een lijn
bijtrekken. Men kan daarbij rustig
de zijde van 'n andere driehoek als
lste zijde van een volgende driehoek
nemen (zie de stippellijnen). Als alle
punten opgebruikt zijn, is 't spel uit
en dan telt men na, wie de meeste
driehoeken heeft. Op de tekening
hebben Jan en Piet voorlopig al elk
een driehoek klaar.
Hiernaast:
Je mag alweer door verschuiving
der letters uitzoeken, waar de reis
heen zal gaan.
(Naar Frt).
