i
v
Ir r« -
BmBH
met
iSedehonden
Geef een
dan
blijft hij
in prima
conditie
robbevEees
■1
DE LEIDSE COURANT
r
i I
Wie een eerlijke, dappere kameraad
schappelijke hond zoekt, zou eigenlijk
een husky moeten nemen. Maar dan moet
de baas naar de poolstreken verhuizen,
als hij zijn hond in conditie wil houden.
Dit Is voor de meeste hondenvrienden
een onoverkomelijke moeilijkheid. Het
was dat echter niet voor Jack Walsh, die
in de buurt van de zuidpool belandde en
daar „baas" werd van enige tientallen
rasechte huskies.
SLEDEHONDEN zijn nog steeds onmisbaar in
de poolstreken. De beste, ja, de enige goede
sledetrekkers zijn de Eskimo-honden, die ge
meenlijk „huskies" heten. Zij bewijzen de Es
kimo's en de pelsjagers in het hoge noorden
onschatbare diensten. Zij zijn ook de trouwe
helpers van de zuidpoolvorsers. Zij zijn de
oudste en beproefdste pooltransportdieren.
Mawson, een Australische vestiging van we
tenschappelijke onderzoekers in Antarctica, is
zo ingericht, dat de mensen er veel comfort
vinden. Maar op een ijstong dicht bij de ge
bouwen kamperen in de openlucht enige tien
tallen huskies. De mensen zijn dol op hen. De
pinguins echter, die in de buurt een kolonie
hebben, schrikken wel eens, als de ruigharige
honden hun levenslust botvieren met luid ge
blaf en dolle sprongen. Als u denkt, een hond
te kunnen houden door zo af en toe voor een*
paar kwartjes benen bij de slager of honde
brood in de winkel op de hoek te kopen, moet
u nog heel wat leren en afleren, alvorens u
een of meer huskies kunt houden. Dit onder
vond Jack Walsh, die enige jaren achtereen
„hondenbaas" was, eerst op Heard Island, la
ter op het station Hawson. Hij weet over die
honden veel te vertellen.
Jack is geen Eskimo. Hij is een pur-sang En
gelsman, geboren en getogen in het Londenst
voorstadje Plumstead. In zijn jeugd speelde hij
wel eens met honden. Hij las de avonturen var.
Shackleton en andere poolvorsers. Hij diende
bijna vijf jaar bij de Royal Air Force en ging
na de oorlog naar Australië. Toen was hij al
betrekkelijk dicht bij de antarctische sneeuw
en ijsgebieden. Hij kreeg een betrekking op
Heard Island en werd later overgeplaatst naar
Mawson. Daar, in de zuidpoolgebieden, leerde
hij de huskies kennen en van ze houden. Daar
werd hij „hondenbaas". Je moet zegt Jack
terecht van honden houden om een goede
baas van ze te kunnen zijn.
ZO MOET HET
VRIENDELIJK en toch streng moet je tegen
de huskies zijn (vertelde Jack). Zodra de welp-
jes hun ogen openden, ging ik dagelijks naar
ze toe en haalde ik ze aan. Wie dit verzuimt,
krijgt schuwe, moeilijk handelbare honden.
Ook de volwassen honden bezocht ik dage
lijks, zodat ze mij goed leerden kennen en wis
ten hoe ik ben en wat ik verwachtte. Je moet
met de huskies stoeien in de vrije tijd, maar
streng zijn, als ze werken. Dan weten ze heel
gauw, waar het om gaat en hoe de spelregels
Op het eerste gezicht lijkt een husky op
een flink uit de kluiten gewassen kees
hond. Inderdaad zijn beide rassen ver
want, waar er zijn ook verschillen, die
toe te schrijven zijn aan het wolvebloed,
dat in flinke hoeveelheid in de aderen
der huskies stroomt en dat de oorzaak
is van enige uitstekende eigenschappen
dezer dieren.
zijn. Alle huskies zijn intelligent. De meer dan
middelmatig intelligente dieren worden de lei
ders der slede-teams. Toen ze 12 a 18 maanden
oud waren, begon ik tnet de training. Ik leerde
ze reageren op eenvoudige bevelen en hand
gebaren. Al het andere leerden ze niet van de
baas, maar van de oudere honden. De team
makkers waren hun leermeesters en voorgan
gers.
Opmerkelijk was het om te zien, hoe de husky
blijvende vriendschap of vijandschap met zijn
soortgenoten ontwikkelde. Phil en Harbottle
bijvoorbeeld waren een toonbeeld van honden-
vriendschap. Phil was rustig en had (zoals Jack
het uitdrukte) een „negatieve persoonlijkheid".
Harbottle echter was een ware haantje-de-
voorste. Phil was nooit gelukkig, als Harbottle
niet in de buurt was. Harbottle vocht om Phil
te verdedigen en effende het pad voor Phill in
de soms wel eens rauwe husky-gemeenschap.
George en Binder daarentegen waren vijanden
van nature. Niettemin werkten zij steeds uit
stekend samen, als het team zijn sledetaak
verrichtte. George en Binder bewaarden him
ruzies om de rustige uren wat levendiger te
maken. Beide honden waren groot, leidersfigu
ren en krachtige persoonlijkheden. Het was
dus onvermijdelijk, dat ze elkaar zo nu en dan
in de haren vlogen.
De gevechten van George en Binder waren,
als alle husky-gevechten, wild, fel, hard en op
windend. Alle andere honden mengden zich in
de strijd of stonden als fanatieke supporters
aan de kant van het strijdperk. Wie zich in
zo'n veldslag mengt, is, kort gezegd, een dom
me man. In de regel bijten huskies de mensen
niet, maar als zij vechten, hebben zij slechts
een doel: Vastbijten en vasthouden. Is er toe
vallig een mensehand in de buurt, tja, dan
heeft die hand een kwade kans om in een
uiterst pijnlijke berenklem (lees: husky-kaken)
te komen. En dat is voor de eigenaar van die
hand allesbehalve een pretje! Wil men de
vechtersbazen scheiden, dan kan men dit doen
door ze bij de staarten weg te trekken en ze
niet in eikaars nabijheid te laten komen al
vorens ze goed en degelijk afgekoeld zijn.
WAT ETEN ZE?
JACK WALSH zorgde goed voor zijn honden.
Dit betekende, dat hij deugdelijke, stevige
maaltijden moest „bereiden". Hij beschikte
over gevitaminiseerd hondenvoer in blik (aan
gevoerd uit Australië), maar dat was vond
hij niet ideaal. Niets is zo goed voor een
husky als rauw, rood vlees! Pas als ze enige
tijd uitsluitend hebben geleefd op robbevlees,
komen de huskies in prima conditie en krijgen
hun vachten de mooie glans, die iedere hon
denliefhebber zo graag ziet
In de zomertijd was het niet moeilijk om rob
ben te vangen, maar 's-winters waren deze
dieren schaars. Toch was juist in de winter
maanden „zeehondeblubber" (vet) noodzake
lijk. Kijk zei Jack dat is nou het goede
wintervoer! Hij toonde ons een stuk gele
blubber, dat zoetachtig rook en stevig was als
rubber. In de zomer gaf ik mijn huskies vlees.
Ongeveer l»/« pond per dag. Zo af en toe nog
wat ander voer. Maar 's-winters kregen ze
blubber. Dat is nodig om ze fit te houden bij
temperaturen van 40 tot 50 graden onder nul.
Een probleem was het niet, want de zuidpool
gebieden zijn een grote ijskast. Wij bewaarden
het 's-zomers „gevangen" vlees in gaten in het
ijs
De huskies woonden, als zij niet werkten, op
een gletschertong, die in zee uitmondde. Koud?
Het mocht wat. Hun vachten zijn op de koude
berekend. Alleen hun neuzen zijn kwetsbaar,
maar die borgen zij weg in hun achterpoot. Op
Heard Island regende het wel eens. Daarom
gaven we de honden daar hokken. Regen is
slecht voor een husky. Op Mawson regende
het vrijwel niet. Dus geen hokken!
De mensen zorgden goed voor de honden. Zij
praatten en stoeiden met hen. Maar omgekeerd
bleek daar in die blanke eenzaamheid, hoe
goede kameraden de huskies zijn voor de men
sen. Zij zijn goede vrienden met hun baas.
Maar nooit onderdanig. Slaafsheid is er bij hen
niet bij. Ook daarom zijn huskies zo aardig!
VERDWIJNEN ZE?
MISSCHIEN zal de husky in komende jaren
als „pooltrekdier" uit de poolstreken verdwij
nen. Immers, meer en meer gaat men daar ge
bruik maken van mechanisatie tractie. Dan
zal het Eskimo-woord, dat de mensen sterven,
als de honden geen voer krijgen, niet langer
opgaan. Wat huskies kunnen presteren, vraagt
u? Een voorbeeld. Een paar jaar geleden maak
te een team een tocht van bijna 1000 kilome
ter van Mawson naar de Edward VIII Golf en
terug. Misschien was het een der laatste grote
husky-prestaties, maar de honden smaakten
toch maar de voldoening, dat ze kort nadien
een slede ruim 100 km. moesten trekken om
een defect geraakte sneeuwmobiel van nieuwe
onderdelen te kunnen voorzien. Het zou jam
mer zijn, als de husky uit het poollandschap
zou verdwijnen!
Jack Walsh vertoeft niet meer in Antarctica.
Maar waar hij ook is, steeds denkt hij aan zijn
trouwe huskies. Van elk hunner heeft hij een
foto: van Phil en Harbottle, van George en
Binder, van Heck, van Butch, van Herbie, van
Tweedledee en Tweedledum, van Blondie
(prachtige crèmekleurig exemplaar) en van
Dina. Ja, die Dina! Zij was de enig® over
levende van een nest van zes welpen, die bin
nendrongen in de dynamietbewaarplaats en
verscheidene staafjes van die levensgevaarlijke
stof verslonden. Waaruit blijkt, dat jonge hus
kies verre van bang, maar wel minder intel
ligent dan de oudere dieren zijn.
Boven:
Alison en haar twee jongen genie
ten van de zonneschijn vlak voor
hun „woning" op de rotsachtige bo
dem boven haven van Mawson.
Midden:
Binder en George, twee poolhon-
den, op weg naar Mawson (Zuid
pool). Ze hebben juist een gevecht
achter de rug!
Onder:
Onvermoeibaar doen de Eskimo
honden, de taaiste dieren op aarde,
him plicht in ijs en sneeuw.
