Rosita van der Vaart - het meisje uit Alphen
aan den Rijn - die het hart stal van Italië
Remming van Bennebroekse brug moest voor
sleep met topperkraan worden afgebroken
3
EXPERIMENT
MET TV OP
AUTOWEG
ZATERDAG 17 OKTOBER 1964 DE LEIDSE COURANT PAGINA 6
Hoofdfiguur in een
toeristische film
„O JA ZEKER! Als twaalfjarig
meisje deed ik om het hardst met
mijn vriendinnen mee aan het spa
ren van foto's van filmsterren. Het
was toen een ware rageiedereen
deed het. Maar daar bleef het bij.
De gedachte zelfs om eens zelf het
middelpunt van filmopnamen te
worden, kwam nooit bij me op. Ik
heb er nooit van gedroomd als een
filmster door het leven te gaan.
Dat doe ik trouwens ook nu nog
niet. Ik ben er echt niet van onder
steboven mi de dag nadertdat het
er misschien toch wel van zal
moeten komen". Al zal het wel
licht een filmpje van bescheiden
omvang zijneen rolprentje van
meer toeristische betekenis, dan
een speelfilm waarvoor ster-capa
citeiten worden vereistleuk vindt
Rosita het natuurlijk wel. Ze heeft
spontaan haar toezegging gegeven,
toen men haar kwam vragen of
zij ertoe bereid was.
De opnamen zijn gepland op
eind november-begin december.
Dan komt een Italiaanse filmploeg
naar Alphen aan den Rijn. Hier
wil men het eerste deel van de
rolprent maken Het tweede deel
wordt in het zonnige zuiden van
Europa, aan een der Italiaanse
stranden op het celluloid vastge
legd. Aan het scenario wordt al
hard gewerkt. Het wordt 'n weer
gave van een serie tyvisch Hol
landse gewoonten, uitgeheeld tegen
de achtergrond van Nederlands
landschavs- en stadsschoon. waar
aan Rosita van der Vaart, een
21-jarig Alphens meisje, die als
enig kind van haar vader en moe
der aan de Langestraat nr. 10
woont, het relief zal geven.
MET EENVOUD en charme, van
pret twinkelende osen, breed
glimlachend en guitig opkijkend, ver
telde Rosita ons openhartig veel van
haar belevenissen van de laatste ja
ren op haar vakantietochten in Ita
lië. Ervaringen, die in de tweede
helft van juli dit jaar voor haar zulk
een heerlijke napret zullen bezorgen.
Nadat Rosita achtereenvolgens in
Turijn en Rapallo haar zomervakan-
tis had doorgebracht, vertoefde zij
deze zomer in gezelschap van haar
ouders in een camping te Celle Li-
gure, een nogal stil badplaatsje van
het Apenijnse schiereiland, tussen
Genua en San Remo. aan de Ligu-
rische zee, een omgeving waarvan
een niet te definiëren bekoring uit
gaat op de toerist.
Allengs was haar bewondering
voor Italië als land en haar sympa
thie voor zijn bevolking gaan groeien.
Hiermede in evenredigheid was haar
liefde toegenomen voor de Italiaanse
taal, waarvan zij zich de grondbegin
selen uit boeken eigen had gemaakt
en die zij aan de praktijk toetste
tijdens haar veertiendaagse vakan
ties. Op een camping maak je gemak
kelijk vrienden en kennissen, die zij
energiek trachtte te benutten om via
conversatie haar kennis van de taal
te verrijken. Het was „stom toeval
lig", dat zij daar een Italiaanse jour
nalist ontmoette, die doende was voor
zijn blad „La Stampa" vakantiein-
drukken van buitenlanders in Italië
te verzamelen. „La Stampa", die in
KONINGIN
BIJ JURY
Koningin Juliana heeft gisteren te
Amsterdam de jurering bijgewoond
van de werken die zijn ingezonden
om in aanmerking te komen voor de
koninklijke subsidie voor de vrije
schilderkunst. Deze subsidies wor
den ieder jaar door H.M. de Koningin
ter beschikking gesteld van jonge Ne
derlandse schilders.
De koningin heeft gedurende on
geveer twee uur de beraadslagingen
van de jury gevolgd en daarbij le
vendige belangstelling getoond voor
de ingezonden werken.
Turijn wordt uitgegeven, is een toon
aangevend dagblad voor het noorde
lijk deel van Italië. Het gesprek vlot
te weldra en het ging, hoe kan het
anders, over „Nederland haar Italië".
De kern van het gesprek betrof de
vraag hoe een Nederlandse toerist
Italië wel zag. Rosita's reactie op
deze vraag moet voor de journalist
die vergezeld was van zijn vrouw en
zoontje zo verrassend zijn geweest
en zo uit het hart gegrepen, dat hij
Rosita aanraadde haar kijk op Italië
op papier te stellen en aan de redac
tie van „La Stampa" toe te sturen
ter plaatsing in e enrubriek „Specchio
dei tempi" (Spiegel der tijden).
OP DE DAG van haar afscheid van
Italië heeft zij hieraan voldaan,
Italië is een prachtig land, zijn be
volking is zeer vriendelijk", schreef
zij en wenste tot besluit alle Italia
nen succes, in alle opzichten, poli
tiek, sociaal en cultureel.
Hiermede was, dacht Rosita, de
kous af. Maar in dit opzicht kwam
ze bedrogen uit. Al enkele dagen
daarna ervoer ze hoe ze in de publi
citeit was gekomen en hoe ze door
enkele krantenregels, waarin ze haar
jongemeisjesgenegenheid voor Italië
had verklaard, het sentiment van een
geheel volk had losgeslagen. Een la
wine brieven was het gevolg. Het
begon met negen, het werden er
binnen enkele dagen honderden; het
aantal groeide snel aan tot duizend;
nu heeft zij al, precies geteld, 1426
brieven gekregen. Brieven van aller
lei aard, niet in de laatste plaats van
verliefde schrijvers, met en zonder
foto. Nog steeds is de corresponden
tie-lawine niet tot staan gekomen.
Rosita kreeg aanbiedingen van ho
tel-exploitanten om haaf volgende
vakantie in San Remo of Rimini door
te brengen. Een paar particulieren
nodigden haar uit naar Rome te ko
men. Een goedhartige Italiaan bood
haar zijn bungalow aan zee op Sar
dinië voor onbeperkte tijd aan. Hij
laat haar vrij dit te doen met wie
zij dat zelf verkiest. Op een middel
bare school ergens in Italië studeren
o.a. ook enkele Hollandse meisjes
Engels. Een der leraressen nodigde
Rosita uit op die school talen te ko
men leren.
Het meest heeft Rosita pret gehad
om de liefdesbrieven. Duidelijk te
onderkennen zinspelingen in die rich
ting gaan vergezeld van nadere aan
duidingen van persoonsbeschrijvin
gen als: ik ben een zeer geslaagd
type voor u; een schrijver verloor
zich zelfs in zelfverzekerdheid om
„ongezien" met Rosita een huwelijk
aan te willen gaan.
UIT TALLOZE BRIEVEN komen
ook leuke persoonlijkheden naar
voren. Dichters en een kunstschilder
reageerden op haar tedere bewoor
dingen over Italië. De dichter Mario
Clemente uit Borgefranco dTvrea en
de kunstschilder Pier Luigi Rinaldi
uit Turijn, hebben Rosita kunnen
overreden met hen in correspondentie
te treden. Enkele brieven beant
woordt ze zelf. Het overgrote deel
wordt voor haar afgewerkt door „La
Stampa". Daarvoor is zij bijzonder
dankbaar, want op een gegeven mo
ment wist ze er echt geen raad mee;
wel leest ze zelf alle correspondentie
door.
Rosita staat wel een warme ont
vangst te wachten als ze naar die
streken terugkeert. „Maar ik zal er
wel voor waken, dat ze me niet her
kennen", zei ze, „want als ik weer
naar Italië ga, wil ik beslist een rus
tige vakantie hebben".
De Brusselse correspondent van
„La Stampa" zal wel een duit in het
zakje hebben gedaan om Rosita op
het Apenijnse schiereiland af te
schilderen als het liefste en populair
ste Hollandse meisje. Enkele dagen
nadat zij haar eerste schreden op
het journalistieke pad had gezet,
stond een actieve jongeman, die
„nieuws rook" in de Langestraat van
Alphen a. d. Rijn voor huisnummer
10. Drie dagen later stond zijn inter
view met Rosita in „La Stampa", met
haar foto erbij. Sedertdien is hij in
Alphen a. d. Rijn zo bekend als een
daar geboren ingezetene.
Dezelfde jonge journalist, ijverig
bijgestaan door een lieftallige jonge
dame schrijft het draaiboek voor de
filmopnamen en voor een tv-uitzen-
ding, die eveneens op het programma
staat, naar zijn zeggen.
Ook zal een boekje worden ge
schreven door hem en haar over het
geval; de brieven met de meest uit
eenlopende strekkingen bieden daar
toe stof te over, menen zij.
Rosita lacht een beetje om de grote
ophef, die hij van dit al heeft ge
maakt en bijzonder om wat hij over
haar zelf in de publiciteit heeft ge
bracht, maar zij lacht hem niet uit;
zij toont begrip voor het werk van
de journalist.
|7R ZAT NOG EEN VERRASSEND
element in de affaire. Rosita kreeg
al persoonlijke bezoeken aan haar
ouderlijke woning, van Italianen, die
zeiden „toevallig" toch in Holland te
zijn en maar even te zijn aangewipt.
Rosita was niet thuis, dus moesten
zij onverrichter zake terugkeren. Zij
vonden het helemaal niet leuk dat
zij Rosita niet thuis troffen. In Italië
is men nl. gewend des middags op
visite te kunnen gaan en de gezochte
dan thuis te treffen. Die gewoonte
(siësta) is hier onbekend maar dat
wisten die Italianen niet.
Of zij de hotel-aanbiedingen ooit
zal accepteren weet Rosita nog niet.
Rome zou ze graag eens willen be
zoeken zei ze ons, maar om er een
vakantie door te brengen? neen
dat niet. Liever ben ik aan de zee.
Ik vind de Middellandse Zee heerlijk
en verkies een camping boven een
hotel. „Weet u, in een camping ben
je vrij mens, je hoeft er niet van
de ochtend tot de avond op de plooien
van je kleding te letten
ROSITA, die onder dit alles rustig
en vrij nuchter blijft, verricht
haar dagelijks werk als telefoniste
receptioniste-typiste ten kantore van
de scheepswerf „De Dageraad" v.h.
Wed. Boot te Woubrugge, opgewekt,
energiek en bekwaam. Ook voor wat
huishoudelijke taken betreft, zoals be
diening van de kantine voor circa
80 man personeel staan haar handen
niet scheef. Daar is ze nu al ruim
een jaar, ze is er erg graag en vindt
haar werk leuk.
Voordien heeft ze enkele jaren ge
werkt op het kantoor van De Jong's
Machinefabriek in Hazerswoude en
hiervoor enkele jaren bij de Effecten-
en Incassobank te Alphen a. d. Rijn.
Zij correspondeert veel, ook in bui
tenlandse talen en tikt scheepsbe-
stekken in vreemde talen, meest in
het Engels, de voertaal in de scheeps-
wereld. Haar vrije tijd besteedt ze
deels voor studie, deels voor ont
spanning. Als hobby fotografeert ze
en maakt veel dia's; ze schetst ook
en geniet graag van muziek, zowel
klassieke als populaire, maar is ook
niet afkerig van jazz. Aan operette's
geeft ze de voorkeur boven opera's.
Zwemmen onder water, met schnor
kel op en zwemvliezen aan, in zee,
doet ze het allerliefst. Daarom al geeft
ze er de voorkeur aan haar vakantie
aan een rustige zee door te brengen.
Haar toch al druk bezette tijd belet
haar om nog meer hooi (hobby's) op
haar vork te nemen. Nu denkt ze
echter ook wat vooruit aan haar
„filmcarrière", die voor de deur staat!
Rosita van der Vaart, het Alpheuse
meisje, dat door „La Stampa" in de
Italiaanse publiciteit kwam.
H1LLEGOM
EEN LASTIG KARWEI GOED VOLBRACHT
PASSEREND SCHIP
RAMDE KABEL
Gistermiddag om half drie arri
veerde de drijvende bok „Steenbok"
van Goedkoop-Amsterdam te Hille-
gom om een nieuwe grijpertopkraan
voor de betonfabriek „De Ringvaart"
op zijn plaats te zetten. Des avonds
om half acht was dit stukje onge
ëvenaard precisiewerk verricht en
konden de contsructeurs van Hensen-
Rotterdam met voldoening opzien
naar hun werk.
Alles verliep niet even vlot. Slechts
langzaam vorderde het konvooi door
de Ringvaart en het antieke Benne-
broeker bruggetje scheen het een on
verbiddelijk halt toe te roepen. De
GOLDEN ECHTPAAR VAN SPIJKEREN
IN RIJN SATERWOL DE
Het korps Rijkpolitie gaat binnen
kort in nauwe samenwerking met
Philips en met medewerking van
Rijkswaterstaat een proef nemen
met de toepassing van televisie ter
observering van het verkeer op een
autosnelweg, aldus deelt het minis
terie van Justitie mee.
Deze proef wordt genomen op
Rijksweg 12 Den Haag-Utrecht ter
hoogte van Linschoten, waar 't weg
dek wordt vernieuwd, en het ver
keer uit beide richtingen over een
afstand van drie km over een rijbaan
moet worden geleid. Als hulpmiddel
bij de verkeersgeleiding zal nu TV-
apparatuur worden geïnstalleerd, die
het mogelijk zal maken op een cen
trale post onmiddellijk waar te ne
men of zich files gaan vormen en te
beoordelen of maatregelen moeten
worden getroffen, bijvoorbeeld in
verband met kettingbotsingen.
Op de punten waar het verkeer op
een rijbaan wordt geleid, zoals thans
nabij het viaduct Linschoten en bij
kilometerpaal 43,8 zullen aan masten
van 15 m hoogte drie TV-camera's
worden opgesteld. Aan de mast bij
kilometerpaal 43,8 komen twee ca
mera's die de weg in beide richtingen
aftasten.
TWEE DODELIJKE
VERKEERSONGELUKKEN
In de Serphatistraat te Amster
dam is vrijdagochtend de 23-jarige
studente Ineke Sanders uit Aerden-
hout met haar fiets onder de aan
hangwagen van een vrachtauto ge
komen. Zij was op slag dood. Ver
moedelijk heeft het meisje toen de
vrachtwagen haar passeerde iets
naar links uitgeweken.
De 75-jarige mevrouw H. Postma-
Eij gelaar, die donderdagavond in
Amsterdam de Hagedoornweg over
stak en door 'n motor werd aangere
den, is vrijdagochtend aan de op
gelopen verwondingen in het Wil-
helmina Gasthuis overleden.
Donderdag vierde het echtpaar v.
Spijkeren aan de Kerkweg te Rijn-
saterwoude zijn 50-jarig huwelijks
feest. Het was een intiem feest, want
ruchtbaarheid wilden de heer en
mevrouw v. Spijkeren aan hun gou
den huwelijksfeest niet geven.
Zowel de thans 69-jarige heer v.
Spijkeren als zijn zeventigjarige
bruid werden in Doornspijk geboren.
Van de negen kinderen zijn er thans
nog acht in leven.
In 1934 vestigde het echtpaar zich
in Rijnsaterwoude. Hoewel de bin-
In Nederland is in de periode van
januari tot en met augustus,van dit
jaar 274.747.700 liter bier omgezet,
16,1 procent meer dan in dezelfde
periode van 1963. Dit is meegedeeld
op een vergadering van het produkt-
schap voor bier in Amsterdam. Het
percentage flessebier bedroeg 59. In
de veertiger jaren was dit ongeveer
25 procent.
Ook de bieruitvoer van de Neder
landse brouwerij is gestegen. In de
eerste acht maanden van dit jaar
bedroeg zij 64.335.000 liter. Dit is 6,1
procent meer dan in deze periode
van het voorgaande jaar. De bier-
invoer gaf met 14.630.000 liter een
stijging van twee procent te zien.
ding met de geboortestreek in de
loop der jaren is afgenomen, is me
vrouw v. Spijkeren de Veluwse kle
derdracht trouw gebleven en nog
steeds wordt de Elburger Courant
trouw gelezen.
Het is hard werken geweest in al
de vijftig jaren voor de bruidegom,
die altijd in de landbouw werkzaam
is geweest en vooral in de begin
jaren heeft mevrouw v. Spijkeren
hard mee moeten werken om het
hoofd boven water te kunnen hou
den. Wat dat betreft is er veel ver
anderd na de oorlog, vindt de nog
steeds vitale heer v. Spijkeren. Hij
werkt nog steeds met plezier.
In Rijnsaterwoude voelen ze zich
helemaal thuis. De heer v. Spijkeren
is nu sinds zes jaar voor de Prot.-
Chr. fractie lid van de gemeenteraad.
Het Gelderse dialect van raadslid v.
Spijkeren is een' 'vertrouwde klank
in de raad geworden. Hij heeft de
eigenschap de dingen bij de naam
te noemen en over zijn vasthoudend
heid kunnen zijn mede-raadsleden
meespreken.
In verband met de gezondheids
toestand van mevr. v. Spijkeren is
hun gouden huwelijksfeest rustig en
in intieme kring gevierd, maar de
dankbaarheid voor het beleven van
deze hoogtijdag was er niet minder
om.
sleep raakte vast en slechts door het
remmingswerk gedeeltelijk te de
monteren kon men de weg vrijma
ken.
Al vormde de plaatsing van deze
kraan op het groeiende Hillegomse
bedrijf slechts een onderdeel van de
uitbreiding, die binnenkort haar be
slag zal krijgen, een spectaculair on
derdeel was het toch wel en af en
toe hielden de omstaanders hun hart
vast, vooral toen een passerend schip
een der kabels waarmee de bok aan
de oever was bevestigd, ramde. De
mannen van Goedkoop vertrokken
geen spier en gingen stoïcijns door
met het werk.
UITBREIDING
Wij spraken met de directeur van
de N.V. Betonfabriek „De Ringvaart",
de heer C. Smits. Hij vertelde dat de
plaatsing van dit gevaarte, een
nieuw „landmerk" voor Hillegom,
slechst een onderdeel is van de grote
uitbreiding die binnenkort werke
lijkheid zal zijn. Op het ogenblik be
draagt de productie 300 heipalen per
dag. Daar zijn er bij die niet langer
zijn dan twee meter, maar ook reu
zen van 26 meter lang, bestemd voor
projecten als o.a. de Y-tunnelbouw
te Amsterdam.
De nieuwe fabriek, die halverwege
voltooid is en waar uitsluitend palen
van 26 meter lengte zullen worden
gefabriceerd, zal deze productie tot
het 2,/s-voudige kunnen opvoeren.
Tevens zal binnenkort een nieuwe
mortelcentrale worden gebouwd om
in de behoefte te kunnen voorzien
zowel van het eigen bedrijf als van
transportbeton, dat in de bekende ge
le wagens met roterende trommel
wordt vervoerd. Deze mortelcentrale
krijgt een hoogte van 35 meter en
zal bestaan uit een tweetal silo's, die
elk 750 ton cement zullen kunnen
bevatten.
De nieuwe grijpertopkraan is ruim
30 meter hoog en heeft een gewicht
van 65 ton, een vlucht van 20 meter
en een hijsvermogen van 3.2 ton. De
kraandrijver zal met niet minder dan
vijf motoren voor hijsen, zwenken,
rijden en „toppen" een gezamenlijk
vermogen van 75 pk moeten opere
ren. Honderd ton zand en grind per
uur zal deze kraan kunnen verzet
ten, dat is 150.000 ton per jaar. Op
dat er voldoende ruimte zal zijn voor
de schepen, is de Hillegommer Beek
reeds tien met.er verbreed en zal nog
worden uitgediept.
Niet alleen van de uitbreiding van
ons bedrijf, aldus de heer Smits,
maar vooral ook van de toenemende
mechanisatie in dit bedrijf is dit kar
wei weer een symptoom. Er is door
lopend behoefte aan vakbekwame ar
beiders en technici. Het bedrijf biedt
thans werk aan 220 man personeel.
FOTO BOVEN
Met ongeëvenaarde handigheid mikt
de kraandrijver van de „Steenbok"
de zwaai-arm van de nieuwe grijper
topkraan voor „De Ringvaart" op zijn
plaats.
