Nikita Sergejevitsj
mijnwerkersjongen met
een grote persoonlijkheid
Hij deed Russisch communisme
totale omzwenking maken
DU LDIDSD COITT
U kunt
'n Amerikaan roken
U kunt ook Maar n kunt ook
'n Virginia rokende onvergelijkbare Golden Fiction melange kiezen
Voor rokers met een eigen stijl
Bevestiging van Hof:
Geen uitbetaling na
te late inzending
Het gerechtshof in Den Haag heeft
gisteren het vonnis van de Haagse
rechtbank bevestigd, waarbij de eis
van de heer W. Schueler te Arnhem
tot uitbetaling van de hoofdprijs uit
de toto, werd afgewezen. Omdat de
heer Schueler zijn formulier een dag
te laat had ingezonden, weigerde de
N.V. Sporttotalisator de prijs aan
hem uit te keren. De heer Schueler
heeft daarna een vordering tot uit
betaling bij de rechtbank aanhangig
gemaakt. De rechtbank wees de vor
dering af, waartoe nu ook het Hof
besloot.
ALEXIS KOSYGIN:
populair, sportief
Foto 1: een boze Chroesjtsjow
en een Chroesjtsjow in goede
luim. Op een persconferentie
in het paleis Chaillot in Parijs
op 18 mei 1960, deelt Chroesj
tsjow verbolgen mede mis
schien over een maand of acht
wel met de westelijke leiders
te willen spreken, als in die
tussentijd „geen provocaties"
tegen de landen van het so
cialistische blok zullen'hebben
plaats gevonden". Maarschalk
Malinofski kijkt somber toe.
Daar onder: tijdens zijn be
zoek aan de Verenigde Staten
zwaait Chroesjtsjow bij Coon-
rapids, op 23 september 1959,
met Amerikaanse maïskolven,
die naar hij zei, beter waren
dan de Russische. Foto 3: twee
belangrijke ontmoetingen van
Chroesjtsjow. Boven: op 3 juni
1961 in Wenen met president
Kennedy. Onder: op 1 mei
1963, bij de viering van deze
dag, in Moskou met Fidel Cas
tro van Cuba. Foto rechtsbo
ven: Chroesjtsjow en zijn
vrouw Nina, tijdens het be
zoek aan Oostenrijk op 5 juli
1960.
I960 werd hij ontheven van
zijn functie van secretaris van
het centrale comité, waardoor
hij verscheidene officiële reizen
kon maken, waarvan de voor
naamste in januari 1961 naar
Guinea en Marokko. Zijn laat
ste staatsbezoek legde hij af in
de herfst van 1963 aan Afgha
nistan en Iran.
Na de verdwijning van het
politieke toneel van Kozlov in
mei 1963 werd Brezjnev alge
meen beschouwd als mogelijke
opvolger van Chroesjtsjow. Hij
vervulde geen erefuncties meer
en werd rechtstreeks gemengd
in zowel de ontspanning in de
betrekkingen tussen de Sowjet-
Unie en het Westen in 1963 en
1964 als in het conflict met Chi
na, dat zich verscherpte.
Op 15 juli 1964, tijdens een
bijeenkomst van de Opperste
Sowjet, werd Brezjnev als pre
sident van de Sowj et-Unie ver
vangen door Mikojan om zich
beter te kunnen wijden aan zijn
functie in het secretariaat van
het centrale comité van de
partij.
LEONID BREZJNEV:
geen ere-functie
Leonid brezjnev is op is
december 1906 in een ar
beidersgezin in de Oekraine ge
boren. In de jaren voor de
oorlog werkte hij als technicus
in de Oeral, daarna als inge
nieur. Na zijn terugkeer in 1938
in de Oekraine werd hij in het
partijapparaat in Dneprope
trovsk opgenomen. In de tweede
wereldoorlog werd hij bevor
derd tot luitenant-generaal. Na
Stalin werd hij door het 19de
partijcongres (oktober 1952) ge
kozen tot toegevoegd lid van
het presidium en secretaris van
het centrale comité. Op 't 20ste
partijcongres, waarop de desta
linisatie begon, werd Brezjnev
in beide functies herkozen (fe
bruari 1956). Bij de verwijde
ring van de „anti-partij groep"
werd hij benoemd tot volledig
lid van het presidium.
Op 7 mei 1960 verving Brezj
nev de 'oude maarschalk Kle
ment Worosjilow, die betrokken
was bij de activiteiten van de
„anti-partijgroep", als voorzittei
van het presidium van de Op
perste Sowjet (staatshoofd)
Sinds dat ogenblik heeft hij ge
tracht zijn functies van staats
hoofd te verenigen met die in
het partijapparaat, zonder daar
in geheel te slagen. Op 16 juli
NIKITA CHROESJTSJOW die na
de dood van Stalin in 1953 in
de Sow jet-Unie snel naar de top
klom, heeft zich doen kennen als een
prediker van „vreedzame coëxis
tentie" en de architect van plannen
om het communisme zo aantrekkelijk
te maken, dat het „onvermijdelijk"
in de wereld zou triomferen. Hij
heeft een buitengewoon belangrijke
rol gespeeld in de internationale
communistische beweging, niet in het
minst door het aan de kaak stellen
van de „misdaden en fouten" van
zijn vroegere meester.
Zes maanden na Stalins dood werd
hij eerste secretaris van de Sowjet-
russische communistische partij en
binnen vijf jaar was hij ook pre
mier, zodat hij het leiderschap over
staat en partij had evenals Stalin
voor hem. Voorheen had hij zijn
oude collega's Beria, Malenkov, Mo-
lotov en Kaganowitsj van hun hoge
posities gestoten en Stalin en de
„persoonsverheerlijking" afgezwo
ren.
Hoewel zijn leiderschap onbetwist
was kreeg het centrale partijcomité
onder hem veel hoger aanzien dan
in de tijd van Stalin. Regeringsmaat
regelen werden van tijd tot tijd voor
afgegaan door langdurige openbare
discussies, die soms resulteerden in
amendementen.
CHARME
Hij behoorde tot de mensen die in
het hedendaagse Rusland de „Vyd-
vizjentsi" worden genoemd, dat zijn
mensen van lagere afkomst die, in
verband met hun capaciteiten, nadat
de bolsjewisten in 1917 aan de macht
waren gekomen, voortgezet onder
wijs kregen om ze geschikt te maken
voor belangrijke functies. Chroesjts
jow was een gedrongen man, met de
lichaamsbouw van een worstelaar en
een grote persoonlijkheid. Hij was
rondborstig en maakte vaak een
rusteloze indruk, praatte gewoonlijk
druk gebarend, waarbij hij zijn vuist
op de palm van zijn andere hand
sloeg als hij ergens speciaal de na
druk op wilde leggen. Er ging ech
ter ook een zekere charme van hem
uit, en vaak wist hij zijn toehoorders
geboeid te houden door de prettige,
ongedwongen wijze, waarop hij
staatszaken uiteenzette.
Nikita Sergejevitsj Chroesjtsjow
werd op 17 april 1894 geboren in het
dorpje Kalinovka in de buurt van
Koersk, dicht bij de grens met de
Oekraine. De familie Chroesjtsjow
behoorde tot de armste dorpsbewo-
n,rs en de vader was reeds van jongs-
af mijnwerker in het Donetzbekken.
Nikita Chroesjtsjow moest al heel
jong aan het werk, eerst als her
dersjongen in Kalinovka en de om
liggende dorpen, daarna als leer
ling bankwerker op een machinefa
briek in de Oekraine.
STUDEREN
|N DE EERSTE WERELDOORLOG
diende hij in het Tsaristische le
ger. Hij nam actief deel aan de re
volutie van 1917 en trad een jaar
later toe tot de communistische par
tij. Toen de burgeroorlog, waarin hij
aan de zijde van het rode leger streed,
in 1920 eindigde keerde hij terug
naar de Oekraine waar hij een be
stuursfunctie kreeg bij een mijn.
Spoedig hierop ging hij studeren aan
de arbeidersfaculteit van de plaatse
lijke industriële hogeschool. Na deze
te hebben doorlopen werd hij geko
zen tot secretaris van het partijco-
mité in het district Petrowskoma-
rinks, waar zijn politieke loopbaan
begon.
Ten tijde van de Duitse invasie van
de Oekraine in 1941 organiseerde en
coördineerde Chroesjtsjow de g4»«r-
rillastrijd en droeg hij zorg voor de
verbindingslijnen tussen de guerril
lastrijders en het rode leger. Hij
kreeg toen de rang van luitenant-
generaal en werd onderscheiden met
de (militaire) orde van Soevorov.
Later werd hij hoofd van de politie
ke afdeling van het rode leger aan
het zuidelijk front en was als zoda
nig betrokken bij de slag om Sta
lingrad.
Op het negentiende partijcongres
in oktober 1952 had Chroesjtsjow
een belangrijk aandeel in de wijzi
ging van de partijstatuten. Hij be
pleitte toen met kracht disciplinaire
maatregelen tegen partijleden, die
hun plicht niet deden.
In de reorganisatie van de leiding
van staat en partij, die volgde op
de dood van Stalin in maart 1953
werd Chroesjtsjow eerste secretaris
van het centrale partijcomité, waar
mee hij aan het hoofd kwam te staan
van de Sowjetrussische communisti
sche partij.
COëXISTENTIE
|N FEBRUARI 1956, het vermaarde
twintigste partijcongres opende
Chroesjtsjow het congres met een
rede van zes uur, waarin hij het
denkbeeld verwierp, dat een oorlog
onvermijdelijk was en het beginsel
van vreedzaam naast elkaar bestaan
verdedigde. Hij noemde als een van
van de taken van de partij de ver
betering van de betrekkingen met
westelijke landen, de bevordering
van de handelsbanden en een grote-
A LEXIS NIKOLAEVITCH
KOSYGIN is op 20 februari
1904 in Petrograd in een arbei
dersgezin geboren. Hij is een
van de grote technocraten van
de regering, van de zeven man
nen die de sleutelposten bezet
ten na de grote zuivering van
1937—1938.
Op 15-jarige leeftijd, in 1959,
nam Kosygin dienst in 't rode
leger. In 1927 werd hij lid van
de communistische partij en in
1935 voltooide hij zijn studies
aan het textielinstituut te Le
ningrad.
Zijn politieke loopbaan be
gon even vóór de tweede we
reldoorlog.
Na de oorlog werd Kosygin
in het kabinet van Stalin op
genomen als vice-premier zon
der portefeuile. Na de dood van
Stalin schijnt zijn politieke
loopbaan enige tijd op en neer
gegaan te zijn. In de nieuwe
groep verschijnt hij pas in 1957,
na de val van de „anti-partij-
groep" van Molotov en Malen
kov, waarbij hij opnieuw deel
gaat uitmaken van het presi
dium van het centrale comité,
waaruit hij in 1953 was ver
wijderd.
Op 5 mei 1960 werd hij in
het kader van een grote reor
ganisatie aan de zijde van de1'
eerste vice-premier Anastas
Mikojan geplaatst, waarna hij
werd beschouwd als de grote
chef van de Sowjetrussische in
dustrie, de verdedigingsindu
strie uitgezonderd.
Welke rol Kosygin na 13
maart 1963 gespeeld heeft is
nog moeilijker te bepalen.
Toch bleef Kosygin aan de
zijde van Chroesjtsjow deelne
men aan de grote internatio
nale onderhandelingen in Mos
kou.
Kosygin is buitengewoon po
pulair onder de arbeiders in
de Sowj et-industrie, voor wie
hij jarenlang heeft gewerkt.
Hij kent het land zeer goed en
heeft alle industriegebieden
van het' Verre Oosten tot aan
de Oostzeerepublieken bezocht.
De arbeiders van tientallen fa
brieken hebben hem gezien.
Kosygins assistenten zeggen,
dat hij buitengewoon goed op
de hoogte is van veel econo
mische en technische vraag
stukken en met de bijzonder
heden van veel technologische
processen. Hij werkt hard en
is onvermoeibaar. Zo, dat het
drukke programma van be
zoeken aan fabrieken voor zijn
assistenten, die soms zes of
zeven uur onafgebroken in
touw waren, te veel werd.
De 60-jarige Kosygin is al
tijd een toegewijd sportman ge
weest. 's Zomers speelt hij vol
leyball en in de winter skiet
of schaatst hij. Hij is op de
hoogte van bijna alle nieuwe
theaterstukken in Moskou en
leest veel moderne literatuur.
re samenwerking op cultureel en
wetenschappelijk gebied. Drie weken
na het congres, waarop de nadruk
was gelegd op het collectieve leider
schap in tegenstelling tot „de ver
heerlijking van de individu", lekte
uit Rusland het nieuws door, dat
Chroesjtsjow een sensationele aanval
had gedaan op Stalin. De rede van
Chroesjtsjow was het sein voor een
totale omzwenking van de commu
nistische beweging.
CONTACT MET VATICAAN
De gebeurtenissen en ontwikkelin
gen hebben zich sindsdien snel op
gevolgd. We herinneren aan het be
zoek, dat Nikita in 1959 bracht aan
de V.S. De goede verstandhouding
werd toen bedorven door het inci
dent met de U-2. In 1961 ontmoette
de Sovjet-premier president Kenne
dy in Wenen en in dat jaar begon
het ongekend vriendschappelijke con
tact tussen Kremlin en Vaticaan;
Chroesjtsjow zond Paus Johannes
zijn beste gelukwensen bij diens
verjaardag. Tot het laatste toe heeft
de thans verdreven premier een be
roep op alle landen gedaan, plechtig
te beloven geen geweld te gebruiken
om wijzigingen aan te brengen in
grenzen of geschillen te slechten.
Of zijn opwekking tot toeneming van
het vertrouwen tussen de staten
door zijn opvolgers zal worden over
genomen, is vandaag voor ons nog
een vraag.
