Kanga Kangaroe is de kritikus van het golfterrein
ligeert
Kanga
ill
garage
ran
iii
Qeeangenen in dienst der vtetensehap
DE LEIDSE COURANT
Linksboven: De bekende En
gelse golfers Michael Bonal-
laok (links) en Peter Green
(rechts) kunnen niet nalaten
om de mascotte Kanga zo nu en
dan aan te halen en te ver
wennen.
Rechtsboven: Met kritische blik
volgt Kanga de bewegingen van
Michael Bonallack (Engelse
amateur-kampioen). Geheel te
vreden ls de kangaroe beslist
niet!
IN NEDERLAND kunnen slechts wei
nigen zich financieel veroorloven om
het golfspel te beoefenen. Bij ons is
golf immers een heel duur tijdverdrijf.
In landen als Amerika en Australië is
dat anders. Daar kunnen ook zij, die
over een bescheiden beurs beschikken,
zich wijden aan dat mooie spel. En wat
zelfs in Amerika onmogelijk zou zijn,
gebeurde in Australië. Daar is een kan
garoe de gehele dag op een golfterrein
Kingston Heath in de buurt van
Melbourne. Spelen doet die springer
weliswaar niet, maar kritisch toeschou
wen wel degelijk. Ja, de leden van de
Kingston Heath Club hebben die Kan
garoe uitgeroepen tot hun mascotte en
het dier het recht gegeven om zich vrij
elijk op de terreinen en in de gebouwen
van de club te bewegen.
Hoe i$ het gekomen, dat een kan
garoe zo'n prominente plaats op een
golfterrein verwierf? Die vraag stelden
twee zeer bekende Engelse golfers, te
weten Michael Bonallack (amateur
kampioen van Engeland) en Peter
Groen, al evenzeer een crack. Onze
kangaroe Kanga (vernamen zij) is nu
bijna een jaar oud. Hij begon zijn le
ven als huisvriendje van enige kinde
ren, die op een paar kilometer afstand
van Kingston Heath woonden. Kanga
groeide snel en op 'n goede dag sprong
hij over het hek en verdween uit het
gezicht. Al spoedig bleek, dat hij „ver
huisd" was naar Kingston Heath, Het
gras Was daar mals. Hij had er de ruim
te. De mensen waren aardig voor hem
(vond Kanga).
Nu, dat waren ze inderdaad. Al spoe
dig was Kanga een geziene gast op het
golfterrein. Hij was niet schuw. Hij
toonde veel belangstelling voor 't spel
en de spelers. Daarom besloten de leden
Kanga plechtig te bevorderen tot mas
cotte van hun club. En dat is hij nu nog.
Toen Bonallack en Creen begonnen
te spelen op Kingston Heath was Kan
ga onmiddellijk van de partij. Kritisch
beoordeelde hij de slagvaardigheid van
die topspelers. Kritisch volgde hij de
bal na ieder slag. En werkelijk (zegt
Bonallack), dat dier zou beslist in een
beoordelingscommissie geen gek figuur
slaanDat is grote lof uit de mond van
een kampioen.
De secretaris en manager van de
club, Martin Pènfold, beeft tot taak
om goed voor Kanga te zorgen. Over
dag huppelt en springt Kanga over de
terreinen en doet hij zich tegoed aan
het heerlijke gras. Als de avond valt
meldt het dier Zich bij de heer Penfold.
Dan krijgt hij een voortreffelijk maal,
dat bestaat uit melk, hooi en beschuit.
Daarna trekt Kanga zich terug in de
club-garage, waar hij in pais en vree
de nacht slapende doorbrengt.
„Ik zou Kanga graag meenemen naar
Engeland", zei Michael Bonalluck, „dan
zou ik nog meer mijn best doen!"
voorkomen, dat a strata pijn aowdt lijden
ZWAAR GESTRAFTEN KRIJGEN KANS NOG IETS YAM HUN LEVEN TE MAKEN
(va* orme vwsJeggeve»)
Holmsburg (P P) - De tfreUn vm óm ochtendzon priemen door de
matglazen bovenlichten ven de koepel van de staatsgevangenis in
Holmsburg in de staat Pennsylvania in de Verenigde Staten. Ze wer
pen hun grillige lichtvlekken op de omlopen van de verschillende
verdiepingen, waar cipiers gewapend met grote sleutelbossen de
celdeuren openen, leder van hen heeft zo zijn eigen blok. Als alle
«leuren open zijn klinken er commando's en de gevangenen treden
naar buiten, alwaar ze zich keurig achter eikaar hi lange rijen op
stellen. Bij de volgende commando's zet de lenge stoet zich m be
weging. Zij dalen de ijzeren trappen af en voegen zich samen tot
een colonne, die beneden helt maakt voor een grote stalen deur.
Een cipier opent de deer en de mennen begeven zkh op weg naar
het andere deel van de gevangenis waar de werkgelegenheden zijn.
Hun dagtaak gaat beginnen. Het Is een beeld, zeals men dat 'm de
meeste gevangenissen 's morgens vroeg ken aantreffen. De gevange
nen gaan aan het werk, maar In deze en een aantal andere gevange
nissen in de Verenigde Staten h het werk wat de gevangenen ver
richten wel afwijkend ven dat wat In de met ven de wereld door
hen wordt gedaan.
IN DIENST
VAN DE WETENSCHAP
Deze mannen verrichten by zonder
belangrijk werk, want zij werken
geheel vrijwillig in dienst van de
wetenschap. Een aantal van hen
heeft een speciale opleiding ont
vangen als laborant. Ze begeven
zich uit hun groepjes naar hun
werkcellen die geheel als labora
torium zijn ingericht en waar zij
de gehele dag hun wetenschappe
lijk onderzoekingswerk onder lei
ding van deskundigen verrichten.
Deze leidinggevende deskundigen,
doktoren, chemici en dergelijke
zijn uiteraard geen gevangenen.
Zij vormen het kader en geven
leiding aan de werkzaamheden
die over het algemeen in het vlak
van de research liggen.
In werkcellen die speciaal zijn
ingericht voor klinisch onderzoek,
komen andere mensen, die daar
hun taak verrichten en zich vrij
willig beschikbaar stelden voor
het ondergaan van proeven.
Een medleus
controleert de huid
van een gevangene,
nadat hij diens
handen gedurende
enige uren
in een sop van een
nieuw soort
wasmiddel
heelt gehoude*.
Enkele vrijwilligers werken als laboranten
in ma ais laboratorium ingerichte werkeei.
VRIJWILLIG
PUN LUDEN
De directeur van de gevangenis
van Holmsburg vertelt ons het
een en ander over de gang van
zaken in zijn instelling. „Alle
deelnemers aan dit wetenschap
pelijk onderzoekingsprogramma
zijn vrijwilligers. Er bestaat bij
onze mensen een groot enthou
siasme voor dit Wtrk, want niet
minder dan ruim 1250 van de 1400
gevangenen, dat is ongeveer ne
gentiende van het totaal, doet er
aan mee.
Zij onderwerpen zich aan ver
schillende proeven. Vooraf bij de
werving is hen verteld, dat zy er
rekening mee moeten houden dat
pijn en andere onaangenaamhe
den wel eens het gevolg van hun
medewerking kunnen zijn, maar
dat heeft hen er toch niet van
kunnen weerhouden om mee te
doen.
Overigens ie het werk dat hier
wordt gedaan, niet uniek, ook in
andere gevangenissen van de Ver
enigde Staten worden dergelijke
wetenschappelijke onderzoekings
programma's uitgevoerd en dat
doet men reeds zo'n tien jaar. En
op deze wijze beschikt men voor
deze onderzoekingen in totaal
over vele duizenden vrijwilligers.
De gevangenissen stellen de tijd
van de gevangenen en de ruim
te voor het onderzoek ter beschik
king, terwijl de universiteiten,
ziekenhuizen of onderzoekings
instituten zorgen voor het finan
ciële deel en de benodigde appa
ratuur. In de meeste gevangenis
sen worden de gevangenen voor
hun medewerking betaald en ont
vangen ze een bepaalde vergoe
ding.
VERGELIJKING
MOGELIJK
ln de loop der jaren heeft deze
vorm van research al veel resul
taten opgeleverd. Daai komt nog
bij, dat het werken met gevange
nen voor het onderzoek bepaalde
voordelen heeft, omdat men hier
te doen heeft met een groep men
sen, die leven onder volkomen
gelijke omstandigheden, zoals
hetzelfde voedsel, dezelfde huil-
I ✓sating, gelijke rusturen en een.
Identieke dagindeling.
Voor een groot deef worden op
hen nieuwe medicamenten en an
dere zaken, zoels soorten zeep,
zonnebrandolie, huidlotions en dat
soort dingen geprobeerd."
Bij een van de werkcellen zien
we een rijtje gevangenen staan
met ontbloot bovenlichaam, de
hoogtezonbrillen op het voor
hoofd, wachtend op hun beurt om
in de cel onder de lampen te
worden geplaatst. Hun lichamen
zijn ingesmeerd met een nieuw
soort zonnebrandolie en de be
schermende werking daarvan wil
men op deze vrijwilligers beproe
ven. Wanneer ze de bestraling
heben ondergaan, worden ze la
ter nauwkeurig onderzocht om te
zien wat de uitwerking op hun
huid is geweest.
ENTHOUSIAST
De directeur glimlacht even en
vertelt ons„De mannen zijn
Ontzettend enthousiast voor dit
werk en ze doen hun uiterste
best om alles naar wens te doen,
omdat ze hopen daarna weer voor
nieuwe onderzoekingen te wor
den Ingeschakeld.
Daar komt nog bij, dat het geld
dat 2e hiermee verdienen voor
hen van grote betekenis is. Ze
kunnen er in de gevangeniskan-
tlne iets extra's voor kopen, ze
kunnen geld opsturen naar hun
familie, zodat ze die ook tijdens
hun gevangenschap nog steunen
en anderen sparen het hier bij de
administratie op, om later, wan
neer ze worden ontslagen en de
vrijheid ingaan, een centje achter
de hand te hebben, waarvan ze
voorlopig kunnen leven, of warr-
mee ze iets kunnen gaan onder
namen.
Over het algemeen zitten hier
zwaar gestraften, die dus vele ja
ren Voor de boeg hebben. Het feit,
dat ze op deze manier wat aflei
ding hebben èn" wat geld kunnen
verdienen, trekt hen bijzonder.
De belangrijkheid van dit werk
voor bepaalde misdadigers komt
Wel het best tot uitdrukking in de
woorden die een tot levenslang
veroordeelde moordenaar ons toe
voegde „Ik heb in mijn hele le
ven nog nooit iets goed gedaan.
Iets als dit geeft je het gevoel
iets nuttigs te verrichten, waar
door ja vrede in ie hart krijgt en
het gevóel, dat je gelukkig toch
ruet voor niets hebt geleefd !H
(Nadruk verboden)
