Paus Paulus wekt op tot waakzaamheid in bewogen zee der meningen HULDE AAN MODERNE THEOLOGIE MAN DOODDE VOLKOMEN RUSTIG ZUN VROUW EN TWEE KINDEREN EN PLEEGDE DAARNA ZELFMOORD Scheidingsprocedure gaande V.S.-patrouillevaarten in Golf van Tonkin tijdelijk opgeschort r..-!6rt3<5 'XQ Korte stroomstoring in Utrecht MAANDAG 10 AUGUSTUS 1964 DE LEIDSE COURANT PAGINA 3 -s Paulus VI heeft zondagochtend zijn handtekening gezet onder zijn aangekondigde eerste encycliek „Ec- clesiam Suam", die maandagochtend zal worden gepubliceerd. DE ENCYCLIEK „EC CLE SI AM SUAM Dwalingen ook binnen Kerk „Zijn Kerk heeft Tezus Christus gesticht, opdat zij een liefdevolle Moeder zal zijn en tegelijk uitdeelster van het heil van alle mensen". Met deze zin begint Paus Paulus VI de eerste encycliek van zijn pontificaat. Zij is heden in de Osservatore Romano verschenen en daarmede voor de Ita liaanse en buitenlandse pers ter publicatie vrij gegeven. „Ecclesiam Suam" is verdeeld in drie delen, zoals de Paus zelf reeds in zijn perscon ferentie van woensdag 5 augustus op Castel Gandolfo had aangegeven. Het eerste deel draagt tot titel „het bewustzijn", het tweede deel „de ver nieuwing" en het derde deel „de dialoog", de drie wegen die de Kerk naar de opvatting van de Paus moet volgen, om in deze tijd aan haar zending en taak te beantwoorden. De drie delen worden voorafgegaan door een proloog. letterlijk, eveneens bekend dat de mensheid in dit tijdsgewricht zich op de weg van grote veranderingen en ontwikkelingen bevindt, die niet alleen haar uiterlijke levensvormen, maar ook haar manier van denken grondig doen veranderen. Haar den ken, haar cultuur, haar geest wor den grondig omgewoeld, zowel door de wetenschappelijke, technische en sociale vooruitgang, als ook door de stromingen in filosofie en politiek denken, die haar binnendragen en haar geheel doortrekken. Dat alles brengt ook de Kerk zelf In beweging, als wordt zij door gol ven der zee bewogen. De zielen der mensen, die zich aan haar hebben toevertrouwd, zijn sterk beïnvloed door de denkwijze van de moderne wereld, zozeer, dat een gevaar voor bedrog, verwarring en dwaling ont staat, die haar eigen zekerheid schij nen te doen wankelen. Deze situatie kan zelfs velen ertoe verleiden er de meest zonderlinge gedachtengang op na te gaan houden, zoiets van als zou de Kerk zichzelf moeten verlooche nen en heel nieuwe en onvermoede levensvormen moeten aannemen". Leeft nog niet altijd op een verkapte manier' het modernisme van vroeger met al zijn verleidingen, zo vraagt de Encycliek, die de ware werkelijk heid van de katholieke godsdienst vreemd zijn? Middel daartegen is al leen maar de terugkeer van het be wustzijn van de Kerk, en dan juist in de geest van Christus, die neerge legd is in de H. Schrift en in de over levering. De paus gaat verder en spreekt over dreigende dwalingen binnen de Kerk zelf. „En wy zouden bijna het zelfde kunnen zeggen t.a.v. de dwa lingen die ook zelfs binnen de Kerk om zich heen grijpen. En daaraan vallen zij ten prooi, die maar een stukje kennen van de natuur en van de zending der Kerk en die niet vol doende de documenten van de God delijke Openbaring en de uitspraken van het door Christus ingestelde leer gezag in acht nemen". Er is nog een andere reden, ver volgt de paus. Een kenmerk in de geesteshouding van de moderne mens en van zijn denken leidt er gemak kelijk toe, dat hij de zekerheid en de volheid van zijn wezen gaat zoe ken in zijn eigen bewustzijn. Dat is niet zonder gevaar, want beroemde filosofische richtingen hebben deze vorm van geestelijke werkzaamheid van de mens in zijn diepste trekken onderzocht en als de hoogste gepre zen, ja zelfs deze uitgeroepen tot maat en bron van de werkelijkheid. De paus komt dan op de positieve ontwikkeling, die zich in het Kerk- bewustzijn van tegenwoordig voor doet nl. de prachtige ontwikkeling der moderne theologie. Levende betrekking tot Christus In deze proloog begint de paus te vertellen dat hij de bisschoppen der wereld nu eenmaal bij de opening van de tweede zitting van het Con cilie beloofd heeft zijn gedachten over de Kerk van heden neer te schrijven. Ondanks deze belofte, valt het hem toch moeilijk hieraan gevolg te geven. De paus zegt nadrukkelijk te willen vermijden dat deze ency cliek een al te groot en plechtig ka rakter gaat dragen. Hij zou 't liever als een eenvoudig, broederlijk ge sprek met de bisschoppen willen zien. En dit gesprek moet dan dienen om de liefde onder elkaar te versterken, om de mentaliteit van het Oecume nisch Concilie zelf in de goede zin te bevorderen en tenslotte om een paar punten uit de geloofsleer en uit de geloofspraktijk duidelijker testel len, zodat het voor hiërarchie en voor leken makkelijker wordt, ten gunste van de Kerk te werken. Hij legt er nog eenmaal de nadruk op, dat hij dit doet als bisschop van Ro me en derhalve als opvolger van de H. Petrus, die de drager is van het hoogste gezag in het Rijk Gods en plaatsbekleder van Christus. Het bewuste Kerk-zijn Na een inleiding begint het eerste deel dat handelt over de bewustwor ding van haar Kerk-zijn, van de schat der waarheid, die zij geërfd heeft, en van de zending, welke zij van Christus heeft ontvangen. Waak zaamheid, zegt de paus, typeert het zedelijk gedrag en de praktische, actuele houding van de Christenen in deze wereld. De waakzaamheid wordt aan de apostelen juist al aan geraden met het oog op de gevaren en verleidingen waaraan de mens in deze wereld bloot staat. De uitnodi ging tot bewustwording heeft Chris tus dus aan zijn apostelen en zijn eerste leerlingen al persoonlijk ge richt. Maar, zegt de paus, we kun nen de uitnodiging nog op een an dere manier benaderen, nl. als de uitnodiging aan de gemeenschap, de vergadering der gelovigen, als ge meenschap beschouwd, nl. de Kerk. En die kunnen wij allen uitnodigen een gemeenschappelijke acte van ge loof in de Heer Jezus Christus te wekken. Waarom zouden wij de mensen oproepen tot zulk een acte van ge loof? Naar onze mening zijn daar verschillende gronden voor, maar ze hebben allemaal een en dezelfde re den, nl. de noden van dit ogenblik, in het bijzonder het ogenblik waar in het leven der Kerk zich bevindt. Die redenen zijn ten eerste dat men voortdurend moet leren en zich be wust worden welke roeping men in het leven heeft. Men heeft voorts de behoefte om zichzelf in Christus te ervaren, volgens de woorden van St. Paulus. „Dgt Christus door het geloof in uw harte moge wonen". Er is nog een andere reden nl. dat deze Kerk temidden van de mensheid staat, en daarmede als het ware ver vlochten is, kostbare cultuurgoede ren aan de omgeving ontleent, maar ze ook aan de omgeving meedeelt, zoals uit de geschiedenis bewezen is. Zij gaat op en neer met de geschie denis der mensheid. „Het is, zo vervolgt de paus dan Eerste Vatikaans Concilie niet voorbijlopen Hij wijst erop dat vele grote geleer den, theologen van verschillende scholen, van pastorale en missionaire bewegingen, mensen met reusachti ge godsdienstige ervaring en grote kennis van alle pauselyke uitspra ken, zich de laatste tyd hebben ge zet aan de studie over het wezen van de Kerk. Maar we moeten daarby wel goed in het oog houden, dat de leer der Kerk, die zich sinds 't Con cilie van Trente op een schiterende WEERZINWEKKENDE MOORDPARTIJ IN HAAGS TEHUIS In het tehuis voor ongehuwde moeders „Maris Stella" aan de Schevening- se weg te Den Haag heeft zich gistermiddag een afgrijselijk familiedrama voorgedaan. De 48-jarige J. A. M., die 3 augustus op eigen verzoek ont slag had gekregen als ambtenaar van het ministerie van O. K. en W., heeft in een vlaag van razernij zijn vrouw en zijn twee dochtertjes om het leven gebracht en is vervolgens zelf overleden aan de gevolgen van de verwondingen, die hij opliep, toen hij na zijn slachting uit een acht meter hoog raam sprong. Nog twee gewonden Sedert januari van dit jaar had de bijna 24-jarige Erika M. in „Maris Stella" onderdak gevon- den, nadat zij bij haar man was weggelopen. De echtelieden wa ren reeds van tafel en bed ge scheiden en een echtscheidings procedure was reeds aanhangig gemaakt. De man heeft zonder ophouden geprobeerd zijn vrouw bij zich terug te krijgen, maar deze weigerde zelfs met hem te spreken. De psychiater van „Ma- ris Stella", die M. enkele malen heeft gesproken, had er nooit enig bezwaar tegen, dat M. zijn kinderen bezocht. Hij deed dit dan ook trouw, twee maal per week. De man gaf onmiddellijk zuster Van Werkhoven een slag op de linker schouder, waarbij zij een wond op liep van enkele centimeters lengte. Vervolgens wendde hij zich tot de 21-jarige mevrouw A. E. N. uit Dep Haag', die met haar baby op de schoot met zuster Van Werkhoven had zitten praten. Zij liep een grote snijwond en een schouderbreuk op en moest in het NEBO-ziekenhuis tegenover het tehuis worden opge nomen. Haar baby bleef ongedeerd. manier heeft ontwikkeld, ook het Eerste Vatikaanse Concilie heeft ge kend. En om de leer der Kerk te be grijpen, kunnen we het Eerste Vati- kaase Concilie niet voorbij lopen: dit is een station op de weg naar Chris tus, die wij niet mogen overslaan. En ten tweede dit Tweede Oecume nische Vatikaanse Concilie, is daar van nog altpd een voortzetting en aanvulling. Zonder op deze zaak nu verder in te willen gaan, voelt de paus toch behoefte te verwyzen naar twee documenten, die hy bij deze studie over de Kerk van bijzondere betekenis acht. Dat is in de eerste plaats de en cycliek „Satis Cognitum", van paus Leo XIII uit 1896 en vervolgens de encycliek „Mystici Corporis" van paus Pius XII van 1943. Documenten die naar hy zegt ons een omvang- ryke en zeer heldere leer over deze goddelijke instelling geven. De paus trekt daaruit de conclusie, dat wy allen ons voor alles meer moeten be ginnen op de Kerk als op het mys tieke lichaam van Christus. Dit zal ons niet alleen inwendig persoonlyk troost geven, maar het zag ons ook een krachtbron zyn, om onze apos tolische plicht te vervullen en de noden van de mensheid tegemoet te treden. En passant brengt de paus dan dank aan al die geleerden, theologen, die in de laatste tijd door een schat van wetenschappelijke werken uit ver schillende theologische scholen de leer over de Kerk zoveel duidelijker gemaakt hebben en vooral de ge scheiden broeders een duidelijker beeld van de Kerk hebben gegeven. Hij zegt dat verschillende van die werken hoge waarde bezitten en van groot nut zijn. De paus voegt er echter wel nog aan toe, dat hy met opzet geen privé- standpunt in het openbaar wil in nemen over de leer der Kerk, zoals die nu in het schema over de Kerk aan het Concilie is voorgelegd. Hy wil dat pas doen, wanneer hij op treedt als voorzitter van het Concilie. Dat neemt niet weg, dat hy toch wel van de gelegenheid gebruik wil maken een paar verwachtingen uit te spreken,, die hy t.a.v. dit punt, het Kerkschema, van het Concilie heeft. Het mysterie der Kerk De verwachtingen nl. die hy koes tert, vallen samen met het program dat hy zich voor zyn pontificaat heeft gesteld. Hy doet een beroep op de bisschoppen er kennis van te ne men en al him medewerking te ver lenen om dit program te verwerke- lyken. De eerste vrucht dan die hy van het nieuwe en verdiepte be wustzijn van de Kerk verwacht is de hernieuwde ontdekking van haar le vende betrekking tot Christus. Onze betrekkingen tot Christus staan in het middelpunt van ons hele reli gieuze erfgoed. Deze levende betrek king bestaat hierin dat wy zoals St. Augustinus het zegt, niet slechts Christenen geworden zyn, maar alle maal Christus. Daardoor vormen wy een grote eenheid. Dit mysterie der Kerk is niet alleen maar een object van theologische kennis, maar het is eerst en vooral een feit, dat beleefd moet worden. Levende werkelijkheid Na een schildering van het wezen der Kerk als mysterie, dat zich in de zielen der gelovigen voltrekt, zegt de H. Vader. „Als wy dit besef maar in de zielen tot leven weten te wekken, dan zullen alle moeilijkheden waar op de vak-theologen in de Ecclesio- logie stuiten, worden overwonnen, o.a. de vragen hoe de Kerk tegelij kertijd zichtbaar en geestelijk kan zijn, hoe zij tegelijkertijd vrij en wet telijk onderworpen kan zijn, hoe zij gemeenschappelijk en hiërarchisch kan zijn, hoe ze al heilig is en nog altijd op weg is naar heiligheid, hoe zij tegelijkertijd contemplatief en ac tief kan zijn enz. Al deze vragen zul len in het licht van de geloofsleer, door de ervaring van de levende Mechanisch Geheel normaal Om tien minuten over twee kwam M. uiterlijk geheel normaal de babykamer in het sousterrain van het tehuis binnen, groette, zo ver klaarde hoofdzuster Van Werkhoven beleefd en ging by het bedje zitten van zyn dochtertje Lucia op nau- welyks een meter afstand van de zuster. Enkele ogenblikken later hoorde zij een doffe klap, draaide zich geschrokken om en zag M. met de bebloede byl nog in de hand, terwyl de baby een gapende wond aan het gezichtje had. M. leek mechanisch, als het ware in trance te handelen. Geheel kalm liep hij de trap op naar de tweede etage, waar zijn vrouw verbleef. De bijl had hij evenals voor zijn eer ste moord weer onder zijn jas verborgen. Zyn vrouw was alleen met haar anderhalf jarig oudste dochtertje Hedwig. M. overviel zijn echtgenote, terwijl zij in een stoel zat, en bracht haar enkele dodelijke slagen toe. Hij maakte hierbij echter zoveel rumoer, dat zowel bezoekers als personeel van „Maris Stella" ge alarmeerd werden. Twee mannen, de heren Warnar en Bouwmeester uit Den Haag, snelden toe en zagen door een raam de laatste fase van de moordpartij. M. merkte de man nen op, sloeg een raam stuk en zwaaide met zijn bijl naar de twee bezoekers, die ongewapend niet naar binnen durfden gaan. In middels was de politie gewaar schuwd, terwijF de heer Warnar een stoel pakte en daarmee de kamer, waar de moordenaar zich ophield, binnendrong. M. maakte een gooien de beweging met de bijl, maar de bijl bleef haken in het gordijn. Di rect hierop wierp de heer Warnar zijn stoel, maar deze miste op een haar na zijn doel. Allerlaatste wanhoopsdaad Na enkele ogenblikken van aar zeling besloot M. het drama met een allerlaatste wanhoopsdaad. Hij sprong uit het raam en kwam te recht op het tegelpad aan de tuin- zijde van het tehuis. Twee uur later overleed hij in het ziekenhuis Zuid- wal aan de gevolgen van zijn ver wondingen, zonder meer bij kennis geweest te zijn. Zijn jongste kind, Lucia, was inmiddels in het NEBO- ziekenhuis aan de overkant van het tehuis overleden, terwijl de vrouw en zijn oudste dochtertje bijna op slag dood geweest moeten zijn. Mislukt huwelijk De politie deelde mee, dat M. in 1916 te Solo (Indonesië) is geboren en in 1962 gehuwd is met de 24 jaar jongere Duitse Erika Sauer uit Bad Kreuznach. Het huwelijk was een volslagen mislukking, de verschil len in leeftijd en nationaliteit kon den niet worden overwonnen. Nadat zijn vrouw hem had verlaten, was M. alleen in zijn huis aan de Melis Stokelaan blijven wonen. In deze tijd heeft hij waarschijnlijk het ge hele schema van zijn gruwelijke wraakonderneming tot in de details uitgewerkt, zo deelde de politie la ter mede. tecnent van defensie zei nadrukkelijk, dat het tijdelijk terugtrekken van de „Maddox" en de „Turner Joy" uit de Golf van Tonkin niet betekent dat zij door de Noordvietnamezen waren verdreven. Er was reeds ruim ander half jaar lang aldus gepatrouilleerd. De torpedobootjagers voeren daarbij met ongeregelde tussenpozen de baai binnen om daar gedurende een vast gestelde tijd te patrouilleren en dan Deel verdwenen post nu terecht Een gedeelte van de verdwenen post van het Britse schip „Mentor", waarover wy vrijdag berichtten is weer terecht. Bij het lossen van de lading werd in het ruim een aantal stukken teruggevonden. De politie vermoedt dat de daders tydens hun werkzaamheden zijn ge stoord en een gedeelte van de buit snel hebben weggegooid. De nu ge vonden stukken hebben geen byzon der hoge waarde. REDDINGSDEMONSTR A TIES TE KATWIJK Een tijdelijk opschorten van pa trouille-vaarten door Amerikaanse torpedobootjagers in de Golf van Tonkin in de komende dagen zal, zo hebben Amerikaanse functionarissen in Washington gisteren gezegd, de nog steeds ernstige situatie rond Viet nam wel wat doen afkoelen. Tot dus ver waren er geen inlichtingen ont vangen over omvangrijke communis tische troepen-bewegingen of activi teit ter zee of in de lucht die op toe spitsing van de crisis zou wijzen. In Washington begon men steeds meer over te hellen naar de mening, dat de vorige week plaats gevonden aanvallen van Noord Vietnamese tor- pedoboten op de Amerikaanse torpe dobootjagers slechts berustten op on der de indruk vari ogenblikkelyke omstandigheden genomen beslissin gen zonder dat de regering in Peking er iets mee uitstaande had. Een woordvoerder van het dep ar- Een klein half uur hebben de stad Utrecht en een deel van de pro vincie gistermiddag zonder stroom gezeten. Oorzaak van de storing was een kortsluiting in de centrale Mer- wedekanaal van het Prinvinciaal en gemeentelijk Utrechts stroomleve- ringsbedryf. In de stad deden de verkeerslich ten het niet; in de ziekenhuizen werd overgeschakeld op noodaggregaten. Op het station en op enkele andere plaatsen bleven de seinen op rood staan. Het treinverkeer kreeg enkele minuten vertraging. De automatische overwegbomen bij Blauwkapel, in de drukke weg Utrecht-Hilversum, ble ven vier minuten dicht. Ook het radiostation Lopik kreeg geen stroom meer; de beide Hilver- sumse zenders verdwenen twee mi nuten uit de ether voordat de reser vezender kon worden ingeschakeld. Binnen nauwelijks een kwartier tijd is de boerdery van de heer I. Weidenaar in Merslawier door brand vernield. Tengevolge van hooibroei ontstond brand in de schuur. Het vuur vernielde ook een groot deel van het woongedeelte van de boerdery. De opbrengst van ongeveer 8 hectare hooiland ging geheel verloren. Ook 500 pakken hooi van een buurman die in de schuur waren opgeslagen werden vernield. werkelijkheid van de Kerk opgelost worden. Tenslotte zegt de paus, dat wan neer hy dit allemaal duidelyk heeft neergeschreven, het voor de buiten staanders nu wel duidelyk is, wat 't program van zyn pontificaat prak tisch is. Hy spreekt er zyn vreugde Onder zeer grote belangstelling, doch rine en de landelijke koninklijke ver over uit, dat de verwezenlyking van onder zeer slechte weersomstandig- eniging. dit program eigenlyk in de hele heden werden zaterdagmiddag op het Kerk al begonnen is, en met vurige Katwijkse strand en boven zee grote De foto Iaat zien hoe een helikopter ijver wordt voortgezet. Hiermede be- reddingsdemonstraties gehouden door van de marine een brancard met een sloot het eerste deel van het rond- de Katwijkse reddingsbrigade in sa- uit zee opgepikte „drenkeling" op het schrijven. menwerking met de Koninklijke Ma- Katwijkse strand neerlaat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 3