„DE KARDINAAL": EEN BOEIEND EN FANTASIERIJK FILMVERHAAL KASTEN VRIJDAGJi2^EM9<W DE LEIDSE COURANT F.' NA 3 OP 15 MAART 1938 werd kardinaal Innitzer van Wenen door Adolf Hitler, die zo juist met zijn horden Oostenrijk overspoeld en in het Groot-Duitse Rijk ingelijfd had, ontvangen. Nadien drukte de kar dinaal de leiders der jeugdorganisaties op het hart, de aansluiting aan de jeugdorganisaties vap de Duitse staat voor te bereiden. „De Kerk zal haar trouw tegenover de grote Duitse staat niet te betreu ren hebben dit woord van de Führer is een garantie, dat de eigenlijke taak der Kerk vervuld kan worden. En zo staan de ka tholieken in hun geheel het beste in voor de welstand van het rijk en volk en vaderland". Aldus liet in 1938 kardinaal Innitzer zich uit. Als dankbaarheid tegenover de „Führer" liet de kardinaal de kerkklokken luiden. De weifelachtige houding van deze kerkvorst in de tijd van de zegepraal van het nazisme is een van de duidelijkst weergegeven situaties die Otto Preminger fel heeft aangezet in zijn drie uur lahg durende film „De Kardinaal", een reeds veelvuldig besproken en bekritiseerde rolprent, die deze week in CAMERA vertoond wordt. Beklemmend is het te zien hoe jeugdige bandieten met hakenkruisen en geheven armen het aartsbisschoppelijk paleis be stormen in een woede, die de katholieken geldt. Wilde Preminger de Oostenrijkse kardinaal op deze manier rehabiliteren? Wij weten het niet. Het is in elk geval een van de vele „fantasietjes" die deze filmmaker heeft gebruikt om er een boeiend verhaal mee samen te stellen. Hij liet zijn kardinaal Fermoyle naar Wenen komen om er diens collega in Vaticaanse zin tot andere gedachten te brengen. De oplossing is nogal gezocht; de rol van kardinaal Innitzer blijft omstreden- OVEREENKOMST PREMINGERS „KARDINAAL" zou gemaakt zijn naar het bekende boek van Henry Morton Robinson. Ongetwijfeld doet zijn Stephen Fer moyle denken aan de hoofdfiguur van Robinson, maar in hoofdzaken laat Preminger zijn eigen fantasie de vrije loop. De priester Fermoyle is een veel meer starre, hulpeloze dogmaticus dan de begaafde Ierse volks jongen van het boek. Zijn be gaafdheid en godvruchtigheid komen in de film niet aan bod en het is ons niet duidelijk, waarom Fermoyle het tot kardinaal heeft gebracht, of het zou alleen moeten zijn, omdat men op school hem al „de kardinaal" noemde. De meeste nadruk wordt in de overigens indrukwekkende film gelegd op de twijfel van Fermoyle aan zijn priesterlijke roeping, zijn gevoelens ten aanzien van het Ween- se meisje Annemarie (die in Robin sons boek niet voorkomt) - aanvaard baar vertolkt door een serieuze Romy Schneider, het rassenvraagstuk in Öeorgia, een geselpartij door de Klu Klux Klan en de omzeilende diplo matieke gesprekken van enkele Va ticaanse prelaten. De film is niet erg diep ingegaan op het innerlijke proces, dat de figuur Fermoyle door maakte van student tot het ontvangen van de rode hoed. Een roerend mo ment - de liefde voor zijn zusje Moo- na en de onmacht ook van Fermoyle haar geluk en haar leven te redden - neeft ook bij Preminger de scherp te van een pijnlijke tragiek gekregen. LIET MEEST BOEIEND is het spel van enkele hoofdrolspelers. De vertolker van de Innitzerrol is de Oos tenrijker Josef Meinrad, die buiten gewoon beheerst en reëel speelt. Nog enkele kardinalen -komen in Fer- moyle's leven voor die alle zeer goed door de acteurs zijn getroffen. Ste phen Fermoyle zelf wordt voorge steld door de onbekende acteur Tom Tryon. Over hem kunnen we helaas niét zo enthousiast zijn. Hij is typisch een bemiddelende figuur, van wie wij geen enkel vruchtbaar resultaat in zijn streven hebben gezien. Een wat steriele vertolking, die evenals de film bjj de bioscoopbezoeker - vooral wie het boek heeft gelezen - een iet wat onbevredigd gevoel kan achter laten. Niettemin is „De Kardinaal" een spectaculaire film die het aanzien zeer zeker waard is. Opmerkelijk zijn de „reconstructies" van liturgische plechtigheden, ditmaal zonder over bodige opsmuk en de meestal in films gebruikelijke vroomheid; bij zonder fraaie en verantwoorde opna men. Preminger heeft er situaties ingelegd die hem beter uitkwamen dan de schrijver van het boek voor ogen stond en hij heeft dit bekwaam en raak gedaan, ook al lijkt deze carrière van een kardinaal een vlot verlopend droombeeld. Toegang veer tien jaar. vage groep staatssheriffs „the Wild Westerns" rond het tot avonturen in spirerende Virginia-City. Terwijl vrij eerzame gouddelvers naarstig naar deze kostbare delfstof zoeken, over valt een bende herhaaldelijk post koetsen en goudtransporten. De plaatselijke sheriff is blijkbaar niet in staat de zaak op te lossen en tot zijn ongenoegen komen nu de staatssheriffs. Maar alvorens dit kar wei op te knappen, zal de comman dant eerst nog trouwen. Tot zijn gro te ontsteltenis laat de bruid het ech ter op het allerlaatste moment af weten. Geen nood: er is een andere vrouw, die graag de plaats van de bruid inneemt. Maar huwelijk of niet, de bende blijft aktief. De she riffs hebben het echter gauw beke ken. Een strategisch plan om de ben de te verschalken lukt maar gedeel telijk, maar de Cheyenne-indianen, die ook nog een appeltje met een van de bendeleiders te schillen hadden, maken korte metten. Puur Bonanza- amusement voor 14 jaar. Goede avonturenfilm LID O Een avonturenfilm van behoorlijk niveau wordt deze week in het Lido-theater vertoond. „In de Tijger van Malakka" trekken een er varen jager en een dierenvanger er op uit om voor een Duitse dieren tuin twee tijgers en de gevreesde „Onweerstaanbare" te vangen. De twee mannen, Robert Mitchum en Jack Hawkins komen spoedig met elkaar in conflict. De wat oudere ja ger ziet de charmante vrouw, met wie hij al jaren samenleeft (Elsa Marti- nelli) langzaam maar zeker terecht komen in de armen van de dieren vanger en tenslotte is er nog het gro te conflict door de verschillende in stellingen van de beide mannen ten aanzien van de wilde dieren. De jager dood uit principe en voor de sport en de vanger houdt de die ren in leven. Op de terugreis komt het tot een uitbarsting en de jager loopt in de val, die hjj voor zijn jon ge rivaal heeft opgezet: hij wordt verscheurd door de „Onweerstaan bare", die hij op Mitchum heeft los gelaten. Een woord van bewondering voor het vaak knappe camerawerk, dat de toeschouwers getuige maakt van het deul tussen de jagers en het grootwild. Alles is bovendien in tech nicolor opgenomen. De KFC keurde deze film, omdat er nogal wat rond uit gesproken wordt over het vrije huwelijk voor volwassenen. Prolongaties STUDIO Tati's „Jour de Fête" staat ook deze week nog op het pro gramma. Kostelijk amusement en verrukkelijk filmwerk voor ieder een. LUXOR De Halliday-fans kun nen nog een week terecht in het theater aan de Stationsweg, waar „D'oü viens-tu, Johnny?" is gepro longeerd. De 24-jarige Leidse student A. Schrijver heeft gistermiddag omstreeks 5 uur er een nat pak voor over gehad om zijn trou we eend voor de ondergang te behoeden. Nadat hij op het Rapenburg bij het Prytaneum zijn auto aan de waterkant had gezet en verlaten, bemerkte hij tot zijn schrik, dat de auto over de walkant verdween. Hij sprong zijn eend na en wist hem aan de staart voor verder afglijden te behoeden. In het water staan de moest hij op de komst van een takelwagen van de Elam wachten. Gelukkig kreeg hij steun van met haken uitgerus te collega's. Het wachten in 't water werd zelfs dragelijk ge maakt met een flesje bier. Leidse Universiteit Tot doctor in de wiskunde en na tuurwetenschappen is gepromoveerd, op proefschrift getiteld „Oxydaties met manganiacetaat in azijnzuur", de heer R. W. de Korte, geboren te Den Haag, thans wonend te Leiden. Pro motor was prof. dr. E. C. Kooijman. Mangaanverbindingen worden zo wel in de industrie als in het labora torium gebruikt ter versnelling van antoxydaties.' In dit verband worden in ons onderzoek de osyderende eigenschappen van manganiacetaat in azijnzuur nader bestudeerd. In hoofdstuk I wordt de thermi sche ontleding van manganiacetaat beschreven. Boven 80 gr. C ontleedt het in acetoxy-radicalen en mangaoa- cetaat. Hoofdstuk II bespreekt de oxyda- tie van tolneen bij 110 gr. C. Een mengsel van methylbenzylacetaten is het hoofdproduct van de reactie. In hoofdstuk III wordt de oxyda- tie van chelaterende agentia als a- hydroxyzuren bij kamertemperatuur behandeld. Aldehyden en C02 zijn eindprodukten. De reaktie verloopt waarschijnlijk via een complex. ZOETERWOUDE Raadsagenda Voor de raadsverga dering van 26 mei a.s. des avonds om 8 uur, is een agenda opgesteld, waaraan wij o.m. ontlenen: Verhuur van de woning Noordbuurt- se weg 1; ophogen van de tuinen van 67 woningwetwoningen; beplantingen langs de tertiaire wegen; wijziging van de straatverlichting aan de Hoge Rijn dijk; openstelling voor het verkeer in één richting van de Schenkelstraat en de Korte Miening vanaf de Zuidbuurt tot de Jan v. Banningstraat; voorlopige goedkeuring van de onteigening van gronden in de Westeindse polder; wijzi ging van de legesverordening; subsidie aan de RKSV Meerburg en aan de HOGEWOERD 99 LEIDEN TELEFOON 22536 (Advertentie) TRIANON „Irma la Douce" kan JjOTl€lTZZ£lm een week door volwassenen ge zien gaan worden. Let wel op de ge- wijzigde aanvangtijden: dagelijks 2 amusement en 8 uur, zondag 2, 5 en 8 uur. WILD WEST bij Sociale Zaken Door de politie is een 40-ja rige koopman aangehouden, die met zijn woonwagen in Wasse naar staat. Hij kwam gisteren bij de Dienst van Sociale Zaken om ondersteuning, maar toen zijn eisen niet snel genoeg werden ingewilligd toonde hij een hand vol geweerkogels aan de lokettist als dreiging. De ijlings gewaarschuwde politie vond in de auto van de koop man een geladen geweer. Er is tegen hem een proces-verbaal opgemaakt wegens overtreding van de wapenwet. Bovendien is uit het onderzoek gebleken dat de koopman zondag in het Leidse woonwagenkamp ruzie heeft gezocht met drie andere kampbewoners en ook toen met het wapen had gedreigd. De man is ingesloten. RKSV SJZ; subsidie aan de Stichting tot bevordering van 't geordend zwem men; verzoek van het Oranjecomité Hoge Rijndijk tot het verlenen van een subsidie Lv.m. de opening van de nieu we brug over de Oude Rijn. SPORTSUBSIDIES Het bestuur van de R.K. Sportvereni ging Meerburg heeft zich tot de raad van Zoeterwoude gewend met het ver zoek een subsidie te willen verlenen. B. en w. zijn van oordeel, dat een tege moetkoming in dit tekort gerechtvaar digd is en stellen dan ook voor, voor het jaar 1964 een subsidie ad ƒ500. te verlenen. Ook de R.K. Sportvereniging SJZ afd gymnastiek heeft zich tot de raad gewend met het verzoek over het jaar 1300.Het is b. en w. opgevallen, dat 1964 een subsidie te willen verlenen van de honoraria voor de instructrices on geveer verdubbelden en ook de zaal- huur aanzienlijk werd verhoogd. Vol gens verkregen inlichtingen moet thans méér honoraria worden betaald, daar de instructrices hun diploma hebben be haald. De zaalhuur werd door de be heerscommissie van het parochiehuis verhoogd. Er is een tekort van 1300.—. B. en w. achten het gerechtvaardigd dat een subsidie wordt verleend, doch ach ten het niet noodzakelijk het geraamde tekort te subsidiëren. Mitsdien stellen zij voor, voor het jaar 1964 een subsidie ad ƒ500.te verlenen. Bij schrijven van 28 december 1963 richtte de stichting tot bevordering van het geordend zwemmen zich tot b. en w. met het verzoek genoemde stichting over het jaar 1963 een subsidie te ver lenen van ƒ921.11. In de vergadering van 24 maart 1964 stelden b. en w. voor dit subsidie te verlenen. Overeenkomstig verzoek van de raad hebben zij terzake het advies gevraagd van de commissie voor de financiën. Deze commissie acht het werk van de stichting van groot belang, temeer daar hiermede ook de recreatie wordt gediend. Onder ver wijzing naar het prae-advies van 13 maart 1964 stellen b. en w. voor het sub sidie te bepalen op ƒ921.11. REX Toen de tv.strip Bonanza zo'n succes bleek te hebben, konden de Hollywoodse filmmakers niet ach terblijven. Zij creërden een enigszins Alleen aan jasjes „herkenden" moeders hun kinderen Toen mevrouw Donker uit Beestu- mermolen, pas terug uit het zieken huis in Leeuwarden, waar zij moe der was geworden van een welge schapen dochter, voor de eerste keer thuis „haar" baby in bad wilde doen, ontdekte zij, dat de baby een vreemd truitje aan had. Mevrouw Donker kreeg zekerheid, dat zij een vreemde baby mee naar huis genomen had, toen zij op het ruggetje een pleister ontdekte met de naam Dijkstra. Mevrouw Dijkstra in Leeuwarden wist nog van niets. In het wiegje had zij zojuist Nicolaaske Donker te sla pen gelegd. De familie Donker nam via het Stadsziekenhuis te Leeuwar den telefonisch contact op met me vrouw Dijkstra en toen kwam spoe dig de verwisseling aan het licht. Mevrouw Dijkstra had de Donker baby meegekregen, hetgeen weer be wezen kon worden door een Dijkstra pleister. De vergissing in het Stads ziekenhuis ontstond doordat een ver pleegster de jasjes van de babies ver wisseld had. Hoewel er een opvallend haarver- sahil bij de babies was, de een opval lend licht blond en de ander donker blond, raakten de moeders in de war door de jasjes. In het Stadsziekenhuis heeft men voor het gebeurde bij de ouders van de babies verontschuldi gingen aangeboden. „Overigens was het geen klassieke babyverwisseling", aldus de directie. „Die kan hier niet meer voorkomen, want direct na de geboorte krijgen de kinderen een pleister met de familienaam op hun ruggetje en houden die tot ze het ziekenhuis verlaten". Afscheid prof. Post als hoogleraar De Katholieke Universiteit van Nijmegen heeft vandaag afscheid ge nomen van mgr. prof. dr. R. R. Post. De op 18 mei 70 jaar geworden hoog leraar gaat met emeritaat, na 27 jaar wetenschappelijke arbeid aan de Nij meegse universiteit, welke instelling hij bovendien van 1948 tot 1961 heeft gediend als voorzitter van de raad van bestuur en daarna als president- curator. Ter gelegenheid van zijn af scheid heeft hij vandaag een open baar college in de stadsschouwburg van Nijmegen gehouden. Zijn strikt wetenschappelijke voordracht was gewijd aan „De via antiqua en de via moderna bij de vijftiende eeuwse Nederlandse theologen". Reeds in 1920 verscheen over dit onderwerp van zijn hand een publi- katie, die in vakkringen grote aan dacht trok. Nadien heeft hij zijn stu die in deze materie verdiept, doch er niet meer over gepubliceerd. In zijn uitvoerige beschouwing besprak prof. Post vandaag het gedrag van voor aanstaande, vijftiende eeuwse theo logen in Nederland, waarbij hij ten slotte opriep tot het nog verder op sporen, signaleren en bestuderen van werken van andere middeleeuwse Nederlandse theologen. Na het afscheidscollege bood dr. P. N. M. Bot de scheidende hoogle raar een budel studies aan. Aan dit boekwerk hebben vele collega's en leerlingen een wetenschappelijke bij drage geleverd. De bundel draagt als titel: „Postillen" wat vroeger een ge bruikelijke benaming voor polemisch commentaar op bestaande geschriften was. De in de bundel vervatte origi nele studies, die gebaseerd zijn op grondteksten van prof. post, hebben allen betrekking op de vooravond van de reformatie in Nederland. Vooraf gaat een levensschets van de scheidende hoogleraar van de hand van prof. dr. L. J. Rogier en een lijst van zijn voornaamste geschriften. KATWIJK Oranje Nassauzilver voor J. de Jong te Katwijk De heer J. de Jong te Katwijk aan Zee werd gisteren verblijd met de zil veren medaille, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau. Het ere-metaal werd hem door de Leidse wethouder S. Menken op de revers gespeld. De Katwijker kreeg deze koninklijke on derscheiding omdat hij veertig jaar werkzaam is bij de machinehandel Jean Parmentier N.V. te Leiden. De uitrei king had plaats in restaurant Van der Heijden, waar behalve de jubilaris en zijn gezin velen uit het bedrijf bijeen waren gekomen. Wethouder Menken herinnerde er in een korte toespraak aan, dat de jubi lerende boekhouder-correspondent in 1924 als jongste bediende bij deze Leidse machinehandel is begonnen. Uit de ge gevens, waarover de wethouder be schikte, bleek, dat de heer De Jong lief de voor en plezier in het werk heeft. De heer Menken prees de jubilaris om diens buitengewone plichtsbetrachting en grote nauwgezetheid. Hij twijfelde er niet aan of de koninklijke onderschei ding is voor de heer De Jong 'n prikkel om met nog meer enthousiasme aan het werk te blijven. Bovendien vormt zij een blijde herinnering aan een feestdag in het leven van deze trouwe Katwijker. Hierna was er gelegenheid om de jubi laris met zijn zilveren medaille geluk te wensen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1964 | | pagina 3