Leidse Courant | 1964 | 27 januari 1964 | pagina 2

Prinses Irene: geruchten
verloving ongegrond

Sjeik El Ro-Jenbiet

DE SCHADUW
VAN EEN MAN

MAANDAG 27 JANUARI 1964

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 2

Loflied op toestanden in Spanje

Prinses Irene heeft een Neder
landse verslaggever gisteravond
verzocht aan de Nederlandes pers
door te geven, dat de geruchten, die
de laatste tijd over mij in de pers
zijn verschenen, volkomen onge
grond zijn. Hoewel leden van de
koninklijke familie, zoals de prin
ses verklaarde, op privéreizen over
het algemeen geen contact hebben
met de pers, leek de prinses in dit
geval een vraaggesprek nuttig, om
dat er zoveel misverstanden over
Spanje bestaan. Zy wilde graag iets
vertellen over" haar persoonlijke in
drukken van dit land.

„Zoals men vaak in het buitenland,
als men het over Nederland heeft,
onmiddellijk aan tulpen en molens
denkt, zo denkt men bij Spanje
eigenlijk alleen maar aan flamenco
en het stierengevecht. Ik heb tij
dens dit laatste bezoek het Spanje
van vandaag vrij grondig bekeken en
ik ben er diep van onder de indruk
hoe hard men hier werkt. De men
sen vragen me wel eens, waarom
ik mij zo speciaal voor Spanje inte
resseer. Men vraagt dat, geloof ik,
eigenlijk alleen omdat men een ver
keerde indruk heeft van de positie
van het koninklijk huis. Je kunt
natuurlijk, als je in een vreemd land
bent, wel in de zon gaan liggen, of
gaan skiën, maar het is zo goed in
zo'n land de achtergronden te be
studeren. Eigenlijk ben ik voor het
eerst zo gaan denken tijdens mijn
bezoek aan Mexico.

Men kent een land als men zijn ac
tiviteiten op allerlei gebied kent, en
niet wat Spanje betreft dan
alleen maar door de stierengevech
ten.

Een van de dingen bijvoorbeeld,
die mij hebben gefascineerd, was de
opleidingschool van de seccion fe-
minina, die geleid wordt door pilar
Primo de rivera. De meisjes worden
opgeleid om cursussen te geven voor
verpleegsters of om les te geven op
huishoudscholen. Als zij klaar zijn
met de opleiding worden zij terug
gestuurd naar hun eigen stad of
dorp, om daar te gaan werken.

Op sociaal gebied wordt hier erg
veel gedaan, de arbeidsintensiviteit
in Gij on is bijvoorbeeld groot. Op
staatskosten werden daar allerlei
ambachten onderwezen. Totaal zijn
er vijf universiteiten in Spanje.

Een ander voorbeeld in Al co
lo de Henars heb ik de opleiding
gevolgd voor ambtenaren. De school
is gevestegd in prachtige oude uni-

Hagenaar snijdt
gezicht eigenaar
hotel open

In de nacht van zaterdag op zon
dag is de 69-jarige Amsterdamse
hoteleigenaar P. Hillen levensgevaar
lijk gewond geraakt, toen de 21-ja-
rige Hagenaar P. S. met een vlijm
scherp mes zijn gezicht open sneed.
Door snelle bloedtransfusie is men er
in geslaagd het leven van de man,
die veel bloed had verloren, te red
den.

Zaterdagnacht om vier uur arri
veerden een dame en een heer bij
hotel Hillen aan de Amsterdamse
Herengracht. Het paar nam een ka
mer en reserveerde een tweede ka
mer voor een vriend, die later zou
komen. Toen deze vriend, de Hage
naar P. S. arriveerde, ontstond er
onenigheid tussen de drie gasten,
waarop de hoteleigenaar en zijn zoon
de laatst gearriveerde gast naar bui
ten werkten. Ook het paar moest
het hotel verlaten, omdat de hotel
eigenaar geen moeilijkheden wenste.
Hij betaalde het logiesgeld terug. S.
was inmiddels naar het Binnengast
huis gegaan om enkele schrammen,
die hij in het hotel had opgelopen,
te laten verbinden. Later belde hij
weer bij hotel Hillen aan. Toen de
eigenaar de deur op een kier open
deed, om te kijken wie er was, kreeg
hij een paar halen met een vlijm
scherp mes over zijn gezicht. Men
heeft de Hagenaar nog niet kunnen
achterhalen. Voorts is gebleken, dat
men in het ziekenhuis, waar S. werd
behandeld, een operatiemes mist. Het
is niet uitgesloten dat de hoteleige
naar met dit mes bewerkt werd.

versiteitsgebouwen. De kamers van
dc studenten zijn werkelijk beeldig.
Heel eenvouidg, maar toch zo com-
foratbel dat je er eigenlijk best zou
willen wonen.

Ook was ik diep onder de indruk
van het instituut San Raphael in
Madrid. Dat is werkelijk fantastisch.
Het is speciaal voor kinderen, die
lijden aan verlammingen en beender
ziekten. De liefde die men daar
aan de kinderen geeft: ze stralen
gewoon. Ik geloof dat je daar, als
je dat als gezond mens aanziet, iets
van kunt leren.

Al deze sociale zorg bestaat in
Spanje jaren, wat men in Neder
land nauwelijks weet."

Boeren.

Sprekend over de vooruitgang op
landbouwgebied zei de prinses:

„Bjj Sevilla heb ik de uitvoering
gezien van een kolonisatieplan voor
boeren. Iedere boer, die vroeger een
groot, maar droog stuk land bezat,
krygt nu een kleiner stuk terug,
maar dan bevloeid, waarvan de op
brengst overeenkomstig is aan die
van het oude stuk land.

Eerst had men verspreid in het
gebied huisjes neergezet, maar nu
vormt men dorpen met eigen dok
toren, scholen, parkjes enz.

Binnen veertig jaar moeten de
landbouwers 60 procent van het hun
gege verte terugbetalen. Het land
wordt geirrigeerd en komt daarna
beschikbaar, doordat het wordt ont
eigend van grootgrondbezitters die
het slecht beheren. Het is beslist
niet langer zo, dat het regime de
grootgrondbezitters beschermt, zoals
wel eens wordt beweerd, maar zij
die hun land efficiënt beheren, be
houden het. Deze grootgondbezitters
geven daarmee een voorbeeld.

Verder wilde ik ook nog even
wijzen op het economische ontwik
kelingsplan, dat hier pas is begon
nen. Ik heb met de commissaris
daarvan, Senor Lopez Rodo, gespro
ken en hij ljjkt mij een bijzonder
intelligent mens en een harde wer
ker. Spanje bevindt zich in een fase
van grote vooruitgang en ontwikke
ling en ik wil graag dat u dit aan
uw lezers overbrengt."

Cultuur.

Over de cultuuruitingen in Span
je vertelde prinses Irene:

„Weet u dat u vooral in de schil
der- en beeldhouwkunst een grote
invloed kunt vinden van Neder
landers en Vlamingen? Wat de
Spaanse schilders betreft: eigenlijk
vind ik Goya het meest veelzijdig.
Ik was erg onder de indruk van
Sert, een Catalaanse schilder, die
het hele stadhuis van Barcelona
heeft gedecoreerd. Hij gebruikt
goudachtige kleuren."

Gevraagd waarom de prinses zich spe
ciaal tot Spanje aangetrokken voelt,
zei zij: „Ik heb dat eigenlijk al van
toen ik nog heel klein was. Ik geloof
ook wel, dat het de invloed van va
der was, maar dan onbewust. Het
tolkendiploma heb ik behaald, om
dat het 't meest veelzijdig is. Men
bestudeert dan niet alleen de lite
ratuur, maar ook de handels- en
spreektaal. Nee, ik kan u niet zeggen
of ik ooit een functie als tolk zal
gaan vervullen. Wel zal ik het heer
lijk vinden om te gaan vertalen,
vooral toneelstukken.

Het Spaanse toneel staat wat de
stukken betreft als de acteurs op een
heel hoog peil. Ik heb hier in korte
tijd wel vijf stukken gezien. Het
meest was ik onder de indruk van
„Het huis van Bernarda de alba"
van Carcia Lorca".

Een woonwagen is uitgebrand
in de nacht van zaterdag op zondag
op de woonwagenstandplaats aan de
Viaductweg in Den Haag. De bewo
ners, de familie Scheffers, waren
uitstedig. De brand is vermoedelijk
ontstaan in een ijskast in het gedeelte
van de woonwagen dat als winkel
was ingericht.

Bij een verkeersongeval in Bel
gië is in de nacht van vrijdag op
zaterdag de heer A. M. Wapenburg
uit Bosschehoofd (N.-Br.) om het le
ven gekomen. De heer Wapenburg
laat een vrouw en zeven kinderen
achter, 't Slachtoffer was vanuit Bel
gië met een taxi op weg naar huis.
Onder Brasschaet vloog deze uit de
bocht.

Frontale botsing:
twee doden

DWS-supporters

Op rijksweg 43 te Lettelberg bij
Groningen zijn gistermiddag om
streeks een uur bij een inhaalma
noeuvre twee personenauto's met
grote snelheid frontaal met elkaar in
botsing gekomen. Een auto uit Am
sterdam, met vier DWS-supporters,
reed in de richting Groningen. De
bestuurder, de autohandelaar W.
Kooiman, uit Amsterdam, haalde een
voor hem rijdende personenauto in
op het moment dat een personen
wagen uit de richting Groningen
met grote snelheid naderde.

Bij de botsing die volgde wer

den twee personen gedood. Vier
personen werden ernstig gewond.
De slachtoffers werden overgebracht
naar het Academisch Ziekenhuis te
Groningen. De botsing bracht een
aeer grote ravage teweeg.

Op slag werden gedood de be
stuurder van de tegemoetkomende
auto, de 47-jarige P. Kooi uit Be-
dum en zijn mede-inzittende de
heer K. Antuma uit Bedum. De
derde inzittende J. Rutgers uit Be
dum werd ernstig gewond. Van de
auto met DWS-supporters werd de
bestuurder W. Kooiman ernstig ge
wond. Voorts zaten in deze auto me
vrouw E. KooimanKamp, die in
wendige kneuzingen opliep, de 27-
jarige Th. Boshoof uit Amsterdam,
die eveneens vrij ernstig gewond
werd en de 26-jarige J. Jelleman uit
Amsterdam, die slechts licht gewond
werd. Beide auto's werden totaal
vernield.

Kerkenbouw-zondag.

Het architectenbureau v. d. Laan uit
Leiden heeft in vlaardingen 'n nieuwe
kerk in aanbouw. Daarvan heeft de
t.v. kijker zondag kennis kunnen nemen
tijdens een uitzending van de hoogmis
in het oude gebouw, dat spoedig tegen
de grond gaat Het is een sobere plech
tigheid geworden, waarbij is herinnerd
aan de activiteit van de dag: bijdragen
voor de bouw van nieuwe kerken. De
camera's van Hans Wortelboer hadden
vaak moeite expansie te vinden in de
benauwde ruimten binnen de oude kerk.

Zondagsamusement

Tom Manders, alias Dorus van de
Vara, heeft gebroken met zijn Saint
Germain des prés en is de kant opge
gaan van de komische film. Daarvan
heeft hij zondagavond een proeve gege
ven, na achtttien dagen activiteit van
zijn filmploeg in het schilderachtige Vo-
lendam. Daar was de landloper Dorus
opgedoken met ideeën, teksten, draai
boek, tekeningen en regie, alles van
hemzelf. Drie kwartier lang heeft „Do
rus' beeldroman" geduurd, niet onver
dienstelijk voor deze proeve van con
flict tussen visser De Wolf en zijn zeven
dochters, gestoken in een origineel yo-
lendam9 bruidstoiletje Toch deed er
maar één echte Volendammer mee: Thijs
uit het kledingwinkeltje. In hoofdzaak
herkenden we Mary Scotty, André Car-
rell (de vader van Rudy), Frans du Mee

en Max van Laarhoven. Dank zij een
uitvoerige Volendamse figuratie kon
deze eerste aflevering mede uitgroeien
tot een stukje folklore. Vandaar mis
schien, dat Manders ook met zijn nieu
we filmserie wil doordringen tot de
Duitse tv. Behalve de druk besproken
"errassing, die we nochtans niet tij
dens de studio-repetities konden
ichterhalen, was in de jongste show
'an Corrie Brokken niet zonder ver-
Mensten het optreden van Willeke Al-
herti en Rob de Nijs. Een en ander gold
ter vervanging van de drie Lutzen, wier
optreden de vorige maal niet bepaald
een succes is geweest. Voor de derde
maal heeft de vedette haar kijkers te
vreden gesteld, ook nu bijgestaan door
de Engelse dansers en zangers van
René Sleeswijk. Corrie heeft in een do
zijn liedjes nu niet alleen perfect ge
zongen. maar ook geacteerd, een ont
wikkeling, die haar tijdens haar verblijf
in de revue wel zal zijn bijgebracht. We
zien haar nog eens in een musical te
recht komen, want ook dat schijnt haar
streven te zijn. Een verrassing was ook
haar stunt met Teddy Scholten, welke
laatste ten tonele verscheen, nadat Cor
rie met Teddy Kiekeboe had gespeeld.
Ze voerden samen een prettig gesprek
achteraf.

Rustige NCRV-avond

Het jongste NCRV-programa heeft
niet bepaald geflitst. De muzikale co-
medie .Rrigadoon" was een romantisch
traag verhaal, dat aardig werd gespeeld
en matig gezongen, behoudens dan Henk
Angenent in wie men de oparazanger
herkende. Verder was dit spel kwistig
gemonteerd, zodat er althans iets te
kijken vieL Ook het verhaal „Herrie
om Harry" viel niet mee; men zag al
gauw waar het naar toe ging. Het zwaar,
tepunt lag op de komische snuit van
Johan Kaart, bekend uit het genre van
Potasch en Perlemoer. Het meest boei
end was ongetwijfeld het programma
van George Noordhoff over gezichtsbe
drog, duidelijk gemaakt met foto's, te
keningen en filmtrucs. Verder trof ons
het woord van pater A. Dijkzeul MSC

in de geestelijke afsluiting van dit
NCRV-programma, De oecumene gaat
voort!

Fantasieloze Duys

Het nieuwe tv.-spel, dat Leo Derksen
bij de AVRO bracht, is ons niet mee
gevallen. „De illusionist" miste namelijk
de goede indruk van zijn eersteling. Wat
ons het meest opviel was het spel van
beide oudjes: Coba Kelling, de moeder
van Thom en Jan Lemaire, de vader
van Cor. Aan het programma „Voor de
vuist weg" van Willem Duys kunnen we
niet voorbij gaan, want ook nu is de titel
niet waar gemaakt. Alles leek te vaak
in elkaar gestoken en erger was, dat
Duys zelf zo fantasieloos en niet slag
vaardig is te werk gegaan. Bijvoorbeeld:
het jongetje Herman Majoor dat zusjes
en broertjes uit de vlammen had gered,
werd wel geprezen, maar afgescheept
met 'n pover stukje snoepgoed. Dan was
er alweer dat geleuter om de koffie en
onattendheid in de presentatie van ver
schillende onderdelen. Het meest spec
taculaire vonden we, dat een speels
tijgertje zich te gast wilde doen bij een
kom met goudvissen. Het echtpaar
Kraavkamp, Herman Krebbers, en laat
in de avond (onhebbelijk, dat dit pro
gramma steeds zo ver moet uitlopen)
Carel Briels kwamen in de schijnwer
pers te staan. Met name dit sluitstuk
werd een vurig pleidooi voor een ge
tergde pechvogel na de Nijmeegse slag
van Waterloo.

Tv-camera en kijker

Zaterdag hebben we in Eindhoven, ba
kermat van onze Nederlandse televisie,
een forum van Cultureel Contact mee
gemaakt over het onderwerp „t.v.-ca
mera en kijker" Veel rechtstreeks
nieuws is er niet uit de bus gekomen,
zodat we het voor een belangrijk deel
moesten hebben van spitse grapjes, die
voorzitter, oud-minster Cals en NTS-
voorzitter Schüttenhelm wisselden. In
studie is de vraag, of het journaal des
avonds kan worden herhaald en dan
met ondertiteling, ten behoeve van de
slechthorenden. Een zuiver antwoord op
de vraag, of school-tv. nodig is kon niet
worden gegeven, omdat het hier nog
gaat om een experiment De Leidse an
tropoloog dr. F. Sierksma, die het boek
„Testbeeld heeft geschreven, was wel
sterk met de bewering, dat school-t.v.
alleen zin heeft, indien ze kan geven
wat de school niét kan geven. Ten aan
zien van de artisten zei dezelfde spre
ker, dat een goed programma best kan
worden herhaald, zoals ook de film her
haald wordt.

Overigens stelde hij de vraag, of er
wel zoveel scheppend talent voor de
deur staat te trappelen.

Nóg een markante uitspraak: „Ik wil
met mijn oom, die stoker was, naar
dezelfde t.v.-uitzendingen kunnen kij
ken". Vervolgens uitspraken van twee
katholieke sprekers: pater Leopold Ver
hagen vond, dat de intellectuelen de
t.v. niet de baas zijn en dus uit haar
buurt blijven. Mgr. mr. Diepenbrock
vulde aan, dat dc intellectueel vaak een
zaam is en ook middels de tv., als

Een vervolgverhaal van Suske en Wiske

venster op de wereld, belangstelling
voor de gemeenschap moet krijgen.
Uiteraard hadden ook de jongeren be
paalde zienswijzen: t.v. kan nooit een
eigen bron van cultuur worden; en: de
programma's moeten echt zijn.

Komende uitzendingen

De film „Alarm op zaal 10", die van
avond draait, is nog niet in ons land
vertoond, maar had in Engeland groot
succes. Het onderwerp is deels van
medische aard. De Avro heeft dinsdag
een opvoedkundig programa, een detec
tivefilm en iets over de mode in de
EEG-landen. De school-t.v. gaat over
de komgrondën. Woensdag is er de KRO
met een nieuwe aflevering van „Stad
huis op stelten". Vanaf vandaag heeft
de NTS in eurovisieverband reportages
over de Olympische spelen in Innsbruck.
Het donderdagse toneelstuk is van Shaw
en heet „Majoor Barbara" en wordt ge
speeld door bekende artisten.

Aetherhlanken

DINSDAG 28 JANUARI 1964

HILVERSUM I. 402 m. 746 kc/s.

7.00-24.00 KRO.

KRO: 7.00 Nws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouvertureradio voor vroege
mensen. 7.55 Overweging. 8.00 Nws.
8.15 Strip voor de jeugd. 8.20 Lichte
gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.35
Waterstanden. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Lichtbaken,
lezing. 10.25 Mod. gram. 11.00 Voor
de vrouw. 11.30 Lichte gram. 11.50
Volaan vooruit, praatje. 12.00 An
gelus. 12.04 Lichte muz. 12.30 Meded.
t.b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Voor
de landbouwers. 12.45 Platennws.
12.55 Akt. of kath. nws. 13.00 Nws.
13.15 Draaien maar!! lichte gram.
met comm. 14.00 Voor de plattelands
vrouwen. 14.10 Rieleksen, licht pro-
gr. (herh. v. zaterdag jl.). 15.10 Voor
dracht. 15.30 Als de dag van gisteren,
klankbeeld. 16.00 Voor de zieken.
16.30 U hebt voorrang, godsdienstig
progr. 17.00 Voor de jeugd. 17.50 Reg.-
uitz.: Vliegvelden op de Ned. Antil-
1 door ir. G. C. v. Wageningen.
lb.üO Lichte gram. voor de teenagers.
18.20 Uitz. van de Boeren Partij: Tot
u spreekt de heer E. J. Harmsen, se
cretaris van de Boeren Partij. 18.30
Licht instrum. ens. en zangsol. 18.50
Van klanten en wanten weten: vra-
genbeantwoording. 19.00 Nws. 19.10
Akt. 19.25 Dansork. 19.50 Gram. 20.00
Utrechts Stedelijk ork.: Klass. muz.
21.05 Klein Radiokoor: gewijde muz.
21.25 Ned. klarinet ens. en zangsol.:
mod. muz. 21.50 Kerkorgel-concert:
klass. muz. gr. 22.00 De zingende
kerk. 22.20 22.25 Boekbespr.
22.30 Nws. 22.40 Vreemdeen keuze
uit woord, zang en dans van elders
enanders. 23.10 Lichte gram.
23.55-24.00 Nws.

HILVERSUM II. 298 m. 1007 kc/s.

7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00
AVRO.

AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtend-
gymn. 7.20 Lichte gram. VPRO: 7.50
Dagopening. AVRO: 8.00 Nws. 8.15
Progr.-overzicht. Aansl.: lichte gram.
9.00 Ochtendgymn. 9.10 De groente
man. 9.15 Mod. gewijde muz. gr. 9.40
Morgenwijding. 10.00 Lichte gram.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Voor de
zieken. 12.00 Licht instrum. kwintet
met zangsol. 12.20 Reg.uitz.: Uitz.
voor de landbouw. 12.30 Meded. t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Lichte gram.
13.00 Nws. 13.15 Meded., event, act.
of gram. 13.25 Beursber. 13.30 Licht
ens. met zangsoliste. 14.00 Voor de
vrouw. 14.40 Schoolradio. 15.00 Zwols
madrigaalkoor: geestelijk liederen.
15.30 Act. 16.00 lachte gram. 16.30
Voor de jeugd. 17.30 New York cal
ling. 17.35 Lichte gram. voor de jeugd.
18.00 Nws. 18.15 Act. 18.20 Prome
nade ork. en sol.: Amus.muz. 19.00
Voor de kinderen. 19.05 Paris vous
parle: de gesproken brief uit Parijs.
19.10 Koperkwintet: klass. en mod.
muz. 19.40 Beiaardconcert. 19.45 In
leiding tot muz.-begrip, muzikale lez.
20.00 Nws. 20.05 Kleurrijke klanken,
muz.-revue. 21.00 Radar: radioperio
diek. 21.45 Licht instrum. trio. 22.00
Mezzo-sopraan, bas en piano: klass.
liederen. 22.30 Nws en meded. 22.40
Act. 23.00 Venster op de hedendaagse
muz., muzikale lez. 23.55-24.00 Nws.

TELEVISIEPROGRAMMA'S

NTS: 14.00-14.25 Schooltelevisie.
AVRO: 19.30 Combo, een progr. voor
jonge mensen die van muziek en
dansen houden. NTS: 20.00 Journaal.
AVRO: 20.20 Uit de school geklapt,
een educatief progr. 20.55 In AVRO's
Televizier. 21.10 Naked City, detec
tive-film. NTS: 2-2.00 Filmdokumen-
taire. 22.45-22.50 Journaal.

„Zelfs onze stemmen", mompelde
hij. „Wie was de gek, die durfde be
weren, dat er geen mirakelen meer
gebeuren?"

Ik schudde mijn hoofd. „De gelij
kenis schijnt ook in wederzijdse
onbekendheid te bestaan", zei ik.

Er volgden enige ogenblikken van
stilte, gedurende welke wij elkaar
met dezelfde openhartige nieuws
gierigheid en belangstelling opna
men. Toen haalde hij een fijn, gou
den kaartjesetui uit zijn zak.

„Mijn naam is Stuart Northcote;
missdhien heeft u die wel eens meer
gehoord", zei hij, terwijl hij me een
kaartje overhandigde.

Ik geloof niet, dat ik mijn verras
sing deed blijken, hoewel de hemel
weet, hoe groot die was. Evenals
bijna iedereen in Londen had ik na

tuurlijk van Stuart Northcote ge
hoord. Trouwens ik zou dat moeilijk
hebben kunnen ontkennen, aange
zien alle kranten vol gestaan heb
ben over zijn rijkdom, sinds hij op
geheimzinnige wijze in het begin
van de „season" als uit de lucht was
komen vallen en het paleis van lord
Lammersfield in Park-Lane had ge
huurd. Ik nam echter zijn kaartje
zonder enig blijk van emotie aan,
alsof het ontmoeten van millionairs
dagelijks werk voor mij was.

„Mijn naam is Jack Burton", zei
iw. „Een visitekaartjesetui behoort
op het ogenblik niet tot mijn inven
taris".

Hij boog. „Nu mijnheer Burton",
begon hij, als met zichzelf overleg
gend, „aangezien het toeval ons op
deze wijze bij elkaar heeft gebracht,
zou het jammer zijn als wij niet na

der met elkaar kennis' maakten. Als
u niet gepresseerd is hij hield
even op zoudt u mij misschien wel
het genoegen willen doen met mij te
gaan souperen."

Ik weet niet, wat het was ik
denk iets in zijn stem maar hoe
het ook zij, het klonk mij of hij vre
selijk verlangend was, dat ik zijn uit
nodiging zou aannemen.

Ik wilde hem echter op de proef
stellen.

,'t Is zeer vriendelijk van u",
zei ik met een glimlachje, „maar ik
heb zo juist gedineerd."

Hij weerde mijn bezwaar met een
handbeweging af. „Nu, een fles wijn
dan. Tenslotte ontmoet men toch niet
iedere dag zijn dubbelganger."

Hij wenkte een voorbijrijdende
taxi Toen het voertuig naar ons
omzwenkte, schoot een armzalig ge
kleed man op de taxi toe, alsof hij de
deur voor ons wilde openen. Ik keek
juist op dat ogenblik naar Northcote
en ik stond verbaasd van de plotse
linge verandering, welke bij hem
plaats greep. Hij zag er uit als
iemand, wie een vreselijk gevaar
boven het hoofd hangt. Bliksemsnel
gleed zijn hand in zijn zijzak met
een gebaar, dat aan duidelijkheid
niets te wensen overliet.

„Pak je weg", zei hij ruw.

De man, verwonderd door de toon
waarop dit gezegd werd, bleef plot
seling stilstaan.

„Neem mij niet kawijk, meneer",
teemde hij, ii, wilde alleen maar de
deur voor u open doen, meneer".

Northcotes koude blauwe ogen ves
tigden zich een ogenblik nauwkeurig
onderzoekend op het individu.

Hij wierp hem een tienshillingstuk
toe en de arme drommel bukte
zich, om het geldstuk op te rapen.
Terwijl hij dit deed, stapte North
cote naar voren en hield het por
tier voor mij open.

„Stapt er maar in, mijnheer Bur
ton", zei hij, en terwijl ik plaats
nam, hoorde ik hem tegen de chauf
feur zeggen: „Restaurant Milan".
Daarna stapte ook hij in en sloeg het
portier achter zich dicht.

Toen wij wegreden, zag ik het ble
ke gelaat van de arme drommel die
buiten het schijnsel van het licht
stond en ons nastaarde. Northcote
had vermoedelijk bemerkt, dat zijn
opwinding mij niet was ontgaan,
want hij lachte gedwongen. „Ik heb
een hekel aan die kerels", sprak hij.
,,'t Is eigenlijk dwaasheid men
moet eigenlijk medelijden met die
arme duivels hebben maai- ik weet
niet waarom, doch ik kan het niet

hebben, dat ze in mijn nabijheid ko
men".

Zijn woorden klonken redelijk en
natuurlijk, maar zij overtuigden mij
niet in het minst. Ik heb te veel
mensen in levensgevaar gezien, om
mij in de verschijnselen te vergis
sen. Aangezien het geval mij niet
aanging, maakte ik geen bemerking
op zijn gezegde en gaf het gesprek
een andere wending.

„Ik vrees, dat ik voor „Milan" niet
goed genoeg gekleed ben", zei ik. „Ik
weet niet of u dat hindert."

Hij haalde zijn schouders op. „Wij
zullen een aparte kamer nemen",
antwoordde hij, „dat is prettiger".

Ik zat er juist aan te denken, hoe
jammer het was, dat ik mijn honge
rige maag bij Parelli zo nodeloos had
gevuld, toen de taxi de hoek om
sloeg en het Strand opreed. North
cote stak zijn hoofd uit het daampje
en gaf de chauffeur enige aanwij
zingen, welke ik niet verstond. Een
ogenblik later werden ze mij echter
duidelijk, want juist voor wij aan
het prachtige restaurant kwamen,
hielden wij stil voor een kleine zij-
ingang van het indrukwekkende ge
bouw.

„Ik zou graag een aparte kamer
en een of ander licht souper heb
ben", zei Northcote.

„Uitstekend, mijnheer, uitstekend",
antwoordde de man. „Wilt u mij
maar volgen?"

Hij leidde ons door een lange, rijk
verlichte gang, tot hij bij de laatste
deur stilhield en haar voor ons
opende.

Het was een kleine, doch weelde
rig ingerichte kamer, waar een ta
fel voor een souper gedekt stond en
zeer smaakval met bloemen versierd
was.

„Deze kamer was voor deze avond
besproken door een heer van de Rus
sische ambassade", verklaarde hij
ons, „maar zoeven is het souper tele
fonisch afbesteld; als u er dus ge
bruik van wilt maken, mijnheer...."

,,'t Is goed zo", onderbrak North
cote.

Er kwam een andere kellner om
onze jassen aan te nemen. Northcote
weerde hem echter met een gebaar
af.

„Breng ze maar niet weg; hang ze
maar over een stoel." Zich vervol
gens tot de hoofdkellner wendend,
zei hij: „Het zal mij aangenaam zijn,
als u ons zelf wilt bedienen."

De man maakte een diepe buiging
en gaf de onderkellner te verstaan,
dat hij kon gaan. Daarna bracht hij
het menu bij ons.

(wordt vervolgd)