IK.BENSJORS
EN
IK»
BEN SJIMMIE
SJORSVANDE
REBELLENCLUB
-fwiNNEIDU
SJORSVANDE
REBELLENCLUB
BON
DAT HEIfMML IN KLEU
REN WORDT GEIMJKT!
'V
-A^OLD
SHATTERHAND
Onbekende neemt in anonieme brief schuld
op zich van inbraak A.Z.-Leiden
VERSLAG VAN HET GEBEUREN TOT
IN KLEINSTE DETAILS
viste
tetevtete
DE SISSENDE SAMPAM! |~17
de geluidsmuur
MAANDAG 14 OKTOBER 1963
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
en wij beleven met ons tweeën
méér avonturen dan alle Neder*
landse kinderen bij eikaar.
Die avonturen staan elke week
fn prachtige kleuren in het be
roemde weekblad
en die beleven hun avonturen in
in wellicht de mooiste strips die
ooit in Nederland zijn verschenen.
Speciaal voor SJORS getekend
in Parijs.
Voor slechts f 0,25 per week
wordt dit prachtige kinderweek
blad thuis bezorgd. De eerste
twee nummers gratis. Stuur on
derstaande bon in aan "Sjors
van de Rebellenclub" Postbus 52,
Haarlem, en koop deze prachtige
ontspanning voor uw kinderen
Verzoeke als abon
nee op SJORS VAN
DE REBELLENCLUB
f 0,25 per week In
te schrijven
O Betaling per week f 0,25
Betaling per kwartaal f 3,25
Een onbekende heeft 'n brief ge
schreven aan Nederlandse kranten,
waarin hij verklaart de inbraak in 't
Academisch Ziekenhuis te Leiden op
zijn geweten te hebben. Bij deze
kraak, in de nacht van 25 op 26 ja
nuari 1962 gepleegd, is 2)4 ton aan
contant geld buitgemaakt. De zaak
van Wijk, overbekend bij het publiek,
komt vrijdag 18 oktober a.s. in ho
ger beroep voor bij het Haags ge
rechtshof. De onbekende schrijft o.m.:
„Gehoord hebbende, dat W. C. J. v.
W. 18 oktober voor hoger beroep
moet komen, moet ik wel zeggen, dat
v. W. met de inbraak in het zieken
huis in Leiden niets te maken heeft
Men zal zich herinneren dat v. W.
veroordeeld is op verschillende stille
getuigen, zoals een paar gevonden
schoenen, kleding en gasflessen, ter
wijl hij eerst laat met een alibi is
gekomen. De rechter achtte meer dan
voldoende bewijzen aanwezig om
hem te veroordelen tot „braak in
vereniging". Van Wijk had boven
dien een beruchte naam als uitvoer
der van grote kraken.
Thans stelt de briefschrijver, dat
v W. met de voorbereidingen, met
de inbraak zelf en met de afwerking
niets te maken heeft. De brief bevat
een uitvoerige omschrijving hoe de
inbraak is uitgevoerd. Zelfs feiten
die de politie niet bekend zijn, wor
den genoemd.
Kijkje
..Eind oktober 1961 is in de nacht,
dat de lonen er moesten zijn, al eens
in de loonadministratie van het zie
kenhuis gekeken. Er is toen 'n gaat
je geboord in het hout van 'n raam.
In de loonadministratie was toen
geen cent te vinden. Het geboorde
gaatje is dichtgemaakt met boetseer -
klei van zowat dezeflde kleur als 't
hout en de bloempotjes zijn weer
met een ijzerdraadje op hun plaats
geschoven. Eind november is toen
eens bekeken wat er precies met de
lonen gebeurde aldus de brief.
Briefschrijver heeft toen gezien
door een glazen deur onder de poort
van de hoofdingang, dat een man en
een meisje twee kisten met loon
zakjes uit de loonadministratie naar
de patiëntenadministratie droegen
's Nachts is toen van buitenaf vast
gesteld, dat in de patiëntenadmini
stratie een brandkast stond.
Wachten
Toen werd besloten de kast te kra
ken, maar omdat briefschrijver een
ongeregelde toestand in het zieken
huis verwachtte rond kerst en
Nieuwjaar, besloot hij, aldus zijn
brief, tot eind januari te wachten.
Voorts bevat de brief een gedetail
leerd verslag hoe de inbraak werd
opgeknapt. Van het kopen van zuur
stofcilinders in Amsterdam tot het
voorbereidende werk in een Leids
opslagplaats-garage, waaruit in de
nacht van 25 op 26 januari 1962 werd
geopereerd. Er staat precies hoe zij
hun prooi hebben beslopen, over 'n
laddertje, over een sloot, tussen een
villa aan de Rijnsburgerweg en het
ziekenhuisterrein. En als de politie
nog naar twee koevoeten mocht zoe
ken, via deze brief weten ze nu ook
waar ze liggen: in de sloot achter de
villa.
De hele zaak van het verwijderen
van de brandlucht met een spuitmid-
ael tot het verwijderen van de bij de
inbraak niet gebruikte spullen, is
uitvoerig omschreven. Met als slot
som, dat er dan wel kleren van v. W.
gevonden mogen zijn, maar dat die
op het moment niet meer aan hem
toebehoorden, maar aan het team van
krakers waaronder briefschrijver.
Dat het meer dan één man is ge
weest, staat duidelijk in de brief,
maar niet hoevéél man precies.
Hoewel er doorgaans op redacties
gaan aandacht wordt geschonken aan
anonieme brieven is de bovenstaan
de wel zo opmerkelijk, dat zij niet
ongepubliceerd mocht blijven. On
der vele mogelijkheden ten aanzien
van deze brief is er een die niemand
over het hoofd zal zien, zeker niet
de politie en de rechter, nl. dat v. W.
vanaf de aanvang van het onderzoek
getracht heeft „rookgordijnen" rond
de zaak te leggen. Hij kwam eerst
laat met een alibi en heeft legio ge
tuigen doen opstaan, die daarna zijn
alibi moesten steunen.
Dat de brief geschreven is door
iemand, die tot in de kleinste bijzon
derheden op de hoogte was is duide
lijk. De vraag is nu maar, was v. W.
de man, die de tekst ingaf, is het 'n
handlanger van hem of is het inder
daad een geheel nieuwe figuur
Stellendamse garnalen-
pellers uitgestaakt
Zaterdagavond hebben de garna-
lenhandelaars van Stellendam toe
gegeven aan de eisen van de pellers
en pelsters om het pelloon van 15
tot 20 cent per ons te verhogen. De
staking is hiermede geëindigd. Wan
neer vandaag de vissers binnenko
men, zal de vangst dus weer nor
maal worden gepeld. Verder is de
mogelijkheid niet uitgesloten, dat
van een handelaar uit Arnemuiden
garnalen worden aangevoerd, die
voor een kwartje per ons kunnen
worden gepeld.
Zeilaccommodatie
De Kaag vergroten door
zandwinning
Gebleken is, dat de behoefte aan
zand voor de uitbreiding van steden
en dorpen, de aanleg van wegen en
spoorwegen en de verwerking in de
industrie juist in Zuid-Holland bij
zonder groot is, zo staat te lezen in
de nota „Tussentijdse verkenning in
zake de planologische ontwikkeling
in Zuid-Holland" van het provin
ciale beStuur.
De hoeveelheid zand die nodig is
bij een ontwikkeling zoals die om
streeks 1980 kan worden verwacht,
wordt op 280 k 370 miljoen m3 ge
raamd. Ongeveer de helft van dit
kwantum is nodig voor uitbreiding
van stedelijke agglomeraties rond
Den Haag, Leiden, Rotterdam en an
dere steden.
Men beoogt nu de zandwinningen
te combineren met verschillende an
dere werken en bovendien de op
deze wijze te maken meren een zo
danige grootte en vorm te geven dat
de bevolking er profijt van heeft.
Zo zal zandwinning in de nabijheid
van de Kagerplassen uitbreiding van
het zeilwater moeten betekenen en
vergroting van de accommodatie die
daar niet meer voldoende is.
op
Opera „Macbeth"
Zondag bij de KRO hebben we het
eerste optreden van Willy Walden
als centrale figuur in de comedy-
reeks „Erik Sikkers" moeten missen
terwille van Verda's opera „Macbeth"
door de Westdeutsche Rundfunck in
eurovisieverband gegeven. Dat was
namelijk ter viering van het feit, dat
de grote Italiaanse componist 150
jaar geleden in Parma werd geboren.
Van de uitvoering hebben de solis
ten, het Keulse koor en orkest en
ook de pantomimegroep een gave
voorstelling gegeven in dit schone
muziekwerk met zijn aangrijpend
gegeven. Voor ons land nieuw was
de ondertiteling tijdens de uitzen
ding, een experiment, dat misschien
niet geheel bevredigend is geslaagd
en waarbij het nu zal afhangen of
men in de toekomst méér tot onder
titeling (let wel: tijdens d.e opvoe
ring, dus niet vooraf in film) zal
overgaan. Willy Walden komt nu 10
november op het scherm en ook Ted
dy Scholten in de eveneens uitge
stelde vertoning van „Kiekeboe".
Gala in Scheveningen
Tot ver na één uur in de zondag
nacht heeft het Grand gala du disque
in het lichte genre geduurd en wel
niemand zal zich een enkel ogenblik
hebben verveeld. Het weid een uit
bundig feest voor oog en oor, twee
elementen waarop de t.v. was inge
steld. Er waren slechts enkele ver
zuimen. We hoorden, dat prinses
Margriet in de Kurzaal van Scheve
ningen het internationale feest mee
maakte, maar geen camera heeft haar
opgevangen zoals een week eerder
prinses Irene in het Concertgebouw.
Daar stond tegenover, dat oude film
opnamen werden gebruikt om een
deel van de conférence van Wim Kan
te kunnen realiseren. In levenden
lijve was er Wim Sonneveld met een
grappige conference. Later reageerde
Godfried Bomans daarop met een
verwijzing naar de pas gestorven
Cocteau, dat als Sonneveld te ver
was gegaan, hij wel wist hoe ver hij
te ver mocht gaan. Terecht had de
camera opvallende belangstelling
voor de gratieuze Corry Brokken
(die een van de Edisons ontving),
voor het begaafde Israëlische zange
resje Esther Ofarim, voor de pop sin -
ger Trino Lopez, de Duitse platen -
miljonair Freddy Quinn, de specta
culaire neger-jazzzangeres Sarah en
de pretentieuze, in wit bont gestoken
Mariene Dietrich. Ze had haar eigen
dirigent meegebracht en zo kwam
het, dat de muzikale herinnering aan
haar vroegere film „De blauwe Em-
gel" bij wijze van tune enkele malen
werd gespeeld, telkens als Mariene
voor zaal en camera's show maakte.
Een legertje fotografen stond gereed
toen Mariene (na het populair ge
worden „Waar zijn de bloemen" in
Engelse versie) door Godfried Bo
mans in het Engels huldigend werd
toegesproken. Behalve bekende
snaaksheden deelde Bomans ook wij
ze lessen uit aan de Edison winnaars.
Het leukste voor de kijkers was wel
het schilderachtige ogenblik, toen
hij de 19-jarige Frangoise Hardy toe
sprak en het meisje over Bomans
schouders met hem de Franse tekst
meelas.
De Leidse brandweer in het beeld
In de rubriek „Attentie" van de
NCRV heeft de Leidse brand weel
een rol vervuld en met haar de com
mandant Hagedoorn. Deze laatste
heeft onthuld, dat er te weinig aan
meldingen voor de brandwacht zijn,
zodat Leiden vier vacatures heeft.
Maar nu hield het daarop volgende
filmpje over een brand in Amerika
niet bepaald een uitnodiging in om
bij de brandweer toe te treden. Daar
om was een tot slot volgende tacti
sche opmerking van de heer Hage
doorn niet zonder zin. Vooraf zag de
kyker een auto door de brandweer
ophalen aan de Apothekersdijk.
Het niemandalletje „Stiefbeen en
zoon" was met name een succes voor
Rien van Nunen en iets minder voor
Piet Römer. Er komen méér afleve
ringen.
Aanstaande uitzendingen
Filmliefhebbers uit de eerste da
gen van de geluidsfilm zullen zich
Sonny Boy" herinneren met Al Jon-
son. Deze laatste figuur wordt van
avond gedurende twee uur op het
scherm gebracht. Dinsdag begint de
NCRV een nieuw serieprogramma
„De Beverly Hillbillies" gevolgd door
een documentaire over Zeeuws
Vlaanderen en twintig minuten met
de zangeres Caroline Kaart. De VPRO
heeft woensdag ontmoetingen in een
licht programma van grote en kleine
kunst en een documentaire over het
steeds intensiever wordend verkeer.
Tot slot is er de terugkeer van Wim
Ibo's cabaret kroniek in het negende
programma. Het bekende drama
„Schuld en boete" van Dostojewsky
wordt donderdag door de NCRV op
gevoerd. In de hoofdrol krijgt men
de intussen overleden Cruys Voor-
bergh te zien, samen met Henk van
Ulsen en anderen
Aetherklanken
DINSDAG
HILVERSUM I, 402 M.
7.00 AVRO. 7.50 VPRO. 8.00-24.00
AVRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymnas
tiek. 7.20 Lichte grammofoonmuziek.
7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws. 8.15
Programma overzicht: Aansluitend
lichte grammofoonmuziek. 9.00 Och
tendgymnastiek. 9.10 De Groenteman
9.15 Klassieke grammofoonmuziek.
9.35 Waterstanden. 9.40 Morgenwij
ding. 9.55 Boekbespreking. 10.00 Ar
beidsvitaminen (gr.). 10.50 Voor de
kleuters. 11.00 Voor de zieken. 12.00
Licht instrumentaal kwintet. 12.20
Regeringsuitzending: Voor de land
bouw. 12.30 Mededelingen t.b.v. land
en tuinbouw. 12.33 Lichte orkestmu
ziek en zangsoliste. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen, eventueel actu
eel of grammofoonmuziek. 13.25
Beursberichten. 13.30 De Johan Wil
lem Friso Kapel. 14.00 Voor de vrouw
14.40 Schoolradio. 15.00 Lichte gram
mofoonmuziek. 15.30 Viool en piano:
moderne muziek (stereofonische uit
zending). 16.00 Voordracht. 16.15
Zang en pianospel. 16.30 Voor de
jeugd. 17.30 New York calling. 17.35
Lichte grammofoonmuziek voor de
jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Eventueel
actueel. 18.20 Amateursprogramma.
18.45 Licht instrumentaal trio. 19.00
Voor de kinderen. 19.05 Paris vous
parle. 19.10 La serva padrona, komi
sche opera (gr.). 20.00 Nieuws. 20.05
Radio Revue. 21.00 Thailand, exotisch
land van vrije mensen, klankbeeld.
21.30 Metropole-orkest: amusements
muziek. 21.55 Gitaarspel met ritmi
sche begeleiding (gr.). 2.00 Zangreci
tal (Bas met klavecimbelbegeleiding)
Klassieke liederen (Stereofonische
uitzending. 22.30 Nieuws en medede
lingen. 22.40 Actualiteiten en beurs
berichten. 23.00 Europa Radioweek:
Joegoslavische volksmuziek. 23.15
Omroeporkest en solisten: moderne
muziek. 23.55-24.00 Nieuws.
HILVERSUM II, 298 M.
7.00-24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture radio voor vroe
ge mensen. (7.30-7.35 voor de jeugd),
7.55 Overweging. 8.00 Nieuws. 8.15
Lichte grammofoonmuziek. 8.50 Voor
de huisvrouw. 9.40 Schoolradio. 10.00
Voor de kleuters. 10.15 Klassieke
grammofoonmuziek. 11.00 Voor de
vrouw. 11.30 Lichte grammofoonmu
ziek. 11.50 Volaan vooruit, praat
je. 12.00 Angelus. 12.04 Populaire
grammofoonmuziek. 12.20 Voor de
boeren. 12.30 Mededelingen t.b.v.
land- en tuinbouw. 12.33 Draaiorgel-
klanken. 12.50 Actualiteiten met o.m.
Koninklijk bezoek aan Thailand.
13.00 Nieuws. 13.15 Draaien maar!!!:
lichte grammofoonmuziek met com
mentaar. 14.00 Voor de plattelands
vrouwen. 14.10 Wissewassen licht
programma (herh.). 14.30 Als de dag
van gisteren, klankbeeld. 15.00 Oude
kamermuziek. 15.20 Voordracht. 15.35
Lichte orkestmuziek en pianospel.
16.00 Voor de zieken. 16.30 U hebt
voorrang: Godsdienstig programma.
17.00 Voor de padvinders. 17.15 Voor
de jeugd. 17.45 Grammofoonmuziek.
17.50 Regeringsuitzending: Antilli
aanse cahiers, door W. S. B. Klooster
en Henk Dennert. 18.00 Grammofoon
muziek voor de tieners. 18.20 Uitzen
ding van de Pacifistisch Socialistische
Partij. 18.30 Licht instrumentaal en
semble. 18.50 En nu mijn geval: vra-
genbeantwoording. 19.00 Nieuws.
19.10 Actualiteiten. 19.30 Licht in
strumentaal ensemble. 19.50 Lichte
orkestmuziek (gr.). 20.00 Cello en
piano: klassieke muziek. 20.30 Reis-
oogst: zwerftochten door gedroomde
en werkelijke werelden. 21.00 Radio-
philharmonisch orkest en sopraan:
klassieke muziek. 22.00 De zingende
kerk: bespreking van kerkmuziek uit
verschillende stijlperiodes (3). 22.20
Vijftig jaar Dekkerswald: lezing over
tuberculose bestrijding. 22.30 Nieuws.
22.40 Vreemd een keuze uit
woord, zang en dans van elders en....
anders. 23.10 Lichte orkestmuziek en
solisten. 23.55-24.00 Nieuws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
NCRV: 19.30 Filmkader. 19.55 Het
Manneke. NTS: 20.00 Journaal. 20.20
NCRV: Memo, kanttekeningen bij
feiten en gebeurtenissen van de dag.
20.35 De Beverly Hillbillies. De Clam
pers in de olie, film. 21.00 Dokumen-
taire film over Zeeuws-Vlaanderen.
21.40 'n Liedje met Caroline, liedjes.
22.00 Verborgen schatten, lezing.
NTS: 22.15-22.20 Journaal.
naar de film „the sound barrier"
We bleven er niet buiten, natuur
lijk niet. Met een paar dagen zaten
we er midden in. Van wat Tony in
die eerste oorlogsjaren deed, ben ik
nooit veel te weten gekomen. Hij was
aanvankelijk ingedeeld bij Fighter
Command, de afdeling van de RAF,
die uitsluitend jachtvliegtuigen om
vatte. Tijdens de Blitz vloog hij des
nachts in een van die tweemotorige
Beaufighters. Ate ik hem een enkele
maal ontmoette, was hij niet erg
spraakzaam. Hij beschouwde mij ken
nelijk als een burger en in oorlogs
tijd spreek je niet met een burger
over militaire aangelegenheden, ook
niet als het je beste vriend is. Alleen
een keer, kort na het begin van de
Blitz, toen Goering steeds sterker
eenheden van zijn Luftwaffe naar
Londen ging sturen, zei hij plotse
ling cynisch: „Als ik deze oorlog
niet overleef, dan hoef je op mijn
steen alleen maar te zeten: „Hij
vloog met een Beau". Ik keek hem
niet begrijpend aan en hij ging op
dezelfde toon verder: „Ja, want met
zo'n Beau zie je, daar word je niet
mee naar beneden geschoten door 'n
handige schutter van een Ju 88, nee
Dave, met zo'n Beau val je vanzelf
uit de lucht. Zó vlieg je nog en het
volgende ogenblik val je er mee."
„Je wou toch niet zeggen
zei ik.
„Nee", zei hij vergoeilijkend, zó
erg is het nou ook weer niet. Na
tuurlijk is het niet helemaal zelf
moord om in een Beau te kruipen.
Maar wat wij moeten hebben is be
tere toestellen, meer toestellen. Her
inner jij je die vent in dat hotel, de
laatste dag van onze vakantie? Die
zei toen: „Als dat Engeland moet
verdedigen En zover is het nu
inderdaad. Dat móet Engeland ver
dedigen Hij zweeg. Ik zag in
mijn verbeelding de donkere hemel
boven Engeland, zoals duizenden die
nacht aan naaht konden zien; het aar
zelend vegen van de lange, spook-
achtig-witte vingers der zoeklichten,
aan en uit-schietend als het treite
rend gedreun der Duitse bommen
werpers hoog en ongrijpbaar door de
nacht ging; alles haastig zwaaiend
naar hetzelfde punt als in één der
stralen een nietig-kleine schittering
gevangen bleef. Ik hoorde de gelui
den van die nachten. Met monotone
gezoem der hoog overtrekkende Duit
se vliegtuigen, soms het knallen van
het luchtafweergeschut en soms ook
een hoog motorgeloei dat even aan
zwol en wegstierf, een boog van ge
luid die zich steeds herhaalde. Dan
ergens diep in de nacht een korte
roffel, nóg een. En een heel enkel
keer een kleine vlam, die opbloeide
tegen de zwarte hemel, even voort
bewoog en dan steeds wilder aanwak
kerend snel naar omlaag schoot.
Weer bad een van de jongens in de
Beaufighters zijn werk gedaan. Of
had de Duitse schutter in de Ju 88
hem een fractie van een seconde eer
der ontdekt en was hij het die met
zijn brandende Beau nog eenmaal
als een komeet zijn lichtende baan
langs de Engelse hemel trok: een
laatste saluut?
Een saluut aan wie? Aan de man
netjes in hun goedzittende pakken en
hun hagelwitte overhemden, die met
hun knappe zelfverzekerende gezich
ten altijd in alle hotels hun welge-
fundeerd oordeel klaar hebben. Elke
neergeschoten Beau zou hun zelfver
zekerheid slechts doen opstijgen. En
wat zouden zij weten van de man in
de Beau? Wat zouden zij weten van
Tony, die alles was behalve een jon
ge waaghals? Wat wist ik er eigen
lijk van? Had ik wel genoeg woorden
om die zelfverzekerde mannetjes het
zwijgen op te leggen?
De volgende dag schakelde ik al
mijn relaties op de krant in om als
verslaggever bij de luchtmacht te
koanen. Ik had er geen flauw idee
van hoe dat in zijn werk moest gaan
en iedereen verzekerde me dat ik-
geen schijn van kans zou hebben.
Het was inderdaad een lange weg,
die langs verschillende ministeries
liep. Soms twijfelde ik er aan of het
me wel ooit zou lukken. Ik werd ge
keurd, mijn maag werd leeggepompt
een psycholoog stelde me allerlei
vreemde vragen, maar niemand
heeft me ooit gevraagd of ik wel kon
schrijven. En wat me het meest ver
baasde: niemand vroeg me ooit
waarom ik aanvankelijk voor de
militaire dienst was afgekeurd. Zó
lang was de weg, dat ik soms van
plan was er maar mee op te houden.
Tot ik in november 1943 een brief
kreeg. Twee dagen later liep ik in
het uniform van de R.A.F.
Dat was in de tijd toen onze Lan
casters de trouwe nachtelijke bezoe
kers van de Duitse industriesteden
waren geworden. Tony was een van
hen, want reeds vrij kort na de Blitz
was hij overgeplaatst naar Bomber
Command. Voor zijn prestaties tij
dens de Blitz hadden ze hem een
"D.F.C. gegeven en voorzover ik wist
vloog hij bij Bomber Command in
de rang van Flight Lieutenant. Van
mijn pogingen om mijn journalistie
ke aspiraties bij de R.A.F. uit te le
ven was hij onkundig. Ik had hem
er nooit iets van verteld, want ik
geneerde me er tegenover hem een
beetje voor. Hoewel ik voor dat ge
voel geen afdoende verklaring kon
vinden, geloof ik dat ik bang was
aangezien te worden voor een van
die jongens, die uit nieuwsgierigheid
dienst naea bij de R.A.F. en in een
ongevaarlijk baantje iets van de
roem der vliegers op zich wilden la
ten afstralen.
Een maand lang liep ik in mijn
nieuwe uniform wat onwennig rond
op het ministerie van Luchtvaart. Ik
verzamelde enige kennis van de wij
ze waarop men het volk wilde voor
lichten over de verrichtingen van de
luchtmacht. Toen nam ik vrijwillig
een opdracht aan, waarvoor 'n paar
anderen, naar men mij vertelde, al
bedankt hadden. Een nachtelijke
bombardementsvlucht meemaken
naar Duitsland. Zij, die voor de op
dracht bedankt hadden, wisten waar
schijnlijk wat het inhield. Ik wist
het niet en daarom nam ik ze aan.
Er zou ook een fotograaf meegaan.
Na mijn vlaag van overmoed was ik
toch niet erg gerust over de afloop
van de onderneming en daarom
troostte het mij dat ik tenminste sa
men met een collega in één toestel
zou zitten. Maar ik wist al gauw be
ter. Men vertelde me dat wij in ver
schillende toestellen zouden vliegen.
Als er niemand zou terugkomen om
een verhaal te schrijven, hadden ze
altijd nog de kans dat de foto's goed
overkwamen. En omgekeerd. Die
mededeling droeg er niet toe bij om
mijn ongerustheid weg te nemen.
Er was echter één ding, waarop ik
mij verheugde. Na heel veel moeite
kreeg ik het gedaan, dat ik mocht
meevliegen in het toestel van Flight
Lieutenant Anthony Garthwaite D.
F.C., en zo reed ik op een avond
naar het vliegveld, waar zijn squa
dron was gestationeerd.
(wordt vervolgd)
