Leidse Courant | 1963 | 12 oktober 1963 | pagina 15

TARVO

Het knutselhoekje

1

DE SISSENDE SAMPAM!

moutbrood

ZATERDAG 12 OKTOBER 1963

DE LEIDSE COURANT

PAGINA 15

SJOKI, een Antilliaans
negerjongetje

(slot)

Voor de ingang van de grotten wer
den ze opeens rustig. Ze hadden
thuis wel griezelige verhalen gehoord
over deze grotten en als je er in ge
weest was, kwam je er ziek uit, dat
zeiden de oude mensen. Ze wilden
elkaar niet laten zien, dat ze toch
wel 'n beetje bang waren, maar het
vooruitzicht, dat ze naderhand zouden
kunnen opscheppen op school was
toch ook wel erg aanlokkelijk.

Er waren twee gidsen met grote
zaklantaarns en enkele jongens mid
den in de rij kregen ook zaklantaarns.
De gidsen gelastten de jongens hun
hemden en overhemden uit te doen,
die legden ze op 'n hoop, „want" zo
zei 'n gids „als je die aanhoudt wordt
je hemd kletsnat, de temperatuur is
45 gr. C en als je dan naar buiten
in de passaatwind komt, word je
ziek

Aarzelend verdwenen ze in het
donkere gat en het duurde even voor
ze aan het donker gewend waren. Na
5 minuten lopen kwamen ze aan 'n
groot hol, hier waren vroeger opslag
plaatsen geweest voor smokkelwaar.
De gids wees op 'n brede gang en
vertelde, dat deze gang wel 3 a 4 km
doorliep onder de zee, dan was de
gang ingestort. Men zegt zelfs dat
deze gang helemaal doorgelopen heeft
tot Venezuela en dat het 'n vlucht
gang was. De kust van Venezuele is
25 km van dit eiland vandaan.

Langzaam aan begonnen de jon
gens hun angst te vergeten, ze liepen
door gangen en zalen, draaiden en
liepen rechtuit, ze konden er geen
touw meer aanvast knopen in welke
richting ze nu eigenlijk liepen. Daar
kwamen ze in 'n paar grotten waar
het water doorheen drupte. Ze lie
pen nu onder de zee. Wat 'n prach
tige grot. De koraalkalk was hele
maal door de rotsen heen gedrongen
en vormde nu mooie figuren op de
bodem en langs de bovenkant. De jon
gens maakten er 'n spelletje van er
allerlei gebouwen en personen in te
zien of onder de drup te gaan staan.

'n Paar gangen verder stonden ze
opeens stokstijf stil. Het leek of de
gangen trilden en in.de verte hoorde
je het donderen. Sommige jongens
begonnen al terug te lopen, maar de
achterste gids legde hun uit, dat ze
hier de branding van de zee hoorden.
Het water kwam met zo'n geweld te
gen de rotsen, dat alles meetrilden.
Het was hier zo ondraaglijk warm,
dat het zweet van hun ruggen en
hoofden gutsten en ze hadden 'n
vreselijke dorst. Ze besloten om te
keren en de terugtocht ging nu veel
sneller. Hoe meer ze bij de uitgang
kwamen, hoe koeler het werd en
toen ze bij de uitgang kwamen leek
het of ze in 'n ijskast stapten. Loe-
kend keken ze elkaar aan, dat had
den ze er toch maar levend van af
gebracht!

De zon stond nog niet boven de
horizon en het zou wel gauw donker
worden, dus nu snel in de bus en
naar huis.

Tjonge, wat zouden ze 'n verhalen
kunnen vertellen thuis.

Dit was 'n verhaal over kleine ge
beurtenissen die in de ogen van kleine
jongens tot grote gebeurtenissen kun
nen worden.

Einde

WIST JE

Dat Helsinki de hoofdstad van Fin
land is.

Dat de vuurtoren op Terschelling
de „Brandaris" heet.

Dat de zeewering tussen Petten en
Kampen in Noord-Holland de „Honds-
bosse" zeewering heet.

Dat de eerste zeereis naar Indo
nesië gemaakt werd door De Hout
man en Keyser.

Dat Heemskerk en Barentz een
vergeefse tocht om 't noorden ge
maakt hebben.

Dat Djakarta gesticht werd door
Jan Pieterszoon Coen.

Dat Lode wijk Napoleon, in de
Franse tijd, de eerste koning over
ons land was.

Dat stadhouder Willem III ook
koning van Engeland was.

Dat de tachtigjarige oorlog in 1568
begon en in 1648 eindigde.

EVEN LACHEN
Snuggere Hans

wat er gebeurde, werd hij ruw in de
borst gegrepen en staarde hij in de
loop van een pistool, dat een rover
op hem gericht had.

„Je geld of je leven!" brulde de
rover.

Boer Peters beefde over zijn hele
lichaam, maar zijn slimme hersens
werkten. Hij riep uit: „Mijn geld kan
je krijgen, maar wat zal mijn vrouw
zeggen als ik zonder geld thuis kom.
Ze denkt vast, dat ik alles in de her
berg verteerd heb. Weet je wat je
moest doen? Schiet een kogel door
mijn hoed, dan kan mijn vrouw zien,
dat ik haast doodgeschoten ben".
De rover deed het.

„Goed", riep boer Peters. „Nu nog
en toen hebben we nog heerlijk warm een kogel door mijn jas". De rover
gegeten. We waren doodmoe, dus deed het weer.

we gingen gauw naar bed. 's Nachts „Mooi!" riep de boer. „Nu nog een
droomde ik er nog van. Het was een do.?r mlJ"n mouw en dan nog door
Meester: „Hans, hoeveel is het heerlijke dag geweest. mijn andere mouw",

vijftigste deel van 23?" Wat zag de boer er gehavend uit.

Hans zwijgt. VAN EEN VERWAAND MUSJE De rover legde zijn pistool neer. „Zo,

Meester (wil Hans helpen) „Hans nu zÜn kogels op!"

hoeveel is het vijftigste deel van In een grote boom, aan de rand „Wat geen kogels meer! riep de
één?" van de stad, woonde een grote mus- boer „maar dan heb ik nog wat voor

Hans: Uh uhuhsenfamilie. Ze hadden heel veel ple- ie-'" en hij richtte zijn pistool op de

Meester: „Kom Hans, als vijftig zier met elkaar en deelden de lek- rover,
jongens een grote koek gaan verde- kere hapjes altijd samen. Maar er Vol schrik maakte de rover rechts-
len, wat krijgt elke jongen dan?" was één musje bij, die mooiere veer- omkeert. Hij was in een mum van
Hans (heel blij): „Een heel klein tjes had dan haar soortgenoten. Dat *yd mt het oog verdwenen. De boer
stukje meester". maakte haar verwaand en ze ver- stapte tevreden naar huis.

beeldde zich een vink te zijn. Ze
OPLOSSING VAN HET VORIGE veranderde haar stem, vloog met een HET EI VAN COLUMBUS
RAADSEL opwippend staartje en in sierlijke

boogjes, kortom ze deed precies als Een Spaans edelman nodigde eens
De rijmwoorden waren: Jaap, aap, een vinkje. Ze had dat goed afgeke- de beroemde ontdekker van Ameri-
toren, voren, benee, deé, neer, zeer. ken. Spoedig voelde ze zich boven de ka, Columbus, bij zich aan tafel.
Na loting heeft Eva Straub, Van andere mussen verheven. Ze bemoei- met nog enige andere heren. Na af-
Vollenhovenplein 43, Leiden, het boek de zich met niemand en hield zich loop van het diner hield de gastheer
gewonnen. op een afstand. De andere mussen een toespraak, waarin hij de ver-

vonden dat niets leuk en op een keer diensten van Columbus zeer hoog
NIEUWE OPGAVE spraken ze ai om haar net zo lang prees. De andere gasten voncYn het

te pikken, tot ze weg zou vliegen, overdreven, zij waren jaloers op de
We verloten weer een mooi boek! Dat gebeurde ook. Ons verwaande ontdekker.

GARANTIE:

TARVO MOUTBROOD
WORDT NOOIT LOS
VERKOCHT, DOCH AL
TIJD IN DE ORIGINELE
TARVO-VERPAKKING
MET DE NAAM'TARVO'
EN DE AFBEELDING
VAN DE TARVO-BOER.
ZO ALLEEN HEEFT U
ZEKERHEID DAT
U HET ORIGINELE
TARVO MOUTBROOD

(Advertentie)

Vul eens in:

Een hap brood

een water

een garen

een wol

een andijvie

een bloemen

een kaarten

een behangsel

een pennen

een boeken

musje vloog weg en ze was eigenlijk „Och, zo'n kunststuk was het niet.

blij, dat ze niets meer met die ge- Door aldoor maar naar het westen

wone mussenfamilie te maken had. te varen, kwam je er vanzelf", zei

Ze zwierf nu eenzaam rond. Als er er een. „Och, als hij het niet gedaan

De

MILITAIREN:

schone tanden
onder toezicht

plannen om wederom

tandarts J. Streutgers gistermiddag
m Laren, waar hij op het congres
van de Nederlandse maatschappij tot
Bevordering van de Tandheelkunde
sprak over „mondhygiëne en voor
lichting". Het thema van dit congres
was de militaire tandheelkundige
van verzorging.

wat te eten viel, moest zij op een had, zou een ander het toch wel spoe- dienstwege een goede tandenborstel Uni^irraoht Hio »ai

afstand bMjven toekijken. Ze werd dig gedaan hebben", merkte een an- te verstrekken staan op het punt ver-

heel erg mager en haar mooje veer- der op. „Ja, t was wel heel eenvou- de juiste techniek van het borstelen,

tjes werden dof. Ze zocht een vin- dig geweest", vond iedereen. wezenlij kt te worden. Hierbij zal de is voolnopig nog een tandartsassistent

kentroep op, maar die bekeken haar Columbus hoorde dit alles aan met tandarts of een hulpkraoht toezien t M

met omdat ze maar een doodgewone een spotlachje en eindelijk zei hij: 0p de juiste techniek van het borste- 7 TT L btreutgers,

mus was. Wat was ze eenzaam. „Ja, mijne heren, was werkelijk J „Tl WMr na"

Ze zocht haar oude vriendjes weer eenvoudigachteraf bekeken. Als len en event,uele instructie zal ge- miiitaire mondverzorgster die tand-

Kr^nfntn i^Sl! 0p en t0!,n die zagen dat ze meer het v°?.rgedaan dan geven worden. steen verwijdert en de patient voor
al o en oom Toon, Krantentuin Leidse verwaand was, namen ze haar weer kan iedereen het. Zo bijvoorbeeld dit

Courant, Papengracht, Leiden. jn de mussenfamilie op. Wat was ze e*- Wie van de heren kan dit over- Deze mededeling deed majoor- licht.

Goede oplossingen kwamen nog blij. Ze had een goede les gehad. 5iPd °P tafel zetten?"

binnen van: Anne Marie Kapteyn, Iedereen probeerde het, maar nie- gram (c) en knip hierlangs het vilt

Hoogmade; Ria de Groot, Zoeterwou- EEN SLIMME BOER mand kon het gedaan krijgen. Co- uit. Uit voorzichtigheid kleef je het

Lidivina v. iumbus lachte wat en zei: „Toch is papiermodel aan de rugzijde aan 't

Aktlr7n?ter^. a' uC2UC^ne vj Boer Peters was op weg naar de het eenvoudig viIt vast zodat dit niet verschuift,

d Huist Oud Adr taeke R^k/mnf °m koeifn ,e. ,verk°Pen. Met een flinke tik zette hij het Buig nu de „armen" van het kruis

Nieuwve'en* Jernna' (mstdanf vnnrrt b kree«er een goede jinjs voor en ei op tafel, zodat het kneusde. Nu naar boven. Begin nu aan een der

wiik B Rii Ek I anïer,?;. pmnt g"7 met 'weeduizend gulden in zijn bleef het rechtop staan. onderste hoeken van de tas en naai

o<jHatr„„ A J naa,r hms' Maar voor frü huis- „O!" riepen de gasten. „Dat had- dan steeds twee zijden tezamen. De

Vertaëen 8 LeidsctnTm kcfr7' kocht h'J pistool, dek we ook gekund". tas heeft dan de vorm van 'n doos

v erna gen, Leidsehendam, Theo da^ hy geladen inzp zak stak. „Juist! Nu ik het voorgedaan heb. zonder deksel. De beide breedtezy-

CORRESPONDENTIE

BUROSI

HET BUROSPEL

(speelsters) verwijderen afwisselend
1. 2 of 3 nietjes, maar niet meer in één
beurt. Het gaat er nu om, dat één
nietje blijft staan, komt dat niet uit,
dan heeft men verloren. Men is de
gene die aan de beurt is.

Mag men 't eerst beginnen, dan
kun je door een list altijd winnen.
Hoe dan? Je begint met 2 paperclips
te nemen, zodat er dus 13 over zijn.
Nu kan de medespeler er naar ver
kiezing 1, 2 of 3 nemen, zonder dat
't .iets geeft hoeveel. Je hebt alleen
maar te zorgen, dat jij als beginner
zorgt, dat er na je beurt nog 9 over
blijven. Bij je nieuwe beurt zorg je
dat er nog 5 overblijven. Het geeft
weer niet, hoeveel de andere speler
er wegneemt, jij kunt altijd zorgen,
dat er slechts eentje overblijft en
bent dus winnaar. Probeer 't eerst
alleen, voordat je 't spel met een
ander gaat spelen. Maar denk erom,
ik heb alleen maar gezegd, dat je
altijd kunt winnen, als je 't eerst
mag beginnen.

OP REIS

Je kunt makkelijk zelf een poppe-

de tas.

Als je niet meer met poppen speelt
kun je zo'n tasje ook als naaiétui ge
bruiken of je kunt er ringen, man
chetknopen en andere kleinigheden

in opbergen.

zijn: bleef het rechtop staan.

VerhavenH**L«ifcch™danr "rhen kefr?e> kocht hij een Pist°o1. den we ook gekund". tas heeft dan de vorm van 'n doos

Straathof' Oude WeteHnc- I vda ïn 4 hï gelad®n m. ZIJn zak stak- „Juist! Nu ik het voorgedaan heb. zonder deksel. De beide breedtezij-

gevM« Voorhout^ Arnulfa van Vliet" A T Ch, waah>j met erg gerust met Zo is het precies eender met mijn den steken iets buiten de andere uit.

HVre^wonH. Arnulfa van VI,et> dat vele geld bi) zich. De weg naar ontdekkingsreizen". Aan hun binnenzijden naait men bo-

huis was heel eenzaam en boer Peters De gasten begrepen de les en ven twee drukknopen vast. De ste-

was met een van de dappersten maar schaamden zich. ken van de naad naait men als sier-

WSS Selukkig wel. Het werd steken rondom verder.

Arnulfa van Vliet, Hazerswoude. gdfwWhooïde'hij^e^gteS Dag aUe" X&ïïïtÏÏSÏÏF'ze

vhvit gewonnen boek 20 verdacht geluid' Voor hÜ goed wist TANTE JO-EN OOM TOON Lsriëmen hand"? «a» Deplaats

Jacqueline v! d. Akker, Leiderdorp. van de naad werkt men weg onder

Je moet me nog maar eens helpen
onthouden dat je 29 december jarig
bent, dan stuur ik je een kaart en
misschien andere kinderen ook wel.

Eva Straub, Leiden. Kind wat bof
je! Voor de eerste keer mee doen en
dan al een boek winnen. Woon je al
lang hier? Wanneer je niet te veel
huiswerk hebt, moet je me eens een
verhaaltje sturen.

Anne Marie Kapteyn, HoogmTde.

Jij verdient een pluim voor de aar
dige tekeningen bij de oplossing. Dat
heb je leuk verzonnen. Ik hoop dat
jij ook eens gauw een boek wint.

Ria de Groot, Zoeterwoude vertelt
ons over:

NAAR BOS EN STRAND

Op een dag in de vakantie zijn we
met z'n allen een dag uitgeweest,
oom Cors had een busje gehuurd en
tante Corrie met de kinderen gingen
ook mee. Eerst reden we naar Schip
hol en daar zagen we veel vliegtuigen
en straaljagers staan. Daarna zijn we
naar Hilversum gereden en daar trak
teerde oom Cors ons allemaal op een
ijsje. Na nog een half uurtje gereden
te hebben waren we bij de bossen.

We hebben toen onze boterhammen
opgegeten. We hadden drie flessen
cider en limonade bij ons. Wat
smaakte dat allemaal heerlijk. We
bleven daar ongeveer een uur. We

Het heet zo, omdat 't nogal eens tasje knutselen, als je een stukje vilt

hebben fijn gebald en wegkruipertje tussen schrijf- en rekenmachines met van 15 cm lang en breed voorhanden

gespeeld. Met z'n allen hebben we nietjes (eigenlijk paperclips)

een grote zak pinda's gepeld. Toen speeld wordt. Dit is evenwel hele-

alles op was, zijn we opgestapt en maal niet nodig, want je kunt 't

gingen naar Zandvoort. We kwamen evengoed met spelden, met knopen,

daar ongeveer half drie aan. Gauw met geldstukjes enz. spelen. Maar 't

onze badpakken aangetrokken en de heet dus alleen maar zo, omdat de

zee in. Er waren verschrikkelijk veel nietjes, waarmee 't misschien aller-

kwallen. We hebben een grote kuil eerst gespeeld werd, zich steeds op

gegraven en daar de kwallen in ge- of bij of in een buro bevinden,
daan. Weer kocht oom Cors voor al- We spelen nu dus met nietjes, om-

lemaal een ijsje. Om half vijf was dat die in de figuur (a) ook gebruikt

het instappen geblazen en naar huis. worden. Leg dus 15 nietjes precies

We waren ongeveer half zeven thuis zoals op de rekening. Twee spelers

hebt.

Knip 'n papiermodel naar het dia-

-f

4-ai

i

^~5ün ->!<■ '5cm H»

7cm

i

7cm

T

4 cm

i

In Sacramento in Californië be
staat een museum, waar kinderen
verscheidene dieren voor een week
kunnen den en. Zij moeten min
stens 7 jaar oud zijn en schriftelijke
toestemming van hun ouders hebben,
wanneer ze b.v. een hamster, 'n witte
muis of rat, een schildpad, 'n konijn
tje of zelfs wel 'n slang afhalen.
Grotere kinderen geeft men wel ui
len, egels en andere moeilijker die
ren in pension.

De leider van het museum is van
mening, dat de kinderen ze zo het
best leren kennen en verzorgen. Met
het oog op de dieren worden ze
evenwel in de heetste tijd van 't jaar
niet uitgeleend en alle dieren worden
op bepaalde tijden door artsen on
derzocht. Ook moet ieder, die 'n
diertje wil uitlenen, eerst bewijzen,
dat hij het juist weet te behandelen.
Hem wordt geleerd, wat z'n beestje
moet eten en hoe lang hij ermee mag
spelen, zonder het te veel te ver
moeien. Tot nu toe is alles goed ge
gaan. Nog niemand heeft zijn uitge
kozen dier verwaarloosd of verkeerd
behandeld.

Schoenlapper Maruf

33. Maruf werd grootvizier - eerste
minister en na de sultan de voor
naamste in den lande. De oude vi
zier werd ter dood veroordeeld. Heel
't volk jubelde, toen 't van het al
te strenge heerschap bevrijd was.

Maruf was een veel betere vizier;
hij won vooral aller harten door zijn

vrijgevigheid. Geen wonder dan ook,
dat 't volk hem vijf jaren later, toen
de sultan stierf, tot zijn opvolger uit
riep.

34. Hij werd plechtig gekroond en
op de kroningsdag, waarop de prin
ses koningin werd, gaf zij hem de
wonderring terug.

De nieuwe sultan leefde nog vele
jaren gelukkig met de koningin, door

allen, armen en rijken, bemind. Al
leen had Maruf nu en dan last van
boze dromen. Dan waande hij zich
plotseling weer in Caïro bij zijn heers
zuchtige vrouw. Maar als hij na zo'n
nachtmerrie angstige droom
weer ontwaakte dan voelde hij zich
dubbel gelukkig over al datgene, wat
hij in werkelijkheid bereikt had.

Einde