DOUSADJ, EEN DORP HERRIJST
Nederlanders bouwen huizen met
vrouwen- en mannenverblijven
c
M
5
Z-jM
F
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1963
DE LEIDSE COURANT
De foto's, die Wim Dusée maakte
geven een beeld van vernieling en
herstel in Donsadj. In dit beeld ver
telt een moeder aan een verpleegster
van de gezondheidszorg van de ver
schrikkingen op dat fatale uur van
de aardbeving.
meenschap is een zeer oude vorm
van coöperatieve samenwerking. Het
systeem gaat terug tot de vierde
eeuw voor Chr. In Iran regeerde toen
koning Cyrus, die een staatsstelsel
had, dat op drie steunpunten gecon
centreerd was. Deze drie waren, het
militairisme, de religie, en de hiër
archie. De koning was de leider van
alles, de grond was staatsbezit. Hij
stelde mensen aan, die de verant
woordelijkheid voor een bepaald ge
bied kregen. Uit deze groep zijn de
latere landeigenaars ontstaan.
Verbetering
Naast belangrijk landbouwonderzoek
wordt er ook gewerkt aan een ver
betering van de sociale toestanden.
Dit gaat natuurlijk maar zeer lang
zaam om de mensen niet te ver
ontrusten. De bevolking is zeer be
houdend van aard en zal verande
ringen dan ook alleen maar aanne
men, wanneer ze duidelijk gunstig
blijken te zijn.
Een ander aspekt van het volks
leven is de religie. Als West-Euro
peaan ben ik voor hen een chris
ten, maar van de tegenstelling der
geloven kan men niets merken. Men
is tegen ons zeer vriendelijk. Tegen
de in het land levende christenen,
de Armeniërs bestaat echter toch
wel een zekere afkeer. De moula van
Dousadj heeft ons al vele malen
naar de hemel gewenst en voelt zich
helemaal niet onrein door onze aan
wezigheid in zijn gebedskring.
Ervaringen van een Oegstgeestenaar
HET IJLE GERINKEL VAN EEN WEKKER klinkt door het rustige en
stille kamp tussen de heuvels. In plaats van een haan is dat hier de
zonne-begroeter. Het is nu 4.45 uur; een goed kwartier later zullen vele
talen opklinken op deze plaats waar de stilte der nacht spoedig in een
grootse bedrijvigheid zal overgaan. Huiverend, gaat de kokkin de tenten
langs en roept een „Good Morning" en opstaan tegen de vredige slapers.
Baardige gezichten komen boven de randen van slaapzakken uit en
brommen een vaag antwoord. Daarna verraadt het geluid van een kra
kende brits, dat de slaper zich nog niet gewonnen gegeven heeft.
Zo gaat het nu alweer enige maanden in het door een aardbeving getrof
fen Perzische dorp Dousadj.
Een dorp gelegen in een uithoek
der wereld, waar de beschaving nog
enige decennia op de Westeuropese
ten achter is. Toen in oktober 1962
in enige minuten alles wat over
eind stond met de grond gelijk of
bijna gelijk gemaakt werd, was er
niemand in het tot een ruïne ver
vormde dorp, die wist hoe er een
nieuw dorp moest komen. Men had
nog geld noch materiaal, wat hier
zelzaam schaars is. Maar in Europa
was men geschokt door het onheil
en allerlei hulpakties werden op
touw gezet. Er werd veel hulp ge
geven, maar Dousadj mocht hiervan
niet meeprofiteren! Het dorp was
geheel onbekend.
Het heeft de inwoners dan ook zeer
ongeloofwaardig in de oren geklon
ken, dat er Nederlanders zouden
komen om het dorp op te bouwen:
Zij konden ook niet weten, dat er
in Europa vele jongeren zijn, die
de handen uit de mouwen willen
steken en helpen waar dit nodig is.
Zo is de Europese Werkgroep ont
staan, waarvan onze prinses Beatrix
de voorzitster is. Deze groep heeft
na beraad Dousadj als haar eerste
projekt genomen.
In de bus
Begin mei vertrok een groep van 12
vrijwilligers spoedig gevolgd door
een tweede groep van 16. Zo kwam
het, dat ik half mei in een ramme
lende bus over de grote weg Tehe
ranSaveh hobbelde. Na 90 kilo
meter gingen we echter van de as
faltweg af en een „piste" wachtte
ons. Nu begon het ons enigszins
duidelijk te worden, waarom Dou
sadj zo onbekend was. Het eerste
stuk van het trajekt was een heuse
woestijn, we passeerden er ook nog
een nog steeds bestaand karavaan
station, want karavaans kan men
hier nog steeds zien.
HET VOLGEND TRAJEKT leidde
door een verlaten savanne-achtig
landschap, inzoverre men op deze
hoogte (2300 meter) nog van savan
nen mag spreken. Soms zagen we
in de verte stukjes groen. Een van
deze groene plekjes werd ons na
goed 2 uur rijden als Dousadj aan
gekondigd. Alles wat we zagen was
dat beetje groen en een geelachtige
massa.
Feestelijk
Naderbij komend zagen we de
kontouren van tegen elkaar hangen-
De schrijver heeft voor zijn coifu- de ex-huizen. We waren blij op de
re assistentie gekregen.
plaats van bestemming te zijn, maar
De arbeiders behelpen zich met
afdekkingen van matten om zich te
gen de felle zon te beschermen.
toch waren velen er stil van; alles
zag er zo intens verlaten uit, dat
zelfs de grootste optimist geen
spraakwater meer had. Hier zouden
wij zes maanden ons leven delen
met dat van de dorpsgemeenschap.
Ze hebben onze groep ontvangen
met een feestelijkheid. Er werd een
schaap geslacht, wat er met smaak
is ingegaan. De dorpelingen hadden
de winter in tenten geleefd en za
gen het onmogelijke toch waar wor
den, alhoewel de twijfel bestaan
bleef tot op het moment van de
daadwerkelijke bouw. Bij onze eer
ste wandelingen in het dorp trof
het ons, hoe de mensen de winter
hebben moeten doormaken. De ten
ten waren op, tussen en over de
ruïnes gebouwd. Ze hebben de lan
ge koude dagen gesleten in de be
rusting van „Allah geeft en Allah
neemt". Deze berusting is overge
gaan in aktiviteit. Iedere morgen
om 6 uur begint op het arbeidster
rein het geluid van machines de ge
luiden van de dieren te overstem
men. Vrachtwagens beginnen te
knorren, betonmolens kraken en de
vrijwilligers en dorpelingen laten
vele druppels zweet op de droge
grond vallen. Deze werkzaamheden
hebben weer brede grijnzen op de
harde gezichten van de dorpelingen
getoverd.
Vijftig huizen klaar
De werkzaamheden zoals ze er nu
voorstaan hebben toch niet de ar-
beidsplanning kunnen volgen, al
hoewel er bijzonder hard opgescho
ten wordt. Vooral de funderingen
hebben zeer veel tijd nodig. Toch
mogen we niet klagen, want op het
ogenblik, dat ik dit zit te schrijven,
zijn er al ongeveer 50 huizen tot
het dak klaar; dit houdt in, dat de
huizen tegen half oktobér klaar zul
len zijn.
Het projekt is dan echter nog lang
niet afgelopen, want na de huizen
moeten er nog stallen gebouwd wor
den, evenals toiletten, die achter in
de tuin moeten liggen.
Een huis bestaat uit drie niet met
elkaar in verbinding staande ka
mers. Dit is gedaan, omdat men nog
steeds in gescheiden mannen- en
vrouwengemeenschappen leeft. De
afmetingen van de kamers zijn: 2,80
x 5 meter, 2 x 3,80 m, en 3 x 3,80 m.
De eerste kamer is bedoeld al ont
vang- en mannenkamer. De tweede
kan eventueel als keuken gebruikt
worden, maar aangezien deze men
sen slechts een zeer klein kookhoek
je gebruiken, zal het wel een vrou
wenkamer worden. Het is natuur
lijk helemaal niet gezegd, dat men
de huizen ook zo gaat benutten. Wij
willen helemaal geen dwang uit
oefenen. Achter de twee kleinere
kamers ligt een overdekte waranda
van 1.10 bij 5 meter. Verder heeft
ieder huis een tuin van' 25 bij 15
meter. In deze tuin liggen de stal
len en toiletten. Rond het geheel
is een muur gepland.
Meer dan huizen
Wanneer nu de huizen klaar zijn,
begint het grote werk pas. Met Dou
sadj is het zo gesteld, dat wanneer
we alleen huizen zouden bouwen,
er een grote kans bestaat, dat het
dorp door gebrek aan inkomsten
toch weer leeg zou stromen. De
landbouwsituatie is verre van gun
stig. De opbrengst per ha is door het
gebrek aan goed zaaigoed en het
enorme gebrek aan water zeer ge
ring. Als enig gunstig feit kan men
echter noemen, dat door het land-
reform-project van de Sjah de dorps
gemeenschap de baas is van de
grond rond het dorp. Zo'n dorpsge-
Typisch straatbeeld van Dousadj.
Hooi wordt niet op de wagen ver
voerd maar gesleept.
Ik hoop dat uit dit korte geheel
een kleine indrtik van Dousadj is j™en, die de moeite genomen heb-
ontstaan. Ik wilde dit nu besluiten °en.,.K^ v°°,r DousadJ te doen:
met een hartelijke groet en nog veel Geeih Moeshakaram.
meer dank van de dorpelingen aan Wim Dusée
Op het kapittel van de broeders
van St. Louis te Oudenbosch zijn de
volgende benoemingen bekend ge
maakt:
In Den Helder is benoemd tot broe
der-overste D. Haazevoet, tot hoofd
van de St. Aloysiusschool in Den Hel
der broeder O. Jongmans;
te Alkmaar tot hoofd Aloysius
school, broeder Marcelinus Vergou
wen;
te Amsterdam tot hoofd Paulus-
school is Osdorp Z, broeder Colom-
banus v. d. Werf; hoofd Jozefschool
in Osdorp broeder Savio van Mook;
te Lisse overste broeder Silverius
Moorman, tevens hoofd der school;
te Laren, overste broeder Marius
van Gils, hoofd van de Aloysius
school, broeder Everard Romijn;
te Rotterdam, overste tevens hoofd
H. Hartschool broeder Swietbertus
Sieben;
te Roosendaal, overste tevens hoofd
St. Vincentiusschool, broeder Mathias
Wartenbergh; hoofd ULO-schooï
broeder Amandus de Man; voor de
ULO, broeder Boromeus Numan, tot
assistent van de overste van Sancta
Maria in Oudenbosch, broeder Sera-
finus de Beer;
te St. Willebrord, overste broeder
Ponfilius Dijkman;
te St. Louis-Oudenbosch, overste
Amantius Veel;
te Grotekamp, prefect HBS, broe
der Timotius van Gageldonk;
te Oudenbosch, hoofd der ULO,
broeder Barnabas Roest.
In Canada werd als vicarius her
benoemd broeder Anthony v. d. Heu
vel, tot novicenmeester werd be
noemd broeder Luigi Verstraaten; in
Sarnia (C.) tot overste broeder Her-
bert Feldberg, tot vicarius in Indo
nesië is herbenoemd broeder Valens
Vergouwen.
Wilt IJ iets weten?
J. V. te Zoeterwoude. Route per
fiets van Zoeterwoude naar Beesd
(Gld): Zoeterwoude, Benthuizen,
Boskoop, Gouda, Haastrecht, Schoon
hoven, Nieuwpoort, Goudriaan, Ba-
zeldyk, Nieuwland, Leerdam, Rhe-
noy, Beesd. Totaal ongeveer 82 kilo
meter.
WARMOND
UITREIKING
NIEUW-GUINEA-KRUIS
Aan de heren J. L. v. Egmond en
A. M. L. Habes werd in de raads
zaal door de burgemeester het Nieuw
Guinea-herinneringskruis met gesp
uitgereikt. Hierbij waren ook tegen
woordig de familieleden van de ge
decoreerden. De burgermeester wees
er op, dat hem uit de terzake opge
maakte rapporten is gebleken dat
beide personen, dikwijls onder zeer
moeilijke omstandigheden steeds hun
volle plicht hebben gedaan. Zij zijn
hierbij een voorbeeld geweest voor
velen. Vooral de door hen onderno
men patrouilletochten waren niet
zonder gevaar, doch dit heeft hen
niet weerhouden om met inzet van
hun gehele persoonlijkheid de hun
opgedragen taak nauwgezet te ver
vullen. Spreker zeide daarom gaarne
bereid te zijn de welverdiende on
derscheidingen uit te reiken, waarbij
hjj zeide er van overtuigd te zijn dat,
wanneer het land weer een beroep
op hen mocht doen, zij hieraan zon
der dralen gevolg zouden geven. Bij
deze plechtigheid was mede tegen
woordig kapitein Valkenhof als ver
tegenwoordiger van de garnizoens
commandant van 's-Gravenhage. Na
afloop van het officiële gedeelte bleef
men nog enige tijd gezellig bijeen,
waarbij de beide gedecoreerden ver
telden van hun belevenissen tjjdens
hun detachering in Nieuw-Guinea.
Verkeersstremming Met ingang
van maandag 12 augustus a.s. zal de
Herenweg tussen de Sweilandstraat
en de spoorwegovergang tijdelijk ge
stremd zijn voor alle verkeer in ver
band met werkzaamheden ter plaat
se.
NOORD WIJK
DE K.J.B. MELDT UIT DORST
Gisteren, dinsdag zijn we met de
hele groep naar de Efteling geweest.
We hadden heel mooi weer en heb
ben dan ook genoten. Goed twaalf
uur kwamen we aan en om vijf uur
was het vertrekken geblazen. In de
Efteling was het razend druk. Men
moest meer dan een half uur op de
consumpties wachten. Op de heen
reis passeerden ons enkele bussen
van de fa. Brouwer. We hebben hier
van niet een passagier gezien. Wel
Religieuze Kunsthandel
Haarlemmerstraat 123
Leiden Tel. 01710-22869
Ook aw adres voor
Geboorte-aankondigingen
(Advertentie)
hebben we een Noordwijkse familie
ontmoet.
Na enige uren gezellig bezig te zijn
geweest verlieten we dit sprookjes-
festein. Aan de uitgang wachtte ons
een verrassing. Daar stonden n.l. de
geestelijk adviseur, kapelaan Breu-
kel en kapelaan G. Alkemade. We
hebben even gepraat en zijn toen
gauw op de fiets gestapt, terug naar
Dorst. Kapelaan Breukel moest van
uit het kamp nog ruim drie k.m. naar
het station in Breda fietsen. De
komst van de beide geestelijken werd
door jongens en leiders zeer gewaar
deerd.
's Avonds hadden we kampvuur,
waarbij de jongens zich kostelijk
hebben geamuseerd. Enkelen van
hen waren het dorp in geweest en
hebben daar een partijtje gebiljart.
Dit was dus het einde van een bij
zonder mooie dag.
De leiders.
LISSE
AFSCHEID VAN DR. J. J. BEIJER
TE LISSE
Na een zeer welbesteed leven op
het Laboratorium voor Bloembollen-
onderzoek te Lisse, gaat dr. J. J.
Beijer deze dienst verlaten en zal in
een officiële bijeenkomst in de film
zaal van het Laboratorium afscheid
nemen van het bloembóllenvak,
waarmede hij zozeer vertrouwd is
geraakt in de loop van de jaren. Zo
als wij reeds enige tijd geleden ver
meld hebben is een uitvoerig comité
samengesteld om de heer Beijer te
huldigen bij zjjn afscheid, dat op 5
sept. a.s. zal geschieden door de aan
bieding van 'n geschenk van het ge
hele bloembollen vak. Na het offi
ciële afscheid zal eveneens in de
filmzaal een receptie worden gehou
den.
