ASPIRIN®
HERVORMING ROMEINSE CURIE NODIG o
DE SISSENDE SAMPAM!
HET OFFER
WOENSDAG 10 JULI 1» '>3
DE LEIDSE COURANT
PAGINA 2
WAT ZIJN DL7, PLANNEN VAN PAUS PAULUS 1 V
De hervorming van de Romeins*' Curie is eèn der programma-punten
van Paulus VI, waarover de Paus *elf weinig gesproken heeft, maar dat
naar aller overtuiging gelijke urgentie geniet als andere wèl genoemde
punten. Wat de Paus inderdaad van plan is, weet nauwelijks iemand,
maar dat hij iets overweegt staat voor velen vast.
De rede tot de wereld, waarin hij £iet program van zijn pontificaat
aankondigt - daarop wijst men herhaaldelijb- bevat een passage over
de Curie, die duidelijk de grote waarderiiqg vi»or het werk en de personen
van het centrale bestuur weergeeft, welk' hel«; terrein hij naar zijn letter
lijke woorden „zeer lange tijd van nabiji kent". De goede eigenschappen
van de Curie somt hij op, maar hij ondterdf-ukt met opzet alle kritische
uitlatingen: te straffe inmenging in de i«cliten der bisschoppen, onaan
gepaste werkwijzen en controversiële met/aoden in het nastreven van
de doelstellingen. Over de te hoge leeftijd* van de leiders en de te trage
afwikkeling van zaken, soms gepaard met nodeloze cumulatie van funk-
ties heeft hij ook gezwegen.
De reden, die men in Vaticaanse
kringen aangeeft, dat een hervor
ming van het Centraal Bestuur te
wachten- is, ligt in de zeer recente
uitlatingen van kardinaal Montini,
nauwelijks een jaar geleden gedaan
in de Vastenbrief van 1962. De brief
handelde helemaal over het Conci
lie. Daarin heet het o.m. dat de dis
cussie over de aard van het epis
copaat met zich zal brengen „het
begin van een grootscheepse en meer
organische internationalisatie van het
Centrale bestuur van de Kerk".
Andere betreffen de leeftijd der
hoge functionarissen op sleutelposi
ties. de doelmatigheid van de orga
nisatorische opzet van de Curie in
deze tijd en de noodzaak tot het
scheppen van nieuwe organen.
Kan men het eerste punt practisch
voorbijgaan, omdat dit door een voor
zichtige benoemingspolitiek van de
Paus niet te moeilijk kan worden
verbeterd, meer waarde hecht men
in Rome aan de critische beschou
wing van de doelmatigheid der orga
nisatie van het Centrale Bestuur.
Wat dit punt betreft zijn zelfs in
siders uit de Curie niet blind voor
de noodzakelijkheid van veranderin
gen. Voor velen is het recht van be
staan van de Congregatie voor het
Concilie dubieus. Men wijst erop, dat
het Pauselijk Jaarboek zelf toe geeft,
dat de reden van haar bestaan - uit
voering van de besluiten van het
Concilie van Trente - verdwenen is.
De Congregatie voor het Concilie
heeft niet met het Consistorie te
maken, doch houdt toezicht op be
noeming van bisschoppen en het op
richten en werken van diocesen. Maar
talloze diocesen, die in de missie
landen in Azië en Afrika zijn opge
richt, zijn aan haar competentie ont
trokken en blijven onder de Propa
ganda Fide ressorteren. Voor de be
trokken bisschoppen en inheemse
clerus vaak een diskwalificatie en
onmondigheidsverklaring.
Reeds heeft men getracht aan de
critiek op de Congregatie der Oos
terse Kerken tegemoet te komen,
maar tijdens het Concilie uitten de
Oosterse patriarchen en metropolie
ten nog steeds klachten. Tegen de
Congregatie voor de Geloofsverbrei-
ding koesteren vele missiebisschop
pen andere bezwaren: zij vinden haar
arbeidsmethoden de meest conserva
tieve van heel het centrale bestuur,
„middeleeuws" zeggen sommigen.
Paus Paulus - zo doet het gerucht
de ronde in Rome - zou zich heb
ben uitgelaten ten gunste van een
nieuw opgezette, modern werkende
congregatie voor Afrika.
In welingelichte kringen in Rome
vraagt men ruim begrip voor de
klachten en waarschuwt men tegen
overdreven verwachtingen van een
hervorming. De Katholieke Kerk -
zo zegt men - is een organisatie
uw moderne
wasmachine vraagt
om een speciaal sop
Wat doet de Curie?
E»e Curie is de instantie, die
de 1 3aus bijstaat in zijn bestuurs-
bed luiten. Zij moet die beslui
ten voorbereiden, juist zoals de
ami jtenaren een minister het
nod ige materiaal moeten toe-
spel en en klaarmaken.
D e taak der Curie is in de
loop der eeuwen bijzonder om
vangrijk geworden en omvat
somi 5 de meest miniscule din
gen naast zeer belangrijke. De
Curi e behandelt net zo goed
het Pauselijk lintje voor de
huislhoudster als b.v. een ver
zoek om een dogma uit te roe
pen, het verbod van een ge
vaarlijk boek en het verlenen
van 100 dagen aflaat aan een
nieu<»v schietgebedje.
De Curie moet met de sluw
ste regeringsfunctionarissen
onde.rhandelingem over de si
tuatie* van de Kerk in een land,
waar deze bij de keel geno
men wordt, zij moet ook dank-
telegr.ammen sturen op „betui
gingen' van taouw" van een
congre sserende organisatie.
En vrat de warkwijze betreft:
verzoeken die binnenkomen
worden, na doior de minutant
genummerd na bestudeerd te
zijn, voorzien vtan een kort ant
woord. Alsdan wordt beslist
of de zlaak behandeld wordt,
of dat zij eenvoudig onbeant
woord blijft, of dat zij voor
onbepaalde tijd wordt uitge
steld. In de beide laatste ge
vallen hoort de betrokken aan
vrager voorlopig of nooit iets.
van 500 mQjoen gelovigen over de
gehele aarde. De Paus kan als Op
perhoofd en als eerste onder de bis
schoppen niet besturen zonder een
apparaat. Dat afgezien van zijn hof
houding, van zijn technische en ad
ministratieve organen, dit eigenlijk
bestuursapparaat ongeveer 1000 man
omvat is op zich niet overdreven.
Een diepere analyse van de Curie
leert ons zien, dat de helft der me
dewerkers een betaalde functie be
kleedt, de andere helft een onbetaal
de.
In vaste dienst staan 32 kardinalen,
25 bisschoppen, 440 priesters en 70 le
ken. Maar daarnaast zijn er nog min
stens 500 adviseurs bij verschillende
congregaties aangesteld. Bij nader
toezien nu blijkt, dat onder deze 1000
medewerkers van de Paus er velen
zfjn met conservatieve, weinigen met
moderne instelling, er zijn er met
veel talent en er zijn er ook met veel
minder gaven.
Er zijn ambtenaren met grote ijver,
terwijl anderen er de hand mee lich
ten. Juist omdat alle menselijke ele
menten, welke men in de gewone
maatschappij vindt, hier een rol spe
len, moet niemand zich voorstellen,
dat welke Paus ook daaraan een eind
kan maken. Wie hard en efficiënt
werkt in de Curie zal altijd invloed
uitoefenen. Waaraan de Paus wel
paal en perk kan stellen zijn twee
dingen, die hijzelf in zijn brief van
voorjaar 1962 in één woord heeft
weergegeven, internationalisatie die
dan bestaat in het aantrekken van
veelzjjdiger georiënteerd corps van
vaste ambtenaren (kardinalen, bis
schoppen, priesters en leken) en van
adviseurs (consultoren en qualifica-
toren). Daarnaast kan die interna
tionalisatie gestalte krijgen door
de bevoegheid van die organen te be
perken ten gunste van de autonomie
der bisschoppen en bisschopspencon-
ferenties. Het is bekend, dat invloed
rijke figuren uit de Curie, gecon
fronteerd met de wensen der We
reldkerk, aan deze stroming tege
moet willen komen, maar dat zij van
de andere kant 't zwaartepunt van de
greep op de diocesen, willen verleg
gen naar nuntii.
Hiertegen behoeven Concilie-va-
ders noch Paus bezwaar te hebben -
zo zegt men - indien ook dit corps
Vaticaanse diplomaten meer interna
tionaal wordt samengesteld.
NIEUWE ORGANEN
Tenminste even belangrijk als de
bevoegdheid van de Curie in de tij
den, die na het Concilie volgen, is
de oprichting van nieuwe organen
binnen het Centrale Bestuur der
Kerk. Twee belangrijke hervormin
gen zijn tijdens en in het Concilie
aanbevolen: de oprichting van en
kele nieuwe Congregaties en de op
richting van een permanente advies
raad van kardinalen uit de hele we
reld ten behoeve van de Paus zelf.
Vaticaanse kringen hebben van die
suggesties terdege kennis genomen,
hebben daar hun mening over ge
vormd, maar kunnen weinig anders
doen dan afwachten, hetgeen de Paus
te zijner tijd, vermoedelijk eerst na
het Concilie beslissen zal. Zo is reeds
tijdens de voorbereidingen voor het
Concilie de suggestie geopperd, een
nieuwe Congregatie voor het Leken-
apostolaat op te richten. Daarbij kan
dan doeltreffend worden onderge
bracht de pauselijke commissie voor
radio, tv en film, waarvan betekenis
en werkzaamheden gestadig toene
men. In verband met het beroemde
schema 17 kunnen nog grotere op
drachten aan die commissie worden
verwacht.
Een andere suggestie is gedaan,
waarvan men zegt dat Pau6 Paulus
daarachter staat, om een congregatie
op te richten voor Zuid-Amerika,
omdat dit werelddeel de bijzondere
aandacht van de Kerk behoeft. Het
heeft deze reeds gekregen ook in de
vorm van een zeer actieve Pauselij
ke Commissie, die onder leiding staat
van Mgr. Zamore. Mogelijk houden
hiermede de verwachtingen verband
dat deze tot kardinaal benoemd zal
worden.
Op gelijk niveau staat de meer
dan eens in Vaticaanse en buiten-Va
ticaanse kringen geuite gedachte, dat
het snel groeiende secretariaat voor
de Eenheid met aan het hoofd kar
dinaal Bea, in feite reeds een con
gregatie voor de oecumenische bewe
ging geworden is. Dat het nu nog met
5 vaste functionarissen werkt, be
wijst geenszins, dat zijn betekenis
niet die van beter bezette, reeds be
staande congregaties overtreft.
Vakeentralen hebben
kritiek op rapport
Planbureau
Het Nederlands Verbond van Vak
verenigingen, de Kath. Arbeidersbe
weging en het Christelijk Nationaal
Vakverbond hebben zich gezamenlijk
beraden over het rapport van het
Centraal Planbureau inzake de toe
neming en besteding van het natio
nale inkomen in de komende vier
jaar.
In een communique dat na afloop
van de beraadslagingen is uitgegeven,
zeggen de drie vakeentralen, dat zij
met verwondering hebben geconsta
teerd dat bij het uitbrengen van deze
vakantie, goede reis!
daar staat BAYER achter
(Advertentie)
nota niet de gebruikelijke procedure
is gevolgd. Dit belangrijke rapport is
uitgebracht zonder dat het vooraf in
de centrale plancommissie is bespro
ken, terwijl de commissie ontwikke
ling nationale economie van de S.ER.
bij het opstellen van deze nota even
min is gekend of gehoord. De vak
eentralen vestigen er in dit verband
de aandacht op. dat juist deze com
missie tot taak heeft, de te verwach
ten sociale economische ontwikke
lingen na te gaan en over de beste
ding van de toeneming van het natio
nale inkomen beleidsadviezen voor te
bereiden. Zij verwonderen zich des
te meer over de gevolgde procedure,
omdat door het Centraal Planbureau
steeds op de grote mate van onzeker
heid van lange termijnramingen is
gewezen.
Door deze, volgens hen merkwaar
dige, gang van zaken, zijn de vak
eentralen niet in de gelegenheid ge
weest om hun bezwaren tegen de no
ta in een vroegtijdig stadium kenbaar
te maken.
Uitkering aan
nazi-slachtoffers
Eerste Kamer accoord
Zonder hoofdelijke stemming heeft
de Eerste Kamer gistermiddag een
aanvullende begroting voor 1963 ten
behoeve van snelle uitkeringen aan
nazi-slachtoffers, op grond van het
Nederlands-Duitse financiële verdrag,
aanvaard. Acht leden van de fractie
van de PvdA verzochten aantekening,
tegen het onderhavige wetsontwerp te
hebben gestemd, evenals ook de twee
leden van de PSP-fractie uit de Eer
ste Kamer.
Aangezien Duitsland de overeenge
komen vergoeding van DM 280 mil
joen getemporiseerd betaalt, werd in
het wetsvoorstel voorgesteld
113.125.001 voor directe uitkeringen
aan nazi-slachtoffers alsmede
22.500.000 voor overige uitgaven
ter voldoening van aanspraken op
grond van het verdrag op het bud
get 1963 te brengen.
Geen enkele automobilist
„dronken gevoerd"
In antwoord op vragen van het
Eerste Kamerlid prof. Querido (Pvd
A) heeft minister Toxopeus mede
gedeeld, dat zijns inziens bij het on
derzoek van de Rij kspsydialogische
Dienst naar de invloed van alcohol
op automobilisten de grens van het
toelaatbare niet is overschreden. Hij
heeft niet uit de publikaties van dr.
C. Steffen, wetenschapelijk medewer
ker van de Rij kspsy chologische
Dienst, kunnen opmaken, dat bij het
onderzoek aan bepaalde proefperso
nen zoveel alcohol is gegeven, dat
hierdoor een graad van dronkenschap
bereikt is kunnen worden. Verder
wijst de minister erop, dat alle proef
personen zich geheel vrijwillig ten
dienste van het onderzoek hebben
aangemeld en dat uitvoerig bij elk
van hen is nagegaan of er van me
dische zijde bezwaren tegen zouden
kunnen bestaan. Er is slechts zoveel
verstrekt, dat men ten hoogste een
alcoholgemiddelde van 1 pro mille
kreeg, aldus de bewindsman.
Nog twee boeren
in Staphorst
gearresteerd
De rijkspolitie heeft gisteren in
Staphorst opnieuw twee boeren ge
arresteerd, die weigerden de boete
te betalen die hun door de economi
sche politierechter was opgelegd,
omdat zij hun verplichtingen jegens
het Landbouwschap niet wilden na
komen. Het waren de landbouwers
H. Boesekool en K. Feier, die in het
Huis van Bewaring te Zwolle zijn
opgesloten. De beide Staphorster
landbouwers K. Dominee en J. Lier,
die gisteren in Zwolle om dezelfde
redenen werden opgesloten, komen
morgen vrij. Zij zullen dan hun straf
hebben uitgezeten. De arrestaties
vonden een zeer rustig verloop. Wat
de andere landbouwers betreft, die
hadden nagelaten te betalen, deze
verklaarden doorgaans tegenover de
politiemannen, die hen kwamen ar
resteren, dat zij niet zouden betalen.
Zodra stonden zij echter niet op het
punt te worden weggevoerd, of hun
vrouw of een ander gezinslid kwam
toesnellen met het geld. De man kon
dan tegen iedereen verklaren, dat hij
voet bij stuk had gehouden en niet
betaald had. De actie in Staphorst
had betrekking op ongeveer 40 boe-
Rode Ster (Moskou) heeft zich
maandag gekwalificeerd voor de fi
nale van het toernooi om de Europese
basketbalbeker door in de tweede
wedstrijd van de halve eindstrijd met
79-78 te winnen van Dynamo Tiblisi.
De eerste ontmoeting was met 76-59
ook door Rode Ster gewonnen. In de
finale komen de Russen uit tegen
Real Madrid.
TELEFOONLEIDING
DOOR BLIKSEM
GETROFFEN:
3 MILITAIREN GEWOND
Tijdens een schietoefening van hun
onderdeel, de 43ste afd. veldartillerie,
op het artillerie schietkamp bij Olde-
broek, zijn drie militairen (twee
wachtmeesters en een kanonnier)
door de gevolgen van een bliksemin
slag licht gewond geraakt. Onder de
oefening was een hevig onweer los
gebarsten, en een blikseminslag trof
de leidingen van een koptelefoon in
stallatie, waarmee juist twee wacht
meesters en een kanonnier verbin
ding zochten met de centrale. Het ge
luid van de inslag werd door de lei
ding naar de koptelefoons overge
bracht en veroorzaakte lichte brand
wonden in het gezicht van de drie
militairen. Van het lawaai hadden zij
zware hoofdpijn overgehouden. Zij
zijn per ambulance naar het militair
hospitaal te Utrecht overgebracht.
Aether klank en
DONDERDAG 11 JULI 1963
HILVERSUM 1 402 M.
7.00 KRO - 10.00 NCRV - 11.00 KRO
14.00—24.00 NCRV
7.00 Nieuws. 7.10 Morgengebed.
7.15 Ouverture: lichte grammofoon-
muziek en reportages. 7.55 Overwe
ging. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte gram-
mofoonmuziek. 8.50 Voor de vrouw.
9.35 Waterstanden. 9.40 Klassieke
grammofoonmuziek. 10.00 NCRV-lied.
10.03 Muziek van het Leger des Heils.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Geeste
lijke liederen. 12.00 Middagklok -
noodklok. 12.04 Lichte grammofoon
muziek. 12.15 Voor het platteland;
12.35 Mededelingen t.b.v. land- en
tuinbouw. 12.38 Lichte grammofoon
muziek. 12.50 Aktualiteiten. 13.00
Nieuws. 13.15 Platennieuws. 13.25
Populaire orkestmuziek (gr.). 14.00
Promenade-ork. 14.30 Musette klan
ken (gr.) 14.50 Moravisch onderwij
zerskoor (gr.). 15.00 Kamerorkest en
solist: klassieke en moderne muziek.
15.40 licht instrumentaal kwartet.
16.00 Bijbellezing. 16.20 Clavecimbel
en viool: klassieke muziek. 16.45 lich
te grammofoonmuziek; 17.40 Beurs
berichten. 17.45 Argentijnse klanken.
17.55 Licht ensemble. 18.15 Sport
agenda. 18.20 Amsterdamse Politie-
kapel. 19.00 Nieuws en weerpraatje.
19.10 Geestelijke liederen door meis
jeskoren. 19.30 Radiokrant. 19.50 Fla
menco gitaarspel (gr.). 20.00 Noord-
zeefestivalconcert door Metropoleork.
met solisten. 21.30 Holland Festival
1963: Kerkorgelconcert. 22.30 Nieuws,
en SOS-berichten. 22.40 Avondover
denking. 22.55 Boekbespreking. 23.00
Lichte grammofoonmuziek. 23.30 Vers
in het gehoor, literair programma.
23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 M.
7.00 AVRO - 7.50 VPRO
8.00—24.00 AVRO
7.00 Nieuws. 7.10 Ochtendgymnast.
7.20 Lichte gram.muziek. 7.50 Dag
opening. 8.00 Nieuws. 8.15 Lichte
grammofoonmuziek. 9.00 De groen
teman. 9.05 Klassieke grammofoon
muziek. 9.40 Morgenwijding. 10.00
Arbeidsvitaminen (gr.). 10.50 Voor
de kleuters. 11.00 Kookplaat je. 11.15
Moderne kamermuziek. 11.45 Levens
kunst, lezing. 12.00 Licht instrumen
taal ensemble. 12.30 Mededelingen t.
b.v. land- en tuinbouw. 12.33 Dans-
orkest en zangsolisten. 13.00 Nieuws.
13.15 Mededelingen, eventueel aktu-
eel of grammofoonmuz. 13.25 Beurs
berichten. 13.30 Licht instrumentaal
ensemble en zangsolist. 14.00 Piano
recital: moderne muziek. 14.30 Voor
de vrouw. 15.05 Had u toen maar ge
leefd. licht programma. 15.30 Licht
instrumentaal trio. 15.45 Zangrecital:
moderne liederen. 16.10 Voordracht.
16.30 Filmmuziek (gr.). 17.00 Voor
de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Even
tueel aktueel. 18.20 Promenade orkest
en zangsolist: Operamuziek. 19.00 Ca.
roussel: licht programma. 20.00 Nws.
20.05 Holland Festival 1963: Omroep
orkest, omroepkoor en solisten: klas
sieke en moderne muziek. (In de
pauze: 20.55-21.50: De Schouwburg,
hoorspel). 22.30 Nieuws. 22.40 Aktu
aliteiten, beursberichten en mede
delingen. 23.00 Reportage Tour de
France 1963. 23.10 Pizzicato: nieuws
flitsen en aktualiteiten uit de lichte
muziekwereld. 23.55-24.00 Nieuws.
TELEVISIEPROGRAMMA'S
KRO: 14.30 Voor de vrouw. 15.15
Pauze. 15.30-15.45 Voor de kinderen.
19.30 Van onze Sportredakteur. 1950
Zomerwedstrijd, programma over
eigen land. NTS: 20.00 Journaal.
KRO: 20.20 Brandpunt. 20.45 The
Flintstones, tekenfilm (16e afleve
ring). 21.15 Wie eenmaal uit het
schaftje eet, TV-film (deel 1). 22.40
Epiloog. NTS: 22.50 Journaal. 22.55.
23.05 Filmverslag Tour de France.
door:
E. Kraatz
(31)
„Dat was het todh immers niet. Zo
heeft Martin het nooit bedoeld. Hy
dacht natuurlijk dat ik nee zou zeg
gen. En als ik niet zoveel angst om
vader had gehad", ging Gisela steeds
sneller voort, maar haar handen kne
pen zich zo sterk samen dat de knok
kels wit werden, zou ik dat ook
wel gedaan hebben. Maar toen ik zijn
gezicht zo ineens zag opklaren toen
hij me aankeek, zag ik dat hij dacht
dat ik ja zou zeggen, en toen had ik
niet de moed hem teleur te stellen en
en daardoor zijn argwaan mis
schien weer aan te wakkeren".
Tijdens het spreken had ze haar
hoofd steeds verder voorovergebogen
en bij de laatste woorden moest Ruth
zich naar baar toebuigen om te kun
nen verstaan wat ze zei. Ontdaan
keek ze op Gisela neer en waagde
het niet iets te zeggen; het was haar
of ze een biecht aanhoorde en aan
het geheim in dit meisjeshart durfde
ze niet te raken. Zou Gisela van Mar
tin houden? was de vraag die nu
sterker dan ooit tevoren bezorgd bij
haar op kwam. God geve van niet,
bad ze. Want dat Martin die liefde
zou beantwoorden leek haar zeer
twijfelachtig. Hjj ging veel te kame
raadschappelijk en broederlijk met
haar om.
Ze greep Gisela's koude handen en
streelde ze zacht. Het duurde even
voordat het meisje het hoofd ophiet
en haar met haar ondoorgrondelijke
zwarte ogen aankeek. „Kijk maar niet
zo bedroefd, mama-Ruth", zei ze met
een zielig lachje. „Zo gaat het immers
niet langer. Ik zie natuurlijk wel een
beetje op tegen dat onderhoud met
Martin maar nog meer om het daar
na aan vader te vertellen. Daarom
wou ik je vragen me te steunen als
vader soms boos mocht worden".
„Boos!" riep Ruth uit.
„Ja, dat zou toch kunnen. Ik zal
natuurlek zeggen dat ik me vergist
heb en dat ik tot de conclusie ben ge
komen dat ik toch niet genoeg van
Martin houd".
Maar deze woorden deden juist by
Ruth de twijfel verdwijnen. „Ze
houdt wel degelijk van hem!" schoot
het door het hoofd.
„Weet je zeker dat dat het beste
is?" vroeg ze langzaam.
„Ja ik kan toch niet anders",
was het zachte antwoord.
„Maar stel
„Martin zal er nooit over beginnen.
Daarom moet ik het doen. Ik zal het
hem vanavond zeggen, en daarna
wou ik het vader vertellen waar jij
bij bent om me te helpen".
Ruth knikte zwijgend. Ze wist ook
geen andere oplossing en stond op
om weg te gaan. Gisela zou nu alleen
willen zijn, veronderstelde ze. Ze gaf
haar een zoen en vroeg toen zacht,
haar schroomvallig in de ogen kij
kend: „Gisela, als Martin nu toch
van je houdt, wat dan?"
De zwarte ogen hielden dapper
stand en haar 9tem trilcle niet toen
Gisela antwoordde: „Martin mag me
graag. Maar liefde is dat niet".
Op haar kamer liep Ruth even la
ter gejaagd heen en weer. Steeds
bleef de stem van Gisela haar in de
oren klinken, gelaten en berustend,
„maar liefde is dat niet".
Waarom, o waarom moest dit ge
voelige kind nu juist op Martin ver
liefd raken. Ze was bang dat Gisela
nooit over die eerste liefde heen zou
komen. En dan moest Ulrich op de
hoogte gesteld worden. Dat zou ook
niet eenvoudig zijn En zeker voor de
honderdste maal overwoog ze de
vraag of zij niet eenvoudig met de
waarheid tevoorschijn zou komen. De
gedachte op zichzelf dat ze een ge
heim voor hem had, hinderde haar al;
dat had hij niet aan haar verdiend.
Ze was nog altijd niet met zichzelf
eens geworden toen er visite kwam,
en die middag bracht ze zoals altijd
op zondag samen met Ulrich door,
iets waar beiden nog altijd van geno
ten. Gisela was met hen thee komen
drinken en ging daarna naar de mu
ziekkamer waar ze de komst van
Martin wilde afwachten. Wederom
had ze Rufchs bewondering opgewekt
door haar zelfbeheersing. Hoewel ze
erg bleek zag, kon verder niemand
iets aan haar merken. Ze leek opge
wekt en nam onbevangen deel aan
het gesprek. Het was best te begrij
pen dat Ulrich geen verandering bij
haar opmerkte maar kennelijk de
vaste overtuiging was toegedaan dat
zijn dochter haar levensgeluk gevon
den had.
Toen Martin even na zessen vei-
scheen, verwelkomde Ulrich hem har
telijk en zei glimlachend: „Zoals je
hoort, verdrijft Gisela de tijd van
wachten met muziek. Ik zou maar
gauw naar haar toegaan".
Gisela's handen gleden over de
toetsen. Ze zou zelf niet hebben kun
nen zeggen wat haar er toe gedreven
had de bewerking door Liszt te kie
zen van het lied van Schubert „Lof
der tranen". Maar de zachte klanken
deden haar weldadig aan en een
ogenblik vergat ze het naderend on
derhoud.
Plotseling voelde ze een paar ar
men die haar van achteren licht om
vatten en even bleef ze roerloos zit
ten. Nu was het ogenblik gekomen.
Nu moest ze sterk zijn.
Ze stond op en draaide zich om. Bij
het gedempte ldciht van een staande
sohemerlanmp zag Martin niet hoe
bleek ze was.
„Daar ben ik weer", zei hij vrolijk
„Je moet heel veel groeten van mijn
oom hebben, en hij vraagt wanneer
hij je eens te zien krijgt. Hoe heeft
mijn meisje het gehad? Heb je me n
beetje gemist, of was je blij die las
tige verloofde eens een paar dagen
kwijt te zijn?"
„Ik heb veel aan je gedacht", ant
woordde ze zacht.
Hij nam haar beide handen in de
zijne en trok haar met zachte dwang
naar zioh toe.
„Dat is een goed teken", verklaar
de hij glimlachend en hield haar blik
gevangen. „Vertel me eens, Gisela,
geef je wel een beetje om me?"
Een ogenblik kon ze niets zeggen
maar zijn hart begon te bonzen toen
hij een warm licht in haar ogen zag.
„Hoeveel dan?" fluisterde hij, haar
nog dichter naar zich toe trekkend.
Ze opende haar mond, maar haar
keel was zo droog dat ze geen woord
kon uitbrengen.
(Wordt vervolgd)
